Αν παίρνουμε αγκαλιά τα παιδιά μας, όσο είναι μικρά, για να τα πάμε στο κρεβάτι τους.
Κάποια μέρα θα είναι πολύ μεγάλα και αυτή η στιγμή δεν γυρίζει πίσω. Λέγοντας καληνύχτα, τραβώντας προς τα πάνω τα καλύμματα και δίνοντας φιλάκια στο κεφάλι τους είναι το καλύτερο δώρο.
Αν λέμε εύκολα «σε αγαπώ».
Αυτό το ξεκινάμε από όταν είναι μικρά.
Το «σε αγαπώ» είναι η πιο ισχυρή, μικρή φράση
Αν ακούμε τις ιστορίες τους.
Μέσα από τις ιστορίες τους θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τι αγαπούν. Νομίζω ότι οι ιστορίες τους είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθουμε για αυτά. Αυτό σημαίνει να ακούμε το παιδί μας πραγματικά.
Αν τα κοιτάμε στα μάτια.
Τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από το να τα κοιτάζουμε στα μάτια τους, ενώ μιλούν. Δείχνει ότι αυτό που λένε, είναι πραγματικά σημαντικό για εσάς. Θέλω τα παιδιά μου να θυμούνται ότι υπήρχαν στιγμές που η μητέρα τους τους κοίταξε στα μάτια και χαμογέλασε. Και για μένα αυτό σημαίνει κλείνω το laptop μου συχνά, κατεβάζω το τηλέφωνό μου,και δίνω απλά χρόνο στα παιδιά.
Αν λέμε ναι, όταν είναι ευκολότερο να πούμε όχι.
Όπως παράδειγμα τις περιπτώσεις που δεν θέλω να χαλάσω το πρόγραμμα μου και αυτά θέλουν να διασκεδάσουν. Σαν τις περιπτώσεις που είμαι κουρασμένος και δεν θέλω να πάω ως το δωμάτιο για να πω καληνύχτα. Όπως την περίπτωση που θέλουν λίγο περισσότερο παιχνίδι ή μια ακόμη ιστορία από αυτές που τα διηγείστε. Ναι, για αυτά τα απλά πράγματα θα μετανιώσουμε και το έργο γυρίζει μια φορά δεν έχει επανάληψη.
Αν τα διδάξουμε να λένε παρακαλώ και ευχαριστώ.
Αυτό δεν θέλει να το εξηγήσουμε. Η ευγένεια έχει σημασία.
Αν λέμε όχι, όταν θα είναι πιο εύκολο να πούμε ναι.
Υπάρχουν ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές που δεν αφήνω τα παιδιά μου να δουν. Υπολογιστές και νέα τεχνολογία τα επιτρέπω στο βασικό επίπεδο. Μερικές φορές, η απάντηση πρέπει να είναι όχι, ακόμα και αν η απάντηση όλων των άλλων φαίνεται να είναι ναι.
Αν γελάμε ή διασκεδάζουμε μαζί τους.
Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν ότι μου αρέσει να περνώ χρόνο μαζί τους.
Αν τους μάθουμε την αξία της εργασίας.
Θέλω τα παιδιά μου να ξέρουν για την εργασία και μια καλή εργασιακή ηθική – όπου μπορούν να πηγαίνουν πάνω κάτω και να μη δεν παραπονιούνται – είναι μια εξαιρετική ικανότητα.
Τα παιδιά μου ξέρουν πώς να πλένουν τα ρούχα, να σκουπίζουν το πάτωμα, να μαζεύουν τα πιάτα τους, να καθαρίζουν δωμάτιά τους.
Ποτέ δεν θα μετανιώσετε διδάσκοντάς τους την αξία της εργασίας.
Αν τους ζητάμε συγγνώμη όταν κάνουμε λάθος.
Είναι σημαντικό να με ακούσουν να λέω «συγγνώμη» και ότι τους αγαπώ.
Αν τα μάθουμε να σέβονται του άλλους.
Επιμένουμε σ’ αυτό. Θέλω τα παιδιά μου να σέβονται τους άλλους. Για να ακούν, να μαθαίνουν και να μη κρίνουν.
Αν τα ενθαρρύνουμε να αναλάβουν ρίσκο.
Μερικές φορές ο φόβος είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν ελέγχουν το φόβο και να το ξεπερνούν.
Αν τους διδάξουμε τη συμπόνια.
Θέλω να δουν τον κόσμο πέρα από μένα και τους εαυτούς μας, και να μάθουν να νοιάζονται για τους άλλους.
Δείξτε τους ότι τα υλικά αγαθά δεν πρέπει να έχουν πρωτεύοντα ρόλο στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Ούτε τα προϊόντα στα ράφια των καταστημάτων ή τα ρούχα που φοράνε ή το φανταχτερό πάρτι γενεθλίων. Αν τα υλικά αγαθά είναι το όνειρο του, οι σχέσεις χάνονται. Σχέσεις πρώτα και υλικά μετά από αυτό.
Αφήστε τα να μεγαλώσουν.
Αυτό πρέπει να γίνει. Έτσι κοιτάζω με νοσταλγία πίσω ,τα αγκαλιάζω σήμερα και ανυπομονώ για το αύριο. Θα μεγαλώσουν. Έτσι θα έχω απολαύσει τις στιγμές που ήμουν ευλογημένη να μοιραστώ μαζί τους .
Αυτά είναι τα πιο σημαντικά πράγματα που ποτέ δεν θα μετανιώσω να κάνω με τα παιδιά μου. Αληθινά απλά πράγματα. Είναι κάποια από τα σημαντικά θέματα που είναι θετικό να τα καταγράψουμε.
