Saturday, 30 November 2013

Επέτρεψαν σε παιδόφιλο να υιοθετήσει παιδί
Δεν πάνε καλά, καθόλου καλά!!

Σοκαρισμένη είναι η κοινή γνώμη της Σουηδίας, μετά την απόφαση των αρχών να επιτρέψουν να γίνει υιοθεσία ενός παιδιού από παιδόφιλο, ο οποίος μάλιστα έχει καταδικαστεί.

Pedophile allowed to adopt child in Sweden

Οι αρχές έδωσαν το πράσινο φως, ισχυριζόμενες ότι ο άντρας αυτός από την πόλη Helsingborg που τώρα είναι 60 χρονών, λόγω της προχωρημένης του ηλικίας δεν θα μπορέσει να παρενοχλήσει σεξουαλικά το παιδί!

Μάλιστα είχε καταδικαστεί παλαιότερα, το 2004, λόγω της σεξουαλικής του επίθεσης σε πεντάχρονο κοριτσάκι.
Σύμφωνα μάλιστα με τα τοπικά μέσα έχει θεωρηθεί ύποπτος και για τον βιασμό μίας έφηβης, κάτι που δεν φαίνεται ότι γνώριζαν τα μέλη της επιτροπής κοινωνικών υποθέσεων του δήμου που ψήφισαν θετικά προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία.
Όσο για το παιδί που θέλει να υιοθετήσει ο 60χρονος;
Όπως αναφέρει η Helsingborgs Dagblad, πρόκειται για τον 10χρονο θετό γιο του.
Το 2009 παντρεύτηκε τη μητέρα του ο 60χρονος, όπου πριν πεθάνει, μετά από σύμφωνη απόφαση και του βιολογικού του πατέρα, δέχθηκαν να υιοθετηθεί.
Η υπόθεση πάντως σήκωσε θύελλα αντιδράσεων στη χώρα και ο επικεφαλής των κοινωνικών υπηρεσιών υπέβαλε καταγγελία.

mothersblog

Δεν πάνε καλά, καθόλου καλά!!
Επέτρεψαν σε παιδόφιλο να υιοθετήσει παιδί

Pedophile allowed to adopt child in Sweden

«Κουκου, τσα!» - Γιατί στα μωρά αρέσει να κρύβονται;

Από: Ελένη Χαδιαράκου

Το κρυφτό είναι ένα παιχνίδι μαγικό, που όχι μόνο διασκεδάζει το μωρό, αλλά το βοηθάει να «παίξει» με τη φαντασία και να δοκιμάσει τις δεξιότητές του, ιδανικό για ένα πλάσμα που ανακαλύπτει τον κόσμο!

ΠΙΝΑΚΑΣ Γ. ΙΑΚΩΒΙΔΗ «ΤΟ ΚΟΥΚΟΥ»

Από τον 5ο-6ο μήνα της ζωής του -όταν το μωρό έχει αποκτήσει πια μια στοιχειώδη αντίληψη του περιβάλλοντος και η όρασή του έχει βελτιωθεί, αρχίζει να κατανοεί πλήρως την έννοια του κρυφτού, αλλά και να διασκεδάζει πολύ με αυτό.
Δεν είναι τυχαίο που το «κούκου» είναι μια μαγική λέξη που κάνει κάθε μωρό να χαμογελά! Ο γνωστός θεωρητικός της Γνωστικής Ανάπτυξης Ζαν Πιαζέ, που ασχολήθηκε εκτενώς με την επίδραση που έχει το κρύψιμο αντικειμένων στα νήπια, μας λέει πως το συγκεκριμένο παιχνίδι τα βοηθά να αντιληφθούν τη μονιμότητα των αντικειμένων, ακόμη κι αν δεν τα βλέπουν. Σύμφωνα, μάλιστα, με το γνωστό παιδαγωγό, το κρυφτό ενισχύει τη γλωσσική ανάπτυξη, καθώς διδάσκει την κατά πρόσωπο επικοινωνία. Από την ηλικία των 6 περίπου μηνών, όταν το μωρό έχει τη δυνατότητα να συντονίζει τις κινήσεις του, αρχίστε να παίζετε μαζί του κρυφτό. Όσες φορές κι αν το κάνετε, δεν θα το βαρεθεί ποτέ!

Κρυφτό, μια άσκηση φαντασίας
Τα μωρά ζουν σε ένα σύμπαν συναρπαστικό. Για αυτά, ακόμη και το πιο αναμενόμενο συμβάν αποτελεί ένα μεγάλο γεγονός. Για παράδειγμα, το μωρό παίζει με το αρκουδάκι του και ξαφνικά το αρκουδάκι πέφτει κάτω… χάνεται… Η μαμά του το μαζεύει και του το δίνει. «Κάτι μαγικό συμβαίνει με το αρκουδάκι αυτό, που εμφανίζεται και εξαφανίζεται», σκέφτεται. Ή μήπως η μαμά του έχει κάποιες μαγικές ιδιότητες; Για το μωρό, το κρυφτούλι με αντικείμενα και πρόσωπα αποτελεί μια αληθινή άσκηση της φαντασίας, αλλά και μια αφορμή να αναδείξει τις δεξιότητές του.

Με το κρυφτό ανακαλύπτει
Η πιπίλα πέφτει από το στόμα του στο χαλί. Το χαλί είναι μια μαλακή και φουσκωτή επιφάνεια, μια απόλυτα καινούργια αίσθηση. Και τι βρίσκεται κάτω από το χαλί; Μια άλλη επιφάνεια (το μάρμαρο), πολύ πιο σκληρή και κρύα από την προηγούμενη. Ένα βρέφος μπορεί να ανακαλύψει πολλά, με ένα κρυμμένο αντικείμενο. Στην ηλικία που αρχίζει να ξεκινά τα παιχνίδια με τους συνομηλίκους, το κρυφτό εξακολουθεί να αποτελεί μια πρόκληση για αυτό. Κρύβεται σε χώρους άγνωστους μέχρι χθες (μέσα σε μια ντουλάπα, κάτω από μια σκάλα), και στους «απαγορευμένους» αυτούς χώρους δοκιμάζει τα όριά του και τους φόβους του πάντα ψάχνοντας και εξερευνώντας.

Η «φωλίτσα» μου
Πολύ συχνά, τα βρέφη -αλλά κυρίως τα νήπια- φτιάχνουν μια πρόχειρη «φωλίτσα» με τα σκεπάσματά τους ή απολαμβάνουν να χαλαρώνουν μέσα στα πλαστικά σπιτάκια ή κάτω από ένα έπιπλο. Τι κρύβει αυτή η τάση των παιδιών να φτιάχνουν τις δικές τους κρυψώνες και να απομονώνονται; Η ανάγκη της ιδιωτικότητας είναι κοινή σε όλους τους ανθρώπους, και ο πιο εύκολος τρόπος έκφρασής της είναι με την απομόνωση.
Ένα μωρό ή ένα μικρό παιδί μπορεί εύκολα να απομονωθεί με τη βοήθεια του παιχνιδιού και να μεταφερθεί με τη φαντασία του σε ένα δικό του χώρο. Ο παιδοψυχίατρος D. Winnicott ονομάζει το χώρο αυτό «μεταβατικό», επειδή βρίσκεται κάπου ανάμεσα στον εσωτερικό και τον εξωτερικό κόσμο. Τα παιδιά έχουν ιδιαίτερη ευκολία να μπαινοβγαίνουν στο χώρο αυτό, χωρίς να ενοχλούνται από τους γύρω. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν και στιγμές που τα παιδιά θέλουν έναν ολόδικό τους χώρο που να οριοθετείται. Αυτό τους δίνει την αίσθηση της ασφάλειας, αλλά και είναι ένας τρόπος για να δείξουν πως μεγαλώνουν.

