Αγοράκι επτά μηνών έφαγε ταμπλέτα απορρυπαντικού και πέθανε

Η μητέρα του είχε αφήσει τις ταμπλέτες πάνω στο κρεβάτι

Ένα αγοράκι μόλις επτά μηνών έχασε τη ζωή του αφού έφαγε ταμπλέτα με απορρυπαντικό πλυντηρίου, στην Φλόριντα των ΗΠΑ. Πρόκειται για τον πρώτο θάνατο που σχετίζεται με κατανάλωση υγρού καθαριστικού σε ταμπλέτα.

Child Dies After Eating Laundry Packet

το προϊόν All Mighty Pacs Free & Clear,
κυκλοφορεί στην αγορά με διάφανες ταμπλέτες.

Σύμφωνα με τις τοπικές αρχές το αγοράκι ζούσε με τη μητέρα του σε άσυλο για κακοποιημένες γυναίκες. Η μητέρα του τοποθέτησε τις ταμπλέτες σε καλάθι άπλυτων ρούχων πάνω στο κρεβάτι, απομακρύνθηκε και όταν επέστρεψε βρήκε τον γιο της να τρώει το απορρυπαντικό. Κάλεσε σε βοήθεια και το παιδί οδηγήθηκε άμεσα στο νοσοκομείο της περιοχής, ωστόσο λίγη ώρα αργότερα εξέπνευσε.
Έπειτα από το τραγικό περιστατικό οι εταιρίες που κατασκευάζουν ταμπλέτες για πλυντήρια πιάτων ή ρούχων καλούνται να παρέμβουν στον σχεδιασμό των συσκευασιών και να αναγράφουν σαφείς οδηγίες για τους καταναλωτές.
Η εταιρία του απορρυπαντικού που κατανάλωσε τυχαία το άτυχο παιδί, είναι η Sun Products Corp, ενώ το προϊόν All Mighty Pacs Free & Clear, κυκλοφορεί στην αγορά με διάφανες ταμπλέτες.
Εκπρόσωπος της εταιρίας δήλωσε πως δεν επικοινώνησαν μαζί τους οι αστυνομικές αρχές, αλλά ενημερώθηκαν για το τραγικό συμβάν από τον Τύπο, ενώ εξέφρασε την λύπη της για τον χαμό του επτά μηνών αγοριού. Τόνισε, πάντως, πως η εταιρία λαμβάνει πολύ σοβαρά το θέμα της ασφάλειας.
Παρόλα αυτά από την αρχή του έτους στις ΗΠΑ, έχουν καταγραφεί 5.753 περιπτώσεις παιδιών κάτω των πέντε ετών που έχουν εκτεθεί κατά λάθος σε μονές δόσεις απορρυπαντικών γνωστών εταιριών, ενώ το περασμένο έτος καταγράφηκαν 6.231 περιπτώσεις, χωρίς ωστόσο να έχει καταγραφεί θάνατος.
Υπεύθυνοι κέντρων δηλητηριάσεων εφιστούν την προσοχή των καταναλωτών, τονίζοντας πως τα παιδιά ενδέχεται να νομίζουν πως οι ταμπλέτες είναι γλύκισμα και για αυτό το λόγο τις τρώνε.
Όπως αναφέρουν αμερικανικά δημοσιεύματα σε πολλές περιπτώσεις, γονείς οι κηδεμόνες αφήνουν σε εμφανή σημεία τα απορρυπαντικά, με αποτέλεσμα τα παιδιά να έχουν εύκολη πρόσβαση σε αυτά. Ο κίνδυνος κατανάλωσης, δηλητηρίασης, αλλά και τραυματισμού ή εγκαύματος του παιδιού είναι μεγάλος από τις αλκαλικές χημικές ουσίες που περιέχουν οι ταμπλέτες.
protothema

Τα πιο συχνά ερωτήματα για την καθυστέρηση ομιλίας

Η καθυστέρηση στην ομιλία εδώ και πολύ καιρό αποτελεί ανησυχία των γιατρών. Η ανησυχία είναι βάσιμη, επειδή μια σειρά από αναπτυξιακά προβλήματα συνοδεύουν την καθυστερημένη έναρξη της ομιλίας. Επιπλέον, η καθυστέρηση ομιλίας μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην προσωπική, κοινωνική, ακαδημαϊκή και, αργότερα, την επαγγελματική ζωή ενός ατόμου. 

Difficulty With Speech Symptoms

Ο έγκαιρος εντοπισμός και η κατάλληλη παρέμβαση μπορεί να μετριάσει τα συναισθηματικά, κοινωνικά και γνωστικά ελλείμματα και να βελτιώσει το αποτέλεσμα (Alexander, 1999).

