Τα μωρά μπροστά στον καθρέφτη - Do Babies Recognize Themselves in the Mirror?

Σύμφωνα με το διάσημο ψυχαναλυτή Λακάν, το στάδιο του καθρέφτη είναι ένας σημαντικός παράγοντας που βοηθά στη διαμόρφωση της παιδικής προσωπικότητας. 

Αυτή η «συνάντηση» με την εικόνα του είναι πολύ σημαντική και το βοηθά στη μετέπειτα προσωπική του εξέλιξη, αλλά και στη μετάβαση προς την ενήλικη ζωή.

Από τον πρώτο κιόλας χρόνο, τα περισσότερα μωρά χαμογελούν και γελούν στην αντανάκλαση της εικόνας τους. Στην πραγματικότητα είναι μία από τις αγαπημένες τους δραστηριότητες, τόσο πολύ ώστε ένας καθρέφτης σε περίεργα μέρη στο σπίτι να είναι απαραίτητος.

Στην πραγματικότητα μετά τους 18 μήνες, αρχίζουν τα περισσότερα μωρά να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη. Μέχρι τότε, χορεύουν, σαλιαρίζουν και πιέζουν το κεφαλάκι τους στον καθρέφτη, μάλλον από κοινωνική δραστηριότητα. Απολαμβάνουν τη συντροφιά του άλλου προσώπου που τα κοιτάζει, χωρίς να το έχουν συνδέσει με τον εαυτό τους.

Πριν από τη νηπιακή ηλικία, τα μωράκια διασκεδάζουν τόσο πολύ με τον καθρέφτη, γιατί αγαπούν να βλέπουν πρόσωπα και ένα από τα αγαπημένα τους χόμπι, είναι να κοιτάζουν και να εξερευνούν τα χαρακτηριστικά μας.

Πως καταλαβαίνουμε ότι αρχίζουν να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους;

Οι ψυχολόγοι έχουν δημιουργήσει μικρά απλά πειράματα για να το καταλάβουν, όπως:

Σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον εργαστηρίου, σχεδιάζουν μία χρωματιστή κηλίδα στο πρόσωπο ενός μωρού. Το αφήνουν μετά να παίξει μπροστά σε έναν καθρέφτη. Εάν κοιτάζοντας τον καθρέφτη, προσπαθήσει το μωράκι να αγγίξει την κηλίδα, τότε ξέρουμε ότι αναγνωρίζει τον εαυτό του. Αλλά αν συνεχίσει να παίζει κανονικά, δεν έχει ακόμη φτάσει στο σημείο αυτό.

Τα μωρά, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουν ότι είναι ξεχωριστά, φυσικά όντα, με τις δικές τους σκέψεις και συναισθήματα. 

Πιστεύετε ότι το μικρούλι σας έχει καταλάβει ότι βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη; Αν ναι. Μπορείτε να το δοκιμάσετε στο σπίτι σας. Διαφορετικά, κάντε λίγο υπομονή ακόμη!

govastileto

Οι μικροί μας «επαναστάτες»

Η επιβολή των ορίων και η πειθαρχία είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γονείς. Οι γονείς προκειμένου να διδάξουν στα παιδιά τους το σωστό τρόπο συμπεριφοράς ακολουθούν κάποιες στρατηγικές θέτοντας έτσι όρια στη δράση τους. 

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι επιβάλλοντας οι γονείς ήρεμα και σταθερά την πειθαρχία, ουσιαστικά το παιδί νιώθει ασφάλεια και μεγαλώνει χωρίς φόβους.

Από τον 9ο μήνα το μωρό αρχίζει να επικοινωνεί μαζί σας και να εξερευνά το περιβάλλον του. 

Σε ό,τι λέτε λέει συνέχεια «όχι» χωρίς να ξέρει απόλυτα τη σημασία της λέξης. 

Στην προσπάθειά του να εξερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα διάφορα πράγματα γύρω του κάνει απαγορευμένες πράξεις και περιμένει από τη δική σας αντίδραση να αντιληφθεί τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται. 

Για παράδειγμα επιχειρεί συχνά να βάζει το δαχτυλάκι του στις πρίζες και εσείς οφείλετε να το σταματήσετε με τον τόνο της φωνής σας να είναι επιτακτικός. Είναι σίγουρο ότι θα το ξανακάνει και εσείς πρέπει να δείξετε τη δυσαρέσκειά σας, χωρίς όμως εκνευρισμό και φωνές.