Χάνω-βρίσκω
Για εμάς τους ενηλίκους, ο χρόνος έχει μια εντελώς διαφορετική έννοια από ό,τι για τα παιδιά. Τα βρέφη και τα νήπια περνούν γρήγορα από τη μία δραστηριότητα στην άλλη, χωρίς να το πολυσκεφτούν. Χάνουν ή κρύβουν μόνα τους το αρκουδάκι τους, και μετά- ως διά μαγείας- το βρίσκουν. Στο ενδιάμεσο διάστημα, είτε έχουν ξεχάσει την ύπαρξή του είτε το κρύβουν επίτηδες κάπου για να το ξαναβρούν και να χαρούν!
Το «χάνω- βρίσκω» είναι ένα απολαυστικό παιχνίδι για τα βρέφη, όσο εκκεντρικό κι αν δείχνει σε εμάς. Σύμφωνα με την παιδαγωγό Jackie Silberg, ειδικευμένη στη Βρεφική Ανάπτυξη, «τα παιχνίδια εξαφάνισης είναι ο καλύτερος τρόπος για να ενισχυθεί η αντίληψη και η προσοχή των βρεφών».

Μαθαίνω να περιμένω
Σύμφωνα με τον Πιαζέ, εκτός όλων των άλλων, το κρυφτό μαθαίνει στο μωρό την αναμονή και την προσδοκία. Κυρίως, όμως, του μαθαίνει να αισθάνεται την παρουσία σας, ακόμη κι όταν δεν βλέπει το πρόσωπό σας.

Μαθαίνω τον αποχωρισμό
Θα έχετε, βέβαια, παρατηρήσει πως με το πρώτο κρυφτούλι που θα παίξετε μαζί, το μωρό αντιδρά με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Στην αρχή γελάει, αλλά, όταν αργήσετε να του εμφανιστείτε, πανικοβάλλεται και κλαίει με λυγμούς. Αυτή είναι και η πρώτη ένδειξη του άγχους αποχωρισμού. Πολλά παιδιά αρχίζουν να δείχνουν τέτοια σημάδια στην ηλικία των 6-7 μηνών, τα οποία κορυφώνονται στους 12-18 μήνες και εξαφανίζονται στην ηλικία των 2-2,5 ετών. Μέχρι τότε, δεν έχουν την αίσθηση της μονιμότητας του αντικειμένου, που σημαίνει ότι το αντικείμενο που είναι εκτός του οπτικού τους πεδίου δεν υπάρχει. Όταν κάποιος κρύβει το πρόσωπό του, το βρέφος πιστεύει ότι χάθηκε. Η χαρά που έρχεται όταν τον βλέπει ξανά, έρχεται από την ανακούφιση ότι ο αποχωρισμός τελείωσε. Το παιχνίδι αυτό μετατρέπει το άγχος αποχωρισμού σε χαρά. Τα «παιχνίδια εξαφάνισης» προετοιμάζουν το παιδί για τις πιο περίπλοκες σχέσεις αργότερα στη ζωή, καθώς ενισχύεται ο δεσμός και μειώνεται το άγχος του αποχωρισμού. Επιπλέον, εξασκούν το παιδί στην αυτονόμηση και το βοηθούν να υπερνικήσει τους φόβους του. Εξάλλου, στη ζωή έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλούς αποχωρισμούς.

Τι να κάνω όταν φοβάται το κρυφτό;
Μιλήστε του καθώς απομακρύνεστε από το οπτικό του πεδίο.
Καθησυχάστέ το και δώστε του να καταλάβει ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος.
Συμπεριφερθείτε φυσιολογικά και προσπαθήστε να του μεταδώσετε ηρεμία και σιγουριά.-
Χαμογελάστε όταν το παιδί σας απομακρύνεται από εσάς. Ενθαρρύνετέ το να εξερευνήσει το περιβάλλον του, χωρίς πίεση.
Αφήστε το να καταλάβει ότι βρίσκεστε κοντά του και ότι όλα πηγαίνουν καλά.

Με τη συνεργασία της Αγγελικής Παρίου (ψυχολόγος - ειδική παιδαγωγός, ομαδική αναλύτρια).

imommy

Για ένα πετυχημένο παιδικό πάρτυ

Από την «Καλή Μαμά»

Parties in your area

Το πάρτυ γενεθλίων είναι πολύ σημαντικό για ένα παιδί, για αυτό φροντίστε να είναι τέλειο μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια. Μερικές απλές συμβουλές για να κάνετε ονειρεμένο το πάρτυ του μικρού σας αγγέλου

Ε, κι αν κάνετε και λίγη παραπάνω φασαρία
στην πολυκατοικία δεν πειράζει

1. Να έχετε ανεβασμένη διάθεση.
Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τη διάθεσή μας και για αυτό πρέπει να δείχνουμε κι εμείς το ίδιο χαρούμενες. Παρά την κούραση ή το άγχος που μπορεί να έχουμε, δεν θα πρέπει να το δείχνουμε στα παιδιά. Θα πρέπει να συμμεριζόμαστε τη χαρά και τον ενθουσιασμό τους.

2. Στολίστε το σπίτι.
Γεμίστε το σπίτι μπαλόνια και αυτοκόλλητα “the party is here” και πάρτε καπελάκια για τους μικρούς σας καλεσμένους. Αν αποφασίσετε να δώσετε ένα «θέμα» στο πάρτι σας, όλα τα «αξεσουάρ» που θα χρησιμοποιήσετε όπως πιατάκια, ποτηράκια, χαρτοπετσέτες , μπαλόνια κλπ. φροντίστε να είναι στο ίδιο μοτίβο ή έστω στο ίδιο χρώμα. Μπορείτε να εφαρμόσετε το θέμα στις προσκλήσεις, στη διακόσμηση και στην τούρτα.

3. Κολλήστε και ένα αυτοκόλλητο στην πόρτα της πολυκατοικίας που να δηλώνει ότι το πάρτυ είναι εδώ.
Αυτό αφενός θα ενημερώσει τους γονείς των παιδιών-καλεσμένων για την ακριβή διεύθυνση, αφετέρου θα ενημερώσει και τους γείτονες για την επικείμενη φασαρία.

4. Παιδική μουσική.
Ασφαλώς τα τραγούδια της αρεσκείας τους θα τους ευχαριστήσουν πολύ και θα δώσουν μια γιορτινή ατμόσφαιρα. Ε, κι αν κάνετε και λίγη παραπάνω φασαρία στην πολυκατοικία δεν πειράζει, μια μέρα είναι… αξίζει τον κόπο! Για αυτό εφοδιαστείτε με πολλά παιδικά cd!

5. Τίποτα δεν διασκεδάζει τα παιδιά περισσότερο από το παιχνίδι.
Για αυτό προετοιμαστείτε να έχετε σχεδιάσει κάποιο παιχνίδι να τους προτείνετε. Βέβαια, κάθε ηλικία έχει τα δικά της ενδιαφέροντα.
Τα παιδιά 2 ετών προτιμήστε να τα απασχολήσετε με μπαλόνια, πλαστελίνες, χαρτιά και μαρκαδόρους.
Μπορείτε να έχετε εκτυπώσει διάφορα σχέδια σε κόλλες Α4 και να τους τα δώσετε να τα ζωγραφίσουν.
Στα παιδιά των 3 ετών μπορείτε να δώσετε να διακοσμήσουν μπισκότα, να φτιάξουν κατασκευές με χαρτόνια όπως π.χ. καπέλα ή να παίξετε το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού, όπου ο θησαυρός θα είναι μικρά παιχνιδάκια ή αγαπημένες παιδικές λιχουδιές όπως γλειφιτζούρια σε διάφορα σχέδια και χρώματα.
Στα παιδιά των 4 ετών μπορείτε να προτείνετε να παίζουν μουσικές καρέκλες,
ενώ στα παιδιά 5 ετών μπορείτε να δώσετε ένα ομαδικό παιχνίδι όπως π.χ. κάποιο επιτραπέζιο.

6. Καλέστε έναν κλόουν.
Μπορείτε να προσλάβετε κάποιον ειδικό για να ψυχαγωγήσει τα παιδιά παίζοντας κουκλοθέατρο, κάνοντας μαγικά, κάνοντας γκάφες ή φουσκώνοντας μπαλόνια σε διάφορα σχέδια. Τίποτα πιο διασκεδαστικό για τα παιδιά από το να εκτελούν δραστηριότητες που τους προτείνει ο πολύχρωμος φίλος τους.

7. Πάρτε μικρά δωράκια-έκπληξη για το τέλος.
Όλα τα παιδιά αγαπούν τα δώρα και θα έχουν κάτι να θυμούνται από τα γενέθλια του παιδιού σας. Μπορείτε να πάρετε κάτι μικρό και φθηνό όπως πολύχρωμες πλαστελίνες, πουγκάκια με καραμέλες και σοκολάτες, σαπουνόφουσκες, ακόμα και καπέλα, και να τους τα προσφέρετε σαν αποχαιρετιστήριο δώρο φεύγοντας.

