Πύργος: Νεογέννητο εγκαταλείφθηκε στην παιδιατρική κλινική. Το αγκάλιασαν οι γιατροί και οι νοσηλευτές

Γεννήθηκε πρόωρα, πριν 58 ημέρες και αμέσως βίωσε την εγκατάλειψη και το σκληρό πρόσωπο της Πολιτείας.

Ο λόγος για το αγοράκι που, από τη μια στιγμή στην άλλη, βρέθηκε στην «αγκαλιά» των γιατρών και νοσηλευτών της Παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Πύργου, οι οποίοι, για μια ακόμα φορά «κάλυψαν» τα κενά της πολιτείας με την αγάπη, την ευαισθησία και την ανθρωπιά που τους διακρίνει.

Όπως έχουν κάνει πολλές φορές μέχρι τώρα, διακριτικά και αθόρυβα…

Η περιπέτεια του βρέφους ξεκίνησε από την ημέρα της πρόωρης γέννησής του, πριν δυο μήνες. Διασωληνώθηκε και διακομίσθηκε σε Ειδική Μονάδα Νεογνών απ’ όπου πριν λίγες ημέρες πήρε εξιτήριο, αλλά αντί να βρεθεί στο ασφαλές περιβάλλον του σπιτιού, παραδόθηκε από τη μητέρα – σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες - σ’ έναν οικογενειακό φίλο. Από αυτόν, το παρέλαβε ο πατέρας του και μη μπορώντας να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της φροντίδας του, απευθύνθηκε στο Α.Τ Αμαλιάδας ζητώντας βοήθεια.

Συνοδεία αστυνομικών, το μωρό μεταφέρθηκε στην Παιδιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Πύργου με τους γιατρούς να εξασφαλίζουν τις συνθήκες και τα μέσα (μονόκλινο δωμάτιο, πάνες, γάλα κλπ) που απαιτούνται για τη φροντίδα που χρειάζεται το νεογνό, με την επίβλεψη του ίδιου του πατέρα, υπό τις δικές τους οδηγίες και βοήθεια. 

Ωστόσο, η σύλληψη που πατέρα - οικονομικού μετανάστη από την Αίγυπτο που δεν κατέχει τα νόμιμα έγγραφα παραμονής στην χώρα – από τους Αστυνομικούς, είχε σαν αποτέλεσμα το άτυχο αγοράκι να μείνει χωρίς κηδεμονία, και οι γιατρούς και νοσηλευτές να ψάχνουν να βρουν λύση.

Οι υπεύθυνοι της Παιδιατρικής Κλινικής ενημέρωσαν τις αρμόδιες Αρχές για το περιστατικό, και χθες το πρωί, η Εισαγγελία Αμαλιάδας έδωσε εντολή να φιλοξενηθεί το παιδί στο Νοσοκομείο του Πύργου, με τους γιατρούς να δηλώνουν αδυναμία, λόγω της υποστελέχωσης του τμήματος, που ήδη λειτουργεί στα όρια ασφαλείας. 

...............
Ανθρώπινα και με περίσσευμα αγάπης

Επειδή η ανθρωπιά, η ευαισθησία, το αίσθημα καθήκοντος και η αγάπη του προσωπικού, περισσεύει και είναι αυτά που τους δίνουν δύναμη και κουράγιο να στέκονται όρθιοι και προσπαθούν να προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες υγείας παρά τα σοβαρά προβλήματα στον χώρο της υγείας, η λύση ήρθε και πάλι εκ των έσω. 

Μάλιστα, η Κοινωνική Λειτουργός του Νοσοκομείου – σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες – έκανε διπλή βάρδια ώστε το μωρό να μη μείνει χωρίς επίβλεψη, μέχρι να βρεθεί η προσωρινή λύση. Αν και από την Εισαγγελία, που είδε με μεγάλο ενδιαφέρον το θέμα - λόγω της δικαιολογημένης αδυναμίας φροντίδας - ζητήθηκε από τους ...

......

