Δασκάλα αποκάλεσε «σατανά» έναν 4χρονο επειδή είναι αριστερόχειρας

Όχι στον μεσαίωνα, όχι.
Τώρα έγινε αυτό και δεν έγινε καμία επίπληξη στη δασκάλα!!
-------------
Δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια της η μητέρα του τετράχρονου Zayde Sands από την Οκλαχόμα, όταν μια μέρα που γύρισε ο μικρός από το νηπιαγωγείο διάβασε ένα σημείωμα από την δασκάλα του, στο οποίο απαιτούσε να μην επιστρέψει το παιδί στο σχολείο.

Oklahoma Pre-K teacher allegedly calls being left-handed ‘evil’ and ‘sinister’

Στο σημείωμά της, η δασκάλα αποκαλούσε τον μικρούλη «διάβολο», «σατανικό», «κακό» και «άτυχο» και όλα αυτά γιατί πολύ απλά ο Zayde είναι αριστερόχειρας.

Η απίστευτη εκπαιδευτικός, τόνιζε επίσης ότι και ο διάβολος ήταν αριστερόχειρας και ότι έχει μπει μέσα στο παιδί και δεν τον αφήνει να γράψει με το δεξί.

Η μητέρα του Zayde είχε παρατηρήσει ότι ο γιος της είχε αρχίσει να γράφει με το δεξί, αλλά δεν μπορούσε να φανταστεί τον λόγο. 

Όταν όμως τον ρώτησε, ο μικρός της είπε ότι το να γράφει κάποιος με το αριστερό είναι κακό, όπως του είπε η δασκάλα του. Φυσικά με το που έμαθε την αλήθεια πήγε στο σχολείο για να ζητήσει το λόγο.

«Είναι τρελό, το ότι η ίδια του η δασκάλα τον παρομοίασε με διάβολο, επειδή μόνο και μόνο γράφει με το αριστερό χέρι. Και τελικά, δεν έγινε καμία επίπληξη στη δασκάλα, που φέρθηκε τόσο λάθος στον γιο μου», είπε η μητέρα του 4χρονου, ο οποίος δεν πηγαίνει πλέον στο συγκεκριμένο νηπιαγωγείο.

star

σχετικά

Όταν το παιδί σας είναι αριστερόχειρας
Help for left ...

12 Μαρ 2011

Συμβουλές για παιδιά που είναι αριστερόχειρα | To χαμομηλάκι

31 Αυγ 2012

Ανοικτή πληγή η σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών

Κύπρος
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΜΒΡΟΝΤΗΤΗ 
ΤΙΣ ΑΠΑΝΩΤΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

Τρομάζουν τα στοιχεία της Αστυνομίας για τις υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας
Δεν νοείται να κατηγορείται ένας εκπαιδευτικός για σεξουαλική παρενόχληση ενός παιδιού και την ίδια στιγμή να μαθαίνουμε ότι κατηγορήθηκε και στο παρελθόν, αλλά επειδή δεν ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες δίωξής του μετατέθηκε από το ένα σχολείο στο άλλο, μεταφέροντας το πρόβλημα
Η παιδική πορνογραφία έχει αυξηθεί δραματικά λόγω της πρόσβασης στο διαδίκτυο. Την ίδια ώρα, όμως, έχει αυξηθεί και η ικανότητα της Αστυνομίας, σε συνεργασία με άλλες Αστυνομίες της Ε.Ε., να εντοπίζει τέτοια περιστατικά.

ΣΟΚΑΡΟΥΝ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ
Τα στατιστικά στοιχεία της τελευταίας τετραετίας, που κατέχει το Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του Αρχηγείου Αστυνομίας, καταγράφουν τις ανησυχητικές διαστάσεις που έχει αρχίσει να λαμβάνει το φαινόμενο στην Κύπρο.
* 2011: καταγράφηκαν 37 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας και 1 υπόθεση πρόσκλησης σε παιδική πορνογραφία
* 2012: καταγράφηκαν 44 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας και καμία υπόθεση πρόσκλησης σε παιδική πορνογραφία
* 2013: καταγράφηκαν 17 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας και 6 υποθέσεις πρόσκλησης σε παιδική πορνογραφία
* 2014: Καταγγέλθηκαν συνολικά 103 υποθέσεις
* 2015: Καταγγέλθηκαν μέχρι στιγμής 112 υποθέσεις

Η σεξουαλική παρενόχληση ή και κακοποίηση παιδιών και η παιδική πορνογραφία είναι άμεσα συνυφασμένες. Το παιδί, μέσα από την έκθεσή του σε πορνογραφικό υλικό, υπόκειται σε σεξουαλική κακοποίηση.

Τέτοια περιστατικά έχουν προσλάβει δραματικές διαστάσεις στον τόπο μας, αλλά και διεθνώς. Οι τελευταίες υποθέσεις για κατ’ ισχυρισμόν σεξουαλική παρενόχληση ή και κακοποίηση παιδιών και δη μαθητών σε δημόσια σχολεία έχουν προκαλέσει ιδιαίτερη ανησυχία και ταραχή στην κοινωνία, που παρακολουθεί εμβρόντητη τις απανωτές καταγγελίες να έρχονται στην επιφάνεια. Την ίδια ώρα, τα στοιχεία της Αστυνομίας για τις υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας τρομάζουν. 

Ειδικότερα, παρατηρείται ραγδαία αύξηση των υποθέσεων παιδικής πορνογραφίας από το 2013 και εντεύθεν. Ενδεικτικά, αναφέρεται ότι το 2013 καταγράφηκαν 23 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας, το 2014 καταγγέλθηκαν 103 υποθέσεις και το 2015 (μέχρι στιγμής) 112 υποθέσεις.

«Σπάζει» η σιωπή
Σύμφωνα με τους αρμόδιους φορείς, και δη την Αστυνομία, η τεράστια απόκλιση που παρατηρείται στους αριθμούς οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους. Πρώτον, και ενθαρρυντικό, είναι ότι τα παιδιά-θύματα, αλλά και οι γονείς τους άρχισαν να «σπάζουν» τη σιωπή τους, και να καταγγέλλουν αυτά τα εγκλήματα στα αρμόδια τμήματα. 

