Σελίδες

Tuesday, 5 April 2016

Κέντρο Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Παιδιών στα Ανώγεια

Δεν μου έμαθαν να διαβάζω μόνο να σκοτώνω τόσο μικρός ακόμα και χώρια από τους φίλους μου.
Βοήθεια μου έκλεψαν τα χρόνια μου ως παιδί και έστησαν τα σώματα μας μπροστά στον τοίχο.
Ποιος γονιός θα δεχτεί να παίζει το παιδί του με τη φωτιά;
Μα αυτό δεν είναι παιχνίδι, είναι αίμα ανθρώπινο.
Βοήθεια μου έκλεψαν τα χρόνια μου ως παιδί
Θέλω να πάω στο σχολείο, γιατί όχι εγώ...
Πολύ μεγάλος, πολύ μικρός εγώ θέλω να μάθω.
Ακόμα και αν είναι αργά, θέλω να παίξω παιχνίδια της ηλικίας μου, θέλω να τρέξω στο δρόμο με τους φίλους μου να χαζολογήσω με τους συνομήλικους μου.
Θέλω να πάω στο σχολείο... γιατί όχι εγώ…
Λίμα Εσποά, από το Κονγκό, 

που στο παρελθόν φοίτησε στο Κέντρο Αστέγων Ασυνόδευτων Παιδιών στα Ανώγεια.
Συγκλονίζει η δασκάλα των προσφυγόπουλων του Ψηλορείτη

Συγκινητική και συγκλονιστική αφήνοντας τα δάκρυα να κυλήσουν από τα μάτια της όταν η σκέψη της ταξιδεύει στα "παιδιά" της όπως τα αποκαλεί. Στα προσφυγόπουλα που φιλοξενούνται στο Κέντρο Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Παιδιών, αιτούντων άσυλο, στα Ανώγεια εδώ και 15 χρόνια.
Χαρακτηρίζοντας την εργασία της στο Κέντρο, ως εμπειρία ζωής, από το πλατό της εκπομπής "Κρήτη Σήμερα" η δασκάλα των προσφυγόπουλων στα Ανώγεια κ. Κατερίνα Βρέντζου, έστειλε με το δικό της τρόπο το μήνυμα στήριξης και αγάπης τουλάχιστον προς τα παιδιά που η τύχη δεν τους χαμογέλασε και βίωσαν την πιο άσχημη εμπειρία να αποκοπούν από τη μητέρα, τον πατέρα, τις οικογένειες τους.
Υπογράμμισε τις σχέσεις ζωής που το προσωπικό του Κέντρου έχει συνάψει με τους μαθητές που σήμερα αριθμούν 27 και στο οποίο έχει αναφερθεί το neakriti.gr.
Ξεχωριστή στιγμή, η αναφορά της στα παιδιά που τελειώνοντας το σχολείο έπρεπε να φύγουν από την περιοχή για να τραβήξουν το δικό τους δρόμο, ενώ αναφέρθηκε και στη δύσκολη διαδικασία του να κερδίσει την εμπιστοσύνη μικρών παιδιών ως αναλφάβητα και φοβισμένα έπρεπε να ενταχθούν στο πρόγραμμα.
Η εκπαιδευτικός των προσφυγόπουλων έκλεισε με το παραπάνω ποίημα ενός παιδιού του Λίμα Εσποά, από το Κονγκό, που στο παρελθόν φοίτησε στο Κέντρο Αστέγων Ασυνόδευτων Παιδιών στα Ανώγεια και πλέον βρίσκεται στο Λονδίνο με τον αδερφό του, τον οποίο και κατάφερε να εντοπίσει με την βοήθεια των ανθρώπων του ξενώνα. 

