Ελπίδα στα παιδιά με αυτισμό από Έλληνα επιστήμονα

Greek Scientist’s Discovery Gives Hope to Autistic Children

Διατροφικό συμπλήρωμα με βάση τη φυτική ουσία λουτεολίνη φαίνεται ότι βοηθάει τα αυτιστικά παιδιά να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους και να αντιμετωπίσουν το μέλλον με αισιοδοξία, αναφέρει ο διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας Δρ Θεοχάρης Θεοχαρίδης.

Παράθυρο ελπίδας για τα παιδιά με αυτισμό ανοίγει η δουλειά Έλληνα επιστήμονα.
Μελέτες του ίδιου στην Αμερική και συναδέλφων του στο Αττικό Νοσοκομείο έδειξαν ότι η χορήγηση διατροφικού συμπληρώματος λουτεολίνης βελτιώνει σημαντικά τη βλεμματική επαφή και την κοινωνικότητα των αυτιστικών. 
Πρόκειται για τον Δρ Θεοχάρη Θεοχαρίδη, καθηγητή και διευθυντή του Εργαστηρίου Μοριακής Ανοσοφαρμακολογίας και Ανακάλυψης Φαρμάκων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Tufts της Βοστώνης, ο οποίος βρέθηκε στην Αθήνα, την περασμένη Πέμπτη, για να μιλήσει σε εκδήλωση με θέμα “Αυτισμός – Άμεση ανάγκη πληροφόρησης και αντιμετώπισης”.
Στο περιθώριο της εκδήλωσης, η οποία διοργανώθηκε από την Ελληνοαμερικανική Ένωση σε συνεργασία με τη μη κερδοσκοπική αστική εταιρεία Brain-Gate, ο Δρ Θεοχαρίδης μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Δεν είναι ψυχιατρική ασθένεια, είναι αυτοκαταστροφή στον εγκέφαλο
Ο αυτισμός, σύμφωνα με τον Δρ Θεοχαρίδη, δεν είναι ψυχιατρική ασθένεια, όπως πιστεύονταν.
“Είναι μία αυτοκαταστροφή που συμβαίνει στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή πολύ νωρίς μετά τη γέννηση του παιδιού. Και αυτό είναι σχεδόν σίγουρο, επειδή γύρω στο 60% των παιδιών έχουν αντισώματα κατά του δικού τους εγκεφάλου”, δήλωσε ο επιστήμονας.
Το παραπάνω “σημαίνει ότι, σε ανύποπτο χρόνο, ο εγκεφαλικός φραγμός, που προστατεύει τον εγκέφαλο, πρέπει να ήταν διαπερατός, έτσι ώστε τα λευκά αιμοσφαίρια να μπουν μέσα [...] και να δημιουργήσουν αντισώματα εναντίον του”, δήλωσε ο Δρ Θεοχαρίδης, προσθέτοντας ότι ορισμένες φυτικές ουσίες που βρίσκονται σε αφθονία στην Ελλάδα, πιθανότατα, είναι η λύση.

Στην Αμερική, ο Δρ Θεοχαρίδης έχει την πατέντα χρήσης τέτοιων ουσιών, όπως της λουτεολίνης, για την καταπολέμηση της φλεγμονής στον εγκέφαλο. Στην εκδήλωση, ο καθηγητής ανέφερε ότι ο αυτισμός, που εξελίσσεται σε επιδημία (1 στα 50 παιδιά σε Μ. Βρετανία και ΗΠΑ είναι αυτιστικό) δεν αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά, καθότι αυτοάνοσο νόσημα.
Ωστόσο, στις δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ξεκαθάρισε ότι οι εργαστηριακές του μελέτες, διάρκειας δύο ετών, έδειξαν ότι η λουτεολίνη σε καθαρή μορφή αναστέλλει ένα είδος λευκών αιμοσφαιρίων (μαστοκύτταρα) από το να προκαλούν φλεγμονή. Έτσι, προχώρησε στη δημιουργία συμπληρώματος διατροφής με βάση αυτή την ουσία και το πυρηνέλαιο, για άτομα με αυτισμό.

