Παναγιώτης Φιλίππου: Ο Ελληνικός ουρανός - Greek Skies

Το υπέροχο timelapse βίντεο των ελληνικών ουρανών που κέρδισε βραβείο στο Χόλιγουντ

Το υπέροχο βίντεο του Παναγιώτη Φιλίππου αφιερωμένο στον πατέρα του, που κέρδισε την Πρωτοχρονιά το βραβείο Best of the Fest των Hollywood International Independent Documentary Awards (HIIDA).
365 ημέρες, 55.000 φωτογραφίες, 825 ώρες λήψεων, 8.400 χιλιόμετρα, 650 ώρες επεξεργασίας.
.................
περισσότερα εδώ: antikleidi

Αν θέλετε να χάσετε τα λεφτά σας σε... δεινόσαυρους, αφήστε μόνο το παιδί σας με ένα iPad!

Ένας πατέρας στην Βρετανία ανακάλυψε ένα «φέσι» 5.000 ευρώ στην πιστωτική του κάρτα γιατί δεν έπρεπε να είχε αφήσει μόνο του τον γιο του με το iPad, καθώς ο πιτσιρικάς έκανε αγορές... δεινοσαύρων μέσα από το ηλεκτρονικό παιχνίδι που έπαιζε.

Child, 7, racks up $4,000 in charges playing Jurassic World iTunes game, leaving dad to foot bill

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι, άλλοτε σοβαροί και άλλοτε λιγότερο να μην αφήνετε τα παιδιά σας αρκετές ώρες μπροστά σε ένα iPad. Για τον Βρετανό όμως Μohamend Shugaa υπήρξε ένας ακόμα: ο μικρός του γιος κατάφερε από τις 13 έως και τις 18 Δεκεμβρίου να του φορέσει ένα ηλεκτρονικό «φέσι» στην κάρτα του ύψους 5.000 ευρώ αγοράζοντας... δεινόσαυρους (και άλλα παραφερνάλια) μέσα από το παιχνίδι Jurassic World.

Ο επτάχρονος Faisall είχε καταφέρει να απομνημονεύσει τον κωδικό του μπαμπά του προς το iTunes και μέσα από αυτό μπορούσε να αγοράζει ό,τι ήθελε ώστε να έχει εξέλιξη στο παιχνίδι του, και κυρίως να αναβαθμίζει τους δεινοσαύρους του. Μέσα σε έξι ημέρες ο μικρός έκανε όλη αυτή την ζημιά στην πιστωτική κάρτα του πατέρα του, ενώ μόνο σε μία φάση του παιχνιδιού η οποία κράτησε μόλις μία ώρα, κατάφερε να ξοδέψει σχεδόν 2.000 ευρώ.

Ο πατέρας ευτυχώς ανακάλυψε σχετικά γρήγορα τις αταξίες του γιου του, και πριν αδειάσει η κάρτα του σε δεινοσαύρους είδε τις μεγάλες χρεώσεις και επικοινώνησε με την τράπεζα η οποία του έδειξε την όλη αλήθεια. 

Πάντως η ιστορία έχει ευχάριστο τέλος, καθώς παρά τις αρχικές αντιρρήσεις των υπηρεσιών της Apple τελικά του έδωσαν πίσω τα χρήματά του.

Ας γίνει λοιπόν μάθημα σε αρκετούς γονείς που μπορεί να βρεθούν σε αυτή την θέση, καθώς τα περισσότερα πλέον παιχνίδια έχουν αυτή την... πονηρή δυνατότητα, ενώ από την άλλη οι γονείς μπορούν πολύ εύκολα να απαγορεύουν με μερικά κουμπιά στα παιδιά τους να προχωρούν σε αγορές μέσω των παιχνιδιών τους.

protothema

Ψήφισε και συ για απονεμηθεί το Νόμπελ Ειρήνης στους Έλληνες νησιώτες

που άνοιξαν τις αγκαλιές και τα σπίτια τους για να βοηθήσουν τους χιλιάδες πρόσφυγες

Ψήφισε και συ εδώ:

Vote that the Greek Islands Receive the Nobel Peace Prize for their Contributions Aiding the Refugee Crisis!

Καμπάνια 20.000 υπογραφών για την απονομή του βραβείου Νόμπελ στους Έλληνες νησιώτες που δέχτηκαν το τεράστιο προσφυγικό «κύμα» έχει ξεκινήσει στη γνωστή ιστοσελίδα Avaaz.com.

