Σοβαρός κίνδυνος για τα μικρά παιδιά οι ταμπλέτες για πλυντήρια, επειδή μοιάζουν με καραμέλες

Καθώς όλο και περισσότερες κατασκευές νέας τεχνολογίας και καινοτόμα αντικείμενα περιλαμβάνονται στην καθημερινή μας ζωή, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και περισσότερα πιθανά προβλήματα.

Children eating ‘sweet-like’ washing tablets: More than one child a day receives emergency treatment for swallowing the liquid

 Όταν βγήκαν για πρώτη φορά στην αγορά οι ταμπλέτες απορρυπαντικών που περιέχουν υγρό και είναι σε πλαστική, υδατοδιαλυτή συσκευασία, είχαν θεωρηθεί ως μια προσιτή και άνετη λύση. Τα ρίχνουμε απευθείας στο πλυντήριο μαζί με τα βρώμικα ρούχα και αυτά κάνουν τη δουλειά τους.

Μπορούν ακόμη να περιέχουν και μαλακτικό ρούχων, που απελευθερώνεται σταδιακά προς το τέλος του κύκλου πλύσης.

Αυτές οι ταμπλέτες είναι έντονα πολύχρωμες, επειδή ο στόχος τους είναι να αποπνέουν στην όψη τους την καθαριότητα και την διασκέδαση, αφού αυτά προωθούν οι διαφημιστές.

 

Και ενώ αυτά τα μικρά αξιολάτρευτα πραγματάκια θα μπορούσαν να είναι ακόμα και... διακοσμητικά μέσα στο σπίτι, στην πραγματικότητα είναι εξαιρετικά επικίνδυνα για τα μικρά παιδιά, ακριβώς επειδή μοιάζουν με καραμέλες.

 

Επειδή μοιάζουν με ζαχαρούχα φαγώσιμα, τα παιδιά τα πάρουν και να προσπαθήσουν να τα ανοίξουν ακριβώς όπως κάνουν με μια πραγματική καραμέλα. Δυστυχώς, αυτό σημαίνει ότι τα βάζουν στο στόμα τους και αρχίζουν το δάγκωμα και το τράβηγμα. Το εξωτερικό στρώμα της ταμπλέτας απορρυπαντικού είναι αρκετά ευαίσθητο και εύκολο να σχιστεί, έτσι, τα παιδιά συνήθως καταλήγουν να καταπίνουν αρκετά μεγάλη ποσότητα του απορρυπαντικού.

Αυτό θα μπορούσε να αποδειχτεί ακόμα και απειλητικό για τη ζωή ενός παιδιού, δεδομένου ότι οι ταμπλέτες αυτές περιέχουν πολύ συμπυκνωμένες ουσίες. Αυτό καθιστά τέτοια περιστατικά ακόμα πιο επικίνδυνη από την κατάποση απλού υγρού απορρυπαντικού, ή ακόμα και του κλασικού απορρυπαντικού σε σκόνη.

Η κατάσταση μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη σε πολύ λίγα λεπτά, αν οι γονείς δεν ενεργήσουν άμεσα.
Θα πρέπει να καλέσουν ένα ασθενοφόρο, μόλις δουν οποιαδήποτε σημάδια κατάποσης από το παιδί. Ακόμα κι αν δεν είναι σίγουροι για το τι ακριβώς συνέβη, δεν θα πρέπει να διστάσουν να καλέσουν ένα ασθενοφόρο, προκειμένου το παιδί να μεταφερθεί άμεσα στο νοσοκομείο για ασφάλεια.

 

themarketbusiness

Έβαλε το μωρό της με σύνδρομο Down στο πλυντήριο και πόσταρε τη φωτογραφία στο facebook!!

Καλά, η βλακεία είναι αμάχητη!!
.................
Η 21χρονη μητέρα Courtney Stewart πόσταρε στον λογαριασμό της στο Facebook φωτογραφία του 2χρονου γιου της με σύνδρομο Down να βρίσκεται παγιδευμένο στο πλυντήριο ρούχων.

Mother posts Facebook photo of boy with Down’s Syndrome trapped in washing machine

Η νεαρή μητέρα αρνήθηκε να ζητήσει συγγνώμη για τις πράξεις της και ισχυρίστηκε πως το αγοράκι της σκαρφάλωσε με δική του πρωτοβουλία.
"Αγαπά το πλυντήριο ρούχων. Βγάλαμε μια φωτογραφία. Φαίνεται καθαρά πως γελά στη φωτογραφία. Δεν καταλαβαίνω, τι πίστευαν ότι του κάνω; Ότι θα τον βάλω σε πρόγραμμα στο πλυντήριο;
Νομίζω ότι είναι γελοίο. Δεν θα έπρεπε να καλέσουν την αστυνομία ανώνυμα. Η αστυνομία γνωρίζει ποιος κάλεσε και δεν νομίζω ότι είναι δίκαιο που δεν μπορούν να μου πουν".

Οι γείτονές της στο Erskine, στο Renfrewshire, τρομοκρατήθηκαν όταν αντίκρισαν τη φωτογραφία.
"Ήταν τρομακτικό. Είναι απαράδεκτο να βγάζεις μια τέτοια φωτογραφία και να την ποστάρεις στο Facebook", σχολίασε κάτοικος της περιοχής.

