Η τερηδόνα του μπιμπερό

Η τερηδόνα της βρεφικής  ηλικίας μπορεί να προσβάλλει τα παιδικά δόντια από τον πρώτο κιόλας χρόνο της ζωής. Χαρακτηρίζεται από ραγδαία εξέλιξη, γι' αυτό και αν δεν προληφθεί ή αντιμετωπισθεί έγκαιρα οδηγεί ταχύτατα σε νέκρωση των δοντιών.

Αναφέρεται και ως τερηδόνα θηλασμού ή τερηδόνα του μπιμπερό, γιατί προκαλείται κυρίως από παρατεταμένο θηλασμό και λανθασμένη χρήση μπιμπερό. Εντούτοις, η εμφάνισή της σχετίζεται άμεσα και με τη στοματική υγεία της μητέρας.

Κλινική εικόνα τερηδόνας των βρεφών και νηπίων
Αρχόμενη

• Χαρακτηριστικές λευκές κηλίδες που εντοπίζονται στις μπροστινές επιφάνειες των επάνω πρόσθιων δοντιών, ακολουθούν τη γραμμή των ούλων και δε φεύγουν με το βούρτσισμα
• Όχι πόνος

Προχωρημένη

• Καφέ κηλίδες ή κοιλότητες στα παραπάνω σημεία
• Επέκταση και στα πίσω άνω και κάτω δόντια
• Πόνος κατά το βούρτσισμα ή το φαγητό
  

Τερηδόνα, μια χρόνια λοιμώδης νόσος
Η τερηδόνα είναι μια μακροχρόνια πάθηση των δοντιών, που οφείλεται σε συγκεκριμένα μικρόβια της οδοντικής πλάκας. Τα μικρόβια αυτά μεταβολίζουν τα σάκχαρα των τροφών και παράγουν οξέα, που προοδευτικά προκαλούν απασβεστίωση και αποσύνθεση των σκληρών ιστών των δοντιών από την επιφάνεια προς το βάθος. Εάν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα, η τερηδόνα επεκτείνεται στα βαθύτερα στρώματα του δοντιού, όπου και η εξέλιξή της είναι ταχύτερη. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η προσβολή του νεύρου και η νέκρωση του δοντιού.

Απαραίτητη προϋπόθεση για την εμφάνιση τερηδόνας είναι η ύπαρξη μικροβιακής πλάκας και σακχάρων στο στόμα για αρκετό χρόνο. Για την εκδήλωση ωστόσο ή όχι της τερηδόνας συνεπικουρούν και κάποιοι βιολογικοί παράγοντες, οι οποίοι διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Αυτοί είναι η ανοσολογική κατάσταση του ατόμου, η ποσότητα και η σύσταση του σάλιου, καθώς και η ευπάθεια των δοντιών. Η τερηδόνα δεν κληρονομείται.

Γιατί τερηδόνα από τόσο νωρίς;
Η τερηδόνα βρεφικής και νηπιακής ηλικίας εμφανίζεται στα πρόσθια δόντια της άνω γνάθου σε παιδιά ηλικίας 2-3 ετών ή και νεώτερα. Σύμφωνα με τα παραπάνω, τα κύρια αίτιά της, σε συνδυασμό πάντα με τους προδιαθεσικούς παράγοντες που αναφέρθηκαν, είναι:

