Νοικιάζονται φίλοι...

Το καινούργιο το μάθατε;; Μάλλον σχετικά καινούργιο στις ΗΠΑ, αλλά στην Ιαπωνία και την Κίνα έχει αρχίσει και παλιώνει!!
.
(Άργησε αλλά ήρθε και στην Ελλάδα)
.Εννοώ την ιστοσελίδα που νοικιάζει φίλους... Έχει μέλη που πληρώνουν περίπου 25 δολάρια το μήνα για να έχουν πρόσβαση στη λίστα των φωτογραφιών 167.000 υπό ενοικίαση φίλων. 
.
Τι κάνουν αυτοί οι φίλοι;; Συνοδεύουν τους πελάτες σε σινεμά, σε εξόδους, σε ξεναγήσεις, σε εστιατόρια ή ''αντί εκείνων'' επισκέπτονται συγγενείς ή μετέχουν σε γάμους και άλλα γεγονότα... όταν δεν μπορούν να παραβρεθούν οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι.
Όπως λένε οι ίδιοι οι πελάτες - μέλη, υπάρχουν κάποιες φορές καταστάσεις που δεν μπορούν να φέρουν εις πέρας μόνοι τους...
Κάποια κυρία νοίκιασε μια φοιτήτρια να επισκέπτεται 3 φορές τη βδομάδα τη μητέρα της που ήταν στον οίκο ευγηρίας, ενώ εκείνη θα έλειπε!!!!!!

Δύο φοιτητές νοίκιασαν ''γονείς'' για να παρουσιαστούν στο πανεπιστήμιο επειδή συνελήφθησαν να πίνουν...
Άλλος χρήστης -μέλος νοικιάζει συντροφιά για το εστιατόριο επειδή ,όπως υποστηρίζει στα επαγγελματικά του ταξίδια δεν μπορεί να τρώει μόνος.

Βέβαια ο κύριος νοικιάζει πάντα νέες και ωραίες κοπέλες για συντροφιά... ''Πώς είναι δυνατόν να πληρώνεις για συντροφιά και να μην έχεις αυτή που σ'αρέσει'';; υποστήριξε... Λογικό αλλ.... αφήστε με να δυσπιστώ!!
Το θέμα είναι η μοναξιά... Μοναχικοί άνθρωποι είναι αυτοί που στην πλειοψηφία τους θέλουν παρέα για μια βόλτα και πληρώνουν για να την αποκτήσουν...

«Το πραγματικό ερώτημα είναι κατά πόσο λύνει κάποιο πρόβλημα. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν έκπληξη, όμως θα μπορούσε να βοηθήσει τους ανθρώπους, εφόσον δε χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο της ουσιαστικής διαπροσωπικής επαφής», δήλωσε ο κοινωνικός νευροεπιστήμονας Τζόν Κασιόπο, ερευνητής και συγγραφέας του βιβλίου «Μοναξιά: Ανθρώπινη Φύση και η Ανάγκη και Κοινωνικής Αλληλεπίδραση».

Και στη χώρα μας, πολλές κοπέλες ή κυρίες εργάζονται κοντά σε ηλικιωμένα άτομα, βοηθώντας τα στην καθημερινότητά τους, ή για συντροφιά και ασφάλεια... Δεν νοικιάζονται όμως... για να υποκαταστήσουν άλλους!!

Εκτός από ορισμένες περιπτώσεις που τίθεται θέμα νόμου, όπως η παραπάνω περίπτωση των φοιτητών, που παρουσίασαν γονείς νοικιασμένους, άρα ψεύτικους, υπάρχει και η ηθική πλευρά...
Αντικαθιστάς την παρουσία σου με ένα ξένο άτομο στο οικογενειακό περιβάλλον!!!!!!!! Πόσο ηθικό φαντάζει;;;
Τι θα λέγατε εσείς αν αντί ενός καλεσμένου σας, βλέπατε έναν νοικιασμένο άγνωστο να απαντά στην πρόσκλησή σας;;;
Έρευνα στις ΗΠΑ έδειξε ότι 60 εκατομμύρια πολίτες δηλώνουν μόνοι!!!! Και γνωρίζουμε πόσο πολύ η μοναξιά θεωρείται υπαίτια για την κατάθλιψη.

Είναι κατανοητό, από μια σκοπιά ,η εύρεση παρέας. Πόσο ασφαλές είναι;; Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι παίρνουν όλα τα μέτρα που απαιτούνται για να εξασφαλίζεται η ασφάλεια και των δύο πλευρών... Αλλά ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος!!!
Στην Ιαπωνία που οι οικογενειακοί δεσμοί είναι ιεροί, οι άνθρωποι που θα νοικιάσουν φίλο για να πάρει τη θέση ενός πατέρα ή για να κάνει την πρόποση --όπως συνηθίζεται-- σε ένα γάμο, είναι συνηθισμένο...