Δείτε το απόσπασμα από την εκπομπή "Κρήτη Σήμερα":

Επιμέλεια: Βάλια Μπούη
Ρεπορτάζ: Μάνος Δασκαλάκης

Ο Νίκος, η Σταυριανή και τα άλλα παιδιά.... Ο καλός δάσκαλος μπορεί να “αλλάξει” ένα παιδί…

Ο Νίκος κάθεται σιωπηλός στην τάξη.... Η παρουσία του απουσία.... 
«Δεν τραβάει .... Δεν διαβάζει» λέει συχνά πια ο δάσκαλος στους γονείς του και εκείνοι αρχίζουν να ντρέπονται που ο μικρός δεν τα καταφέρνει....

Γράφει η εκπαιδευτικός Βασιλική Μηρτσέκη

Μα τον Νίκο δεν τον σηκώνει ο δάσκαλος να πει μάθημα και εκείνος εδώ και καιρό δεν τολμάει να σηκώσει το χέρι του. Αν το κάνει οι άλλοι θα τον κοροϊδέψουν.... 

Ο δάσκαλος θα του φωνάξει και για άλλη μια φορά θα του πει: 
«Να διαβάζεις Νίκο. Πάλι αδιάβαστος ήρθες».... 
Και το παιδί βουλιάζει όλο και πιο πολύ σε χαμένα γνωστικά αντικείμενα που δεν μπορεί να κατανοήσει. 

Η Σταυριανή κοιτά σαν χαμένη. Ακόμα συλλαβίζει και ας πάει Ε τάξη, αργεί να αντιγράψει και δεν μπορεί να ακολουθήσει την τάξη…. 
Προέρχεται από οικογένεια που τα παιδιά τη χαρακτηρίζουν ¨φτωχή”. Μένει σε ένα σπίτι έξω από την πόλη, χωρίς άλλα παιδιά στην οικογένεια, χωρίς φίλους και οι γονείς της γεωργοί στηρίζονται από την σύνταξη του παππού που μένει μαζί τους. 
Τα ρούχα της φθαρμένα, παλιά αλλά καθαρά είναι αδύνατο να συναγωνιστούν τα ρούχα των συμμαθητριών της. Δυο κορίτσια την κάνουν παρέα μα και αυτή δεν θέλει ελεημοσύνη. Έτσι νιώθει.. Έχει κλειστεί στον εαυτό της και πια δεν μιλάει και δεν χαμογελάει.... Μα κανείς δεν το βλέπει.
Η Σταυριανή απλά περιθωριοποιήθηκε. 


Ο Χρήστος και ο Πάνος “σκοτώνονται” συνεχώς. Ο ένας αντιμετωπίζει ως αντίπαλο τον άλλο. Πρώτοι σε όλα θέλουν να είναι.... Στα μαθήματα, στους φίλους, στις σκανταλιές, στα πειράγματα.... Μόνο που τα πειράγματά τους πολλές φορές είναι επικίνδυνα. Ποιος να τολμήσει να τα βάλει μαζί τους; 
Συνέχεια βρίσκονται έξω από το γραφείο του Διευθυντή και οι γονείς πάντα δίπλα να προσπαθούν να καταλάβουν τι τρέχει.... 
«Η τάξη αυτή είναι ανάγωγη και κακομαθημένα όλα τα παιδιά», «Δεν είναι τάξη αυτή.... Είναι βάσανο».... «Δύσκολη τάξη για το δάσκαλο που θα τα πάρει. Πρέπει να έχει Άγιο για να τη βγάλει καθαρή». Και όταν ένας δάσκαλος ή μια δασκάλα αναλαμβάνει την τάξη, του χτυπάνε φιλικά την πλάτη.... «Άντε και καλό κουράγιο....» 
Και εκείνος ξεκινά.... Δεν βιάζεται. Τα μαθήματα μπορούν να περιμένουν λίγο.... Ξέρει εξάλλου τι έχει σημασία για τα παιδιά. Γνωρίζεται μαζί τους. Παρατηρεί την ώρα που διδάσκει. Περπατάει ανάμεσα στα παιδιά και δίνει ευκαιρίες σε όλα να μιλήσουν.... Ξεχωρίζουν από μακριά οι μαθητές που ήταν οι πιο δημοφιλείς και... αγαπημένα παιδιά για μαθητές και δασκάλους....

