Σελίδες

Friday, 6 May 2016

Θέλω να χαμογελάω

Ή μάλλον θέλω να μπορώ και να γελάω δυνατά. Θέλω να ανοίγω την τηλεόραση και να βλέπω όμορφους ανθρώπους να λένε εύθυμα πράγματα, η έστω όχι θλιβερά, τραγικά, δραματικά.
Όσο πάει ξεχνάω πως ήταν η ζωή χωρίς προβλήματα οικονομικά, 24 ώρες το 24ωρο! Ακούω ειδήσεις, τώρα (ριψοκίνδυνη, χωρίς Λεξοτανίλ).
Η Εφορία λέει θα κάνει κατάσχεση για οφειλές άνω των 300 ευρώ! Η Εφορία απορώ με τα τόσα σπίτια που έχει βάλει στο μάτι, μετά θα γίνει και real estate; Και τα τόσα αυτοκίνητα, τι θα τα κάνει; Θα ανοίξει μάντρα; Ο μέσος εφοριακός θα δείχνει σπίτια και θα εξηγεί πως μπαίνουν οι ταχύτητες; Όχι, τίποτα άλλο, αλλά θα κάνουν προσλήψεις και αν χρειαστεί, πάω και εγώ να κάνω τα χαρτιά μου – στα αυτοκίνητα παρακαλώ, τα σπίτια τα βαριέμαι. Και αν η Εφορία πουλάει, θα υπάρχει έστω ένας να αγοράσει, πιστεύουνε;

Οι ειδήσεις συνεχίζονται... 11χρονη και 13χρονη συνελήφθησαν για διαρρήξεις. Προσέξετε τον πληθυντικό αριθμό! Καταζητείται το τρίτο μέλος της «σατανικής» σπείρας, ένας… 10χρονος! Τώρα τι επιθετικό προσδιορισμό θέλει αυτή κοινωνία, που τα 10χρονα κλέβουν για να ζήσουν αλλά οι Εφορίες θέλουν τα σπίτια μας, για χρέη προς το Δημόσιο πάνω των 300 ευρώ, μόνο ο Βίκτωρας Ουγκό που έγραψε τους Αθλίους, σε παλαιές εποχές, στο παρελθόν της ανθρωπότητας, θα 'χε εύκαιρες τις λέξεις!

Και για να ευθυμήσουμε λίγο, ένας 60χρονος, πήρε απ το χέρι την 90χρονη μάνα του, που ήταν πολύ άρρωστη και πήδηξαν στο κενό! Παρέα! Κρατώντας ο ένας το χεράκι του άλλου! Μια επιστολή του, ανεξακρίβωτη ακόμη, κάνει το γύρω του διαδικτύου! Είναι ποτισμένη στην απελπισία και στην απόγνωση! Δεν αντέχω να την διαβάσω, αλήθεια.

Θέλω να είμαι ρηχή, χαμογελαστή, χαζοχαρούμενη και ηλιθίως ξεκαρδισμένη στα γέλια!
Θέλω να δουλεύω και να πληρώνομαι, να υπάρχουν δουλειές, να έχω ασφάλιση!
Θέλω να μη διαβάζουν τα παιδιά μου από φωτοτυπίες αλλά από βιβλία!
Θέλω να μη μαχαιρώνουν ανθρώπους μπροστά μου για 15 ευρώ.

Θέλω να' χει αξία η ανθρώπινη ζωή.
Θέλω να μη φοβάμαι περπατώντας μετά τις 9 το βράδυ στο κέντρο της Αθήνας.
Θέλω δημόσια υγεία και να μη πληρώνουν οι ασθενείς και δη οι πολύ βαριά ασθενείς τα φάρμακα τους, ζητώντας βοήθεια από επίσης απελπισμένους απλήρωτους για μήνες δημόσιους γιατρούς.
Θέλω να μην ζητάνε οι μανάδες σε ουρές, εμβόλια για τα μωρά τους στις εκκλησίες.
Θέλω να μην αυτοκτονούν άνθρωποι –κάθε μέρα και ένας, κι άλλος, κι άλλος!- αξιοπρέπεια και περηφάνια που ουρλιάζει βιασμένη και κακοποιημένη.
Θέλω να ζω στον 21ο αιώνα και όχι στην Βικτωριανή εποχή για να μην επικαλεστώ και τον Μεσαίωνα.
Θέλω εκτός από υποχρεώσεις να έχω και κάνα δικαιωματάκι!

Και θέλω, αν είναι να χαθούμε όλοι μαζί, να γίνει γρήγορα, γιατί το αργά πονάει περισσότερο, ή, καλύτερα, σακατεύει…

Όπως η φωλιά των πουλιών...
«Το έξω είναι ο πατέρας, το μέσα η μητέρα.» – C.Jung


Για να κατανοήσουμε την προστατευτική ενέργεια των δύο γονέων, ας χρησιμοποιήσουμε την αναλογία της φωλιάς των πουλιών.