• Υψηλά επίπεδα τερηδονογόνων μικροβίων στο στόμα. ΄Έχει βρεθεί ότι στα παιδιά που αναπτύσσουν τερηδόνα σε τόσο νεαρές ηλικίες υπάρχει από τους έξι κιόλας μήνες, υψηλή συγκέντρωση στρεπτοκόκκων mutans και γαλακτοβακίλλων, που είναι τα κατεξοχήν τερηδονογόνα μικρόβια. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι τα μικρόβια αυτά μεταδίδονται πρωτίστως από τη μητέρα. Συνήθεις τρόποι μετάδοσης είναι η δοκιμή του γάλακτος ή του φαγητού από τη μητέρα με το ίδιο κουτάλι ή θηλή μπιμπερό, η χρήση κοινού πηρουνιού ή οδοντόβουρτσας, κ.α.
• Κατανάλωση σακχάρων για παρατεταμένο χρόνο. Σάκχαρα που προκαλούν τερηδόνα είναι η σουκρόζη, η γλυκόζη, η φρουκτόζη και η μαλτόζη που περιέχονται σε διάφορες τροφές και φρούτα. Η λακτόζη, που περιέχεται στο γάλα, είναι πολύ λιγότερο τερηδονογόνα και επιπλέον η δράση της αντιρροπείται από τις υψηλές συγκεντρώσεις ασβεστίου και φωσφόρου του γάλακτος. Εντούτοις, το γάλα της μητέρας έχει μεγαλύτερη συγκέντρωση λακτόζης και πολύ λιγότερο ασβέστιο και φώσφορο από το αγελαδινό, με αποτέλεσμα να είναι περισσότερο τερηδονογόνο. Με βάση τα παραπάνω, για την εμφάνιση τερηδόνας στα βρέφη και νήπια μπορούν  να ενοχοποιηθούν συνήθειες όπως
• Ο θηλασμός κατά τη διάρκεια της νύχτας ή και για πάνω από ένα χρόνο
• Η χρήση μπιμπερό με γάλα, φρουτοχυμό ή άλλο ζαχαρούχο ρόφημα τη νύχτα ή για μεγάλο χρονικό διάστημα
• Η χρήση πιπίλας βουτηγμένης σε μέλι ή μαρμελάδα

Οδηγίες πρόληψης για τις μητέρες

• Φροντίστε να ενημερωθείτε πριν ακόμα από τη γέννηση του παιδιού σας για την κατάσταση των δοντιών σας. Προχωρήστε σε οδοντικές θεραπείες που εκκρεμούν και εφαρμόζετε πολύ καλή καθημερινή στοματική υγιεινή. Υπάρχει ακόμα και η δυνατότητα μικροβιακής ανάλυσης του σάλιου για να γνωρίζετε επακριβώς πόσο βλαβερό μπορεί δυνητικά να είναι το σάλιο σας για το παιδί σας!
• Να είστε προσεκτικές στη χρήση κουταλιών, πηρουνιών, μπιμπερό , πιπίλας, οδοντόβουρτσας κλπ, για να αποφύγετε κατά το δυνατόν τη διασπορά μικροβίων, ιδιαίτερα εάν έχετε υψηλό δείκτη τερηδόνας.
• Εάν το παιδί σας θηλάζει κατά βούληση και για μεγάλο διάστημα, φροντίζετε να μην παραμένει το γάλα επάνω στα δόντια του πολλές ώρες. Τα δόντια πρέπει να καθαρίζονται τακτικά με ελάχιστη ποσότητα φθοριούχου οδοντόπαστας.
• Χρησιμοποιείτε σωστά το μπιμπερό. Είναι καλό να μην παραμένει στο στόμα πολλές ώρες ή τη νύχτα και να μην προσθέτετε ζάχαρη στο περιεχόμενό του. Φροντίζετε πάντα να πλένετε τα δόντια του παιδιού σας μετά τη χρήση του.
• Ξεκινήστε επισκέψεις στον παιδοδοντίατρο από το πρώτο περίπου έτος της ηλικίας του παιδιού σας. Εκείνος θα είναι σε θέση να σας ενημερώσει για το ποσοστό πιθανότητας εκδήλωσης τερηδόνας με βάση το ιστορικό του, το δικό σας, και τις συνήθειές του. Επίσης, θα είναι σε θέση να κάνει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα πρόληψης με βάση τις ανάγκες του παιδιού.
• Εάν έχετε ήδη ενδείξεις τερηδόνας, επισκεφτείτε τον παιδοδοντίατρο το συντομότερο. Η τερηδόνα των βρεφών έχει πολύ ταχύτερη εξέλιξη από αυτή των ενηλίκων. Εάν υπάρχουν βλάβες σε αρχόμενο στάδιο, είναι δυνατόν να αναχαιτιστούν. Οι πιο προχωρημένες είναι δυνατόν να θεραπευτούν χωρίς απαραίτητα το παιδί να χάσει τα δόντια του.

