Πως θα αξιοποιήσουμε τα παλιά, «πολύτιμα» παιχνίδια των παιδιών μας

Όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, τόσες περισσότερες κούτες με παιχνίδια γεμίζουν το πατάρι και την αποθήκη του σπιτιού. Μπορεί πρακτικά να είναι πλέον άχρηστα αντικείμενα, όμως συνδέονται με ευχάριστες αναμνήσεις και ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού, πράγμα που τα κάνει πολύτιμα και μας «κρατάει» από το να τα πετάξουμε.

Γι’ αυτό, δείτε πώς μπορείτε να τα αξιοποιήσετε έξυπνα στο νοικοκυριό σας, αλλά και σε ποιους οργανισμούς μπορείτε να τα δωρίσετε για να δώσετε χαρά σε άλλα παιδιά που τα έχουν ανάγκη.

Αυτοσχέδιο κολιέ 
Η μόδα θέλει φαντασία! Οι πλαστικές φιγούρες των παιδιών μπορούν να γίνουν εντυπωσιακά και «παιχνιδιάρικα» κολιέ. Κάντε μια τρύπα, περάστε από μέσα ένα κομμάτι σπάγκου και το πιο πρωτότυπο κολιέ της συλλογής σας είναι έτοιμο.

Χιονόμπαλες

Φτιάξτε πανεύκολα «μαγικές» χιονόμπαλες 

με τα πλαστικά ζωάκια ή τις νεραϊδούλες των παιδιών.

Δείτε αναλυτικά τον τρόπο στο βίντεο:

Παπάκια- γλαστρούλες

Τα παπάκια του μπάνιου γίνονται πανεύκολα χαριτωμένες γλάστρες για μικρά φυτά. Μπορείτε να τα στολίσετε στο παράθυρο ή το μπαλκόνι του παιδιού.

Λάμπες α λα… Μπομπ Μάστορα
Αν ο γιος σας είχε μαζέψει ολόκληρη την παρέα του Μπομπ Μάστορα, αξιοποιήστε την αναλόγως για να σας «φωτίσει» 

με τις ιδέες της.

Τα λέγκο οργανώνουν τα καλώδιά σας

Ποιος είναι ο ιδανικός τρόπος να μην μπερδεύονται τα καλώδια σας; Τα παλιά λέγκο των παιδιών! Τόσο απλά.

Ένα διαφορετικό στεφάνι

Φτιαγμένο από παιχνίδια. Σε ένα στρογγυλό κομμάτι από φελιζόλ κολλήστε τα παιχνίδια-μινιατούρες των παιδιών και κρεμάστε το στην πόρτα του δωματίου τους (αν φυσικά συναινούν!).

Θήκη για τις παιδικές οδοντόβουρτσες
Με τη βοήθεια και τα εργαλεία του συζύγου, κάντε λίγες τρύπες μέσα στη ράχη των παλιών πλαστικών παιχνιδιών και τοποθετήστε τις παιδικές οδοντόβουρτσες.

Καθρέφτης πολλών… ταχυτήτων
Τα αυτοκινητάκια του γιου σας μπορούν να γίνουν ένας εντυπωσιακός καθρέφτης.

Ή να διακοσμήσουν τις αγαπημένες σας κορνίζες.

Το ρολόι αλλιώς
από λέγκο...


Τα παλιά σκέιτμπορντ βρήκαν το πεπρωμένο τους

Στερεώστε τα στον τοίχο με τις κλασικές μεταλλικές γωνίες 

για τα ράφια και αξιοποιήστε τα στο έπακρο.

Ακόμα και στην κουζίνα

Τα λέγκο γίνονται η καλύτερη και σίγουρα 

πιο χρωματιστή θήκη για τις κουτάλες σας.

πολλές ιδέες ακόμη εδώ

Το παιδί που παραφέρεται εκπέμπει SOS!