Δεύτερον, επίσης, σημαντικό, είναι ότι το αρμόδιο Τμήμα της Αστυνομίας, που αφορά στην καταπολέμηση του ηλεκτρονικού εγκλήματος έχει ενισχυθεί σημαντικά, ενώ διατηρεί άψογη συνεργασία με τη Εuropol και Interpol, αλλά κι άλλες Οργανώσεις του εξωτερικού, με αποτέλεσμα να γίνεται κατορθωτός ο εντοπισμός και η εξάρθρωση δικτύων διακίνησης παιδικής πορνογραφίας.

Ο εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομίας Ανδρέας Αγγελίδης ανέφερε στη «Σημερινή» ότι η συνεργασία του αρμοδίου γραφείου της Αστυνομίας με ξένες υπηρεσίες, όπως της Europol και Interpol, φέρει αποτέλεσμα. Επίσης, σύμφωνα με τον κ. Αγγελίδη, το κοινό πλέον δεν διστάζει τόσο να καταγγείλει τέτοιες υποθέσεις, σε σχέση με παλαιότερα. Ως Αστυνομία, πρόσθεσε, δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στην πρόληψη, μέσα από την ενημέρωση του κοινού και ιδίως των γονέων, σε μια προσπάθεια να παραμένουν σε εγρήγορση και να δίνουν την ανάλογη προσοχή στα παιδιά.

Επαναθυματοποιείται το παιδί
Η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού Λήδα Κουρσουμπά ανέφερε ότι η παιδική πορνογραφία είναι πολύ σοβαρό αδίκημα και μάλιστα διακρίνεται από την παραδοσιακή πορνογραφία. «Από μόνη της», είπε, «η ύπαρξη παιδικής πορνογραφίας είναι ποινικό αδίκημα. Η έκθεση παιδιού σε πορνογραφικό υλικό είναι κακοποίηση και είναι κάτι που το παιδί μεταφέρει σε όλη του τη ζωή. Και επαναθυματοποιείται».
Πρόσθεσε ότι γι’ αυτό και ο νέος νόμος, που ψηφίστηκε τον περασμένο Ιούνιο, έχει καθορίσει την απλή κατοχή παιδικού πορνογραφικού υλικού, που τιμωρείται με δέκα χρόνια φυλάκισης. 

Πρέπει να είμαστε όλοι σε εγρήγορση, ώστε να προλαμβάνουμε τέτοια αδικήματα. Επίσης, θα πρέπει να γίνεται διεξοδική διερεύνηση τέτοιων υποθέσεων. Και τόνισε: «Δεν νοείται να κατηγορείται σήμερα ένας εκπαιδευτικός για σεξουαλική παρενόχληση ενός παιδιού και την ίδια στιγμή να μαθαίνουμε ότι κατηγορήθηκε και στο παρελθόν για τέτοιου είδους υποθέσεις, αλλά δεν ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες δίωξής του και μετατέθηκε από το ένα σχολείο στο άλλο, μεταφέροντας το πρόβλημα. 

Αυτά δεν ικανοποιούν ούτε το περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας μας, αλλά δεν είναι και σωστή διαχείριση από μια πολιτεία, που θέλει να πατάξει τέτοιου είδους αποτρόπαια εγκλήματα».

Υπάρχουν κι άλλες καταγγελίες…
Ο Πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδέσμου Γονέων Μέσης Εκπαίδευσης Πέτρος Κουλέρμος εξέφρασε αποτροπιασμό, αγανάκτηση και θυμό. Και πρόσθεσε: «Φανταστείτε αυτούς τους γονείς, που τα παιδιά τους έχουν δεχθεί σεξουαλική παρενόχληση εντός του σχολείου, πόσο θυμό και αγανάκτηση νιώθουν. 

Δεν αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει ήπια σεξουαλική παρενόχληση, για την οποία να τιμωρηθεί με προφορική ή και γραπτή επίπληξη κάποιος εκπαιδευτικός, όταν συμβεί κάτι τέτοιο στο παιδί τους.

Είναι ο ίδιος ο θυμός, η ίδια αγανάκτηση που νιώθουμε από το πρώτο περιστατικό, αλλά και από το δεύτερο περιστατικό που έχει συμβεί στο ίδιο παιδί. Το δικό μας αίτημα προς τις αρμόδιες Αρχές είναι να επιταχυνθούν οι διαδικασίες δίωξης τέτοιων προσώπων και καλούμε τους γονείς να είναι κοντά στα παιδιά τους, να θωρακίσουμε τα παιδιά μας και ν’ αρχίσουν να κάνουν καταγγελίες στους οργανωμένους συνδέσμους γονέων και στις ομοσπονδίες». Πάντως, ο κ. Κουλέρμος τόνισε πώς καταγγελίες υπάρχουν κι άλλες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις «και να φανταστείτε ότι υπάρχουν άλλοι τόσοι μαθητές και μαθήτριες που δεν τολμούν να το πουν στους γονείς τους».

«Όχι λαϊκά δικαστήρια»
Ο Πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ Δημήτρης Ταλιαδώρος ανέφερε ότι τέτοια φαινόμενα είναι απαράδεκτα για την ΟΕΛΜΕΚ, αλλά δεν είναι σωστό να δίνεται λανθασμένη εικόνα. Και επισήμανε: «Δυστυχώς, η εικόνα που δόθηκε προς τα έξω είναι ότι τα σχολεία έχουν λειτουργήσει δέκα μόλις ημέρες και εμφανίστηκαν όλα αυτά. Πρόκειται για υποθέσεις από το 2013 και το 2014. Ως ΟΕΛΜΕΚ, λέμε ότι καμία ανοχή δεν μπορεί να επιδειχθεί σε τέτοια παραπτώματα. 
....................
Αντίθετες περιπτώσεις
Ο Υπουργός Παιδείας Κώστας Καδής τόνισε στο ΡΙΚ ότι το Υπουργείο Παιδείας αντιμετωπίζει πολύ αποφασιστικά τέτοια περιστατικά. Και εξήγησε: «Θα είμαστε αμείλικτοι όσον αφορά την αντιμετώπιση και διαχείριση αυτών των περιστατικών. Μόλις έρχονται τέτοιες περιπτώσεις ενώπιόν μας λαμβάνονται αμέσως μέτρα». Σύμφωνα με τον κ. Καδή, το συγκεκριμένο περιστατικό με τον καθηγητή έγινε πριν από ενάμιση χρόνο και είχε επιβληθεί τότε ποινή, υπήρξε νέο κρούσμα και τότε τέθηκε σε διαθεσιμότητα ο συγκεκριμένος εκπαιδευτικός.
Η πρώτη ποινή αφορούσε αυστηρή επίπληξη, όπως προβλέπεται από τους κανονισμούς. Θα πρέπει, όμως, να εξηγήσω», πρόσθεσε, «ότι διαφορετικά θα αντιμετωπίσει κάποιος μια πολύ απλή λεκτική παρενόχληση και διαφορετικά θα αντιμετωπιστεί μια παρενόχληση ή κακοποίηση. Την ίδια ώρα, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί έχουν παρουσιαστεί και αντίθετες περιπτώσεις». Όπως αποκάλυψε, μαθητές, που για οποιοδήποτε λόγο είχαν πρόβλημα με κάποιους εκπαιδευτικούς, κατήγγειλαν υποτιθέμενη παρενόχλησή τους, που εκ των υστέρων διαπιστώθηκε ότι ήταν αβάσιμη.