Γράφει η  Μαρία Πελαργίδου, Παιδοδοντίατρος

Η φροντίδα των πρώτων δοντιών του μωρού σας

Ποτέ δεν είναι πολύ νωρίς για να αρχίσετε να φροντίζετε τα δόντια του παιδιού σας.
Η χρήση της οδοντόβουρτσας συνιστάται με το που εμφανιστεί κάποιο δόντι.
Ωστόσο, αν φοβάστε να χρησιμοποιήσετε οδοντόβουρτσα, μπορείτε να σκουπίσετε τα δόντια και τα ούλα του μωρού σας με ένα βρεγμένο πανάκι.

Όταν εξοικειωθείτε, αρχίστε να χρησιμοποιείτε μια παιδική οδοντόβουρτσα: καθαρίστε του εσείς τα δόντια (διαβάστε παρακάτω) μετά το πρωινό και πριν τον ύπνο.

Η φροντίδα των πρώτων δοντιών (νεογιλοί) διασφαλίζει ότι τα μόνιμα δόντια που θα αποκτήσει γύρω στην ηλικία των έξι ετών θα είναι στη σωστή θέση και τα ούλα υγιή. Επιπλέον, θα μάθετε στο παιδί σας καλές συνήθειες για το υπόλοιπο της ζωής του.
Όσο πιο διασκεδαστική κάνετε τη διαδικασία του καθαρισμού των δοντιών, τόσο πιο συνεργάσιμο θα είναι το παιδί σας. Παριστάνοντας τον οδοντίατρο, καθαρίζοντας και τα δικά σας δόντια μαζί του, φτύνοντας το νερό στο νιπτήρα σαν παιχνίδι - όλα αυτά βοηθούν.

Πώς να καθαρίσετε τα δόντια του μωρού σας
1. Βρέξτε ένα καθαρό μαντίλι. Καθίστε το μωρό στην αγκαλιά σας. Τυλίξτε το μαντίλι γύρω από το δάχτυλό σας και τρίψτε ελάχιστη ποσότητα (στο μέγεθος ενός μπιζελιού) φθοριούχου οδοντόκρεμας. Δεν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιείτε οδοντόκρεμα αν δεν αρέσει στο παιδί σας ή αν θέλει να τη φάει, αλλά αν τη χρησιμοποιήσετε επιλέξτε μια μάρκα κατάλληλη για μικρά παιδιά.
2. Τρίψτε το δάχτυλό σας πάνω στα ούλα και τα δόντια του παιδιού σας. Αφήστε το να φτύσει στο νιπτήρα αν θέλει να σας μιμηθεί.

Τι προκαλεί την τερηδόνα;

Η τερηδόνα προκαλείται όταν τα βακτήρια που υπάρχουν φυσιολογικά μέσα στο στόμα συνδυάζονται με τη ζάχαρη και δημιουργούν οξέα που φθείρουν σταδιακά την εξωτερική σκληρή επικάλυψη των δοντιών. Τα γλυκά, όπως τα τρόφιμα και τα ποτά που περιέχουν ζάχαρη, αυξάνουν τον κίνδυνο για τερηδόνα, ιδίως αν καταναλώνονται ανάμεσα στα γεύματα - κάτι που σημαίνει ότι τα δόντια είναι σχεδόν συνέχεια εκτεθειμένα στη ζάχαρη. Δώστε στο παιδί σας υγιεινά σνακ, όπως τυρί και καρότα σε μπαστουνάκια ή αποξηραμένα φρούτα. Σπανίως δώστε του γλυκά, ως κέρασμα, και βουρτσίστε αμέσως τα δόντια του.

