ΕΣΥ ΜΕ ΞΕΡΕΙΣ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ

μα όταν μαζί σου περπατώ, στα έρημα στενά της
στο πέλαγος της μοναξιάς μου, γίνεσαι νησί

Χάρις Αλεξίου Φίλιππος Πλιάτσικας
Φωτογραφίες Τζωρτζίνας Ταμπακάκη


Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου και Φίλιππος Πλιάτσικας ( Ντουέτο )
Άλλες ερμηνείες:
Χαρούλα Αλεξίου και Σωκράτης Μάλαμας ( Ντουέτο )

Εσύ με ξέρεις πιο πολύ, απ' όλους στη ζωή μου
τα μαγικά ταξίδια μου, τα έκανες κι εσύ
Όταν η νύχτα μ' έστελνε, στα στέκια της ερήμου
για σένα ήταν πάντα απλό, να ψάξεις να με βρεις
Σου λέω με ξέρεις πιο πολύ, απ' όλους στη ζωή μου
για σένα είναι πάντα απλό, να ψάξεις να με βρεις.

Κι απόψε, μες την έρημη την πόλη, που με βρήκες πάλι,
πάρε με κοντά σου

Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου, σαν παιδί σαν άγγελό σου
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χωρέσω στ' όνομά σου

Η πόλη παίζει τη σκληρή, στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ
μα όταν μαζί σου περπατώ, στα έρημα στενά της
στο πέλαγος της μοναξιάς μου, γίνεσαι νησί
Η πόλη παίζει τη σκληρή, στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ.

stixoi.info

Όταν τα παιδιά βαριούνται τον αθλητισμό

Γιατί τα παιδιά βαριούνται τη γυμναστική; Πολλά παιδιά εγκαταλείπουν τον αθλητισμό πριν από τα 13 τους χρόνια. Η βασική αιτία είναι πως δεν βλέπουν πια την αθλητική τους δραστηριότητα ως ευχάριστη διασκέδαση. 

Πίσω από αυτό το απλό «βαριέμαι» του παιδιού, συχνά βρίσκονται σημαντικοί λόγοι όπως οι παρακάτω:

- Δεν νιώθει αυτοπεποίθηση. Αν χάσει αρκετές προπονήσεις, αν δεν αποδίδει καλά, αν δεν αισθάνεται πως οι γονείς του το στηρίζουν η αυτοπεποίθηση του παιδιού θα μειωθεί και το ενδιαφέρον του για το άθλημα θα χαθεί. Η συστηματική παρακολούθηση και ο θετικός τρόπος σκέψης θα βοηθήσουν το παιδί να ξεμπλοκάρει.
- Δεν έχει βρει παρέα. Ένας φίλος είναι ισχυρό κίνητρο σε κάθε δραστηριότητα –όχι μόνο για τα παιδιά. Συμβουλή για τους γονείς: Βοηθήστε το να βρει φίλους στο νέο σπορ ή να «παρασύρει» φίλους του από το σχολείο στο γήπεδο.
- Δεν του αρέσουν οι εγκαταστάσεις και ο εξοπλισμός. Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς: Συζητώντας με το παιδί ίσως διαπιστώσετε με έκπληξη πως μπορεί να το ενοχλεί η έλλειψη καθαριότητας ή οι φθορές που βλέπει στο γήπεδο. Εξασφαλίστε του καλές συνθήκες προπόνησης αν θέλετε να αγαπήσει πραγματικά τον αθλητισμό.
- Φοβάται ότι θα αποτύχει. Οι υψηλές προσδοκίες για επιτυχία προκαλούν άγχος σε εκείνα τα παιδιά που αποζητούν την έγκριση των άλλων ή που ανησυχούν για το τι σκέφτονται οι άλλοι γι αυτά. Πώς θα βοηθήσουν οι γονείς: Μιλήστε του ανοιχτά και εξηγήστε πως εσείς θέλετε μόνο να περνάει καλά.
- Δεν θέλει να κάνει λάθη. Μερικά παιδιά κρίνουν πολύ αυστηρά τον εαυτό τους, βάζουν ψηλά τον πήχυ και δεν ανέχονται το γεγονός πως μπορεί να κάνουν λάθη. Βοηθήστε το να αγαπήσει τα λάθη του γιατί είναι και αυτά ανθρώπινα και δεν μειώνουν την αξία κανενός.
- Το κάνει για να ευχαριστήσει εσάς. Βεβαιωθείτε πως διασκεδάζει πραγματικά στο άθλημα που διάλεξε και δεν πηγαίνει απλώς για να ικανοποιήσει τις δικές σας προσδοκίες. Αν το κάνει για να ευχαριστήσει εσάς, πολύ γρήγορα θα το παρατήσει γιατί δεν του δίνει καμία προσωπική ευχαρίστηση.

