Παίζω με τις φουσκαλίτσες!! (video)

Όλοι μας έχουμε βρεθεί να κρατάμε αυτό το πλαστικό με τις φασαλίδες αέρα που βρίσκουμε συνήθως σε μεγάλες συσκευασίες 
ως προστατευτικό και να καθόμαστε να τις σκάμε! 
.

Bubble Wrap Printed Rainbows

Μπορούμε όμως να τις χρησιμοποιήσουμε και κατά την διάρκεια μίας συνεδρίας εργοθεραπείας για να επιτύχουμε στόχους, 

όπως:
* απτικά και ιδιοδεκτικά ερεθίσματα
* ενδυνάμωση δακτύλων
* βελτίωση λεπτής κινητικότητας
* αμφίπλευρος συντονισμός άνω άκρων
* δημιουργικότητα και φαντασία
* οπτικοκινητικός συντονισμός

anaptixipaidiou
.

Ας δούμε ένα βίντεο να πάρουμε ιδέες : 

Μαθήματα από τα παιδιά για τον οικολογικό τρόπο ζωής

Τα μωρά έρχονται στον κόσμο με πολύ βασικές ανάγκες. 
Με το πέρας του χρόνου να παιδιά διαμορφώνονται από τους γονείς, τα μέσα ενημέρωσης και τους υπόλοιπους κοινωνικούς θεσμούς και συνήθως υιοθετούν τον υλιστικό τρόπο ζωής που επιτάσσει η επικρατούσα κουλτούρα.
.

Φυτέψτε μαζί με το παιδί σας σπόρους στη γλάστρα

Από τα παιδιά ωστόσο μπορούμε να μάθουμε πολλά σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος και το σεβασμό στη φύση και όσα αυτή προσφέρει.
Ακολουθούν έξι πράγματα που μπορούμε να μάθουμε από τα παιδιά σχετικά με τον οικολογικό τρόπο ζωής: πράγματα που μπορούν να....
περισσότερα στο πράσινο χαμομηλάκι

Μια γιορτή για τη φύση στα δρομάκια της Πλάκας (18-19/5) Παιδικές δράσεις για το Σάββατο 18 Μαίου

αδράξτε την ευκαιρία για μια βόλτα οικογενειακώς
στο ιστορικό κέντρο, την Πλάκα...

Το ανοιξιάτικο σκηνικό του καιρού αποτελεί το καλύτερο οιωνό για το πολιστικό διήμερο που διοργανώνει η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού στα πλαίσια του εορτασμού της συμπλήρωσης 40 χρόνων επιτυχημένης πορείας στο χώρο της προστασίας της φύσης και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Το προσεχές σαββατοκύριακο 18 και 19 Μαΐου αδράξτε την ευκαιρία για μια βόλτα οικογενειακώς στο ιστορικό κέντρο, την Πλάκα, όπου....
.
περισσότερα στο πράσινο χαμομηλάκι
 