Οι καταγγελίες των μαθητών
Επισημαίνεται ότι το τελευταίο διάστημα καταγγέλθηκαν τρία περιστατικά για κατ’ ισχυρισμόν σεξουαλική παρενόχληση ή και κακοποίηση μαθητών από καθηγητές. 

Το τελευταίο αφορά καθηγητή Βιολογίας, ο οποίος τέθηκε σε διαθεσιμότητα, μετά την επίδοση του κατηγορητηρίου εναντίον του από το Υπουργείο Παιδείας στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας. Η καταγγελία εναντίον του καθηγητή έγινε πριν από ενάμιση χρόνο, από μαθήτρια Γυμνασίου. Η καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην ολοκλήρωση της διερεύνησης οφείλεται στο γεγονός ότι ο ερευνών λειτουργός του Υπουργείου Παιδείας, που ανέλαβε την υπόθεση, απεβίωσε και η έρευνα έπρεπε να ξεκινήσει από την αρχή.

Στο μεταξύ, ο καθηγητής είχε μετατεθεί στη Λεμεσό, όμως, φέτος επέστρεψε στην Πάφο και στο Λύκειο, όπου άρχισε να φοιτά η μαθήτρια που τον κατήγγειλε. 
Αυτό προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στη μαθήτρια και στην οικογένειά της. 
Σε μιαν άλλη περίπτωση, εκπαιδευτικός, στο μάθημα της Πληροφορικής, κατηγορείται για κατοχή και διακίνηση πορνογραφικού υλικού, και είχε καταγγελθεί από μητέρα 14χρονου μαθητή. Ήδη έχει τεθεί σε διαθεσιμότητα. Επίσης, έχει ήδη ανανεωθεί η διαθεσιμότητα καθηγητή Τέχνης, που καταγγέλθηκε για παρενόχληση 13χρονου κοριτσιού, πριν από μερικούς μήνες. Τονίζεται ότι αρκετές είναι και οι υποθέσεις κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού το τελευταίο διάστημα.

Ενημέρωση ίσον πρόληψη
.......................
«.....Όσον αφορά την καταπολέμηση αυτού του αδικήματος, θα πρέπει πρώτα να καταπολεμήσουμε τη ζήτηση. Δηλαδή, θα πρέπει να δώσουμε ένα μήνυμα μηδενικής ανοχής στην κοινωνία, γι’ αυτούς που ακόμα μπορεί να το σκέφτονται από περιέργεια να βρουν παιδική πορνογραφία και δεύτερον να ενημερώσουμε τα παιδιά μας σωστά, ώστε να μην καταστούν θύματα παιδικής πορνογραφίας. Ενημέρωση ίσον πρόληψη».

περισσότερα εδώ: sigmalive

«H Φρίντα είναι παράξενη σαν κι εσένα» - Αν το παιδί σας νιώθει διαφορετικό, διαβάστε του για τη Frida Kahlo

Για όλους τους γονείς, που τα παιδιά τους νιώθουν διαφορετικά. Που τα παιδιά τους, παραπονιούνται ότι τα κοροϊδεύουν.
      Το παρακάτω άρθρο το βρήκαμε στην ιστοσελίδα doctv.gr και το υπογράφει ο Γιάννης Μουνδέλας και η Νίκη Σταθιά. 

Πρόκειται για ένα κόμικ που ονομάζεται «Παράξενη σαν εμένα: H Φρίντα είναι παράξενη σαν κι εσένα».

Διαβάστε στα παιδιά σας για τη Φρίντα Κάλο και δείξτε τους το κόμικ. Σίγουρα θα νιώσουν όμορφα και μοναδικά παρά τη διαφορετικότητά τους!

mothersblog

Πρέπει να αφήνουμε το μωρό μας να κλαίει; Οι επιστήμονες απαντούν

Δημοφιλή βιβλία που επενδύουν – ή επειδή επενδύουν – στην ανάγκη για ευκολία των σύγχρονων γονιών και τους καθοδηγούν να αντιμετωπίσουν τα μικρά παιδιά τους επιφανειακά και με τρόπους πολύ μακριά από την επιστημονική πραγματικότητα. 

Γκουρού γονιών που συμβουλεύουν να αφήνουν τα μωρά τους να κλαίνε επίτηδες για να μην κακομάθουν και να γίνουν από νωρίς πειθήνια και «καλόβολα». Ιστοσελίδες, περιοδικά για γονείς, παππούδες και γιαγιάδες που εφιστούν την προσοχή στους νέους γονείς να μην «κακομαθαίνουν» τα βρέφη τους με πολλή αγκαλιά και να τα αφήνουν να κλαίνε μέχρι να πέσουν για ύπνο.
γράφει ο Δρ. Στέλιος Παπαβέντσης,
Παιδίατρος – Σύμβουλος Γαλουχίας

Ας δούμε μόνο τέσσερις από τις πολλές έρευνες που έχουν δημοσιευθεί τα τελευταία χρόνια σχετικά με το ζήτημα.Η πρώτη από το Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, δημοσιευμένη ήδη από το 2003.