Για πρώτη φορά το παιδί μου είπε "μπαμπά, σ' αγαπώ"
Στη συνέχεια, “έγιναν δύο μελέτες, μία στην Αμερική και μία από τους συναδέλφους κ.κ. Φρανσή και Τάλλιου, στο Αττικό Νοσοκομείο”, είπε ο Δρ Θεοχαρίδης. Και στις δύο μελέτες συμμετείχαν παιδιά ηλικίας γύρω στα 3 έτη. “Η βελτίωση που ήταν στατιστικά σημαντική και στις δύο μελέτες ήταν η βλεμματική επαφή και η κοινωνικότητα”, είπε ο διακεκριμένος επιστήμονας.
Πρόσθεσε ότι ακόμη και μία τέτοια περίπτωση είναι αρκετή για να δώσει ελπίδα. Μάλιστα, χαρακτηριστικά, ανέφερε την περίπτωση ενός γονιού που “έγραψε μια απίστευτη επιστολή, όπου έλεγε ότι το παιδί του, για πρώτη φορά ύστερα από επτά χρόνια, είπε μπαμπά σ' αγαπώ”.
Ο Έλληνας επιστήμονας παρουσιάστηκε αισιόδοξος για το μέλλον του σκευάσματος, αναφέροντας ότι, μετά τις δύο μελέτες που έγιναν, έχει χαρακτηριστεί, στην Αμερική, σαν ιατρικό βοήθημα. "Και όταν κάτι θεωρείται ιατρικό βοήθημα, μπορεί να αναφέρει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συγκεκριμένη ασθένεια", κατέληξε στις δηλώσεις του.

pathfinder

Συμβουλές Ησιόδου, πριν από 27 αιώνες...

Ο Ησίοδος είναι ο ποιητής που, σύμφωνα με μία αφήγηση που ήταν αρχαία και για τους αρχαίους ακόμα, ανταγωνίστηκε και νίκησε τον Όμηρο σε έναν διαγωνισμό ποίησης στην Χαλκίδα.

Ο Παυσανίας περιγράφει τον τρίποδα που κέρδισε ο ποιητής στον αγώνα αυτό και που στην εποχή (2ος αι. μ.Χ) του βρισκόταν ακόμα στο ιερό άλσος των Μουσών στον Ελικώνα, όπου ο Ησίοδος συνέθεσε το έργο του. 

Ο αγώνας αυτός μπορεί να είναι πραγματικό γεγονός, αλλά είναι μάλλον απίθανο να έλαβε μέρος ο Όμηρος, εφόσον οι δύο ποιητές δεν είναι πιθανόν να έζησαν την ίδια εποχή.

Αν και ο Ηρόδοτος τον θεωρεί σύγχρονο του Ομήρου και τους τοποθετεί γύρω στο 850 π.Χ, οι υπόλοιποι αρχαίοι συγγραφείς συμφωνούν ότι ο Ησίοδος είναι μεταγενέστερος του Ομήρου. Το Πάριο Χρονικό τον τοποθετεί στα μέσα του 9ου αιώνα π.Χ, άποψη που δέχεται και ο Ρωμαίος Πλίνιος. Οι σύγχρονοι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Ησίοδος έζησε στα τέλη του 8ου ή στις αρχές του 7ου αι. π.Χ.

