Πακιστάν
Οι γονείς της 12χρονης Σίνο δεν είχαν λεφτά για να τη στείλουν
σχολείο, αλλά έμαθε και αγάπησε την παραδοσιακή τεχνική κεντήματος του
νότιου Πακιστάν. Χρειάστηκε να την εγκαταλείψει απότομα....
.
Όταν ο πατέρας
της σκότωσε άθελά του έναν γείτονα, το «φαίσλο», το συμβούλιο της
φυλής, αποφάσισε να δοθούν στην οικογένεια του θύματος δύο κορίτσια ως
«σανγκ σάτι» (νύφες αποζημίωσης). Στόχος της νέας της «οικογένειας» ήταν
να τη βασανίσουν για να εκδικηθούν τον πατέρα της…
Τα μόνα νέα που έφτασαν στη μητέρα της ήταν ότι την έδωσαν για σύζυγο
σε έναν 40χρονο που τη βίαζε, την ανάγκαζε να κάνει το νοικοκυριό για
την ευρύτερή του οικογένεια, την άφηνε ξυπόλητη, ρακένδυτη και
πεινασμένη. Οι κακουχίες της Σίνο δεν κόρεσαν τη δίψα για εκδίκηση και
απαίτησαν να τους δοθεί η 7χρονη ξαδέλφη της, Ιζο.
Οι γονείς της όχι μόνο δεν την παρέδωσαν αλλά ρισκάροντας τη ζωή τους
προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο, που αναίρεσε την απόφαση του
συμβουλίου της φυλής. Αυτά τα συμβούλια είναι αυτά που κυρίως στις
αγροτικές περιοχές «επιλύουν» άτυπα τις διαφορές ανάμεσα στα μέλη της
κοινότητας, παραβιάζοντας συστηματικά τα δικαιώματα γυναικών και κοριτσιών.
Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου έσωσε την Ίζο, αλλά η μη κατάργηση αυτών των συμβουλίων σημαίνει
ότι χιλιάδες μικρά κορίτσια θα συνεχίσουν να βασανίζονται για λόγους
εκδίκησης σηκώνοντας εφ’όρου ζωής στις ευθραυστές πλάτες τους το στίγμα
της προσβολής που σημαίνει για την κοινότητα να τα δίνουν ως «νύφες
αποζημίωσης»
.
Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών – 8/3/2013: Αφιέρωμα οι ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Save Our Children ♦ Σώστε τα Παιδιά μας
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ,
Προστατεύστε το Χαμομηλάκι, Είναι το Φως.
Κίνημα για την προστασία του παιδιού
hamomilaki@gmail.com ♦ ♦
Η ευτυχία είναι απλή, σαν τη σκέψη ενός παιδιού
Σελίδες
▼
Sunday, 10 March 2013
Άλλο ένα νεκρό παιδί μετά το «λουκέτο» στο «Αγία Σοφία»
Τις ζωές οκτώ παιδιών έχει στοιχίσει μέχρι στιγμής το «λουκέτο» στο
Καρδιοχειρουργικό Κέντρο του νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία», όπως
καταγγέλλουν οι γονείς.
Το τελευταίο θύμα, ο μικρός Ηλίας, πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου, 16 μέρες αφότου χειρουργήθηκε δωρεάν από γιατρό στη Γενεύη.
Οι γονείς κατηγορούν το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο για ολιγωρία, τονίζοντας παράλληλα πως αν το Κέντρο του «Αγία Σοφία» είχε παραμείνει ανοιχτό, το παιδί τους θα είχε σωθεί.
.
Της Ιουλίας Κιλέρη
......................
Ο ειδικός παιδοκαρδιοχειρουργός, διευθυντής του καρδιοχειρουργικού κέντρου του Νοσοκομείου Παίδων της Γενεύης, καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός (Ο Παιδοκαρδιοχειρουργός των φτωχών παιδιών), έχει προθυμοποιηθεί και άλλες φορές να χειρουργεί δωρεάν παιδιά έστω και αν χρειάζεται να ταξιδέψει με δικά του έξοδα στην Ελλάδα. Ο κ. Καλαγκός χειρούργησε τελικά τον μικρό Ηλία στις 11 Φεβρουαρίου στη Γενεύη.
Ο ίδιος ανέφερε στους γονείς του παιδιού ότι το χειρουργείο αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει τουλάχιστον ένα με δύο χρόνια πριν, ώστε να μην είχε επιβαρυνθεί η υγεία του τόσο πολύ.