Όταν το παιδί σας σβήσει το πρώτο του κεράκι και μετά, θα δοκιμάζει τα όρια δράσης του προκειμένου να αντιληφθεί και το ίδιο τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται, ενώ εσείς πρέπει να είστε σταθεροί και να επαναλαμβάνετε τους κανόνες συμπεριφοράς. 

Με την επιβράβευση για την καλή του συμπεριφορά και το μάλωμα για την κακή θα αρχίσει σιγά σιγά να καταλαβαίνει τη διαφορά του σωστού και του λάθους.

Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάτε πως το παιδί σας σε αυτή την ηλικία διακρίνεται από εγωκεντρικές συμπεριφορές και επιθυμεί μόνο την ικανοποίηση των «θέλω» του αδιαφορώντας για τις συνέπειές τους. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να θέσετε τα πρώτα θεμέλια για τους κανόνες πειθαρχίας που θα το στηρίξουν στο μέλλον. Είναι σημαντικό να είστε απόλυτα συνεπείς και σταθεροί. 

Όταν πρόκειται για τη σωματική του ακεραιότητα πρέπει να είστε απόλυτα σαφείς και να μην του επιτρέπετε αυτό που θέλει να κάνει, ακόμα και αν κλαίει για ώρα, αν γιατί δεν έχει το ίδιο αίσθηση του κινδύνου. Μπορεί να συμμορφώνεται με τις εντολές σας αλλά ξεχνά αμέσως το λόγο για τον οποίο συγκρουστήκατε γιατί δεν καταλαβαίνει πως γίνεται να μην του ικανοποιείτε τις ανάγκες του, όποιες και αν είναι αυτές.

Ο δεύτερος χρόνος είναι ιδιαίτερα επαναστατικός. 

Το παιδί ξεκινά να αυτονομείται και να διεκδικεί τα θέλω του κάτι που το κάνει επίμονο και μερικές φορές πεισματάρικο. 

Θυμηθείτε πως αυτή είναι η ηλικία των πρώτων εκρήξεων. Το παιδί θέλει να κάνει αυτό που το ευχαριστεί χωρίς να αντιλαμβάνεται τις ανάγκες που έχουν οι γονείς του. 

Σε αυτήν την ηλικία είναι σημαντικό να συνεχίσετε να του μιλάτε και να του εξηγείτε τα πρέπει και τα μη, ξανά και ξανά. Θα χρειαστεί αρκετός καιρός και αρκετά ξεσπάσματα και κλάματα μέχρι να καταλάβει και να είναι σε θέση να ελέγξει τα πείσματα και τις εκρήξεις του.

Το τρίχρονο παιδί διανύει μια φάση αντίδρασης και σε αυτή την ηλικία συνέχεια αρνείται να συμμορφωθεί με τους κανόνες και τα όρια που του θέτετε στη συμπεριφορά του. 

Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία έχουν άποψη για πολλά. Αρνούνται να κάνουν μπάνιο, να φορέσουν παπούτσια, να ντυθούν ή να φάνε κάποιο φαγητό. 

Μπορεί να ξεκινήσει και να λέει «κακές» λέξεις δοκιμάζοντας τα όρια του και στη λεκτική επικοινωνία. Το παιδί σας τώρα πρέπει να είναι σε θέση να καταλαβαίνει τι σημαίνει κοινωνική συμπεριφορά και ότι υπάρχουν κανόνες που πρέπει να ακολουθεί. 

Το παιδί σε αυτή την ηλικία ξεκινά και εμπεδώνει ότι οι κακές συμπεριφορές έχουν τις ανάλογες επιπτώσεις(π.χ. στέρηση αγαπημένου παιχνιδιού, απομάκρυνση από το χώρο παιχνιδιού κ.ο.κ.)

Το παιδί σας όσο μεγαλώνει τόσο επαναστατεί συνειδητά και αντιστέκεται στις δικές σας προτροπές, όταν δεν ταιριάζουν και δεν ικανοποιούν τα δικά του θέλω.

Θα ξεκινήσει να επιδεικνύει μια τεράστια επιμονή, μια που τώρα είναι περισσότερο ικανό να σκεφτεί αυτό που θέλει και να το υπερασπιστεί με σθένος. 