..........................
Επίσκεψη στον οδοντίατρο Το να εξοικειωθεί το παιδί σας με τον οδοντίατρο, πολύ πριν χρειαστεί την οποιαδήποτε θεραπεία, είναι μια καλή ιδέα. Μπορεί να επισκεφθεί τον οδοντίατρο πριν ακόμα αποκτήσει ένα πλήρες σύνολο δοντιών. Έτσι, θα μπορέσει να συνηθίσει τους θορύβους, τις οσμές και το περιβάλλον καθώς και να προετοιμαστεί για τις μελλοντικές του επισκέψεις. Αν το παιδάκι σας δείχνει φοβισμένο, καθίστε στην καρέκλα και πάρτε το στην αγκαλιά σας για να του εξηγήσετε σε τι χρησιμεύει ο εξοπλισμός.

Από την ηλικία των δυόμισι περίπου ετών, θα πρέπει να επισκέπεται τον οδοντίατρο κάθε έξι μήνες. Ο οδοντίατρος θα σας συμβουλεύσει για το πώς να βοηθήσετε το παιδί σας να περιποιείται τα δόντια του. Γι' αυτό είναι καλό να τον επισκέπτεστε ακόμα και αν είστε βέβαιη ότι τα δόντια του παιδιού σας είναι υγιή. Όσο για την τερηδόνα, πρέπει οπωσδήποτε να εντοπίζεται εγκαίρως.

mybabysworld

Τεστ: Πόσα γνωρίζετε για την ασφάλεια του παιδιού σας;

Κάντε το τεστ και ανακαλύψτε τις γνώσεις σας
γύρω από την ασφάλειά του.

Δανείζεστε ένα παιδικό κρεβατάκι από δεύτερο χέρι. Φροντίστε η απόσταση μεταξύ των κάγκελων του κρεβατιού να μην είναι μεγαλύτερη από:
Α) 6,35 εκατοστά
Β) 6,00 εκατοστά
Γ)  7,30 εκατοστά

Αν διαλέξατε την απάντηση Β, τότε κάνατε καλή αρχή. Τα κάγκελα των παιδικών κρεβατιών δεν πρέπει να έχουν απόσταση μεγαλύτερη από 6 εκατοστά, γιατί ένα μωρό μπορεί να περάσει μέσα από αυτά το κεφαλάκι του και να κολλήσει ανάμεσά τους ή να γλιστρήσει μέσα από το κενό. Φροντίστε ακόμα να μην υπάρχουν μυτερές γωνίες ή να εξέχουν κολωνάκια είτε στο κεφαλάρι είτε στο κάτω μέρος του κρεβατιού.  Ελέγξτε το στρώμα  και φροντίστε να ταιριάζει απόλυτα στο κρεβάτι και να μην υπάρχουν ακόμα λασκαρισμένες βίδες ή κάγκελα. Αν είναι πολυχρησιμοποιημένο ή έχει συναρμολογηθεί πολλές φορές ή είναι πάνω από δεκαπέντε χρόνια αγορασμένο, τότε είναι πολύ πιθανό να μην είναι και τόσο ασφαλές.

