Υπάρχει η τάση τελευταία τα παιδιά να φορτώνονται μ’ ένα σωρό εξωσχολικές δραστηριότητες. Μήπως όμως είναι κουραστικό;
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά με γονείς υψηλού μορφωτικού επιπέδου -και κυρίως τα κορίτσια- έχουν καθημερινά ένα γεμάτο πρόγραμμα που δεν περιλαμβάνει παιχνίδι και ξεκούραση.
Είναι σημαντικό λοιπόν να καταλάβετε ως γονείς πότε τα παιδί σας δεν αντέχει άλλες δραστηριότητες και χρειάζεται ξεκούραση.
Το παιδί σας έχει φτάσει τα όριά του όταν:
η συνέχεια στην πηγή: jenny
Save Our Children ♦ Σώστε τα Παιδιά μας
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ,
Προστατεύστε το Χαμομηλάκι, Είναι το Φως.
Κίνημα για την προστασία του παιδιού
hamomilaki@gmail.com ♦ ♦
Η ευτυχία είναι απλή, σαν τη σκέψη ενός παιδιού
Σελίδες
▼
Sunday, 3 November 2013
Μυήστε στα ομαδικά αθλήματα το παιδί σας
το να είσαι μέρος μιας αθλητικής ομάδας απαιτεί εξάσκηση, υπομονή και επιμονή |
Ωστόσο, μια τέτοια συμπεριφορά παραμερίζεται όταν πρόκειται για ομαδικά αθλήματα.
Τα παιδιά αρχίζουν να σκέφτονται την ομάδα ως ένα ομοιογενές σύνολο, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό τους ως μονάδα. Επιπλέον, μαθαίνουν να είναι χαρούμενοι για τις επιτυχίες των άλλων παικτών, επειδή βλέπουν ότι ωφελούν την ομάδα.
Ένας αφοσιωμένος, προσεκτικός και ικανός προπονητής μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στα παιδιά.
Στην πραγματικότητα, μερικές φορές το παιδί ίσως ανταποκριθεί καλύτερα στον προπονητή παρά στους γονείς του. Όταν τα παιδιά έχουν θετικές εμπειρίες από τους προπονητές τους, θα συνεχίσουν να αναζητούν και να συμβουλεύονται άτομα που μελλοντικά θα τα βοηθήσουν στο σχολείο, στη δουλειά και σε άλλες περιπτώσεις της ζωής τους.
Όπως ακριβώς εξασκούνται στην ορθογραφία και στα μαθηματικά, τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι το να είσαι μέρος μιας αθλητικής ομάδας απαιτεί εξάσκηση, υπομονή και επιμονή. Αυτά τα χαρακτηριστικά θα του δώσουν σημαντικά μαθήματα για τη μετέπειτα ζωή του.
Εκτός από τα παραπάνω οφέλη, τα ομαδικά αθλήματα είναι μια καλή ευκαιρία να έρθετε πιο κοντά ως γονείς με το παιδί σας, εμψυχώνοντάς το και περνώντας πολύτιμο χρόνο μαζί του. Αυτό θα αποτελέσει για εσάς ένα ευχάριστο διάλειμμα από το ρόλο του γονέα και θα σας κάνει να νιώσετε ξανά παιδιά.
protothema.gr
Παιδική αδιαθεσία: Να το κρατήσω στο σπίτι;
Τα μάτια του μοιάζουν
γλαρωμένα, είναι άκεφο και ανόρεχτο…
Το νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά με το μικρό σου.
Θα το στείλεις ή όχι την άλλη μέρα σχολείο;
Το νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά με το μικρό σου.
Θα το στείλεις ή όχι την άλλη μέρα σχολείο;
Πολλές
φορές εμείς οι γονείς βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το δίλημμα: «να το
στείλω ή όχι στο σχολείο;». Από τη μια βλέπουμε ότι το μικρό μας δεν
χαίρει και άκρας υγείας, από την άλλη όμως δεν έχουμε και κάποιον να το
φυλάει, αφού και οι δύο γονείς εργάζονται και έτσι αναγκαζόμαστε να το
στείλουμε μισοάρρωστο στο σχολείο. Αν πάλι το κρατήσουμε στο σπίτι, για
πόσες μέρες πρέπει να απέχει από το σχολείο και πότε μπορεί πάλι να
επιστρέψει; Ορίστε τι είναι καλό να γνωρίζετε!
