Το παιδάκι σας μεγάλωσε και κόβει τη μεσημεριανή σιέστα;

Μέχρι το παιδί σας να γίνει ενός έτους – όπως θα έχετε καταλάβει –
ο ύπνος είναι ο καλύτερος του φίλος.

Την ώρα που εκείνο κοιμάται, είναι μια ευκαιρία για εσάς να μαγειρέψετε, να κάνετε τις δουλειές του σπιτιού με την ησυχία σας, να μιλήσετε στο τηλέφωνο, να χαζέψετε στην τηλεόραση, να φάτε και γενικότερα να φέρετε εις πέρας τις υποχρεώσεις σας και με τα δύο χέρια!

Όλα τα καλά πράγματα όμως έχουν ένα τέλος. Αν και κάθε παιδί είναι διαφορετικό, τα περισσότερα παιδιά «εγκαταλείπουν» και γκρινιάζουν για την μεσημεριανή σιέστα κάπου μεταξύ 3 – 5 ετών. Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από το πότε θα συμβεί αυτό, η μετάβαση μπορεί να είναι λίγο δύσκολη για το παιδί. Οι παρακάτω συμβουλές μπορεί να σας βοηθήσουν.

Σημάδια ότι το παιδί σας είναι έτοιμο

Προφανώς δεν θα έρθει μια μέρα το παιδάκι σας να σας πει «Μαμά, βαρέθηκα να κοιμάμαι τα μεσημέρια.» Θα υπάρξουν όμως κάποια σημάδια, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν νέα δεδομένα στον ύπνο:

Όταν το παιδί δεν έχει ανάγκη πλέον να κοιμηθεί το μεσημέρι, του είναι δύσκολο ακόμα και να ξαπλώσει την καθιερωμένη ώρα. Ο υπνάκος είναι ουσιαστικά ανάγκη του οργανισμού ενός μικρού παιδιού. Όταν δεν το έχει πλέον ανάγκη τότε είτε θα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να κοιμηθεί το βράδυ είτε θα ξαπλώνει αργότερα ή απλά θα ξυπνάει νωρίτερα το πρωί.
Αντίσταση

Αντί του καθιερωμένου, το παιδί θα κάνει φασαρία ή θα πηγαίνει με τα χίλια ζόρια για ύπνο. Μπορεί να κλαψουρίζει για πολύ ώρα στο κρεβάτι του ή απλά να ξαπλώνει και να μην κοιμάται καθόλου.
Έχει καλή διάθεση

Τα παιδιά που είναι έτοιμα να εγκαταλείψουν τον υπνάκο, είναι σε θέση να διατηρούν μια σχετικά καλή διάθεση καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας χωρίς τον μεσημεριανό ύπνο. Προφανώς και θα υπάρχουν σκαμπανεβάσματα, αλλά ως επί το πλείστον, θα είναι σε καλή κατάσταση και θα έχει αρκετή ενέργεια από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Εύκολα πρωινά

Εάν, ακόμη και χωρίς έναν υπνάκο, το παιδί σας κοιμάται καλά όλη τη νύχτα και συνήθως ξυπνάει μόνος του έχοντας ευχάριστη διάθεση, μπορεί να είναι ένδειξη ότι δεν χρειάζεται πλέον τον μεσημεριανό ύπνο.

Σημάδια ότι το παιδί δεν είναι έτοιμο

Ανταποκρίνεται θετικά κάθε φορά που του λέτε να πάει για ύπνο ή αντιστέκεται αλλά τελικά κοιμάται έστω και για μια ωρίτσα; Αυτό σημαίνει ότι το παιδί σας έχει ανάγκη να ξεκουραστεί κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Αντιδραστικότητα το απόγευμα

Αν το παιδί σας γίνεται οξύθυμο, ιδιότροπο ή απλά αγενές το απόγευμα μπορεί να είναι ένδειξη ότι απλά χρειάζεται επιπλέον ύπνο να ξεκουραστεί.
Υπνηλία στο αυτοκίνητο

Το ξέρετε ότι το αυτοκίνητο νανουρίζει τα παιδάκια. Αν όμως το μικρό σας αποκοιμιέται ακόμα και σε μικρές αποστάσεις σημαίνει ότι του λείπει ύπνος και πιθανότατα δεν είναι ακόμα έτοιμο να τον εγκαταλείψει.
Συμπτώματα υπνηλίας

Η γλώσσα του σώματος λέει πολλά! Το χασμουρητό, το τρίψιμο των ματιών, η μειωμένη ενέργεια και τα ελαφρώς δακρυσμένα μάτια σημαίνουν ότι το παιδί θέλει να κοιμηθεί για λίγο.
Υπερβολική ενεργεία

Μερικές φορές, αντί να είναι κουρασμένα και να γκρινιάζουν συνέχεια γίνονται νευρικά και υπερκινητικά.

Κάντε τη μετάβαση πιο εύκολη
Κρατήστε ένα ημερολόγιο

Κρατήστε σημειώσεις και γράψτε σε χαρτάκι ποιες ώρες το παιδί κοιμάται, ποιες ώρες ξυπνάει και τη συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια της ημέρας, Μετά από δυο βδομάδες θα έχετε αποφασίσει αν είναι νωρίς ή αν το παιδί είναι έτοιμο να κόψει τον μεσημεριανό υπνάκο.
Αντικαταστήστε τον ύπνο με μια ώρα ηρεμίας

Αντικαταστήστε τον ύπνο με ένα διάλειμμα στο υπνοδωμάτιο ώστε το παιδί να ξεκουραστεί και να ηρεμήσει από το παιχνίδι και την ένταση του παιδικού σταθμού. Προσπαθήστε να το κάνετε κάθε μέρα μια συγκεκριμένη ώρα, για παράδειγμα μετά τον μεσημεριανό ύπνο και στον ίδιο χώρο . Αν το κάνετε έτσι, το παιδί θα το συνηθίσει και θα προβάλλει λιγότερη αντίσταση.
Νωρίτερα ο βραδινός ύπνος

Εάν κατά τη διαδικασία της μετάβασης, το παιδί δείχνει σημάδια υπνηλίας, δοκιμάστε να τον βάζετε για ύπνο από 20 λεπτά έως μια ώρα νωρίτερα.

Από Αθανασιάδου Βιολέττα

baby

Γιατί δεν πρέπει να «στολίζουμε» τα παιδιά μας με «κοσμητικά» επίθετα - Words Hurt

Προσφωνώντας ένα παιδί με επίθετα που έχουν αρνητική σημασία (ανεξάρτητα από την πρόθεση), αυξάνεται η πιθανότητα, αργότερα στη ζωή, το παιδί αυτό να εξελιχθεί προσδιορίζοντας τον εαυτό του μέσα από αυτή την ιδιότητα.

Λεκτική βία - Όταν οι λέξεις πονάνε - Words Hurt

Μια νέα μελέτη που διεξήχθη από ψυχολόγους στο UCLA, έδειξε ότι τα κορίτσια που είχαν αποκαλεστεί “χοντρά” από τους στενούς συγγενείς, τους φίλους, τους συμμαθητές ή τους δασκάλους τους πριν την ηλικία των 10 ετών, ενδέχεται να επηρεάστηκαν από αυτή την ταμπέλα και να έγιναν παχύσαρκα αργότερα στη ζωή.

Η μελέτη εξέτασε 2.379 κορίτσια που ζουν στην Ουάσιγκτον DC, στη Βόρεια Καλιφόρνια και στο Σινσινάτι. Στο 58% των κοριτσιών είχαν πει ότι είναι πολύ χοντρά πριν την ηλικία των 10 ετών. Τα κορίτσια κατά την έναρξη της μελέτης ζυγίστηκαν και μέτρησαν το ύψος τους, μετρήσεις τις οποίες επανέλαβαν και μετά από εννέα χρόνια. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα κορίτσια στα οποία είχαν πει ότι ήταν χοντρά, ήταν 1,66 φορές περισσότερο παχύσαρκα στην ηλικία των 19 ετών.

Επιπλέον, η μελέτη έδειξε επίσης ότι όσο περισσότεροι άνθρωποι αποκαλούσαν ένα κορίτσι χοντρό, τόσο πιο πιθανό ήταν να γίνει αυτό παχύσαρκο εννέα χρόνια αργότερα. Το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό, σύμφωνα με την Α. Janet Tomiyama, βοηθό καθηγητή της ψυχολογίας στο UCLA College of Letters and Sciences.

Αυτό το αποτέλεσμα παρουσιαζόταν ακόμα και όταν απομακρύνθηκαν παράγοντες, όπως το πραγματικό βάρος, το εισόδημα, η φυλή και η ηλικία της εφηβείας. H ταμπέλα “χοντρό παιδί”, ουσιαστικά φανέρωσε μία μετρήσιμη επίδραση στο βάρος των κοριτσιών αργότερα στη ζωή.

Σύμφωνα με τον συνεργάτη-συγγραφέα της μελέτης, Jeffrey Ηunger, η αρνητική συσχέτιση μπορεί να προκάλεσε τις προβλεπτικές συνέπειες της απόκτησης βάρους από τα κορίτσια. Στη συνέχεια, άρχισαν να παρουσιάζουν ασυνείδητα συμπεριφορές που τους οδηγούσαν να βιώσουν την εμπειρία των επιπτώσεων αυτών.

Η τελευταία πρόταση είναι υψίστης σημασίας, στην οποία συνοψίζεται η θεωρία της αυτοεκπληρούμενης προφητείας: συχνά τα παιδιά γίνονται, αργότερα στη ζωή, τα αρνητικά μηνύματα που προσλαμβάνουν.

