Η «περπατησιά» του ομολογητή και η «αίρεση» της Αγάπης

Κώστας Ζουρδός, θεολόγος

Η Εκκλησία είναι μια κοινωνία προσώπων διαφορετικών μεταξύ τους, που το καθένα καταθέτει τα χαρίσματα του στην υπηρεσία των συνανθρώπων του. Υπάρχουν αρκετά μέλη της Εκκλησίας, που φαντάζονται χαρίσματα και ρόλους για τους εαυτούς τους, πιστεύοντας πως η εκκλησιαστική κοινότητα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς την παρουσία και την προσφορά τους. 
Η Εκκλησία αφήνει αυτά τα «ψεύτικα χαρίσματα» να ανθίσουν, να παρουσιαστούν και να κριθούν στο χρόνο, δίνοντας την δυνατότητα στους εκφραστές τους να συνειδητοποιήσουν τη ρηχότητα των απόψεων και των συμπεριφορών τους. 
Αυτή η στάση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, φανερώνει τη μεγάλη ελευθερία που δίνει στα μέλη της, να μπορούν ελεύθερα να εκφράσουν την γνώμη τους, χωρίς απαγορεύσεις και αποκλεισμούς, αλλά και την δυνατότητα τα λεγόμενά τους να αναμετρηθούν με το χρόνο και την αλήθεια. 
Έτσι, παραδείγματος χάριν, μπορεί να υπάρχει ένα μέλος της εκκλησίας που στα κείμενα του να χαρακτηρίζει ως αιρετικούς, τέσσερις Πατριάρχες, τρεις Αρχιεπισκόπους, έναν Πρωτοπρεσβύτερο και δύο Καθηγητές χωρίς δισταγμό, χωρίς αίσθημα ευθύνης, με μεγάλη άνεση ακόμα και όταν χαρακτηρίζει εκκλησιαστικούς ηγέτες, που δεν βρίσκονται στη ζωή και δεν μπορούν να υπερασπίσουν τον εαυτό τους. Αυτοί οι εκκλησιαστικοί «χαρισματούχοι» στη στράτα της θεολογικής ζωής, φαντάζονται περπατησιά  ομολογητή και θέλουν να τους θυμούνται σαν τον Μάξιμο τον Ομολογητή ή σαν τον Κύριλλο Αλεξανδρείας. 

.

Τους φαντάζομαι κλεισμένους στα γραφεία τους με ένα σωρό βιβλία  κανόνων, αποφάσεων Οικουμενικών Συνόδων και το «Πηδάλιο», από την μια και από την άλλη ομιλίες και κείμενα από όλους αυτούς που έχουν στοχεύσει με σκοπό να τους στείλουν στην πυρά και την δημόσια διαπόμπευση. Σε μια στοίβα χαρτιά να ψάχνουν λέξη-λέξη, φράση-φράση να βρουν την αίρεση ή να την κατασκευάσουν και να την παρουσιάσουν στη δημοσιότητα, ψηλώνοντας έτσι το μπόι της αυταρέσκειάς τους. Φαντάζομαι ένα τέτοιο μέλος της εκκλησίας μας, να πηγαίνει στο ναό που διακονεί και να διαφημίζει στους χειροκροτητές τη θεολογική του δεινότητα. Τον φαντάζομαι μπροστά από τον καθρέπτη του σπιτιού του να θαυμάζει την κορμοστασιά του και να εκφωνεί τα περισπούδαστα θεολογικά κείμενα του, σκεπτόμενος με καμάρι τον τίτλο, που θα του αποδώσει η σύγχρονη εκκλησιαστική ιστορία, τον τίτλο του νέου ομολογητή.

.
Από την άλλη είναι η αγάπη και όλοι αυτοί οι αιρετικοί της αγάπης, που πονάνε όταν συμπολίτες τους αυτοκτονούν και δεν κυνηγούν τους κακοδόξους.

Που πονάνε όταν οι άνεργοι γεμίζουν τα συσσίτια και δεν κυνηγούν αξιώματα, καθηγητικές έδρες και τίτλους.

Που δακρύζουν τα μάτια τους όταν πληροφορούνται για ζωές που χάνονται από τις εκτρώσεις και δεν γεννούν ιδέες για να καταστρέψουν τους άλλους.