.
περισσότερα εδώ
Το τελευταίο θύμα, ο μικρός Ηλίας, πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου, 16 μέρες αφότου χειρουργήθηκε δωρεάν από γιατρό στη Γενεύη.
Οι γονείς κατηγορούν το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο για ολιγωρία, τονίζοντας παράλληλα πως αν το Κέντρο του «Αγία Σοφία» είχε παραμείνει ανοιχτό, το παιδί τους θα είχε σωθεί.
.
Της Ιουλίας Κιλέρη
......................
Ο ειδικός παιδοκαρδιοχειρουργός, διευθυντής του καρδιοχειρουργικού κέντρου του Νοσοκομείου Παίδων της Γενεύης, καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός (Ο Παιδοκαρδιοχειρουργός των φτωχών παιδιών), έχει προθυμοποιηθεί και άλλες φορές να χειρουργεί δωρεάν παιδιά έστω και αν χρειάζεται να ταξιδέψει με δικά του έξοδα στην Ελλάδα. Ο κ. Καλαγκός χειρούργησε τελικά τον μικρό Ηλία στις 11 Φεβρουαρίου στη Γενεύη.
Ο ίδιος ανέφερε στους γονείς του παιδιού ότι το χειρουργείο αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει τουλάχιστον ένα με δύο χρόνια πριν, ώστε να μην είχε επιβαρυνθεί η υγεία του τόσο πολύ.
.
περισσότερα εδώ
5 συμβουλές για την εκπαίδευση παιδιών με αυτισμό
Τα μικρά παιδιά μπορεί να μην χρειάζεται να γνωρίζουν όλες τις
λεπτομέρειες, αλλά θα βοηθήσει τους γονείς να γνωρίζουν όσα περισσότερα
γίνεται για τον αυτισμό , τις μεθόδους εκπαίδευσης, τα παιχνίδια κτλ
.
2. Μιλήστε με άλλους γονείς
Προσπαθήστε να βρείτε γονείς αυτιστικών παιδιών οι οποίοι θα σας
βοηθήσουν να κατανοήσετε ακόμα καλύτερα τις άγνωστες πτυχές αυτού για
εσάς.
.
3. Κάντε ερωτήσεις
3. Κάντε ερωτήσεις
Μην μένετε με απορίες. Ρωτήστε για ότι σας απασχολεί τον γιατρό, τον θεραπευτή, τον δάσκαλο του παιδιού σας.
.
4. Χρησιμοποιήστε το παιχνίδι
4. Χρησιμοποιήστε το παιχνίδι
Τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα μέσα από το παιχνίδι, κάτι που ισχύει και για το δικό σας παιδί.
.
5. Αγαπήστε το παιδί σας
5. Αγαπήστε το παιδί σας
Μέσα από την αγάπη, φροντίδα και περιποίηση θα δείτε πόσο καλύτερα θα νιώθει το παιδάκι σας.
ΣΟΦΙΑ Μ. ΚΟΥΛΟΥΡΗ
ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ S.I.
www.anaptixipaidiou.gr
ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ : Το Παιχνίδι Ως Μέσο Θεραπείας
πηγή: Σοφία Κουλούρη
Το μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικίας
Από: Ελένη Χαδιαράκου
.
Σχολείο, φροντιστήρια, κολυμβητήριο, χορός....
Στην προσπάθεια να τα χωρέσουμε όλα στο πρόγραμμα τελικά καταφέραμε να δημιουργήσουμε μια γενιά από κουρασμένα παιδιά! Μήπως να ρίχναμε λίγο τους ρυθμούς;
.
Στο βιβλίο του, το «Μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικίας»,
ο συγγραφέας Καρλ Ονορέ μάς προτρέπει να σώσουμε την παιδική ηλικία από
τις υπερβολές του 21ου αιώνα, υπενθυμίζοντας μας τα προτερήματα του slow downing.