Σας προκαλεί εντύπωση;;;
Σίγουρα αν ''έλειπε'' αγαπημένο πρόσωπο, θα προτιμούσα η θέση του να μείνει κενή από το αναπληρωθεί νοικιάζοντας έναν ξένο...
Δεν ξέρω τι σημαίνει για την κουλτούρα άλλων λαών η τυπικότητα των κοινωνικών τους υποχρεώσεων... δεν ξέρω πώς είναι να νοικιάζεις κάποιον για να μην αισθάνεσαι μόνος... δεν ξέρω πώς είναι να θες δίπλα σου κάποιον που στην ουσία ''θα παίζει'' ένα ρόλο ως ηθοποιός, αλλά ορισμένες αν όχι οι περισσότερες φάσεις της ζωής μας απαιτούν συναίσθημα... Απαιτούν να νιώθεις...

Πόσο καταθλιπτικό είναι αυτό;;; Γιατί πληρώνοντας... δεν αναπληρώνεις το συναίσθημα... δεν νιώθεις, απλά υποκρίνεσαι!!
Από anouli

Ο Ρόλος του Πατέρα στη Διαπαιδαγώγηση Μήπως τον έχουμε υποτιμήσει;

Η μητέρα και ο πατέρας έχοντας ο καθένας το δικό του ρόλο, θα καθορίσουν μαζί την υγιή ανάπτυξη των παιδιών. Επομένως δεν θα πρέπει να υποτιμάται σε καμία περίπτωση η επίδραση που έχουν και οι δύο στη διαδικασία της διαπαιδαγώγησης.

.

Οι περισσότερες έρευνες που είχαν γίνει στο παρελθόν, δεν είχαν δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στο ρόλο που έχει ο πατέρας στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, με αποτέλεσμα να θεωρείται η επιρροή του ως μη σημαντική ή να χαρακτηρίζεται ο ίδιος ως αδιάφορος στην όλη διαδικασία.

The Importance of Fathers

 

Οι σημερινές έρευνες όμως αποδίδουν έναν τελείως διαφορετικό ρόλο στον πατέρα από αυτόν που ίσχυε στο παρελθόν. Σήμερα υπάρχει συμφωνία στο ότι ο πατέρας διαδραματίζει ένα μοναδικό και κρίσιμο ρόλο στην ανατροφή και καθοδήγηση των παιδιών. Ο μπαμπάς μπορεί να είναι το ίδιο ευαίσθητος με το μωρό όπως και η μαμά, και καθώς το παιδί μεγαλώνει ο μπαμπάς μπορεί να αναλάβει επιπρόσθετους ρόλους στην πνευματική καθοδήγηση και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Ακόμα και όταν ο μπαμπάς απλά παίζει με το παιδί του, βοηθάει και καλλιεργεί την ανάπτυξή του.

Ο ρόλος του πατέρα στη βρεφική ηλικία.

Πολυάριθμες έρευνες έχουν δείξει ότι η συναισθηματική υποστήριξη του πατέρα στη μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τους πρώτους μήνες μετά τη γέννα, παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση θετικών σχέσεων. Όταν δεν υπάρχει αυτή η υποστήριξη όμως δημιουργείται έντονο στρες στο σύστημα της οικογένειας.

Ο ερχομός ενός μωρού στο ζευγάρι μπορεί από μόνος του να επηρεάσει τη σχέση τους. Αν και τις περισσότερες φορές πρόκειται για ένα ευχάριστο γεγονός, έρευνες έχουν δείξει ότι η γέννηση του πρώτου παιδιού προκαλεί έντονο άγχος στους γονείς και αυτό γιατί το μωρό δημιουργεί αυξημένες απαιτήσεις χρόνου και ενέργειας που θα πρέπει να καταβάλλουν και οι δύο γονείς. Είναι επομένως σημαντικό να συμμετέχουν και οι δύο στην όλη διαδικασία προκειμένου να διατηρηθεί η ισορροπία στην οικογένεια και στη σχέση.

Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι ακόμα και από τη βρεφική ηλικία, τα παιδιά που έχουν πατέρες που συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή του παιδιού, είναι πιο πιθανό να είναι συναισθηματικά ασφαλή, να νιώθουν περισσότερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση στο να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους, και καθώς μεγαλώνουν να έχουν καλύτερες κοινωνικές σχέσεις.

Ο ρόλος του πατέρα στην παιδική ηλικία.

