Το παιδί σας παρουσιάζει υπερβολικό φόβο όταν βλέπει μύγες.
Φωνάζει,
παθαίνει πανικό, βάζει τα κλάματα. Από μικρή τις φοβότανε ωστόσο το
τελευταίο διάστημα η κατάσταση έχει επιδεινωθεί.
Αναρωτιέστε τι πρέπει
να κάνετε;
Specific phobia in Children
Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας κ. Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει:
Ειδική φοβία είναι η παράλογη ανησυχία
ή το άγχος για ένα ειδικό αντικείμενο ή κατάσταση, όπως τα ύψη, τα ζώα,
το αίμα κ.α.
Τρόποι αντιμετώπισης
Οι
ειδικές φοβίες αντιμετωπίζονται με διάφορους τρόπους αλλά συνήθως με
συνδυασμό θεραπειών. Είναι σημαντικό ο έφηβος να μην αποφεύγει αυτό που
φοβάται. Όπως αποδεικνύεται από έρευνες, οι φοβίες αντιμετωπίζονται με
πολύ καλά αποτελέσματα με τη γνωσιακή θεραπεία. Ο έφηβος εκτίθεται σε
αυτό που φοβάται κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες και έτσι, νιώθοντας
ασφαλής, μαθαίνει σταδιακά να βρίσκει άλλους τρόπους αντίδρασης σε ό,τι
τον φοβίζει ή τον αγχώνει. Σιγά σιγά ο φόβος του μειώνεται και μπορεί να
ελέγχει το άγχος ακόμα και όταν είναι μόνος. Μαθαίνει να ξεχωρίζει τις
ρεαλιστικές σκέψεις από τις μη ρεαλιστικές και αποκτά έναν έλεγχο στις
σκέψεις που τον βασανίζουν. Καμιά φορά χρειάζεται και φαρμακευτική
αγωγή.
Τι πρέπει να κάνετε
Αν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας παρουσιάζει κάποιες ειδικές φοβίες, ενημερωθείτε για αυτές όσο πληρέστερα μπορείτε.
Μιλήστε του και διαβεβαιώστε το ότι θα του περάσει.
Ζητήστε αμέσως βοήθεια από ειδικό, ψυχολόγο ή παιδοψυχολόγο.
Ίσως
πρέπει να εκπαιδευτείτε κι εσείς όχι μόνο για να αντιδράτε σωστά στις
ανησυχίες του παιδιού αλλά πιθανόν και στις δικές σας. Πολλές φορές πίσω
από ένα παιδί που παρουσιάζει φοβίες κρύβεται ένας γονιός με παρόμοιες
δυσκολίες.
Ζητήστε του, σε συνεργασία με τον ειδικό που το παρακολουθεί, να "εξασκηθεί" σαν να κάνει πρόβα σε συνθήκες που το αγχώνουν.
Προτρέψετε
το να έχει φίλους και μάλιστα να τους μιλήσει για τις δυσκολίες του, αν
τους εμπιστεύεται. Θα βοηθούσε στις δύσκολες στιγμές να το στηρίξουν
ψυχολογικά.
Οι αθλητικές δραστηριότητες βοηθούν αρκετά.
news
Σύμφωνα με
τους ειδικούς η καλύτερη ηλικία είναι όταν το παιδί γίνει 7 ετών, κι
αυτό διότι έχει αναπτύξει την πλειοψηφία των μόνιμων δοντιών του.
Αν το πρόβλημα είναι μεγάλο, υπάρχουν ορθοδοντικοί που προτείνουν
στους γονείς το παιδί τους να βάλει μία οδοντιατρική συσκευή σε
μικρότερη ηλικία, ακόμη κι αν έχει πολλά από τα μωρουδιακά δοντάκια.
Αφού αυτά «πέσουν», μπορεί να συνεχιστεί η θεραπεία με οδοντικά
στηρίγματα. Αυτό πάντως που συνιστούν οι περισσότεροι ορθοδοντικοί είναι
τα σιδεράκια καθώς το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Αυτό μπορεί να
γίνει όταν το παιδί γίνει 7 ετών μέχρι και 14.
Βέβαια επειδή το κάθε πρόβλημα με τα δόντια, από παιδί σε παιδί
διαφέρει, το καλύτερο είναι να συζητήσετε με τον οδοντίατρο ή τον
ορθοδοντικό σας. Είναι ο αρμόδιος που θα σας δώσει την κατάλληλη
θεραπεία.