Σελίδες

Monday, 17 December 2012

Για το παιδί στη Καβάλα, από τους μαθητές του 3ου γυμνασίου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης

Είμαστε μαθητές της  Γ΄ Γυμνασίου του 3ου Γυμνασίου Αμπελοκήπων  Θεσσαλονίκης. Χθες μόλις ακούσαμε στο δελτίο ειδήσεων για το τραγικό γεγονός του χαμού των 3 παιδιών στην Καβάλα. Με την επιστολή μας αυτή απευθυνόμενοι στο 15χρονο παιδί που χάθηκε θέλουμε να περάσουμε σε όλους το μήνυμα που προκύπτει από τη θυσία του. 

Τραγωδία στην Καβάλα: Τρία παιδιά νεκρά από πυρκαγιά σε σπίτι 
έτρεξες στο κτίριο  για να βοηθήσεις τα αδελφάκια σου,
μια πράξη που οδήγησε στο θάνατό σου.
Όλοι γνωρίζουμε λοιπόν πως καθώς το σπίτι φλεγόταν τα δύο μικρότερα παιδιά εγκλωβίστηκαν και δεν κατάφεραν να βγουν  έξω. Όταν εσύ το αντιλήφθηκες αυτό μάθαμε πως έτρεξες στο κτίριο  για να βοηθήσεις τα αδελφάκια σου, μια πράξη που οδήγησε στο θάνατό σου. 
Ξέρουμε πως οι περισσότεροι θα δώσουν το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής τους εκεί, στο θάνατο που προκλήθηκε, στις ζωές που χάθηκαν. Εμείς όμως δεν σκοπεύουμε σ’ αυτό.  Θέλουμε να περάσουμε ένα δίδαγμα μέσα από την πράξη σου.  
Πως όμως αυτή η πράξη μπορεί να αποτυπωθεί στο μυαλό μας και να αποτελέσει  πρότυπο για όλα τα παιδιά της ηλικίας μας; Και κυρίως γιατί πρέπει να τη μιμηθούμε και να αποτελέσει σταθμό στη ζωή μας
Η απάντηση ίσως να μη μπορεί να αποτυπωθεί με λίγες λέξεις γραμμένες σε ένα κομμάτι χαρτί, όταν πρόκειται για πράξεις όπως η δική σου. Πιστεύουμε λοιπόν πως όποιο και να ήταν το αποτέλεσμα,  όσο θρήνο και να προκάλεσε η κίνησή σου αυτή, ήταν μια κίνηση άξια θαυμασμού, μια κίνηση που κρύβει τεράστιο θάρρος, τεράστια αγάπη, τεράστια ανθρωπιά.  
Κι εμείς δίνουμε τεράστια σημασία γιατί η ανθρωπιά, η αυτοθυσία και φυσικά οι  αξίες  ζωής που κρύβονται από πίσω είναι «πράγματα» που στη σημερινή κοινωνία εκλείπουν και εμείς ονειρευόμαστε να τα ξαναφέρουμε πίσω.

Δεν θέλουμε να ξεγελάσουμε κανένα. Γνωρίζουμε πως το γράμμα μας δε θα μπορέσει να φτάσει στα χέρια σου ποτέ. Ίσως όμως να πέσει στα χέρια κάποιου άλλου ανθρώπου που μπορεί να μη γνωρίζει για το γεγονός ή ακόμα να γνωρίζει απλά ότι έγινε «κάτι». Αν το διαβάσει όμως  ίσως να καταφέρουμε να του περάσουμε το μήνυμά μας, ίσως καταφέρουμε να τον ευαισθητοποιήσουμε και να πραγματοποιήσουμε έτσι ένα μέρος από τα όνειρά μας.

Κλείνοντας, πρέπει να πούμε ένα ευχαριστώ σε σένα, ένα ευχαριστώ στους ανθρώπους σαν κι εσένα, που μας κάνουν να έχουμε ακόμα ελπίδες, να πιστεύουμε πως τα όνειρά μας είναι πραγματοποιήσιμα  και  κυρίως πως αξίζει να προσπαθήσουμε να τα πραγματοποιήσουμε.
Οι  μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου του 3ου Γυμνασίου Αμπελοκήπων.

