Σελίδες

Thursday, 28 May 2015

Γιατί απαγορεύονται οι ξυλιές
στον ποπό και τα χέρια του παιδιού;

Οι σύγχρονοι γονείς καταδικάζουν τη σωματική τιμωρία και ορκίζονται ότι δε χρησιμοποιούν βία για να πειθαρχήσουν το παιδί τους.
 
Ωστόσο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που παραδέχονται ότι περιστασιακά δίνουν μια ξυλιά στον ποπό ή τα χέρια του παιδιού, όταν εκείνο παραφέρεται. Μήπως όμως αυτά τα μικρά χτυπήματα δεν είναι και τόσο αθώα και τελικά συνιστούν βία;

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με το
mother.gr , μια ξυλιά στον ποπό ή στα χέρια:
  • Διδάσκει στο παιδί ότι η βία είναι αποδεκτή και μπορεί να τη χρησιμοποιεί ο καθένας, όταν είναι θυμωμένος ή διαφωνεί με κάποιον.
  • Προκαλεί πόνο στο παιδί και σίγουρα κανένας γονιός δε νιώθει καλά, όταν ηθελημένα κάνει το παιδί του να πονά.
  • Πληγώνει συναισθηματικά το παιδί, το οποίο αντί να καταλάβει ότι η πράξη του είναι λάθος, νιώθει ότι το ίδιο είναι κακό και γι’ αυτό τιμωρείται.
  • Κάνει το παιδί να νιώθει ανίσχυρο και απροστάτευτο, αφού αισθάνεται ότι δεν έχει κανένα έλεγχο στο σώμα του.
  • Δείχνει στο παιδί ότι δεν το σέβεστε και αναιρεί όλα τα μαθήματα περί σεβασμού που του έχετε κάνει.
  • Καταστρέφει την εμπιστοσύνη ανάμεσα στο παιδί και σε εσάς και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην καλή σας επικοινωνία.
  • Οδηγεί σε περισσότερη βία, αφού σταδιακά η μια ξυλιά θα οδηγήσει στην άλλη, τα χαστουκάκια θα μετατραπούν σε δυνατά χαστούκια και πριν το καταλάβατε πάνω στο θυμό σας θα φτάσετε να χτυπάτε το παιδί σας.
  • Δεν έχει αποτέλεσμα, αφού το παιδί συμμορφώνεται για λίγο και μόνο από φόβο, χωρίς ουσιαστικά να έχει καταλάβει γιατί η συμπεριφορά του δεν είναι σωστή.

Συνεπώς, αν συνηθίζετε να δίνεται πού και πού καμιά ξυλιά στο μικρό σας, θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε, αφού μακροπρόθεσμα οι αρνητικές επιπτώσεις αυτής της πρακτικής θα είναι πολλές και δυσάρεστες.

Η γιαγιά και ο παππούς ...

Ο ρόλος της γιαγιάς και του παππού στην οικογένεια!

«Μπορούσα να κάνω τη γιαγιά μου
να εκστασιάζεται από ευτυχία μόνο και μόνο επειδή πεινούσα!»

Jean-Paul Sartre, Γάλλος φιλόσοφος

 
..........................
Το να είναι κανείς παππούς η γιαγιά είναι μια εμπειρία που χαρίζει ευτυχία,
πληρότητα και νόημα στη ζωή! Το να έχει ένα παιδί παππού ή γιαγιά ζει μια εμπειρία μοναδική και ασύγκριτη!

Ακόμα και αν υπάρχουν καυγάδες ανάμεσα στους γονείς και τους παππούδες, αν η σχέση έχει γερές βάσεις και βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό και στην εκτίμηση,
η αγάπη θα αντέξει τις τριβές και τις συγκρούσεις και ο καθένας θα απολαύσει από τη δική του πλευρά και ρόλο την ανθρώπινη σχέση που αναπτύσσεται και δημιουργείται!
..........................
περισσότερα εδώ:
Τα χαμομηλάκια που μας μεγάλωσαν!!!

Τηγανόψωμα τέλεια έφτιαξε η μανούλα!!! Μμμμ....


3 ποτήρια του νερού αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κουταλιά τις σούπας ελαιόλαδο
1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1 φακελάκι ξερή μαγιά
ελάχιστη ζάχαρη
χλιαρό νερό
τυρί φέτα τριμμένη με το χέρι σε χοντρά κομμάτια
(το χαμομηλάκι προτείνει και δυόσμο ή ρίγανη)
 


 
* Σε ένα μπόλ βάζουμε το αλεύρι, τη ζάχαρη, το αλάτι, το λάδι, σε ένα ποτήρι χλιαρό νερό -προσοχή χλιαρό όχι ζεστό ούτε καυτό-, ρίχνουμε μέσα τη μαγιά και ανακατεύουμε καλά.
 
.......
η συνέχεια στη μητερούλα

«Όταν μεγαλώσω εύχομαι να μην είμαι πάρα πολύ φτωχή!»


«Θα ήθελα να ταξιδέψω στο μέλλον γιατί θα ήθελα να δω πώς θα είμαι και που θα είμαι στο μέλλον και τι θα κάνω. Ελπίζω να έχω ένα σπίτι και δουλειά. Ελπίζω να είμαι καλά και να μην είμαι πάρα πολύ φτωχή».
---------------------------
Οι πολιτικές εξαθλίωσης των τελευταίων μνημονιακών ετών έχουν σημαδέψει ανεπανόρθωτα τις ψυχούλες των μικρών παιδιών.
Μαθήτρια δημοτικού, σε έκθεση που έγραψε με θέμα «τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω» σόκαρε τη δασκάλα που τη διάβασε.
Το παιδί δεν εξέφρασε την επιθυμία να γίνει γιατρός, αστροναύτης, οτιδήποτε τέλος πάντων που του εξιτάρει τη φαντασία.

Το παιδί έγραψε: «ελπίζω να είμαι καλά και να μην είμαι πάρα πολύ φτωχή»!.
Προσέξτε.
Το παιδί θεωρεί δεδομένο ότι θα είναι φτωχή όταν μεγαλώσει. Ελπίζει, απλά, να μην είναι πάρα πολύ φτωχή.
H έκθεση, που έγραψε η μαθήτρια δημοτικού, αναρτήθηκε στο Twitter από το χρήστη @Fou_la.

Όσοι πόνεσαν απ' αυτό το «χαστούκι» είναι ακόμα άνθρωποι…

tribune