Ο Ησίοδος ήταν γεωργός και έζησε στην Άσκρα, μία αγροτική περιοχή κοντά στις Θεσπιές. Ο πατέρας του ήταν έμπορος από την Κύμη, αιολική αποικία στα παράλια της Μ. Ασίας και εγκαταστάθηκε στη Βοιωτία αναζητώντας καλύτερη τύχη. Όταν πέθανε, ο Ησίοδος ενεπλάκη σε δικαστικούς αγώνες με τον αδελφό του, τον Πέρση, ο οποίος κατόρθωσε να πάρει μεγαλύτερο μέρος από την πατρική περιουσία δωροδοκώντας τους δικαστές. Έχασε όμως την περιουσία του και επέστρεψε για να αρπάξει και αυτά που είχαν απομείνει στον αδελφό του, έτοιμος να χρησιμοποιήσει τις ίδιες ανέντιμες μεθόδους. 

Σε αντίθεση με τον πατέρα της βιβλικής παραβολής που υποδέχεται με χαρά τον άσωτο γιο, ο Ησίοδος δεν είναι διατεθειμένος να χαρίσει στον επιπόλαιο και ανέντιμο αδελφό του την περιουσία του. Αντίθετα, προσπαθεί να τον νουθετήσει και τον προτρέπει να προκόψει με σκληρή και δίκαιη εργασία. Έτσι προέκυψε το διδακτικό έπος «Έργα και Ημέραι», που μαζί με τη «Θεογονία» και το «Ασπίς Ηρακλέους» αποτελούν τα δύο έργα του Ησιόδου που έφτασαν ως εμάς ολόκληρα, αν και η γνησιότητα του τελευταίου αμφισβητείται. 

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ

Πολλές από τις συμβουλές που δίνει ο ποιητής στον αδερφό του, διατηρούν την αξία τους 27 αιώνες μετά και το νόημά τους επιβίωσε μέσα από παροιμιώδεις εκφράσεις που χρησιμοποιούμε έως σήμερα.

 

Εργασία και προκοπή

(στίχοι 396-400, 413, 302, 311)

*«... εγώ όμως άλλα δεν θα σου δώσω ούτε θα σου δανείσω. Δούλευε, ανόητε Πέρση, τις δουλειές που όρισαν οι θεοί στους ανθρώπους, μήπως κάποτε βρεθείς με γυναίκα και παιδιά να ζητιανεύεις από τους γείτονες και αυτοί να μην σου δίνουν σημασία.» 

* «... αυτός που αναβάλλει τη δουλειά με τις ζημιές παλεύει» 

*«Η Πείνα είναι πάντοτε σύντροφος του τεμπέλη»

*«Καμιά δουλειά ντροπή δεν είναι, ντροπή είναι η τεμπελιά (ἔργον δ’ οὐδὲν ὄνειδος, ἀεργίῃ δὲ τ’ὄνειδος)»

Σήμερα λέμε: Κι αν πεινάει ο ακαμάτης, ψυχοπόνεση δεν έχει / Έκατσε η δουλειά στην πόρτα και κυνήγησε την φτώχεια /Δούλευε στα νιάτα σου να'χεις στα γηρατειά σου. 

Ευγενής άμιλλα και κοινωνική ειρήνη

(11-36, 344-345,349-360)

    Το άλλο μάθημα που πρέπει να πάρει ο Πέρσης είναι η αξία της καλής σχέσης με τους γείτονες και του δημιουργικού ανταγωνισμού. Πρώτ’ απ’ όλα πρέπει να μάθει να ξεχωρίζει τις δύο Έριδες. 

Η πρώτη είναι ο φθόνος, που ποτέ δεν βγαίνει σε καλό. Σε κάνει αργόσχολο, γκρινιάρη και καταστροφικό

*«... και ζητώντας καυγάδες να κάθεσαι ν' ακούς στην αγορά. Γιατί λίγο τον νοιάζουν οι τσακωμοί και η αγορά εκείνον που δεν έχει βιος να βγάλει τη χρονιά, αυτό που δίνει η γη, τον σπόρο της Δήμητρας. Όταν αυτόν χορτάσεις, τότε πήγαινε να διεκδικήσεις καυγαδίζοντας την περιουσία του άλλου».