Ο τρόπος του παιχνιδιού μεταξύ πατέρα και παιδιού, έχει βρεθεί να παίζει σημαντικό ρόλο και να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Τις περισσότερες φορές οι μπαμπάδες περνούν περισσότερο χρόνο για παιχνίδι με τα παιδιά τους από όσο οι μαμάδες και τείνουν να είναι περισσότερο θορυβώδεις και ενεργοί στο παιχνίδι τους. Τα περισσότερα παιδιά απολαμβάνουν αυτό το είδος παιχνιδιού ακόμα και αν περνούν λιγότερο χρόνο με τον μπαμπά. Τα παιδιά αποδίδουν στον μπαμπά ένα ουσιαστικό, μοναδικό και ιδιαίτερο ρόλο μέσα από το παιχνίδι μαζί του.

Όταν οι μπαμπάδες παίζουν με τα παιδιά, δεν τα διασκεδάζουν μόνο, αλλά συμβάλλουν στην ανάπτυξή τους. Ο μπαμπάς μέσα από το παιχνίδι προσφέρει στο παιδί ένα ασφαλές περιβάλλον γεμάτο προκλήσεις που το βοηθά να μάθει πώς να αλληλεπιδρά με τον κόσμο και με τους άλλους γύρω του. Για παράδειγμα, μέσα από την πάλη (αγαπημένο παιχνίδι μπαμπάδων και παιδιών), ο μπαμπάς ενθαρρύνει το παιδί να εξερευνήσει την δύναμή του, να μάθει την επίδραση που μπορεί να έχει στους άλλους και να γνωρίσει τα όριά του. Μέσα από το παιχνίδι με την μπάλα το παιδί μπορεί και βελτιώνει δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων και όχι μόνο, γιατί πρέπει να σκεφτεί πώς θα την πιάσει, πώς θα την κλοτσήσει, να της δώσει την σωστή κατεύθυνση και να υπολογίσει τη δύναμη που πρέπει να ασκήσει για την στείλει εκεί που θέλει. Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που έχουν μπαμπάδες που παίζουν μαζί τους, έχουν υψηλότερη επίδοση στα τεστ σκέψης και στις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων.

Οι μπαμπάδες παίζουν σημαντικό ρόλο και στην συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Έρευνες δείχνουν ότι ο στοργικός και συναισθηματικός πατέρας που αναγνωρίζει τα συναισθήματα του παιδιού του, βοηθά το παιδί να αναπτύξει τη συναισθηματική του νοημοσύνη και πώς να αντιμετωπίζει τα αρνητικά συναισθήματα. Επιπλέον, έχει βρεθεί ότι τα παιδιά που έχουν στενή σχέση με τον πατέρα τους τείνουν να διαμορφώνουν καλύτερες σχέσεις με τους άλλους, να συμπεριφέρονται λιγότερο επιθετικά και να νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια τόσο στις σχέσεις που θα διαμορφώσουν στην παιδική ηλικία, αλλά και στην ενήλικη ζωή τους.

Ο ρόλος του πατέρα στη σχολική ηλικία.

Ειδικοί έχουν τονίσει ότι η ποιοτική ενασχόληση του πατέρα με το παιδί κατά τη διάρκεια της σχολικής περιόδου, είναι κρίσιμος παράγοντας που θα καθορίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού για τον εαυτό του, καθώς και την ικανότητά του να ανταποκρίνεται στις νέες προκλήσεις με θετικό τρόπο.

Ο λόγος που ο πατέρας έχει τόσο σημαντικό ρόλο σε αυτή την περίοδο του παιδιού είναι γιατί σε αντίθεση με τη μητέρα που είναι πιο “προστατευτική”, ο ίδιος τείνει να βάζει περισσότερες προκλήσεις στο παιδί για να δοκιμάσει νέες εμπειρίες και τείνει να ενθαρρύνει περισσότερο την ανεξαρτησία. Αυτό το γεγονός δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να αναπτύξουν δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Η ενθάρρυνση των μπαμπάδων για την ανεξαρτησία των παιδιών τους, βοηθά τα παιδιά όχι μόνο να μάθουν νέες δεξιότητες, αλλά να αναλαμβάνουν και τις ευθύνες των πράξεών τους.

Σε μια μελέτη βρέθηκε ότι οι μπαμπάδες που ανέμεναν από τα παιδιά τους να χειρίζονται ευθύνες, όπως για παράδειγμα τη χρήση ψαλιδιού, το πώς να διασχίζει το παιδί το δρόμο ή να κάνει μπάνιο μόνο του, τότε τα παιδιά είχαν υψηλότερες επιδόσεις στη δεξιότητες σύνθετης σκέψης. Οι ερευνητές κατέληξαν ότι η επίτευξη καθηκόντων στη σχολική ηλικία είναι ιδιαίτερα σημαντική και ο ρόλος του πατέρα έχει μεγαλύτερη επίδραση στην αυτοεκτίμηση των παιδιών από αυτόν της μητέρας.