Το καταλληλότερο μέρος για να τοποθετήσετε το κρεβατάκι του μωρού σας είναι:
Α) Κοντά στο παράθυρο για να παίρνει καθαρό αέρα
Β) Να ακουμπάει στον τοίχο
Γ) Στη μέση του δωματίου

Η απάντηση Β είναι η σωστή επιλογή. Αν και με το να βάλετε το κρεβατάκι του μικρού σας στη μέση του δωματίου του δεν είναι απαραίτητα και τόσο επικίνδυνο, το ασφαλέστερο μέρος είναι να το βάλετε να ακουμπάει σε τοίχο, το οποίο μειώνει την πιθανότητα να πέσει από αυτό, από τη στιγμή που η μία του πλευρά είναι μπλοκαρισμένη. Να μην βάζετε ποτέ το κρεβατάκι του κοντά σε παράθυρο γιατί το μωρό σας μπορεί να μπερδευτεί σε κανένα κορδόνι ή να πέσει από το παράθυρο αν το έχετε ξεχάσει ανοιχτό ( τα μεγαλύτερα παιδιά είναι αρκετά δυνατά ώστε να μπορέσουν να το ανοίξουν). Σε οποιοδήποτε σημείο και να τοποθετήσετε το κρεβατάκι του παιδιού σας, φροντίστε να στερεώσετε όλα τα κορδόνια, ακόμα και αυτά που δεν φαίνονται επικίνδυνα με την πρώτη ματιά.

Το κάθισμα του αυτοκινήτου του παιδιού σας πρέπει να παραμείνει τοποθετημένο ανάποδα μέχρι να είναι τουλάχιστον:
Α) Ενός έτους και να ζυγίζει το λιγότερο 10 κιλά
Β) Ενός έτους ή να ζυγίζει το λιγότερο 10 κιλά
Γ) Ενός έτους και να ζυγίζει το λιγότερο 7,5 κιλά

Αν απαντήσατε Α, τότε «βαδίζετε» με ασφάλεια. Πολλοί γονείς μπερδεύουν το «και» με το «ή», αλλά αν το παιδί σας ζυγίζει 10 κιλά πριν κλείσει το πρώτο έτος της ζωής του, πρέπει ακόμα να κάθεται στο κάθισμά του ανάποδα. Αν πάλι ζυγίζει λιγότερο από δέκα κιλά παρόλο που έχει κλείσει το πρώτο έτος, πρέπει και πάλι να κάθεται με αυτό τον τρόπο. Αυτή η θέση προστατεύει τον λαιμό, το κεφάλι και τη σπονδυλική στήλη σε περίπτωση ατυχήματος. Σύμφωνα με σχετικές μελέτες, το 73% των παιδικών καθισμάτων για αυτοκίνητα, είναι τοποθετημένα λάθος. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο, διαβάστε τις οδηγίες χρήσεως και τοποθέτησης και του καθίσματος του μωρού και του αυτοκινήτου σας πολύ προσεχτικά. Βάλτε το κάθισμα στη μέση του πίσω καθίσματος του αυτοκινήτου και δέστε σφιχτά τη ζώνη του αυτοκινήτου για να στερεώσετε το καθισματάκι. Το κάθισμα του μωρού δεν πρέπει να κινείται περισσότερο από δυόμισι εκατοστά και από τις δυο πλευρές αλλά και μπροστά και πίσω. Βεβαιωθείτε ακόμα ότι τα λουριά το καθίσματος περνάνε πάνω από τους ώμους του παιδιού και το κούμπωμα που εφαρμόζει στο στήθος είναι στο ίδιο επίπεδο με τις μασχάλες του περίπου. Μετά, ελέγξτε ότι όλες οι ζώνες ταιριάζουν τέλεια και ότι το κάθισμα είναι ασφαλές και έχει τη σωστή γωνία των 45^ο.