περισσότερα στην πηγη

Oι Καλοί Άνθρωποι δεν γεννήθηκαν καλοί. Επέλεξαν να είναι... Elisbeth Kübler-Ross: Beautiful people do not just happen.

Η ζωή τεστάρει τους ανθρώπους κάθε μέρα. Και για λόγους που δεν γνωρίζουμε, ο καθένας περνάει μια διαφορετική δοκιμασία. Κάποιοι παλεύουν με δύσκολους υπολογισμούς κι άλλοι αντιμετωπίζουν απλά μαθηματικά. Έτσι ή αλλιώς, όλοι πρέπει να ασχοληθούμε με αυτό που μας έτυχε.

The Good People are Gathering. Painting by Texas Artist Laurie Pace

...............
Ωστόσο, ό,τι κι αν φέρει η ζωή στο δρόμο σας, εσείς πρέπει να αποφασίσετε αν θα είστε θύμα ή αγωνιστής. Εσείς επιλέγετε αν η ζωή σας θα είναι γλυκιά ή πικρή. Και εκείνοι που επιλέγουν να είναι γλυκιά – οι αγωνιστές – είναι οι ισχυρότεροι.
Η Ελβετίδα ψυχίατρος και συγγραφέας, Elisbeth Kübler-Ross, έχει δηλώσει πολύ σωστά: 

Οι πιο όμορφοι άνθρωποι είναι εκείνοι που έχουν γνωρίσει την ήττα, τον πόνο, τον αγώνα, την απώλεια και βρήκαν το δρόμο τους. Αυτά τα άτομα έχουν μια εκτίμηση, μια ευαισθησία και μια κατανόηση της ζωής που τους γεμίζει με συμπόνια, ευγένεια, και ένα βαθύ ενδιαφέρον αγάπης. Με άλλα λόγια, οι καλοί άνθρωποι δεν γεννήθηκαν καλοί – επέλεξαν να είναι.

“The most beautiful people we have known are those who have known defeat, known suffering, known struggle, known loss, and have found their way out of the depths. These persons have an appreciation, a sensitivity, and an understanding of life that fills them with compassion, gentleness, and a deep loving concern. Beautiful people do not just happen.”

Οι καλοί άνθρωποι φέρνουν φως στον κόσμο, επειδή προέρχονται από σκοτεινά παρελθόντα.
Στον κόσμο του σκότους στον οποίο γεννήθηκαν, χρησιμοποιούν τη θετικότητα ως ένα φανάρι για να δημιουργήσουν περισσότερο φως. Αντιμετωπίζουν συχνά κακοτυχίες. Ωθούνται σε επιζήμιες καταστάσεις, όπως τα ναρκωτικά ή η φτώχεια. Και έχουν μάθει όχι μόνο να πετυχαίνουν. Έχουν μάθει να ξεπερνούν. Πετάνε τα δεκανίκια και κάνουν το αδύνατο: Διδάσκουν τον εαυτό τους να τρέχει και να καλύπτει τη διαφορά με τους άλλους σε έναν κόσμο που δεν περιμένει κανέναν.

Οι καλοί άνθρωποι αγαπούν τα δύσκολα επειδή έχουν πληγωθεί περισσότερο.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι πιθανόν να σας περιποιηθούν καλύτερα αν έχουν πληγωθεί από έναν πρώην εραστή. Γιατί συμβαίνει αυτό; Τα άτομα που έχουν ραγισμένες καρδιές ξέρουν πως είναι να ξανακολλάνε τα κομμάτια τους.

Οι καλοί άνθρωποι έχουν μάθει με σκληρό τρόπο ότι τα μειονεκτήματα είναι ευκαιρίες για ανάπτυξη.
Συνήθως γεννιούνται απαισιόδοξοι. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, μαθαίνουν πώς να είναι θετικοί. Ίσως συνειδητοποιούν ότι κάθε μικρό πράγμα που φαίνεται να τους τραβάει κάτω στη ζωή γίνεται τελικά ένα σκαλοπάτι προς την επιτυχία.