Πολύ συνοπτικά, στον οργανισμό του νέου ανθρώπου λειτουργούν δύο νευρο-ορμονικά συστήματα με αντίθετες δράσεις. Το ένα, με επικεφαλείς τις ορμόνες ωκυτοκίνη, σεροτονίνη, προλακτίνη, ενδορφίνες και το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα προσφέρουν με την ωρίμανση και την ενεργοποίησή τους στο παιδί ηρεμία, άνοιγμα στον έξω κόσμο, αγάπη, ενσυναίσθηση, ένωση με τον κόσμο. Στον αντίποδα υπάρχουν συστήματα επιβίωσης, συστήματα συναγερμού που συντηρούν τον οργανισμό σε συνθήκες κινδύνου, στα οποία προεξάρχουν οι ορμόνες κορτιζόλη, αδρεναλίνη και το συμπαθητικό νευρικό σύστημα. 

Με την συνεχή ενεργοποίηση αυτών των συστημάτων, ο οργανισμός καταφέρνει να επιβιώσει σε πλαίσιο κινδύνου επιβίωσης, αλλά με μεγάλο τίμημα: άγχος, κατάθλιψη, στροφή προς τα μέσα, αποσύνδεση από τον κόσμο και θάνατο εγκεφαλικών κυττάρων και εγκεφαλικών συνάψεων. Οι ερευνητές από την Καλιφόρνια διαπίστωσαν ότι βρέφη που υφίστανται συχνή σωματική τιμωρία (π.χ. χτύπημα στο γλουτό) έχουν υψηλή ορμονική αντιδραστικότητα στο στρες. Τα βρέφη αυτά έδειχναν έντονο στρες σε επαναλαμβανόμενους αποχωρισμούς από τη μητέρα τους, σε συνδυασμό με την παρουσία ενός ξένου προσώπου. 

Επιπρόσθετα, βρέφη που βίωναν συχνή συναισθηματική απόσυρση από τη μητέρα τους (είτε ως αποτέλεσμα κατάθλιψης της μητέρας, είτε ως στρατηγική της μητέρας να χρησιμοποιεί την απόσυρσή της ως τακτική ελέγχου για να διαμορφώσει την συμπεριφορά του παιδιού) βρέθηκε να έχουν σε χρόνια βάση υψηλά επίπεδα κορτιζόλης στο αίμα τους.

Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι ακόμα και ήπιες μορφές κακομεταχείρισης κατά την βρεφική ηλικία (κάτω του ενός έτους) έχουν δυνητικά επιπτώσεις αρνητικές στην λειτουργία του αδρενοκορτικοειδούς συστήματος του παιδιού, ενός από τα βασικά συστήματα άγχους και κόκκινου συναγερμού.

Προχωρούν λέγοντας ότι υπάρχει ορμονικό κόστος όταν οι μητέρες απαντούν στα βρέφη τους (εσκεμμένα ή χωρίς πρόθεση) με τέτοιον τρόπο ώστε να περιορίζουν την διαθεσιμότητά τους στο να βοηθήσουν το παιδί τους να διαχειριστεί το στρες. 
Αυτές οι διαταραγμένες ορμονικές απαντήσεις όταν η μητέρα δεν ανταποκρίνεται μπορεί να μεταβάλλουν την λειτουργία του άξονα υποθαλάμου – υπόφυσης – επινεφριδίων (HPA) με τέτοιους τρόπους που, εφόσον συνεχίζονται, είναι πιθανό να οδηγούν σε αυξημένο κίνδυνο για ανοσολογικές διαταραχές, ευαισθητοποίηση σε χρόνιο στρες, γνωσιακά ελλείμματα και κοινωνικο-συναισθηματικά προβλήματα.
Ας δούμε μια δεύτερη, ακόμα πιο εντυπωσιακή έρευνα από το Τέξας, δημοσιευμένη το 2012. Οι ερευνητές από το Τμήμα Ψυχολογίας εξέτασαν 25 βρέφη ηλικίας 4 με 10 μηνών, που συμμετείχαν με τις μητέρες τους σε ένα ενδο-νοσοκομειακό πείραμα «εκπαίδευσης ύπνου» διάρκειας 5 ημερών, όπου τα βρέφη μάθαιναν να ηρεμούν από μόνα τους κατά την φάση μετάβασής τους στον ύπνο, αφήνοντάς τα να κλαίνε. Οι επιστήμονες θέλησαν να εξετάσουν ποια επίδραση έχει η μη ανταπόκριση των μητέρων των βρεφών και η έλλειψη συγχρονισμού ανάμεσα στις ανάγκες των βρεφών και στις απαντήσεις των μητέρων.

Η παρατήρηση έγινε σε δύο επίπεδα: στο πρώτο, αυτό της συμπεριφοράς, οι επιστήμονες παρατήρησαν την συμπεριφορά του παιδιού και της μητέρας πριν και μετά τον χειρισμό μη ανταπόκρισης από τη μητέρα. Στο δεύτερο επίπεδο, το ορμονικό, οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα κοριζόλης – της κύριας ορμόνης του στρες – στο σάλιο της μητέρας και του παιδιού, πριν την έναρξη της διαδικασίας του ύπνου και αφού το παιδί έπεσε για ύπνο.

Διαβάστε πολύ προσεκτικά τι βρήκαν: 
Την πρώτη μέρα, που δεν είχε αρχίσει ακόμα η «εκπαίδευση ύπνου» του βρέφους, τα επίπεδα της κορτιζόλης σε μητέρα και βρέφος βρίσκονταν σε συνεχή συντονισμό μετά από μια μέρα με κοινές δραστηριότητες. 
Την πρώτη μέρα που εφαρμόστηκε η μη ανταπόκριση της μητέρας στο βρέφος κατά τον ύπνο – δηλαδή να αφήσουν το μωρό να κλαίει μέχρι να κοιμηθεί – , οι απαντήσεις κορτιζόλης αυξήθηκαν και στο παιδί και στη μητέρα, δηλαδή και οι δύο αγχώθηκαν με την διαδικασία.
Ωστόσο, στην τρίτη μέρα του προγράμματος, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι απαντήσεις του βρέφους οι φυσιολογικές – ορμονικές και της συμπεριφοράς τους ήταν σε διάσταση μεταξύ τους και εκ διαμέτρου αντίθετες: 

Στην συμπεριφορά, αυτό που φαίνεται προς τα έξω, προς τη μητέρα, δεν έδειξαν πια στρες και κλάμα κατά την μετάβαση στον ύπνο. Όμως, τα επίπεδα κορτιζόλης ήταν το ίδιο αυξημένα όπως και την πρώτη μέρα που ξεκίνησε η διαδικασία. Εφόσον όμως τα βρέφη δεν έδειχναν σημάδια ανησυχίας, αυτήν την φορά η μητέρα δεν αγχωνόταν καθόλου και τα επίπεδα κορτιζόλης τα δικά της ήταν μειωμένα, ενώ του παιδιού της την ίδια ώρα αυξημένα. Επομένως, η αποσύνδεση της συμπεριφοράς του βρέφους από την ορμονική- φυσιολογική απάντηση του οργανισμού του επέφερε μη συγχρονισμό ανάμεσα στα επίπεδα στρες μητέρας και βρέφους.