Οι Παιδικές δράσεις για το Σάββατο 18 Μαίου διαμορφώνονται ως εξής:
►11πμ – 12μμ: Παραδοσιακοί Χοροί και τραγούδια από τα παιδιά του 74ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών
►11πμ – 3μμ: Παιχνίδια Αρχαίων – Κουτσό και Παίζω με Καρύδια, Παιδικό Μουσείο, Κυδαθηναίων 14.
►11πμ – 3μμ: «Οι Περιπέτειες του Αναπλαγυαλούχα» από την Ελληνική Εταιρεία, στο Παιδικό Μουσείο.
Προγράμματα των 45 λεπτών για παιδιά από 4-12 χρονών (έως 13 παιδιά σε κάθε πρόγραμμα).
►11.30πμ – 12:45μμ: «Ζωγραφίζω την Πλάκα», στο Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, Κόδρου 9, τα παιδιά ζωγραφίζουν και οι ζωγραφιές τους εκτίθενται στο Μουσείο.
►12μμ – 1μμ: «Κουδούνια – κουδουνάκια. Ήχοι μαγικοί» για παιδιά 6-12 ετών, στην αίθουσα διαλέξεων του Μουσείου
Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων, Διογένους 1-3.
►12μμ – 1.30μμ: «Τι κρύβει αυτή η Πόρτα» – Ξεναγήσεις για οικογένειες από τους μαθητές του 1ου Πειραματικού Γυμνασίου σε
ιστορικά κτήρια της Πλάκας. Αφετηρία Οικία Σεφέρη, Κυδαθηναίων 9.
►12μμ – 2μμ: Γαϊτανάκι από τους μαθητές της Σχολής Χιλλ. Πορεία: Σχολή Χίλλ, οδός Αδριανού, Νέο Μουσείο Ακρόπολης
►8μμ – 9μμ: «Ο Καραγκιόζης και η Ανακύκλωση» από τον Ηλία Καρελλά, στο Μνημείο Λυσικράτους.
Για την Κυριακή 19 Μαίου οι παιδικές δράσεις είναι ακόλουθες:
12μμ – 1.30μμ: Τα Ενδημικά Φυτά της Μήλου στην αυλή της Ελληνικής Εταιρείας – μαθαίνουμε, μεταφυτεύουμε και τα παίρνουμε μαζί μας.
6μμ – 7μμ: «Κόκκινη Κλωστή Δεμένη», αφήγηση Παραμυθιών με μουσική από την Νίκη Κάπαρη και τον Γιάννη Ψειμάδα, Πλατεία Ραγκαβά (μεταξύ οδών Στράτωνος και Επιχάρμου).
Για περισσότερες πληροφορίες και το αναλυτικό πρόγραμμα, επισκεφθείτε το δικτυακό τόπο www.ellet.gr
 
Τo infokids.gr είναι χορηγός επικοινωνίας του πολιτιστικού διημέρου.

Το συγκλονιστικό γράμμα ενός αγοριού στους γονείς του!

Διαβάστε το, μάθημα για όλους μας...

.

Με αφορμή τη χτεσινή Παγκόσμια Μέρα Οικογένειας, που γιορτάζεται τη 15η Μαΐου κάθε χρόνο, βρήκαμε και σας παρουσιάζουμε ένα πραγματικά συγκινητικό γράμμα ενός πιτσιρικά, που το γράφει προς τους γονείς του.

Το βρήκαμε στο στο e-psychology, είναι συγκλονιστικό και αφορά κάθε οικογένεια με παιδιά καθώς ο νεαρός συγγραφέας του γράμματος αποκαλύπτει στους γονείς του όλα όσα νιώθει κάθε φορά που εκείνοι αντιδρούν σε δικές του πράξεις ή σε κάποιες συμπεριφορές τους. 

Μάθημα για όλους μας... Διαβάστε το...
. 

Αγαπητοί μου γονείς,

Είναι αλήθεια ότι από τις πιο μεγάλες δοκιμασίες στη ζωή των ανθρώπων είναι η ανατροφή των παιδιών τους.

Ερχόμαστε λοιπόν στην ζωή -εμείς τα παιδιά- χωρίς να υπάρχει κάποιος μηχανισμός που να σας έχει διδάξει, ως γονείς, το πώς να είσαστε πιο αποτελεσματικοί στο μεγάλωμα μας.

Παρ όλα αυτά, είναι αναμφισβήτητο γεγονός, ότι όλοι ρίχνουν ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης στους γονείς, όταν τα παιδιά δημιουργούν προβλήματα τα οποία έχουν επιπτώσεις στην κοινωνία.

Θα μου πείτε ότι και εσείς υπήρξατε κάποτε παιδιά και ενδεχομένως να έχετε υποστεί τα ίδια. Έχω ακούσει όμως να λένε ότι: Πολλές φορές, επειδή δεν μας άρεσε το πώς μας φέρονται οι γονείς μας, το ξεχνάμε-απωθούμε και το εκδηλώνουμε-προβάλλουμε αργότερα το ίδιο, στα παιδιά μας. Συχνά δηλαδή, συμβαίνει να υιοθετούνται μη αποτελεσματικές πρακτικές στο μεγάλωμα των παιδιών, αντιγράφοντας τα βιώματα της δικής μας παιδικής ηλικίας.