Πρώιμα συμπτώματα
Οι περισσότεροι γονείς είναι σε θέση να καταλάβουν ότι κάτι περιτριγυρίζει το παιδί πριν ακόμα εκδηλωθούν τα κλασικά συμπτώματα μιας ίωσης. Φυσικά, κάποια παιδιά μπορεί να περάσουν ελαφριά μια ίωση (με λίγο συνάχι) και να μην χρειαστεί να μείνουν σπίτι. Κατά κανόνα όμως όταν βλέπετε το παιδί να είναι ωχρό, ανόρεχτο, υπερβολικά κουρασμένο ή παραπονιέται ότι πονάει, καλό είναι να μην το στείλετε την επόμενη μέρα στο σχολείο. Γενικά η διάθεση του παιδιού είναι κάτι που θα πρέπει να λαμβάνετε σε κάθε περίπτωση σοβαρά υπόψη. Έτσι:
αν κλαίει ή γκρινιάζει συνέχεια, είναι ευερέθιστο, ανήσυχο, άτονο, εμφανίζει υπνηλία και ανορεξία όχι μόνο δεν θα πρέπει να το στείλετε την άλλη μέρα σχολείο αλλά θα πρέπει και να επισκεφτείτε τον γιατρό.
Ας δούμε όμως τα διάφορα συμπτώματα αναλυτικά.
Έχει συνάχι
Αποτελεί σύμπτωμα κοινού κρυολογήματος, ίωσης αλλά και αλλεργίας. Κρατήστε το παιδί στο σπίτι αν:
Οι περισσότεροι γονείς είναι σε θέση να καταλάβουν ότι κάτι περιτριγυρίζει το παιδί πριν ακόμα εκδηλωθούν τα κλασικά συμπτώματα μιας ίωσης. Φυσικά, κάποια παιδιά μπορεί να περάσουν ελαφριά μια ίωση (με λίγο συνάχι) και να μην χρειαστεί να μείνουν σπίτι. Κατά κανόνα όμως όταν βλέπετε το παιδί να είναι ωχρό, ανόρεχτο, υπερβολικά κουρασμένο ή παραπονιέται ότι πονάει, καλό είναι να μην το στείλετε την επόμενη μέρα στο σχολείο. Γενικά η διάθεση του παιδιού είναι κάτι που θα πρέπει να λαμβάνετε σε κάθε περίπτωση σοβαρά υπόψη. Έτσι:
αν κλαίει ή γκρινιάζει συνέχεια, είναι ευερέθιστο, ανήσυχο, άτονο, εμφανίζει υπνηλία και ανορεξία όχι μόνο δεν θα πρέπει να το στείλετε την άλλη μέρα σχολείο αλλά θα πρέπει και να επισκεφτείτε τον γιατρό.
Ας δούμε όμως τα διάφορα συμπτώματα αναλυτικά.
Έχει συνάχι
- έχει πράσινες εκκρίσεις ή πυρετό.
- φτερνίζεται συχνά, αφού το φτέρνισμα αποτελεί τρόπο μετάδοσης ιώσεων.
Υποφέρει από ωτίτιδα
Μπορεί να προκαλέσει πόνο στο αφτί και πυρετό, οπότε σ’ αυτές τις περιπτώσεις το παιδί δεν πρέπει να πάει σχολείο. Αν όμως έχει γίνει διάγνωση, έχει ξεκινήσει αντιβίωση και έχουν περάσει δυο ημέρες από την έναρξη της αντιβίωσης και το παιδί είναι απύρετο, μπορεί να επιστρέψει στο σχολείο.
Ψήνεται στον πυρετό
Στην περίπτωση αυτή το παιδί πρέπει να μείνει στο σπίτι. Ακόμα κι αν ο πυρετός είναι χαμηλός δεν πρέπει να πάει σχολείο αφού η πορεία του πυρετού θα πρέπει να παρακολουθείται στενά. Δεν θα πρέπει λοιπόν να στείλετε το παιδί στο σχολείο ή στον παιδικό σταθμό όταν έχει θερμοκρασία κοντά στο 38. Είναι λάθος να το στείλετε ...
Δικαιώματα του παιδιού και... σχολείο
Γράφει η Σπετσέρη Κατερίνα, Μαθήτρια Γ' Λυκείου
Στην σύγχρονη κοινωνία που χαρακτηρίζεται από κρίση ηθικών αξιών και αρχών, οι ατομικές και κοινωνικές ανάγκες έχουν μονοδρομηθεί στον χώρο των παράλογων υλικοτεχνικών επιδιώξεων και έχει καταρρακωθεί κάθε έννοια σεβασμού προς στον άνθρωπο και δη στα παιδιά.
Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι γενικότερα τα ανθρώπινα δικαιώματα
είναι οι βασικές και θεμελιώδεις ελευθερίες του καθενός και ότι τα
δικαιώματα των παιδιών, ειδικότερα, αποτελούν τα βασικά δικαιώματα που
έχει το κάθε παιδί απανταχού της Γης όπως η στέγαση, η τροφή, η
υγειονομική περίθαλψη, η υγεία και η αξιοπρέπεια είναι έκδηλο το πόσο
σημαντική είναι η προάσπισή τους.