Τι σημαίνουν αυτά λίγο πιο απλά; Οι γονείς εφαρμόζουν πολλές φορές την μέθοδο του ελεγχόμενου κλάματος – που στην ουσία δεν αποτελεί καμία μέθοδο, απλά αφήνεις το παιδί να κλαίει μέχρι παραίτησης – και για τις πρώτες ώρες, ή νύχτες, το παιδί εκδηλώνει στην συμπεριφορά του έκδηλα σημάδια στρες και πολύ κλάμα, κάτι το οποίο αγχώνει και τους ίδιους τους γονείς. 

Όταν οι γονείς επιμένουν με την τακτική της μη ανταπόκρισης, κάποια στιγμή μετά από 2-3 νύχτες πολλά βρέφη φαίνεται να «ηρεμούν». Έρχεται η ώρα του ύπνου, τα βάζουν μόνα στο κρεβατάκι τους, εκείνα ίσως δείχνουν μια μικρή γκρίνια και έπειτα φαίνεται να πέφτουν «ήσυχα» για ύπνο. Τότε οι γονείς δεν αγχώνονται, είναι ευχαριστημένοι με το κατόρθωμα της τιθάσευσης της συμπεριφοράς του παιδιού τους και πιστεύουν ότι το μωρό έμαθε ήρεμο να κοιμάται. 

Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει είναι ότι το μωρό απλά παραιτήθηκε από την εκδήλωση των συμπτωμάτων άγχους: 
Το άγχος μέσα του συνεχίζει να υπάρχει στα ύψη, αλλά εκείνο δεν το εκδηλώνει, δεν κλαίει, δεν το εκφράζει, το εσωτερικεύει. Αποσυνδέεται από τον κόσμο, κλείνεται στον ...

Είναι τα παιδιά σου προ-έφηβοι ή έφηβοι; Όταν σου έρχεται να τους βάλεις τις φωνές ...

Η αλήθεια είναι πως η ζωή με έναν (ή περισσότερους) προεφήβους και εφήβους στο σπίτι είναι σχετικά δύσκολη. Είναι όμως σίγουρο ότι δεν θα γίνει καλύτερη, αν αντιμετωπίζετε τις (αναπόφευκτες) συγκρούσεις σας βάζοντας τις φωνές. 

Η Σίλα Μακ Γκρέιθ, στο βιβλίο της Yell Less Love More (Φώναζε λιγότερο, Αγάπα περισσότερο) μας δίνει μερικές συμβουλές για να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα πιο χαλαρά.

1. Όταν νιώθετε ότι αρχίζετε να βγαίνετε εκτός εαυτού, απομακρυνθείτε λίγο από το χώρο, πάρτε βαθιές ανάσες και υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι το να αρχίσετε να βάζετε τώρα τις φωνές δεν είναι ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος να λύσετε το πρόβλημα.

2. Φέρτε στο μυαλό σας την εικόνα του παιδιού σας όταν ήταν μωρό, τότε που το βλέπατε τόσο μικρό κι ανυπεράσπιστο και θέλατε να φτιάξετε ένα πύργο αγάπης και να το κρατήσετε μέσα για να το προστατεύετε από κάθε κακό. Είναι ακόμα το ίδιο παιδί κι όπως τότε έχει και τώρα ανάγκη από την αγάπη σας.

3. Μπείτε για λίγο στη θέση του. Είναι σε μια ηλικία που βλέπει το σώμα και την ψυχολογία του να αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη κι έχει να αντιμετωπίσει ένα σωρό κοινωνικές και συναισθηματικές προκλήσεις. Θυμηθείτε πώς νιώθατε εσείς στην ίδια ηλικία.

4. Συνειδητοποιείτε ότι απλά περνάτε μια φάση που σύντομα θα περάσει. Ναι, υπάρχει μεγαλύτερη ένταση στο σπίτι και οι διαφωνίες σας είναι συχνές, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η σχέση με το παιδί σας θα είναι έτσι για πάντα. Εάν το δείτε σαν κάτι προσωρινό, είναι πιο πιθανό να καταφέρετε να το ξεπεράσετε χωρίς φωνές.

5. Κάντε ό,τι σας βοηθάει να ηρεμήσετε (εκτός από το να φωνάξετε). Βγείτε για μια βόλτα στον καθαρό αέρα, κάντε ένα ντους ή απλά ζητήστε να σταματήσετε τη συζήτηση ώστε να μείνετε για λίγο μόνοι και να σκεφτείτε. Έτσι, βοηθάτε τον εαυτό σας να χαλαρώσει από την ένταση και επιπλέον δίνετε ένα καλό παράδειγμα στο παιδί σας για να μάθει πώς να διατηρεί τον αυτοέλεγχό του.

6. Φροντίστε τον εαυτό σας. Θα χρειαστείτε πολλή ενέργεια και ψυχική δύναμη μέχρι να βγει το παιδί σας από το «τούνελ» της εφηβείας, γι’ αυτό μην πιέζετε τον εαυτό σας. Βάλτε στις προτεραιότητές σας να κοιμάστε και να τρώτε καλά και να αφιερώνετε κάποιο από το χρόνο σας σε κάτι που σας κάνει χαρούμενους. Δεν είναι εγωισμός, είναι ανάγκη.

7. Εστιάστε σε ό,τι είναι θετικό. Εάν γκρινιάζετε όπου σταθείτε κι όπου βρεθείτε για το πόσο κουραστική είναι η καθημερινότητα με έναν προ-έφηβο ή έναν έφηβο, «ξυπνάτε» μέσα και στους δυο σας τα αρνητικά συναισθήματα που αργά ή γρήγορα θα σας φέρουν σε μια νέα κόντρα. Όταν σκεφτόμαστε θετικά, τότε τείνουμε και να αντιδράμε θετικά, δηλαδή χωρίς φωνές.