Που πληγώνονται με τις πληγές της πόρνης, του ζητιάνου, του ναρκομανή, του αλλοδαπού και δεν δημιουργούν πληγές στο σώμα της Εκκλησίας. 
Έχεις δει νέε ομολογητή, ανθρώπους να ψάχνουν στους κάδους για ένα ξεροκόμματο, μάτια γεμάτα αγωνία από τον πόνο, έκφραση απελπισίας ένα βήμα πριν το κενό ή σε ενδιαφέρουν μόνο τα κλειστά γραφεία συναλλαγών και εξουσίας; 

Ανήκω σε εκείνους που υπάρχουν για την αγάπη και έναν τέτοιο Θεό υπηρετούν, της αγάπης. Μια αγάπη που δεν γνωρίζει διαχωρισμούς. Μια αγάπη που γνωρίζει ότι ο πολιτισμός μου είναι ο διαφορετικός. Μια αγάπη που αναγνωρίζει ως μόνη βλασφημία κατά του Θεού, την προσβολή του προσώπου του άλλου, του αλλόπιστου, της πόρνης, του ζητιάνου, όλων.

Ανήκω σε εκείνους που υπάρχουν για την αγάπη και είμαι νέε ομολογητή: Το χέρι δίπλα σου, που σηκώνει τα χέρια για προσευχή. Είμαι από την ίδια μήτρα που γέννησε και εσένα. Είμαι το πρεζόνι, που του είπαν πως μαστουρωμένος μπορεί να αντέξει. Είμαι ο μπεκρής, που πιστεύει πως το μπουκάλι είναι λήθη. Είμαι ο ζητιάνος, που παλεύει να κρατηθεί από το τίποτα που έχει για μαξιλάρι. Είμαι το μικρό παιδί, που μπλέκεται στα πόδια σου, ενώ τρέχεις να προλάβεις το μετρό. Είμαι η άδεια σου μέρα από αισθήσεις. Είμαι η νύχτα που ξερνά δηλητήριο. Είμαι το χαμένο σου χαμόγελο.
Είμαι ο φόβος, για όσες στιγμές πόνεσες. Η οργή,για όσα όνειρα δολοφονηθήκαν από τα αφεντικά σου. Είμαι ο πόνος, που ήρθε να σε βρει την ώρα της μεγάλης σου βεβαιότητας. Είμαι η αμφιβολία, που τυραννάει την σκέψη σου.

Δεν υπάρχουν όρια στην αγάπη... Δεν χάνεις ποτέ... Δεν υπάρχει τίποτα να χάσεις από όσα σου ανήκουν όταν αγαπάς. Αγάπα και δώσε μου... Όχι σαν έμπορος φτηνών και μικρών υποσχέσεων... Αλλά σαν ερημίτης που χαρίζει στο δέντρο την τελευταία του σταγόνα από νερό.... Σαν πατέρας που δίνει το τελευταίο γάλα του παιδιού του στο παιδί του γείτονα που πεινάει.... Σαν πρόσφυγας που συγυρίζει το σπίτι του λίγο πριν του το πάρει ο κατακτητής.... Σαν ασκητής που ανοίγει πληγές στο σώμα του για να φάνε τα κουνούπια.... Σαν τον άστεγο, που μοιράζεται μια μπαγιάτικη φέτα ψωμί με έναν σκύλο που αλυχτάει.... Όχι σαν σύννεφο περαστικό.... Μα σαν βροχή που ποτίζει το ξερό χώμα και γίνεται ένα με την ουσία του.... Όχι σαν φωτιά που απογυμνώνει τον αέρα. Μα σαν φλόγα δυνατή που ζεσταίνει ακόμα και στους λασπότοπους.

Αγάπα, αδερφέ μου. Με το πάθος ενός ερωτευμένου. Με τον έρωτα ενός αγίου. Με την τόλμη μιας αίρεσης, που θέλει να διευρύνει τα όρια της αγάπης γιατί η αγάπη δεν έχει όρια. Και να ξέρεις πως όλοι όσοι υπηρετούν την αγάπη πιστεύουν πως ο Θεός έφτιαξε την αλήθεια με πολλές πόρτες για να δέχεται κάθε πιστό που τις χτυπάει

Κώστας Ζουρδός

πηγή: Κώστας και Άνθιμος Ζουρδός

Bullying: ερωτήσεις που πρέπει να κάνεις στο παιδί σου

Οι ακόλουθες ερωτήσεις έχουν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν τους γονείς να αποκαλύψουν συμπεριφορές σχετικές με τον εκφοβισμό, τις οποίες μπορεί να υιοθέτησαν τα παιδιά τους ή να τις παρατήρησαν σε άλλους. 