«Τα παιδιά είναι ευτυχισμένα όταν είναι απασχολημένα με δραστηριότητες που αγαπούν, αλλά η υπερβολική δραστηριότητα μπορεί να τα κάνει δυστυχισμένα», λέει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Καρλ Ονορέ στο Μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικίας, που έχει μεταφραστεί σε 16 γλώσσες και έχει ήδη γίνει ύμνος του «κινήματος των χαλαρών γονιών». Για το συγγραφέα, χαλαρός γονιός δεν είναι ο αργός γονιός, είναι εκείνος που καταφέρνει να φέρει αποτέλεσμα στο σωστό χρόνο και με τη σωστή ταχύτητα. Εκείνος που επιλέγει την ποιότητα, την αληθινή και ανθρώπινη επικοινωνία από τις υπερβολικές κοινωνικές σχέσεις. Για τον Ονορέ, οι χαλαροί γονείς είναι οι ισορροπημένοι γονείς. Τα παιδιά τους οφείλουν να αγωνιστούν, να πιεστούν για να μάθουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παίρνουν μέρος σε αγώνα ταχύτητας.
Οι χαλαροί γονείς, είναι εκείνοι που δίνουν στα παιδιά τους χρόνο και χώρο για να εξερευνήσουν τον κόσμο με τους δικούς τους όρους.
Χαλαροί, αλλά με όρια
Αν και θιασώτης της χαλαρής αντιμετώπισης, ο Καρλ Ονορέ επιμένει πολύ στα όρια. Το «όχι» δεν κάνει ποτέ κακό στα παιδιά. Πολλές φορές οι γονείς διαθέτουν χρόνο, χρήμα κι ενέργεια, ώστε το παιδί να φτιάξει ένα καταπληκτικό βιογραφικό, αλλά είναι μαλθακοί στο θέμα της πειθαρχίας. Είναι πιο εύκολο να λέμε «ναι» σε άλλη μία ώρα Nintendo ή σε ένα ασυγύριστο δωμάτιο. Όμως, τα παιδιά χρειάζονται και πειθαρχία και σταθερότητα. Ο σταθερός έλεγχος, που δεν περιορίζει τις ευκαιρίες για πειραματισμό και επιτρέπει την αυθόρμητη έκφραση, σχετίζεται με την ανεξαρτησία του παιδιού. Πειθαρχία σημαίνει διδασκαλία, όχι τιμωρία. Η σταθερή πειθαρχία που αφορά σημαντικά ζητήματα δεν αποτελεί απειλή για την προσωπικότητα του παιδιού, ίσα-ίσα, είναι μέρος της πορείας του προς την αυτογνωσία.
. Οι βασικές αρχές για μια χαρούμενη παιδική ηλικία
.
Ακούστε και παρατηρήστε τα παιδιά σας.
Ένα παιδί δεν είναι εργασιακό πλάνο ή προϊόν, αλλά ούτε τρόπαιο, αγώνας ταχύτητας ή έργο τέχνης. Ένα παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα, που ετοιμάζεται να πρωταγωνιστήσει στη δική του ζωή.
Μην τα επιβαρύνετε με τις δικές σας προσδοκίες.
Πολλές φορές, εξηγεί ο Ονορέ, κάτω από ένα πιεστικό πρόγραμμα κρύβονται οι υπερβολικές γονεϊκές προσδοκίες. Τα κρατάμε απασχολημένα για να μην μπλέξουν με κακές παρέες, τα κλείνουμε στο σπίτι για να μην κρυολογήσουν ή χτυπήσουν, τα τρέχουμε στην πισίνα επειδή εμείς δεν μάθαμε ποτέ κολύμπι. Γιατί θα πρέπει κοινωνικά να κάνουμε ό,τι και οι άλλοι; Αν απλά αφήναμε τα παιδιά μας να ανακαλύψουν ποια είναι, χωρίς να τους επιβάλλουμε να γίνουν όπως εμείς θέλουμε; Θα είναι ωραίο να «κοιτούν πίσω» και να θυμούνται μια χαρούμενη παιδική ηλικία.
Δώστε τους ελεύθερο χρόνο.
Στην τέλεια εικόνα μιας ισορροπημένης παιδικής ηλικίας, θα έπρεπε το παιδί, αφού ασχοληθεί με το σχολείο του και κάνει τα μαθήματά του, να έχει αρκετό ελεύθερο χρόνο για να παίξει. Όμως, για πολλά παιδιά της εποχής μας η εικόνα αυτή είναι ένα άπιαστο όνειρο, αφού οι εξωσχολικές δραστηριότητες τούς στερούν τον ελεύθερο χρόνο. Τα παιδιά δεν εκφράζουν την κούρασή τους με λόγια. Τη δείχνουν «όντας αλλού» κατά τη διάρκεια του μαθήματος, είτε αυτό είναι στο σχολείο είτε εκτός αυτού. Βλέπουμε πολλές φορές τα παιδιά να γίνονται αδιάφορα ακόμα και για δραστηριότητες που τους αρέσουν, π.χ. αθλητικές ή καλλιτεχνικές. Τα κουρασμένα παιδιά δεν καταλαβαίνουν, δεν προσπαθούν, δεν σκέφτονται…Αποτέλεσμα; Να μην αναπτύσσουν καμιά σχέση ευχαρίστησης με τη γνώση, η τον αθλητισμό. Προτρέψτε τα να παίξουν.