Σύμφωνα με έρευνες, όσο πιο ενεργό ενδιαφέρον δείχνει ο πατέρας στην εκπαίδευση του παιδιού, τόσο πιο πολύ αναπτύσσεται το παιδί πνευματικά. Όσο πιο πολύ ασχολείται ο πατέρας με τα θέματα του σχολείου, τόσο πιο καλές σχολικές επιδόσεις έχει το παιδί. Μελέτη που έγινε σε αγόρια, έδειξε ότι όταν οι μπαμπάδες ενθάρρυναν δεξιότητες που σχετίζονταν με μαθηματικά και με την ανάγνωση, τόσο πιο πολύ βελτιώνονταν οι επιδόσεις των παιδιών σε σχολικές δοκιμασίες. Μια άλλη ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα μελέτη έδειξε ότι το ποσοστό του χρόνου που περνούν οι μπαμπάδες με τα παιδιά τους έχει άμεση σχέση με τις μαθηματικές δεξιότητες που θα αναπτύξουν τα παιδιά.

Η εμπλοκή του πατέρα όμως είναι εξίσου σημαντική και σε δραστηριότητες που δεν αφορούν μόνο το σχολείο. Έρευνα έχει δείξει ότι οι μπαμπάδες που ενθάρρυναν τον αθλητισμό και τη σωματική δραστηριότητα των παιδιών τους, τα βοηθούσαν να έχουν περισσότερες επιτυχίες τόσο στο σχολείο, όσο και στην επαγγελματική τους πορεία αργότερα – πράγμα που ίσχυε και για τα αγόρια και για τα κορίτσια.

Ο ρόλος του πατέρα στην εφηβεία.

Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται έφηβοι, περνούν περισσότερο χρόνο μακριά από τους γονείς τους και αναζητούν περισσότερο την παρέα των φίλων. Ωστόσο οι γονείς συνεχίζουν να έχουν ισχυρή επιρροή στις πεποιθήσεις, στις αξίες και στα σχέδια των παιδιών για το μέλλον.

Η εφηβεία συχνά είναι μια περίοδος αυξημένων συγκρούσεων μεταξύ των παιδιών και των γονιών, και ιδιαίτερα με τις μητέρες. Αυτό μπορεί να συμβαίνει γιατί ίσως οι έφηβοι περνούν περισσότερο χρόνο με τη μαμά, είτε γιατί οι μητέρες αντιδρούν περισσότερο στις συμπεριφορές του έφηβου παιδιού τους (π.χ. το ντύσιμο).

Αν και οι έφηβοι στηρίζονται περισσότερο στη μητέρα τους για συναισθηματική υποστήριξη, ο ρόλος του πατέρα εξακολουθεί να παραμένει σημαντικός. Οι έφηβοι τείνουν να εμπιστεύονται περισσότερο τους πατέρες τους για συζητήσεις και συμβουλές και έχουν ανάγκη να ξέρουν ότι είναι άμεσα διαθέσιμοι. Ιδιαίτερα για τα αγόρια αυτής της ηλικίας ο πατέρας λειτουργεί ως ισχυρό πρότυπο και έχει άμεση επιρροή στη συμπεριφορά, στην προσωπικότητα, στις επιλογές και στις συνήθειές τους.

Κλείνοντας, η μητέρα και ο πατέρας έχοντας ο καθένας το δικό του ρόλο, θα καθορίσουν μαζί την υγιή ανάπτυξη των παιδιών. Επομένως δεν θα πρέπει να υποτιμάται σε καμία περίπτωση η επίδραση που έχουν και οι δύο στη διαδικασία της διαπαιδαγώγησης. Τα παιδιά έχουν ανάγκη την ενεργή συμμετοχή και των δύο γονιών (όταν αυτό είναι δυνατό) για να μεγαλώσουν σε ένα ασφαλές και ισορροπημένο περιβάλλον.

parentshelp

Μάθετε το παιδί σας να προστατεύει τον εαυτό του!

Οι καιροί έχουν αλλάξει, κανόνες ασφαλείας που μας μάθαιναν οι γονείς μας μπορεί να μην αποτελούν πλέον τις μόνες στρατηγικές για να προστατεύσουμε και εμείς με την σειρά μας τα δικά μας παιδιά.

