Η εκδίκηση του Καλού

Όταν ήρθα να σπουδάσω στη Σαλονίκη ο συγκάτοικος μου μου είπε για ενα περιοδικό που είχε κυκλοφορήσει τότε και είχε σα μότο τη φράση «η εκδίκηση του καλού». Με ξένισε. Δεν κατάλαβαινα πώς το καλό μπορεί να εκδικηθεί και γιατί να εκδικηθεί και ποιον να εκδικηθεί εντέλει;

Και κάποια στιγμή ελάτε να μαζευτούμε, να δούμε
πόσοι είμαστε εμείς που μπορεί να κάνουμε ένα καλό
χωρίς να περιμένουμε τίποτα από αυτό, παρά μόνο το καλό
που θα πάρουμε πίσω ζώντας σ’ έναν λίγο καλύτερο κόσμο.

Πέρασε άλλη μια ζωή από την αθωότητα των δεκαοκτώ με τα ίδια ερωτηματικά να ίπτανται στην ίδια πόλη, στην ίδια χώρα που ρημάζεται από λάθος πολιτικές, από ανίκανους πολιτικούς, περισσότερο όμως από πολίτες που δεν έμαθαν να υποστηρίζουν  ο ένας τον άλλο.

Και ήρθαν τα ζόρια και είμαστε όλοι μπροστά στην ίδια ανήμπορη πολιτεία, μουδιασμένοι να ψάχνουμε που είναι εκείνο το κουμπί που λέει «επανεκκίνηση» να το πατήσουμε επιτέλους;
Πώς μπορούμε να ξαναρχίσουμε σε μια κοινωνία που δε θα ‘ναι ο ένας εχθρός του άλλου; Πώς μπορούμε να χτίσουμε εμείς τις δομές που δεν κατάφερε αυτό το κράτος να χτίσει τόσα χρόνια και που -όποιες υπήρχαν- γκρεμίζονται σιγά σιγά σε βωμούς δανειακών συμβάσεων;
Και από κάτι τέτοια άρχισαν να ξεπηδούν σιγα-σιγά και όλο πιο μαζικά, ένα σωρό «κινήματα πολιτών». Και κάπως έτσι μικροί σπινθήρες άρχισαν να μας θυμίζουν πως όλοι είμαστε τα κύτταρα ενός και μόνο σώματος που δε γίνεται να ζούμε ο ένας χωρίς τον άλλο. Κοινωνικά παντοπωλεία, γειτονιές που μαγειρεύουν φαγητό στους γείτονές τους, κομμωτήρια, ιατρεία, εστιατόρια: έχουν περάσει από τα αυτιά μου πάμπολλες πρωτοβουλίες.
Παίρνω μια ανάσα και στέκομαι σε δύο δίκτυα που με έχουν συγκινήσει και που ακουμπάνε τους δυο πιο ευαίσθητους τομείς  της κοινωνίας: την υγεία και την παιδεία.

Οι «παστίλιες για τον πόνο» του άλλου, η πρόσφατη καμπάνια των «γιατρών χωρίς σύνορα» : «Με τη συμβολική αγορά ενός κουτιού με έξι καραμέλες από μέλι και θυμάρι από τα φαρμακεία σε ολόκληρη τη χώρα, κάθε αγοραστής συμβάλλει στην προσπάθεια των Γιατρών Χωρίς Σύνορα να βοηθήσουν ασθενείς ευάλωτους, «ξεχασμένους», αποκλεισμένους από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο».
Το tutorpool:  ένα δίκτυο φτιαγμένο από ανθρώπους που αντιλαμβάνονται την αξία της παιδείας ως αναντικατάστατο μοχλό προόδου της κοινωνίας για ανθρώπους που την έχουν όσο τίποτε άλλο ανάγκη^.  ένα δίχτυ αλληλεγγύης σε μια κοινωνία που την έχει ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Δε θέλω να πω περισσότερα. Μπείτε και δείτε τα. Δώστε το χέρι σας πριν χρειαστεί να απλώσετε το δικό σας. Και για να μη χρειαστεί.
Και κάποια στιγμή ελάτε να μαζευτούμε, να δούμε πόσοι είμαστε εμείς που μπορεί να κάνουμε ένα καλό χωρίς να περιμένουμε τίποτα από αυτό, παρά μόνο το καλό που θα πάρουμε πίσω ζώντας σ’ ένα λίγο καλύτερο κόσμο.
Γιατί μάλλον το καλό όντως δε χρειάζεται να εκδικηθεί κανέναν. Οι δίκες έτσι κι αλλιώς αφορούν το κακό. Το καλό το αφορά μόνο η ίδια η ζωή.