Οι καλοί άνθρωποι δεν θέλουν να πληγωθούν οι άλλοι με τον τρόπο που πληγώθηκαν οι ίδιοι.
Μπορεί να έχουν δεχθεί πειράγματα για τις φακίδες τους, τα μεγάλα αυτιά ή την ακμή. 
Ίσως μια σωματική αναπηρία τους κάνει να αισθάνονται αόρατοι στους άλλους ανθρώπους. 
Ίσως η ίδια η αόρατη αναπηρία τους αποτρέπει από το να πάρουν τη φροντίδα που χρειάζονται. 
Και επειδή ξέρουν πως είναι να αισθάνεσαι βασανισμένος, δεν θα ήθελαν ποτέ να προκαλέσουν σε κάποιο άλλον αυτό το ίδιο είδος πόνου. 
Η καλοσύνη προκύπτει από εκείνους που έχουν γνωρίσει μόνο την σκληρότητα. Αντί να παρενοχλούν τους άλλους, οι καλοί άνθρωποι σπάνε την κυκλική φύση της αναισθησίας. 
Δίνουν φιλοφρονήσεις και λένε λόγια ενθάρρυνσης. 
Θέλουν οι άλλοι να αισθάνονται πραγματικά όμορφοι και με αυτοπεποίθηση αντί άσχημοι και κακοί.

Οι καλοί άνθρωποι επιλέγουν να είναι αγωνιστές που βοηθούν τους άλλους να επιβιώσουν.
Μπορούν να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε κατάσταση βρεθεί στον δρόμο τους. 
Ξέρουν ότι μπορούν να επιβιώσουν παντού, επειδή το έχουν ήδη κάνει. 
Γνωρίζοντας ότι μπορούν να υπομένουν, κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν τους άλλους να προχωρήσουν μπροστά. 
Στον αγώνα της ζωής, οι περισσότεροι δρομείς συνήθως κοιτάνε μόνο μπροστά και επικεντρώνονται στον εαυτό τους. 
Αλλά οι άνθρωποι που έχουν υποφέρει κοιτάνε εκείνους που μπορεί να βιώνουν παρόμοιες δυσκολίες. 
Φτιάχνουν το κέφι των φίλων, μοιράζουν μπουκάλια νερού και παρακινούν τους άλλους να τρέξουν μαζί τους. 
Γίνονται η χείρα βοηθείας που θα ήθελαν να είχαν για τον εαυτό τους.

www.anapnoes.gr
Ta Masalia

Τα παιδιά παίζουν λιγότερο όταν έχουν πολλά παιχνίδια! Children Play Less the More Toys They Get

Children Play Less the More Toys They Get

Λιγότερα παιχνίδια = περισσότερο παιχνίδι;

Αλεξία Barrable
Παιδαγωγός, Συγγραφέας

Πόσα παιχνίδια έχουν τα παιδιά σας; Ένα κουτί; Δύο; Ένα ολόκληρο δωμάτιο μήπως; Οι περισσότεροι γονείς θέλουμε να προσφέρουμε ό,τι καλύτερο στα παιδιά μας, κι αυτή η φιλοσοφία συμπεριλαμβάνει και τα παιχνίδια. 

Μήπως όμως, γεμίζοντας τα σπίτια μας με παιχνίδια, τελικά κλέβουμε από τα παιδιά μας τη δυνατότητα να παίζουν;

Μπορεί το να πετάξουμε ή να δωρίσουμε όλα τα παιχνίδια των παιδιών μας να μην είναι λύση, αλλά μειώνοντας τον αριθμό και δίνοντας λίγο παραπάνω προσοχή στην ποιότητα μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας, την τσέπη μας και το περιβάλλον.

Να μερικοί λόγοι, λοιπόν, για να βάλουμε στο σπίτι μας λιγότερα παιχνίδια.

