Όταν ο μπαμπάς λείπει πολλές ώρες από το σπίτι...

Στις περισσότερες οικογένειες ο πατέρας εργάζεται πολλές ώρες και απουσιάζει σχεδόν όλη την ημέρα από το σπίτι. Αυτό φέρνει ως αποτέλεσμα να περνάει πολύ λίγες ώρες μαζί με το παιδί και σε εκείνο να δημιουργείται αγωνία και άγχος για το πότε θα τον δει.

Ο κ. Στέλιος Μαντούδης (www.mandou.gr), Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής, επισημαίνει ότι η απουσία του πατέρα από το σπίτι δεν είναι εύκολη υπόθεση για κανέναν και κυρίως για το παιδί που προσμένει.

Τι να κάνετε για να καθησυχάσετε το παιδί σας:
• Εξηγήστε στο παιδί τις συνθήκες εργασίας και το ωράριο σας
• Επιβεβαιώστε του ότι τις ώρες που απουσιάζετε το σκέφτεστε συνέχεια και θέλετε να περνά όμορφα
• Παροτρύνετε το να σας μιλήσει για τα συναισθήματα του και καθησυχάστε τις ανασφάλειες που μπορεί να νιώθει
• Εξηγήστε του ότι η εργασία σας απαιτεί να απουσιάζετε αρκετές ώρες και δεν γίνεται να το αποφύγετε
• Εάν το παιδί γνωρίζει να γράφει και να διαβάζει, προτείνετέ του να κρατάει ημερολόγιο και να σημειώνει όσα του συμβαίνουν τις ώρες που απουσιάζετε
• Παροτρύνετε το παιδί να σας τηλεφωνεί όσες φορές θέλει και έχει την ανάγκη να σας ακούσει, χωρίς δισταγμούς
• Μπορείτε να ηχογραφήσετε ένα παραμύθι και να το βάζετε στο παιδί ώστε να το ακούει από τη φωνή σας

Η συζήτηση και η αναφορά στον πατέρα τις ώρες που απουσιάζει είναι πολύ σημαντική και βοηθά το παιδί να νιώθει καλύτερα.

Η τακτική τηλεφωνική επικοινωνία σε συνδυασμό με τον ποιοτικό χρόνο που θα αφιερώσει ο πατέρας στο παιδί όταν επιστρέψει σπίτι, προσφέρει την αίσθηση ασφάλειας και σιγουριάς. Προσπαθείτε πάντα να ενισχύετε αυτά τα συναισθήματα στο παιδί σας και να συζητάτε μαζί του για οτιδήποτε το απασχολεί.

boro

Δέσποινα Χαριζάνη: Το κοριτσάκι που κέρδισε το 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Παιδικής Ζωγραφικής

21ος Παγκόσμιος Διαγωνισμό Παιδικής Ζωγραφικής Τόκιο 2014.

1ο ΒΡΑΒΕΙΟ η Δέσποινα Χαριζάνη μαθήτρια Δημοτικού από τον δικό μας Δήμο Χορτιάτη!
Με τη παραδοσιακή φορεσιά του Ασβεστοχωρίου!

 

πηγή 

Shawn Van Daele: Ο φωτογράφος που κάνει τα όνειρα των παιδιών πραγματικότητα! - «Drawing Hope Project»

 

Όταν ο Shawn Van Daele ήταν 7 ετών, ζωγράφισε μια μηλιά και τη χάρισε στη γιαγιά του. Μετά από χρόνια, τη μετέτρεψε σε ολοζώντανη φωτογραφία. Τότε, όμως, δεν φαντάστηκε ότι αυτό θα αποτελούσε την αρχή για κάτι τόσο όμορφο. Τριάντα χρόνια μετά, ο κ. Van Daele εξακολουθεί να φτιάχνει υπέροχες φωτογραφίες, αλλά τον τελευταίο καιρό το έργο του του είναι κάτι παραπάνω από ιερό! 

Ο 37χρονος φωτογράφος από το Οντάριο του Καναδά είναι ο δημιουργός πίσω από το «Drawing Hope Project», που ζωντανεύει τη φαντασία και κάνει πραγματικότητα τις σκέψεις παιδιών που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας.

Τα τελευταία 2 χρόνια ταξιδεύει σε όλη την Αμερική και έχει βοηθήσει αφιλοκερδώς περισσότερα από 30 παιδιά, ενώ συνεχίζει να λαμβάνει αιτήσεις από όλο τον κόσμο.

 

«Θέλω να εμπνεύσω τη μαγεία της παιδικής ηλικίας και να αφήσω τα παιδιά και τις οικογένειές τους να χρησιμοποιήσουν μία μικρή δόση ευτυχίας στη ζωή τους βλέποντας ότι όλα μπορούν να συμβούν», δηλώνει ο ίδιος σε συνέντευξή του.

Στόχος του είναι να καταφέρει με το έργο του να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους και να τους αφυπνίσει για να βοηθήσουν όσους έχουν ανάγκη, καθώς και να τους ωθήσει να γίνουν δωρητές οργάνων. Όμως, πάνω απ’ όλα, να χαρίσει στα παιδιά μία φωτογραφία που θα αποδεικνύει ότι όλα μπορούν να συμβούν!