Ο Νίκος κρύβεται μα ο δάσκαλος τολμά να του κάνει μια ερώτηση. Καταλαβαίνει πως ο Νίκος δεν μπορεί να κατανοήσει τι τον ρώτησε. Απλοποιεί την ερώτηση. Τον υποβοηθά κιόλας. Πετάγονται οι μαθητές να συμπληρώσουν. Κάποιοι γελούν. Και σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά.... Σταματάει την εξέταση.... Σοβαρεύει....

Αφήνει το βιβλίο και όρθιος στην μέση της τάξης στρέφει το βλέμμα του σε έναν έναν τους μαθητές.... Δεν κοροϊδεύει κανείς μαθητή του, δεν έχει κανείς δικαίωμα να προσβάλλει τον άλλο επειδή “δεν ξέρει”. 

Μιλάει για τα αισθήματα αυτού του παιδιού, για το πως νιώθει το παιδί, δίνει δικά του παραδείγματα, βάζει ένα “αστέρι” της τάξης να νιώσει όπως νιώθει ο Νίκος.... Χρειάζεται τρόπος και κόπος να καταλάβουν τα παιδιά.... Χρειάζεται δουλειά να μάθουν να νιώθουν τι σημαίνει μαθησιακές δυσκολίες και πως νιώθει ένα παιδί όταν δεν το αποδέχονται.... 
Ο δάσκαλος βοηθά το Νίκο αλλά και τα άλλα τα παιδιά. Το Νίκο ώστε να ενταχθεί στην τάξη και τους συμμαθητές του να τον αποδεχτούν. Κάνει ομάδες, εντάσσει το Νίκο, δίνει εργασίες, χρησιμοποιεί χρώματα για να επισημαίνει ο Νίκος τα βασικά, κάνει ερωτήσεις, δείχνει εικόνες, κάνει σχεδιαγράμματα, υπογραμμίζει, συζητά με το Νίκο και επειδή διαφαίνεται πως οι μαθησιακές του δυσκολίες δείχνουν πιθανή δυσλεξία τον απαλλάσσει από τα γραπτά. 
Πλέον ο Νίκος και χωρίς χαρτί από το ΚΕΔΔΥ εξετάζεται προφορικά στις ίδιες ερωτήσεις με τα παιδιά. Πάνω από όλα το παιδί και όχι τα χαρτιά. 

Και πραγματικά ο Νίκος “φορτσάρει”. Ο γονείς το βλέπουν. Ο Νίκος άλλαξε. Έχει πια αυτοπεποίθηση. Μα ο δάσκαλος δεν μένει μόνο στο μάθημα. Δίνει ευκαιρίες για να εργαστούν σε διάφορες εργασίες και αποκαλύπτεται μπροστά τους ένα μικρό ταλέντο στη φωτογραφία. Και αυτό το ταλέντο δεν μένει ανεκμετάλλευτο έτσι οργανώνεται στο τέλος της χρονιάς ένας διαγωνισμός φωτογραφίας για όλο το σχολείο και ο Νίκος με τη βοήθεια που του παρέχει παραδίδει μαθήματα για το διαγωνισμό....
Ο μικρός μαθητής πια, έχει τις ίδιες ευκαιρίες και ας μη περάσει ο δρόμος του από το Πανεπιστήμιο.... Το μέλλον κανείς όμως δεν το ξέρει. Μα αυτός σήμερα είναι πια ένα χαρούμενο παιδί.