Αυτό το φαινόμενο μπορεί να λειτουργήσει σε δύο επίπεδα: στο σωματικό και στο ψυχολογικό. 
Η παχυσαρκία είναι ένα παράδειγμα μίας σωματικής εκδήλωσης. Οι ψυχολογικές εκδηλώσεις είναι πιο συχνές και χαρακτηριστικά παραδείγματα επικρίσεων είναι οι παρακάτω:

Είσαι χαμένος.

Δεν μπορείς να κάνετε τίποτα σωστά, έτσι;

Είσαι τόσο ανυπάκουος!

Δεν τα πας καλά με κανέναν. 

Ποτέ δεν τηρείς τους κανόνες. 

Είσαι προβληματικός.

Θα αποτύχεις, όπως συνήθως. 

Ποτέ δεν ακούς. 

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Αυτό συμβαίνει επειδή τα παιδιά δεν έχουν την ψυχική και συναισθηματική ικανότητα να αντικρούσουν τα αρνητικά μηνύματα. Ωστόσο, δεν είναι μόνο απλά σφουγγάρια που εφαρμόζουν ό,τι τους λένε. Είναι ευφυή σφουγγάρια που υιοθετούν και αφομοιώνουν τις γνώσεις που τους δίνονται.

Φανταστείτε το εξής: γεννιέστε χωρίς να γνωρίζετε πολλά για το ποιος είστε. Η δουλειά σας ως παιδί είναι να μάθετε ποιοι είστε και να ενεργήσετε αναλόγως. Καθώς μεγαλώνετε και αναπτύσσεστε, θα βασίζεστε στους γονείς και στους κηδεμόνες σας για να σας διδάξουν ποιοι είστε. Σε αυτό το πεδίο, η πίστη σας προς αυτούς είναι υπέρτατη.

Καθώς λαμβάνετε τα αρνητικά μηνύματα, ξέρετε ότι είναι αλήθεια. Όταν σας λένε ότι είστε ένας χαμένος, θα το πιστέψετε και θα ενεργήσετε αναλόγως. Όταν σας λένε ότι είστε ένα ανυπάκουο, ένα ανυπόφορο παιδί, τότε συμμορφώνεστε. Όσο περισσότερο προσπαθείτε να ικανοποιήσετε τις αρνητικές προσδοκίες των γονέων σας τόσο περισσότερα αρνητικά μηνύματα θα λαμβάνετε που επιβεβαιώνουν πόσο αλήθεια είναι αυτά τα μηνύματα. Είναι ένας φαύλος κύκλος γεμάτος αυταπάτες.

Στη συνέχεια, κάτι συναρπαστικό συμβαίνει. Πολλοί άνθρωποι, συχνά σε μια εκπληκτικά νεαρή ηλικία, θα επαναστατήσουν ενάντια σε όλη αυτήν την αρνητικότητα. Είναι τόσο πληγωμένοι ή αγανακτισμένοι από όλη αυτή την εσωτερικευμένη αρνητικότητα που έχουν ορκιστεί να πολεμήσουν, να αποδείξουν πως είναι αναληθές. Ορκίζονται ότι θα κάνουν κάτι για τους εαυτούς τους και να αποδείξουν στους γονείς τους ότι έκαναν λάθος, μια για πάντα. Συχνά ονειρεύονται την ημέρα που μία ζωή ευημερίας και εσωτερικής γαλήνης θα είναι δική τους.

Ευτυχώς που υπάρχει η αντίσταση αυτή. Αν είναι αρκετά ισχυροί και την υπερασπιστούν, μπορεί να τους βοηθήσει εποικοδομητικά μέχρι τα μέσα της ηλικίας των 30 ετών. Οδηγούνται προς ένα επιθυμητό μέλλον που έρχεται σε αντίθεση με αυτό το παρελθόν και συχνά έχουν σημαντικές επιτυχίες που καθιερώνουν μια σταθερή βάση για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Στην πορεία, όμως ενδέχεται να αυτομαστιγωθούν από την αυτοεπίκριση, την αυτο-αμφιβολία και το άγχος. Αυτά τα παλιά μηνύματα υπάρχουν ακόμη στην ψυχή τους. Με άλλα λόγια, έχουν δουλέψει εναντίον τους, αλλά δεν τα έχουν αφήσει να φύγουν. Σε κάποιο επίπεδο, εξακολουθούν να πιστεύουν και να φοβούνται ότι είναι όλα αλήθεια. Η προθυμία της παιδικής ηλικίας τους να τα πιστέψουν και να συμμορφωθούν με τα γονικά μηνύματα, τους κολλά γερά με πανίσχυρη κόλλα. Την ίδια στιγμή, δυσκολεύονται να αποκτήσουν έλεγχο στις σκέψεις τους, καθώς ακούν μία γνώριμη και κρίσιμη φωνή που ψιθυρίζει:

Είσαι χαμένος.

Δεν μπορεί να το κάνεις.

Κοροϊδεύεις τον εαυτό σου.

Κανείς δεν σε αγαπά.

Αν αυτό σας προκαλεί εσωτερική αναστάτωση, αρνητικά συναισθήματα και αδυναμία εξέλιξης στη ζωή σας, μην αθετήσετε τον όρκο που έχετε δώσει ότι θα διαψεύσετε τους γονείς σας. Αναζητήστε ψυχολογική υποστήριξη και θεραπεία από ψυχολόγο, ο οποίος μέσα από εξειδικευμένη προσέγγιση θα σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε τα αίτια της δυσκολίας σας και να ισχυροποιήσετε το συναίσθημά σας για το πώς εσείς επιθυμείτε να ζήσετε τη ζωή σας, χωρίς να σας καθορίζει το παρελθόν.
——————————————
Πηγή: psychcentral.com – diSH lab
Βρείτε όλη την έρευνα του UCLA εδώ
www.psychologynow.gr

Η πολύ λαίμαργη φάλαινα ...

Κατάπιε όλα τα κύματα, 

όλες τις σταγόνες, 

όλους τους ναύτες, 

όλες τις γοργόνες, 

όλους τους φάρους, 

όλους τους ξιφίες, 

τους σπάρους, τα χταπόδια 

και τους αστερίες! 

Τα κανό, τα καβουράκια 

και της θάλασσας 

τ’ αλογάκια!

Έφαγε με φόρα 

τις βάρκες μία μία 

και με μεγάλη βουλιμία 

τα αεροπλανοφόρα 

και της γραμμής τα πλοία! 

Και, πράγμα που δεν πρέπει, 

δεν άφησε ούτε φύκι, 

δεν άφησε ούτε λέπι!

Κι έμεινε με μιας

στη μέση μιας μεγάλης ερημιάς! 

«Τα ’χαψα όλα, είπε 

μία κι έξω, 

ώρα τώρα να χωνέψω 

τα καβουράκια 

και τις μέδουσες τις κακομοίρες». 

Είδε τότε να ’ρχονται από μακριά 

με καμάκια μυτερά 

έξι εφτά φαλαινοθήρες

«Αχ! σκέφτηκε, τι συμφορά! 

Έρχονται να με σκοτώσουν, 

να με κάνουν μαργαρίνη 

και μπανέλες! 

Τι τις ήθελα τις τρέλες; 

Τι τρομάρα! Τι τρεμούλα! 

Αχ! μανούλα μου, γλυκιά 

μανούλα!» 

Τι να κάνει, τι; 

Ούτε νερό να κολυμπήσει, 

ούτε θάλασσα για να κρυφτεί! 

«Αχ! φώναξε, τι φρίκη! 

έφαγα τη θάλασσα 

που μ’ έκρυβε! 

Δεν άφησα ούτε φύκι! 

Ήτανε μεγάλο κρίμα 

να φάω και το τελευταίο κύμα! 

Δεν υπάρχει άλλη λύση! 

Προτού με κάνουν λιώμα, 

πρέπει αυτή η ερημιά 

να ξαναπλημμυρίσει» 

είπε η φάλαινα, 

κι άνοιξε το στόμα 

και βγήκαν τα κύματα 

και οι κυκλώνες, 

οι ναύτες, τα πέλαγα 

και οι γοργόνες, 

οι σπάροι, οι ξιφίες, 

τα χταπόδια και οι αστερίες, 

τα κανό, τα καβουράκια 

και της θάλασσας 

τ’ αλογατάκια. 

Έκανε η φάλαινα 

ένα μακροβούτι, 

στο νεράκι χώθηκε, 

κρύφτηκε και σώθηκε! 

Κι από τότε της κόπηκε 

η λαιμαργία 

και τρώει τις μαρίδες 

μία μία!

Ευγένιος Τριβιζάς

Τα «Halloween in Athens» μας μάραναν! Από πότε η ασχήμια ήταν ζητούμενο για τους Έλληνες;

Πιο «αμερικανιά»... πεθαίνεις!

«Μοιάζει αρκετά με τις «δικές» μας απόκριες, όμως με αρκετά πιο μυστικιστικό και μακάβριο χαρακτήρα. Το Halloween, γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 31 Οκτωβρίου στην Αμερική, οι δρόμοι της οποίας γεμίζουν με φωτισμένες κολοκύθες, σκελετούς, φαντάσματα, μάγισσες και επισκέψεις trick or treat (φάρσα ή κέρασμα) από πιτσιρίκια σε κάθε σπίτι (σαν τα δικά μας κάλαντα ένα πράγμα).»