Δυστυχώς όμως σήμερα, παρά την συνταγματική κατοχύρωση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του παιδιού στις δυτικές χώρες, εξακολουθούν να παραβιάζονται, τόσο παγκοσμίως, όσο και στις χώρες, όπου είναι κατοχυρωμένα. Βασικό παράδειγμα αποτελεί η εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας και η παιδική επαιτεία, καθώς δεν λείπουν τα φαινόμενα παιδιών που εργάζονται στους δρόμους και στα φανάρια ως μικροπωλητές και είναι θύματα των επιτήδειων που τα εξωθούν στην εργασία, είτε αυτοί λέγονται γονείς, είτε αποτελούν κυκλώματα, και που πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο θα συγκινηθούν οι άνθρωποι λόγω του οίκτου που θα αισθανθούν στο θέαμα των παιδιών αυτών.
Ποιος μπορεί να παραβλέψει όλα εκείνα τα κρούσματα παιδιών που εργάζονται σε χώρες της Ασίας και της Αφρικής ράβοντας ρούχα, μπάλες ή δένοντας κόμπους σε χαλιά πληγώνοντας τα χέρια τους για να εφοδιάζεται ο δυτικός κόσμος με όλα αυτά τα «αναγκαία» υλικά αγαθά παίρνοντας ταυτόχρονα πενιχρούς μισθούς; Ποιος μπορεί, ακόμη, να κλείσει τα μάτια στα παιδιά εκείνα που είναι άστεγα, λιμοκτονούν και πεθαίνουν κατά χιλιάδες από έλλειψη βασικών φαρμάκων και εμβολίων, την ίδια στιγμή που τα παιδιά της Ευρώπης και της Αμερικής ως «παιδιά ενός ανώτερου Θεού» ζουν έχοντας τα πάντα και απαιτώντας κόμη περισσότερα; Είναι αξιοθρήνητο, τόσο για τον ευρύτερο κύκλο ενός πλανήτη που διέπεται από την ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και των επιστημών, όσο και για το πιο περιορισμένο επίπεδο μιας κοινωνίας που φαινομενικά θέλει να ονομάζεται σύγχρονη και πολιτισμένη, να υπάρχουν παιδιά, τα οποία στερούνται τα βασικά και για τους περισσότερους δεδομένα υλικά αγαθά, όπως η τροφή, η στέγαση, η ένδυση, η εκπαίδευση και το σημαντικότερο όλων, το δικαίωμα στην ζωή.
Για να μην αναφερθούμε σε άλλες περιπτώσεις κατάφωρης παραβίασης των ελευθεριών των παιδιών, όπως...
Δυστυχώς όμως σήμερα, παρά την συνταγματική κατοχύρωση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του παιδιού στις δυτικές χώρες, εξακολουθούν να παραβιάζονται, τόσο παγκοσμίως, όσο και στις χώρες, όπου είναι κατοχυρωμένα. Βασικό παράδειγμα αποτελεί η εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας και η παιδική επαιτεία, καθώς δεν λείπουν τα φαινόμενα παιδιών που εργάζονται στους δρόμους και στα φανάρια ως μικροπωλητές και είναι θύματα των επιτήδειων που τα εξωθούν στην εργασία, είτε αυτοί λέγονται γονείς, είτε αποτελούν κυκλώματα, και που πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο θα συγκινηθούν οι άνθρωποι λόγω του οίκτου που θα αισθανθούν στο θέαμα των παιδιών αυτών.
Ποιος μπορεί να παραβλέψει όλα εκείνα τα κρούσματα παιδιών που εργάζονται σε χώρες της Ασίας και της Αφρικής ράβοντας ρούχα, μπάλες ή δένοντας κόμπους σε χαλιά πληγώνοντας τα χέρια τους για να εφοδιάζεται ο δυτικός κόσμος με όλα αυτά τα «αναγκαία» υλικά αγαθά παίρνοντας ταυτόχρονα πενιχρούς μισθούς; Ποιος μπορεί, ακόμη, να κλείσει τα μάτια στα παιδιά εκείνα που είναι άστεγα, λιμοκτονούν και πεθαίνουν κατά χιλιάδες από έλλειψη βασικών φαρμάκων και εμβολίων, την ίδια στιγμή που τα παιδιά της Ευρώπης και της Αμερικής ως «παιδιά ενός ανώτερου Θεού» ζουν έχοντας τα πάντα και απαιτώντας κόμη περισσότερα; Είναι αξιοθρήνητο, τόσο για τον ευρύτερο κύκλο ενός πλανήτη που διέπεται από την ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και των επιστημών, όσο και για το πιο περιορισμένο επίπεδο μιας κοινωνίας που φαινομενικά θέλει να ονομάζεται σύγχρονη και πολιτισμένη, να υπάρχουν παιδιά, τα οποία στερούνται τα βασικά και για τους περισσότερους δεδομένα υλικά αγαθά, όπως η τροφή, η στέγαση, η ένδυση, η εκπαίδευση και το σημαντικότερο όλων, το δικαίωμα στην ζωή.
Για να μην αναφερθούμε σε άλλες περιπτώσεις κατάφωρης παραβίασης των ελευθεριών των παιδιών, όπως...