Το παιχνίδι δεν απελευθερώνει μόνο ενέργεια, αλλά τα βοηθά να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους. Το παιχνίδι, μάλιστα, στη φύση είναι ιδιαίτερα βοηθητικό για να αποκτήσουν μια εικόνα του κινδύνου. Μία από τις πρωταρχικές λειτουργίες του παιχνιδιού είναι η προπαρασκευή του παιδιού για την ενηλικίωση. Το καλό παιχνίδι θέτει τις βάσεις για την άρτια ανάπτυξη του παιδιού και καλύπτει ένα μεγάλο εύρος ικανοτήτων, όπως αισθητικές, κινητικές, νοητικές και κοινωνικές. Και βέβαια δεν πρέπει ποτέ να παραβλέπουμε το σημαντικότερο σκοπό αυτής της δραστηριότητας που λέγεται παιχνίδι: την ευχαρίστηση του παιδιού.
Μάθετέ τους να ρισκάρουν.
Είναι πολύ δύσκολο για ένα γονιό να αφήσει το παιδί του να εκτεθεί σε κινδύνους. Όταν, όμως, η κατάσταση είναι ελεγχόμενη, το ρίσκο μπορεί να του διδάξει πολλά. Αν δεν το αφήσετε να πέσει, πώς θα ξανασηκωθεί;
Εκπαιδεύστε τα να αγαπούν τη φύση.
Αφήστε το παιδί να παίξει στον κήπο, με τα χώματα στο πάρκο, φυτέψτε μαζί του ένα λουλούδι στο μπαλκόνι, παρακινήστε το για έναν Κυριακάτικο περίπατο, εκπαιδεύστε το ώστε να αναγνωρίζει τα φυτά και τα δέντρα. Μην κλείνετε το παιδί στο σπίτι. Αναμφίβολα οι καιροί έχουν αλλάξει και το να αφήνουμε τα παιδιά ελεύθερα να παίζουν έξω εγκυμονεί κινδύνους. Με το να εγκλωβίζονται όμως στο σπίτι, στερούνται πολλά. Εκμεταλλευτείτε τα πάρκα ή τις πλατείες της γειτονιάς σας. Ξαπλώστε παρέα κάτω από ένα δέντρο και απλώς αφουγκραστείτε τους ήχους. Αφήστε στην άκρη φράσεις του τύπου «Θα λερώσεις τα ρούχα σου» (πάρτε μία δεύτερη αλλαξιά μαζί σας) ή «Μην τρέχεις, θα χτυπήσεις» (και ένα φαρμακείο χρειάζεται). Δώστε του τη δυνατότητα να διασκεδάσει και διασκεδάστε κι εσείς μαζί του. Έτσι, όλοι θα ανυπομονείτε για την επόμενη βόλτα σας, εκδρομή ή ταξίδι.
Περιορίστε την τηλεόραση.
Με την τηλεόραση, δεν υπάρχει αλληλεπίδραση. Ένα άτομο παρακολουθεί να συμβαίνουν πράγματα έξω από αυτό. Αν δεν μπορείτε να του τη στερήσετε, προσπαθήστε να παρακολουθείτε κάποιες εκπομπές μαζί του, να του εξηγείτε τι συμβαίνει. Μην το αφήνετε να παρακολουθεί ανεξέλεγκτα διαφημίσεις ή εκπομπές για ενηλίκους.
Καθίστε μαζί στο τραπέζι.
Μια πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τα βρετανικά Πανεπιστήμια του Έσεξ και της Οξφόρδης, σε 40.000 οικογένειες, κατέληξε πως τα παιδιά που μεγαλώνουν σε παραδοσιακές και ευτυχισμένες οικογένειες, έχοντας κοντά τους και τους δύο γονείς τους και τρώγοντας τακτικά μαζί τους, είναι πιθανότερο να έχουν αργότερα ευτυχισμένες ζωές. Συμπέρασμα; Τα παιδιά, περισσότερο από οποιαδήποτε δραστηριότητα, χρειάζονται την οικογενειακή εστία. Και περισσότερο από το στίβο και το εργαστήρι δημιουργικής απασχόλησης, χρειάζονται χρόνο με τους γονείς τους.