8. Απολαύστε στιγμές μαζί του. Μπορεί να έχει αρχίσει να διεκδικεί την αυτονομία και την ανεξαρτησία του, όμως έχει ακόμα ανάγκη τη συντροφιά, την υποστήριξη και την αγκαλιά σας. Βρείτε χρόνο να ασχολείστε μαζί με κάτι που σας διασκεδάζει και τους δύο (π.χ. να πηγαίνετε στον κινηματογράφο ή το θέατρο) και η σχέση σας θα επωφεληθεί ιδιαίτερα.

9. Εάν, παρόλα αυτά, η ανάγκη σας να βάλετε τις φωνές εξακολουθεί να υπάρχει, τότε κάντε το, αλλά επιλέξτε να το κάνετε σε συγκεκριμένες συνθήκες. Περιμένετε μέχρι να μείνετε μόνοι στο σπίτι, πηγαίνετε με το αυτοκίνητο κάπου ερημικά ή μπείτε μέσα στη ντουλάπα και φωνάξτε. Οι ντουλάπες δεν έχουν αισθήματα, τα παιδιά σας όμως έχουν!

sciencearchives
enallaktikidrasi

σχετικά

Οι φωνές κάνουν το παιδί σας να πιστεύει πως είναι κακό | To ...
26 Ιαν 2015
Γιατί δεν πρέπει να βάζουμε τις φωνές στο παιδί; | To ...
10 Νοε 2013
Χαστούκια και φωνές αρρωσταίνουν την καρδιά των παιδιών ...
17 Δεκ 2012
Οι φωνές των γονιών είναι ο εφιάλτης των παιδιών
For ...
19 Ιουν 2011
Να γιατί δεν πρέπει να φωνάζουμε στα παιδιά μας | To ...
10 Νοε 2014
Βελτιώνοντας τη συμπεριφορά του παιδιού χωρίς φωνές | To ...
18 Ιουλ 2012
Σπίτι με φωνές είναι σπίτι με προβλήματα | To χαμομηλάκι
09 Απρ 2014
Το ατίθασο παιδί και η δική μας ήρεμη δύναμη | To χαμομηλάκι
27 Νοε 2007
Αυτά που έμαθα όταν έπαψα να ουρλιάζω στα παιδιά μου ...
13 Απρ 2014
Ήρεμοι γονείς, ευτυχισμένα παιδιά | To χαμομηλάκι
24 Σεπ 2015
Τσακωμοί με τα παιδιά: Πώς να ελέγχεις το θυμό σου | To ...
04 Μαι 2014

Είναι σωστό να λέμε στο παιδί μας ότι είναι όμορφο;

Σαφώς και όλες οι μαμάδες ως κουκουβάγιες βλέπουν τα παιδιά τους ως τα ομορφότερα του κόσμου και φυσικά καμία δε μπορεί ν’ αντισταθεί στο πειρασμό να τους το πει. 

Ωστόσο, αναπτυξιολόγοι και ψυχολόγοι προειδοποιούν ότι η έμφαση στην εμφάνιση κάθε άλλο παρά ωφέλιμη είναι για τα παιδιά μας!

Σύμφωνα με την αναπτυξιολόγο,  παιδοψυχολόγο και ιδρύτρια του επιστημονικού site The Essential Parent Company, Dr Rebecca Chicot πολλές φορές οι γονείς μπαίνουν στο πειρασμό να πουν στα παιδιά τους πόσο όμορφα είναι. Και βέβαια έχουν δίκιο, αφού έτσι κι αλλιώς όλα τα παιδιά είναι όμορφα! 
Ωστόσο αυτό όταν συμβαίνει στην υπερβολή του και όταν το μήνυμα που λαμβάνει το παιδί είναι ότι η εμφάνιση είναι το μεγαλύτερο του ατού, τότε σαφώς δεν του κάνουμε καλό! Αντίθετα, μας λέει η δόκτωρ Chicot, είναι προτιμότερο να επαινούμε το παιδί επειδή ολοκλήρωσε ένα παζλ ή επειδή εκφράζει ανησυχίες για τον κόσμο και το περιβάλλον. Αυτός είναι και ο υγιέστερος τρόπος να του τονώσουμε την αυτοπεποίθηση.

«Τα παιδιά έτσι κι αλλιώς είναι όμορφα, αστεία, έξυπνα... δεν είναι περίεργο που μας ξετρελαίνουν!», λέει η δρ. Chicot. «Σκοπός μας, όμως, είναι να βρούμε ένα μέτρο στον θαυμασμό μας και αυτός να γίνεται πιο συγκεκριμένα, π.χ. για την καλή συμπεριφορά του παιδιού ή για το γεγονός ότι ολοκλήρωσε κάποιο έργο».

Και τα κορίτσια;
Εξίσου επικίνδυνες όμως είναι οι συνεχείς φιλοφρονήσεις για την ομορφιά των κοριτσιών, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Μ. Βρετανία και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Telegraph. Σύμφωνα με την έρευνα, 6 στα 10 κορίτσια, ηλικίας 8 με 12 ετών θεωρούν ότι «αν ήταν λεπτότερες θα ήταν και πιο ευτυχισμένες», ενώ ακόμη και τα κορίτσια κάτω των 10 τείνουν πλέον να συνδέουν την ευτυχία με την εικόνα του σώματός τους! Όμως το πιο ανησυχητικό είναι πως οι αυξητικές επεμβάσεις στήθους σε έφηβες αυξάνονται κατά 150% ετησίως....

Σύμφωνα με τη Λίζα Μπλουμ, συγγραφέα του βιβλίου Think: Straight Talk For Women To Stay Smart In A Dumbed-Down World, («Σκέψου: Πώς να παραμείνουν οι γυναίκες έξυπνες σε έναν κουτό κόσμο»), για αυτά τα φαινόμενα ευθύνεται (και) η εμμονή αρκετών γονέων να λένε συνεχώς στις κόρες τους πόσο όμορφες είναι. 

«Μαθαίνουμε στα κορίτσια μας ότι η εμφάνιση είναι το σημαντικότερο, πράγμα στον κόσμο, πράγμα το οποίο τις ανησυχεί και επιτείνει τα ψυχολογικά προβλήματα που επιβάλλει ο «πολιτισμός της εικόνας», λέει η Λίζα Μπλουμ. «Ο κόσμος μας βέβαια είναι πολύ πιο περίπλοκος, και η ομορφιά είναι μεν «κλειδί» για μια καλύτερη ζωή, αλλά σίγουρα όχι το μόνο». 