Η άλλη όμως είναι Έριδα δημιουργική και πηγάζει από τον θαυμασμό για τα επιτεύγματα του διπλανού.

*«... αυτή και τον άχρηστο ομοίως ξυπνάει για δουλειά. Γιατί λαχταράει κάποιος να δουλέψει, όταν βλέπει τον πλούσιο που οργώνει και φυτεύει και τακτοποιεί το σπιτικό του. Και ζηλεύει ο γείτονας τον γείτονα που σπεύδει να πλουτίσει. Αυτή είναι καλή Έριδα για τους ανθρώπους. Και μαλώνει ο κεραμέας με τον κεραμέα και ο μάστορας με τον μάστορα (κεραμεύς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων)...»

    Αυτός ο υγιής ανταγωνισμός και η έλλειψη του φθόνου ευνοεί και τις ομαλές σχέσεις με τους γείτονες, που εξασφαλίζουν ειρηνική συμβίωση. Γιατί αν κάτι ασυνήθιστο συμβεί στον τόπο σου, 

*«οι γείτονες θα τρέξουν άζωστοι κι οι συγγενείς ζωσμένοι (γείτονες ἄζωστοι ἔκιον, ζώσαντο δὲ πηοί)». Η έκφραση διασώθηκε ως παροιμία έως σήμερα: "Άζωστος τρέχει ο γείτονας κι ο συγγενής ζωσμένος"

*«Να μετράς καλά ό, τι παίρνεις από τον γείτονα και να το επιστρέφεις με το παραπάνω... στον γενναιόδωρο δίνει κι ο άλλος, στον τσιγκούνη δεν δίνει κανείς... και αυτός που δίνει με τη θέλησή του, ακόμα και αν δίνει πολλά, χαίρεται η ψυχή του. Αυτός όμως που ξεδιάντροπα αρπάζει, ακόμα κι αν πάρει λίγα, του παγώνει η καρδιά». 

Οι μεγαλύτεροι θα θυμούνται πως μέχρι πριν μερικά χρόνια, όταν μία νοικοκυρά δανειζόταν κάτι από τη γειτόνισσα, το επέστρεφε παραπανίσιο, ξεχειλίζοντας το ποτήρι ή το πιάτο μέχρι επάνω.

Οικονομία 

(368-369, 361-362)

Ακόμα και αν αποκτήσεις περιουσία δεν πρέπει να αμελείς την ορθή διαχείριση πριν σε βρει η συμφορά.

*«Να χορταίνεις όταν το πιθάρι αρχίζει και όταν τελειώνει. Στη μέση κρατήσου. Κακομοιριά είναι η οικονομία στον πάτο.»

*«Γιατί αν βάλεις λίγο πάνω στα λίγο και το κάνεις αυτό συχνά, γρήγορα θα γίνει πολύ» ή όπως λέμε σήμερα "Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι".

Δικαιοσύνη και Διαφθορά

 (276, 287 -292, 352, 266, 197-201)

*«... (ο Δίας) αυτόν τον νόμο έδωσε στους ανθρώπους: ενώ τα ζώα, τα ψάρια και τα πουλιά τρώνε το ένα τ’άλλο, επειδή δεν υπάρχει σε αυτά το δίκαιο, στους ανθρώπους έδωσε δικαιοσύνη, που είναι άριστη»

*«Την αχρειότητα μπορεί κανείς να την προσεγγίσει εύκολα και αγεληδόν. Γιατί υπάρχει κοντά και ο δρόμος προς αυτήν είναι ομαλός. Αλλά μπροστά στην αρετή οι αθάνατοι θεοί έβαλαν ιδρώτα και το μονοπάτι που οδηγεί σε αυτήν είναι τραχύ στην αρχή, μακρύ και ανηφορικό. Μα σαν φτάσεις στην κορυφή, ύστερα πλησιάζεται εύκολα και ας ήταν δύσκολη στην αρχή». 