Teaching Your Child to Protect Himself

Αλήθεια, πως μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι τα παιδιά μας δεν κινδυνεύουν από επικίνδυνους ανθρώπους στην γειτονιά, έξω από το σχολείο, στο πάρκο, στα εμπορικά κέντρα, στο διαδίκτυο, ακόμα και στο σπίτι; Και φυσικά όλα αυτά χωρίς να τρομάξουμε το παιδί γιατί στόχος μας δεν είναι να δημιουργήσουμε ένα φοβισμένο παιδί, αλλά ένα παιδί που θα προστατεύει τον εαυτό του από τις κακοτοπιές παίρνοντας κάποια μέτρα.

Τι μας έμαθαν οι γονείς μας

Μας έλεγαν «μην μιλάς σε αγνώστους»
Λάθος: Τα παιδιά δεν ερμηνεύουν πάντα τον όρο «άγνωστος» με τον ίδιο τρόπο που τον ερμηνεύουν οι ενήλικες. Το παιδί σας μπορεί να θεωρεί ότι ένας αστυνομικός είναι άγνωστος επειδή δεν τον έχει συναντήσει ποτέ ξανά, ενώ να θεωρεί ότι ένας γείτονας του είναι οικείο πρόσωπο επειδή τον βλέπει σε καθημερινή βάση, ακόμα κι αν δεν του έχει μιλήσει ποτέ. Και τέλος πάντων μερικές φορές ο κίνδυνος είναι πιο κοντά και έχει όνομα και πρόσωπο για το παιδί, μπορεί να είναι κάποιος από το οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον της οικογένειας.

Ποιο είναι το σωστό: Συζητήστε με το παιδί σας βασικούς κανόνες επικοινωνίας, με ποιους μιλάμε και τι λέμε. Θυμίζουμε συχνά στα παιδιά ότι δεν υπάρχει κανένα μυστικό από την μαμά και το μπαμπά, ή τον δάσκαλο και τη δασκάλα. Σε όλες τις περιπτώσεις προωθούμε τον διάλογο μέσα σε ένα κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Να μπορεί να πει το παιδί καταστάσεις και γεγονότα χωρίς να ντρέπεται ή να φοβάται. Επίσης συζητήστε με το παιδί σας για το τι πρέπει να κάνει εάν χαθεί και μιλήστε για το ποιους ενήλικες μπορεί να προσεγγίσει σε περίπτωση που χρειάζεται βοήθεια: έναν αστυνομικό με στολή, έναν πωλητή με αναγνωριστικό καρτελάκι, ένα άτομο σε θάλαμο πληροφοριών, ή μια μητέρα με παιδιά.

Χρησιμοποιούσαν μια λέξη κωδικό που ένας φίλος ή  γείτονας θα μας έλεγε για να μας δείξει ότι ήταν ασφαλές να φύγουμε μαζί του, σε περίπτωση που οι γονείς μας δεν μπορούσαν να μας πάρουν από το σχολείο.
Λάθος: Τα μικρά παιδιά συχνά λένε πολύ γρήγορα τα μυστικά τους με την παιδική αφέλεια που τα διακρίνει, ακόμα και σε ανθρώπους τους οποίους δεν γνωρίζουν, χωρίς καν να ερωτηθούν.
Τι να κάνετε: Δώστε στο παιδί σας να καταλάβει ότι δεν θα στείλετε ποτέ κάποιον που δεν γνωρίζει να το παραλάβει από το σχολείο. Και αν δεν μπορείτε να το παραλάβετε οι ίδιοι, θα έρθετε σε επαφή μαζί του, ή θα πείτε στον δάσκαλό του ή στον διευθυντή του σχολείου ποιος θα έρθει να τον παραλάβει.

Μας έβαζαν σε προφανές σημείο του ρουχισμού ή των πραγμάτων μας καρτούλα με τα στοιχεία μας, ώστε να μπορούσαν να έρθουν σε επαφή μαζί τους σε περίπτωση απώλειας στον παιδικό σταθμό ή στο σχολείο.
Λάθος: Εάν κάποιος δει το όνομα του παιδιού γραμμένο κάπου στο τζάκετ του ή την σχολική τσάντα του, πολύ εύκολα μπορεί να το πείσει ότι το γνωρίζει -απλά με το να το φωνάξει με το μικρό του όνομα.
Τι να κάνετε: Αντί να βάζετε ετικέτες ή ταμπελίτσες στο εσωτερικό του ρουχισμού του παιδιού σας με τα προσωπικά του στοιχεία, καλό θα ήταν να τα αντικαταστήσετε με ένα αναγνωριστικό ξεχωριστό σύμβολο, όπως μια καρδιά, ένα αστέρι, ένα ήλιο ή ένα καραβάκι, ενημερώνοντας φυσικά στην δασκάλα γι’ αυτό. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσετε να δώσετε σήμα αναγνώρισης στα πράγματα που ανήκουν στο παιδί σας χωρίς να παραθέτετε προσωπικές πληροφορίες.