8. Φωτογραφίες.
Μην ξεχάσετε να φορτίσετε τη φωτογραφική μηχανή και τη βιντεοκάμερα ώστε να απαθανατίσετε αυτές τις όμορφες στιγμές.

9.Μπουφές.
Το πιο σημαντικό μέρος ενός πάρτι, παιδικού ή μη, είναι το φαγητό. Ετοιμάστε μόνες σας διάφορα μεζεδάκια ή ζητήστε τη βοήθεια από μαμάδες ή ειδικούς.

Ένα ενδεικτικό μενού θα μπορούσε να είναι:
πίτσα
πίτα ή πιτάκια (τυρόπιτα, σπανακόπιτα, πρασόπιτα)
κεφτεδάκια
σαρμαδάκια ή ντολμαδάκια
μακαρονοσαλάτα ή πατατοσαλάτα
κοτομπουκιές πανέ
ρολό σφολιάτας με τυρί φέτα και ζαμπόν
λουκανικάκια με σόγια σος και μέλι
αραβικές πίτες ή τορτίγιες με τυρί κρέμα, μαρούλι και γαλοπούλα (ή ότι άλλο θέλετε)
ατομικά τάκος
και φυσικά μην ξεχάσετε την τούρτα

Να περάσετε τέλεια!
rizopoulospost

Friday, 29 November 2013

Μμμμ... η μανούλα έφτιαξε τέλεια χάμπουργκερ!!

Ζουμερά χάμπουργκερ με αφράτα σπιτικά ψωμάκια.

Είμαι σίγουρη πως τα παιδιά σας θα ξετρελαθούν

από τη νοστιμιά τους. Το ίδιο και εσείς!

.
τη συνταγή θα την βρείτε στη μητερούλα
που τη βρήκε στην argiro

Το διάβασμα στην οθόνη
ρίχνει τις επιδόσεις των παιδιών στην ανάγνωση

Λονδίνο

Τα παιδιά προτιμούν να διαβάζουν στην οθόνη παρά στο χαρτί, ωστόσο οι μαθητές που χρησιμοποιούν τη νέα τεχνολογία τείνουν να έχουν χειρότερες επιδόσεις στην ανάγνωση, δείχνουν τα στοιχεία έρευνας στη Βρετανία.

Children’s on-screen reading
overtakes reading in print

Η έρευνα του Εθνικού Ιδρύματος Αλφαβητισμού κάλυψε σχεδόν 35.000 παιδιά ηλικίας 8 έως 16 ετών. Έδειξε ότι το 52% των παιδιών προτιμά να διαβάζει από κάποια ηλεκτρονική συσκευή, όπως τα e-readers, οι υπολογιστές και τα κινητά, ενώ μόνο το 32% προτιμά τα υλικά βιβλία.
Ωστόσο οι μαθητές που προτιμούν το χαρτί είναι δύο φορές πιθανότερο να έχουν επιδόσεις άνω του μέσου στην ικανότητα ανάγνωσης.
Επιπλέον, μόνο το 12% των μαθητών που προτιμούν διαβάζουν στην οθόνη δηλώνει ότι απολαμβάνει πραγματικά το διάβασμα, συγκριτικά με 51% στα παιδιά που προτιμούν τα βιβλία.

Οθόνη ή χαρτί;
Η έρευνα, πάντως, δεν μπορεί να αποδείξει ότι το διάβασμα στην οθόνη επηρεάζει την ικανότητα ανάγνωσης. Μια άλλη πιθανή εξήγηση για τα αποτελέσματα είναι ότι τα παιδιά που αγαπούν ούτως ή άλλως το διάβασμα τείνουν να δείχνουν προτίμηση στα τυπωμένα κείμενα.
Παρόλα αυτά, το Εθνικό Ίδρυμα Αλφαβητισμού δηλώνει ότι ανησυχεί: Η ανάγνωση στην οθόνη «είναι δυνητικά επιζήμια για την ικανότητα ανάγνωσης» προειδοποιεί με ανακοίνωσή του.
Η ανακοίνωση δεν διευκρινίζει αν η έρευνα έχει υποβληθεί για έλεγχο και δημοσίευση στον επιστημονικό Τύπο.

tovima.gr/

ΕΓΩ η «ΤΕΛΕΙΑ» μαμά, και... όλες οι υπόλοιπες!!

Όσες μαμάδες δεν αυτοπροσδιορίζεστε μόνο μέσα από το ρόλο της μαμάς, συγχαρητήρια! Κάνετε κάτι καλό για το παιδί σας.

Δεν ξέρω αν έχετε ακούσει για το attachment parenting: είναι μία νοοτροπία/trend/θεωρία για την ανατροφή των παιδιών που βασίζεται στη στενή σχέση μαμάς και παιδιού.

Why I’m not into Attachment Parenting

Όχι στην εμμονή με τον ρόλο της μητρότητας

Μερικά από τα πιο συχνά της χαρακτηριστικά είναι ο παρατεταμένος θηλασμός, ο ύπνος μαζί με τα παιδιά και το babywearing - το να "φορά" μια μαμά το μωρό της όλη τη μέρα ή μεγάλο διάστημα αυτής σε sling (ένα είδος μαντηλιού με το οποίο το μωρό στερεώνεται μπροστά στο στήθος της μαμάς).

Ενώ γενικά η όλη νοοτροπία είναι μια όμορφη ιδέα, που αντιτίθεται σε άγριες και απάνθρωπες για μένα τακτικές του στυλ "άσε το μωρό να κλαίει μέχρι να αποκοιμηθεί" (μπρρρρρρ το δόλιο!), κάποιες φορές μπορεί να φτάνει στα άκρα.

Έχουμε π.χ. το πασίγνωστο πλέον εξώφυλλο του περιοδικού Time, με την 26χρονη μαμά να θηλάζει τον τρίχρονο γιο της, κάτι που στη σημερινή κοινωνία δεν συνηθίζεται:

Η όλη ιδέα γύρω από το attachment parenting και από άλλες "εναλλακτικές" μεθόδους ανατροφής παιδιών, είναι η επιστροφή σε ό,τι είναι φυσικό.

Γενικά πιστεύω ότι η φύση ξέρει τι κάνει, αλλά αν αφήναμε όλα τα πράγματα στη φύση τότε η κατάσταση θα γύριζε στο μεσαίωνα: περίπου το 10% των μαμάδων θα πέθαινε στη γέννα, όπως συνέβαινε μέχρι τον 19ο αιώνα στην Ευρώπη, και όπως συμβαίνει ακόμα και σήμερα σε πολλές υποανάπτυκτες περιοχές του πλανήτη. Εκτός αυτού πολλά μωρά δεν θα επιβίωναν το πρώτο έτος της ζωής τους, και πολλά παιδιά δε θα ενηλικιώνονταν ποτέ.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά την επίσκεψή μου στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας, όπου στο σπίτι του Μότσαρτ ήταν εκτεθειμένα τα δημοτικά αρχεία από τον 18ο αιώνα: ενώ οι γεννήσεις παιδιών ήταν πολλές, ο πληθυσμός της πόλης δεν αυξανόταν, λόγω του ότι πάνω από το 50% των παιδιών πέθαιναν στην βρεφική, παιδική ή εφηβική τους ηλικία.

Έχουμε μεγαλώσει μέσα στην πρόοδο και στην τεχνολογική εξέλιξη, με όλα τα οφέλη που η ιατρική επιστήμη μας έχει προσφέρει. Το πρόβλημα με τη γενιά μας είναι ότι καμιά φορά ξεχνάμε ότι όλα αυτά δεν είναι δεδομένα.

Για παράδειγμα, χάρη στην ιατρική σήμερα τα περισσότερα πρόωρα μωρά που γεννιούνται μετά τις 30 εβδομάδες κύησης επιβιώνουν και μάλιστα χωρίς σοβαρές αναπηρίες ή νοητικά προβλήματα, ενώ αυτό πριν από έναν αιώνα θα ήταν σχεδόν αδιανόητο. Και, παρόλο που στην Ελλάδα υπάρχει το γνωστό πρόβλημα της βιομηχανίας των μη αναγκαίων καισαρικών, ανά τον κόσμο αυτή η απλή και γρήγορη εγχείρηση σώζει καθημερινά ζωές μαμάδων και - κυρίως! - μωρών.