Υστερόγραφο: ενώ γράφονταν αυτές οι γραμμές η Σίλια Βιτωράτου έγραψε ένα καταπληκτικό σύντομο παραμύθι, «χωρίς παρά και μύθο»: κάντε στον εαυτό σας τη χάρη να το διαβάσετε.

http://parallaximag.gr

Πηγή: Καλά Νέα

Ο Ιησούς Χριστός στη γη. Γέννηση, θαύματα, παραβολές Ταινία κινουμένων σχεδίων για παιδιά

Μία όμορφη, διδακτική ταινία κινουμένων σχεδίων, στα ελληνικά ολόκληρη η ταινία, όπου προβάλει σε ορθόδοξη παρουσίαση την πρώτη παρουσία του Ιησού Χριστού στην γη. 
.
Παρουσιάζει την Γέννηση, τα θαύματα, τις παραβολές, την διδασκαλία, την Σταύρωση, την Ανάσταση την Ανάληψη και άλλα γεγονότα που σχετίζονται με την Αγία ζωή Του.

Η Γέννηση του Χριστού μέσα από την Τέχνη Τα Εγκυκλοπαιδικά

Τα Χριστούγεννα στην ποίηση του Κωστή Παλαμά
Τι είπαν οι ποιητές και οι πεζογράφοι μας
για τη Γέννηση του Χριστού.

Γράφει ο Γεράσιμος Γ. Γερολυμάτος

Μ. Δαμασκηνός:
"Η προσκύνηση των Μάγων",
β΄μισό 16ου αι.

Ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας, το σημαντικότερο ίσως για τη διεθνή χριστιανική κοινότητα, είναι η Γέννηση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού στον ταπεινό στάβλο της ιουδαϊκής πόλης Βηθλεέμ, πριν από 2012 χρόνια. Δεν αποτελεί μόνο υπερφυσικό μυστήριο, που στο επίπεδο της θεωρίας απασχόλησε και ακόμα απασχολεί τους ειδικούς επιστήμονες, θεολόγους και θεογνώστες της χριστιανικής θρησκείας. Η Γέννηση του Χριστού σηματοδότησε τεράστιες και δραματικές αλλαγές στον ρου της ανθρώπινης παγκόσμιας ιστορίας, ακόμα και στο επίπεδο της πρακτικής, όπου οι συνέπειες και τα αποτελέσματα ενός ιστορικού γεγονότος, είναι κατά τεκμήριο, περισσότερο απτά και επιδεχόμενα αξιολόγησης και ιστορικής ανάλυσης.

Η Τέχνη που πάντα ακολούθησε μια εξελικτική πορεία παράλληλη προς το εκάστοτε θρησκευτικό και κοινωνικό πλαίσιο της εποχής της, και μάλιστα συχνά, αποκτούσε χαρακτήρα ταυτοσημίας μέσα από τις λατρευτικές μορφές που δημιουργούσε για λόγους και ανάγκες της θρησκευτικής τελετουργίας, όπως ήταν φυσικό, εισήγαγε από τα πρώτα κιόλας χρόνια του Χριστιανισμού ένα σχετικό προς τη νέα θρησκεία θεματολογικό περιεχόμενο. Σύμβολα όπως ο ΙΧΘΥΣ, η άμπελος, ο αμνός, ο Ζωοποιός Σταυρός στην αρχή, και αργότερα εικονογραφικά θέματα και σκηνές από την παρουσία του ζώντος θεού επί της γης, από τη ζωή της θεομήτορος Παναγίας, των αγγέλων, των αποστόλων, των οσίων μαρτύρων και αγίων ανθρώπων της εκκλησίας, εμφανίζονται μέσα από τα λατρευτικά έργα μιας διαμορφούμενης εκκλησιαστικής τέχνης και όχι μόνο. 
.