Όλα τα είχαμε, τα Halloween μας μάραναν.
Μα τι ομορφιά έχει αυτό το πράγμα;
Τι ευχαρίστηση μπορείς να πάρεις άμα ντυθείς Κρούγκερ;

Δεν μας φτάναν τα προβλήματα μας θέλουμε και πάρτι ασχήμιας.
Από πότε η ασχήμια ήταν ζητούμενο για τους Έλληνες;
Τί μετάλλαξη είναι αυτή;;

Μην ξεχάσετε να επιλέξετε το Κολωνάκι και να φάτε του κόσμου τις αηδίες:
potato twisters με queso cheese σως και sour cream σως και πικάντικα φιλετάκια κοτόπουλου με Jack Daniel’s® Sauce, Friday’s® Caesar dressing, Jack Daniel’s Chicken με λαχανικά του σεφ και Cheddar Cheese Mashed Potatoes, rib eye .... και δε συμμαζεύεται!!!

Άντε να βγείτε βόλτα μια παρέα, άντε να μαζευτείτε σε κανένα σπίτι να διασκεδάσετε, άντε να ερωτευτείτε, που χάσαμε και την ομορφιά του φλέρτ. 

Κορίτσια μόνα, αγόρια μόνα, τα βλέπεις να κάθονται χωριστά, να κρατάνε τα σούπερ ντούπερ κινητά τους, αποξενωμένα και κολλημένα σε ένα virtual κόσμο.
Τα Halloween μάς μάραναν!

hamomilaki

Πόσο κοστίζει μία ανθρώπινη ζωή;

«Πόσο κοστολογείτε ένα πιάτο φαΐ, 

μία αγκαλιά ανθρώπινη, 

μία κουβέρτα για να ζεστάνει αυτά τα παιδιά;»

«Το πρόσωπο της Ευρώπης είναι η Μυτιλήνη.»

«Πόσο, αλήθεια, εσείς κοστολογείτε μία ανθρώπινη ζωή; Πόσο κοστολογείτε ένα παιδάκι πέντε χρονών που πνίγεται στις θάλασσες του Αιγαίου; Και εμείς πρέπει να το πάρουμε για να το σώσουμε! Πόσο κοστολογείτε ένα πιάτο φαΐ, μία αγκαλιά ανθρώπινη, μία κουβέρτα για να ζεστάνει αυτά τα παιδιά;» 

«Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση, ο ελληνικός λαός είναι ένας φτωχός, αλλά πλούσιος σε αξίες και ανθρωπιά! Δεν διεκδικούμε, λοιπόν, ούτε ένα ευρώ! Ούτε ένα ευρώ για να κάνουμε το καθήκον μας απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους που πεθαίνουν στην αυλή μας. Όποιος από εμάς εδώ είχε ανθρώπους που πέθαιναν στην αυλή του, θα διεκδικούσε να τους δώσει ένα πιάτο φαΐ και να τους σώσει»

«Η Ελλάδα διδάσκει ανθρωπιά, τούτη την κρίσιμη ώρα
διδάσκει στους ευρωπαίους εταίρους
ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο της Ευρώπης. »

»Η Ελλάδα διδάσκει ανθρωπιά, τούτη την κρίσιμη ώρα διδάσκει στους ευρωπαίους εταίρους ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο της Ευρώπης. Το πρόσωπο της Ευρώπης είναι η Μυτιλήνη. Και όχι το πρόσωπο εκείνο στα σύνορα της Ουγγαρίας, όπου κάποιοι βάζουν τρικλοποδιές σε πρόσφυγες που κουβαλάνε μωρά παιδιά, προκειμένου να τους φωτογραφίσουν! Στη στάση της εθνικής ευθύνης πρέπει να είμαστε όλοι μαζί, απέναντι σε κάποιους που με κάθε ευκαιρία προσπαθούν να βρουν τρόπο να λοιδορήσουν την Ελλάδα για τον τρόπο που αγωνίζεται για να υπερασπιστεί αξίες σε μια πολύ δύσκολη στιγμή για τη χώρα και τον λαό μας. 

»Τις τελευταίες ημέρες τα κύματα δεν ξεβράζουν στις ακτές μας μόνο σορούς ανθρώπων, αλλά ξεβράζουν τον ίδιο τον ευρωπαϊκό πολιτισμό»

«Αισθάνομαι ντροπή για την ανικανότητα της Ευρώπης να αντιμετωπίσει αυτό το ανθρώπινο δράμα»

«Πρώτιστο καθήκον μας είναι να περιορίσουμε την ανθρωπιστική τραγωδία αυτή την ώρα» «Για να υπηρετήσουμε αυτό το καθήκον, ανάγκη είναι να κρατήσουμε στάση που συνάδει με τις αξίες της Ευρώπης που κινδυνεύει να τις χάσει και να απομονώνουμε ακραίες ρατσιστικές φωνές στην Ελλάδα και στην Ευρώπη».

«Τα νεκρά παιδιά όλοι τα συμπαθούν, αλλά τα ζωντανά παιδιά που έρχονται κατά πάνω μας δεν τα συμπαθεί κανείς. Όλη αυτή η ιστορία αναδεικνύει την αδυναμία της Ευρώπης να σεβαστεί τις αξίες της»

Ένας Άνθρωπος

Πόσο κοστίζει ένα παιδικό χαμόγελο;

Μπροστά σε κεντρικό περίπτερο προάστιου της Αθήνας....

Πίσω η πλατεία με δέντρα και παγκάκια....

Πελάτες περιμένουν, τρεις πριν από μένα, για να ψωνίσουν, ένας πατέρας με την κορούλα του, γύρω στα πέντε, ξανθοί και ψηλόλιγνοι και οι δυο, ξανθοί και γαλανομάτηδες.

Μετανάστες, σκέφτηκα, από κάποια γειτονική μας χώρα. Ο πατέρας ήδη είχε πάρει απ' το ψυγείο δυο μπύρες και ρούφαγε τη μια ψάχνοντας συνάμα και την τσέπη του για να βγάλει λεφτά να πληρώσει.

Το κοριτσάκι του αμίλητο είχε καρφώσει τα ματάκια του πάνω στις σοκοφρέτες που ήταν αραδιασμένες στα δεξιά.

Δίπλα στο κοριτσάκι, αριστερά του και μπροστά μου, μια δεκάχρονη μικρή, με απορία πρώτα έριξε μια ματιά γρήγορη στον πατέρα και τις μπύρες του και με το βλέμμα της ακολούθησε τη ματιά της κορούλας του που ήταν καρφωμένη στις σοκοφρέτες.

Όλα από δω και πέρα έγιναν σε δευτερόλεπτα.

Η δεκάχρονη μικρή, τόσο την έκανα, σήκωσε τους ώμους της δυο φορές, έριξε πίσω το κεφαλάκι της, και απλώνοντας το χέρι πήρε δυο σοκοφρέτες, άφησε δυο ευρώ, γύρισε αμίλητη, έδωσε στη μικρούλα τις σοκολάτες και κατακόκκινη έφυγε τρέχοντας.

Δεν έχω ξαναδεί, ειλικρινά, ομορφότερο χαμόγελο, από εκείνο που ζωγραφίστηκε στο προσωπάκι της μικρούλας.... Δεν έχω ξαναδεί ομορφότερο κοκκίνισμα σε μάγουλα, από εκείνο που απλώθηκε στο προσωπάκι της δεκάχρονης....

Πόσο κάνει μια σοκοφρέτα; ρώτησα τον περιπτερά.
Σαράντα λεπτά μου απάντησε. Σαράντα λεπτά λοιπόν... σαράντα λεπτά μόνο...
Τόσο, τόσο κοστολογείται ένα πανέμορφο παιδικό χαμόγελο και το κοκκίνισμα από την αγαλλίαση της προσφοράς.
Και το ένα χαμόγελο, εκεί στο παγκάκι πίσω από το περίπτερο, καταναλώθηκε αμέσως, το άλλο μπήκε στην τσέπη του μπουφάν για αργότερα....

hamomilaki

πρώτη ανάρτηση Τρίτη, 10 Απριλίου 2007

Σημάδια ότι το παιδί έχει Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή OCD in Children and Adolescents

Γεια σας, η κόρη μου 13 ετών άρχισε να εμφανίζει 

κάποιες περίεργες συμπεριφορές. 

Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή σε παιδιά και εφήβους - Ο ρόλος της οικογένειας και του σχολείου

OCD in Children and Adolescents
Symptoms and Treatment

Ανέκαθεν ήταν πολύ τακτική όμως τον τελευταίο καιρό η κατάσταση έχει αλλάξει, έχει γίνει πολύ σχολαστική, τα βράδια αργεί να κοιμηθεί το πρωί ετοιμάζει τα πράγματά της και επιστρέφει συνέχεια στο χώρο της για να δει μήπως έχει ξεχάσει κάτι, συνέχεια ανησυχεί και με ρωτάει όταν την πηγαίνω στο σχολείο αν ξεχάσαμε την πόρτα στο σπίτι ανοιχτή ή μήπως ο θερμοσίφωνας έμεινε ανοιχτός από το πρωινό μπάνιο. 

Διάβαζα κάποια πράγματα στο διαδίκτυο και ανησύχησα θα μπορούσα να επικοινωνήσω με κάποιον ψυχολόγο; Πολλές φορές τσακωνόμαστε γι΄αυτά τα ασήμαντα φαινομενικά πράγματα.