Θέτοντας ερωτήσεις σχετικά με συγκεκριμένες συμπεριφορές που αφορούν τους χώρους στους οποίους μπορεί να υπέστη το παιδί εκφοβισμό, μπορείτε να συλλέξετε τις πληροφορίες που χρειάζεστε για να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά τον εκφοβισμό.
Μπορείτε να προσαρμόσετε αυτές τις ερωτήσεις στη συγκεκριμένη περίσταση. (Οι καλές ερωτήσεις αφορούν συγκεκριμένες συμπεριφορές).
Προσπαθήστε να σκεφτείτε ποιες πληροφορίες θέλετε να συγκεντρώσετε. Μπορεί να είναι ένα σύνολο ερωτήσεων για το πώς εξελίσσεται κάθε τομέας της κοινωνικής ζωής του παιδιού σας.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα σχετικό με το σχολείο.
Ξεκινήστε με ερωτήσεις που αφορούν το πρώτο κομμάτι της μέρας, όταν τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο. Αν το παιδί πηγαίνει στο σχολείο με σχολικό λεωφορείο, θα ξεκινήσετε κάνοντας ερωτήσεις για το σχολικό. Αν τηρείται μια διαδρομή με το σχολικό, είναι σημαντικό να ρωτήσετε γι’ αυτή, επειδή ο εκφοβισμός συντελείται όταν η επιτήρηση είναι ανεπαρκής, και στο σχολικό η εποπτεία μπορεί να απουσιάζει. Αν το παιδί πηγαίνει στο σχολείο με τα πόδια, προσπαθήστε να μάθετε αν κάποιος τον χαιρετάει ή αν το παιδί ακολουθεί μερικές φορές διαφορετική διαδρομή για να αποφύγει κάποιον.
Σκεφτείτε σε ποια μέρη το παιδί σας μπορεί να έχει λιγότερη εποπτεία και θέστε ερωτήσεις σχετικά με αυτούς τους χώρους: διάλειμμα, γεύμα, σχολικό, διάδρομος, τουαλέτα κλπ.

Έχοντας υπόψη τα μέρη στα οποία το παιδί βρίσκεται μακριά από την εποπτεία των ανηλίκων, αρχίστε να σκέφτεστε πως να κάνετε ερωτήσεις που αφορούν αυτούς τους συγκεκριμένους χώρους.  
Οι ερωτήσεις που ακολουθούν ίσως είναι οι πλέον ενδεδειγμένες ώστε να πάρετε συγκεκριμένες απαντήσεις και πληροφορίες που θα σας κινητοποιήσουν απέναντι στο πρόβλημα:

• Με ποιον μιλάς στο σχολείο;
• Κάθεσαι με τα ίδια παιδιά κάθε μέρα;
• Αυτό το παιδί έχει καθίσει ποτέ με κάποιον άλλο;
• Με ποιον κάθισες σήμερα;
• Έχεις καθίσει ποτέ μόνος σου;
• Τι θα έκανες αν αυτό το παιδί ήταν άρρωστο; Με ποιον θα καθόσουν αν έπρεπε να βρεις άλλο παιδί;
• Υπάρχει κάποιο παιδί που το πειράζουν ή που το αποκαλούν με διάφορα ονόματα κατά τη διάρκεια της διαδρομής;
• Συμβαίνει ποτέ σε ‘σένα;
• Το κάνεις ποτέ εσύ σε κάποιον;
• Υπάρχει κάποιος που τον έχουν διώξει από τη θέση του στο σχολικό;
• Σου έχει συμβεί ποτέ;
• Τα παιδιά συμπεριφέρονται σαν να υπάρχουν καθορισμένες θέσεις για το καθένα; Το έχει αμφισβητήσει ποτέ κάποιος;
• Σου έχει θυμώσει ποτέ κανείς επειδή κάθισες στη θέση του; Τι σου έκανε αυτό το άτομο;
• Με ποιον τρως μεσημεριανό κάθε μέρα;
• Έχει συμβεί ποτέ να μην... 