Όταν οι άλλοι παινεύουν λοιπόν τη μικρή μας για την ομορφιά της δεν υπάρχει λόγος να διαφωνήσουμε, αλλά καλό είναι να συμπληρώνουμε και τα άλλα της ταλέντα, όπως το πόσο γρήγορα τρέχει ή το πόσο καλά παίζει μουσική. 
Το σημαντικό, λένε οι ειδικοί, είναι να τονίσουμε συστηματικά άλλες καλές πλευρές της προσωπικότητάς της, ώστε να μην κατέχει η ομορφιά της την πρώτη ή - πολύ χειρότερα...- την μοναδική θέση ανάμεσα στα προτερήματά της.

imommy

Έλλη Αλεξίου — Η λεμονιά του Θεού

«- Η μητέρα μου πάλι 'λεγε αλλιώς. Οι ανθρώποι, λέει, μόλις γεννηθούνε άντρες και γυναίκες, ζούνε πάνω στη λεμονιά του Θεού. Γίνονται ανθοί της λεμονιάς. Μα άλλους ανθούς τους κρατάει η λεμονιά και τους δένει, κι άλλους τους πετάει… 

Η θειά Λένη αναστέναξε: 

– Γιατί τους ρίχνει τους μισούς; Γιατί δεν τους κρατάει όλους τους ανθούς της; Τη ρωτάμε΄απόκριση δε δίνει…. Μόλις κρατηθεί ο ανθός, αρχίζει να δένει. Να φουσκώνει. Να μεγαλώνει…. Μα δεν περνάει ποτές από του κηπουρού το μυαλό, που φύτεψε τη λεμονιά, πώς ένας άντρας μπορεί να ζήσει δίχως γυναίκα, η μια γυναίκα δίχως άντρα. 

Ευτύς από την αρχή ελογάριασε κι είπε, πως το κάθε λεμόνι κρύβει ένα ταιριαστό ζευγάρι. Ένα ευλογημένο αντρόγυνο. Να ζήσουνε μαζί – μαζί. Να σογεράσουνε. Να γεννοβολήσουνε. Να κάμουνε καινούργιες λεμονιές…. 

Μα οι άνθρωποι δεν έχουνε νου. Μόλις καμωθεί το λεμόνι, παίρνουν το μαχαίρι και το κόβουν στα δυο! Χωρίζουν τα ταιριασμένα ζευγάρια! Γεμίζει χάμω η λεμονιά. Γεμίζει ο κόσμος όλος από μοιρασμένα λεμόνια, που ψάχνουνε μ’ορθάνοιχτα τα μάτια τους, που αγωνίζουνται μέσα στην ανακατωσούρα ν’ανακαλύψουνε τα ταιρια τους!… Δεν είναι εύκολο! 

Μα και δεν απελπίζουνται…. Αυτό είναι το χειρότερο απ’όλα. Γιατί ξέρουνε στα σίγουρα, πως κει μέσα βρίσκεται το ταίρι τους. Καμία φορά, παραζαλισμένα από το ψάξιμο, ξεγελιούνται. Θαρρούνε πως το πέτυχαν! Βλέπουν πως το μπόι τους έρχεται ανάλογο, πως το χρώμα δεν παραλλάσσει και βαριεστημένοι από την τόση κούραση, τ’αρπάζουν και το κάνουν ταίρι τους. 

Μα τι να κάμει το μπόι; Τι να σου κάμει το χρώμα; Αφού οι καρδιές δε μοιάζουν; Αφού τα σκελίδια δε συμφωνoύν; Αφού οι ψυχές δεν συνταιριάζουν; 

Έπρεπε πρώτα να κοιτάξουν να δουν σοφυλλιάζουνται τα μέσα; Ύστερα να κοιτάξουν τα έξω. Μα είμαστε λιγόμυαλοι. Ξετάζουμε τις φιγούρες. Δυστυχισμένε άνθρωποι, με τις φλούδες θα φτιάξεις σπίτι; Με τις φλούδες θα περάσεις τη ζήση σου ή με την καρδιά;» 

Από το βιβλίο «Λούμπεν» της Έλλης Αλεξίου

ithaque

Παιδιά στον ίδιο πλανήτη

Τα παιδιά ζουν τόσα πολλά διαφορετικά είδη ζωής, 

κι όμως ζουν στον ίδιο πλανήτη και είναι ΟΛΑ παιδιά:

ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ....
.

Πηγή: i-diadromi.gr

Βοηθώντας το παιδί που δυσκολεύεται να κάνει φίλους

Οι φίλοι είναι σημαντικό κομμάτι στην ανάπτυξη των παιδιών και στη ζωή τους γενικότερα. Οι φίλοι είναι η «οικογένεια» που επιλέγει το παιδί. Εάν η κοινωνική του ζωή ευδοκιμεί, το παιδί κερδίζει αυτοπεποίθηση, νιώθει καλά με τον εαυτό του, νιώθει αγαπητό. 

Εάν υπάρχει δυσκολία στο να σχετισθεί με τους συνομήλικους του μπορεί να νιώθει μοναξιά και στεναχώρια, με πιθανό αποτέλεσμα την περαιτέρω απόσυρση και τον κλονισμό της αυτοπεποίθησης του.

Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και με τη δική του ιδιοσυγκρασία. Όλα τα παιδιά, όμως, είναι ικανά να κάνουν φιλίες. 

Για κάποια παιδιά η συμμετοχή σε δραστηριότητες και το να κάνουν νέες παρέες γίνεται με ευκολία. Είναι τα παιδιά που έχουν την τάση να είναι φιλικά, να χαμογελούν συχνά, να χαιρετούν τους άλλους, να κάνουν κομπλιμέντα, να ενδιαφέρονται για τους άλλους, για το τι κάνουν και το πώς νιώθουν. Είναι τα παιδιά εκείνα που δεν καταναλώνουν ενέργεια προκειμένου να γίνουν αποδεκτά και αγαπητά από τους άλλους, αλλά ενεργά και αυθόρμητα αποδέχονται και συμπαθούν τους άλλους! 