.......................................    

*«Μην κερδίζεις με αχρείο τρόπο. Ζημιές είναι τα κακά κέρδη».

*«Από αυτά φυλαχτείτε, άρχοντες, και δικάζετε με ευθύτητα τις δίκες, δωροφάγοι, και τις στρεβλές αποφάσεις εγκαταλείψτε. Αυτός που ετοιμάζει κακό στον άλλον, χειρότερο κακό στον εαυτό του κάνει (...κακή βουλὴ τῷ βουλεύσαντι κακίστη)» 

Ή αλλιώς, "όποιος σκάβει τον λάκκο του αλλουνού, πέφτει ο ίδιος μέσα".

Το τελευταίο απόσπασμα τονίζει την ματαιότητα της αδικίας. Σήμερα λέμε "το άδικο δεν ευλογείται" και " ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα". 

Ο Ησίοδος εξηγεί πως όταν η αδικία και η απληστία γιγαντωθούν, τότε

*«στους αθάνατους θα πάνε, εγκαταλείποντας τους ανθρώπους η Αιδώς και η Νέμεσις. Και στους ανθρώπους θα μείνουν οι πικρές συμφορές και τίποτα δεν τους σώζει πλέον απ’ το κακό». 

Αθηνά Ταρλά

Success story: Η πείνα θερίζει στα σχολεία

Προσφέρονται καθημερινά γεύματα σε 56.000 μαθητές όλης της χώρας. Το 27% των μαθητών που απάντησαν σε ερωτηματολόγιο αντιμετωπίζει επισιτιστική ανασφάλεια με πείνα, το 62% δεν έχει πάντα την οικονομική δυνατότητα να εξασφαλίσει καλή ποιότητα και ποικιλία στα γεύματα.

«Για μερικά παιδιά αποτελεί το μοναδικό γεύμα της ημέρας. Όσο κι αν αυτό ακούγεται απίστευτο.... Ακόμα και για ένα παιδί να συμβαίνει αυτό, καταλαβαίνετε τη σοβαρότητα της κατάστασης».
Με αυτά τα λόγια περιγράφει ο πατέρας ενός μαθητή την επισιτιστική κρίση που σαρώνει σήμερα τα σχολεία, αναφερόμενος στα προγράμματα σίτισης που επιχειρούν να στηρίξουν τα παιδιά χιλιάδων φτωχών οικογενειών.
Ενδεικτικό της δραματικής κατάστασης που επικρατεί σήμερα είναι το γεγονός πως ήδη 375 σχολεία έχουν ενταχθεί στο Πρόγραμμα ΔΙΑΤΡΟΦΗ, που προσφέρει καθημερινά γεύματα σε 56.000 μαθητές όλης της χώρας. Κατά το σχολικό έτος 2012-2013, συλλέχθηκαν 15.897 ερωτηματολόγια, από τα 152 σχολεία που εντάχθηκαν αρχικά στο πρόγραμμα, και σύμφωνα με τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων προέκυψε πως το 27% των μαθητών αντιμετωπίζει επισιτιστική ανασφάλεια με ύπαρξη πείνας, το 37% αντιμετωπίζει επισιτιστική ανασφάλεια χωρίς ύπαρξη πείνας, ενώ το 62% δεν έχει πάντα την οικονομική δυνατότητα να εξασφαλίσει καλή ποιότητα και ποικιλία στα γεύματά του. Είναι χαρακτηριστικό πως η επισιτιστική ανασφάλεια υπό τη μορφή μέτριας ή σοβαρής πείνας επηρεάζει άμεσα την υγεία και την ανάπτυξη του παιδικού πληθυσμού.