O Michael Jackson έκλεισε τα στόματα 24 παιδιών με 35 εκατομμύρια δολάρια!

Μάικλ Τζάκσον: Εθισμένος στο παιδικό πορνό
 .

Michael Jackson spent $35 million to cover up
molestations of 24 boys

Κατηγορήθηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας του για σεξουαλική παρενόχληση αγοριών.
Τώρα, τέσσερα χρόνια μετά το θάνατό του, δημοσιεύτηκαν έγγραφα που θέλουν τον βασιλιά της ποπ να είχε πληρώσει περί τα 35 εκατομμύρια δολάρια για να εξαγοράσει 17 κατηγορίες για παιδεραστία.
περισσότερα εδώ

O Michael Jackson έκλεισε τα στόματα 24 παιδιών 

με 35 εκατομμύρια δολάρια!

Ο βασιλιάς της ποπ, Μάικλ Τζάκσον, έτρεφε βαθιά, αγνή αγάπη για τα παιδιά ή τα εκμεταλλευόταν σεξουαλικά; Με αυτό το ερώτημα να πλανάται ακόμα στον αέρα «έφυγε» ο αγαπημένος τραγουδιστής-σόουμαν, παρότι απαλλάχτηκε από τις κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών το 2005.
Ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που ανά τακτά χρονικά διαστήματα θυμούνται πως είχαν πέσει θύματα του σπουδαίου καλλιτέχνη και προχωρούν σε δημόσιες δηλώσεις.
Λένε την αλήθεια ή επιδιώκουν να τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους;
Ένα δημοσίευμα-φωτιά από τη ταμπλόιντ εφημερίδα Daily Mirror επαναφέρει στην επιφάνεια τις υποθέσεις κακοποίησης από τον Τζάκσον επικαλούμενη πληροφορίες από το Fbi.
Σύμφωνα, λοιπόν, με στοιχεία ο Τζάκσον φέρεται να εξαγόρασε την σιωπή των οικογενειών 24 παιδιών που έπεσαν θύματά του έναντι 35 εκατομμυρίων δολαρίων.
Όπως αναφέρουν τα έγγραφα, τα οποία έφτασαν στο Fbi το 2002 όταν ξεκίνησαν έρευνες γύρω από τον ντέντεκτιβ των σταρς, Αντονι Πελικάνο, ο Τζάκσον έβλεπε μαζί με τα παιδιά ερωτικές ταινίες και συνήθιζε να τα αγγίζει στα ευαίσθητα σημεία τους.
περισσότερα εδώ

σχετικά:

Α song from Greece to Michael Jackson ~ To χαμομηλάκι

07 Ιουλ 2009

Η περίπτωση Michael Jackson ~ To χαμομηλάκι

03 Ιουλ 2009

Michael Jackson, πέθανε από ανακοπή καρδιάς - To χαμομηλάκι

26 Ιουν 2009

Michael Jackson: The Sad Legacy of Child Abuse ~ To χαμομηλάκι

02 Ιουλ 200

Michael Jackson - Daughter Say's Goodbye To Her Dad - Tribute 07 ...

08 Ιουλ 2009

Την Τρίτη η κηδεία του Michael Jackson - To χαμομηλάκι

04 Ιουλ 2009

Wade Robson: «Ο Μάικλ Τζάκσον ήταν παιδεραστής - To χαμομηλάκι

17 Μαι 2013

Πόσο φτωχοί είμαστε; ~ To χαμομηλάκι

03 Ιουν 2010

Wade Robson: «Ο Μάικλ Τζάκσον ήταν παιδεραστής που κακοποιούσε παιδιά» 

Όταν το παιδί ζαλίζεται στο αυτοκίνητο

 Δεν πρέπει να δίνουμε αυθαίρετα στο παιδί αντιεμετικά φάρμακα

.

Η ταξιδιωτική ναυτία, όταν δηλαδή το παιδί ζαλίζεται κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού, είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί πολλούς γονείς. Παρατηρείται συνήθως στα ταξίδια με το αυτοκίνητο, αλλά μπορεί να συμβεί και σε ταξίδι με πλοίο ή αεροπλάνο.