1. Σε ποια ηλικία συνήθως μιλάνε τα παιδιά; 

2. Τι πρέπει να κάνει ένα παιδάκι 12-24μηνών;

3. Το παιδί μου είναι 20 μηνών και λέει μόνο «μαμά, μπαμπά, παππού, άτα, νάνι και λίγες ακόμα λεξούλες»; Πρέπει να ανησυχώ; 
4. Μήπως φταίω εγώ; Μήπως δεν του μίλαγα αρκετά ή σωστά και του το προκάλεσα αυτό; 

5. Τι προκαλεί την καθυστέρηση λόγου; Ποια είναι τα αίτιά της; 

6. Μπορεί η καθυστέρηση λόγου να «κρύβει» κάτι άλλο; 
7. Το παιδί μου είναι 2,5 ετών. Λέει πολύ λίγες λέξεις. Αξιολογήθηκε από Λογοθεραπευτή και με παρέπεμψε σε Αναπτυξιολόγο. Τι είναι ο Αναπτυξιολόγος;
οι απαντήσεις στα ερωτήματα εδώ: ikidcenters

. 8. Το παιδί μου καθυστέρησε να μιλήσει. Είναι Δυσλεξικός;
9. Έχω ένα αγοράκι 18 μηνών και δε μιλάει. Η αδερφή του μίλησε πολύ νωρίς. Παίζει κάποιο ρόλο που είναι αγόρι; Ισχύει ότι τα αγόρια μιλούν πιο αργά από ότι τα κορίτσια;
10. Το παιδί μου είναι 2,5 ετών και το λεξιλόγιό του είναι κάτω από 15 λέξεις, ενώ δεν κάνει φράσεις και προτάσεις. Πού να απευθυνθώ;
11. Πόσο κρατάει ένα πρόγραμμα Λογοθεραπείας;
12. Τα παιδιά που καθυστερούν να μιλήσουν επαναλαμβάνουν το νήπιο;
13. Το παιδί μου είναι 2 ετών και δε μιλάει. Συνήθως λέει κάποιες συλλαβές. Πρέπει να του μιλάω πιο πολύ ή υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα που μπορώ να ακολουθήσω πριν απευθυνθώ σε κάποιον Ειδικό;
14. Θέλω να στείλω το παιδί μου στον παιδικό σταθμό, αλλά δε μιλάει. Μήπως το σχολείο τον κάνει να αισθάνεται χειρότερα αφού δε θα μπορεί να επικοινωνήσει όπως τα άλλα παιδιά;
15. Το παιδί μου έχει καθυστερήσει να μιλήσει. Συνήθως δε συγκεντρώνεται και δεν κάθεται εύκολα να του διαβάσω παραμύθια, να παίξουμε παιχνίδια, να ολοκληρώνει δραστηριότητες. Μπορεί η ομιλία του να επηρεάζεται από αυτό;

οι απαντήσεις στα ερωτήματα εδώ: ikidcenters

Κατεβάστε το ηλεκτρονικό βιβλίο “Καθυστέρηση Ομιλίας” 

Κι όμως το παιδί είχε εισιτήριο

Στη σημερινή Ελλάδα χιλιάδες παιδιά δεν έχουν ψωμί, γάλα, βιβλία.
Και δεν έχουν, δεν μπορούν να έχουν, εισιτήρια του τρόλεϊ, του μετρό, ή του λεωφορείου.
.
Γράφει ο Θανάσης Καρτερός
«Άφετε τα παιδία ελθείν προς με», είπε σύμφωνα με τον ευαγγελιστή ο Χριστός, όταν εμπόδιζαν τα παιδιά να τον πλησιάσουν. Αφήστε τα παιδιά να έλθουν σε μένα. «Των γαρ τοιούτων εστί ἡ Βασιλεία των Ουρανών» Γιατί είναι δική τους η Βασιλεία των Ουρανών.

