Γράφει η Παιδίατρος Ευγενία Καράμπελα
paidiatros
1. Το καθημερινό του πρόγραμμα δεν πρέπει να είναι εξαντλητικό
Κάθε μέρα τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο για 7 ώρες, συνεχίζουν με εξωσχολικές δραστηριότητες και ολοκληρώνουν τη μέρα τους με μελέτη στο σπίτι. Όλα αυτά μέχρι την επόμενη μέρα που θα τα επαναλάβουν. Πότε όμως θα προλάβουν να ανακτήσουν δυνάμεις για την επόμενη μέρα; Φροντίστε το καθημερινό πρόγραμμα του παιδιού σας να μην είναι εξαντλητικό και να υπάρχει πάντα χρόνος για ξεκούραση. Το μυαλό και το σώμα χρειάζονται χαλάρωση για να μπορέσουν να αποδώσουν και να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της καθημερινότητας.
2. Φροντίστε να έχει πάντα χρόνο για παιχνίδι
…και μάλιστα παιχνίδι που δεν θα του αποφέρει άγχος. Πρέπει λοιπόν να αποφύγει τα ανταγωνιστικά ή ηλεκτρονικά παιχνίδια που εμπεριέχουν βία και να προτιμά μια βόλτα με το ποδήλατο, πεζοπορία, επαφή με τη φύση και με άλλα παιδιά.
3. Ο ύπνος πρέπει να είναι η προτεραιότητά του
Ο ύπνος είναι ζωτικής σημασίας για τα πάντα, από την ελαχιστοποίηση της πίεσης και την ενίσχυση της διάθεσης, μέχρι τη βελτίωση των σχολικών επιδόσεων. Κάτι επίσης πολύ σημαντικό είναι η δημιουργία ενός περιβάλλοντος που θα το διευκολύνει να κοιμηθεί. Για παράδειγμα, η τηλεόραση και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια στο παιδικό δωμάτιο θα δυσκολέψουν πολύ την κατάσταση και θα αποτρέψουν το παιδί από το να κοιμηθεί.
4. Διδάξτε το παιδί να «ακούει» το σώμα του
Βοηθήστε το να καταλάβει ότι το σώμα μας αντιδρά σε οτιδήποτε το ενοχλεί. Για παράδειγμα, ένας πονοκέφαλος είναι συνήθως ένδειξη άγχους και stress. Αν αυτό το αναγνωρίσει θα καταλάβει ότι πρέπει να κάνει κάτι για να το αντιμετωπίσει. Σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να ηρεμήσει και να προσπαθήσει να αποβάλλει οποιαδήποτε σκέψη το έχει αγχώσει. Σιγά-σιγά θα μάθει να «ακούει» το σώμα του και να αναγνωρίζει τα σημάδια που του στέλνει και θα καταφέρει να μετριάσει το άγχος του.
5. Διαχειριστείτε το δικό σας stress
Το stress είναι μεταδοτικό. Όταν οι γονείς είναι αγχωμένοι προκαλείται άγχος και στα παιδιά. Πρέπει λοιπόν, να δείξετε στο παιδί σας ότι και εσείς χαλαρώνετε και αντιμετωπίζετε το άγχος σας με τον σωστό τρόπο.
6. Διδάξτε στο παιδί ότι τα λάθη είναι φυσιολογικά
Μεγάλο μέρος του άγχους των παιδιών προέρχεται από τον φόβο τους μην κάνουν λάθη. Πρέπει να του υπενθυμίσετε ότι δεν είναι εφικτό να κάνουμε τα πάντα σωστά ή να ξέρουμε τον σωστό τρόπο για να κάνουμε κάτι. Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να μάθετε στο παιδί είναι πώς να συνεχίζει μετά από ένα ενδεχόμενο λάθος ή μία αποτυχία. Η σωστή αντιμετώπιση τους θα το κάνει πιο δυνατό και έτοιμο να τα ξεπεράσει.
infokids
Save Our Children ♦ Σώστε τα Παιδιά μας
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ,
Προστατεύστε το Χαμομηλάκι, Είναι το Φως.
Κίνημα για την προστασία του παιδιού
hamomilaki@gmail.com ♦ ♦
Η ευτυχία είναι απλή, σαν τη σκέψη ενός παιδιού
Σελίδες
▼
Monday, 18 May 2015
Παιχνίδι διαχείρισης του θυμού των παιδιών : «Ο πράσινος δράκος και το μαγικό κουτί»
Τα παιδιά μπορούν να βιώσουν θλίψη, θυμό, άγχος, όπως και οι ενήλικες. Μπορεί τα αίτια των συναισθημάτων αυτών που νιώθουν οι μικροί μας φίλοι να μην είναι τόσο σημαντικά για μας, όμως η ένταση είναι εξίσου μεγάλη.