Η φωλιά των πουλιών αποτελείται από δύο μέρη:

-Το έξω στρώμα είναι σκληρό, συμπαγές, δομημένο από πιο σκληρά υλικά, κομμάτια ξύλο, πετρούλες, λάσπη κλπ., που αποτελούν ένα συγκεκριμένο οικοδόμημα που επιτρέπει στη φωλιά να αντέχει στις καιρικές συνθήκες, να είναι στερεή και ασφαλής. Μηχανισμός που φέρνει δομή στο αδόμητο.

-Το εσωτερικό στρώμα είναι πιο μαλακό, φτιαγμένο από πούπουλα κι άλλα μαλακά υλικά. Είναι το μητρικό πλαίσιο

Το έξω είναι ο πατέρας, το μέσα η μητέρα.

Ένα παιδί μεγαλώνει και αναπτύσσεται μέσα στη μήτρα της μητέρας και εκεί προστατεύεται από τις απαιτήσεις και ιδιαιτερότητες του έξω κόσμου. Μετά τη γέννα, μέχρι να αυτονομηθεί το παιδί χρειάζεται ακόμα την προστασία της μητέρας.

Εδώ έρχεται ο πατέρας, μέσα από την καλή σχέση μεταξύ τους, να βοηθήσει το παιδί να χαλαρώσει τους δεσμούς του με την μητέρα και να αρχίσει τα δικά του βήματα στον κόσμο, να αναπτύξει την αυτοεκτίμησή του, την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και να αυτονομηθεί από την μητέρα. Υπό την προστασία του πατέρα το παιδί εξερευνά τον έξω κόσμο, έτσι ώστε να μην παλινδρομήσει στην ενδομήτρια εμπειρία. 

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙ ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ. 

Ανεξάρτητα από το φύλο του παιδιού, ο πατέρας στην αρχή της ζωής του παιδιού, είναι η πηγή της προστασίας από τις δυνάμεις της παλινδρόμησης. Βοηθά να δομήσει το παιδί τα όριά του, την ταυτότητά του, λύνοντας το συμβιωτικό στάδιο με την μητέρα, να έχει αίσθηση του εαυτού του, να λέει ναι ή όχι, τόσο στον έξω κόσμο, όσο και στον κόσμο των ενστίκτων και των επιθυμιών.
Η αρσενική αρχή είναι αυτή που βοηθά τον άνθρωπο να εδραιώσει τα όριά του, να βρεί την ταυτότητά του και αυτή η αρσενική δύναμη επίσης, (animus), φέρει τη θηλυκή αρχή έξω στον κόσμο, για να εκφραστεί. Ο γάμος αυτών των δύο αρχών επιφέρει την ισορροπία και την αρμονία.
Ο πατέρας δημιουργεί ένα ασφαλές μέρος για το παιδί που έχει γεννηθεί, στη θέση της ασφάλειας που το παιδί βίωνε στην μήτρα. Μεγαλώνοντας το παιδί, το βοηθά να διαπραγματευθεί με τον έξω κόσμο και να δομήσει την δική του Persona.
Η δημιουργία της Persona γίνεται σιγά σιγά από τα υλικά των γονεϊκών αξιών. Το πρώτο πρότυπο της διαμόρφωσης του εγώ είναι να συμπεριφερθώ με τον τρόπο που προσδοκούν οι γονείς μου. Έτσι, η πρώτη persona, είναι οι συλλογικοί πολιτιστικοί κώδικες συμπεριφοράς και κρίσεων αξιών που εκφράζονται και μεταδίδονται από τους γονείς.
Στην πορεία της φυσιολογικής ψυχολογικής ανάπτυξης, πρέπει να υπάρξει μια διαφοροποίηση ανάμεσα στο εγώ και στην persona. Το παιδί χρειάζεται να συνειδητοποιήσει ποιο είναι, ξέχωρα από τις εξωτερικές συλλογικές απαιτήσεις της κοινωνίας. Να γίνει ένα άτομο που έχει τις δικές του ιδέες και τον δικό του κώδικα συμπεριφοράς και ταυτόχρονα να ζει στον κόσμο και να προσαρμόζεται στις συλλογικές νόρμες. Αν δεν επιτευχθεί κάτι τέτοιο, εμφανίζεται ένα ψευδο-εγώ και ο άνθρωπος ταυτίζεται με τον ρόλο του.
Η persona δεν πρέπει να είναι υπερβολικά άκαμπτη ή λαμπρή γιατί αυτή η υπερβολή θα οδηγήσει στην δημιουργία μιας πιο σκοτεινής σκιάς.
Αν λοιπόν είμαστε μόνο persona, τότε δεν είμαστε γνήσιοι, γιατί δεν έχουμε επαφή με τον εσωτερικό, πραγματικό εαυτό μας. "Ο άνθρωπος -persona είναι τυφλός και δεν βλέπει την εσωτερική του πραγματικότητα, ακριβώς όπως ο άνθρωπος που δεν έχει καθόλου persona είναι τυφλός και δεν βλέπει την πραγματικότητα του κόσμου."

~ C. Jung
______________