Το 1915 ο 36χρονος Albert Einstein είχε μόλις ολοκληρώσει το δισέλιδο αριστούργημα που θα έφερνε επανάσταση στη σύγχρονη φυσική και θα αναδείκνυε τις προσπάθειες των φυσικών σε διεθνή φήμη και δόξα, τη θεωρία της γενικής σχετικότητας.
Πριν δημοσιευτεί, ο Einstein σταμάτησε για μια στιγμή και έγραψε ένα εγκάρδιο και ευγενικό γράμμα στον τότε 11χρονο γιο του Hans Albert, ο οποίος ζούσε με τη μητέρα του και τον μικρό του αδερφό, Eduard “Tete” Einstein, στη Βιέννη. Το γράμμα (εμφανίζεται παρακάτω), όπως και οι περισσότερες αλληλογραφίες του Einstein, λάμπει από πατρική σοφία και μιλάει για κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι θα πρέπει πάντα να αναλογίζονται: πώς να μαθαίνουν. Αγαπημένε μου Albert, Χθες έλαβα το γράμμα σου και ήμουν πολύ χαρούμενος με αυτό. Φοβόμουν εδώ και καιρό ότι δεν θα μου ξαναέγραφες πλέον. Μου είπες, όταν ήμουν στη Ζυρίχη, ότι ήταν παράξενο για σένα όταν ήρθα εκεί. Επομένως, νομίζω ότι είναι καλύτερα αν μέναμε μαζί σε ένα διαφορετικό μέρος, όπου κανένας δεν θα επηρεάσει την άνεσή μας. ................... Μπορείς επίσης να μάθεις πολλά καλά και όμορφα πράγματα από μένα, κάτι το οποίο κάποιος άλλος δεν μπορεί να σου το προσφέρει τόσο εύκολα. Ό,τι έχω καταφέρει μέσα από τόση κουραστική δουλειά δεν πρέπει να είναι μόνο εκεί για τους ξένους, αλλά ειδικά για τα δικά μου παιδιά. Αυτές τις μέρες έχω ολοκληρώσει ένα από τα πιο όμορφα έργα στη ζωή μου, όταν μεγαλώσεις, θα σου μιλήσω για αυτό. Είμαι πολύ ευχαριστημένος που βρήκες χαρά με το πιάνο. Αυτό και η ξυλουργική είναι κατά τη γνώμη μου οι καλύτερες ασχολίες για την ηλικία σου, καλύτερες ακόμα και από το σχολείο. Γιατί αυτά είναι πράγματα που ταιριάζουν πολύ σε ένα νέο άτομο, όπως είσαι εσύ. Κυρίως να παίζεις πράγματα στο πιάνο που σε ευχαριστούν, ακόμα και αν ο δάσκαλος δεν σου τα έχει αναθέσει. Αυτός είναι ο τρόπος για να μαθαίνεις περισσότερα, όταν, δηλαδή, κάνεις κάτι με τόσο μεγάλη ευχαρίστηση, με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνεις ότι ο χρόνος περνάει. Μερικές φορές είμαι τόσο απορροφημένος στη δουλειά μου, που ξεχνάω το μεσημεριανό μου γεύμα. Φίλησέ μου τον Tete Ο μπαμπάς. Χαιρετίσματα στη μαμά. --------------- Σίγουρα ο Άλμπερτ Αϊνστάιν αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα, βαθιάς κατανόησης της γνωστικής λειτουργίας του ανθρώπου. Πόσο αρμονικά και αποτελεσματικά μαθαίνουν οι άνθρωποι όταν ασχολούνται με κάτι που αγαπούν, ή το κάνουν με τον τρόπο που αγαπούν; Μάλλον η άποψη του πιο γνωστού φυσικού στην Ιστορία δεν θα έπρεπε να μας περάσει απαρατήρητη. antikleidi
Τις τελευταίες μέρες στην «Εθνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056» και στην «Ευρωπαϊκή Γραμμή για τα Εξαφανισμένα Παιδιά 116000» δεχόμαστε πληθώρα κλήσεων από γονείς οι οποίοι έχουν κινητοποιηθεί σχετικά με τον τρόπο που θα πρέπει να δράσουν οι ίδιοι αλλά και το ανήλικο παιδί τους, σε περίπτωση που έρθουν αντιμέτωποι με περιστατικό απόπειρας αρπαγής του παιδιού από κάποιο ξένο άτομο.
Είναι αναμενόμενο οι γονείς να ανησυχήσουν και να δραστηριοποιηθούν ώστε να διασφαλίσουν ότι σε αντίστοιχη περίπτωση το παιδί τους θα δράσει με τέτοιο τρόπο ώστε να αποθαρρύνει το άτομο που επιδιώκει να το βλάψει.