Μαμά που είσαι;
Να χαθεί το χεράκι του από το δικό σας; Αυτό κι αν είναι ο χειρότερος εφιάλτης κάθε γονιού. Υπάρχει όμως κι εδώ δικλείδα ασφαλείας σε περίπτωση που το παιδί σας ξαφνικά χαθεί από το οπτικό σας πεδίο (στο εμπορικό κέντρο, πάρκο ή παραλία, κλπ). 

Εντυπώστε στο μυαλουδάκι του μικρά εύκολα βηματάκια που μπορεί να θυμάται, σε περίπτωση που απομακρυνθεί από εσάς:

1. Να σταματήσει. Μόλις το παιδί συνειδητοποιήσει ότι έχει χαθεί, πρέπει να σταματήσει να κινείται. Πείτε του ότι θα τον ψάχνετε στο τελευταίο σημείο που είσαστε μαζί και ότι αν εκείνο περιπλανιέται στο χώρο θα είναι πιο δύσκολο να βρει ο ένας τον άλλο.
2. Να κοιτάζει γύρω του. Θα πρέπει να ερευνήσει τον χώρο και να προσπαθήσει να εντοπίσει εσάς ή κάποιον άλλο ενήλικα εμπιστοσύνης, όπως μια μητέρα με παιδιά
3. Να έχει «ανοιχτά» τα αυτάκια του. Διαβεβαιώστε το παιδί σας ότι θα φωνάζετε το όνομά του και θα πρέπει να έχει το νου του για να ακούσει. Πείτε του επίσης ότι πιθανότατα θα υπάρχει ένας θάλαμος ανακοινώσεων όπου θα βρίσκεστε για να τον αναζητήσετε.
4. Να παραμείνει ήρεμο. Δώστε του να καταλάβει ότι μένοντας ήρεμο θα το βοηθήσει να ανταπεξέλθει στην δύσκολη αυτή κατάσταση μέχρι να το βρείτε εσείς. Τα παιδιά που δίνουν προσοχή και φαίνονται επικεντρωμένα στον εαυτό τους, είναι λιγότερο ελκυστικοί στόχοι για τους ανθρώπους με πρόθεση να τα εκμεταλλευτούν
5. Να μάθει να λέει «όχι». Οι «ύποπτοι άγνωστοι» ψάχνουν να βρουν παιδιά που είναι ντροπαλά και φοβούνται στο να αντισταθούν σε κάποιον μεγαλύτερο. Μάθετε στο παιδί να φεύγει από μια κατάσταση που το κάνει να νιώθει άβολα και να φωνάζει δυνατά ώστε να τραβήξει την προσοχή των γύρω του. Ποτέ να μην μπαίνει σε αυτοκίνητα ή να κρατάει μυστικά που κάποιος μεγάλος του είπε. Είναι σημαντικό να σας πει αμέσως εάν κάτι από τα παραπάνω συμβεί.

Εσείς: Βεβαιωθείτε ότι πάντα έχετε στη τσάντα σας πρόσφατες κοντινές φωτογραφίες που παιδιού σας. Μπορεί να σας φανούν απαραίτητες και χρήσιμες σε περίπτωση που χαθεί σε κάποιο εμπορικό κέντρο ή πάρκο.

Aσφαλές σερφ στο Διαδίκτυο
Ο αχανής κόσμος του διαδικτύου μπορεί να κρύβει επικίνδυνες διαδρομές για άπειρους χρήστες και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για παιδιά. Εφαρμόστε  μαζί με τον μικρό διαδικτυακό σας εξερευνητή μερικές ουσιαστικές πρακτικές για ασφαλή και ακίνδυνα ταξίδια στο ίντερνετ  