Tip
Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να επιλέξει την αθλητική δραστηριότητα που του αρέσει και το διασκεδάζει έστω και αν αλλάξει πολλές φορές σπορ και γήπεδο μέχρι να βρει το δρόμο του. Δεν έχει σημασία αν θα γίνει «κορυφαίος» σε κάποιο άθλημα αλλά να αγαπήσει τον αθλητισμό και να τον κάνει κομμάτι της ζωής του.

Της Ιωάννα Ρίζου, Αθλητική Ψυχολόγος
Πηγή: www.babyspace.gr
Αναρτήθηκε από Sofia

Η παιδική κακοποίηση συμβαίνει γύρω μας και μας αφορά

Μπορεί να χρειάζεται βοήθεια το παιδί μας, το φιλαράκι του ή ακόμα κι εμείς για να μπορέσουμε να το αντιμετωπίσουμε.
Υπάρχουν σημάδια που μπορούμε να "διαβάσουμε". Κινήσεις που μπορούμε να κάνουμε για να προστατέψουμε το παιδί, συμπεριφορές που μπορούμε να υιοθετήσουμε. Πρώτα απ' όλα όμως, ας καταλάβουμε τον φόβο που περιβάλλει το παιδί και εμάς τους ίδιους όταν χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε αυτήν την τόσο δύσκολη κατάσταση.

Η αφορμή ήρθε με το γράμμα μιας μαμάς που είχε υποστεί σεξουαλική κακοποίηση σε μικρή ηλικία και ακόμη και τώρα, 30 χρόνια μετά, αγωνιά για τον εαυτό της και τα παιδιά της.  

Παραθέτουμε το γράμμα:

"Καλημέρα σας, χρειάζομαι τη βοήθεια της ψυχολόγου σας, για ένα θέμα σεξουαλικής παρενόχλησης που μου συνέβη όταν ήμουν μικρή και με επηρεάζει ακόμα και τώρα που είμαι μητέρα δύο μικρών παιδιών.
Όταν ήμουν μικρή, περίπου 8-9 χρονών περνούσαμε τα καλοκαίρια μας σε παραθαλάσσια περιοχή, στο εξοχικό μας. Είχα συγκεκριμένες παρέες, ιδιαίτερα με ένα κορίτσι 1 χρόνο μικρότερο από εμένα. Στο σπίτι αυτού του παιδιού έρχονταν συχνά οικογενειακοί τους φίλοι και για ένα διάστημα τουλάχιστον 5 χρόνων, ένα ζευγάρι με ένα μικρό παιδί. Ο μπαμπάς αυτού του παιδιού έκανε παρέα με εμάς τα κορίτσια. Μας έβαζε να ντυνόμαστε με μεγαλίστικα γυναικεία ρούχα και μας τραβούσε φωτογραφίες, μας έλεγε πόσο όμορφες είμαστε ντυμένες έτσι, μας έβαζε να τον κουνάμε στην αιώρα για να κοιμηθεί το μεσημέρι ή για να παίξουμε μαξιλαροπόλεμο και να γαργαλιόμαστε… Αργότερα έτυχε να μείνουμε στην ίδια πολυκατοικία και του διάβαζα το γιό το μεσημέρι. Ήμουνα 12 χρονών. Όταν τελείωνε το διάβασμα του μικρού, καθόμασταν στο σαλόνι (μικρό σπίτι με υπνοδωμάτιο στο σαλόνι) και ο μικρός στο δωμάτιο του. Εκεί μου έβαζε κάτι ταινίες στο video με ημίγυμνες γυναίκες να παίρνουν σεξουαλικές πόζες (electric blue) οι οποίες αναφέρονται πλέον στο internet σαν soft porn της δεκαετίας του ’80. Μου εξηγούσε όλες τις πόζες, πόσο όμορφες έβρισκε τις γυναίκες και αυτή τη συμπεριφορά, νομίζω ότι μου πρότεινε να κάνω τα ίδια πάνω στο κρεβάτι για να γελάσουμε… μόνο που δεν μπορώ να θυμηθώ αν το έκανα.
Κάποια στιγμή, οι γονείς μας απαγόρευσαν να ανεβαίνουμε στο σπίτι του και να κάνουμε παρέα. Μετά αυτός μετακόμισε.