 

περισσότερα εδώ



Η Καθαρή Δευτέρα κάνει επίσκεψη στο... Νηπιαγωγείο και λέει στα παιδάκια ένα παραμύθι!!

Με την Καθαρά Δευτέρα ξεκινά η Σαρακοστή για την Ορθόδοξη εκκλησία, ενώ ταυτόχρονα σημάνει το τέλος των Απόκρεω.
Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι γιατί οι ορθόδοξοι Χριστιανοί «καθαρίζονταν» πνευματικά και σωματικά. Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας για τους ορθοδόξους Χριστιανούς.

Η νηστεία διαρκεί για 40 μέρες, όσες ήταν και οι μέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο.
Την Καθαρά Δευτέρα συνηθίζεται να τρώγεται λαγάνα (άζυμο ψωμί που παρασκευάζεται μόνο εκείνη τη μέρα), ταραμάς και άλλα νηστίσιμα φαγώσιμα, κυρίως λαχανικά, όπως και φασολάδα χωρίς λάδι. Επίσης συνηθίζεται το πέταγμα χαρταετού.
Η Καθαρά Δευτέρα εορτάζεται 48 ημέρες πριν την Κυριακή της Ανάστασης του Χριστού, το ορθόδοξο χριστιανικό Πάσχα.
Από παλιά η Καθαρή Δευτέρα, πέρασε στην συνείδηση του λαού, σαν μέρα καθαρμού.

Οι βυζαντινοί, την Καθαρή Δευτέρα την ονόμαζαν Απόθεση -Απόδοση, και τελούσαν δρώμενα. Τραγουδούσαν σχετικά άσματα, από τα οποία έχουν σωθεί μικρά μέρη μέχρι στις μέρες μας. «Ίδε το έαρ το καλόν πάλιν επανατέλλει, φέρον υγείαν και χαρά και την ευημερίαν».
Το πέταγμα του χαρταετού, είναι ένα έθιμο μεταγενέστερο. Κούλουμα ονομάζεται η καθαροδευτεριάτικη έξοδος στην εξοχή και το πέταγμα του αετού.

Οι χριστιανοί, παρέες παρέες βγαίνουν στην εξοχή, παίρνοντας μαζί τους νηστίσιμα φαγητά, και το ρίχνουν στην διασκέδαση και τον χορό. Τα κούλουμα από τόπο σε τόπο γιορτάζονται διαφορετικά, με διάφορες εκδηλώσεις. Παντού όμως επικρατεί κέφι, χορός και τραγούδι.

Πατρίδα του χαρταετού… η Αρχαία Κίνα!
Οι Κινέζοι ήταν οι πρώτοι που ανακάλυψαν τον χαρταετό! Πριν από 3.000 χρόνια, οι χαρταετοί αποτελούσαν ένα ιερό σύμβολο και κατασκευάζονταν με καλάμια μπαμπού, μετάξι για το πανί και την ουρά… και είχαν τη μορφή δράκου.

Από εκεί, ο χαρταετός κατευθύνθηκε προς την Ασία, την Ευρώπη (από τον Μάρκο Πόλο), την Αμερική και την Αυστραλία. Σήμερα, στην Κίνα διοργανώνονται κάθε χρόνο διαγωνισμοί για τον ομορφότερο χαρταετό… σε σχήμα ψαριών, πουλιών, δράκων με πολλές σφυρίχτρες ή σωλήνες πάνω τους.

Παράλληλα, στη Βόρεια Ινδία, οι πολίτες συμμετέχουν τη γιορτή "Basant", πετώντας χαρταετούς από τις ταράτσες των σπιτιών τους και προσπαθώντας να κατακτήσουν τον ουρανό μέσα από «μάχες».

περισσότερα εδώ: haroumenes fatsoules



vrefonipiagwgos

Ένα παραμύθι για την Καθαρή Δευτέρα

«Το καλάμι που ονειρευόταν να πετάξει».

        (συγγραφή Ελένη-Ξένη Τσούση)

Μια ιστορία θα σας πω, για ένα όνειρο τρελό...

Σε ένα μικρό μικρό χωριό, κάποτε, κάπου, μα όχι εδώ,
πλάι-πλάι στο ποτάμι το γοργό,
φύτρωσε ένα καλάμι λυγερό.
Ψήλωνε και θέριευε και τον κόσμο έβλεπε.
Μα ένα παράπονο πικρό
έβγαζε κάθε φύλλο του μικρό.
«Αααχ να μπορούσα να πετώ...
Να φτάνω ως τον ουρανό!!!
Να δω τον κόσμο από ψηλά
κι άλλα καλάμια μακρινά...
Βαρέθηκα να είμαι εδώ
κι όλο να ακούω τον ποταμό.
Διόλου εγώ να περπατώ ούτε ένα βήμα ...
Άδικο δεν ειν αυτό»;
Ο ήλιος που το άκουγε,
γλυκά γλυκά το χάιδευε
και κάθε ακτίδα του ζεστή

..................................

η συνέχεια του παραμυθιού εδώ: pitsinacrafts