Η Σταυριανή είναι ένα παιδί που μεγαλώνει μοναχικά. Στερημένα .... Δεν έχει τις ίδιες παραστάσεις με τους συμμαθητές της.... Κάποιοι οριοθέτησαν το παιδί ως παιδί με οριακή νοημοσύνη.... 
Μα πως μπορείς να το λες όταν δεν ξέρεις; Όταν δεν ξέρεις το σπίτι του, το χώρο του; Το πως ζει; Ίσως είναι αργά για παρέμβαση μα η Σταυριανή το μόνο της μειονέκτημα είναι το ότι δεν έχει εμπειρίες, δεν έχει φίλους, παρέες.... Ο δάσκαλος βλέπει πως προσπαθεί. Σίγουρα δεν θα μπορέσει να καλύψει όλα τα κενά της.... Αλλά είναι παιδί που ...
......
η συνέχεια εδώ

Έτσι θα αγαπήσει το παιδί σου το... ταπεράκι!!

Αν θέλεις να μην καταφεύγει στο κυλικείο, τότε εφάρμοσε αυτές τις πρακτικές και είσαι σίγουρη τόσο ότι κάνει υγιεινή επιλογή όσο και ότι χορταίνει. Το σχολικό σνακ δεν είναι εύκολη υπόθεση και αυτό το γνωρίζει κάθε μαμά.
Το παιδί πολλές φορές γυρίζει πίσω με γεμάτο το ταπεράκι, άλλες φορές γκρινιάζει για το κολατσιό του και αρκετές επιλέγει κάτι από το κυλικείο.

Θα μπορούσε, όμως, να μην είναι έτσι η κατάσταση. Υπάρχουν τρόποι το ταπεράκι να γίνει η αγαπημένη του συνήθεια και μάλιστα εκτός από γεύση, να του δίνει και όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.
Παρακάτω γράφει ποιοι είναι αυτοί, ο Dr. Πωλ Φαρατζιάν, PhD, MSc, Κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος, Επιστημονικός συνεργάτης Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

1. Συζήτηση
Αρχικά είναι σημαντικό να εξηγήσετε στο παιδί σας τη σημασία του κολατσιού από το σπίτι. Ποσό πιο υγιεινό είναι, πόσες περισσότερες βιταμίνες κι αλλά θρεπτικά συστατικά περιέχει, σε αντίθεση με τις επιβαρυντικές επιλογές των κυλικείων που το πιθανότερο είναι ότι κοστίζουν περισσότερο, προσφέροντας πολύ λιγότερα.


2. Δημιουργική διαδικασία
Βάλτε το παιδί σας στη διαδικασία. Σχεδιάστε μαζί το τι θα περιέχει το κολατσιό του και μαζί ετοιμάστε το. Με αυτόν τον τρόπο νιώθει ένα είδος δέσμευσης αλλά και ανυπομονησίας να το φάει, καθώς το ίδιο έχει συμμετάσχει στην διαδικασία παρασκευής. Μια επίσης καλή ιδέα είναι το να σχεδιάστε το εβδομαδιαίο πλάνο σχολικών σνακ, ώστε να γίνει μια υγιεινή συνήθεια για το παιδί, αφήνοντας πάντα χώρο και για νέες ιδέες.


3. Αποφύγετε τις ''κλασικές επιλογές''
Βάλτε τη φαντασία σας στα σάντουιτς κι αποφύγετε τις βαρετές και ΄''κλασσικές'' επιλογές:

- Μη χρησιμοποιείτε μόνο το κλασικό ψωμί για τοστ στα σάντουιτς. Προτιμήστε τα ολικής άλεσης, πολύσπορο, Ζέας, τορτίγια, αραβική πίτα, ψωμάκια για burger, τσιαπάτα, ακόμα και πίτα από σουβλάκι για να "υποδεχτεί" το γέμισμα.
- Αποφύγετε το βούτυρο και την πλήρη σε λιπαρά μαγιονέζα για σάλτσα, αλλά χρησιμοποιήστε πάστα ελιάς, αβοκάντο, λίγη μουστάρδα, πέστο βασιλικού.
- Εκτός από το πολυφορεμένο γαλοπούλα τυρί, μπορείτε να προσθέσετε ντομάτα, μαρούλι, ψητά μανιτάρια, ψητά κολοκυθάκια και πιπεριές. Αν το παιδί σας τρώει όσπρια, ετοιμάστε ένα φελαφελ (ρεβυθοκεφτεδες) και συνδυάστε το με λίγη σος ταχινιού.
Επίσης, επιλογές μπορεί στη γέμιση του σάντουιτς να περιλαμβάνεται το αυγό (βραστό ή σε μορφή ομελέτας), ο τόνος, φιλέτο κοτόπουλο η μπιφτέκι κοτόπουλου.
Ακόμα μια ελκυστική επιλογή θα μπορούσε να είναι ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης με «γέμιση» τυρί και ντομάτα ή ακόμα και μια σπιτική πίτσα με αγνά υλικά όπως τυρί, ελιές, ντομάτα, μανιτάρια, πιπεριές ή μια σπιτική σπανακόπιτα ή μανιταρόπιτα.
Μην ξεχνάτε να συνοδεύετε το σνακ του με ένα φρούτο.
Φροντίστε να είναι ένα «βολικό» φρούτο που να μεταφέρεται εύκολα, να μην πιάνει πολύ χώρο και να τρώγεται εύκολα. Προτιμήστε μήλο, αχλάδι, μπανάνα, μανταρίνια. Εξαιρετικές επιλογές επίσης είναι τα αποξηραμένα φρούτα όπως σταφίδες, αποξηραμένα σύκα, βερίκοκα ή δαμάσκηνα.
Επίσης πολύ καλές επιλογές είναι οι ξηροί καρποί σε συνδυασμό με ένα φρούτο ή μια μπάρα δημητριακών ολικής άλεσης.
Εάν το παιδί δεν θέλει να μεταφέρει φρούτο στο σχολείο, προτιμήστε ένα 100% φυσικό συσκευασμένο χυμό φρούτων καθώς συμβάλλει στην ενυδάτωση του και την παροχή πολύτιμων αντιοξειδωτικών βιταμινών.

ladylike

Ο κόσμος όπως τον αντιλαμβάνεται ένα παιδί με αυτισμό

Με αφορμή την ημέρα για τον αυτισμό ο βρετανικός οργανισμός NAS ( National Autistic Society) έδωσε πριν λίγες μέρες στη δημοσιότητα ένα συγκλονιστικό βίντεο.
Το βίντεο φέρι τον τίτλο "Can you make it to the end?" (μπορείς να αντέξεις μέχρι το τέλος;) και δείχνει τον κόσμο όπως τον αντιλαμβάνεται ένα παιδί με αυτισμό.

Ο αυτισμός προκαλεί υπερβολική αντίληψη ερεθισμάτων κάτι που μπορεί να "μπλοκάρει" το άτομο που πάσχει από αυτισμό (και ειδικά ένα παιδί) που δεν ξέρει πως να επεξεργαστεί όλες αυτές τις πληροφορίες και συνήθως αντιδρά.
Σκοπός του βίντεο είναι να μας κάνει να αντιληφθούμε καλύτερα τον τρόπο που λειτουργούν τα άτομα με αυτισμό.

Δείτε πώς μία απλή βόλτα σε ένα εμπορικό κέντρο στα μάτια και το μυαλό ενός παδιού με αυτισμό έχει άλλες διαστάσεις από αυτές που φανταζόμαστε.

sigmalive

Γονείς για κλάματα...

Οι παρακάτω φωτογραφίες δεν είναι στιγμιότυπα από φάρσες, αλλά βγαλμένες από τη ζωή. 
Και αποδεικνύουν ότι δεν μπορούν τελικά να γίνουν όλοι γονείς. 
Ή μάλλον, μπορούν, αλλά δεν θα έπρεπε να γίνουν.



... σκεφτείτε τα παιδιά αυτά τι είδους παιδική ηλικία είχαν ή έχουν! Παρατηρούμε βέβαια μια επαναλαμβανόμενη τάση, όπου η μάνα βγάζει προκλητικές σέλφι με το παιδί της. Δείτε και μόνοι σας περισσότερα εδώ