Δ. Θεοτοκόπουλος: "Η Γέννηση",
16ος αι.

Η εξέλιξη της χριστιανικής θεματογραφίας, όπως σταδιακά παγιώθηκε μέσα από κλειστές εικόνες περιγραφής σημαντικών γεγονότων από την ιστορία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, με συγκεκριμένους ήρωες ιδιαίτερου τύπου μορφών και κινήσεων, με σταθερούς συμβολισμούς και πάνω από όλα, με ευλαβική προσήλωση σε ό,τι αφορά την πιστή εικαστική απεικόνιση των ιερών κειμένων και της παράδοσης, δεν ήταν μια εύκολη ή ανώδυνη υπόθεση. Χρειάστηκε να αφομοιωθούν όλες οι προγενέστερες, αλλά και οι επόμενες καλλιτεχνικές επιδράσεις, οι δογματικές και θεολογικές αντιπαραθέσεις που συχνά επέφεραν σύγχυση και αστάθεια. Χρειάστηκε επίσης στην περίοδο της εικονομαχίας, να υπερασπισθεί την ύπαρξη της, πράγμα που πέτυχε, δεν κατάφερε όμως να διατηρήσει την ενότητά της στο επίπεδο μιας κοινής θεολογικής αντίληψης και μιας ενιαίας εικαστικής έκφρασης. Η Βυζαντινή Ορθόδοξη Τέχνη στην ανατολή και η Καθολική Τέχνη στη δύση ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους και δημιούργησαν άλλα κριτήρια και αισθητικές αντιλήψεις. Παρόλα αυτά παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό συνεπείς ως προς την αποδοχή μιας κοινής θεματογραφίας, στηριζόμενες στις μαρτυρίες και στις περιγραφές των σωτηριολογικών γεγονότων των Ευαγγελίων που δεν επιδέχονται καμιά αμφισβήτηση.
.

Φ. Κόντογλου: "Η Γέννηση", 20ος αι.

Η Γέννηση αποτελεί ένα από τα προσφιλέστερα εικονογραφικά θέματα που αφορούν τη ζωή του Χριστού, και απεικονίζεται συχνά μέσα στα έργα της Θρησκευτικής τέχνης, όσο και της τέχνης γενικότερα. Εκφράζει το γεγονός της θεϊκής ενανθρώπισης, της μετάβασης δηλαδή από το πνευματικό στο υλικό και το αντίστροφο. Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, είναι ένα ακόμη από τα κυρίαρχα θέματα που απεικονίζεται συχνά στη χριστιανική εικονογραφία και είναι, εκ προοιμίου συνδεδεμένος με το γεγονός της Γέννησης, αφού την προαναγγέλλει στη Μαρία μέσω του αρχαγγέλου Γαβριήλ, ο οποίος δίνει «στην ευλογημένη ανάμεσα στις γυναίκες» τις κατάλληλες οδηγίες, για τις προετοιμασίες της θεϊκής έλευσης. Ανάλογες οδηγίες δίνονται από τον άγγελο και προς τον ευσεβή Ιωσήφ που έχει επιλεγεί να είναι ο πιστός σύντροφος και συμπαραστάτης της Μαρίας στις δύσκολες ώρες του υπερφυσικού τοκετού. Η χριστιανική θεματογραφία ακολουθεί με μια λογική σειρά τη χρονική αλληλουχία των γεγονότων προς το σημείο της τελείωσης. Ο Ευαγγελισμός, η  Γέννηση, η προσκύνηση των μάγων, η σφαγή των νηπίων, η φυγή στην Αίγυπτο, είναι μερικά από τα διαδοχικά εικονογραφικά μοτίβα που πλαισιώνουν την κεντρική σκηνή της ιστορίας.
.