Όλα αυτά τα χρόνια είχα ξεχάσει αυτή την περίοδο της ζωής μου. Αυτόν τον άνθρωπο.
Τώρα που η κόρη μου είναι 5 χρονών  και τυχαίνει φίλοι μου να παίξουν μαζί της, ενοχλούμαι. Αν βρίσκεται πολύ ώρα σε ένα δωμάτιο με έναν ενήλικα (μόνοι τους), ενοχλούμαι. Εκνευρίζομαι και τσεκάρω συνεχώς. Έχω υποψίες για τους πάντες. Ακόμα και για τους δικούς μου ανθρώπους.
Καταλαβαίνω ότι είμαι υπερβολική και ότι προέρχεται από τη δική μου εμπειρία. Τώρα που άρχισα να θυμάμαι, ξεκίνησα συζητήσεις με τη μητέρα μου και με τη φίλη μου προσπαθώντας να καλύψω τα κενά. Νιώθω ανακούφιση που μπορώ να το συζητήσω. Που δεν είναι πλέον μυστικό.
Μα δεν ξέρω πώς να συνεχίσω.

Πώς να καταλαγιάσω την ανησυχία μου για τα παιδιά μου, τη φρίκη μου με τους ενήλικες που τα παίζουν λίγο παραπάνω, την καχυποψία μου.
Δεν  ξέρω πώς να καταλαγιάσω τον θυμό που εμφανίζεται σιγά – σιγά απέναντι στον ψυχανώμαλο, στους γονείς μου που συνέβαινε κοντά τους και δεν το βλέπανε, στον εαυτό μου που κράτησα το μυστικό τόσα χρόνια και το ξέχασα τελικά.

Δεν ξέρω επίσης αν είναι σωστό να το ανακινώ και να το φωνάζω. Εμένα με ανακουφίζει, αλλά φέρνω σε δύσκολη θέση πολλούς ανθρώπους γύρω μου (την μητέρα μου, την φίλη μου, τον άντρα μου).
Είναι πολλά τα ερωτηματικά μου και νιώθω περίεργα που τα καταγράφω και ζητάω βοήθεια".

Η Τόνια Σταυρίδου (Ψυχολόγος) απάντησε:
"Αγαπητή φίλη, καταρχήν κάνετε πολύ καλά που το συζητάτε και ανοίγετε αυτό το τόσο σημαντικό για σας και τα παιδιά σας θέμα.
Υπάρχουν δύο ζητήματα τα οποία έχετε να χειριστείτε και να αντιμετωπίσετε.
Το πρώτο είναι το πως να παρέχετε ουσιαστική προστασία στα παιδιά σας χωρίς να χαλάσετε τις σχέσεις σας με τους φίλους και συγγενείς σας κάνοντας υπερβολές.
Το δεύτερο και σημαντικότερο όμως ζήτημα, που θα σας βοηθήσει και στην επίλυση του πρώτου ζητήματος, είναι να κάνετε μερικές συνεδρίες θεραπευτικές με κάποιον ειδικό, ώστε να σας στηρίξει στο να νιώσετε πιο ανακουφισμένη σε σχέση με τα παλιά συναισθήματα που αναδύονται από αυτήν την εμπειρία".

