Οι
Έλληνες γιατροί έχουν μείνει στην ιστορία χάριν της ακεραιότητας, του
καινοτομικού χαρακτήρα του έργου τους και του σεβασμού τους προς τον
άνθρωπο.
Εκμεταλλεύονταν
αυτά που η φύση προσέφερε και έτσι θεράπευαν ανιδιοτελώς πάσης φύσης ασθένεια.
Αυτό που κρατά ο Ασκληπιός παραπέμπει στο σημερινό σύμβολο της Ιατρικής |
Παραπλήσια σε αυτό το είδος επιστήμης είναι η σύγχρονη μέθοδος της
ομοιοπαθητικής, της οποίας το όνομα απαντά για πρώτη φορά στον Ιπποκράτη, και η
οποία εντοπίζει και καταπολεμά με φυσικό τρόπο την ρίζα της εκάστοτε ασθένειας,
φέροντας τα συμπτώματά της σε έξαρση, προκειμένου να εξαλειφθούν τελείως. Το
αντίθετό της είναι η αλλοπαθητική ιατρική, η κυριαρχούσα, δηλαδή, μέθοδος των
ημερών, η οποία πολλάκις περιορίζεται στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων και όχι
της αιτίας.
Ήδη από την πανάρχαια εποχή του Ερμή του Τρισμέγιστου η ιατρική επιστήμη βρισκόταν σε ένα διόλου ευκαταφρόνητο επίπεδο, καθώς και ο ίδιος ασχολήθηκε, μεταξύ των άλλων, και με τον εν λόγω κλάδο, αντλώντας υλικά από την φύση και μετατρέποντάς τα σε φάρμακα.
Αλλά και από τις
περιγραφές του Ομήρου συμπεραίνουμε πως οι άνθρωποι τότε γνώριζαν πώς να
περιποιούνται μόνοι τους και αποτελεσματικά τραύματα, πληγές και ελαφριές
ασθένειες.
Ο Όμηρος, ακόμη, αναφέρει τα γνωστά σε όλους μας
αγχολυτικά!
Μερικοί
από τους σημαντικότερους Έλληνες ιατρούς, οι οποίοι με τις μεθόδους επέφεραν
ριζική τομή όχι μόνο στην εγχώρια αλλά στην παγκόσμια ιατρική είναι οι
ακόλουθοι:
..........................................
η συνέχεια στα Ελληνικά