Giotto: "Η Γέννηση", 13ος αι.

Σύμφωνα με διάταγμα του Αύγουστου για τη φορολογική καταγραφή των κατοίκων της Ιουδαίας, έπρεπε οι πολίτες να μεταβούν στον τόπο της καταγωγής τους προκειμένου να εγγραφούν στους καταλόγους. Ο Ιωσήφ με την ήδη εγκυμονούσα Μαρία ταξίδεψαν στην μικρή πόλη της Βηθλεέμ για αυτό το σκοπό, και οπωσδήποτε εξωτερικά θα έμοιαζαν με οποιοδήποτε ζευγάρι Ιουδαίων εκείνης της εποχής. Στην πραγματικότητα όμως, τα πάντα συνέβαιναν κατά θεία οικονομία και σύμφωνα με τις παλαιές προφητείες του Μιχαίου για τη γέννηση του Μεσσία. Το ίδιο το γεγονός της Γέννησης μπορεί να ειδωθεί είτε σαν απομονωμένο εικονογραφικό στιγμιότυπο- όπως συνήθως απεικονίζεται στα έργα τέχνης- ή σαν τελική κατάληξη παράλληλων και ταυτόχρονων δράσεων που συγκλίνουν στο χώρο και στο χρόνο της Γέννησης. Για παράδειγμα, ταυτόχρονα με τη μετάβαση των Μαρίας και Ιωσήφ προς τη Βηθλεέμ, οι τρεις σοφοί Μάγοι από την Ανατολή, Βαλτάσαρ, Γκασπάρ και Μελχιόρ, ταξίδευαν επίσης προς την Ιουδαία ακολουθώντας το φωτεινό αστέρι, όπου σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους και με τις αρχαίες περγαμηνές επρόκειτο να γεννηθεί ο μέγιστος των βασιλέων. Ταυτόχρονα, ο βασιλιάς Ηρώδης θορυβημένος από τις φήμες της γέννησης ενός νέου βασιλιά, αναζητούσε τρόπους για να τον εξοντώσει. Στην εικονογραφία της Γέννησης βλέπουμε τους τρεις Μάγους γύρω από την φάτνη, να προσφέρουν στο θείο βρέφος τα συμβολικά δώρα τους, χρυσό, σμύρνα και λιβάνι. Πιο σπάνιες εικονογραφήσεις απεικονίζουν αποσπασματικά το ταξίδι των τριών Μάγων πριν, ή καθώς φτάνουν στο σπήλαιο της Γέννησης για να προσκυνήσουν τον Βασιλέα των βασιλέων.

Σε ό,τι αφορά το χώρο που εγεννήθη ο Χριστός, παρατηρείται μια απόκλιση ως προς το είδος και τη χρήση του, καθώς βλέπουμε σε μια σειρά από έργα τέχνης με εικονογράφηση της Γέννησης από καλλιτέχνες διαφόρων εποχών και ποικίλλων καλλιτεχνικών αντιλήψεων. Ο χώρος της Γέννησης απεικονίζεται με δύο βασικά μορφές, εκείνη του σπηλαίου που είναι συνηθέστερη στην Ορθόδοξη Βυζαντινή εικονογραφία, και του στάβλου ή της οικίας, που είναι συχνή στην εικονογραφία της δυτικής Καθολικής Τέχνης. Ωστόσο, το εικονογραφικό περιεχόμενο της Γέννησης, ανεξάρτητα από δόγματα, εποχές και δημιουργούς παραμένει ως προς τους βασικούς άξονες της ιδέας και τα  πραγματολογικά στοιχεία που περιλαμβάνει, παρόμοιο και αρκετά συγκεκριμένο. 
.