Η φωτογραφία που αναρτήθηκε την περασμένη Πέμπτη στο Facebook προκάλεσε οργισμένες αντιδράσεις, με μια γυναίκα να χαρακτηρίζει τη νεαρή μητέρα τρελή.
Αναγκάστηκε να κατεβάσει τη φωτογραφία και σοκαρίστηκε όταν είδε αστυνομικούς στην πόρτα του σπιτιού της.
Εκπρόσωπος της αστυνομίας επιβεβαίωσε ότι της έγιναν συστάσεις και πως πραγματοποιήθηκαν έλεγχοι από κοινωνικές υπηρεσίες για τη φροντίδα του παιδιού.

newsit

Τιμωρίες, time out, απομόνωση στο δωμάτιο: Τι προσφέρουν οι πρακτικές αυτές στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών;

Τιμωρία, επιπλήξεις και άλλες τέτοιες συμπεριφοριστικές μέθοδοι αντιμετώπισης δύσκολων συμπεριφορών των παιδιών ήταν πολύ συνηθισμένες και δυστυχώς χρησιμοποιούνται από πολλούς ακόμα και σήμερα. Αποτελούσαν και δυστυχώς αποτελούν την εύκολη λύση.

Κάποιοι που διαβάζετε το κείμενο αυτό, ίσως αναρωτιέστε γιατί τα γράφω, αφού στο δικό σας παιδί οι τιμωρίες και η στέρηση μιας αγαπημένης δραστηριότητας είναι αποτελεσματικό μέσο για να συμμορφώνεται το παιδί στις οδηγίες των γονιών. Βραχυπρόθεσμα ίσως, όσο το παιδί είναι μικρό και δεν μπορεί να αποκρούσει την εξουσία των γονιών του. Μακροπρόθεσμα όμως;
Για να καταλάβουμε πώς νιώθει ένα παιδί που το βάζουμε τιμωρία ή που του στερούμε κάτι που του αρέσει, ας φανταστούμε το παρακάτω σενάριο.

Έστω ότι έχουμε μετακομίσει σε μια άλλη χώρα, όπου μόλις έχουμε μάθει την γλώσσα, αλλά όχι και τόσο καλά… ίσα που μπορούμε να συνεννοηθούμε. Είμαστε όμως αναγκασμένοι να δουλέψουμε γιατί πρέπει να τα βγάλουμε πέρα οικονομικά και η μόνη δουλειά που βρίσκουμε είναι σε άτομα που μιλούν την γλώσσα της χώρας που είμαστε και όχι την μητρική μας. Κάποια στιγμή γίνεται κάτι το οποίο δεν κατάλαβαμε καλά και αμέσως ο εργοδότης μας, μας λέει στην γλώσσα του, ότι θα μας κρατήσει όλο το μεροκάματο μας. Εμείς έχουμε μείνει άφωνοι, προσπαθώντας να καταλάβουμε τι κάναμε και μας φέρεται έτσι, χωρίς όμως να τα καταφέρνουμε, καθώς με το δικό μας το μυαλό δεν έχουμε κάνει κάτι τόσο σοβαρό για το οποίο να αξίζουμε να μας κρατήσει όλο το μεροκάματο. Όμως ο εργοδότης μας δεν μας αφήνει περιθώρια συζήτησης και εμείς νιώθουμε θυμωμένοι και αδικημένοι.

Κάπως έτσι νιώθουν και τα παιδιά μας, με την διαφορά πως εκείνα δεν μπορούν να εξωτερικεύσουν και να βάλουν λόγια στα συναισθήματα, με αποτέλεσμα η δική μας δράση, να φέρνει την δικιά τους αντίδραση και να γίνεται ένας φαύλος κύκλος χωρίς τελειωμό.

Τι θα βοηθούσε;
Το να αντιμετωπίζουμε την συμπεριφορά και να προσπαθούμε να την καταστείλουμε, μοιάζει σαν να προσπαθούμε να σπάσουμε ένα παγόβουνο με το μαχαίρι της κουζίνας. Μπορεί να καταφέρουμε να σπάσουμε την κορυφή, αλλά θα έχουμε αντιμετωπίσει το πρόβλημα σε βάθος;
Αυτό που θα φέρει αποτελέσματα τα οποία θα διαρκέσουν σε βάθος χρόνου, είναι να προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε ποια ανάγκη κρύβεται πίσω από την αλλαγή συμπεριφοράς του παιδιού μας. Τι θέλει να μας πει που δεν μπορεί, καθώς δεν ξέρει πώς να το εξωτερικεύσει;
Όταν απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, θα ξέρουμε και πώς να αντιμετωπίσουμε την δυσκολία που μας εκφράζει το παιδί μας, να ερθουμε πιο κοντά του και να οικοδομήσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης από πολύ νωρίς, η οποία θα αποτελέσει την βάση για την κρίσιμη περίοδο της εφηβείας.

Κρητικού Μαρίνα
Ψυχολόγος Υγείας- Οικογενειακή/Συστημική Σύμβουλος
infokids