Μήπως το παιδί παραφέρεται ανεξήγητα; 

Το τρίχρονο χτυπάει το μωρό αδερφάκι του, ή το πεντάχρονο σου πετάει ξαφνικά ένα παιχνίδι με δύναμη ή το επτάχρονό σου χτυπάει δυνατά την πόρτα καθώς την κλείνει. 

Τι κάνεις; 

Σίγουρα, μπορείς να ανταποκριθείς με τιμωρία, αφού οι συμπεριφορές αυτές είναι ξεκάθαρα απαράδεκτες. 

Με τον τρόπο αυτό όμως δεν θα μάθεις ποτέ ποιο είναι το συναίσθημα αυτό, που το παιδί σου βρίσκει τόσο αβάσταχτο, ώστε φτάνει στο σημείο να το εκδραματίσει. Δηλαδή, θα χάσεις το σήμα SOS που εκπέμπει το παιδί.

Μήπως πρέπει να παραβλέψεις την κακή συμπεριφορά; 

Όχι βέβαια! Εννοείται ότι πρέπει να παρέμβεις για να παραμείνουν όλοι ασφαλείς. 

(Σε έναν «τέλειο» κόσμο, φυσικά, η όποια παρέμβαση θα γινόταν πριν το παιδί φτάσει στο σημείο να εκπέμψει SOS με τέτοιο τρόπο. Οι οικογένειες όμως αποτελούνται από ανθρώπους, που εξ ορισμού, δεν είμαστε τέλειοι... Και αυτό είναι εντάξει. Η αγάπη μας εξυπηρετεί καλύτερα από το «τέλειο» κάθε φορά).

Καθώς λοιπόν θα θέτεις τα όρια –ήρεμα και ευγενικά- θύμισε στον εαυτό σου ότι υπάρχει κάποιος λόγος για τη συμπεριφορά του παιδιού. Μπορεί να μην είναι κάτι που θα θεωρούσες καλό λόγο, αλλά... είναι ο δικός του λόγος.

Έπειτα, αναγνώρισε την ανάγκη ή το συναίσθημα που κινητοποιεί αυτή τη συμπεριφορά του παιδιού. Αυτό θα δώσει στο παιδί τη βοήθεια που χρειάζεται για να συνεργαστεί μαζί σου. Εάν δεν αναγνωρίσεις την ανάγκη, δεν θα φτάσεις στην πηγή της κακής συμπεριφοράς.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα αποκωδικοποίησης μίας συμπεριφοράς SOS:

Παιδιά που είναι μονίμως δύστροπα και μη συνεργάσιμα συνήθως χρειάζονται περισσότερο ύπνο, περισσότερη σύνδεση, να αντιμετωπιστεί μία άσχημη σωματική αίσθηση (π.χ πόνος) ή απλώς μία ασφαλή ευκαιρία να κλάψουν στην αγκαλιά του γονιού.

Παιδιά που ανταγωνίζονται τα αδέρφια τους συχνά χρειάζονται να αισθανθούν πιο συνδεδεμένα με τους γονείς τους, πιο «ορατά» και ότι εκτιμώνται περισσότερο γι’ αυτό που είναι. 

Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα αδέρφια ξεκινάει από τον αγώνα για «σπάνιους πόρους» –την αγάπη, την προσοχή, την τρυφερότητα των γονιών. Το κάθε παιδί χρειάζεται να αισθάνεται ότι ποτέ δε θα μπορούσες να αγαπήσεις κάποιον περισσότερο.

Παιδιά που «δεν ακούνε» συνήθως έχουν εκπαιδευτεί να μην παίρνουν στα σοβαρά τον γονιό, εάν δεν ξεφωνίσει. 

Ουσιαστικά ζητούν από το γονιό να ηρεμήσει και να συνδεθεί.

Παιδιά που ξεσπούν επιθετικά αισθάνονται μέσα τους αβάσταχτο φόβο. Χρειάζονται να γελούν (όταν δεν είναι θυμωμένα), ώστε ν’ αρχίσουν να λιώνουν το φόβο και έπειτα, όταν αισθανθούν αρκετά ασφαλή, να βιώσουν αυτόν τον φόβο με την παρουσία του γονέα. Η στιγμή αυτή μπορεί να μοιάζει με ξέσπασμα παράφορης οργής, αλλά στη συνέχεια θα ακολουθήσουν δάκρυα και έπειτα τρυφερότητα και συνεργασία.