Για να μπορέσετε να εμποδίσετε το σύνδρομο του αιφνίδιου θανάτου, θα πρέπει να:
Α) Βάζετε το παιδί σας να κοιμάται στο πλευρό του
Β) Βάζετε το παιδί σας να κοιμάται ανάσκελα μέχρι την ηλικία των έξι μηνών
Γ) Βάζετε το παιδί σας να κοιμάται ανάσκελα μέχρι την ηλικία που μπορεί να γυρίσει μόνο του

Αν έχετε επιλέξει την Γ απάντηση, τότε είναι πολύ πιθανό να έχετε σώσει το παιδί σας από το σύνδρομο του αιφνίδιου θανάτου. Όταν το μωρό σας είναι αρκετά μεγάλο, τότε είναι σε θέση να γυρίζει στο κρεβάτι του μόνο του φυσιολογικά. Μέχρι τότε όμως, να επιμένετε να το βάζετε να κοιμάται ανάσκελα. Αν και οι αιτίες του συνδρόμου του αιφνίδιου θανάτου δεν είναι ακόμα γνωστές, οι έρευνες δείχνουν ότι τα μωρά που κοιμούνται μπρούμυτα ή στο πλάι, έχουν υψηλότερα ποσοστά αυτού του μοιραίου συνδρόμου. Στην πραγματικότητα, τα τελευταία χρόνια που οι ειδικοί άρχισαν να προτρέπουν τους γονείς να βάζουν τα παιδιά τους να κοιμούνται ανάσκελα, ο αριθμός των θανάτων από αυτό το αίτιο έχει μειωθεί στο μισό. Τοποθετώντας μαξιλάρια, μικρά προστατευτικά μαξιλαράκια, παιχνίδια ή σκεπάσματα στο κρεβατάκι του παιδιού σας, επίσης αυξάνει τον κίνδυνο πρόκλησης του συνδρόμου του αιφνίδιου θανάτου, επειδή οποιοδήποτε μικρό ή μαλακό υλικό μπορεί να εμποδίσει την αναπνοή του. Αν πρέπει να χρησιμοποιήσετε κουβέρτα, διπλώστε τη πολύ καλά γύρω από το κάτω μέρος και από τις πλευρές του στρώματος και φροντίστε να το έχετε σκεπασμένο το μωρό σας μέχρι το στήθος του και όχι παραπάνω για να μην μπορέσει να τη τραβήξει την κουβέρτα στο πρόσωπό του την ώρα που κοιμάται.

Η θερμοκρασία του νερού που πλένετε το μωρό σας πρέπει να είναι:
Α) 37 βαθμοί ^oC
Β) 32 βαθμοί ^oC
Γ) 39 βαθμοί ^oC

Η σωστή απάντηση είναι η Α. Ρυθμίστε τη θερμοκρασία για το μπάνιο του μωρού σας στους 37 βαθμούς ^oC για να αποφύγετε τη δημιουργία εγκαυμάτων. Το δερματάκι του μωρού σας είναι πολύ πιο ευαίσθητο από το δικό σας και μπορεί πολύ εύκολα να τραυματιστεί αν το νερό είναι πολύ ζεστό. Ελέγξτε τη θερμοκρασία του μπάνιου με τον αγκώνα ή τον καρπό σας ή χρησιμοποιήστε θερμόμετρο. Και να θυμάστε πάντα ότι δεν πρέπει να αφήνετε μόνο το παιδί σας στη μπανιέρα ούτε για ένα λεπτό – ακόμα και αν κάθεται στο καρεκλάκι του. Γιατί; Μπορεί να πνιγεί σε λιγότερο από δύο εκατοστά νερό ή να γλιστρήσει πολύ εύκολα από το καρεκλάκι του και να παγιδευτεί από  κάτω.

Η πόρτα που λειτουργεί με την άσκηση πίεσης είναι πιο ασφαλής από  την πόρτα που είναι «κολλημένη» στον τοίχο  για  βάλετε στην σκάλα σας; Σωστό ή λάθος; 