Αν όμως για τον Ιησού τα παιδιά έχουν εξασφαλισμένη τη Βασιλεία των Ουρανών αυτό δεν πάει να πει ότι έχουν εξασφαλισμένα άλλα πιο πεζά πράγματα στη βασιλεία των μνημονίων. 
Διότι στη σημερινή Ελλάδα χιλιάδες παιδιά δεν έχουν ψωμί, γάλα, βιβλία. Και δεν έχουν, δεν μπορούν να έχουν, εισιτήρια του τρόλεϊ, του μετρό, ή του λεωφορείου.
Πράγματα λίγο πολύ γνωστά σε όλους:
Τα παιδιά που οι γονείς τους έχουν πολλά λεφτά δεν ξέρουν πώς είναι από μέσα το μετρό, το τρόλεϊ ή το λεωφορείο.
Τα παιδιά που οι γονείς τους έχουν κάποια λεφτά πληρώνουν το εισιτήριό τους και πηγαίνουν όπου θέλουν με το μετρό, το τρόλεϊ, ή το λεωφορείο.
Τα παιδιά που αντί να μετράνε τα άστρα, όπως έγραψε ο Λουντέμης, μετράνε τα λεπτά του ευρώ στην τσέπη τους, έχουν την επιλογή η να πάνε όπου θέλουν με τα πόδια, ή να επιχειρήσουν το επικίνδυνο ταξίδι Ζάππειο-Περιστέρι χωρίς εισιτήριο.
Με τον κίνδυνο του ελεγκτή ο οποίος αγνοεί τα λόγια του Χριστού και αντί για τη Βασιλεία των Ουρανών επιβάλλει πρόστιμα και απειλεί με συλλήψεις.
Τόσο απλά.
Ήταν θέμα χρόνου να γίνει το κακό, καθώς χιλιάδες παιδιά, αλλά και ενήλικες, διακινδυνεύουν για να μπορέσουν να μετακινηθούν. Και το κράτος, οι εταιρίες, εντείνουν τα μέτρα ελέγχου, πιέζουν τους ελεγκτές να είναι αυστηροί, ανακοινώνουν μέτρα για τους «τζαμπατζήδες», εξαπολύουν απειλητικές καμπάνιες και δυσβάσταχτα πρόστιμα. 
Όλα αναποτελεσματικά διότι ο Γιάννης Αγιάννης θα το αρπάξει τελικά το ψωμί μιας και δεν έχει να φάει, όσες απειλές και να κρέμονται πάνω από το κεφάλι του.
Ακούς βέβαια διάφορα. Ότι είναι κλοπή να μην πληρώνει κανείς εισιτήριο, ότι το τζάμπα βλάπτει την πατρίδα, ότι το εισιτήριο που δεν πληρώνει κάποιος το πληρώνουν οι άλλοι και άλλα παρόμοια. Σωστά ίσως για άλλες χώρες και για άλλες εποχές, αλλά εκτός τόπου και χρόνου για τη σημερινή Ελλάδα. Διότι όταν οι ανάγκες σφίγγουν και οι αδικίες βγάζουν μάτι, τότε όλα έρχονται τα πάνω κάτω – μαζί και το νόμιμο και ηθικό. Γίνεται ηθικό να δίνουμε βγαίνοντας το ακυρωμένο εισιτήριο του μετρό σε κάποιον που μπαίνει – και να το δίνουμε μάλιστα με τη βεβαιότητα ότι κάνουμε μια πράξη αλληλεγγύης και όχι μια πράξη συνενοχής σε κλοπή. Και γίνεται κουρελόχαρτο ο νόμος που θέλει να επιβάλει να πληρώσουν εκείνοι που δεν έχουν. Δεν έχουν πάει και τελείωσε και οι Άθλιοι γίνονται όλο και πιο Άθλιοι, όσο πιο αυστηρές γίνονται οι ποινές.
Αυτός ο δρόμος που μας έχουν βάλει είναι ένας δρόμος που δεν μπορεί να μετρηθεί με μέτρα, με βλακείες για τζαμπατζήδες, με μύδρους για λαϊκισμούς.
Είναι ένας δρόμος που μπορεί να μετρηθεί με θύματα. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
Και είναι ένας δρόμος στον οποίο μας έχουν βάλει χωρίς να μας ρωτήσουν, χωρίς τη θέλησή μας, και με εισιτήριο χωρίς επιστροφή.
Αυτό το εισιτήριο είχε το παιδί από το Περιστέρι, κι ας λένε οι ηλίθιοι ότι δεν είχε εισιτήριο. Αυτό το εισιτήριο έχουν και πολλοί γύρω μας.
Χωρίς επιστροφή.
Γιατί, γιατί, γιατί, φώναζε με οργή και απελπισία μια γυναίκα στον ελεγκτή του μοιραίου τρόλεϊ που η αυστηρή του στάση οδήγησε στο θάνατο του δεκαοχτάχρονου παιδιού. 
Γιατί αναρωτιούνται οι γονείς του παιδιού, οι φίλοι του, η γειτονιά.
Όλοι μας.
Και όλοι μας χρωστάμε μιαν απάντηση.
Γιατί λοιπόν;
koutipandoras