Με τη συνεργασία της Μαρίας Σκαπέρα (Μ.Ed. ψυχοπαιδαδωγός - εκπαιδευτική σύμβουλος
πηγές:
kidsingr
.
Σχολείο, φροντιστήρια, κολυμβητήριο, χορός....
Στην προσπάθεια να τα χωρέσουμε όλα στο πρόγραμμα τελικά καταφέραμε να δημιουργήσουμε μια γενιά από κουρασμένα παιδιά! Μήπως να ρίχναμε λίγο τους ρυθμούς;
.
10 Secrets of a Happy Childhood |
«Τα παιδιά είναι ευτυχισμένα όταν είναι απασχολημένα με δραστηριότητες που αγαπούν, αλλά η υπερβολική δραστηριότητα μπορεί να τα κάνει δυστυχισμένα», λέει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Καρλ Ονορέ στο Μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικίας, που έχει μεταφραστεί σε 16 γλώσσες και έχει ήδη γίνει ύμνος του «κινήματος των χαλαρών γονιών». Για το συγγραφέα, χαλαρός γονιός δεν είναι ο αργός γονιός, είναι εκείνος που καταφέρνει να φέρει αποτέλεσμα στο σωστό χρόνο και με τη σωστή ταχύτητα. Εκείνος που επιλέγει την ποιότητα, την αληθινή και ανθρώπινη επικοινωνία από τις υπερβολικές κοινωνικές σχέσεις. Για τον Ονορέ, οι χαλαροί γονείς είναι οι ισορροπημένοι γονείς. Τα παιδιά τους οφείλουν να αγωνιστούν, να πιεστούν για να μάθουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παίρνουν μέρος σε αγώνα ταχύτητας.
Οι χαλαροί γονείς, είναι εκείνοι που δίνουν στα παιδιά τους χρόνο και χώρο για να εξερευνήσουν τον κόσμο με τους δικούς τους όρους.
Χαλαροί, αλλά με όρια
Αν και θιασώτης της χαλαρής αντιμετώπισης, ο Καρλ Ονορέ επιμένει πολύ στα όρια. Το «όχι» δεν κάνει ποτέ κακό στα παιδιά. Πολλές φορές οι γονείς διαθέτουν χρόνο, χρήμα κι ενέργεια, ώστε το παιδί να φτιάξει ένα καταπληκτικό βιογραφικό, αλλά είναι μαλθακοί στο θέμα της πειθαρχίας. Είναι πιο εύκολο να λέμε «ναι» σε άλλη μία ώρα Nintendo ή σε ένα ασυγύριστο δωμάτιο. Όμως, τα παιδιά χρειάζονται και πειθαρχία και σταθερότητα. Ο σταθερός έλεγχος, που δεν περιορίζει τις ευκαιρίες για πειραματισμό και επιτρέπει την αυθόρμητη έκφραση, σχετίζεται με την ανεξαρτησία του παιδιού. Πειθαρχία σημαίνει διδασκαλία, όχι τιμωρία. Η σταθερή πειθαρχία που αφορά σημαντικά ζητήματα δεν αποτελεί απειλή για την προσωπικότητα του παιδιού, ίσα-ίσα, είναι μέρος της πορείας του προς την αυτογνωσία.
. Οι βασικές αρχές για μια χαρούμενη παιδική ηλικία
.
Ακούστε και παρατηρήστε τα παιδιά σας.
Ένα παιδί δεν είναι εργασιακό πλάνο ή προϊόν, αλλά ούτε τρόπαιο, αγώνας ταχύτητας ή έργο τέχνης. Ένα παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα, που ετοιμάζεται να πρωταγωνιστήσει στη δική του ζωή.
Μην τα επιβαρύνετε με τις δικές σας προσδοκίες.
Πολλές φορές, εξηγεί ο Ονορέ, κάτω από ένα πιεστικό πρόγραμμα κρύβονται οι υπερβολικές γονεϊκές προσδοκίες. Τα κρατάμε απασχολημένα για να μην μπλέξουν με κακές παρέες, τα κλείνουμε στο σπίτι για να μην κρυολογήσουν ή χτυπήσουν, τα τρέχουμε στην πισίνα επειδή εμείς δεν μάθαμε ποτέ κολύμπι. Γιατί θα πρέπει κοινωνικά να κάνουμε ό,τι και οι άλλοι; Αν απλά αφήναμε τα παιδιά μας να ανακαλύψουν ποια είναι, χωρίς να τους επιβάλλουμε να γίνουν όπως εμείς θέλουμε; Θα είναι ωραίο να «κοιτούν πίσω» και να θυμούνται μια χαρούμενη παιδική ηλικία.