Γι' αυτό θέλω να σας θυμίσω αυτά που θεωρώ ότι είναι Α-ληθή. Ίσως να είναι κάποιοι παγκόσμιοι κανόνες που ισχύουν για κάθε γονέα-άνθρωπο- που επιθυμεί να είναι πιο αποτελεσματικός, έτσι ώστε εμείς τα παιδιά να μεγαλώσουμε καλύτερα.

Όπως:

• Αν θέλετε να μεγαλώσω σε ένα περιβάλλον που θα έχω την δυνατότητα να μάθω, να φέρομαι υπεύθυνα, να είμαι πειθαρχημένο παιδί και με πνεύμα συνεργασίας, τότε θα πρέπει να απουσιάζει κάθε μορφή βίας – την απουσία σωματικής βίας την θεωρώ αυτονόητη. Η βία κάθε είδους είναι μια μαθημένη συμπεριφορά και εκδηλώνεται απόλυτα με την θέληση μας. Είναι μια τάση έλεγχου. Από την στιγμή που κάποιος από σας έχει τολμήσει να κάνει ένα επικριτικό σχόλιο, έχω υποστεί ήδη μια εκστρατεία εκφοβισμού.

• Αν θέλετε να δημιουργηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ μας, τότε θα πρέπει να βρούμε μαζί βασικούς κανόνες που έχουν εφαρμογή, όπως θα συνέβαινε σε κάθε μορφή σχέσης μεταξύ δυο ατόμων. Για να δημιουργηθεί μια σχέση ειλικρινής, χρειάζεται απαραίτητα μια μορφή ισοτιμίας, έτσι δεν είναι;

• Ας μην είσαστε ως γονείς κατευθυντικοί, όπως συνήθως συμβαίνει. Όταν μου επιτρέπετε να βρω τους δικούς μου τρόπους και λύσεις, τότε τους εμπιστεύομαι όλο και περισσότερο και μεγαλώνει η αυτοπεποίθηση μου. Με αυτή σας την συμπεριφορά, να είστε βέβαιοι ότι, θα ανταμειφτείτε γιατί θα δείχνω την ευγνωμοσύνη μου στο πρόσωπο σας, μια και μου χαρίζετε μια μορφή ελευθερίας που βιώνων.

• Είναι πραγματικά πολύ ανακουφιστικό για μένα όταν δεχτείτε ότι δεν έχετε απαντήσεις για κάθε ερώτημα μου.

• Θα προτιμούσα να μην είστε ούτε ελαστικοί αλλά και ούτε αυστηροί μαζί μου. Λένε ότι είναι παρατηρημένο πως οι ελαστικοί καθώς και οι αυστηροί γονείς γεννούν πολλά προβλήματα στα παιδιά τους.

• Είμαι και εγώ μέλος της οικογένειας και πρέπει να συμμετέχω και στις αποφάσεις που παίρνετε ή τουλάχιστον να ακούτε την γνώμη μου.

• Αποδεχτείτε την διαφορετικότητα μου. Επειδή εσείς με γεννήσατε δεν σημαίνει ότι δεν έχω και εγώ τον δικό μου μοναδικό δρόμο να χαράξω- φυσικά με την συμπαράσταση σας.

• Είναι πραγματικά κουραστικό κάθε μέρα να ακούω τις διαλέξεις σας στο τι είναι σωστό και τι λάθος. Αυτή η πρακτική οδηγεί στην απομάκρυνση, την διαμάχη και τελικά δημιουργεί ένα κλίμα εμπόλεμης κατάστασης. Τότε νοιώθω ότι με βλέπετε σαν να είμαι εγώ το πρόβλημα.

Τέλος, θέλω να σας ομολογήσω ότι η ιστορία της ζωής μου αρχίζει με εσάς και δεν έχω παρά να σας αποδίδω την ευγνωμοσύνη μου. Χωρίς εσάς δεν θα υπήρχα. Βοηθήστε με να ανακαλύψουμε μαζί το ταξίδι της ζωής που είναι η Αγάπη και να το επικοινωνήσουμε ο ένας στον άλλον.

Σας αγαπώ πολύ 

Το παιδί σας

via

pallinipress

Ξέρετε κάτι; Βαρέθηκα ...