Λάθος. Ποτέ δεν πρέπει να τοποθετήσετε μία πόρτα που λειτουργεί με σύρτη στην κορυφή της σκάλας σας γιατί το μωρό σας μπορεί εύκολα να τον σπρώξει και να πέσει κάτω. Μία πόρτα όμως που είναι κολλημένη στον τοίχο και κλείνει με κάποιο στήριγμα είναι πιο σταθερή και ασφαλής, όμως βεβαιωθείτε ότι έχετε διαβάσει και ακολουθήσει σωστά τις οδηγίες εγκαταστάσεως και μεριμνήστε να τοποθετήσετε και μια στο τέλος της σκάλας. Αυτό θα κρατήσει μακριά το παιδί σας από το να πλησιάσει τις σκάλες και να μπουσουλήσει σε αυτές. Μία πόρτα με σύρτη είναι ιδανική για να την βάλετε ανάμεσα στα δωμάτια, όμως αναρτήστε τον σύρτη σε σημείο που να είναι έξω από τον χώρο που κινείται ο μπόμπιρας, έτσι ώστε να μην είναι σε θέση να στηριχθεί επάνω του και τον ανοίξει. Τα κάγκελα του μπαλκονιού σας και η κουπαστή μπορούν επίσης να αποβούν μοιραία για το παιδί σας. Οι αποστάσεις ανάμεσα στα κάγκελα δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερες από δέκα εκατοστά για να το εμποδίσουν από το να περάσει από μέσα και να πέσει ή να σφηνώσει το κεφάλι του ανάμεσά τους.

Το να αφήσετε το παιδί σας να χρησιμοποιεί τη στρατούλα είναι ασφαλές αρκεί να:
Α) Έχετε βάλει πόρτες ασφαλείας στην κορυφή αλλά και στο κάτω μέρος της σκάλας
Β) Η στρατούλα να έχει έναν μηχανισμό που να την κάνει να σταματάει στην άκρη σκαλιού ή σε ανώμαλη επιφάνεια.
Γ) Η στρατούλα να μην χωράει να περάσει από την πόρτα.
Δ) Δεν πρέπει ποτέ να αφήσετε το παιδί σας να χρησιμοποιήσει στρατούλα.

Ελπίζουμε να έχετε διαλέξει την Δ απάντηση. Αν και οι καινούριες προδιαγραφές έχουν κάνει τις στρατούλες πιο ασφαλείς, οι ειδικοί συμφωνούν ότι οι γονείς δεν πρέπει να τις χρησιμοποιούν. Οι μηχανισμοί που σταματούν τη στρατούλα, συχνά δεν μπορούν να αντισταθούν στη δύναμη των παιδιών και πολλές πόρτες στα καινούρια σπίτια είναι πολύ μεγάλες. Ακόμα, έρευνες έδειξαν ότι η χρήση της στρατούλας καθυστερεί το περπάτημα του παιδιού.

Τα πλαστικά στόμια που βγαίνουν τραβώντας τα είναι ο πιο ασφαλές τρόπος για να μην πάθει ηλεκτροπληξία το παιδί σας. Σωστό ή λάθος;

Λάθος. Δεν είναι πάντοτε αποτελεσματική η χρήση τους. Τα μωρά που μπουσουλάνε ή έχουν μόλις αρχίσει να περπατάνε, μπορούν πολύ συχνά να τραβάνε τα πλαστικά καλύμματα από τις πρίζες και να βάζουν άλλα αντικείμενα, όπως κλειδιά ή άλλα μεταλλικά πράγματα. Οι πιο ασφαλείς εναλλακτικές λύσεις είναι να τοποθετήσετε καλύμματα που μεταδίδουν ρεύμα μόνο όταν τοποθετηθεί η σωστή πρίζα, ή αυτά που έχουν γυριστά δόντια. Οι πρίζες  που γυρίζουν ή έχουν πορτάκι είναι άλλη επιλογή. Ή ακόμα θα μπορούσατε να εγκαταστήσετε ρελέ έτσι ώστε να πέφτει το ηλεκτρικό ρεύμα και να αποφεύγεται ο κίνδυνος ηλεκτροπληξίας.

Με την συνεργασία της κας Ιωάννας Δραμπέλη - Παιδιάτρου

imommy