Κάποιες φορές μπορεί να λέει ψέματα, χωρίς όμως να έχει πρόθεση αλλά επειδή έχει μια περίεργη αίσθηση της αλήθειας και δεν καταλαβαίνει ότι το να λέει ψέματα είναι κακό. 

Ωστόσο από δω και στο εξής γνωρίζει καλά ποια είναι τα πρέπει και ποιες οι επιπτώσεις των ανεπίτρεπτων πράξεών του, διακρίνοντας το σωστό από το λάθος.

govastileto

Το χώμα κάνει τα παιδιά μας χαρούμενα, υγιή και έξυπναDirty kids = happy, healthy kids

Μια παιδίατρος εξηγεί τον τρόπο που το χώμα

κάνει τα παιδιά μας χαρούμενα και υγιή

Dirty kids = happy, healthy kids

Άρθρο της δρος Maya Shetreat-Klein

Οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν είναι αγρότες -δηλαδή σχεδόν όλοι μας- θεωρούμε ότι το έδαφος δεν μας αφορά καθόλου. Κι όμως, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε μεγαλύτερο λάθος.

Το έδαφος παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία και την ευτυχία των παιδιών μας. Πράγματι, η υγεία του εσωτερικού μας «εδάφους», το εσωτερικό περιβάλλον του σώματός μας αντανακλά την υγεία του εξωτερικού εδάφους ή τον κόσμο γύρω μας. Ως παιδίατρος ολιστικής ιατρικής, εφαρμόζω με επιτυχία αυτό που εγώ αποκαλώ «Terrain Medicine» στην πράξη καθημερινά ως μια μέθοδο που βοηθά τα παιδιά να θεραπευτούν από δύσκολα νευρολογικά και άλλα χρόνια προβλήματα.

Στο καινούριο μου βιβλίο με τίτλο «The Dirt Cure: Growing Healthy Kids with Food Straight from Soil» εξηγώ τον τρόπο που το χώμα μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά σας να είναι ευτυχισμένα, υγιή και έξυπνα:

1. Παρέχει θρεπτικά στοιχεία

Αυτό μπορεί να φαίνεται προφανές, αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η καλή ποιότητα χώματος σημαίνει την ύπαρξη περισσότερων θρεπτικών συστατικών στα τρόφιμα. Είμαστε ό,τι τρώμε. Τρεφόμαστε με φυτά (και ζώα που τρώνε τα φυτά) και τα φυτά τρέφονται από τον ήλιο, το νερό, τον αέρα και το έδαφος.

Διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι τα βιολογικά λαχανικά διαθέτουν περισσότερα φυτοθρεπτικά συστατικά, τη βασική ουσία των υπερτροφών. Αυτά τα φυτοθρεπτικά συστατικά, τα οποία κάνουν τα κράνμπερι κόκκινα, τα λεμόνια αρωματικά και τα φυλλώδη πράσινα λαχανικά πικρά, κάνουν επίσης τα τρόφιμα τόσο νόστιμα και υγιεινά για τα παιδιά μας.

Για παράδειγμα, οι υποδοχείς που δεσμεύουν τις πικρές ενώσεις που βρίσκονται στη μαύρη σοκολάτα, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά ή ακόμα και τον καφέ δεν καλύπτουν εσωτερικά μόνο το στόμα μας, αλλά ολόκληρο το πεπτικό και το αναπνευστικό μας σύστημα συμπεριλαμβανομένης της μύτης, του λαιμού και των πνευμόνων. Έτσι, βελτιώνεται η κινητικότητα του εντέρου (μειώνεται η καούρα, το φούσκωμα, τα αέρια και η δυσκοιλιότητα), ρυθμίζονται τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα (το οποίο επηρεάζει την όρεξη) και αντιμετωπίζονται οι λοιμώξεις (βήχας, κρυολογήματα, στρεπτόκοκκος και γρίπη). Ένα μικρόβιο που υπάρχει στο έδαφος έχει αποδειχτεί ότι ενισχύει τα επίπεδα σεροτονίνης και αυξάνει την ικανότητα μάθησης.