Απαντάει η Τιτίκα Μητσοπούλου Ψυχολόγος, Msc Κοινωνικής Ψυχιατρικής – Παιδοψυχιατρικής, Υποψήφια Δρ. Ιατρικής Σχολής Παν/μιο Ιωαννίνων

Με τις λίγες πληροφορίες που μου δίνετε ενδεχομένως η κόρη σας να πάσχει από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, μια αρκετά συχνή διαταραχή στα παιδιά και τους εφήβους. 

Η Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή χαρακτηρίζεται από αρνητικές ιδέες και σκέψεις που προκαλούν άγχος, φόβο ή δυσφορία, που προκειμένου να μειωθούν μπορεί να οδηγούν τους πάσχοντες στο να ελέγχουν διάφορα πράγματα ξανά και ξανά, όπως το αν έχουν κάνει σωστά την εργασία για το σχολείο ή αν έκλεισαν τις ηλεκτρικές συσκευές. 

Επιπροσθέτως, οι έφηβοι μπορεί να αισθάνονται ντροπή και φόβο για τα συμπτώματά τους, με αποτέλεσμα να τα αποκρύπτουν και ως εκ τούτου να μην λαμβάνουν βοήθεια.

Προσπαθήστε λοιπόν να μιλήσετε ήρεμα στην κόρη σας, εκθέτοντας με απλά λόγια τις αλλαγές που παρατηρείτε στην συμπεριφορά της. 

Εκφράστε την αποδοχή και την αγάπη σας και ζητείστε της να σας πει αν κάτι πράγματι την προβληματίζει. 

Προτείνετέ της να επισκεφτείτε κάποιον επαγγελματία ψυχικής υγείας ψυχολόγο ή ψυχίατρο για να γίνει η αξιολόγηση και η διάγνωση του προβλήματος. 

Επιλέξτε ψυχολόγο ή ψυχίατρο που να εξειδικεύεται στην παροχή συμπεριφορικής θεραπείας, που είναι η πρώτη θεραπεία επιλογής για την εν λόγω διαταραχή στα παιδιά και τους εφήβους.

boro

Γιατί πέφτουν τα μαλλάκια του;

Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από την τριχόπτωση του παιδιού μας;

Πότε και γιατί πέφτουν τα μαλλάκια των παιδιών; Τι μπορείτε να κάνετε; 

Ο παιδίατρος-νεογνολόγος Δρ. Μαζάνης σάς εξηγεί!

What-is-alopecia-areata?

Hair Loss in Children

Τα περισσότερα νεογέννητα χάνουν τα μαλλιά τους τις πρώτες μέρες της ζωής τους. Η απώλεια είναι ιδιαίτερα αισθητή στην πίσω περιοχή του κεφαλιού, γιατί στο σημείο αυτό υπάρχει συνεχής τριβή αφού τον περισσότερο χρόνο τα μωράκια είναι ξαπλωμένα ανάσκελα.

Στο χρόνο περίπου το παιδί έχει βγάλει μαλλάκια σε όλο το κεφάλι. Αυτό σημαίνει ότι, εκτός από το φυσιολογικό αριθμό τριχών που χάνονται, δεν πρόκειται να ξαναδείτε κενά στο κεφαλάκι του. Αν και ο αριθμός των τριχών που χάνονται μπορεί να αυξηθεί σε περιόδους άγχους, σοβαρής ασθένειας ή εγχείρησης, ένα παιδί που παρουσιάζει τριχόπτωση και κενά στο τριχωτό της κεφαλής πρέπει να μας προβληματίσει και γι αυτό χρειάζεται να εξεταστεί από τον ειδικό.

Ξέρετε ότι…

Κάθε τρίχα περνά μια περίοδο ανάπτυξης κατά την οποία μεγαλώνει, στη συνέχεια μια περίοδο ηρεμίας που διαρκεί 2-3 μήνες και μετά πέφτει. Αυτό σημαίνει ότι θεωρείται φυσιολογικό να χάνονται περίπου 50 έως 75 τρίχες ημερησίως.

Οι αιτίες της αλωπεκίας

Οι κυριότερες αιτίες που προκαλούν απώλεια μαλλιών στα παιδιά είναι:
Η δερματοφύτωση του τριχωτού της κεφαλής

Οφείλεται σε μύκητα που μεταδίδεται στον άνθρωπο από το σκύλο ή τη γάτα. Μεταδίδεται όμως και από παιδί σε παιδί όταν αυτά μοιράζονται προσωπικά αντικείμενο όπως χτένες, πετσέτες, μαξιλάρια. Συνήθως οι τρίχες που προσβάλλονται από το μύκητα αποσπώνται εύκολα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται στο κεφάλι περιοχές χωρίς μαλλιά με διάμετρο συνήθως 1 έως 5 εκατοστά. Επίσης το δέρμα της κεφαλής μπορεί να είναι ερυθρό με φολίδες ή φυσαλίδες.
Πώς αντιμετωπίζεται: 

Η θεραπεία γίνεται με αντιμυκητιασικά φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα για περίπου 6 εβδομάδες. Επίσης το παιδί πρέπει να λούζεται με ειδικό σαμπουάν. Μπορεί να επιστρέψει στο σχολείο μόλις ξεκινήσει η θεραπεία.
Tip: Αν το παιδί πάσχει από δερματοφύτωση, δεν χρειάζεται να κόψετε τα μαλλιά του κοντά. Κάτι τέτοιο δεν βοηθάει σε τίποτα το τελικό αποτέλεσμα της θεραπείας.

Γυροειδής αλωπεκία ή τριχοφάγος

Πρόκειται για μια δερματοπάθεια και θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα. Ο οργανισμός για άγνωστο λόγο επιτίθεται κατά του εαυτού του και πιο συγκεκριμένα στις τρίχες τις οποίες θεωρεί ξένο σώμα. 

Στη γυροειδή αλλωπεκία δημιουργείται ένα μικρό κενό στο μέγεθος ενός κέρματος στο τριχωτό της κεφαλής. Το παιδί μπορεί να εμφανίσει μία μόνο εστία ή περισσότερες. Γενικά η αλωπεκία μπορεί να εμφανίζει εξάρσεις και υφέσεις. Τα κύρια αίτιά της στα παιδιά είναι ψυχογενή. 

Περιοχές που δεν έχουν τρίχες μπορεί να εμφανιστούν στο κεφάλι του παιδιού σε περιόδους έντονου στρες, ψυχολογικής πίεσης ή σοκ, π.χ. ένας θάνατος, μια σοβαρή ασθένεια στην οικογένεια, ένα διαζύγιο, το άγχος για το σχολείο. Μόνο στο 2 με 5% των περιπτώσεων μπορεί να σχετίζεται το πρόβλημα με παθολογικά αίτια, όπως ενδοκρινολογικές παθήσεις ή σοβαρή αναιμία.
Πώς αντιμετωπίζεται: 

Είναι σημαντικό να προσδιοριστεί πρώτα η αιτία της αλωπεκίας ώστε να αντιμετωπιστεί ανάλογα. Σε περιπτώσεις που η αλωπεκία είναι ψυχογενής, το παιδί μπορεί να βοηθηθεί από εξειδικευμένο παιδοψυχολόγο. Γενικά πάντως η θεραπεία της αλωπεκίας γίνεται με κορτιζονούχες αλοιφές ή ενέσεις ή και με αγωγή από το στόμα. 

Πολύ καλά αποτελέσματα μπορεί να έχει και η μεσοθεραπεία, μία μέθοδος κατά την οποία διοχετεύονται μικρές ποσότητες φαρμακευτικών και φυτικών ουσιών όπως βιταμίνες, μέταλλα, αμινοξέα και ένζυμα με ανώδυνες μικρο-ενέσεις στο χόριο, το μεσαίο στρώμα του δέρματος, με σκοπό τη θεραπεία παθήσεων όπως η ακμή, η ψωρίαση, το έκζεμα και η αλωπεκία. 

Στην περίπτωση της αλωπεκίας γίνονται ενέσεις τοπικά επί της βλάβης που υποβοηθούν στην ενδυνάμωση του βολβού της τρίχας.
Tip: Η γυροειδής αλωπεκία δεν είναι κολλητική. Μπορεί όμως να επηρεάζεται και από κληρονομικούς παράγοντες.

Της Φλώρας Κασσαβέτη, με τη συνεργασία του Θόδωρου Βουκύδη, πλαστικού χειρουργού, διευθυντή πλαστικής χειρουργικής νοσοκομείου "ΜΗΤΕΡΑ".

happymom

Γιατί η συμπεριφορά των παιδιών γίνεται πολύ χειρότερη όταν είναι με τη μαμά τους;

Δεν μπορεί, θα έχει συμβεί και εσάς. Αφήνετε για μερικές ώρες το παιδί σε μια φίλη/ γειτόνισσα/ συγγενή, γιατί έχετε μια ανειλημμένη υποχρέωση. 

Προειδοποιείτε με συγκρατημένο άγχος τον/ την φροντιστή του μικρού σας ότι «είναι λίγο δύσκολος» ή ότι «έχει λίγη γκρίνια σήμερα –δεν έχει κοιμηθεί καλά» και αυτό που στην πραγματικότητα θέλετε να πείτε είναι «Αν τα καταφέρεις να τον κάνεις καλά, χαιρέτα μου τον πλάτανο».

Φεύγετε. Επιστρέφετε. Ρωτάτε όλο αγωνία πόσο της έψησε το ψάρι στα χείλη –λίγο ή πολύ; Και έρχεται η απρόσμενη απάντηση: Ήταν πολύ καλό παιδί, λέει. Δεν της δημιούργησε κανένα πρόβλημα, λέει. Μακάρι όλα τα παιδιά να ήταν έτσι, λέει!