«Δώστε την ψήφο σας για να λάβουν οι Έλληνες νησιώτες το Νόμπελ Ειρήνης για τη βοήθειά τους στους πρόσφυγες», αναφέρει ο τίτλος της καμπάνιας ενώ στο συνοδευτικό κείμενο όπου εξηγείται γιατί η ψήφος είναι σημαντική αναφέρεται:

«Oι κάτοικοι των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο (και πολλοί άλλοι που φθάνουν εκεί από όλο τον κόσμο, μέλη ΜΚΟ και Ελληνες της διασποράς) κάνουν κάθε τι δυνατό για να βοηθήσουν τους εκτοπισμένους Σύρους πρόσφυγες και να αισθανθούν πιο άνετα, παρά το γεγονός ότι και οι ίδιοι έχουν ελάχιστα να προσφέρουν λόγω της οικονομικής κρίσης που έχει χτυπήσει τη χώρα εδώ και χρόνια. 

Δείχνουν και εφαρμόζουν στην πράξη τις χριστιανικές αρχές αλλά και το φιλότιμο, την αγάπη, το σεβασμό και τη φιλοξενία σε αυτούς τους ανθρώπους που τους είναι παντελώς άγνωστοι. Οι πράξεις και οι θυσίες τους δεν περνούν απαρατήρητες καθώς συμβάλλουν σημαντικά στην επίτευξη παγκόσμιας ειρήνης και της επίτευξης σταθερότητας, ενώ αποτελούν παραδείγματα αγάπης για όλο τον υπόλοιπο κόσμο που θα μπορούσαν να μάθουν από αυτές τις πράξεις».

Μέχρι στιγμής η καμπάνια που ξεκίνησε στις 16 Νοεμβρίου έχει συγκεντρώσει περίπου 28,280 υπογραφές.

«Μαμά, γιατί είσαι τόσο θυμωμένη;»

«Μαμά, γιατί είσαι τόσο θυμωμένη;»

Αυτά τα λόγια βγήκαν από το στόμα της μόλις 3 ετών κόρης μου και με συγκλόνισαν.

Δεν ήμουν καν «θυμωμένη». Ήταν απλώς μια μέρα σαν όλες τις άλλες. 

Η κόρη μου καθόταν στο γιο–γιο και είχα πάει να μαζέψω το παιχνίδι που πέταξε, για τρίτη φορά. 

Πρέπει να έβγαλα ένα αναστεναγμό και ήταν προφανώς εκείνο που την παρακίνησε να μου απευθύνει με τον γλυκό τόνο της φωνής της αυτή την ερώτηση.

Άλλαξα αμέσως την στάση του σώματός μου, έπιασα τα μαγουλά της στα χέρια μου και της είπα: 

«Δεν είμαι θυμωμένη! Γιατί νομίζεις ότι θύμωσα αγάπη μου;»

«Γιατί έκανες αυτό, Φιουυυυ» (έκανε τον αναστεναγμό μου) - δεν θυμάμαι αν σας ανέφερα ότι είναι μόλις τριών ετών!

Αφού την καθησύχασα ότι δεν ήμουν θυμωμένη, την άφησα (ακόμα στο γιο γιο) και έκατσα πίσω. Ένιωσα απαίσια. Η τρίχρονη κόρη μου αισθάνθηκε την απογοήτευσή μου. Σκεφτόμουν γιατί αναστέναξα τόσο δυνατά. Άραγε ήταν επειδή πήγα για τρίτη φορά να σηκώσω το παιχνίδι της;

Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό φρικάρω εύκολα. Χάνω την ευθυμία μου αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας. Έρχεται και φεύγει, αλλά ως επί το πλείστον φεύγει. Μου είναι δύσκολο να το παραδεχτώ. Δεν νομίζω ότι είμαι δυστυχισμένη απλά πιστεύω ότι η μητρότητα έχει τις δυσκολίες της.

Έχω δύο παιδιά. Ο γιος μου είναι μόλις πεντέμισι. Ο σύζυγός μου με βοηθάει πολύ. Βασικά με βοηθάει από τη στιγμή που σχολάει από τη δουλειά του και έρχεται σπίτι αλλά ακόμα κι έτσι ακούω συνεχώς τα ουρλιαχτά και τις φωνές των παιδιών να αντηχούν στα αυτιά μου.