Χειρότερα μόνον Ζιμπάμπουε, Μοζαμβίκη, Μαλάουι
Σύμφωνα με τα δεδομένα που έχουν συγκεντρωθεί κατά τη διάρκεια της υλοποίησης του προγράμματος, προκύπτει πως σε λιγότερο δυσμενή θέση από τις ευπαθείς περιοχές της Ελλάδας βρίσκεται η Ζιμπάμπουε, με το ποσοστό των ανθρώπων που καλύπτουν την επισιτιστική τους ασφάλεια να φτάνει το 52%, η Μοζαμβίκη με 43% και το Μαλάουι με 52%.

Την ίδια ώρα, στα γραφεία του Ινστιτούτου Προληπτικής Περιβαλλοντικής και Εργασιακής Ιατρικής, Prolepsis, που σε συνεργασία με το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος υλοποιεί το πρόγραμμα, συσσωρεύονται αιτήσεις εκατοντάδων σχολείων που ζητούν την ένταξή τους ώστε να αντιμετωπισθεί το φαινόμενο της πείνας.

Είναι χαρακτηριστικό πως αυτή τη στιγμή 600 σχολεία από όλες τις περιοχές της χώρας έχουν κάνει αίτηση και περιμένουν να ενταχθούν στο πρόγραμμα σίτισης μαθητών, καθώς καθημερινά δάσκαλοι εντοπίζουν μέσα στις τάξεις όλο και περισσότερους μαθητές που βιώνουν τον εφιάλτη της πείνας και πηγαίνουν νηστικοί στο σχολείο. «Υπάρχει αγάπη για το σχολείο μέσα από τη σίτιση. Αντελήφθησαν αυτά τα παιδιά πως οι άνθρωποι που είμαστε εδώ νοιαζόμαστε γι' αυτά. Ψάχνουμε διόδους για να τα βοηθήσουμε» γράφει ένας από τους διευθυντές των σχολείων που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα σίτισης. «Δυστυχώς, οι υπάρχοντες οικονομικοί πόροι δεν επαρκούν για την ένταξη όλων των σχολείων που ζητούν τη βοήθειά μας» λέει στέλεχος του Ινστιτούτου Prolepsis, περιγράφοντας την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην πλειονότητα των σχολείων και συμπληρώνει πως «η συμμετοχή όλων των παιδιών του κάθε σχολείου συντελεί στην αποφυγή στιγματισμού των μαθητών, καλλιεργώντας κοινωνική αλληλεγγύη και αίσθημα ισότητας μεταξύ τους».

Δραματική είναι όμως η κατάσταση και σε πολλά δημοτικά σχολεία της πρωτεύουσας, με τους δασκάλους να απευθύνονται όλο και πιο συχνά στο Δημοτικό Βρεφοκομείο της Αθήνας, ώστε να εξασφαλίσουν μερικές μερίδες φαγητού για μαθητές που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.

Για τα σχολεία που συμμετέχουν στο επισιτιστικό πρόγραμμα, ατομικές συσκευασίες γευμάτων παραδίδονται καθημερινά και διατίθενται στα παιδιά, συνήθως κατά το πρώτο διάλειμμα. Στους μαθητές παρέχονται καθημερινά φρούτα, λαχανικά, αρτοποιήματα και γαλακτοκομικά. Αυτά καλύπτουν το 24-31% των ημερήσιων αναγκών τους σε ενέργεια και το 53-64% των αναγκών σε πρωτεΐνες.
avgi

Οι Δυο Λύκοι μέσα μας

A Native American Cherokee Story – Two Wolves

 

Ένα βράδυ ένας γέρος (ινδιάνος) της φυλής  Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων. 

Είπε:
«Γιε μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο 'λύκων' που υπάρχουν μέσα σε όλους μας.
Ο ένας είναι το Αρνητικό. 

- Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή,η προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.

Ο άλλος είναι το Θετικό. 

- Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη στο Θεό.»

Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά ρώτησε τον παππού του:
«Ποιος λύκος νικάει;»
Ο γέρος απάντησε απλά....
«Αυτός που ταΐζεις.»

 

hamomilaki