Και τότε έρχεται η δεύτερη ψυχρολουσία: Η είσοδος σας στο χώρο, αργά ή γρήγορα, πυροδοτεί στροφή 360 μοιρών στη συμπεριφορά του παιδιού. Από ήρεμο και ευγενικό μετατρέπεται σε κακότροπο και νευρικό. Γιατί; Τι φταίει και η συμπεριφορά των παιδιών γίνεται πολύ χειρότερη όταν είναι με τη μαμά τους;

Η ιστορία μιας νταντάς: Μια πιθανή εξήγηση
Αυτό ίσως συμβαίνει γιατί αποζητούν την προσοχή σας απεγνωσμένα. Εσείς είστε ο σημαντικότερος άνθρωπος στη ζωή τους κι έτσι, είναι τα δικά σας όρια που θέλουν να τεστάρουν, είναι η δική σας προσοχή που θέλουν να προσελκύσουν. 

Η Άννα, φίλη και αναγνώστρια έχει μια σχετική ιστορία να μοιραστεί. Της ζητήσαμε να μας γράψει για την εμπειρία της και… ιδού:

«Κάποτε έκανα baby-sitting σε έναν πιτσιρικά. Η οικογένεια κι εγώ, ως 24ωρη νταντά, ήμασταν στο εξοχικό τους σπίτι κι εγώ είχα αναλάβει να βοηθάω με τα του παιδιού. Απ’ τη στιγμή που γνωριστήκαμε έγινε σαφές ότι ο μικρός ήταν μακράν το δυσκολότερο παιδί που είχα γνωρίσει. Έκλαιγε σε κάθε «όχι», χτυπιόταν και απαιτούσε απ’ τη μαμά του να του πάρει ένα παιχνίδι ή ένα γλυκό κάθε τρεις και λίγο. Δεν μιλούσε σχεδόν σε κανέναν εκτός απ’ τη μαμά του –συμπεριλαμβανομένων και στενών συγγενών, μη σας πω και του μπαμπά- έτρωγε ένα και μόνο φαγητό και, με δυο λόγια, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να τον προσεγγίσεις.

Όλα αυτά που σας λέω, ίσχυαν για τις στιγμές που ήμασταν με τη μαμά και μόνο τότε! Κάθε απόγευμα που μέναμε οι δυο μας και κάναμε βόλτες, όλα κυλούσαν εντελώς ήρεμα. Με άκουγε, γελούσε πολύ, διασκέδαζε με τα πάντα και συνεργαζόταν εξαιρετικά! Κατά το βραδάκι γυρνούσαμε σπίτι και, πραγματικά σας το λέω, μόλις το παιδί έβλεπε από μακριά τη μαμά του, έβαζε τα κλάματα! Χωρίς λόγο! Με το που την αντίκριζε ξεκινούσε το παράπονο, οι απαιτήσεις και το ατελείωτο κλάμα, σαν να πατούσε κάποιος ένα κουμπί!

Ξέρετε τι πιστεύω ότι φταίει; Το ότι το παιδί αυτό δεν απολάμβανε σχεδόν ποτέ ποιοτικό χρόνο με τη μαμά του. Φυσικά, τον αγαπούσε πολύ και μεταξύ τους ήταν πολύ τρυφεροί, όμως δεν έπαιζαν ποτέ -κατά δήλωσή της, βαριόταν πολύ το παιχνίδι. Γνώμη μου λοιπόν είναι, χωρίς να έχω σπουδάσει ψυχολογία, ότι το παιδί αυτό είχε τεράστια ανάγκη απ’ την προσοχή της μαμάς του. Το «θέλω να παίξουμε» δεν έπιανε. Το κλάμα έπιανε.»

Αυτό λοιπόν είναι ένα σενάριο, που μοιάζει εξαιρετικά πιθανό, αλλά αποκλείεται να ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις, αφού το φαινόμενο της κακής συμπεριφοράς όταν η μαμά βρίσκεται στο χώρο δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των παιδιών που στερούνται ποιοτικού χρόνου με τη μαμά. Είναι χαρακτηριστικό σχεδόν όλων των παιδιών!

Και μία... αισιόδοξη εξήγηση (που μας πείθει!)
Αν δεν πρόκειται για ζήτημα κακής διαπαιδαγώγησης ή για ελλιπή προσοχή και μειωμένο κοινό, ποιοτικό σας χρόνο, τότε τι φταίει; Γιατί μετά από ένα ήρεμο Σαββατοκύριακο με τους γονείς σας ή μετά από μια μέρα στον παιδικό σταθμό για την οποία η νηπιαγωγός δηλώνει υπέρ-ευχαριστημένη, το παιδί μόλις σας συναντά δείχνει τον χειρότερό του εαυτό;

Γιατί μπορεί. Γιατί, αν δεν δείξει στη μαμά (και στον μπαμπά του) το χειρότερό του εαυτό, τότε σε ποιον;

Εσείς είστε το ασφαλές του καταφύγιο -πρακτικά και συναισθηματικά. Εσείς είστε η λύση σε κάθε του πρόβλημα, ο κυματοθραύστης και ο φύλακάς του. Είστε ένας μεγάλος σκουπιδοντενεκές δυσάρεστων συναισθημάτων, προβλημάτων και εκνευρισμού. Είναι ένας όρος που υπήρχε γραμμένος με ψιλά γράμματα στο συμβόλαιο της μητρότητας. Είναι μέρος της δουλειάς.

Το παιδί, όταν βρίσκεται εκτός σπιτιού, σπαταλά φαιά ουσία και ενέργεια για να διαχειριστεί τα συναισθήματά του και να καταφέρει να αφομοιώσει το εκάστοτε σύστημα κανόνων -και να υπακούσει σ' αυτό. Προσπαθεί να βάλει σε τάξη όσα νιώθει και μπαίνει σε μια διαδικασία αυτό-λογοκρισίας, όταν δεν είναι μαζί σας. Έτσι, είναι απόλυτα λογικό, τη στιγμή που σας συναντά, να αφήνει όλο τον καταπιεσμένο θυμό και δυσαρέσκεια να ξεχυθούν σαν χείμαρρος -και, όπως είπαμε, η μαμά είναι κυματοθραύστης.

Ίσως, λοιπόν, γι' αυτό να γίνεστε ο αποδέκτης του κακού του εαυτού. Γιατί κάποιος πρέπει να γίνει. Και ίσως, αυτή η συνήθεια του παιδιού σας, να είναι κάθε άλλο παρά ανησυχητική. Ίσως αυτή η συμπεριφορά να μαρτυρά ότι έχετε κάνει καλή δουλειά σαν μαμά: έχετε μάθει το παιδί να είναι ο εαυτός του όταν είστε μαζί. Του έχετε δώσει την άδεια να εκφράζεται ελεύθερα, να νιώθει απόλυτη ασφάλεια.

Ίσως, αντί να αγχώνεστε και να ανησυχείτε για τις ικανότητές σας ως μαμάς, να πρέπει σ' αυτή την περίπτωση να σας χαρίσετε ένα "μπράβο". Μπορεί να σας αξίζει.

mama365

Άδεια μητρότητας: Συμβουλές από μαμάδες

Είναι αλήθεια ότι η άδεια μητρότητας φέρνει πολλές απορίες. Υπάρχουν πολλά έντυπα να συμπληρώσετε και το πιθανότερο είναι να έχετε πολλές ερωτήσεις γύρω από τα εργασιακά σας δικαιώματα.

Επιπλέον υπάρχει και το άγνωστό, αν είναι η πρώτη φορά που θα γίνετε μανούλα, θα αναρωτιέστε: 

Πώς θα είναι η ζωή μακριά από το γραφείο; Πώς θα είναι η καθημερινότητα με το μωρό στο σπίτι; Πρέπει να προετοιμαστείτε γι’ αυτό; 

Λάβετε σοβαρά υπόψη τις παρακάτω συμβουλές από εργαζόμενες μανούλες που το έχουν ζήσει.

Μάθετε τα δικαιώματά σας
Μόλις ανακοινώσετε στον εργοδότη σας την εγκυμοσύνη, μιλήστε με το τμήμα ανθρώπινων πόρων της εταιρείας σας για να μάθετε τι είδους άδεια μητρότητας δικαιούστε και πόσο καιρό μπορείτε να λείψετε. 

Σε κάθε περίπτωση στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα οι εργαζόμενες μητέρες δικαιούνται άδεια μητρότητας συνολικής διάρκειας 17 εβδομάδων. Οι 8 εβδομάδες χορηγούνται υποχρεωτικά πριν την πιθανή ημερομηνία τοκετού και οι υπόλοιπες 9 μετά τον τοκετό, όπως αναφέρεται στο dikaiologitika.gr. 

Σε περίπτωση που ο τοκετός πραγματοποιηθεί σε προγενέστερη από την πιθανή ημερομηνία, το υπόλοιπο της άδειας χορηγείται μετά τον τοκετό, ώστε να συμπληρωθούν οι 17 εβδομάδες.
Οι μανούλες που θηλάζουν ακόμα κι όταν παρέλθουν οι 17 εβδομάδες δικαιούνται για 30 μήνες μετά τον τοκετό, να δουλεύουν με μειωμένο ωράριο (προσέρχονται στην δουλειά τους μία ώρα αργότερα και φεύγουν μία ώρα νωρίτερα.) Ζητήστε πληροφορίες και από το λογιστήριο της εταιρίας ασφαλώς.

Οργανωθείτε
Συζητήστε με τον διευθυντή σας τι μπορείτε να κάνετε ώστε να διευκολύνετε τη μετάβαση. 