1. Εξοικονόμηση χρημάτων
Στην Ελλάδα διαθέτουμε γύρω στα $170 ετησίως ανά παιδί (αριθμός σχετικά χαμηλός για την Ευρώπη, αν συγκρίνουμε με το Hνωμένο Βασίλειο στα $438 και τη Γαλλία στα $350 αντίστοιχα). Παρ' όλα αυτά, αν σκεφτούμε σε άλλες δραστηριότητες ή εμπειρίες θα μπορούσαμε να είχαμε διαθέσει αυτά τα χρήματα, και σκεπτόμενοι πόσο πραγματικά παίζουν τα παιδιά με το κάθε παιχνίδι, ή όταν βλέπουμε πόσα από αυτά τα παιχνίδια μένουν σπασμένα ή ξεχασμένα στο πίσω μέρος μιας ντουλάπας, ίσως να πρέπει να το ξανασκεφτούμε.

2. Προστατεύουμε το περιβάλλον
Τα περισσότερα παιχνίδια είναι φτιαγμένα από μη ανανεώσιμες πρώτες ύλες, συνήθως από πλαστικό ή μέταλλο. Μειώνοντας τον αριθμό παιχνιδιών που αγοράζουμε μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά και στο περιβάλλον. Μπορούμε επίσης να διδάξουμε τα παιδιά μας την αξία του να αρκούμαστε σε λίγα και ποιοτικά πράγματα, προβάλλοντας έτσι και σεβασμό προς το περιβάλλον. Προσοχή όμως: είναι σημαντικό να το δείξουμε αυτό στα παιδιά μας και με τις δικές μας συμπεριφορές και πράξεις. Είναι άδικο και χωρίς νόημα να τους μιλάμε για τέτοιες αξίες αν την ίδια στιγμή μας βλέπουν να καταναλώνουμε αλόγιστα!

3. Ποιοτικότερος τρόπος παιχνιδιού
Μπορεί να μοιάζει παράδοξο, αλλά έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά απορροφούνται περισσότερο όταν παίζουν με λιγότερα παιχνίδια. Γιατί συμβαίνει αυτό; Όταν ένα παιδί βλέπει ένα καινούριο παιχνίδι περνάει από τις εξής δύο φάσεις: αρχικά το περιεργάζεται και προσπαθεί να δει τι είναι, τι μπορεί να κάνει και πώς θα μπορούσε να παίξει με αυτό. Σε δεύτερη φάση, και μετά από αυτή την προεργασία, το παιδί πια αρχίζει το παιχνίδι. 

Τι γίνεται όμως όταν το παιδί έρχεται αντιμέτωπο με πολλά παιχνίδια; 

Σε αυτή την περίπτωση, πολλά παιδιά μπαίνουν στη φάση της εξερεύνησης, την πρώτη φάση, χωρίς όμως να μπαίνουν πραγματικά στη φάση του παιχνιδιού, και μεταπηδώντας από το ένα παιχνίδι στο άλλο. 

Είναι κάτι που έχω συναντήσει πολλές φορές στην επαγγελματική μου ζωή, ως παιδαγωγός, αλλά και στην προσωπική ως μαμά: παιδιά που τα χάνουν μπροστά σε πολλά παιχνίδια, που δυσκολεύονται όμως να παίξουν πραγματικά, και αλλάζουν το ένα παιχνίδι μετά το άλλο, χάνοντας όμως την ευκαιρία να συγκεντρωθούν και να απολαύσουν ένα μόνο αντικείμενο.

4. Λιγότερες αντιδικίες
(Αυτός είναι κι ο αγαπημένος λόγος του άντρα μου.) Μειώνοντας τον αριθμό παιχνιδιών των παιδιών μας έχουμε δει ότι όχι μόνο μαλώνουν λιγότερο, αλλά παίζουν και πολύ πιο όμορφα μαζί. Δεν είναι κάτι που το λέω μόνο εγώ, βεβαίως. Ένα πείραμα από τη Γερμανία που επονομάστηκε Παιδικός Σταθμός Χωρίς Παιχνίδια (Spielzeugfreier Kindergarten), ως μέρος έρευνας εθιστικών συμπεριφορών (!) είχε τα παρακάτω ευρήματα: τα παιδιά έπαιζαν περισσότερο μεταξύ τους, σκαρφίζονταν πιο κοινωνικά παιχνίδια, αλλά και ο τρόπος που έπαιζαν ήταν πιο δημιουργικός.