Ξεκινάει λοιπόν η ενότητα της παιδικής κακοποίησης

• με το άρθρο "Ενήλικες, θύματα παιδικής κακοποίησης" της Νικολέτας Γεωργίου: "οι ενήλικες που έχουν υπάρξει θύματα κακοποίησης κατά τη παιδική τους ηλικία, μπορούν να διερευνήσουν και να επεξεργαστούν τα συναισθήματα που προκύπτουν από την κακοποίηση έτσι ώστε να ελαχιστοποιήσουν την αρνητική επίδραση τους στην ενήλικη ζωή τους" και αναλύει τα 3 βασικά στάδια θεραπείας.


• Συνεχίζουμε με το άρθρο του Δημήτρη Κούκη [Παιδοψυχολόγος (ΒΑ, MSc) – Ψυχοθεραπευτής] που μας εξηγεί τι είναι η "Σεξουαλική Παρενόχληση στα παιδιά", από ποιους γίνεται, ποιες είναι οι συνέπειες για το παιδί, ποιά είναι τα σημάδια στη συμπεριφορά του παιδιού που μπορούμε να "διαβάσουμε" και πως τελικά να το προφυλάξουμε.


• Διαβάζουμε το Δελτίου Τύπου που εξέδωσε η Ελληνική Αστυνομία στις 22-04-2012 με "Χρήσιμες συμβουλές για την προφύλαξη και προστασία των παιδιών από πράξεις ασέλγειας ή κακοποίησης" και μεταξύ άλλων αναφέρετε "Τι να κάνω σε περίπτωση που υποψιάζομαι ή έχω ενδείξεις ότι κάποιος ενήλικος ασελγεί σε βάρος ανηλίκων".


• Συνεχίζουμε με το άρθρο της ψυχολόγου Τόνιας Σταυρίδου "Η σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών. Συνέπειες και σημάδια." που αναλύει τα σημάδια ανά ηλικία και μας συμβουλεύει τι να κάνουμε ως γονείς.

σχετικά άρθρα:

Η παιδική κακοποίηση μας αφορά Ενήλικες, θύματα παιδικής κακοποίησης Σεξουαλική παρενόχληση στα παιδιά Χρήσιμες συμβουλές απο την Ελληνική Αστυνομία Σεξουαλική κακοποίηση. Συνέπειες και σημάδια.

Babytips.gr

Μάθετε στο παιδί σας την αξία της καθαριότητας

Γίνετε εσείς το πρότυπό του.  

---

Η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά ή ίσως… και όλη. Έχετε, όμως, αναρωτηθεί ποτέ, γιατί, ενώ διδάσκουμε στα παιδιά μας από πολύ νωρίς την προσωπική τους υγιεινή -να πλένουν συνέχεια τα χεράκια τους, τα δόντια τους, να κάνουν μπάνιο με τον σωστό τρόπο-, δεν τους μαθαίνουμε τη σημασία της καθαριότητας στους χώρους, όπου ζουν και κινούνται…

Have you made your child cleanliness-conscious?

Εδώ μπορείτε να πάρετε ιδέες, πώς θα τους εμφυσήσετε την αξία της καθαριότητας.

Ας αρχίσουμε με το παιδικό δωμάτιο…
Αν το δωμάτιο του γιου ή της κόρης σας μοιάζει να έχει "χτυπηθεί" από σφοδρότατο τυφώνα, τότε να έχετε υπομονή και επιμονή. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να τοποθετούν τα πράγματά τους, αφού τα χρησιμοποιήσουν, στη σωστή τους θέση. Αν υιοθετήσουν αυτή τη συνήθεια από μικρή ηλικία, θα την εφαρμόζουν σε όλη τους τη ζωή. Δώστε τους να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να τακτοποιούν τον χώρο τους υπό την απειλή τιμωρίας από τους γονείς, ούτε εσείς πρέπει να έχετε το ύφος του επιθεωρητή, που ελέγχει με αυστηρότητα τον χώρο. Χρειάζεται, απλώς, μικρή πειθαρχία και ορισμένοι κανόνες, που θα πρέπει να παραμένουν απαράβατοι. Για παράδειγμα, στο παιδί, σε καμία περίπτωση, δεν επιτρέπεται να ανεβαίνει με τα παπούτσια πάνω στο κρεβάτι, ούτε να χρησιμοποιεί λερωμένες πετσέτες ή χαρτομάντιλα. Επίσης, καλό θα είναι να τα μάθετε να στρώνουν μόνα τους το κρεβάτι τους.