Με λίγα λόγια, ναι στον φυσιολογικό τοκετό όταν έχει γίνει σωστή εκτίμηση ρίσκου/κέρδους, ναι σε όλα τα φυσικά πράγματα, ναι στο θηλασμό, για όσο κάθε μαμά θέλει. Αλλά ναι και στην πρόοδο, στην τεχνολογία, στην ιατρική, που σώζουν ζωές μαμάδων και παιδιών.

Το παιδί μου δε χρειάζεται να θηλάζει μέχρι τα πέντε του έτη, γιατί χάρη στην αφθονία τροφής και στους εμβολιασμούς δεν κινδυνεύει πλέον από ασιτία, αρρώστιες και αβιταμίνωση - κάτι που ήταν πολύ διαφορετικό σε περιόδους πείνας, όταν η ζωή των παιδιών εξαρτώταν κατά μεγάλο βαθμό από το αν η μαμά μπορούσε να θηλάσει. Και δεν συνάντησα ποτέ κάποιον που να μου είπε ότι το παιδί του πέθανε λόγω του "φονικού" βρεφικού γάλακτος-σκόνη. Και αυτό γιατί τα παιδιά σήμερα ακόμα και αν δεν παίρνουν τα αντισώματα του μητρικού γάλακτος, προστατεύονται από επικίνδυνες αρρώστιες χάρη στους ευρείς εμβολιασμούς, που έχουν εξαλείψει ασθένειες του παρελθόντος που "θέριζαν" νεογνά.

Κι αν τέτοιες ασθένειες εμφανίζονται πάλι σήμερα, είναι γιατί κάποιοι - ευτυχώς λίγοι! - από τους "ενημερωμένους" (μέσω διαδικτύου και αμφιβόλου ποιότητας και πηγών ιστοσελίδων) γονείς που υποστηρίζουν το καθετί φυσικό δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους, βάζοντας σε κίνδυνο τα μωρά όλων ημών των υπολοίπων.

Τελευταία διάβασα ένα καυστικό άρθρο για το θέμα του attachment parenting, το οποίο μπορείτε να το βρείτε εδώ. Το άρθρο αυτό προσπαθεί να περάσει - με έντονο και επικριτικό ύφος, είναι αλήθεια - την ιδέα ότι δεν πρέπει να κρινόμαστε εμείς οι μαμάδες από το αν παρατάμε τα πάντα για να είμαστε μαμάδες ή όχι. Θέλει να αφυπνίσει τις απανταχού νέες γυναίκες στο γεγονός ότι είναι ξεχωριστοί άνθρωποι, με τα όνειρα και τις φιλοδοξίες, τις φιλίες και τις σχέσεις τους, και ότι επιβάλλεται να διατηρήσουν όλα όσα αυτά έχουμε πετύχει εμείς οι γυναίκες τον τελευταίο αιώνα. Και στο ότι ο ρόλος τους δεν είναι απαραίτητο να αναλώνεται στον - πολύ σημαντικό, ομολογουμένως - ρόλο της ανθρώπινης θερμοκοιτίδας και νταντάς.

Με εντυπωσιάζουν οι παρανοήσεις που διαφαίνεται να έχουν δημιουργηθεί σε κάποιες μαμάδες που έγραψαν μερικά από τα σχόλια στο παραπάνω άρθρο.

Κανείς δεν είπε σε μια μαμά να μη θηλάζει μέχρι τα 3 ή τα 13 εάν αυτό είναι που επιθυμεί. Κάθεμία κάνει αυτό που της ταιριάζει, και αυτό που θεωρεί καλύτερο για το παιδί της. Το θέμα είναι άλλο: ότι δεν υπάρχει λόγος να στιγματίζουμε τις "άλλες" μαμάδες, αυτές που θέλουν να έχουν και κάποιου άλλου είδους ορισμό του εαυτού τους εκτός από τη φράση "τέλεια μαμά". Δεν ζούμε σε μια ελεύθερη κοινωνία αν επιβάλλουμε ρόλους σε όλες τις "κάστες" ανθρώπων, όπως εμείς τις αντιλαμβανόμαστε.

Αν τελικά υποδουλώνουμε τις γυναίκες, και τις αναγκάζουμε να αποχωρούν από κοινωνικούς ή επαγγελματικούς ρόλους, επιστρέφοντας τελικά σε έναν κοινωνικό μεσαίωνα.

Μια καλή μαμά - ή σωστότερα: ένας καλός γονιός - κρίνεται εκ των υστέρων. Δεν αμφιβάλλω ότι μια μαμά μπορεί να μην κάνει τίποτα από αυτά τα οποία υπαγορεύονται από το attachment parenting και παρόλα αυτά τα παιδιά της να είναι σωματικά και ψυχικά υγιή, υπεύθυνοι πολίτες, με αρχές και ήθος. Και μπορεί από την άλλη να τα κάνει όλα "σωστά" - κατά την έννοια πάντα του attachment parenting, και τα παιδιά της να μην είναι ψυχικά υγιή. Και το αντίστροφο! Γιατί; Γιατί πολλοί άλλοι παράγοντες παίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο.

Ένας από τους παράγοντες που παίζουν λοιπόν σημαντικό ρόλο στην ψυχική υγεία του παιδιού είναι η ψυχική υγεία της μαμάς. Δεν ξέρω κατά πόσον μια γυναίκα η οποία έχει εμμονή με τον ρόλο της μητρότητας και δεν έχει κανένα άλλο ενδιαφέρον και καμία άλλη ασχολία στη ζωή της μπορεί να είναι ψυχικά υγιής. Εγώ λατρεύω το παιδί μου, φυσικά, και κάνω ό,τι μπορώ για να την κρατήσω υγιή και ευτυχισμένη. Αλλά έχω κι άλλα ενδιαφέροντα. Έχω όνειρα για τη δική μου ζωή, τα οποία ρέουν και μεταλάσσονται, αλλά ποτέ δεν εξαλείφονται.

Δεν είναι το παιδί ο μόνος σκοπός της ύπαρξής μου, και γι' αυτό δεν αποθέτω όλα τα όνειρα και τις ελπίδες μου σε αυτό. Δεν είναι μια προέκταση του εαυτού μου, ένα άτομο εξαρτημένο από εμένα και το βυζί μου. Το παιδί μου είναι ένα ανεξάρτητο άτομο. Έχει τις δικές της ιδέες και τη δική της προσωπικότητα. Όποτε θέλει να έρθει στην αγκαλιά μου, τα μπράτσα μου είναι ορθάνοιχτα. Αλλά δεν θα την κρατήσω δέσμια της αγάπης μου.

Και γι' αυτόν τον λόγο δε θα την φορτώσω με τις δικές μου προσδοκίες, και δεν θα την επιβαρύνω ψυχολογικά με τις δικές μου απαιτήσεις. Όσες μαμάδες δεν αυτοπροσδιορίζεστε μόνο μέσα από το ρόλο της μαμάς, συγχαρητήρια! Κάνετε κάτι καλό για το παιδί σας.

Επίσης, η κοινωνικοποίηση είναι από τις βασικές ανάγκες του ατόμου (υπάρχουν 5 βασικές ανάγκες: στάτους, κοινωνικοποίηση, σιγουριά, αυτονομία και δικαιοσύνη οι οποίες εκφράζονται στον εγκέφαλο με τρόπο παρόμοιο όπως οι βιολογικές ανάγκες). Τα μωρά μαθαίνουν, πριν ακόμα να μιλήσουν, να κατανοούν κοινωνικές καταστάσεις στον περίγυρό τους και να αντιδρούν σε αυτές. Το να πάει το παιδί στον παιδικό σταθμό, ή στη νταντά, ή να συναναστρέφεται με άλλα παιδάκια εκτός από τα αδέλφια του, ωφελεί και εκείνο και εμένα: εκείνο γιατί μαθαίνει να κοινωνικοποιείται σε νεαρή ηλικία, κάτι που το βοηθά στην υπόλοιπη ζωή του, κι εμένα γιατί έχω πολύτιμο χρόνο να ξεκουραστώ, να ηρεμήσω, να εργαστώ, να φροντίσω τον εαυτό μου, να ασχοληθώ με τα ενδιαφέροντά μου ή απλώς να πιω έναν καφέ με τον σύζυγό μου, τον οποίο έχω χάσει μέσα στις υποχρεώσεις τις οποίες η οικογενειακή ζωή συνεπάγεται. Γιατί τελικά ο σύζυγός μου δεν είναι απλώς ένα εργαλείο για να κάνω παιδιά. Είναι ένας άνθρωπος ξεχωριστός, που τον αγαπώ, με ενδιαφέρει η γνώμη του, και θέλω να περνάω χρόνο μαζί του.