Αν πρόκειται σύντομα να ταξιδέψετε για τις καλοκαιρινές σας διακοπές, δείτε τι μπορείτε να κάνετε για να έχετε ένα ήρεμο ταξίδι, χωρίς ζαλάδες και εμετούς:

• Πριν ξεκινήσετε, καλό θα είναι το παιδί να είναι νηστικό ή εναλλακτικά να του δώσετε ένα ελαφρύ γεύμα, αποφεύγοντας τα βαριά και λιπαρά φαγητά.
• Βάλτε το να καθίσει στο καθισματάκι του με ελαφριά κλίση προς τα πίσω, για να μην πιέζεται το στομάχι του.
• Για τον ίδιο λόγο, προτιμήστε να το ντύσετε με άνετα ρούχα, χωρίς σφιχτό λάστιχο στην κοιλιά.
• Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, μπορείτε να του δίνετε λίγο νερό και, αν πεινάσει, ένα - δυο μπισκότα, αλλά αποφύγετε τα αναψυκτικά και τα γλυκά.
• Μην καπνίζετε μέσα στο αυτοκίνητο και φροντίστε να έχετε το παράθυρο λίγο ανοικτό για να μπαίνει καθαρός αέρας.
• Αν είναι δυνατόν, επιλέξτε μια διαδρομή χωρίς πολλές στροφές και προτιμήστε να ταξιδέψετε όταν δεν έχει πολύ ζέστη, δηλαδή νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα.
• Αποσπάστε την προσοχή του παιδιού είτε λέγοντας του ιστορίες ή βάζοντας παιδικά τραγούδια .
• Αν εκδηλώσει συμπτώματα ναυτίας, πρέπει να κάνετε γρήγορα στάση για 20 λεπτά περίπου, για να πάρει αέρα και να συνέλθει, έτσι ώστε να μην κάνει εμετό.

Να θυμάστε ότι δεν πρέπει να δίνετε αυθαίρετα στο παιδί αντιεμετικά φάρμακα, αλλά αν παρατηρείτε ότι ζαλίζεται συχνά στα ταξίδια, πρέπει να συζητήσετε το θέμα με τον παιδίατρο σας, για να σας κατευθύνει ανάλογα.
.
mother.gr

Ο Μενεξές

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε ένας βασιλιάς ο οποίος είχε τον πιο όμορφο και μεγάλο κήπο του κόσμου. Ένας απέραντος κήπος, χωρούσε κάθε είδος φυτού που υπάρχει στον κόσμο. Και η χώρα του βασιλιά αυτού ήταν η πιο εύφορη της γης. Άφθονα νερά πότιζαν τη γη και ένας λαμπρός ήλιος έλουζε την πλάση. 

Κάποια μέρα ο βασιλιάς αυτός θέλησε να κάνει περίπατο στον κήπο του.

     Συνήθιζε να περιδιαβαίνει ανάμεσα στα δρομάκια του, και χαιρόταν την ποικιλία των χρωμάτων, των δέντρων και των πτηνών που έβρισκαν καταφύγιο σ’ αυτά. Τούτη τη μέρα όμως ο κήπος του δεν είναι σαν άλλοτε. Εδώ βλέπει μια μηλιά, ξερή, χωρίς φύλλα, γερμένη στο χώμα, ετοιμοθάνατη. Καθόλου πουλιά δεν παίζουν τριγύρω της.

    Ο βασιλιάς τη ρωτά:

    - Μηλιά μου, γιατί είσαι τόσο άρρωστη; Μήπως σου λείπει νερό ή ο λαμπερός ο ήλιος που δίνει τη ζωή;

    - Όχι βασιλιά μου δε μου λείπει τίποτα από όλα αυτά. Όμως να. Βλέπω εκεί πιο πέρα την αχλαδιά που κάνει αχλάδια και τη ζήλεψα. Είπα να σταματήσω να κάνω μήλα και να ξεκινήσω να κάνω αχλάδια, να μοιάσω της αχλαδιάς… Προσπάθησα πολύ να κάνω αχλάδια, ρούφηξα όλους τους χυμούς από το χώμα μου, αλλά… βλέπεις πως απέγινα…

    Ο βασιλιάς ξαφνιάστηκε με την ιστορία της μηλιάς, αλλά περπάτησε παρακάτω να δει και άλλα δέντρα και λουλούδια. Πιο πέρα βλέπει μια συκιά στην ίδια κατάσταση με τη μηλιά. Ετούτη του εξήγησε ότι θέλησε να μοιάσει στη χρυσή πορτοκαλιά, αλλά όλες οι προσπάθειές της δεν είχαν άλλο αποτέλεσμα πέρα από αυτό που έβλεπε ο βασιλιάς.