Όμως γιατί είμαι τόσο απογοητευμένη; Θα έπρεπε να ήμουν ευγνώμων. Έχω δύο καταπληκτικά παιδιά. Είναι έξυπνα, αξιολάτρευτα και είναι δικά μου! Θα νομίζετε ότι είμαι αχάριστη αν σας πω ότι κουράστηκα από την καθημερινότητά μου;

Πάντα υπάρχει κάτι χυμένο στο πάτωμα, τα παιχνίδια βρίσκονται παντού πεταμένα ΌΛΗ ΜΕΡΑ, το εσωτερικό και το εξωτερικό του αυτοκινήτου είναι μονίμως βρώμικο και εγώ όλη μέρα φωνάζω. Φωνάζω για ποιο πράγμα ακριβώς; Για το σνακ που τελικά δεν άρεσε στα παιδιά και το πέταξαν, για το παιχνίδι που τους αγόρασα και το πέταξαν, για την βόλτα που τους πήγα και δεν την χάρηκαν.

Ο καθένας θα αισθανόταν λιγότερο ευτυχής αν έπρεπε να δίνει, να δίνει, να δίνει, επειδή αυτό περιμένουν οι άλλοι από εκείνον και είναι κάτι σαν «δουλειά» του. Μου αρέσει να δίνω. Μου αρέσει που είμαι μαμά. Αγαπάω τα παιδιά μου αλλά όταν έχω μόλις πλύνει το μπάνιο και εκείνο μέσα σε μόλις λίγη ώρα έχει τα ίδια χάλια, απελπίζομαι.

Μήπως λοιπόν είναι αλήθεια; Μήπως είμαι θυμωμένη; Κι ακόμα χειρότερα, μήπως τα παιδιά μου έχουν αρχίσει να το αντιλαμβάνονται; Έχω ήδη δει τον πεντάχρονο γιο μου να χάνει την ψυχραιμία του για το τίποτα. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν μήπως έχει δει αυτή την συμπεριφορά από εμένα;

Πώς μπορώ λοιπόν να το διορθώσω; Τι μπορώ να κάνω για να μην αισθάνομαι τόσο τρελαμένη και το πιο σημαντικό πώς μπορώ να βεβαιωθώ ότι τα παιδιά μου δεν το καταλαβαίνουν;

Λοιπόν τα έχω κάνει όλα. 

Παίρνω βαθιές αναπνοές και μετράω μέχρι το δέκα πριν κάνω παρατηρήσεις στα παιδιά μου. 

Βγαίνω με τις φίλες μου και μοιράζομαι μαζί τους τις ανησυχίες μου ως μαμά. 

Προσπαθώ να αφιερώνω χρόνο μόνο για τον εαυτό μου και φυσικά προσπαθώ να περνάω ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά. 

Κάνω ό,τι μπορώ και κυλιέμαι μαζί τους στο πάτωμα όπως κάνουν με τον μπαμπά τους (αν και αντέχω μόνο για 10 λεπτά). 

Απενεργοποιώ τον υπολογιστή, το τηλέφωνο, την τηλεόραση απλά και μόνο για τα ακούσω. Λένε καταπληκτικές ιστορίες και μου αρέσει πάντα να τα ακούω!

Όλα βοηθούν! Μερικές ημέρες περισσότερο, άλλες ημέρες λιγότερο αλλά αυτά είναι τα βήματα που ακολουθώ ώστε να κάνω τη ζωή μου λιγότερο αγχωτική.

Υπάρχουν όμως μέρες που αισθάνομαι φρικτή μαμά, αλλά υποθέτω πώς είναι κομμάτι της μητρότητας. 

Υπάρχουν σκαμπανεβάσματα. Ποτέ δεν ξέρουμε αν αυτό που κάνουμε είναι και το σωστό αλλά ξέρω πώς είμαι ευλογημένη που έχω δύο υγιή παιδιά και τα αγκαλιάζω σφιχτά κάθε μέρα. Και στο τέλος της ημέρας, ακόμα κι αν έχω βγάλει βαθείς αναστεναγμούς, μου αρέσει που είμαι η μαμά τους.
Χριστίνα.»

baby.gr