από alfavita

Χαστούκια και φωνές αρρωσταίνουν την καρδιά των παιδιών '

Οι γονείς που χαστουκίζουν τα παιδιά τους ή τους φωνάζουν, τα θέτουν σε αυξημένο κίνδυνο εκδηλώσεως σοβαρών προβλημάτων υγείας, όπως η καρδιοπάθεια και ο καρκίνος, προειδοποιούν επιστήμονες από το Πλύμουθ.

Smacking or shouting at your children 'raises their risk of cancer, heart disease and asthma later in life'

καταλυτικός παράγοντας είναι το στρες που προκαλεί
στα παιδιά η βίαιη συμπεριφορά των γονιών τους
Οι συνέπειες αυτές είναι οι ίδιες με εκείνες που παρατηρούνται στα παιδιά που υφίστανται σωματικούς τραυματισμούς από τους γονείς τους.
Οι ειδικοί εικάζουν ότι ο καταλυτικός παράγοντας είναι το στρες που προκαλεί στα παιδιά η βίαιη συμπεριφορά των γονιών τους, είτε αυτή εκφράζεται με ουρλιαχτά και χαστούκια είτε με χτυπήματα που προκαλούν και σωματικά τραύματα.
Η σχετική μελέτη πραγματοποιήθηκε σε 700 εθελοντές, οι 250 εκ των οποίων ήσαν υγιείς, οι 150 έπασχαν από καρκίνο, καρδιοπάθεια ή άσθμα και οι λοιποί από άλλα νοσήματα.
 

Οι ερευνητές από την Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Πλύμουθ, με επικεφαλής τον καθηγητής Μάικλ Χάιλαντ, τους ρώτησαν εάν και πόσο συχνά τους τιμωρούσαν σωματικά ή λεκτικά οι γονείς τους όταν ήσαν παιδιά.
Για τους σκοπούς της μελέτης, οι ερευνητές διαχώρισαν την «σωματική και λεκτική τιμωρία» (χαστούκια, φωνές) από την «κακοποίηση και το τραύμα».
Όπως έδειξαν οι απαντήσεις των εθελοντών, όσοι έπασχαν από καρκίνο είχαν κατά 70% περισσότερες πιθανότητες να έχουν υποστεί σωματική ή λεκτική κακοποίηση ως παιδιά, σε σύγκριση με τους υγιείς εθελοντές.
Αντίστοιχα, οι καρδιοπαθείς είχαν κατά 30% περισσότερες πιθανότητες και οι ασθματικοί 60% περισσότερες πιθανότητες να έχουν υποστεί το ίδιο.
Όπως γράφουν οι ερευνητές στην «Επιθεώρηση Συμπεριφορικής Ιατρικής» (JBM), είναι καλά τεκμηριωμένο ότι το στρες νωρίς στη ζωή, με τη μορφή του τραύματος και της κακοποίησης, προκαλεί μακροπρόθεσμες αλλαγές στον οργανισμό οι οποίες προδιαθέτουν για εκδήλωση διαφόρων νοσημάτων.
Η νέα μελέτη, όμως, δείχνει πως και η «ήπια» σωματική ή λεκτική τιμωρία, η οποία θεωρείται από πολλούς «φυσιολογική», έχει τις ίδιες συνέπειες.
«Η έρευνά μας προστίθεται στα στοιχεία που δείχνουν ότι η χρήση σωματικής ή λεκτικής τιμωρίας συμβάλλει στο στρες της παιδικής ηλικίας και σε φτωχή εξέλιξη της υγείας», τόνισε ο δρ Χάιλαντ.
Σε προηγμένες χώρες, όπως η Σουηδία, η σωματική τιμωρία των παιδιών έχει απαγορευθεί δια νόμου από το 1976. Έκτοτε έχουν ψηφιστεί ανάλογοι νόμοι σε ακόμα 30 χώρες, σε κάποιες (όπως η Βρετανία) έχει απαγορευθεί στα σχολεία αλλά όχι στο σπίτι, ενώ σε άλλες (όπως οι ΗΠΑ) δεν υπάρχει παντού ομόφωνη απαγόρευση (κάθε πολιτεία έχει τη δική της νομοθεσία).
Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, παρότι η σωματική τιμωρία έχει μειωθεί παγκοσμίως, το ένα στα δύο παιδιά εξακολουθούν να την βιώνουν.


από picantiko

Δείτε τα videos που ετοίμασε το χαμομηλάκι
για την παιδική κακοποίηση