    Πολύ λυπήθηκε τώρα εκείνος και θέλησε να βρει την γλυκιά τριανταφυλλιά, τη βασίλισσα των λουλουδιών να του φτιάξει τη διάθεση με τα όμορφα χρώματά της.

    - Καλή μου τριανταφυλλιά, πολύ λυπάμαι για τα άλλα φυτά που έχασαν την ζωντάνια τους. Αλλά τι βλέπω και σε σένα; Πού είναι τα τρυφερά σου μπουμπούκια, πού τα μεγαλοπρεπή άνθη σου; Γιατί έχασαν οι μίσχοι σου το πράσινο χρώμα τους;

    - Ω, βασιλιά μου! Το μόνο που έκανα ήταν ότι θέλησα να σταματήσω να κάνω τριαντάφυλλα. Είδα ξέρεις λίγο πιο κάτω την γαριφαλιά και  ζήλεψα τα λεπτοκαμωμένα άνθη της και έβαλα τα δυνατά μου να κάνω ίδια. Αλλά το μόνο που κατάφερα είναι αυτό που βλέπεις. Τώρα δεν ξέρω πώς θα μπορέσω να κάνω γαρίφαλα, ή τριαντάφυλλα ή οτιδήποτε άλλο…

    Αυτή τη φορά ο βασιλιάς έβαλε τα κλάματα για το κατάντημα του άλλοτε αειθαλούς κήπου του. Απελπισμένα ψάχνει να βρει ένα δέντρο, ένα λουλούδι, που δεν έχει χάσει τα άνθη του, δεν έχει χάσει τη ζωντάνια του, που ακόμα φιλοξενεί πουλιά στα κλαδιά του. Αλλά μάταια… Όλα τα φυτά του κήπου είχαν αποφασίσει να απαρνηθούν τον εαυτό τους και να μοιάσουν σε κάποιο άλλο φυτό, να αποκτήσουν την ομορφιά κάποιου άλλου λουλουδιού. Και όλα είχαν μαραζώσει, είχαν ξεραθεί.

    Ξάφνου ένας υπηρέτης του βασιλιά βλέπει σε μια γωνιά του κήπου έναν μενεξέ! Έναν μενεξέ ολάνθιστο, με τα κλαδιά φορτωμένα καταπράσινα φύλλα, και ολόφρεσκα άνθη. Ο αέρας ευωδίαζε και πλήθος πουλιά κατέφευγαν στην δροσιά του, καθώς ήταν το μόνο ανθισμένο λουλούδι που είχε απομείνει στον κήπο.

    Με λαχτάρα ο βασιλιάς πλησιάζει τον μενεξέ και τον ρωτά:

    - Καλέ μου μενεξέ, πόση χαρά μου δίνεις! Το ξέρεις πως είσαι το μόνο ανθισμένο λουλούδι που απέμεινε στον κήπο μου; Πες μου τι κάνεις εσύ και έχεις τόση ζωή μέσα σου;

    - Ω βασιλιά μου! Εγώ εδώ που βρίσκομαι είμαι στη γωνιά, δεν βλέπω και πολλά από τα υπόλοιπα φυτά του μεγάλου σου κήπου. Εδώ με έβαλες εσύ, με την πάνσοφη σκέψη σου και το μόνο που μου ζήτησες είναι να είμαι μενεξές. Αυτό λοιπόν κάνω, ταπεινά, όσο βρίσκομαι σ’ αυτή τη θέση!

    Ο βασιλιάς θαύμασε την ειλικρίνεια του μενεξέ. Τότε γύρισε προς τα υπόλοιπα δέντρα και τα λουλούδια του κήπου του:

    - Βλέπετε, τους είπε, το παράδειγμα του μενεξέ; Όπως και τον μενεξέ, έτσι και κάθε ένα από σας, σας τοποθέτησα εκεί που είστε για να είστε ο εαυτός σας. Τίποτα παραπάνω δε σας ζήτησα!

Γιάννης Δανδουλάκης

Αναρτήθηκε από Ioannis Dandoulakis