Δώστε τους ελεύθερο χρόνο.
Στην τέλεια εικόνα μιας ισορροπημένης παιδικής ηλικίας, θα έπρεπε το παιδί, αφού ασχοληθεί με το σχολείο του και κάνει τα μαθήματά του, να έχει αρκετό ελεύθερο χρόνο για να παίξει. Όμως, για πολλά παιδιά της εποχής μας η εικόνα αυτή είναι ένα άπιαστο όνειρο, αφού οι εξωσχολικές δραστηριότητες τούς στερούν τον ελεύθερο χρόνο. Τα παιδιά δεν εκφράζουν την κούρασή τους με λόγια. Τη δείχνουν «όντας αλλού» κατά τη διάρκεια του μαθήματος, είτε αυτό είναι στο σχολείο είτε εκτός αυτού. Βλέπουμε πολλές φορές τα παιδιά να γίνονται αδιάφορα ακόμα και για δραστηριότητες που τους αρέσουν, π.χ. αθλητικές ή καλλιτεχνικές. Τα κουρασμένα παιδιά δεν καταλαβαίνουν, δεν προσπαθούν, δεν σκέφτονται…Αποτέλεσμα; Να μην αναπτύσσουν καμιά σχέση ευχαρίστησης με τη γνώση, η τον αθλητισμό. Προτρέψτε τα να παίξουν.
Το παιχνίδι δεν απελευθερώνει μόνο ενέργεια, αλλά τα βοηθά να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους. Το παιχνίδι, μάλιστα, στη φύση είναι ιδιαίτερα βοηθητικό για να αποκτήσουν μια εικόνα του κινδύνου. Μία από τις πρωταρχικές λειτουργίες του παιχνιδιού είναι η προπαρασκευή του παιδιού για την ενηλικίωση. Το καλό παιχνίδι θέτει τις βάσεις για την άρτια ανάπτυξη του παιδιού και καλύπτει ένα μεγάλο εύρος ικανοτήτων, όπως αισθητικές, κινητικές, νοητικές και κοινωνικές. Και βέβαια δεν πρέπει ποτέ να παραβλέπουμε το σημαντικότερο σκοπό αυτής της δραστηριότητας που λέγεται παιχνίδι: την ευχαρίστηση του παιδιού.
Μάθετέ τους να ρισκάρουν.
Είναι πολύ δύσκολο για ένα γονιό να αφήσει το παιδί του να εκτεθεί σε κινδύνους. Όταν, όμως, η κατάσταση είναι ελεγχόμενη, το ρίσκο μπορεί να του διδάξει πολλά. Αν δεν το αφήσετε να πέσει, πώς θα ξανασηκωθεί;
Εκπαιδεύστε τα να αγαπούν τη φύση.
Αφήστε το παιδί να παίξει στον κήπο, με τα χώματα στο πάρκο, φυτέψτε μαζί του ένα λουλούδι στο μπαλκόνι, παρακινήστε το για έναν Κυριακάτικο περίπατο, εκπαιδεύστε το ώστε να αναγνωρίζει τα φυτά και τα δέντρα. Μην κλείνετε το παιδί στο σπίτι. Αναμφίβολα οι καιροί έχουν αλλάξει και το να αφήνουμε τα παιδιά ελεύθερα να παίζουν έξω εγκυμονεί κινδύνους. Με το να εγκλωβίζονται όμως στο σπίτι, στερούνται πολλά. Εκμεταλλευτείτε τα πάρκα ή τις πλατείες της γειτονιάς σας. Ξαπλώστε παρέα κάτω από ένα δέντρο και απλώς αφουγκραστείτε τους ήχους. Αφήστε στην άκρη φράσεις του τύπου «Θα λερώσεις τα ρούχα σου» (πάρτε μία δεύτερη αλλαξιά μαζί σας) ή «Μην τρέχεις, θα χτυπήσεις» (και ένα φαρμακείο χρειάζεται). Δώστε του τη δυνατότητα να διασκεδάσει και διασκεδάστε κι εσείς μαζί του. Έτσι, όλοι θα ανυπομονείτε για την επόμενη βόλτα σας, εκδρομή ή ταξίδι.