Μπορεί να σας ζητηθεί να εκπαιδεύσετε μια νέα υπάλληλο η οποία θα σας αντικαταστήσει κατά το χρονικό διάστημα της απουσίας σας ή να μοιράσετε τα καθήκοντά σας στους συναδέλφους. Συζητήστε το από νωρίς ώστε να μην υπάρχουν εκκρεμότητες για τις οποίες πρέπει να τρέχετε τελευταία στιγμή. 

Επιπλέον θέστε τις προσδοκίες σας σχετικά με την άδεια μητρότητας. Αν δηλαδή θα χρειαστεί να απαντήσετε σε κάποιο τηλεφώνημα ή email θα το κάνετε ή όχι; Να είστε σαφής.

Ξεκινήστε την αποταμίευση
Το πιθανότερο είναι να χρειαστείτε κάποια επιπλέον χρήματα για να καλύψετε τα έξοδά σας. Ξεκινήστε λοιπόν αμέσως μόλις μάθετε για την εγκυμοσύνη σας την αποταμίευση.

Σκεφτείτε πώς θέλετε να είναι το μέλλον σας ως μαμά
Είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς θα είναι η ζωή του μετά τον ερχομό ενός μωρού και αυτό διότι… η φαντασία απέχει από την πραγματικότητα. 

Για παράδειγμα πολλές γυναίκες πιστεύουν πως η καθημερινότητά τους δεν θα αλλάξει και πολύ και πώς η μητρότητα συνδυάζεται άνετα με την εργασία. Ωστόσο μετά τον τοκετό και αφού έρθει το μωρό στον κόσμο τα συναισθήματα αλλάζουν πολύ. 

Είναι σημαντικό λοιπόν να σκεφτείτε όλα τα σενάρια και αυτό επειδή έτσι θα έχετε τη δυνατότητα να κάνετε μια πιο σαφή συζήτηση με τον εργοδότη σας ή να δημιουργήσετε ένα πιο ευέλικτο σχέδιο εργασίας. Για παράδειγμα μπορείτε να συζητήσετε για την επιστροφή σας ή να εξετάσετε το ενδεχόμενο εργασίας από το σπίτι για κάποιο χρονικό διάστημα ή ακόμα και τη μερική απασχόληση (ανάλογα με την εργασία σας πάντα).

Από Αθανασιάδου Βιολέττα

babygr

Με γονείς, αλλά... ορφανοί

Δεν υπάρχει πιο ιερό και δυνατό πράγμα από την αγάπη της μάνας, ακούμε και ξανακούμε και το πιστεύουμε σαν να είναι νόμος της φύσης, εξίσου αδιαμφισβήτητος όσο και η βαρύτητα. Πράγματι, η συντριπτική πλειοψηφία των μητέρων αγαπούν τα παιδιά τους. Το ίδιο και σχεδόν όλοι οι πατέρες.

Αρκεί όμως να αγαπάς το παιδί σου για να είσαι καλός γονιός;

Δηλώνω ευθύς εξαρχής ότι είμαι προϊδεασμένος. Ως σύμβουλος ψυχικής υγείας, σπάνια θα έρθει ποτέ κανείς για να μου πει πόσο καλοί ήταν οι γονείς του. Το αντίθετο συμβαίνει πολύ συχνότερα: ιστορίες φρίκης, με γονείς που έκαναν μεγάλο κακό στα παιδιά τους. Γι’ αυτούς τους γονιούς θέλω να μιλήσω. Και για το βαρύ φορτίο που κουβαλάνε τα παιδιά τους.

Νομίζουμε ότι το χειρότερο που μπορεί να κάνει ένας γονιός είναι να εγκαταλείψει το παιδί του ή να το κακοποιήσει σεξουαλικά. Δε συμφωνώ απόλυτα. (το χαμομηλάκι, αντίθετα, συμφωνεί απόλυτα)

Σε τέτοιες περιπτώσεις, η βλάβη είναι ενίοτε μικρότερη, γιατί ο γονιός είναι τόσο ξεκάθαρα και εξόφθαλμα «κακός», που το παιδί κατορθώνει ευκολότερα ν’ αποστασιοποιηθεί συναισθηματικά (παρά τον πόνο που συνεπάγεται αυτό) και να βάλει όρια.

Τι γίνεται στις –πολύ περισσότερες– περιπτώσεις που ο γονιός δεν είναι τέρας, αλλά αγαπάει ειλικρινά το παιδί του και το δείχνει έμπρακτα κιόλας; Όμως ταυτόχρονα ασκεί άλλου είδους βία στο παιδί του, πιο ύπουλη και λιγότερο φανερή; Μια μόνιμη ακύρωση του παιδιού, συνεχείς συναισθηματικοί εκβιασμοί, αγάπη υπό δυσβάσταχτους όρους, εξουθενωτική πίεση για επιτεύγματα, ακραίες τιμωρίες για συνέτιση ή «βελτίωση» του παιδιού, εξευτελισμός του παιδιού ή των επιθυμιών του, χρησιμοποίηση του παιδιού σαν μέσο πίεσης ή όπλο ενάντια στον άλλο γονιό, εκμετάλλευση του παιδιού σαν προέκταση των δικών του επιθυμιών και ανεκπλήρωτων φιλοδοξιών κ.τ.λ.

Οι περισσότεροι γονείς, χωρίς προετοιμασία ή εκπαίδευση, τα καταφέρνουν πολύ καλά στο μεγάλωμα των παιδιών τους. Κι όσα σφάλματα ενδεχομένως κάνουν, είναι μες στο πρόγραμμα. Όμως ας το παραδεχτούμε: αρκετοί γονείς έκαναν παιδιά κατά τύχη: επειδή υπέκυψαν στις κοινωνικές πιέσεις, επειδή έτσι κάνουν όλοι, επειδή πίστευαν ότι ένα παιδί θα τους έσωνε...

Υπάρχουν, λοιπόν, και γονείς που, ανεξάρτητα από την αγάπη που νιώθουν για το παιδί τους, είναι κακοί γονείς. Συνήθως τέτοιοι γονείς συνεχίζουν να κάνουν ζημιά στα παιδιά τους κι αφού αυτά μεγαλώσουν και καταφέρουν κακήν κακώς ν’ απομακρυνθούν κάπως από αυτούς.

Δεν πιστεύω ότι οι ακατάλληλοι γονείς έχουν κακή πρόθεση. Δηλαδή δεν επιθυμούν, με δόλο, να προκαλέσουν κακό στα παιδιά τους. Όμως εγκλήματα προκαλούνται και από αμέλεια. Κι αυτό είναι το βασικό πρόβλημα για το παιδί που βασανίζεται από ερωτήματα: πώς μπορεί η μαμά μου να με αγαπάει και ταυτόχρονα να με διαλύει ψυχολογικά; Πώς γίνεται να μην την αγαπάω; Πού θα χωρέσω τον θυμό μου; Πώς θα προστατευτώ από αυτήν;

Το παιδί είναι αδύνατο να μην αγαπά το γονιό του, όση ζημιά κι αν του έχει κάνει αυτός. Έχει βαθιά ανάγκη ο βλαβερός γονιός να ήταν λίγο αλλιώς· έστω λιγάκι. Κι αυτό το βάρος για το γονιό που είχαμε αλλά στην πράξη δεν ήταν ο γονιός που χρειαζόμασταν, είναι ώρες ώρες αβάσταχτο.

Κάποιους γονείς πρέπει να τους κάνουμε πέρα, προκειμένου να επιβιώσουμε. Όπως θ’ αποφεύγαμε μια χωματερή με τοξικά απόβλητα, έτσι πρέπει ν’ αποφεύγουμε κι αυτούς – ή έστω να περιορίζουμε τις επαφές και μόνο αφού πάρουμε τα κατάλληλα προστατευτικά μέτρα – συναισθηματικές στολές που θα μας βοηθήσουν να μη ματώσουμε. Ξανά. Και φυσικά να βρούμε στήριξη για να επεξεργαστούμε τον πόνο που έχουμε μαζέψει. Ευτυχώς ξεπερνιέται και παύει να μας δηλητηριάζει τη ζωή.

Η αγάπη από μόνη της δεν μας κάνει καλούς γονιούς, φίλους ή συντρόφους. Απαιτείται και καλή προαίρεση, δηλαδή το να θέλουμε το καλό του άλλου, ακόμα και όταν αυτό το καλό είναι κάτι με το οποίο δεν συμφωνούμε απόλυτα εμείς.
________
Λύο Καλοβυρνάς, protagon.gr
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Μηνύματα γραμμένα στα σωσίβια των προσφύγων: «Μαμά να ξέρεις ότι σ' αγαπώ...» -Imagine for a moment having to wear this jacket. What would you write?

«Φαντάσου να έπρεπε εσύ να φορέσεις αυτό τι σωσίβιο. Τι θα έγραφες και σε ποιόν; Βοηθήστε μας να διαδώσουμε την έκκληση μας στους Ευρωπαίους ηγέτες: δημιουργία νόμιμης και ασφαλούς διέλευσης». 

Doctors Without Borders/ Médecins Sans Frontières (MSF)

This life jacket belonged to a man, a woman, or a child trying to cross the Mediterranean to reach Europe. Written on the jacket are messages of love, prayers and the phone numbers of friends and family to call in case they should die.
Imagine for a moment having to wear this jacket. What would you write? And to whom? Share this and tag the people you would contact with your message.