Αυτό που θέλω να πω είναι: μη μου βάζετε κανόνες. Μη με κρίνετε απο αυτά που κάνω ή δεν κάνω με το παιδί μου. Ζούμε σε μια ελεύθερη κοινωνία. Αν εσύ προσπαθήσεις να μου επιβάλεις να αφοσιωθώ ολοκληρωτικά στο παιδί μου, τότε ίσως κι εγώ έχω το δικαίωμα να προσπαθήσω να σου επιβάλω να διευρύνεις τους ορίζοντές σου. Το θέμα εδώ δεν είναι οι επιλογές του καθενός, που είναι ελεύθερες και αφήνονται στην κρίση του / της. Το θέμα είναι η επιβολή ρόλων από την κοινωνία, μέσα από την ενοχοποίηση των μαμάδων και την κοινωνική πίεση να ανταποκριθούν σε ρόλους που δεν είναι πια ρεαλιστικοί στην εποχή μας.

--- Ιωάννα Αρκά - Φυσικός και μαμά (που θήλασε και το απέλαυσε!)

by Αντικλείδι, antikleidi

Τα κολαστήρια του «πλούσιου λόφου»
Bolivia: Στα ορυχεία του Cerro Rico

Για την ζωή των μεταλλωρύχων στα ορυχεία του Cerro Rico στο μακρινό Ποτοζί της Βολιβίας κάνει ρεπορτάζ το Vice, το οποίο περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τα σύγχρονα κολαστήρια στα οποία δουλεύουν περίπου 3.000 ανήλικα παιδιά.

Down the Shaft with Bolivia’s
Child Laborers

Σε δημοσίευμα του, το Vice πηγαίνει στα ορυχεία Cerro Rico της Βολιβίας, όπου όπως αναφέρει «τουλάχιστον 4 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει σε 500 χρόνια», με κύριες αιτίες την πείνα και ασθένειες στον πνεύμονα.

Περιγράφει ο ανταποκριτής του Vice την επίσκεψη του: «ήμουν εκατοντάδες μέτρα κάτω από την γη περνώντας μέσα από τούνελ με ύψος τρία πόδια, με τα γόνατα μου να έχουν εκδορές από τον σκληρό βράχο. Ο οδηγός μου ο Ντάνι, ένας μικροσκοπικός άνδρας με την δύναμη και την ψυχραιμία γαϊδουριού είχε προχωρήσει τόσο βαθιά που είχε εξαφανιστεί στο σκοτάδι».

Στη συνέχεια, το Vice αναφέρεται στην ιστορία του Cerro Rico, γνωστό και αλλιώς ως ο «Πλούσιος Λόφος»:

«Το Cerro Rico καταρρέει. Στην μεγαλύτερη παραγωγικότητα του, εμπορευόταν περισσότερο από το μισό του ασημιού παγκοσμίως το οποίο πήγαινε στην ισπανική αυτοκρατορία για 200 χρόνια(...).

Αλλά μετά από 50 χρόνια ανασκαφών, ο λόγος ο οποίος βρίσκεται στα 16.000 πόδια στην πραγματικότητα μοιάζει με ένα γιγάντιο βουνό που υψώνεται σαν ουρανοξύστης πάνω από τις ετοιμόρροπες εκκλησίες και πλατείες αυτής της πόλης των 240.000 ανθρώπων- εξαθλιωμένος σαν τους εργαζομένους της.

Σήμερα, συνεχίζει να παράγει ελάχιστο ψευδάργυρο, κασσίτερο και ασήμι, και 15.000 άνδρες να σκάβουν στο εσωτερικό του, αλλά έχουν κάνει μια τέτοια εμπεριστατωμένη δουλειά που το Cerro Rico έχει γίνει δομικά ασθενές. «Ένας από τους φόβους», λέει ο Roberto Fernandez, συντονιστής του δικαιωμάτων των εργαζομένων «είναι ότι Cerro Rico θα καταρρεύσει σαν τους δίδυμους πύργους, δάπεδο προς δάπεδο».

Ο ανταποκριτής του Vice παράλληλα, αναφέρει πως περίπου 3.000 ανήλικα παιδιά φέρονται να δουλεύουν στα ορυχεία παράνομα, καθώς η εργασία αυτή απαγορεύεται επισήμως από την κυβέρνηση της Βολιβίας, με τα στατιστικά να αναφέρουν πως μόνο το 2008, 60 ανήλικοι σκοτώθηκαν από διάφορα ατυχήματα.

Τέλος, οι εργάτες τους οποίους το Vice περιγράφει σαν «50 βρώμικους και χωρίς μπλούζες άνδρες», μίλησαν στο περιοδικό για τον δύσκολο τρόπο ζωής τους και το επάγγελμα τους: «Οι άνδρες ήταν γύρω στα 30 και μου είπαν πως δουλεύουν εδώ και 10 χρόνια μαζί και μοιράζονται τα κέρδη από τα μέταλλα που μαζεύουν και πωλούν. Στην καλύτερη ο καθένας βγάζει περίπου 30 δολάρια την ημέρα. Μου επιβεβαίωσαν πως δουλεύουν ανήλικα παιδιά στα ορυχεία, αλλά δεν μπορούσαν να πουν που ακριβώς. Αλλά δεν μιλήσαμε πολύ. Το ωράριο εργασίας τους τελείωνε και μόλις είχαν τελειώσει την τοποθέτηση 8 συσκευών δυναμίτη στον βράχο και το μόνο που τους έμενε ήταν να το ανάψουν για να εκραγεί και να πάνε σπίτια τους- αλλά δεν μπορούσαν επειδή είχαν ξεχάσει τα σπίρτα τους», καταλήγει το αμερικανικό περιοδικό.

Πηγή: iefimerida

«Μητέρα Τίγρης» και «Γονιός Ελικόπτερο»;

Φράσεις όπως «μητέρα τίγρης» και «γονιός ελικόπτερο» (αυτός που δεν αφήνει σε ησυχία το παιδί του και είναι από πάνω του όλη την ώρα για να το φροντίσει/προστατεύσει) έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούνται ευρέως.

Βοηθάει όμως το να είσαι υπερβολικός ως γονιός (το γνωστό και ως overparenting) ή όχι;

Helping Kids Succeed

Παρόλο που οι γονείς που ακολουθούν ξεκάθαρα λανθασμένη στάση και ντροπιάζουν με τη συμπεριφορά τους γίνονται θύματα χλεύης, πολλοί από μας θεωρούν πως λίγη περισσότερη πίεση από τον γονιό θα δημιουργήσει παιδιά με εξαιρετικά ταλέντα και σίγουρο μέλλον.

Υπάρχει κάτι λάθος στο να είναι κάποιος γονιός «λίγο υπερβολικός»;

Η συμμετοχή των γονιών στο μεγάλωμα των παιδιών μελετάται χρόνια.

Δεκαετίες έρευνας, μεταξύ αυτών και πολλές από την Diana Baumrind, κλινική και αναπτυξιακή ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Berkeley, έχουν δείξει πως ο καλύτερος γονιός είναι αυτός που συμμετέχει και αποκρίνεται στις ανάγκες του παιδιού του, που θέτει υψηλές προσδοκίες αλλά σέβεται και την αυτονομία του παιδιού.