Περιορίστε την τηλεόραση.
Με την τηλεόραση, δεν υπάρχει αλληλεπίδραση. Ένα άτομο παρακολουθεί να συμβαίνουν πράγματα έξω από αυτό. Αν δεν μπορείτε να του τη στερήσετε, προσπαθήστε να παρακολουθείτε κάποιες εκπομπές μαζί του, να του εξηγείτε τι συμβαίνει. Μην το αφήνετε να παρακολουθεί ανεξέλεγκτα διαφημίσεις ή εκπομπές για ενηλίκους.
Καθίστε μαζί στο τραπέζι.
Μια πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τα βρετανικά Πανεπιστήμια του Έσεξ και της Οξφόρδης, σε 40.000 οικογένειες, κατέληξε πως τα παιδιά που μεγαλώνουν σε παραδοσιακές και ευτυχισμένες οικογένειες, έχοντας κοντά τους και τους δύο γονείς τους και τρώγοντας τακτικά μαζί τους, είναι πιθανότερο να έχουν αργότερα ευτυχισμένες ζωές. Συμπέρασμα; Τα παιδιά, περισσότερο από οποιαδήποτε δραστηριότητα, χρειάζονται την οικογενειακή εστία. Και περισσότερο από το στίβο και το εργαστήρι δημιουργικής απασχόλησης, χρειάζονται χρόνο με τους γονείς τους.
Με τη συνεργασία της Μαρίας Σκαπέρα (Μ.Ed. ψυχοπαιδαδωγός - εκπαιδευτική σύμβουλος
πηγές:
kidsingr
«Βοηθήστε τα παιδιά που πεινάνε»
Ως Σύλλογος Γονέων καλούμε όσους γονείς έχουν τη
δυνατότητα και όποτε μπορούν να βάζουν, μαζί με το δεκατιανό του παιδιού
τους, ό,τι επιπλέον μπορούν ...
Η Κρήτη αυτή τη φορά, όπως διαβάσαμε στο prismanews.gr, προσπαθεί με
ιδιωτικές πρωτοβουλίες και με τη βοήθεια της εκκλησίας να καλύψει τις
ανάγκες των οικογενειών που αδυνατούν να ανταποκριθούν ακόμα και στις
ελάχιστες καθημερινές οικονομικές απαιτήσεις.
Το πρόβλημα όμως του υποσιτισμού φαίνεται να παίρνει τεράστιες διαστάσεις στα χωριά της Κρητικής υπαίθρου και οι πρωτοβουλίες για την κάλυψη του φαγητού των παιδιών στα σχολεία μοιάζουν να μην είναι αρκετές.
Ο σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αρκαλοχωρίου καλεί με την επιστολή του τους γονείς για βοήθεια και μοιάζει πλέον να ζούμε σε μια Ελλάδα που έχει γυρίσει χρόνια πίσω, αντικρίζοντας για ακόμη μια φορά την πλάτη του Κράτους.
.
«Αγαπητοί μας Γονείς,
Οι δύσκολες ημέρες της οικονομικής κρίσης που περνάει η χώρα μας δυστυχώς δεν ήταν δυνατόν να μην επηρεάσει και τη σχολική κοινότητα της αγροτικής επαρχίας. Από την πρώτη στιγμή που έγινε αντιληπτό ότι και στα σχολεία του Αρκαλοχωρίου υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν τη δυνατότητα οι οικογένειες τους να τους εξασφαλίσει το μεσημεριανό γεύμα τους, σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Αρκαλοχωρίου, Καστελίου & Βιάννου, άρχισε η διανομή φαγητού σε 40-50 παιδιά καθημερινώς και στα δύο δημοτικά σχολεία.
Το φαινόμενο όμως συνεχώς και επιδεινώνεται με αποτέλεσμα να μοιράζεται σε αρκετά παιδιά ακόμη και το δεκατιανό τους κατά τα διαλείμματα. Όλα τα προϊόντα, πρέπει να σημειώσουμε, τα προσφέρουν διάφορες επιχειρήσεις τις ευρύτερης περιοχής που συνεργάζονται με την Ιερά Μητρόπολη μας.