1. Πάντα να κάθεστε μαζί με το παιδί σας όταν μπαίνει στο διαδίκτυο από τον υπολογιστή του. -Ορίσετε ιστοσελίδες που το παιδί σας επιτρέπεται να επισκεφθεί και εγκαταστήστε λογισμικό φίλτρο που θα σας δίνει τη δυνατότητα να εντοπίσετε  τις ιστοσελίδες στις οποίες το παιδί σας επισκέπτεται.
2. Σκεφθείτε το ενδεχόμενο να έχετε μία και μόνη ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail) για όλη την οικογένεια, προκειμένου να μπορείτε να «μπλοκάρετε» ακατάλληλα μηνύματα που μπορεί να αποστέλλονται στο παιδί σας.
3. Μάθετε το παιδί σας να δίνει την ηλεκτρονική διεύθυνσή του ή να στέλνει φωτογραφίες μόνο σε άτομα που γνωρίζει και να μην δίνει το όνομα, το τηλέφωνο ή τη διεύθυνση του σπιτιού σας, ενώ βρίσκεται on-line.
4. Σιγουρευτείτε ότι όλα τα άτομα στην λίστα των άμεσων μηνυμάτων του τα έχει γνωρίσει σε προσωπικό επίπεδο. Ρωτήστε το για τα άτομα που συνομιλεί μαζί τους στο Διαδίκτυο με τον ίδιο τρόπο που θα το ρωτούσατε για τους συμμαθητές του στο σχολείο.
5. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να σας ενημερώσει σε περίπτωση που λάβει μηνύματα ή δει κάτι στο διαδίκτυο που το αναστατώσει ή το κάνει να νιώσει άβολα ή αμήχανα.   

Αυτός ο κύριος είναι ο νέος μου «φίλος»
Όσο τρομακτικό κι αν είναι, η παιδεραστία προσλαμβάνει τα τελευταία χρόνια ανησυχητικές διαστάσεις και στην χώρα μας. 
Ο ρόλος του γονιού ως άγγελος φύλακας  πρέπει να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο, σε κάθε στιγμή της ζωής του παιδιού, καθώς σύμφωνα με διεθνή  στοιχεία, περίπου 1 εκατομμύριο παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο πέφτουν καθημερινά θύματα παιδεραστίας. Γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να είσαστε σε συνεχή επαγρύπνηση:

1. Γνωρίζετε το πρόγραμμα των παιδιών σας.
2. Γνωρίζετε τους φίλους και γενικά τους ανθρώπους που συναναστρέφονται.
3. Παρατηρείτε τα παιδιά σας και να σας προβληματίζει οποιαδήποτε αλλαγή στη συμπεριφορά τους.
4. Πείτε στα παιδιά ότι το σώμα τους είναι δικό τους και ότι ειδικά μέρη του σώματός του δεν έχει δικαίωμα κανένας να το αγγίζει, ούτε καν η μαμά ή ο μπαμπάς.
5. Εξηγήσετε στα παιδιά ότι και να του τύχει μια περίεργη κατάσταση, εκείνο ποτέ δε φταίει.
6. Πείτε στα παιδιά ότι δεν υπάρχουν μυστικά που δεν τα ξέρει η μαμά και ο μπαμπάς και δεν υπάρχει κανένα μυστικό που να τα κάνει να ντρέπονται, να φοβούνται και να μην μπορούν να κοιμηθούν τα βράδια

6 βασικοί κανόνες ασφαλείας
Η ειλικρινής συζήτηση και ο συνεχής διάλογος με το παιδί είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι για την ασφάλειά του. Μιλήστε του ανοιχτά και χωρίς φόβο για κάθε δική σας και δική του ανησυχία, τονίζοντάς του πάντα η μεταξύ σας απόλυτη εμπιστοσύνη και η δική του υπευθυνότητα μπορεί να σώσει την ίδια του τη ζωή.  

1. Πρώτα να σας ρωτάει: Το παιδί σας θα πρέπει πάντα να σας ρωτάει πριν από κάθε του έξοδο, πριν αποδεχτεί κάποιο δώρο, ή πριν μπει στο αυτοκίνητο κάποιου.
2. Να συνοδεύεται τουλάχιστον από έναν φίλο. Πάντα να βεβαιώνεστε ότι έχει ένα φίλο μαζί του όταν παίζει στο πάρκο, την παιδική χαρά ή στο δρόμο από και προς το σχολείο -δεν θα πρέπει να πηγαίνει πουθενά χωρίς να συνοδεύεται.
3. Είναι το σώμα μου. Μάθετε στο παιδί σας ότι πρέπει να λέει όχι όταν κάποιος προσπαθεί να το αγγίξει, να το τρομάξει, να το κάνει να νιώσει άβολα ή σε σύγχυση. Θα πρέπει να τρέξει μακριά όσο πιο γρήγορα μπορεί.
4. Ποτέ να μην μπαίνει σε αυτοκίνητα ή να κρατάει μυστικά που κάποιος μεγάλος του είπε. Είναι σημαντικό να σας πει αμέσως εάν κάτι από τα παραπάνω συμβεί.
5. Να μιλήσει σε έναν ενήλικα εμπιστοσύνης. Εάν υπάρχει κάτι που το ενοχλεί ή το προβληματίζει, θα πρέπει να μιλήσει μαζί σας ή σε κάποιον άλλο ενήλικα που γνωρίζει, το συντομότερο δυνατόν. Εξηγήστε του ότι αυτό που θέλετε είναι να είναι ασφαλής και ότι θα είστε πάντα εκεί όταν σας χρειάζεται.
6. Μην είστε απολύτως σίγουροι ότι το παιδί σας ξέρει πώς να αντιδράσει. Ένα σχετικό πείραμα στην Αμερική έδειξε πως ενώ οι γονείς ήταν σίγουροι πως το παιδί τους δεν θα μιλήσει σε ξένους ή πως δεν θα φύγει από το πάρκο με κάποιον που δε γνωρίζει, προς μεγάλο τους έκπληξη  έγινε ακριβώς το αντίθετο. Γι’ αυτό φροντίστε να επαναλαμβάνετε συχνά τι πρέπει να γνωρίζουν κι ας νιώθετε ότι γίνεστε κουραστικοί.

Μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για να ξεγελάσουν τα παιδιά
Δώστε παραδείγματα στα παιδιά σας για τις πιο συνήθεις μεθόδους –τρικ που χρησιμοποιούνται από επιτήδειους για να προσελκύσουν την παιδική  προσοχή και στην συνέχεια να επιτύχουν την αποπλάνησή τους.

• Ζητούν βοήθεια: Μπορείς να με βοηθήσεις να βρω το σκυλάκι μου;
• Χρησιμοποιούν εξουσία: Μοιάζεις με το αγόρι που έσπασε το παράθυρο. Έλα, πάμε να μιλήσουμε στους γονείς σου.
• Προσφέρουν δώρα: Πηγαίνω να αγοράσω γλυκά. Θέλεις να σου δώσω;
• Τρομοκρατούν:  η μαμά σου χτύπησε και μου ζήτησε να έρθω να σε πάρω για να πάμε μαζί να την βοηθήσουμε.

 Με την συνεργασία του κ. Στέφανου Αλεβίζου (ψυχολόγος του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού») 
Νινέττα Φαφούτη

Η μεγάλη εισοδηματική ανισότητα βλάπτει την κοινωνία

Οι συγγραφείς του βιβλίου "The Spirit Level: Why More Equal Societies Almost Always Do Better" παρουσιάζουν ερευνητικά στοιχεία που καταδεικνύουν ότι η μεγάλη εισοδηματική ανισότητα έχει άσχημες συνέπειες για την ίδια την κοινωνία.

Όπως αναφέρουν στο βιβλίο:

"Τα στοιχεία της έρευνας αποτελούν προειδοποίηση για όσους έχουν ως προτεραιότητα την μείωση των κοινωνικών δαπανών και την χαμηλή φορολογία των πλουσίων. Αυτά τα μέτρα θα αποτύχουν και θα προκύψει μεγάλη εισοδηματική ανισότητα, οπότε θα χρειαστεί περισσότερη αστυνόμευση και περισσότερες φυλακές. Επίσης, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν υψηλότερα ποσοστά ψυχικών ασθενειών, ναρκωτικών και πολλά άλλα προβλήματα."

 

Κοινωνίες με μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα έχουν υψηλότερα ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας 

Κοινωνίες με μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα έχουν υψηλότερα ποσοστά ψυχικών ασθενειών

Κοινωνίες με μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα έχουν υψηλότερα ποσοστά χρήσης ναρκωτικών

Κοινωνίες με μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα έχουν υψηλότερα ποσοστά εγκατάλειψης του σχολείου

Κοινωνίες με μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα έχουν περισσότερους φυλακισμένους

Κοινωνίες με μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα έχουν υψηλότερο ποσοστό παχυσαρκίας 

Τα άτομα σε κοινωνίες με μεγάλη εισοδηματική ανισότητα είναι λιγότερο πιθανό να ανέβουν κοινωνική τάξη, σε σχέση με αυτή που είναι οι γονείς τους

Τα άτομα σε αυτές τις κοινωνίες, εμπιστεύονται λιγότερο τους άλλους

Κοινωνίες με μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα έχουν υψηλότερα ποσοστά ανθρωποκτονιών

Κοινωνίες με μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα προσφέρουν λιγότερα για εξωτερική βοήθεια

Τα παιδιά σε κοινωνίες με μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα είναι λιγότερο χαρούμενα

Στο παρακάτω βίντεο μπορούμε να παρακολουθήσουμε μια ομιλία του Richard Wilkinson σχετικά με τη σχέση μεταξύ εισοδηματικής ανισότητας και κοινωνικών προβλημάτων.

.