Ευχές και προσευχές των προσφύγων για ένα ασφαλές ταξίδι ή τα τηλέφωνα συγγενών και φίλων μαζί με ένα μήνυμα για να ενημερωθούν σε περίπτωση που ο άνθρωπος που φοράει το σωσίβιο δεν καταφέρει να φτάσει ζωντανός.

Τα σωσίβια που περισυλλέγονται στη Μεσόγειο καταγράφουν την Οδύσσεια των ανθρώπων που ξεριζώνονται καθημερινά με την ελπίδα να ξεφύγουν από τα δεινά του πολέμου, της πείνας και της ανέχειας. 

Επιμέλεια: Εύα Αναστασιάδου

Κάθε ένα φέρει το βάρος του ταξιδιού και της διάσωσης και συχνά, κομμάτια από την προσωπική ιστορία του κάθε πρόσφυγα. Αυτό το σωσίβιο, η μόνη ασφάλεια που είχε ένας άντρας, μια γυναίκα ή ακόμα κι ένα παιδί κατά την προσπάθειά του να διασχίσει τη θάλασσα για να φτάσει στην Ευρώπη, έχει γραμμένα - σύμφωνα με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα- συχνά μια ευχή, μια προσευχή για ασφαλές ταξίδι ή ακόμα και ένα μήνυμα ή τα τηλέφωνα συγγενών και φίλων για να ενημερωθούν σε περίπτωση που ο άνθρωπος που φοράει το σωσίβιο δεν καταφέρει να φτάσει ζωντανός. «Μαμά να ξέρεις ότι σ' αγαπώ».

«Το όνομά μου είναι Αμπτιραχμάν Αλί Γιουσούφ. Αν με βρείτε καλέστε αυτό το νούμερο. Αυτή είναι η μάνα μου» είναι μερικά από τα μηνύματα που οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα βρήκαν γραμμένα πάνω στα σωσίβια.

Ερχόμενοι αντιμέτωποι με ακραίες συνθήκες, χρησιμοποιούν το σωσίβιο σαν ένα μέσο επικοινωνίας με τους επιζώντες και τους διασώστες. Σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο διευθυντής προγραμμάτων του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Απόστολος Βεΐζης, υποστηρίζει ότι εκτός από τα σωσίβια, ακόμα και τα ρούχα τους γίνονται φορείς μηνυμάτων και προσωπικών ιστοριών. «Κάποιες φορές βρίσκουμε τις μπλούζες χωρίς να βρούμε τον άνθρωπο. Και εκεί έχουμε το δίλημμα, να πάρουμε τηλέφωνο να ενημερώσουμε τους δικούς του ή μπορεί να βρεθεί ζωντανός;».

«Το γεγονός αυτό μας υπενθυμίζει ότι οι άνθρωποι που κάνουν αυτά τα ταξίδια είναι πλήρως ενήμεροι για τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσουν. Καταλαβαίνουμε, επίσης, πόσο απεγνωσμένοι νιώθουν για να θέτουν τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους σε τόσο μεγάλο κίνδυνο», υπογραμμίζουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα.

Όπως υποστήριξε μια μητέρα από τη Συρία στον κ. Βεΐζη «όταν είμαστε στη Συρία είναι σίγουρο ότι θα πεθάνουμε είτε από μια βόμβα, είτε από τις δυνάμεις του Άσαντ, είτε από το Ισλαμικό Κράτος. Το να μπω με τα παιδιά μου σε μια βάρκα για να φύγω προς την Ευρώπη είναι για μένα μια επιλογή που έχει το ρίσκο να πεθάνουμε. Έχουμε όμως μια πιθανότητα να επιβιώσουμε από αυτό το ταξίδι και να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο».

Με αφορμή την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προσφυγική κρίση, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, παραδίδουν στους πρωθυπουργούς των κρατών - μελών την επιστολή της Διεθνούς προέδρου Τζοάν Λιου μαζί με ένα από αυτά τα σωσίβια, που υπογραμμίζει τον εφιάλτη του σχεδόν μισού εκατομμυρίου προσφύγων που έχουν διασχίσει τη Μεσόγειο μέσα στο 2015, και των διαρκώς αυξανόμενων προσφυγικών ροών σε χώρες όπως η Ουγγαρία: 

«Όταν οι Υπουργοί σας συγκεντρωθούν σήμερα για μια ακόμα Σύνοδο Κορυφής για τη λεγόμενη 'μεταναστευτική κρίση', ας λάβετε υπόψη σας ότι οι αποφάσεις που υιοθετήθηκαν στις προηγούμενες συνόδους έχουν αποτύχει σε μεγάλο βαθμό να βελτιώσουν την κατάσταση. Ορισμένα μέτρα μάλιστα, έχουν κάνει την κατάσταση ακόμα χειρότερη: οι φράχτες και ο αναγκαστικός έλεγχος των δακτυλικών αποτυπωμάτων το μόνο που καταφέρνουν είναι να ωθούν τους ανθρώπους να επιλέγουν ακόμα πιο επικίνδυνα μονοπάτια […] Οι πολιτικές αυτές έχουν μετατρέψει μια προβλέψιμη και διαχειρίσιμη εισροή ανθρώπων σε μία ανθρωπιστική κρίση στις Ευρωπαϊκές ακτές, τα σύνορα, τους σταθμούς τρένων και τους αυτοκινητοδρόμους. Η τρέχουσα προσέγγιση της 'μη υποδοχής' και των κλειστών συνόρων έχει προκαλέσει θανάτους, τραυματισμούς και χάος».

Με στόχο να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει το κοινό για την ανάγκη δημιουργίας οδών νόμιμης διέλευσης και της παροχής αξιοπρεπών συνθηκών υποδοχής σε όλους, η ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα έχει ξεκινήσει μια καμπάνια με hashtag #‎SafePassage‬ και τη φωτογραφία ενός σωσιβίου ρωτώντας: «Φαντάσου να έπρεπε εσύ να φορέσεις αυτό τι σωσίβιο. Τι θα έγραφες και σε ποιόν; Βοηθήστε μας να διαδώσουμε την έκκληση μας στους Ευρωπαίους ηγέτες: δημιουργία νόμιμης και ασφαλούς διέλευσης».

tvxs

Το ΟΧΙ ΖΕΙ!

Αποσπάσματα από ομιλία μαθήτριας της ΣΤ' Τάξης Δημοτικού

για τον εορτασμό του ΟΧΙ

Αθήνα 27 Οκτωβρίου 1970

Πώς έγινε και ένα πρωί αξημέρωτο, μία τόση δα λέξη ξύπνησε έναν λαό;
..............
ΟΧΙ βροντοφώναξε η Πρωτεύουσα και η Ελλάδα ολόκληρη.
Και το ΟΧΙ αυτό το πήραν οι πολιτείες και τα χωριά, οι ρεματιές και τα βουνά, οι θάλασσες και οι στεριές της μικρής μας Πατρίδας, που για μια ακόμη φορά ξύπνησε ένδοξη και ηρωική. Την είχε γιγαντώσει το ΟΧΙ, που βγήκε από τα στήθη των παιδιών της.

Τα παιδιά της, γεωργοί, εργάτες, δάσκαλοι, γραμματισμένοι, αγράμματοι, τσοπάνηδες, έκαναν το ΟΧΙ τραγούδι, νίκη θρίαμβο.
Όλα τα παιδιά της, κάρφωσαν το ΟΧΙ στη λόγχη, πυρπόλησαν με αυτό την καρδιά, γέμισαν με την οργή του την ψυχή, το φόρεσαν σαν ασπίδα και όρμησαν στη μάχη, στις μάχες τις νικηφόρες.
................
Το ΟΧΙ αυτό, δεν το ακούσαμε, δεν το ζήσαμε εμείς οι μαθητές. Το βλέπουμε όμως να κυκλοφορεί ανάμεσά μας με δεκανίκια, με καροτσάκια. Είναι πολλές φορές χωρίς μάτια το ΟΧΙ αυτό και άλλοτε πάλι έχει κομμένα τα χέρια.
..................
Αμπά: Αφιερωμένο στον δάσκαλο Αρχοντή Κυρίτση, ανάπηρο του Αλβανικού μετώπου

Β.Δ.

Ένα κοριτσάκι δυόμισι χρονών τραγουδάει για την 28η Οκτωβρίου

Ένα τραγουδάκι για την Ελλάδα και ο Εθνικός Ύμνος, 

από ένα κοριτσάκι δυόμισι χρονών

Χρόνια Πολλά και Ελεύθερα!!

Άγιος Δημήτριος δια χειρός Θεοτοκόπουλου

Άγνωστο έργο που αποδίδεται στον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο ανακαλύφθηκε στην Ιταλία

Ένας ένθρονος Άγιος Δημήτριος, έργο της κριτικής σχολής, ενδέχεται να αποτελεί έργο της κρητικής περιόδου του Ελ Γκρέκο. 

Του Δημήτρη Δεληολάνη.
Μια άγνωστη εικόνα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου ανακαλύφθηκε στην Ιταλία και θα εκτεθεί για πρώτη φορά τον Οκτώβριο. 

Πρόκειται για έναν ένθρονο Άγιο Δημήτριο, εξαιρετικής ομορφιάς, που χωρίς αμφιβολία ανήκει στην κρητική περίοδο του Ελ Γκρέκο. Πρόκειται για τη λιγότερο γνωστή περίοδο δραστηριότητας του μεγάλου καλλιτέχνη, καθώς μας έχουν μείνει μόνον άλλες δυο εικόνες. 