Παιδιά που επαναστατούν συνεχώς συνήθως χρειάζονται να αισθανθούν πιο ισχυρά, ικανά, επαρκή και ότι τους δίνεται σεβασμός. Χρειάζονται να τα ακούμε και να τους δείχνουμε ότι τα ακούμε, ακόμα και όταν δεν συμφωνούμε μαζί τους.

Παιδιά που μας δείχνουν ασέβεια, δίνουν το μήνυμα ότι δεν αισθάνονται αρκετή σύνδεση, ζεστασιά και σεβασμό από εμάς. Συχνά, η ασέβεια του παιδιού είναι αποτέλεσμα ενός γονιού που φωνάζει και έχει ο ίδιος ξεσπάσματα.

Παιδιά που λένε ψέματα, αισθάνονται φόβο. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να αναλογιστούμε, τι είναι αυτό στη δική μας ανταπόκριση, που κάνει το παιδί να αισθάνεται τόση ανασφάλεια, που να χρειάζεται να μας πει ψέματα;

Παιδιά που συνεχώς πιέζουν τα όρια συνήθως χρειάζονται να ξέρουν ότι ο γονιός είναι υπεύθυνος, έχει τον έλεγχο και θα τα κρατήσει ασφαλή – ενώ θα τα αγαπάει ακόμα. Αυτό το δείχνουμε στο παιδί θέτοντας όρια ξεκάθαρα και σταθερά, αλλά με ενσυναίσθηση και κατανόηση. 

Για παράδειγμα 

«Ήθελες Χ και συμπεριφέρθηκες με τον Ψ τρόπο. Καταλαβαίνω. Όμως η Ψ συμπεριφορά δεν είναι εντάξει, γιατί στεναχωρεί/ πονάει/ πληγώνει/ σπάει τον τάδε (άνθρωπο ή αντικείμενο). Μπορείς αντί γι αυτό να κάνεις το Ζ».

Θα μπορέσει το παιδί να εξηγήσει τις ανάγκες του εάν το ρωτήσεις; Όχι, γι’ αυτό εκδραματίζει τα αρνητικά συναισθήματα με τέτοιο τρόπο.

Υπάρχουν όμως οι ακόλουθες ερωτήσεις που μπορείς ως γονιός να κάνεις στον εαυτό σου, οι οποίες θα σε βοηθήσουν να αποκωδικοποιήσεις την ανάγκη, να ανταποκριθείς σε αυτή και να αλλάξεις την άσχημη συμπεριφορά:

1. Ποια είναι η συμπεριφορά που σε ενοχλεί περισσότερο στο παιδί σου; 

Αυτή η συμπεριφορά είναι ένα μήνυμα SOS.

2. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό σχετικά με το τι βρίσκεται πίσω από αυτό το SOS του παιδιού; (Ποιά ανάγκη ή συναίσθημα εκδραματίζει το παιδί; Σύνδεση; Αυτονομία; Ύπνο; Λιγότερη επίκριση ή έλεγχο από τον μπαμπά; Περισσότερο χρόνο μόνο του μαζί με τη μαμά;)

3. Με ποιες πράξεις μπορείς να ανταποκριθείς στο SOS του παιδιού; 

Κάνε μία λίστα.

4. Παρατήρησε πως ο δικός σου φόβος σε εμποδίζει να ανταποκριθείς στην ανάγκη του παιδιού σου (για παράδειγμα, εάν ξαφνικά αρχίσει να μιλάει και πάλι «μωρουδίστικα», αισθάνεσαι την ανάγκη να το διορθώσεις ή μπορείς να αποδεχθείς την προσωρινή του ανάγκη να φροντιστεί σαν μωρό;). 

Ανάπνευσε μέσα σε αυτόν τον δικό σου φόβο και άφησέ τον να φύγει. 