Δεν ντρέπομαι να κάνω το Καλό. Το γουστάρω. Μαγκιά είναι να κάνεις το Καλό.

Γιατί η βρώμα δεν λέει πια, δεν αντέχεται η δυσωδία.
Επειδή το Καλό είναι της μόδας πια.

Ξέρετε κάτι;

Μπούχτισα με όλη αυτή την βρωμιά, με τα σκάνδαλα, με τις κομπίνες, με τα λαμόγια και τις λαμογιές, με όλη την βρώμα, με τις ξαφνικές και «αναπάντεχες» πτώσεις των οικονομικών συστημάτων.
Βαρέθηκα, να φτωχαίνω, στα λεφτά, στο πνεύμα, στην τέχνη, στην πολιτική.
Αηδίασα με την τηλεόραση, με τα δελτία της, με τις δημοσκοπήσεις της, με τις συνεντεύξεις των … εαυτών τους, με τα κουτσομπολιά, με τα ντυσίματα, με τα γδυσίματα.
Σιχάθηκα τα βολέματα, τα μέσα, τα έξω, τους δικούς μας, τους δικούς τους, τους κομματάρχες, τα βύσματα, τους γόνους, τους ανιψιούς και τις ανιψιές.
Πόνεσα με τις κακοποιήσεις, με τους βιασμούς, τις ληστείες, τις βιαιοπραγίες, τις κλεψιές, τους φόνους.
Πολλή μαυρίλα αδερφέ μου, πάρα πολλή.

Και ξέρετε κάτι;
Εκείνο που μ’ ενοχλεί περισσότερο, είναι που είναι μαγκιά να κάνεις τέτοια, όσα δηλώνονται δηλαδή. Είναι must να λες ότι έχεις βύσμα, ότι έχεις μέσον, ότι σε διόρισε το κόμμα σου.
Με αποκαρδιώνει ο τεμπέλης να είναι πρότυπο μίμησης.
Λυπάμαι συνέχεια που κέντρο της παρέας γίνεται το «κωλόπαιδο» και που τρέχουν πίσω του επειδή είναι κωλόπαιδο.
Θλίβομαι που το χρήμα είναι η μόνη αξία και που χάθηκαν οι άλλες. Δεν μπορώ πια, να βλέπω, σαν λοιμό, τους ανόητους να δανείζονται για να παίξουν στο χρηματιστήριο, στο καζίνο ή στα ομόλογα των Αδελφών Λιμού.

Δεν μπορώ πια ν’ ακούω αυτά τα ψυχοφθόρα άσματα και να βλέπω να συμπλέκονται στις επιτραπέζιες κονίστρες οι βιο-παλαιστές της παραλιακής και της Μυκόνου με την συνοδεία «λαϊκών» παιάνων.

Ξέρετε κάτι;
Ντρεπόμουν να κάνω μια καλή πράξη. Μάλιστα, όπως το ακούτε. Να βοηθήσω κάποιον σε κάτι. Ένιωθα ότι είμαι ντεμοντέ. Ντρεπόμουν να συγχαρώ κάποιον επειδή έκανε μια καλή πράξη. Δοκιμάστε να ακούσετε τα λόγια σας: «Συγχαρητήρια, γι αυτό που έκανες, μακάρι να κάναμε όλοι το ίδιο». Δοκιμάστε να το πείτε δυνατά, μπροστά σε τρίτους.
Ενώ το αντίθετο, δέστε πόσο πιο εύκολο είναι: «ωχ βρε αδερφέ, εγώ θα σώσω τον κόσμο; Ας πάει κανένας άλλος», ή «μην είσαι μαλάκας, θα μπλέξουμε, κάποιος θα τον βοηθήσει, που να μπλέκουμε εμείς τώρα», «Την σήμερον ημέρα, πρέπει να κοιτάς την πάρτη σου, δεν αξίζει τον κόπο, δεν έχει νόημα να βοηθάς». «Άσε, λουφάρισε, να μη φαίνεσαι, μη γίνεσαι στόχος». .