Το επόμενο βήμα είναι το μπάνιο.
Αν και τους διδάσκουμε να βουρτσίζουν τα δόντια τους, να καθαρίζουν τα αυτιά τους και να κάνουν προσεκτικά μπάνιο, οφείλουμε να τους μάθουμε πώς να διατηρούν και τον χώρο του μπάνιου καθαρό. Για παράδειγμα, μπορείτε να κρεμάσετε... 

Διαχείριση θυμού στα παιδιά

 Οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν στα παιδιά τους τη διαφορά ανάμεσα στο να νιώθει κάποιος θυμωμένος και στο να δρα κάποιος με θυμό. Το να αισθάνεσαι τρελαμένος δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό. Το να χτυπάς όμως κάποιον δεν είναι σωστό. 

Anger Management for Children

Να είστε προσεκτικοί όταν σας βλέπουν τα παιδιά 
Ξεκινήστε δίνοντας το καλό παράδειγμα! Τα παιδιά μιμούνται τις συμπεριφορές των γονέων. Προσοχή λοιπόν στα μηνύματα που δίνετε σχετικά με το πώς συμπεριφέρεστε στα παιδιά σας, στους άλλους αλλά και στο πως διαχειρίζεστε εσείς οι ίδιοι το θυμό σας ή το έντονο άγχος σας. 
Πείτε στα παιδιά προσωπικές ιστορίες του θριάμβου 
Τα παιδιά σας θα πρέπει να ακούνε  ιστορίες για το πώς μπορεί να ξεπεράσει κανείς τις δυσκολίες, τις αντιξοότητες, ή άλλες προκλήσεις της ζωής. Ακούγοντας ιστορίες «ενδυνάμωσης» δύσκολων καταστάσεων, τα παιδιά αισθάνονται πιο δεμένα με τους γονείς, ενώ παράλληλα αποκτούν περισσότερη αυτοπεποίθηση. Ότι δηλαδή θα είναι σε θέση να ξεπεράσουν τις δυσκολίες της ζωής τους. Έχοντας περισσότερη αισιοδοξία και αναπτύσσοντας πιο θετική στάση, μπορεί να μειωθεί ο θυμός τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες. 
Να είστε συνεπής στην ανατροφή των παιδιών 
Σε οποιαδήποτε ηλικία, ο θυμός συχνά δημιουργείται εξαιτίας του χάσματος μεταξύ στο τι αναμένεται και τι πραγματικά συμβαίνει. Στα παιδιά, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να περιγράψουμε ακριβώς ποιες είναι οι συνέπειες (θετικές και αρνητικές) για τη συμπεριφορά τους και στη συνέχεια να επιμείνουμε σε αυτό! Η συνέπεια κάνει τα παιδιά να αισθάνονται πιο ασφαλή, να έχουν λιγότερο άγχος και μειώνωνται οι πιθανότητες να αντιδράσουν με  θυμό. Η γονική συνοχή ή «σύγκλιση» μεταξύ των γονέων ή άλλων ενηλίκων στη ζωή του παιδιού  είναι επίσης πολύ σημαντική ώστε  να δημιουργηθεί σταθερότητα. 
Μειώστε το στρες οικογένεια 
Το να αντιμετωπίζετε  τις πιέσεις στην οικογένεια είναι ένα σημαντικό εργαλείο διαχείρισης θυμού, όπως επίσης και τα ξεσπάσματα σε περιόδους αυξημένου στρες. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αμβλυνθούν οι στρεσογόνοι παράγοντες, όπως για παράδειγμα η διατήρηση τακτικών  γευμάτων  όλων των μελών της οικογένειας, το να μοιράζονται...