Benozzo Gozzoli :
''Το ταξίδι των Μάγων στη Βηθλεέμ" 
Λεπτομέρεια τοιχογραφίας από το παρεκκλήσι
στο παλάτι των Μεδίκων, 
μεταξύ του 1459 και 1463

Τόσο στην παρουσία των ανθρώπων που έγιναν μάρτυρες του μεγαλύτερου θαύματος και συνάμα είχαν ενεργό συμμετοχή στην εκδήλωσή του, όπως η Μαρία και ο Ιωσήφ, όσο και των ανθρώπων εκείνων που η θεϊκή μεγαλοθυμία επέτρεψε να είναι από τους πρώτους που προσκύνησαν το αποκαλυπτόμενο μεγαλείο της ενανθρώπισης του Χριστού, όπως οι τρεις Μάγοι και οι απλοϊκοί βοσκοί. Η φάτνη με το θείο βρέφος, που ακτινοβολεί μέσα στο ημίφως του σπηλαίου το άκτιστο φώς του, πλαισιώνεται συνήθως από δύο-τρία ήμερα ζώα, όπως το βόδι, το γαϊδουράκι και το πρόβατο, που συμβολίζουν πέρα από τη ζέστη που παρείχαν στο νεογέννητο με τα χνώτα τους, την υποταγή και το σεβασμό ολόκληρης της φύσης, λογικής και άλογης, στο θαύμα της γέννησης του Δημιουργού της. Άγγελοι που δοξολογούν με το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επι γής Ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία» φτερουγίζουν χαρμόσυνα λουσμένοι στο άπλετο φώς του μεγάλου Αστέρα που μόλις γεννήθηκε. Μάτια σαν παιδικά στα πρόσωπα των βοσκών, διάπλατα, γεμάτα λάμψη από δέος και θαυμασμό για το μυστήριο που αντικρίζουν. Εξωτικοί ποικιλόχρωμοι Μάγοι, με ρούχα πέρα από κάθε φαντασία και πλούσια στολίδια, χρυσοποίκιλτα υφάσματα και λευκές σεβάσμιες γενειάδες, γονατίζουν δακρυσμένοι από αγαλλίαση μπροστά σε ένα βρέφος. Η Θεοτόκος νέα και όμορφη, με την ανομολόγητη χαρά της γέννησης ενός τέτοιου τέκνου, ακουμπάει το χέρι απαλά στο στήθος της, στο σημείο της καρδιάς.
.

Corregio: '' Άγια  Νύχτα'',
εικόνα για Αγία Τράπεζα. Γύρω στο 1530

Ο καλλιτέχνης, που γνωρίζει την αρχή και το τέλος της ιστορίας, παρόλη την λάμψη ζωής που της φώτιζε στα μάτια ο γιός της, θέλει να υποδηλώσει με αυτή την κίνηση ένα βαθύ συναίσθημα της Μαρίας, έναν υπαινιγμό για τον πόνο του μέλλοντος που η χαρά της γέννησης τον έχει παραμερίσει, αλλά που τελικά θα την πληγώσει κάτω από τον σταυρό.

Όμως, το χαρμόσυνο γεγονός αποδιώχνει τη θλίψη, όπως ακριβώς το φώς του νεογέννητου Χριστού διώχνει κάθε σκοτάδι, ή όπως η ζωή πεισματικά και αιώνια αντιπαλεύει το θάνατο. Κάθε μικρό σημείο, κάθε κίνηση και βλέμμα μέσα στον πίνακα του Correggio «Άγια Νύχτα» συγκλίνει προς το φωτεινό βρέφος, που είναι η ίδια η λάμψη της ελπίδας, η ενανθρώπιση του ελέους και της σωτηρίας, από τη μεγάλη και κρύα νύχτα του χειμώνα των ψυχών.
 .

«Οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η φύσις όλη…»

(πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό «πολιτιστική ΕΝΝΕΑΔΑ», τ. 3^ο, 2001)

από peritexnisologos

Ευχές με όμορφες κάρτες

Βόλτα στ' Όνειρο

Ευχές σε VINTAGE STYLE 
 .