Μιλούσα μ’ έναν νέο, 16 χρονών, ξέρεις, πως πάμε επισκέψεις και στο έμπα ή στο έβγα θα συναντήσεις και τον νεαρό του σπιτιού. Πιάσαμε συζήτηση, όσο με άντεχε δηλαδή, για τις πανελλήνιες και τέτοια: «Εντάξει, να, έ, λίγο φροντιστήριο, να μπούμε κάπου, έχει και κάτι άκρες ο γέρος, θα την βολέψουμε». Αυτός ο νέος, αγαπητοί μου φίλοι, πέρασε εντατική διδασκαλία, για την … κοινωνία. Προετοιμάστηκε μετά πολλών επαίνων να εκμεταλλευτεί των … ευκαιριών, διότι, μόνο το χρήμα έχει αξία σήμερα.

Αλλά να σας πω κάτι, να σας πω τι κατάλαβα;
Δεν έχει χαρά, ρε γαμώτο, αυτή φάση. ΔΕ ΛΕΕΙ.
Έτσι έκανα κι εγώ, στην λούφα, στο βόλεμα, στο δεν βαριέσαι. Αλλά, πάντα, μα πάντα, κάτι μου έλλειπε. Κάτι ήταν λειψό. Μισερό. Πετύχαινα αυτό που ήθελα με διάφορα κόλπα, αλλά πώς να σας το πω. Ένα άδειασμα μέσα μου. Ένα κενό.

Ώσπου μια μέρα, είδα ένα παιδάκι, που αγόρασε μια σοκολάτα, σ’ ένα αλβανάκι που ξερογλειφόταν έξω από ένα περίπτερο. Θα την βρείτε αυτή την ιστορία εδώ μέσα. Την είπαν και στο «Κιόσκι» ένα βράδυ.
Είδα δυο πράγματα.
Ένα: Άστραψαν τα μάτια του αλβανόπαιδος από χαρά.
Δύο: Το πιτσιρίκι που πλήρωσε για την σοκολάτα, έλαμπε ολόκληρο. Έλαμπε σας λέω. Ζήλεψα τα παιδάκια, μα τω Θεώ σας λέω, τα ζήλεψα.
Δοκίμασα φίλοι μου. Άρχισα δειλά-δειλά να κάνω ό,τι περνούσε από το χέρι μου, όταν προέκυπτε. Ε, σας ορκίζομαι, δεν περιγράφεται αυτό που νοιώθεις όταν κάνεις μιας πενιάς καλοσύνη. Έκανα κάτι καλό, αλλά ντρεπόμουν. Το έκρυβα. Τώρα δεν κρύβομαι. Κι ας μου τη λένε, δε με νοιάζει. Ακούω συχνά, όταν βγαίνω μπροστά, να υπερασπιστώ κάτι ή να κάνω κάτι: «όπα ρε μεγάλε, εσύ πως την έχεις δει;»
Παλιά έσκυβα το κεφάλι και την έκανα, τώρα κάθομαι, τους κοιτάζω στα μάτια, δεν ντρέπομαι. Δε φοβάμαι να μου την πουν. Δε με νοιάζει.
Είναι τόση, μα τόση η χαρά που παίρνεις όταν κάνεις κάτι καλό, που δεν συγκρίνεται με τίποτε.

Έτσι που λέτε, βαρέθηκα την μπόχα. Ξαναβρίσκω τον εαυτό μου. Ξαναβρίσκω αυτό με το οποίο φτιάχτηκα. Ξαναβρίσκω τον προορισμό μου. Και το κέρδος; Τεράστιο. Η Χαρά.

Κάπως έτσι φτιάχτηκε το Χαμομηλάκι.
Επειδή μια παρέα βαρέθηκε την μπόχα, τη βρώμα, το άσχημο.
Όλοι κάνετε καλά, αλλά ψιλο-ντρέπεστε, θέλετε να περάσει στο ντούκου. Βγάλτε το προς τα έξω, μην αφήνετε τα κωλόπαιδα να πάρουν κεφάλι. Κάντε χαρούμενες τις μέρες σας.

Δεν ντρέπομαι να κάνω το Καλό. Το γουστάρω. Μαγκιά είναι να κάνεις το Καλό.
Γιατί η βρώμα δεν λέει πια, δεν αντέχεται η δυσωδία.
Επειδή το Καλό είναι της μόδας πια.

Το χαμομηλάκι