Αν είσαι παιδί, έχεις το δικαίωμα να γνωρίζεις τα δικαιώματά σου! -Ένα νανούρισμα για τα δικαιώματά σου

Αν είσαι παιδί, δηλαδή ένας άνθρωπος αθώος, τρυφερός, πονετικός, αγαπάς τα άλλα παιδιά και δε θέλεις να σταματήσεις ποτέ να παίζεις, γράψε τι νιώθεις και τι σκέφτεσαι όταν βλέπεις παιδιά να κακοποιούνται, να κρυώνουν και να πεινάνε, να σε κοιτούν στα μάτια με ένα παράπονο μελαγχολικό και να περιμένουν από σένα κάτι.

Τι μπορείς να τους πεις; Τι μπορείς να κάνεις;

 

marwstam

 

Άρθρο 3
1. Σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν στα παιδιά, είτε αυτές λαμβάνονται από δημοσίους ή ιδιωτικούς οργανισμούς κοινωνικής προστασίας είτε από τα δικαστήρια, τις διοικητικές αρχές ή από τα νομοθετικά όργανα, πρέπει να λαμβάνεται πρωτίστως υπόψη το συμφέρον του παιδιού.

Το πλήρες κείμενο της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού

Αυτά που αγαπούν και αυτά που δε θέλουν τα παιδιά

Θόρυβος, επανάληψη, ρουτίνα....
Έννοιες που για τους μεγάλους έχουν αρνητική σημασία,
για τα παιδιά λειτουργούν ως βασικά εργαλεία ανάπτυξης.  

Τα παιδιά αγαπούν...
1. Την εξερεύνηση:
Τα καλάθια σκουπιδιών, οι σωλήνες, τα ντουλάπια της κουζίνας… ο,τιδήποτε κρύβει μέσα κάποιο θησαυρό. Και βέβαια, αυτές οι ανακαλύψεις είναι πάντα στο πλαίσιο της γνωστικής τους ανάπτυξης.
2. Το θόρυβο και τη φασαρία:
Τι θα γίνει αν πετάξω τα μακαρόνια μου στον τοίχο, χτυπήσω το πιρούνι μου στο τραπέζι και βάλω τα δάχτυλά μου μέσα στο χυμό μου; Ναι, είναι όλα θέμα γνωστικής ανάπτυξης.
3. Την επανάληψη:
Μπορεί μετά την εικοστή συνεχόμενη ανάγνωση της Κοκκινοσκουφίτσας να βαρεθείτε, αλλά τα παιδιά μαθαίνουν μέσω της επανάληψης. Όσο πιο πολλές φορές ακούσουν κάτι, τόσο περισσότερο θα το θυμούνται.
4. Τη ρουτίνα:
Τα μικρά παιδιά έχουν βραχεία μνήμη και δεν μπορούν να σκεφτούν το μέλλον. Χρειάζονται τη ρουτίνα για να ξέρουν τι να περιμένουν.
5. Τις ερωτήσεις:
Μπορεί να δοκιμάσουν την υπομονή σας με τα συνεχή «τι», «γιατί» και «πού», αλλά η περιέργεια για τον κόσμο σημαίνει ότι ο εγκέφαλος του παιδιού σας μεγαλώνει γρήγορα. Αρχίζει να αντιλαμβάνεται την αιτία και το αποτέλεσμα: ένα μεγάλο βήμα για ένα τόσο μικρό άνθρωπο. 

Τα παιδιά δε θέλουν...
1. Να τα πιέζουν:
Πώς να ευχαριστηθείς τη ζωή αν σε κυνηγούν συνεχώς και σου λένε να προχωρήσεις;
2. Τις διορίες:
Πρέπει να ζούμε τη ζωή μας σύμφωνα με προκαθορισμένα ωράρια που λένε ότι πρέπει να είμαστε στον παιδικό σταθμό συγκεκριμένη ώρα;
3. Την αντίσταση:
Όταν έχεις σιδερένια θέληση εκνευρίζεσαι όταν κάποιος άλλος θέλει να σου επιβάλλει τη γνώμη του. Τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν ότι εσείς είστε το αφεντικό!
4. Τις επιταγές της μόδας:
Ποιος λέει ότι δεν μπορεί να φορέσει μποτάκια την πιο ζεστή μέρα του καλοκαιριού ή τα αγαπημένα του σανδάλια μια βροχερή μέρα; Οι ειδικοί της μόδας; Ναι καλά! 
5. Τη λέξη «όχι!»:
Εκτός κι αν είναι αυτά που τη λένε.