Ευχές σε καρτούλες 

σε αγαπημένο vintage στυλ   

(ζωγραφιές  με νεροχρώματα και μελάνια 

σε κιτρινισμένα χαρτιά και μικρή επεξεργασία στο pc)

 

 Ευχές σε όλους και όλες σας !!

Ευχές από καρδιάς !!

Ευχές πολλές για όμορφες , ζεστές,  γιορτινές , 
δημιουργικές και χαρούμενες μέρες !!

Αναρτήθηκε από Aθηνά

Ένα γράμμα στο Θεό

—Κατερινούλα έρχονται Χριστούγεννα και θα έρθει ο Άγιος Βασίλης να σου φέρει το δώρο γιατί ήσουν καλό παιδάκι φέτος! Για να στο φέρει θα πρέπει να του γράψουμε ένα γράμμα και να του πεις τι θέλεις!

—Αλήθεια μαμά; Και ότι του ζητήσω θα μου το φέρει όπως πέρσι;

—Ναι Κατερινούλα, όπως πέρσι γιατί ήσουν καλό παιδί!

—Έλα μαμά να σου λέω εγώ και εσύ να του γράφεις!!

«Αγαπητέ μου θεέ…»

—Κατερινούλα στον Άγιο Βασίλη θα γράψουμε το γράμμα, όχι στο θεό.

—Μαμά εγώ όμως θέλω να στείλω ένα γράμμα στο θεό, γιατί ο Άγιος Βασίλης μόνο κούκλες μπορεί να φέρει!

—Καλά αγάπη μου ότι θες!

—Γράφε μαμά!

« Αγαπητέ μου θεέ!

Με λένε Κατερίνα και μένω σε ένα πολύ όμορφο χωριό. Το ξέρεις το χωριό μου; Αν δεν το ξέρεις να έρθεις μια μέρα να σου το δείξω! Είναι πολύ όμορφα εδώ στο χωριό μου και δεν του λείπει τίποτα! Επειδή ήμουν καλό παιδί φέτος θέλω να σου ζητήσω να μου φέρεις για τα Χριστούγεννα χώρο για το χωριό μου. Γιατί δεν χωράμε πια εδώ.»

—Τι ζητάς βρε Κατερινούλα από τον θεό; Δεν σου φτιάξαμε μεγαλύτερο δωμάτιο φέτος;

—Περίμενε μαμά!