Αυτού του είδους οι «εξουσιαστικοί γονείς» φαίνεται να βρίσκουν τη χρυσή τομή στη συμμετοχή των γονιών και να μεγαλώνουν σε γενικές γραμμές παιδιά που τα πηγαίνουν καλύτερα στις σπουδές τους, καλύτερα ψυχολογικά και κοινωνικά, σε σχέση με παιδιά που έχουν γονείς πιο ελαστικούς και λιγότερο συμμετοχικούς, ή αυστηρούς και περισσότερο συμμετοχικούς.
Γιατί είναι επιτυχημένο αυτό το συγκεκριμένο μοντέλο γονεϊκότητας και τι μας λέει για το overparenting;

Ένα πράγμα που λέει είναι ότι οι εξουσιαστικοί γονείς στην ουσία βοηθούν να αναπτύξουν τα παιδιά τους κίνητρα. Η Carol Dweck, κοινωνική και αναπτυξιακή ψυχολόγος στο Stanford University, έχει διεξάγει έρευνα που δείχνει γιατί οι εξουσιαστικοί γονείς μεγαλώνουν πιο κινητοποιημένα, και συνεπώς πιο επιτυχημένα παιδιά.

Σε ένα τυπικό πείραμα, η Dr. Dweck πηγαίνει τα παιδιά σε ένα δωμάτιο και τους ζητάει να λύσουν έναν απλό γρίφο. Τα περισσότερα τον λύνουν χωρίς μεγάλη δυσκολία. Έπειτα όμως η Dr. Dweck λέει σε ορισμένα από τα παιδιά, και όχι σε όλα, το πόσο έξυπνα και ικανά είναι.

Όπως αποδεικνύεται, τα παιδιά στα οποία δεν ειπώθηκε πως είναι έξυπνα αισθάνονται το κίνητρο να επιχειρήσουν ακόμη δυσκολότερους γρίφους. Επιδεικνύουν επίσης μεγαλύτερα επίπεδα αυτοπεποίθησης και δείχνουν σημαντικότερη πρόοδο στην επίλυση των γρίφων.

Αυτό μπορεί να φαίνεται αντιφατικό, αλλά το να επαινεί κανείς τα ταλέντα και τις ικανότητες ενός παιδιού δείχνει να κλυδωνίζει την αυτοπεποίθησή τους.

Επιχειρώντας δυσκολότερους γρίφους, τα παιδιά έχουν τον κίνδυνο να χάσουν τον τίτλο του «έξυπνου» και στερούνται την ευχαρίστηση να ασχοληθούν με αυτό απλά και μόνο για να διασκεδάσουν, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Η έρευνα της Dr. Dweck συμφωνεί με αυτή της Dr. Baumrind, η οποία ανακάλυψε πως υποστηρίζοντας σε λογικά πλαίσια την αυτονομία ενός παιδιού και περιορίζοντας τις παρεμβάσεις έχει ως αποτέλεσμα καλύτερες επιδόσεις τόσο σε ακαδημαϊκό όσο και συναισθηματικό επίπεδο.

Η έρευνά τους επιβεβαιώνει αυτό που έχω παρατηρήσει και εγώ στα 25 χρόνια εργασίας μου σε κλινικές, έχοντας δουλέψει με παιδιά στο Marin County, ένα πλούσιο προάστιο του San Francisco.

Τα πιο χαρούμενα, πιο επιτυχημένα παιδιά είναι αυτά που οι γονείς τους δεν κάνουν όσα τα ίδια είναι σε θέση να κάνουν – και οι γονείς τους δεν κάνουν πράγματα για εκείνα για να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες, αλλά ενδιαφέρονται για τις ανάγκες του παιδιού.

Το βασικό θέμα στην ανατροφή ενός παιδιού είναι να αναπτύξει μία αίσθηση αυτονομίας, αυτοπεποίθησης και γενικότερης ρεαλιστικής αντίληψης. Αν συμπεριφέρεστε στο νήπιό σας που περπατάει σα να μη μπορεί να περπατήσει, του στερείτε την αυτοπεποίθησή του και διαστρεβλώνετε την πραγματικότητα. Όπως και όταν «ελέγχετε» κάθε βράδυ...

Thursday, 28 November 2013

«Τι σημαίνει αγάπη....»
Mε την ψυχή και τα μάτια των παιδιών ...

Μια ομάδα επαγγελματιών ερεύνησε ένα δείγμα παιδιών 4-8
ετών ως προς την ερώτηση:
«Τι σημαίνει αγάπη....»
Οι απαντήσεις ήταν οι εξής:
.

what kids say about love

.
Χριστίνα 6 ετών:
-Αγάπη είναι αυτό που σε κάνει να χαμογελάς όταν είσαι κουρασμένη....

Δανιήλ 7 ετών:
-Αγάπη είναι όταν φιλιέσαι όλη την ώρα...
Μετά βαριέσαι να φιλιέσαι αλλά θέλεις να συνεχίσεις να είσαι μαζί με τον άλλον και να μιλάτε...
Η μαμά και ο μπαμπάς μου έτσι κάνουν. Κι όταν φιλιούνται εμένα μου φαίνεται αηδία.

Πάνος 7 ετών:
-Αν θέλεις να μάθεις ν' αγαπάς καλύτερα πρέπει να ξεκινήσεις από ένα φίλο που μισείς...

Νίκη 6 ετών:
-Υπάρχουν δύο είδη αγάπης.. Η αγάπη των ανθρώπων και η αγάπη του Θεού.... Αλλά ο Θεός τα έχει φτιάξει και τα δύο....

Τζένη 8 ετών:
-Η αγάπη είναι όταν λες σε ένα αγόρι ότι σου αρέσει το πουκάμισό του κι αυτός το φοράει κάθε μέρα..

Θωμάς 6 ετών:
-Κατά τη διάρκεια του ρεσιτάλ πιάνου μ' έπιασε φόβος πάνω στη σκηνή.... Τότε κοίταξα κάτω και είδα τον μπαμπά μου να με χαιρετάει χαμογελώντας.... Ήταν ο μόνος που το έκανε αυτό.... Τότε μου πέρασε ο φόβος...

Ελένη 5 ετών:
-Η αγάπη είναι όταν η μαμά βλέπει τον μπαμπά αξύριστο και βρώμικο και πάλι πιστεύει ότι είναι ωραιότερος κι απ' τον Ρόμπερντ Ρέντφορντ...

Χρήστος 7 ετών:
-Αγάπη είναι όταν το σκυλάκι σου, σου γλύφει το πρόσωπο ακόμα κι αφού το άφησες μόνο του όλη μέρα....

Λάμπρος 4 ετών:
-Αφήνω την μεγαλύτερη αδελφή μου να πειράζει γιατί η μαμά λέει ότι με πειράζει επειδή μ' αγαπάει.. Κι μετά εγώ πειράζω την μπέιμπι σίτερ γιατί την αγαπάω....

Αλεξάνδρα 4 ετών:
-Όταν αγαπάς κάποιον οι βλεφαρίδες σου ανοιγοκλείνουν και βγάζουν αστεράκια....

Μάρκος 6 ετών:
-Δεν πρέπει να λες σ' αγαπώ αν δεν το εννοείς.. Αλλά αν το εννοείς πρέπει να το λες συνέχει γιατί οι άνθρωποι ξεχνάνε...
Την αγάπη τα παιδιά την καταλαβαίνουν και την αισθάνονται καλύτερα από τους μεγάλους, έστω και με διαφορετικό τρόπο. Και, το σημαντικότερο, τη δίνουν απλόχερα, χωρίς διακρίσεις, χωρίς ανταλλάγματα…

elaparemekardiamou

Μητέρα και πατριός κρατούσαν κλειδωμένα τρια κορίτσια στο σπίτι και τα κακοποιούσαν

Τρία κορίτσια ζούσαν φυλακισμένα, σε συνθήκες αιχμαλωσίας, για σχεδόν δυο χρόνια. Τις κρατούσαν κλειδωμένες στο σπίτι τους στην Αριζόνα η μητέρα τους και ο πατριός τους.
.
Girls were imprisoned in bedrooms for two years: Arizona

Fernando Richter .....Sophia Richter

Η απίστευτη υπόθεση αποκαλύφθηκε όταν τα δυο μικρότερα κορίτσια, ηλικίας 12 και 13 ετών, κατάφεραν να το σκάσουν και να ειδοποιήσουν τους γείτονες, όπως γράφει η εφημερίδα Arizona Daily Star.