Κάποια άλλα παιδιά είναι λίγο πιο αργά στο να νιώσουν άνετα ανάμεσα σε συνομηλίκους ή ίσως βιώνουν την επικοινωνία ως ιδιαίτερα δύσκολη πρόκληση, ακόμα και όταν οι γονείς κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν.
Σε αυτό το ταξίδι της κοινωνικοποίησης, όμως, οι γονείς μπορούν να προσπαθήσουν να στηρίξουν και να βοηθήσουν το παιδί τους.

• Βοηθήστε το παιδί σας να επικοινωνεί. Ενισχύστε θετικά το ενδιαφέρον που δείχνει το παιδί για τους άλλους. Ενθαρρύνετε την ανοιχτή επικοινωνία, λεκτικά αλλά κυρίως με τις πράξεις σας. Μην πείτε στο παιδί σας τι πρέπει να κάνει, αλλά δείξτε του πώς να το κάνει! Αυτό θα ξεκινήσει από τη δική σας σχέση και έπειτα θα επεκταθεί και προς τα έξω. Δείξτε στο παιδί πώς να μοιράζεται με άλλους τα νέα της ημέρας του, τα ενδιαφέροντα του, τις σκέψεις και τα συναισθήματα του. Δείξτε του και πόσο σημαντικό είναι το να ακούει, να σέβεται και να δείχνει ενδιαφέρον στο τι έχουν να πουν οι άλλοι.

• Βοηθήστε το παιδί σας να αποκτήσει ενδιαφέροντα. Αυτό όχι μόνο θα βοηθήσει στο να βρει κοινά στοιχεία με άλλα παιδιά, αλλά και στο να ανοίξει τον κύκλο των συνομηλίκων. Τα ομαδικά αθλήματα/χόμπι μπορούν να βοηθήσουν πολύ στην ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων, όπως στη συνεργασία και το συμβιβασμό.

• Κανονίστε συχνές αλλά σύντομες συναντήσεις για παιχνίδι με άλλα παιδιά. Χρησιμοποιήστε το δάσκαλο ως σύμμαχο σας, στο να σας προτείνει ποια παιδιά θα ήταν πιο κατάλληλα να παίξουν με το παιδί σας. Εάν το ίδιο το παιδί νιώθει άβολα στην αρχή να καλέσει κάποιον σπίτι, συνεννοηθείτε εσείς με κάποιον άλλο γονέα. Όταν κανονιστεί η συνάντηση παιχνιδιού, φροντίστε να διαρκέσει λίγο, όση ώρα, δηλαδή, όλοι ακόμα διασκεδάζουν. Όταν τα παιδιά κουράζονται είναι πιο πιθανό να γίνουν απαιτητικά και δύστροπα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί δυσκολία στη θετική συναναστροφή. Προγραμματίστε σύντομα την επόμενη συνάντηση παιχνιδιού, ώστε το παιδί να εξοικειωθεί με τις κοινωνικές δεξιότητες που χρειάζονται σε τέτοιες περιπτώσεις (να χαιρετά, να λέει ευχαριστώ και συγνώμη, να μοιράζεται, να συνυπάρχει ομαλά με άλλους, να χαλαρώνει και να περνά καλά).

• Αναγνωρίστε και σεβαστείτε τα χαρακτηριστικά του παιδιού σας. Εάν, για παράδειγμα, έχετε ένα παιδί που δυσκολεύεται να μοιραστεί τα παιχνίδια του, αποφασίστε μαζί, εξ' αρχής, ποια παιχνίδια θα ήθελε να μοιραστεί και ποια θα κρύψετε μέχρι να φύγει το άλλο παιδί. Η επιλογή «δεν μοιράζομαι τίποτα» δεν υπάρχει. Εάν έχετε ένα πολύ ντροπαλό παιδί, κανονίστε αρχικά να παίξει με κάποιο παιδί μικρότερο ηλικιακά, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να γίνει «αρχηγός». Φροντίστε, επίσης, να συναναστρέφεται με ένα παιδί κάθε φορά, μέχρι να αποκτήσει άνεση και αυτοπεποίθηση στο να βρίσκεται σε μεγαλύτερη παρέα.

• Βοηθήστε στο ξεκίνημα του παιχνιδιού. Προετοιμάστε κάποια παιχνίδια που μπορείτε να προτείνετε, στην περίπτωση που τα παιδιά δεν είναι σίγουρα τι θέλουν να κάνουν ή είναι έτοιμα να αρχίσουν καβγά. Η ζωγραφική, οι φούσκες, η πλαστελίνη είναι διασκεδαστικά υλικά που ταυτόχρονα βοηθούν στην ηρεμία και την αποκατάσταση της ισορροπίας.

• Βοηθήστε το παιδί σας να βοηθήσει άλλους. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να γίνει καλύτερος φίλος. Για παράδειγμα, μην αγνοήσετε ένα παιδί που κάθεται μόνο του, απομονωμένο. Αυτή μπορεί να είναι η ευκαιρία να δουλέψετε τα συναισθήματα ενσυναίσθησης του παιδιού σας (να αναγνωρίζει και να σέβεται τι νιώθουν οι άλλοι). Μπορείτε να του πείτε «Βλέπω ότι η Άννα κάθεται μόνη της. Νομίζω ότι αυτό τη στεναχωρεί ιδιαίτερα. Μπορείς να σκεφτείς κάποιο τρόπο να τη βάλεις στο παιχνίδι;»

• Βοηθήστε το παιδί σας να βοηθήσει τον εαυτό του. Εάν το παιδί σας είναι αυτό που κάθεται απομονωμένο ή που δέχεται τα πειράγματα των άλλων, μάθετε στο παιδί σας πώς να υπερασπίζεται τον εαυτό του με σωστό τρόπο και πώς να διεκδικεί αυτό που θέλει και αυτό που δικαιούται. Επιβραβεύστε την προσπάθεια και όχι το αποτέλεσμα!

• Σκεφτείτε τις προσδοκίες σας. Είναι σημαντικό να μην νιώσει το παιδί σας ότι σας απογοητεύει ή ότι θυμώνετε μαζί του γιατί δεν μπορεί να γίνει όσο κοινωνικός τον θέλετε. Μην πιέζετε τα παιδιά σας. Ακούστε και σεβαστείτε το ρυθμό τους. Η αποδοχή βοηθά κάθε παιδί να ανθίσει!

Ευτυχία Καραδημήτρη, Ψυχολόγος - Παιγνιοθεραπεύτρια 
Κυριακή Πουλάκη – Ευταξιοπούλου, M.Ed Ψυχοπαιδαγωγός