Ωστόσο, η κινητοποίηση διαφέρει πολύ από την εκδήλωση συμπεριφορών και σκέψεων πανικού, τόσο από τους γονείς όσο και από το παιδί. Ο πανικός δε βοηθάει σε καμία περίπτωση, πόσο μάλλον σχετικά με ένα τέτοιο ζήτημα που σχετίζεται άμεσα και με την κοινωνικοποίηση του παιδιού και τις αναπαραστάσεις του για τον κόσμο.
Ως γονείς λοιπόν προσπαθήστε παρά την ανησυχία σας να μην πανικοβάλλετε τα παιδιά σας, ιδίως αυτά που βρίσκονται στην νηπιακή, την πρώτη και τη μέση παιδική ηλικία (3 – 10 ετών).
• Μιλήστε τους για ό,τι συνέβη (το περιστατικό απόπειρας απαγωγής) με λόγο ήρεμο, σοβαρό και κυρίως ρεαλιστικό. Μη ξεχνάτε πως όσο σοκαριστικό είναι σαν γεγονός, δε συμβαίνει κάθε μέρα.
• Επισημάνετε στα παιδιά ότι σε περίπτωση ενδεχόμενου κινδύνου θα πρέπει να κινητοποιήσουν άμεσα τους γονείς τους ή εφόσον βρίσκονται στο σχολικό πλαίσιο τον/την δάσκαλο/α, φωνάζοντας δυνατά το όνομα ή την ιδιότητα του ατόμου που το εποπτεύει τη δεδομένη στιγμή.
• Διατηρήστε πάντα το παιδί στο οπτικό σας πεδίο και σε σχετικά κοντινή απόσταση. Ωστόσο, διατηρήστε την ελευθερία που χρειάζονται τα παιδιά στους δημόσιους χώρους, χωρίς να τα έχετε πάντα «κολλημένα» δίπλα σας ή κρατώντας τα πάντα από το χέρι.
Αυτό που χρειάζονται τα παιδιά είναι να μαθαίνουν να κοινωνικοποιούνται ακόμα και μέσα από τις δυσκολίες και όχι να μετατρέπονται σε φοβικά άτομα. Οι φοβίες και ειδικότερα η κοινωνική φοβία δημιουργούν έντονη δυσλειτουργικότητα στην εφηβεία και την ενήλικη ζωή του ατόμου. Μην τα αποθαρρύνετε επομένως από οποιαδήποτε μορφή κοινωνικοποίησης σε δημόσιους χώρους. Δώστε τους εσείς τα εφόδια ώστε σταδιακά να διαμορφώσουν κριτήρια αξιολόγησης του ενδεχόμενου κινδύνου.
• Αποφύγετε τη στοχοποίηση συγκεκριμένων πληθυσμιακών ομάδων (π.χ. Ρομά, μετανάστες, μειονότητες κτλ.). Το να διαποτιστούν τα παιδιά με αισθήματα μίσους και αντιλήψεις ρατσισμού τώρα, ενδεχομένως να τα διατηρήσουν και να οξυνθούν στην εφηβεία και στην ενήλικη ζωή τους.
• Αποφύγετε χαρακτηρισμούς που συμβολίζονται αρνητικά και είναι φορτισμένες με την αίσθηση τρόμου για να περιγράψετε αυτό για το οποίο θα πρέπει να είναι υποψιασμένα (αποφύγετε περιγραφές όπως: το τέρας, ο κακός λύκος κτλ.).
• Προσπαθήστε να κάνετε τα παιδιά να νιώθουν ασφάλεια τόσο στην κοινωνία που συμμετέχουν, όσο και στο οικογενειακό τους περιβάλλον.
Πείτε στα παιδιά σας ότι περιβάλλονται από ανθρώπους που θέλουν το καλό τους. Ωστόσο, μπορεί να υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάποιοι ίσως να θέλουν να τα βλάψουν. Βάσει λοιπόν και των παραπάνω βημάτων ενημερώστε τα παιδιά σας ότι θα πρέπει να είναι υποψιασμένα και να αναζητήσουν βοήθεια από τους γονείς τους.
Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση μπορείτε να καλέσετε στην «Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056», στην «Ευρωπαϊκή Γραμμή για τα Εξαφανισμένα Παιδιά 116000» ή ηλεκτρονικά στη διεύθυνση sos1056@hamogelo.gr, ώστε να συζητήσετε με έναν ψυχολόγο όλα αυτά που μπορεί να σας απασχολούν σε σχέση με το παιδί σας. hamogelo
Στην αγορά κυκλοφορούν ένα σωρό είδη και ποιότητες μελιού σε ποικίλες τιμές, ωστόσο δεν είναι όλα τους 100% φυσικά, πράγμα που ίσως δεν μπορείτε να διακρίνετε με μια πρώτη ματιά.