Τα τρία κορίτσια κρατούνταν σε συνθήκες αιχμαλωσίες για τουλάχιστον δυο χρόνια – Υπάρχουν και ενδείξεις σεξουαλικής κακοποίησης

Οι γείτονες ειδοποίησαν την αστυνομία η οποία βρήκε την τρίτη κοπέλα, ηλικίας 17 ετών κλειδωμένη στο δωμάτιό της. Τα κορίτσια ήταν υποσιτισμένα και «εξαιρετικά βρώμικα», σύμφωνα με τις αναφορές των τοπικών αρχών.
Τα τρία παιδιά είπαν στους αστυνομικούς ότι δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν μπάνιο για τουλάχιστον έξι μήνες και ότι η μητέρα τους και ο πατριός τους, τους έδιναν μόνο ένα γεύμα την ημέρα.
Η αστυνομία συνέλαβε την 32χρονη μητέρα και τον επίσης 34χρονο πατριό, οι οποίοι είναι πλέον αντιμέτωποι με τις κατηγορίες της απαγωγής και της συναισθηματικής και σωματικής κακοποίησης παιδιών.
Ο πατριός αντιμετωπίζει μια επιπρόσθετη βαριά κατηγορία της σεξουαλικής κακοποίησης, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της αστυνομίας Κρις Ουίντμερ.

news

Την ενοχή του για παιδεραστία παραδέχθηκε ο Ian Watkins

Την ενοχή του στις πολλαπλές κατηγορίες που εκκρεμούν εις βάρος του για παιδεραστία, συμπεριλαμβανομένης και μίας κατηγορίας για απόπειρα βιασμού ενός βρέφους, ομολόγησε ο τραγουδιστής του γνωστού βρετανικού ροκ συγκροτήματος "Lostprophets".
.
Lostprophets singer Ian Watkins a ‘committed pedophile’; tried to rape baby

εκμεταλλεύτηκε τη διασημότητά του,
προκειμένου να κακοποιεί μικρά παιδιά

Σύμφωνα με το BBC, χθες Τρίτη, ο Ίαν Γουάτκινς παραδέχθηκε ενώπιον του βασιλικού δικαστηρίου του Κάρντιφ, στην Ουαλία, την ενοχή του στην απόπειρα βιασμού και σεξουαλική επίθεση σε ένα παιδί κάτω των 13 ετών, σε 3 διαφορετικές κατηγορίες σεξουαλικής επίθεσης που αφορούν σε παιδιά, καθώς και σε 6 ακόμα κατηγορίες που αφορούν στην παραγωγή ή την κατοχή άσεμνων φωτογραφιών ανηλίκων.
Εκτός, όμως, από τον Γουάτκινς, δύο ακόμα γυναίκες παραδέχθηκαν την ενοχή τους σε διάφορα σεξουαλικά αδικήματα εις βάρος των ίδιων τους των παιδιών, μετά την ομολογία του τραγουδιστή ότι είχε επιχειρήσει να βιάσει το μόλις 11 μηνών αγοράκι της μίας εξ αυτών και ότι είχε συνωμοτήσει με την άλλη να βιάσει την ανήλικη κόρη της.
Σύμφωνα με τον δημόσιο κατήγορο, Κρίστοφερ Κλι, οι ναρκωτικές ουσίες «έπαιξαν σημαντικό ρόλο» στα εγκλήματα που διέπραξε εις βάρος μικρών παιδιών ο 36χρονος τραγουδιστής.
«Η αστυνομική έρευνα αποκάλυψε τα πιο σοκαριστικά στοιχεία παιδικής κακοποίησης που έχω συναντήσει ποτέ στην καριέρα μου. Προσωπικά, δεν έχω καμίαν αμφιβολία ότι ο Ίαν Γουάτκινς εκμεταλλεύτηκε τη διασημότητά του, προκειμένου να κακοποιεί μικρά παιδιά», υποστήριξε στο δικαστήριο ο Κλι.
Σημειώνεται ότι το συγκρότημα «Lostprophets» συστάθηκε το 1997 και κατάφερε να πωλήσει 3,5 εκατ. δίσκους καθ' όλην τη διάρκεια της 15χρονης επιτυχημένης πορείας του.
Το συγκρότημα διαλύθηκε τον περασμένο Οκτώβριο - σχεδόν έναν χρόνο μετά την απαγγελία των κατηγοριών στον Γουάτκινς.
sigmalive

Στη φυλακή για αποπλάνηση ανηλίκων

Θύματα 7χρονο και 13χρονο παιδί!

Δυο πρόσφατες υποθέσεις αποπλάνησης ανηλίκων ήρθαν στο φως της δημοσιότητας σε Ξάνθη και Κομοτηνή, προκαλώντας φρίκη και αποτροπιασμό.

Πρόκειται για μια αποπλάνηση ενός 7χρονου παιδιού από έναν 23χρονο στον Ήφαιστο Κομοτηνής, με τον δράστη να έχει προφυλακιστεί και τον δικηγόρο του να επικαλείται ψυχολογικά προβλήματα, σύμφωνα με την τοπική εφημερίδα ''Χρόνος''.
Η δεύτερη περίπτωση αφορά ένα 13χρονο κοριτσάκι από τον Ίασμο με τον δράστη της αποτρόπαιης πράξης να έχει προφυλακιστεί. Μάλιστα όπως αναφέρει, στο ίδιο μέσο, ο γνωστός ιατροδικαστής κ. Νίκος Κηφνίδης, που καλείται να εξετάσει τα κακοποιημένα παιδιά, τα περιστατικά είναι πολλά και σχεδόν σε εβδομαδιαία βάση.
Πολλά είναι τα περιστατικά βιασμών παιδιών ή άλλων ασελγών πράξεων στον οικισμό του Δροσερού Ξάνθης σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, για τα οποία δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη εξήγηση.
Ως δράστες παρουσιάζονται συνήθως άτομα του συγγενικού ή φιλικού περιβάλλοντος των παιδιών, ενώ συνήθως συγγενείς είναι αυτοί που καταφεύγουν και στη δικαιοσύνη καταγγέλλοντας τα περιστατικά.

grnews

Μμμμ... η μανούλα έφτιαξε Σπιτικό Ψωμάκι Χωριάτικο!!

Θέλετε την καλύτερη συνταγή για το πιο νόστιμο και τραγανό ψωμί
σε πολύ γρήγορο χρόνο και απλές διαδικασίες;

το καλύτερο φρέσκο ψωμί στον λιγότερο χρόνο!

Δοκιμάστε αυτή την συνταγή για σπιτικό ψωμί και δεν θα πιστεύετε πόσο απλό είναι να έχετε στο τραπέζι σας το καλύτερο φρέσκο ψωμί στον λιγότερο χρόνο!
Μόλις το βγάλετε από τον φούρνο κόψτε μια ζεστή φέτα ραντίστε το με λίγο ελαιόλαδο, χοντρό αλάτι και ρίγανη... αληθινό ψωμί όπως παλιά!
.
Η συνταγή στη: miteroula
που τη βρήκε εδώ: funkycook

Όλοι συγκινήθηκαν, ένας φορέας προσέφερε...
και σόμπα και καυσόξυλα και γάλα

Το δράμα της Τρικαλινής οικογένειας, που ζήταγε μέσω αγγελίας σε εφημερίδα μια σόμπα για να ζεσταθεί, συγκίνησε εκατοντάδες κόσμου, όχι μόνο στα Τρίκαλα, αλλά σε όλη την Ελλάδα.

Ωστόσο από φορείς της περιοχής μόνο η ΕΑΣ Τρικάλων έδειξε τα ανθρωπιστικά αντανακλαστικά της.
Έτσι το πρωί της Δευτέρας παραδόθηκε από τον πρόεδρό της, Αχιλλέα Λιούτα, στην οικογένεια μια «μασίνα» (σόμπα όπου μπορεί να μαγειρέψει κιόλας κανείς), τα καυσόξυλα για να βγάλουν τη χρονιά και γάλα, το οποίο εφεξής θα παρέχεται στην οικογένεια.
Μια κίνηση ανθρωπιάς, από μια μεγάλη επιχείρηση του Νομού, σε δύσκολους καιρούς...

Πηγή: trikalavoice.gr

το βρήκαμε εδώ: madata

Ντόρις Χατζηστυλιανού: Η γιατρός που σώζει παιδιά από τον καρκίνο

Η Ντόρις Χατζηστυλιανού είναι μία από τους μόλις επτά χειρουργούς στον κόσμο (!) που διαπρέπουν στην αντιμετώπιση του οφθαλμικού όγκου της παιδικής ηλικίας, το ρετινοβλάστωμα.