Τις τελευταίες ημέρες του Νοεμβρίου παρατηρήσαμε, λόγω της επιδείνωσης του φαινόμενου, να στερούνται του δεκατιανού τους ακόμα περισσότερα παιδιά στο σχολείο μας. Στην έκκληση μας για βοήθεια ανταποκρίθηκε, μετά από αίτημα μας, η Τράπεζα Χανίων που μας πρόσφερε, για δύο μήνες, 20 κουλούρια καθημερινώς, μέχρι την 31η Ιανουαρίου.
Ως Σύλλογος Γονέων καλούμε όσους γονείς έχουν τη δυνατότητα και όποτε μπορούν να βάζουν, μαζί με το δεκατιανό του παιδιού τους, ό,τι επιπλέον μπορούν (φρούτο, κέικ, σάντουιτς, κουλουράκια, κ.α.), ώστε τα παιδιά να το αφήνουν στο γραφείο του διευθυντή και από εκεί θα γίνεται η διανομή τους στα παιδιά που το έχουν ανάγκη. Ευχαριστούμε για την κατανόηση σας, τη συνεργασία σας και ευελπιστούμε στην άμεση ανταπόκριση σας.»
Πηγή socialpolicy
Επιστολή Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων:
Δραματικές διαστάσεις παίρνει πλέον το φαινόμενο του υποσιτισμού των
παιδιών στα σχολεία, που κινδυνεύει να γίνει ο κανόνας και όχι η
εξαίρεση.
.
υπάρχουν παιδιά που
δεν έχουν τη δυνατότητα οι οικογένειες τους να τους εξασφαλίσει το μεσημεριανό γεύμα τους |
Το πρόβλημα όμως του υποσιτισμού φαίνεται να παίρνει τεράστιες διαστάσεις στα χωριά της Κρητικής υπαίθρου και οι πρωτοβουλίες για την κάλυψη του φαγητού των παιδιών στα σχολεία μοιάζουν να μην είναι αρκετές.
Ο σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αρκαλοχωρίου καλεί με την επιστολή του τους γονείς για βοήθεια και μοιάζει πλέον να ζούμε σε μια Ελλάδα που έχει γυρίσει χρόνια πίσω, αντικρίζοντας για ακόμη μια φορά την πλάτη του Κράτους.
.
«Αγαπητοί μας Γονείς,
Οι δύσκολες ημέρες της οικονομικής κρίσης που περνάει η χώρα μας δυστυχώς δεν ήταν δυνατόν να μην επηρεάσει και τη σχολική κοινότητα της αγροτικής επαρχίας. Από την πρώτη στιγμή που έγινε αντιληπτό ότι και στα σχολεία του Αρκαλοχωρίου υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν τη δυνατότητα οι οικογένειες τους να τους εξασφαλίσει το μεσημεριανό γεύμα τους, σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Αρκαλοχωρίου, Καστελίου & Βιάννου, άρχισε η διανομή φαγητού σε 40-50 παιδιά καθημερινώς και στα δύο δημοτικά σχολεία.
Το φαινόμενο όμως συνεχώς και επιδεινώνεται με αποτέλεσμα να μοιράζεται σε αρκετά παιδιά ακόμη και το δεκατιανό τους κατά τα διαλείμματα. Όλα τα προϊόντα, πρέπει να σημειώσουμε, τα προσφέρουν διάφορες επιχειρήσεις τις ευρύτερης περιοχής που συνεργάζονται με την Ιερά Μητρόπολη μας.
Τις τελευταίες ημέρες του Νοεμβρίου παρατηρήσαμε, λόγω της επιδείνωσης του φαινόμενου, να στερούνται του δεκατιανού τους ακόμα περισσότερα παιδιά στο σχολείο μας. Στην έκκληση μας για βοήθεια ανταποκρίθηκε, μετά από αίτημα μας, η Τράπεζα Χανίων που μας πρόσφερε, για δύο μήνες, 20 κουλούρια καθημερινώς, μέχρι την 31η Ιανουαρίου.
Ως Σύλλογος Γονέων καλούμε όσους γονείς έχουν τη δυνατότητα και όποτε μπορούν να βάζουν, μαζί με το δεκατιανό του παιδιού τους, ό,τι επιπλέον μπορούν (φρούτο, κέικ, σάντουιτς, κουλουράκια, κ.α.), ώστε τα παιδιά να το αφήνουν στο γραφείο του διευθυντή και από εκεί θα γίνεται η διανομή τους στα παιδιά που το έχουν ανάγκη. Ευχαριστούμε για την κατανόηση σας, τη συνεργασία σας και ευελπιστούμε στην άμεση ανταπόκριση σας.»
Πηγή socialpolicy