2. Συνδέεται με την εμφάνιση λιγότερων αλλεργιών

Ένα κουταλάκι του γλυκού με χώμα καλής ποιότητας περιέχει τόσους ζωντανούς οργανισμούς όσοι και οι άνθρωποι που υπάρχουν στη Γη. Το έδαφος διαθέτει το δικό του μικροβίωμα και το μοιράζεται μαζί μας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ενημερωμένοι σχετικά με το θέμα της υγιεινής. Τα παιδιά που ζουν στην ύπαιθρο και που λερώνονται περισσότερο με χώμα, βρέθηκε ότι εμφανίζουν λιγότερες αλλεργίες και άσθμα σε σύγκριση με τα παιδιά που ζουν στην πόλη, τα οποία θεωρούνται ότι είναι πάρα πολύ «καθαρά». Ωστόσο, η πραγματικότητα αποδεικνύεται ότι είναι πιο πολύπλοκη.

Όταν οι ερευνητές μέτρησαν τα μικρόβια που υπάρχουν σε ένα αγρόκτημα και σε ένα αστικό διαμέρισμα, ο αριθμός ήταν όμοιος. Ωστόσο, η διαφορά των μικροβίων στο αγρόκτημα ήταν η ετερογένειά τους. Ουσιαστικά, αυτή η τεράστια μικροβιακή ποικιλομορφία ενισχύει το πεπτικό, το ανοσοποιητικό και το νευρικό σύστημα των παιδιών ενώ ένα δευτερεύον όφελος είναι ότι εμποδίζει τον εκτός ελέγχου πολλαπλασιασμό κάθε μικροοργανισμού.

3. Βελτιώνει τη μνήμη και τη συγκέντρωση

Τα παιδιά που περνούν χρόνο σε φυσικές παιδικές χαρές και όχι σε όσες είναι ασφαλτοστρωμένες ή με τύρφη συνήθως έχουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο σε σύγκριση με τα άλλα. Σε μια μελέτη περισσότερων από 2.600 παιδιών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσα πήγαιναν σε σχολεία που περιβάλλονταν από πράσινο είχαν σημαντικά καλύτερη λειτουργική μνήμη εργασίας από τα άλλα ακόμα και όταν βελτιώθηκε η κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση.

...ευτυχώς ζούσα σε μια περιοχή,
που έγινα ένα με τις λάσπες!
(φίλη από το facebook)

4. Ενισχύει τη διάθεση

Το χώμα μπαίνει στο σώμα και τον εγκέφαλο των παιδιών όταν λερώνονται στη φύση. Αν νιώθετε υπέροχα όταν κάνετε κηπουρική ή πεζοπορία, μπορεί εν μέρει να οφείλεται στο βακτήριο του εδάφους Mycobacterium vaccae που εισέρχεται στο σώμα σας μέσω της ρινικής οδού ή μικρών κοψιμάτων στο δέρμα σας και αυξάνει τα επίπεδα σεροτονίνης με τρόπο παρόμοιο με των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων. Το βακτήριο αυτό μας κάνει πιο ευτυχισμένους και πιο έξυπνους μέχρι και 3 εβδομάδες ύστερα από κάθε έκθεση. Βοηθήστε λοιπόν τα παιδιά σας να φυτέψουν φυτά στον κήπο ή παίξτε με τη λάσπη!

5. Μειώνει τη φλεγμονή

Η επαφή με το έδαφος βοηθά στην εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών στο σώμα μας. Η γείωση – κυριολεκτικά σημαίνει τη φυσική επαφή με τη γη – έχει αποδειχτεί ότι μειώνει τη φλεγμονή και τον πόνο, ενισχύει την επούλωση των πληγών και βελτιώνει τη διάθεση. Αφήστε τα παιδιά σας να περπατήσουν έξω χωρίς παπούτσια ή να καθίσουν στο έδαφος για τουλάχιστον 10 λεπτά την ημέρα!

6. Βοηθά στη διαχείριση του άγχους και βελτιώνει τον ύπνο

Η «βουτιά στο δάσος», δηλαδή το να βυθιζόμαστε που και που μέσα στο περιβάλλον του δάσους, έχει μελετηθεί εκτενώς ως μια μορφή προληπτικής ιατρικής στην Ιαπωνία.

Πέρα από τη διασκέδαση και τη μάθηση που θα έχουν στο δάσος, τα παιδιά μπορούν να αντλήσουν διάφορα οφέλη, όπως είναι η μείωση των ορμονών του στρες, η αύξηση της εκτελεστικής λειτουργίας και της συγκέντρωσης, ο καλύτερος ύπνος και η παραγωγή αντικαρκινικών πρωτεϊνών. Εξερευνήστε λοιπόν τα δάση παρέα με τα παιδιά σας και καρπωθείτε τα οφέλη!

enallaktikidrasi