Πρόκειται για τον χειρότερο και πιο κακοήθη όγκο, που μπορεί να αποβεί μοιραίος αν δεν διαγνωστεί έγκαιρα.
Η διακεκριμένη Ελληνίδα γιατρός εφαρμόζει τα τελευταία πέντε χρόνια μια επαναστατική μέθοδο, με την οποία εξουδετερώνει τους οφθαλμικούς όγκους πριν αυτοί κάνουν μετάσταση στον εγκέφαλο και γίνουν θανατηφόροι.

Ηταν γύρω στη 1.00 το μεσημέρι πριν από λίγες μέρες, όταν περάσαμε την πόρτα του νοσοκομείου παίδων «Αγία Σοφία» για να τη συναντήσουμε, καθώς ταξίδεψε από την Ιταλία για να βρεθεί κοντά στους λιλιπούτειους Ελληνες ασθενείς της. Είναι ένα ταξίδι που πραγματοποιεί κάθε έξι μήνες εδώ και 14 χρόνια, μια και στη χώρα δεν υπάρχει ογκολόγος ματιού για παιδιά.

Εξω από την πόρτα 351 του Οφθαλμολογικού Τμήματος την περίμεναν δεκάδες ασθενείς, ηλικίας από μερικών μηνών έως και 14 ετών. Ολοι είχαν εγχειριστεί από την ίδια στη Σιένα της Ιταλίας και είχαν καταφέρει να σωθούν τόσο από τον καρκίνο όσο και από την τύφλωση....
Οι ιστορίες των συνολικά 29 παιδιών που εξετάστηκαν εκείνη την ημέρα προκαλούν ανατριχίλα. Ολα όμως εξακολουθούν να χαμογελούν, χάρη στον φύλακα-άγγελό τους, τη δρα Ντόρις Χατζηστυλιανού!

«Στην Ελλάδα, αν και υπάρχουν οκτώ με εννέα περιστατικά κάθε χρόνο, δεν υπάρχει εξειδικευμένο κέντρο. Ετσι όλα τα Ελληνόπουλα έρχονται στη Σιένα για να γίνουν καλά. Είμαι 30 χρόνια στην Ιταλία και διευθύνω τη μονάδα της ογκολογίας του ματιού από το 1994. Είναι κέντρο αναφοράς για όγκους της παιδικής ηλικίας του ματιού για ολόκληρη την Ευρώπη.
....................
περισσότερα εδώ: madata

Wednesday, 27 November 2013

Τα χρήματα δεν φτάνουν ούτε για τις εφημερίες
του Νοσοκομείου «Παίδων Πεντέλης»

Κόψε από εμβόλια, κόψε από φάρμακα, κόψε από πετρέλαιο θέρμανσης, κόψε από εφημερίες Νοσοκομείων...

να δεις και εγώ τι πλεόνασμα θα σου έβγαζα!!

Σύμφωνα με απόφαση της ΓΣ των Ιατρών του Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης, αποφασίστηκε η αναγκαστική άρση των εφημεριών του Νοσοκομείου τέσσερις ημέρες του Δεκεμβρίου επειδή το υπουργείο Υγείας αρνείται να πληρώσει τις εφημερίες τους.

Όπως αναφέρει και η απόφαση της ΓΣ που επισυνάπτεται, τόσο ο Διοικητικός Διευθυντής του Νοσοκομείου όσο και ο Προϊστάμενος Οικονομικής Υπηρεσίας με έγγραφό τους ενημέρωσαν τους γιατρούς του Παίδων Πεντέλης ότι η παρεχόμενη πίστωση για το μήνα Δεκέμβρη υπερβαίνεται σύμφωνα με το πρόγραμμα εφημεριών που οι γιατροί βγάζουν, οπότε το νοσοκομείο -που κατακρεουργήθηκε με τα haircut/κουρέματα των αποθεματικών του και την ελλιπή χρηματοδότησή του από το Υπουργείο Κηδείας(!)- και οι Γιατροί αναγκάζονται να μην θέσουν το νοσοκομείο σε εφημερία κάποιες ημέρες του Δεκεμβρίου και μάλιστα Χριστουγεννιάτικα τη στιγμή που λόγω της κρίσης, της φτώχειας και της ανέχειας οι ανάγκες για νοσοκομειακή περίθαλψη συνεχώς αυξάνονται...

Σύμφωνα με τη κείμενη νομοθεσία οι εφημερίες των γιατρών είναι τακτικώς παρεχομένη ανά μήνα εργασία και όχι υπερωριακή απασχόληση και είναι παράνομος όποιος εν γνώσει του παρέχει απλήρωτη εργασία.

"Οι γιατροί του Νοσοκομείου οφείλουμε να κάνουμε εσωτερική εφημερία όλες τις ημέρες του μήνα για να διασφαλίσουμε την ασφαλή περίθαλψη των νοσηλευομένων ασθενών.

Με ομόφωνη απόφαση όλων των μελών, για να είμαστε αφενός μέσα στο γράμμα του νόμου και αφ ετέρου στο πλαίσιο του υπάρχοντος κονδυλίου του Δεκεμβρίου, όπως αναφέρει το έγγραφο της διοίκησης η ΓΣ κατέληξε ότι αναγκαζόμαστε να μην πραγματοποιήσουμε τις γενικές εφημερίες στις 12, 15, 26, 29 Δεκεμβρίου 2013"

Λιαπόπουλος Πάνος, νοσηλευτής ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης (θα μπορούσε να μπει σαν αρθράκι στο νέο φύλλο της "Αιχμής")

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝ. ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ 27/11/2013 ΓΝ ΠΑΙΔΩΝ ΠΕΝΤΕΛΗΣ

ΘΕΜΑ: ΠΙΣΤΩΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΩΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Προς Υπουργείο Υγείας

Διοικητή Νοσοκομείου Αγία Σοφία - Παίδων Πεντέλης

Αναπληρώτρια Διοικήτρια ΓΝΠΠ

Διοικητικό διευθυντή

Διοικητή ΥΠΕ

ΕΚΑΒ

ΜΜΕ

Με το έγγραφο με αριθμό πρωτόκολλου 12567/25-11-2013 το οποίο υπογράφουν ο Δ.Δ κος Φράγγου και ο Π.Ο.Υ κος Τσατάνης ενημερωθήκαμε ότι για τον Δεκέμβρη «υπάρχει υπέρβαση της πίστωσης κατά 25.824,21 Ευρώ πράγμα που σημαίνει ότι δεν δύναται να πληρωθούν οι εφημερίες Δεκεμβρίου 2013 εξολοκλήρου»

Κατόπιν τούτου συγκλήθηκε Γ.Σ. των γιατρών του Νοσοκομείου. Αρχικά έγινε ενημέρωση των μελών .

Σε προφορική επικοινωνία μέλους του Δ.Σ. της ΕΙ.Ν.Α.Π. με τους νομικούς συμβούλους ΕΙΝΑΠ και της ΟΕΝΓΕ αναφέρθηκαν κατηγορηματικά ότι:

«σύμφωνα με τη κείμενη νομοθεσία δεν υπάρχει απλήρωτη εργασία και είναι παράνομος όποιος εν γνώσει του την παρέχει.

Επίσης οι εφημερίες των γιατρών είναι τακτικώς παρεχομένη ανά μήνα εργασία και όχι υπερωριακή απασχόληση»

Οι γιατροί του Νοσοκομείου οφείλουμε να κάνουμε εσωτερική εφημερία όλες τις ημέρες του μήνα για να διασφαλίσουμε την ασφαλή περίθαλψη των νοσηλευομένων ασθενών.

Με ομόφωνη απόφαση όλων των μελών, σύμφωνα με όλα τα παραπάνω για να είμαστε αφενός μέσα στο γράμμα του νόμου και αφ ετέρου στο πλαίσιο του υπάρχοντος κονδυλίου του Δεκεμβρίου, όπως αναφέρει το έγγραφο της διοίκησης η ΓΣ κατέληξε ότι αναγκαζόμαστε να μην πραγματοποιήσουμε τις γενικές εφημερίες στις 12, 15, 26, 29 Δεκεμβρίου 2013

Επιφυλασσόμεθα για κάθε νόμιμο δικαίωμα μας

το λάβαμε με email

Το χαμομηλάκι

Σελίδες