Μόλις ικανοποιήσουμε την ανάγκη του παιδιού, το παιδί μπορεί να προχωρήσει. Όταν αρνούμαστε μία ανάγκη του, το παιδί μένει παγιδευμένο.

5. Κάνε ένα σχέδιο, για να πραγματοποιείς τουλάχιστον μία από τις πράξεις που έχεις στη λίστα σου κάθε μέρα για μία εβδομάδα (μπορεί να είναι και οι ίδιες δράσεις ξανά και ξανά).

6. Παρατήρησε πως αλλάζει η συμπεριφορά του παιδιού. 

Τι έμαθες σχετικά με τις ανάγκες του;

7. Τι θα κάνεις διαφορετικά στο εξής;

sofokleousin

Τι να αποφύγετε προετοιμάζοντας το παιδί για το σχολείο

Σε λίγες μέρες οι παιδικοί σταθμοί και τα σχολεία αρχίζουν και ήδη πολλοί γονείς έχουν ξεκινήσει να προετοιμάζουν τα παιδιά τους, ειδικά αν πρόκειται για μια πρωτόγνωρη εμπειρία γι’ αυτά. 

Ωστόσο, καλό θα είναι να προσέξετε και να αποφύγετε κάποια πράγματα, που αντί να χαλαρώσουν και να ενθαρρύνουν τα μικρά σας, μπορεί να λειτουργήσουν εντελώς αρνητικά και να τα αγχώσουν περισσότερο:

• Καθησυχάστε τους φόβους τους και μην τους μεγαλοποιείτε: Κάθε παιδί αγχώνεται για συγκεκριμένα πράγματα και είναι πιθανόν να θέλει να τα συζητά μαζί σας ξανά και ξανά. Μην μπείτε σε αυτόν το φαύλο κύκλο! Απαντήστε καθησυχαστικά στις απορίες του, διαβεβαιώστε το ότι όλα θα πάνε καλά και στη συνέχεια φέρτε την κουβέντα στα θετικά και όμορφα πράγματα που θα γνωρίσει στο καινούριο του σχολείο.

• Μην το συγκρίνετε με άλλα παιδάκια: Το τελευταίο που θέλει να ακούσει αυτή τη στιγμή το παιδί σας είναι ότι «η Ελενίτσα ανυπομονεί να αρχίσει το σχολείο» ή «ο Γιωργάκης ξέρει ήδη να διαβάζει, άντε να μάθεις κι εσύ». Ενθαρρύνετε το παιδί σας και εστιάστε στις δικές του ικανότητες και τα δικά του «θέλω».

• Μην το «βομβαρδίζετε» με κανόνες: Μιλήστε ήρεμα στο μικρό σας και εξηγήστε του πώς πρέπει να συμπεριφέρεται στο σχολείο, στους συμμαθητές και τη δασκάλα του, αλλά μην υπερβάλλετε. Μια από τις πρώτες δουλειές κάθε δασκάλας είναι να θέσει τα όρια και τους κανόνες της τάξης, συνεπώς αφήστε τη να το κάνει και λειτουργήστε υποστηρικτικά.

• Μην έχετε άγχος ή τουλάχιστον μην το δείχνετε: Τις περισσότερες φορές, είναι οι μανούλες εκείνες που έχουν άγχος και ξεσπούν σε κλάματα, όταν αφήνουν για πρώτη φορά τα παιδιά τους στην πόρτα του σχολείου. Πώς περιμένετε να νιώσει το παιδί σας καλά, όταν βλέπει την αγωνία σας και αισθάνεται την ανασφάλειά σας; Κρύψτε το άγχος σας, αποφύγετε εκφράσεις του τύπου «άντε να δούμε πώς θα τα πάμε» και επικεντρωθείτε στο θετικό στοιχείο: 

Το μωράκι σας μεγάλωσε, έγινε ολόκληρο παιδάκι και ξεκινά ένα καινούριο, συναρπαστικό κεφάλαιο στη ζωή του!

mother.gr