Βοηθήστε τα παιδιά σας να αποφορτιστούν με ένα απλό παιχνιδάκι-παραμύθι (Γεωργιάδου, Ν., (2010), Θεραπευτικά Παιχνίδια, Εκδόσεις Οξυγόνο, Αθήνα).
Σας παρουσιάζω λοιπόν το παραμύθι-παιχνίδι «Ο πράσινος δράκος και το μαγικό κουτί»:
Υλικά
- ένα κουτί,
- μαρκαδόρους ή ξυλομπογιές,
- χαρτιά.
Οδηγίες
Ξεκινήστε με το παραμύθι του δράκου:
«Κάποτε σε ένα πανέμορφο δάσος ζούσε ένας πράσινος, μεγάλος δράκος. Κάθε πρωί που ξυπνούσε έβλεπε τα δέντρα του δάσους, έπαιρνε βαθιές αναπνοές και ένιωθε ευτυχισμένος!
Το δάσος ήταν τόσο όμορφο που γρήγορα απέκτησε τεράστια φήμη, με αποτέλεσμα να έρχονται από παντού ζώα να μείνουν εκεί.
Από τότε ο δράκος έχασε την ησυχία του. Και όχι τίποτα άλλο, άρχιζε να νευριάζει εύκολα και να θυμώνει.
Την πρώτη φορά που θύμωσε ήταν επειδή τα σκιουράκια μάζεψαν βελανίδια και τα αφήσανε παντού στο έδαφος. Πήγε ο δράκος να κάνει τον περίπατό του, τα πάτησε και άρχισε να χοροπηδά από τον πόνο.
Θύμωσε τόσο πολύ που από το στόμα του βγήκε φωτιά. Το αποτέλεσμα ήταν να καεί το δέντρο δίπλα του, αλλά και η γλώσσα του. Για μέρες δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει ούτε να φάει.
Μόλις συνήλθε, συνέβη κάτι άλλο που τον έκανε να θυμώσει.
Ένας λαγός έφαγε καρότα και πέταξε τα κοτσάνια έξω από την σπηλιά του δράκου. Ξαναθύμωσε ο πράσινος δράκος, έβγαλε φωτιά από το στόμα του, έκαψε δυο δέντρα αυτή την φορά και έκανε μεγαλύτερη ζημιά στην γλώσσα του.
Όσο για την γλώσσα του, είχε γεμίσει φουσκάλες και τον έκανε να τρώει μόνο γιαούρτι και να μιλάει …πθεβδά!
Μια μέρα ήρθε στο δάσος ένα ξωτικό που μόλις είδε την μεγάλη καταστροφή, έψαξε να βρει τι έφταιγε. Δεν άργησε να βρει τον δράκο να θυμώνει και να βγάζει φωτιά από το στόμα του, όταν ένας τυφλοπόντικας είχε γεμίσει τον τόπο με τρύπες.
Τότε το ξωτικό πήγε κοντά και του έδωσε το «μαγικό κουτί». Από εκείνη την ημέρα ο δράκος όχι μόνο δεν θύμωνε, αλλά και σταμάτησε να βγάζει φωτιές και να καίει τα δέντρα. Σήμερα το δάσος έχει γίνει καταπράσινο, όπως παλιά».
Τι ήταν όμως το μαγικό κουτί;
Ήταν ένα χρωματιστό κουτί που μέσα σε αυτό ο δράκος έγραφε ό,τι τον θύμωνε.
Βάλτε τα παιδιά να φτιάξουν ένα κουτί με την δική τους προσωπική σφραγίδα. Κάθε παιδί έχει το δικό του κουτί. Στην συνέχεια βάλτε τα να γράψουν τι τα κάνει να θυμώνουν. Αν είναι μικρά, μπορούν να ζωγραφίσουν ή να γράψετε εσείς.
Καθετί που γράφεται μπαίνει στο μαγικό κουτί και μετά γίνεται μια συζήτηση για το τι μπορεί να κάνει το παιδί όταν του συμβαίνει αυτό.
Γράφει ο Αντώνιος Καλέντζης, Μέλος Βρετανικού Συλλόγου Ψυχολόγων