Με τη συνεργασία της Κατερίνας Θεοδωρίδου (MSc, PGDip ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια).

imommy

«Ένα κοριτσάκι, ένα κοριτσάκι. Γρήγορα, γρήγορα»... «La scelta di Catia - 80 miglia a sud di Lampedusa»

Άψυχα κορμιά, ουρλιαχτά παιδιών και φωνές για βοήθεια στα νερά της Λαμπεντούζα (video)
Τις προσπάθειες των διασωστών και τις δραματικές στιγμές μεταναστών που παλεύουν για τη ζωή τους, παρουσιάζει ντοκιμαντέρ που αποτελείται από μία σειρά από βίντεο που έχουν καταγράψει τα μέλη του πολεμικού ναυτικού της Ιταλίας και δημιουργήθηκε σε συνεργασία με την τηλεόραση της Rai και την εφημερίδα Corriere della Sera.

Οι μαρτυρίες των διασωστών συγκλονίζουν και οι περιγραφές τους είναι ανατριχιαστικές.

«Κάτω από το νερό περνάει ένα πτώμα, σχεδόν γυμνό. Η θάλασσα του έχει πάρει ακόμα και τα ρούχα και από τις εικόνες δεν είναι κατανοητό αν πρόκειται για άνδρα ή γυναίκα. Μετά φαίνεται ένα αγόρι που ουρλιάζει, δε θέλει να αφήσει το άψυχο κορμί, γραπώνεται από αυτό σαν να πρόκειται για σχεδία, ενώ για εμάς το σώμα αυτό αντιπροσωπεύει μόνο το θάνατο. Για το παιδί, όμως, αυτό αποτελεί τη ζωή και ίσως πρόκειται για τον πατέρα ή τη μητέρα του. Οι ναυτικοί του φωνάζουν να το αφήσει, εκείνο, όμως, δε θέλει. Τότε το πιάνουν από τα χέρια και το μεταφέρουν στο σκάφος. Εκείνο κλαίει με απόγνωση, ενώ στο πλάνο το άψυχο κορμί σιγά σιγά εξαφανίζεται», αναφέρει το δημοσίευμα της Corriere della Sera για το ντοκιμαντέρ.

«Problem my friend. Please, please my son. I can’t swim, I can’t swim, please», λένε με όσες λέξεις στα αγγλικά γνωρίζουν οι μισοβυθισμένοι άνθρωποι στο πλήρωμα του πολεμικού ναυτικού.

«Ένα κοριτσάκι, ένα κοριτσάκι. Γρήγορα, γρήγορα», ακούγεται η φωνή ενός διασώστη, ενώ το μικρό παιδί συγκλονίζει με τη σπαρακτική φωνή του.

Για να περιγράψει τις δραματικές στιγμές της διάσωσης, η υπολογαχός Κάτια Πελεγκρίνο του πλοίου Λίμπρα του πολεμικού ναυτικού, μιλάει στην κάμερα λέγοντας με συγκίνηση ότι οι σκηνές που ζει σχεδόν καθημερινά την ακολουθούν κάθε στιγμή της ημέρας.

«Θυμάμαι τα παιδιά που κοιμόντουσαν στη θάλασσα και ο δύτης τα μετέφερε στο σκάφος, αλλά για να κάνω χώρο για τους ζωντανούς τα εγκατέλειπα και πάλι στη θάλασσα», «Αναγκάστηκα να τους αφήσω στη θάλασσα και ήταν σαν να άφηνα εκεί ένα κομμάτι της καρδιάς μου», «Την επόμενη ημέρα σκέφτεσαι όσα συνέβησαν και ξυπνούν μέσα στο μυαλό σου τα τέρατα», «Αλλαξαν οι προτεραιότητές μου, όταν πήγα σπίτι και αγκάλιασα την κόρη μου, Μπάρμπαρα, κατάλαβα πόσο τυχερή είναι η κόρη μου», είναι μόνο μερικές από τις μαρτυρίες όσων ρισκάρουν τη ζωή τους για να χαρίσουν ζωή στους ανθρώπους που απεγνωσμένα ζητούν μία δεύτερη ευκαιρία, μακριά από πολέμους, συγκρούσεις και φτώχεια.

Το ντοκιμαντέρ «Η επιλογή της Κάτια - 80 μίλια νότια της Λαμπεντούζα», θα μεταδίδεται καθημερινά από την ερχόμενη Δευτέρα στην ιστοσελίδα της Corriere della Sera και θα αφηγείται τις δραματικές υποθέσεις διάσωσης μεταναστών και την ιστορία της Κάτια Πελεγκρίνο.

newsit