Ευτυχώς, υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να το διαπιστώσετε πολύ εύκολα, ώστε την επόμενη φορά που θα αγοράσετε να ξέρετε. Προκειμένου να το πράξετε, θα πρέπει να προσέξετε τα εξής: 1.Πρώτα-πρώτα, διαβάστε τη σύσταση του μελιού στο πίσω μέρος του βάζου. Ο κατασκευαστής πρέπει να καθορίζει τα συστατικά καθώς και το ποσοστό που περιέχονται στο μέλι. 2. Δοκιμάστε να βάλετε λίγα κουταλάκια του γλυκού μέλι σε μια κατσαρόλα και μετά να τη θερμάνετε σε υψηλή θερμοκρασία. Το φυσικό μέλι θα καραμελώσει, ενώ το νοθευμένο θα γίνει αφρώδες και θα βγάλει φυσαλίδες. 3. Ρίξτε σε ένα χαρτί μερικές σταγόνες μέλι, ώστε να διαπιστώσετε την καθαρότητα των συστατικών. Αν μετά από λίγο απορροφηθεί από το χαρτί, τότε πρόκειται για φυσικό προϊόν. Αν όμως το χαρτί λιώσει, αυτό σημαίνει ότι το μέλι έχει πολύ νερό. 4. Η διαφορά του νοθευμένου από το φυσικό μέλι είναι ότι το τελευταίο δεν έχει κολλώδη υφή. Βάλτε λίγο ανάμεσα στα δάχτυλά σας και τρίψτε τα ελαφρά. Το φυσικό μέλι θα απορροφηθεί από το δέρμα σας. Αν δείτε ότι είναι κολλώδες, τότε περιέχει ζάχαρη ή τεχνητά γλυκαντικά. 5. Ρίξτε λίγο μέλι μέσα σε νερό. Αν σκληρύνει και πέσει στον πυθμένα του ποτηριού, αυτό σημαίνει ότι είναι φυσικό. Αν διαλυθεί στο νερό, το μέλι είναι νοθευμένο. 6. Βρείτε μια φωλιά μυρμηγκιών και ρίξτε λίγο μέλι εκεί κοντά. Αν δείτε ότι τα μυρμήγκια έλκονται από το μέλι, τότε είναι φυσικό. 7. Το φυσικό μέλι αφήνει μια αίσθηση καψίματος στο στόμα και τη γλώσσα, ενώ, αντίθετα, με το νοθευμένο δεν συμβαίνει το ίδιο πράγμα. 8. Τέλος, το φυσικό μέλι γίνεται βαρύτερο όταν το απλώσετε πάνω σε μια φέτα ψωμιού, ενώ το νοθευμένο θα μουσκέψει απλά την επιφάνειά της. madata
Παλαιότερα τα πράγματα ήταν πιο απλά: τα παιδιά έπαιρναν δώρα τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και στα γενέθλιά τους. Τα παιχνίδια που υπήρχαν στα σπίτια ήταν λίγα και τα πιτσιρίκια χαίρονταν αληθινά για κάθε καινούριο παιχνίδι που τους χαριζόταν.
Σήμερα, στα περισσότερα σπίτια, τα παιχνίδια έχουν κάνει κατάληψη σε όλα τα δωμάτια, καθώς με την παραμικρή αφορμή οι γονείς κατευθύνονται στα καταστήματα παιχνιδιών. Τα παιδιά, επηρεασμένα από τις διαφημίσεις και τους φίλους τους, ζητούν ολοένα και περισσότερα παιχνίδια, οι γονείς για να καλύψουν τις ενοχές τους, που δουλεύουν αδιάκοπα και δεν τα βλέπουν πολύ, τους τα αγοράζουν και το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό: «Το παιδί ενθουσιάζεται για πέντε λεπτά με το καινούριο του παιχνίδι και στη συνέχεια το πετά, ζητώντας το επόμενο».
Μήπως λοιπόν αντί να ψάχνετε το επόμενο παιχνίδι, για ένα παιδί που έχει ήδη πάρα πολλά, πρέπει να σκεφτείτε άλλα πράγματα να του προσφέρετε;
Ας δούμε μερικές ιδέες: Χρόνο μαζί σας: Για να παίξετε κι εσείς με όλα αυτά τα παιχνίδια, για να επικοινωνήσετε και να δεθείτε περισσότερο με το παιδί σας.
Βιβλία:Που θα του διαβάσετε εσείς, αν είναι ακόμα μικρό ή που θα τα διαβάσει μόνο του και στη συνέχεια θα μοιραστεί τις σκέψεις και τα συναισθήματα που του προκάλεσαν μαζί σας.
Μια εκδρομή:Που θα τη σχεδιάσετε μαζί, θα την οργανώσετε και θα την απολαύσετε σαν οικογένεια. Μια υπέροχη εμπειρία:Που μπορεί να είναι μια θεατρική παράσταση, μια συναυλία, ένας αθλητικός αγώνας, μια επίσκεψη σε ένα μουσείο κλπ, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του παιδιού.
Ένα μάθημα προσφοράς:Την ευκαιρία δηλαδή, να διαλέξει κάποια από αυτά τα άπειρα παιχνίδια που δεν τα παίζει πια και να τα χαρίσει σε παιδάκια που δεν έχουν. mother