5. Δημιουργικότητα
Κάποια είδη παιχνιδιών πνίγουν την παιδική δημιουργικότητα. Παιχνίδια που έχουν μόνο μια χρήση, δηλαδή μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με έναν τρόπο φαίνεται ότι σκοτώνουν την έμφυτη παιδική δημιουργικότητα. Από την άλλη, ανοιχτά παιχνίδια (όπως απλά τουβλάκια, άδεια κουτιά, ράβδοι κ.λπ.) προάγουν το δημιουργικό παιχνίδι. 

Ξέρω πολλούς γονείς που απορούν γιατί τα παιδιά τους, ενώ έχουν ένα σωρό παιχνίδια παίζουν με παλιά χαρτόκουτα ή όταν τους φέρνουν δώρα προτιμούν τις συσκευασίες και όχι το περιεχόμενο. 

Η απάντηση είναι απλή: αυτού του είδους αντικείμενα εξάπτουν τη φαντασία, και αφήνουν τα παιδιά να τα χρησιμοποιήσουν δημιουργικά, όπως φαντάζονται τα ίδια, χωρίς να υπαγορεύουν τον τρόπο παιχνιδιού.

Μήπως να ξανασκεφτούμε λίγο, λοιπόν, πόσα παιχνίδια έχουν τα παιδιά μας, και πόσα πραγματικά χρειάζονται;

huffingtonpost

Άλλοι αφήνουν πίσω τους σκόνη και άλλοι χρυσόσκονη!

Συχνά τα υποκοριστικά κρύβουν μιζέρια: το σπιτάκι μου, το παιδάκι μου, το χαλάκι της εξώπορτας, η ζωούλα μας, ο εαυτούλης μας. 

Ο άνθρωπος θα πρέπει να ζει δυνατά, με πάθος και χωρίς φόβο. Να αγαπά με ένταση, να γελά πολύ, να αγκαλιάζει με στοργή, να σφίγγει το χέρι του άλλου δυνατά και όχι να το νιώθει σαν ψόφιο ψάρι στην παλάμη του!

Να τρέχει και να νοιάζεται. Να κοιτάζει τους ανθρώπους στα μάτια και λέει «μη φοβάσαι, εγώ είμαι εδώ, σήκω να πάμε βόλτα…οπουδήποτε». 

Λένε πως πρέπει να κάνουμε τα χατίρια στους ανθρώπους από την πρώτη στιγμή που τους γνωρίζουμε. 

Αν είναι κακός, θα φερθεί με αγνωμοσύνη, λες και του χρωστάς. 

Ο άνθρωπος με καλή ψυχή θα σου δείξει αγάπη και ευγνωμοσύνη. 

Ψιλά γράμματα, ε; Κάποιος είχε πει χαριτολογώντας πως το γαϊδούρι και στη Ν.Υ να το πας, γαϊδούρι θα παραμείνει!

Προχωράμε με αγάπη εμείς και ανοιχτή καρδιά. 

Αγάπη θα πει να φτάνεις στο λιμάνι ξημερώματα, μόνος, ταλαιπωρημένος και κρυωμένος και να βρίσκεις εκεί ένα καφέ που διανυκτερεύει. Με φώτα αναμμένα και ζεστή σοκολάτα. Και κάθε γουλιά που θα πίνεις να ζεσταίνει κάθε σου κύτταρο και να σου βγάζει ό,τι καλό έχεις από χρόνια θάψει μέσα σου! 

Θεέ μου, πόσο μέλι ξοδεύεις στην ψυχή κάποιων ανθρώπων, για να μας γλυκαίνεις; 

Τι τα θες, τι τα γυρεύεις τώρα και συ…. 

Στο σύντομο πέρασμά μας στη γη άλλοι θα αφήσουμε μόνο σκόνη και άλλοι μαγική χρυσόσκονη!

Ζωή Χατζηθωμά
enallaktikidrasi