Όπως μας εξήγησε η Ιταλίδα συντηρητής Μαριέλλα Λομπέφαρο, που έκανε την ανακάλυψη: «Σίγουρα είναι έργο που ανέρχεται στην περίοδο πριν από το 1567 και γι΄ αυτό σπανιότατη: είναι η μόνη που έφτασε μέχρι εμάς σε τόσο καλή κατάσταση».

Παρόλο που η εικόνα, σε ξύλο κυπαρισσιού, φέρει στο πίσω μέρος την υπογραφή «Χειρ Δομήνικου», χρειάστηκαν πολλοί αιώνες για να αναγνωριστεί η «χειρ» του μεγάλου καλλιτέχνη. Την εικόνα αγόρασε το 2014 Γερμανός συλλέκτης σε πλειστηριασμό που έκανε μέσω Διαδικτύου μικρός οίκος έργων τέχνης.

Ο πωλητής την είχε χαρακτηρίσει «μεταβυζαντινή κρητικής σχολής», χωρίς άλλες λεπτομέρειες. Ο Γερμανός συλλέκτης όμως, αμέσως μετά την αγορά, πληροφορήθηκε από τον συντηρητή του ότι η εικόνα φέρει υπογραφή και μάλιστα με τρανταχτό όνομα.

Ο Γερμανός απευθύνθηκε σε δυο ειδικούς σε άγιες εικόνες: στην Ιταλίδα Λομπέφαρο και σε Έλληνα συντηρητή του Μουσείου Μπενάκη, όπου βρίσκεται κι ένας πολύτιμος Ευαγγελιστής Λουκάς με την υπογραφή του Ελ Γκρέκο. 

Ο Έλληνας εμπειρογνώμων δεν επικύρωσε τη γνησιότητα της εικόνας: θεώρησε πως ή ήταν κάποιος άλλος Κρητικός αγιογράφος με το όνομα Δομήνικος ή ότι η εικόνα είναι μία από τα πάμπολλες πλαστές που είχαν κατακλείσει την ευρωπαϊκή αγορά στη δεκαετία του ΄50 και του ΄60∙ τότε οι πλαστογράφοι έπαιρναν αυθεντικές εικόνες του 16ου αιώνα και προσέθεταν το όνομα του Θεοτοκόπουλου.
Η Ιταλίδα ακολούθησε άλλο δρόμο∙ έψαξε το ιστορικό της και βρήκε πως ο Άγιος Δημήτριος είχε ήδη εκτεθεί σε μεγάλη έκθεση στη Λυών το 1935. 

«Τόσο το καλλιτεχνικό ύφος όσο και οι εργαστηριακές έρευνες που ξεκινήσαμε τον Μάιο μάς επιβεβαίωσαν ότι η υπογραφή είναι δική του και ότι πρόκειται για αυθεντικό Ελ Γκρέκο», 

δηλώνει τώρα η Ιταλίδα συντηρητής. Την ανακάλυψη επικύρωσε και ο καθηγητής Λιονέλλο Πούπι που διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Βενετίας.

Ο Άγιος Δημήτριος επρόκειτο να παρουσιαστεί σε μεγάλη έκθεση «Η κληρονομιά του Βυζαντίου» με εκατό και πλέον εικόνες που εγκαινιάζεται στις 8 Αυγούστου στην κωμόπολη Μπελάτζο της βόρειας Ιταλίας. Μόλις όμως εξακριβώθηκε σε ποιον ξακουστό αγιογράφο ανήκε, αμέσως άλλαξε προορισμό. 

Το κοινό θα μπορέσει να συναντηθεί με τον Ελ Γκρέκο στην έκθεση ειδικά αφιερωμένη

newpost.gr

Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης

Από τις αρχές Οκτωβρίου του 1912 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχοντας ως συμμάχους τη Βουλγαρία και τη Σερβία (Α' Βαλκανικός Πόλεμος). Θέατρο των επιχειρήσεων, η περιοχή της Μακεδονίας.
Ο ελληνικός στρατός βάδιζε από νίκη σε νίκη στη Δυτική Μακεδονία. 
Όμως, από την αρχή των εχθροπραξιών σοβούσε σοβαρή διαφωνία μεταξύ του αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου. 

Ο διάδοχος επιθυμούσε πρώτα την κατάληψη του Μοναστηρίου προς Βορρά, ενώ ο Βενιζέλος, βλέποντας την πιθανότητα να καταληφθεί η Θεσσαλονίκη από το βουλγαρικό στρατό, πίεζε τον Κωνσταντίνο να κατευθυνθεί προς τη φυσική πρωτεύουσα της Μακεδονίας, μια περιοχή με στρατηγική σημασία, η απελευθέρωση της οποίας αποτελούσε διακαή πόθο του ελληνισμού. 

«Καθιστώ υμάς υπευθύνους διά πάσαν αναβολήν έστω και στιγμής» του τηλεγραφεί επιτακτικά.

Τελικά, ο Κωνσταντίνος πείθεται με τη μεσολάβηση του πατέρα του βασιλιά Γεωργίου Α' και στις 25 Οκτωβρίου η εμπροσθοφυλακή του ελληνικού στρατού φθάνει προ των πυλών της Θεσσαλονίκης. Είχε προηγηθεί η καθοριστική νίκη στη Μάχη των Γιαννιτσών (19 - 20 Οκτωβρίου), που είχε κάνει ευκολότερη την προέλαση του ελληνικού στρατού. 
Ο Χασάν Ταξίν Πασάς που υπερασπιζόταν τη Θεσσαλονίκη δεν είχε άλλη δυνατότητα, παρά να ζητήσει μια έντιμη συμφωνία για την παράδοση της πόλης.
Στις 25 Οκτωβρίου οι απεσταλμένοι του ζήτησαν από τον Κωνσταντίνο να επιτραπεί στον Ταξίν να αποσυρθεί με το στρατό και τον οπλισμό του στο Καραμπουρνού και να παραμείνει εκεί μέχρι το τέλος του πολέμου. 
Ο Κωνσταντίνος, φυσικά, απέρριψε τον όρο του και του πρότεινε την παράδοση του στρατού του και τη μεταφορά του στη Μικρά Ασία με δαπάνες της ελληνικής κυβέρνησης.

Ο Ταξίν Πασάς υπογράφει 

τα πρωτόκολλα παράδοσης της Θεσσαλονίκης. 

Ο Οθωμανός αξιωματούχος δέχθηκε, τελικά, τους όρους του Κωνσταντίνου και στις 11 το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου, ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου, οι πληρεξούσιοι αξιωματικοί Ιωάννης Μεταξάς (ο κατοπινός δικτάτωρ και ο άνθρωπος του «ΟΧΙ») και Βίκτωρ Δούσμανης μεταβαίνουν στο Διοικητήριο της Θεσσαλονίκης και υπογράφουν τα σχετικά πρωτόκολλα παράδοσης της πόλης στον ελληνικό στρατό.Σύμφωνα με το πρωτόκολλο, παραδίνονταν ως αιχμάλωτοι 25.000 τούρκοι στρατιώτες και 1.000 αξιωματικοί. Στην κατοχή του ελληνικού στρατού περιέρχονταν όλος ο βαρύς και ελαφρύς οπλισμός του σχηματισμού (70 πυροβόλα, 30 πολυβόλα, 70.000 τυφέκια και πυρομαχικά).

Το πρωί της 27ης Οκτωβρίου εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη δύο τάγματα ευζώνων και ύψωσαν την ελληνική σημαία στο Διοικητήριο, ενώ οι υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις άρχισαν να λαμβάνουν θέσεις στα υψώματα γύρω από την πόλη.

Στις 11 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1912 ο Κωνσταντίνος εισήλθε με το επιτελείο του στη Θεσσαλονίκη και το μεσημέρι έγινε πανηγυρική δοξολογία στο ναό του Αγίου Μηνά. Την ίδια μέρα, κατέφθασαν έξω από τη Θεσσαλονίκη και οι Βούλγαροι, όμως για τους γείτονες ήταν ήδη αργά. Ο επικεφαλής της μεραρχίας τους στρατηγός Τεοντορόφ ζήτησε να εισέλθει στην πόλη για να στρατοπεδεύσει. 

Εισέπραξε την αρνητική απάντηση του Κωνσταντίνου και ύστερα από διαπραγματεύσεις, επιτράπηκε να μπουν στην πόλη για ολιγοήμερη ανάπαυση δύο τάγματα με επικεφαλής τους βούλγαρους πρίγκιπες Βόρι και Κύριλλο. Επικράτησε, όμως, σύγχυση και τελικά εισήλθε στη Θεσσαλονίκη ένα ολόκληρο βουλγαρικό σύνταγμα, γεγονός που εκνεύρισε τον Βενιζέλο. 

Οι Βούλγαροι δήλωναν εμφαντικά παρόντες στις εξελίξεις στη Μακεδονία. Ο σπόρος του Β' Βαλκανικού Πολέμου είχε ριχτεί.Στις 29 Οκτωβρίου ήταν η σειρά του βασιλιά Γεωργίου Α' να εισέλθει στην πόλη και να επισημοποιήσει την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους έλληνες κατοίκους της, με απάθεια ανάμικτη με φόβο του από το μουσουλμανικό στοιχείο, ενώ οι Εβραίοι που ήταν η πολυπληθέστερη πληθυσμιακή ομάδα της πόλης δεν έκρυψαν την απογοήτευσή τους, καθώς προωθούσαν σχέδιο διεθνοποίησης της Θεσσαλονίκης.

ΠΗΓΗ: sansimera.gr