«Αγαπητέ μου θεούλη εδώ στο χωριό δεν έχουμε χώρο. Κάθε πρωί που ξυπνάω η μαμά τσακώνεται με τον μπαμπά. Η μαμά μου βάζει γάλα και μου λέει άντε ετοιμάσου θα αργήσουμε στο σχολείο. Μετά πάω στο σχολείο και η δασκάλα μας κάνει μάθημα αλλά δεν χαμογελάει γιατί είναι κουρασμένη. Ο κύριος της γυμναστικής βαριέται και μας αφήνει να παίζουμε μόνοι μας με την μπάλα. Μετά γυρνάω στο σπίτι και η μαμά είναι κουρασμένη από την δουλειά της και δεν χαμογελάει. Όταν γυρνάει και ο μπαμπάς στο σπίτι, τρώμε και λέει ο μπαμπάς στη μαμά «πάλι φακές θα φάμε»; Και η μαμά του λέει δεν έχουμε λεφτά για τίποτα άλλο. Και αυτός τρώει τις φακές, αλλά δεν χαμογελάει. Το απόγευμα με παίρνει ο παππούς να με πάει να παίξω. Εκεί μιλάει με άλλους παππούδες και λέει πως φοβάται ότι θα γίνει πόλεμος. Δεν ξέρω τι είναι πόλεμος αλλά έτσι λέει. Ούτε και οι παππούδες χαμογελάνε θεούλη μου. Μετά η μαμά με πάει στη θεία να παίξω με τα ξαδέρφια μου. Ο ξάδερφός μου είναι στενοχωρημένος γιατί η μαμά του κλαίει συνέχεια που ο μπαμπάς του έφυγε.  Εκεί παίζουμε με τα αυτοκινητάκια του και η ξαδέρφη μου που είναι μεγάλη, μας φωνάζει και μας λέει να κάνουμε ησυχία γιατί θέλει να διαβάσει. Ούτε και αυτή χαμογελάει γιατί όλο κάτι γράφει για το σχολείο. Το βράδυ που γυρνάω στο σπίτι ο μπαμπάς και η μαμά πάλι δεν χαμογελάνε γιατί είναι κουρασμένοι. Στην τηλεόραση ο κύριος φωνάζει και λέει ψέματα, μου είπε ένας φίλος μου στο σχολείο, που του το είπε ο μπαμπάς του. Ένα βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ και μίλαγα με τον φίλο μου που κανένας δεν τον βλέπει. Τον ρώτησα γιατί δεν χαμογελάει η μαμά, ο μπαμπάς, ο παππούς, η δασκάλα, η ξαδέρφη μου, ο κύριος στην τηλεόραση και αυτός μου είπε ότι δεν έχουν χώρο. Τον ρώτησα τι είναι αυτό και μου είπε πως στο δικό μας χωριό που είναι τόσο ωραία δεν έχει χώρο για χαμόγελα. Τον ρώτησα γιατί και μου είπε πως το χωριό έχει γεμίσει με κούραση, με στεναχώρια, με ψέματα, με πόλεμο και δεν έχει μείνει χώρος για χαμόγελο. Όμως εγώ καλέ μου θεούλη ξέρω ότι είναι ωραία να χαμογελάμε. 

Φέτος τα Χριστούγεννα θεούλη μου δεν θέλω να μου φέρει δώρο ο Άγιος Βασίλης γιατί αυτός μόνο κούκλες μπορεί να φέρνει. Φέτος τα Χριστούγεννα καλέ μου θεούλη θέλω να φέρεις για όλο το χωριό χώρο. Είναι πολύ όμορφο το χωριό μας θεούλη μου, αλλά δεν έχουμε χώρο. Και μην ξεχάσεις να το βάλεις στο δέντρο στην πλατεία του χωριού!

Με αγάπη,

Κατερίνα.»

Μαμά να πεις στον ταχυδρόμο ότι αυτό το γράμμα πάει στον ουρανό! 

Κριεκούκη Βασιλική

==========================================

Χαίρεται σκεπτόμενη πως τα παιδιά είναι ο φάρος της εξέλιξής μας και πως εκείνα είναι που θα σηματοδοτήσουν την εξέλιξη του αύριο έγραψα το παραπάνω κείμενο, με αφορμή το γεγονός πως συνήθως τις μεγαλύτερες αλήθειες μας τις αποκαλύπτουν τόσο αυθόρμητα τα παιδιά. 

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας,

Καλή συνέχεια στον αγώνα που όλοι με τον τρόπο μας δίνουμε.

«Να μη ζήσουμε σαν δούλοι»

Η συγκλονιστική φωτογραφία από το κέντρο της Αθήνας

 

μια εικόνα... χίλιες λέξεις!

Μια συγκλονιστική φωτογραφία από τη σημερινή συγκέντρωση στο κέντρο κάνει το γύρο των social media.
Αστυνομικοί των ΜΑΤ βρίσκονται παραταγμένοι με τις ασπίδες στα χέρια.
Πίσω τους, στον τοίχο ενός κτιρίου είναι γραμμένο το σύνθημα: «Να μη ζήσουμε σαν δούλοι».
Στο πεζοδρόμιο, δίπλα από το σημείο αυτό περνά μία μαυροφορεμένη ηλικιωμένη γυναίκα κρατώντας το μπαστούνι της.
Όσο τετριμμένο και αν είναι στην προκειμένη περίπτωση ισχύει: μια εικόνα... χίλιες λέξεις!

Written By Pallini Press

tro-ma-ktiko.blogspot.gr