Ντοστογιέφσκι: Ο φόβος της ελευθερίας

«Δεν υπάρχει έγνοια πιο βασανιστική και πιο συνεχής για τον άνθρωπο, όταν μείνει ελεύθερος, από το να βρει το γρηγορότερο κάποιον να προσκυνήσει.
Αλλά ο άνθρωπος γυρεύει να προσκυνήσει κάποιον που είναι κιόλας αναμφισβήτητος, τόσο αναμφισβήτητος που όλοι οι άνθρωποι θα συμφωνήσουν αμέσως να τον προσκυνήσουν όλοι μαζί. 
Γιατί η έγνοια που βασανίζει αυτά τα αξιολύπητα πλάσματα δεν είναι μονάχα να βρουν κάτι που να το προσκυνήσω εγώ ή κάποιος άλλος, αλλά να βρουν κάτι που θα το πιστέψουν όλοι και που θα το προσκυνήσουν, που θα το προσκυνήσουν οπωσδήποτε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Αυτή λοιπόν, η ανάγκη της γενικής λατρείας, είναι το κυριότερο μαρτύριο του κάθε ανθρώπου χωριστά, όπως και ολόκληρης της ανθρωπότητας από την αρχή του κόσμου.

Εξαιτίας της γενικής λατρείας εξολόθρευαν ο ένας τον άλλον με το σπαθί. Δημιούργησαν θεούς και φώναζαν ο ένας στον άλλον: "Παρατήστε τους θεούς σας και ελάτε να προσκυνήσετε τους δικούς μας, ειδεμή θα πεθάνετε και σεις και οι θεοί σας!" 
Κι αυτό θα γίνεται μέχρι τη συντέλεια του κόσμου, ακόμα και τότε, όταν θα έχουν εξαφανιστεί οι θεοί στον κόσμο: και τότε ακόμα θα πέσουν γονατιστοί μπροστά σε είδωλα. [...]
Σου λέω πως ο άνθρωπος δεν έχει πιο βασανιστική έγνοια, όταν βρεθεί ελεύθερος, από το να βρει εκείνον, στον οποίο θα παραδώσει πιο γρήγορα το δώρο της ελευθερίας, που μ' αυτό γεννιέται αυτό το δύστυχο πλάσμα...»
***
Ένα μικρό απόσπασμα από τον ξακουστό μονόλογο του Μεγάλου Ιεροεξεταστή, όπως αποτυπώθηκε στους "Αδερφούς Καραμαζόφ" του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι [μετάφραση, Κ. Σίνου].

tofonikokouneli

ideopigi

«Το παιδί μου τραυλίζει! Μπορώ να το βοηθήσω;»

Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς το παιδί που τραυλίζει

«Το παιδί μου τραυλίζει! Μπορώ να το βοηθήσω;» 
είναι ο τίτλος άρθρου των ψυχολόγων του Χαμόγελου του Παιδιού, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της οργάνωσης.

Αναλυτικά το άρθρο:
Ο Τραυλισμός είναι μια διαταραχή επικοινωνίας συμπτώματα της οποίας είναι οι επαναλήψεις ήχων, συλλαβών, λέξεων και φράσεων, οι επιμηκύνσεις ήχων και οι απότομες διακοπές ήχων ή συλλαβών. Τα παιδιά που τραυλίζουν συχνά μπορεί να παρουσιάζουν και δευτερεύουσες μη λεκτικές συμπεριφορές όπως αποφυγή βλεμματικής επαφής, επαναλαμβανόμενες ρυθμικές κινήσεις των άκρων, μορφασμοί, πίεση των χειλιών και κλείσιμο των ματιών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις συναισθηματικές προεκτάσεις του τραυλισμού καθώς αρκετά παιδιά που τραυλίζουν νοιώθουν ντροπή, θυμό, απογοήτευση, άγχος και άρνηση για τον τραυλισμό.

Πότε είναι φυσιολογικός ο τραυλισμός;
Σε κάποιο βαθμό «φυσιολογικές» δυσρυθμίες/ κομπιάσματα εμφανίζονται στην ομιλία μικρών παιδιών κατά τη διάρκεια της γλωσσικής τους ανάπτυξης. Η δυσκολία που εμφανίζεται στη ροή της ομιλίας στην ηλικία 2,5-3,5 ετών θεωρείται φυσιολογική. Η συνέχιση του τραυλισμού μετά από αυτή την ηλικία είναι που θα πρέπει να μας απασχολεί.

Πώς είναι η ομιλία ενός παιδιού που τραυλίζει;
Τα παιδιά που τραυλίζουν παρουσιάζουν στην ομιλία τους επαναλήψεις αρχικού συμφώνου (κκκκατω), επανάληψη συλλαβής στην αρχή της λέξης (κα – κα – κα – ρε – κλα) και στη μέση της λέξης (καρε – ρε – ρε – κλα), επανάληψη μονοσύλλαβης λέξης ( Τι-τι-τι θέλεις;), επανάληψη ολόκληρων λέξεων (λέω – λέω – λέω), επιμηκύνσεις φωνηέντων (ααααπό), παρεμβολή ήχου/φωνήματος (Θέλω να πάω εεε σινεμά), παύσεις μεταξύ των λέξεων (θα……….πάω).

Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς το παιδί που τραυλίζει;
Οι γονείς θα πρέπει να θυμούνται ότι:
Δεν λέμε στο παιδί πώς να μιλήσει. Προσπαθούμε να του δώσουμε το παράδειγμα έμμεσα, χωρίς άμεσες προτροπές και υποδείξεις.
Μιλάμε στο παιδί αργά, ώστε με αυτό τον τρόπο να του δείξουμε ότι δεν χρειάζεται να μιλά ούτε το ίδιο γρήγορα.
Δεν σχολιάζουμε ποτέ και με κανέναν τρόπο, την ομιλία του παιδιού μας. 
Όταν συζητάμε με το παιδί μας, κάνουμε μικρά διαλείμματα-παύσεις ανάμεσα στα λεγόμενά μας για να του δώσουμε την ευκαιρία να πει αυτό που θέλει. 
Αποφεύγουμε τις πολύπλοκες λέξεις, φράσεις και προτάσεις και φροντίζουμε ο λόγος μας να είναι συμβατός με την ικανότητα κατανόησης και έκφρασης του παιδιού μας.
Δεν του θέτουμε συνεχείς ερωτήσεις.
Επαναλαμβάνουμε αυτά που είπε το παιδί μιλώντας με κανονική ροή και με σωστές παύσεις. 
Έτσι, δείχνουμε στο παιδί τον σωστό τρόπο ομιλίας χωρίς να του προκαλούμε άγχος και ανασφάλεια.
Δεν διακόπτουμε ποτέ ένα παιδί με τραυλισμό την ώρα που μιλάει και δεν το πιέζουμε να ολοκληρώσει την πρότασή του. Του δίνουμε χρόνο και δεν το πιέζουμε. 
Δεν διακόπτουμε ποτέ το παιδί που τραυλίζει για να ολοκληρώσουμε εμείς την πρόταση ή την λέξη που έχει ξεκινήσει. 
Δεν δείχνουμε στο παιδί αγωνία ή δυσαρέσκεια για τον τρόπο που μιλάει και πάντα το ακούμε με προσοχή και υπομονή. 
Αν το παιδί σας τραυλίζει για διάστημα 3 – 6 μήνες είναι σημαντικό να ζητήσετε τη βοήθεια κάποιου λογοθεραπευτή.

Να θυμάστε ότι…
Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι να καταλάβει το παιδί σας ότι το αποδέχεστε όπως ακριβώς είναι. Η πιο μεγάλη ενθάρρυνση για τα παιδιά είναι η υποστήριξή μας.
Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση μπορείτε να καλέσετε στην «Ευρωπαϊκή Γραμμή Υποστήριξης Παιδιών 116111» ώστε να συζητήσετε με έναν ψυχολόγο όλα αυτά που μπορεί να σας απασχολούν σε σχέση με το παιδί σας.

medical news.gr

Οι Χαρταετοί από τη «Γειτονιά των Αγγέλων»

ΟΙ ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ -- ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ  
Μουσική : Μίκης Θεοδωράκης 
Σόλο μπουζούκι : Γιώργος Ζαμπέτας 
Δίσκος : Η γειτονιά των αγγέλων (1963) 
Μουσική για το ομώνυμο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη που ανέβηκε στις 4/10/1963 στο θέατρο Κοτοπούλη-Rex με τους Τζένη Καρέζη, Νίκο Κούρκουλο, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Δημήτρη Νικολαΐδη, Αλίκη Ζωγράφου, Ζωή Φυτούση κ.ά.

Από το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Η Γειτονιά των Αγγέλων» που έγραψε το 1963 με φόντο την αυλή μιάς ταβέρνας στη Δραπετσώνα, όπου μπροστά στη Μυρτιά ξετυλίγονται τα πάθη και οι έρωτες των απλών ανθρώπων του μόχθου και της προσφυγιάς, αλλά και των ευνοημένων, εκείνων που ανήκουν στον καλό κόσμο, αυτό το υπέροχο μουσικό απόσπασμα.Μυθικό κομμάτι, παγκόσμια κληρονομιά του Μίκη, μυρίζει Ελλάδα σε κάθε του νότα. 

 Αν τύχει να το ακούσεις στο εξωτερικό, όπως εγώ πριν κάποια χρόνια, δεν υπάρχει περίπτωση να μην κλάψεις!
"Το 1962, όταν έκανα τη φωνοληψία στο δίσκο 'Η γειτονιά των αγγέλων', είχα στο μπουζούκι τον Ζαμπέτα, αυτός παίζει ένα γλυκό μπουζούκι.Οι μουσικοί οι δικοί μου ήταν πιο κλασικοί, ο Χιώτης επίσης ήταν πιο αιχμηρός, πιο δεξιοτέχνης.Ποιο 'ποιητής' στο μπουζούκι ήταν ο Ζαμπέτας, ο οποίος ήταν και γλυκύτατος άνθρωπος.

Εκεί λοιπόν στο σπίτι μου κάναμε πρόβες. 'Παράμ... παράμ...' εγώ το έπαιζα στο πιάνο. 

Τότε μπήκε ο Ζαμπέτας, εγώ δεν τον κατάλαβα.Του άρεσε αυτό που άκουσε, έβγαλε το μπουζούκι μόνος του και 'παράμ... παράμ...' και μου λέει: 'Ρε, σακουλεύεσαι τι ωραίο που είναι αυτό;'
Καθόμαστε και το κάνουμε πρόβα. Αυτός το έπαιζε πρώτη φορά και κατευθείαν πήγαμε στο στούντιο και κάναμε αυτόν το μαγικό δίσκο"Μίκης Θεοδωράκης 

από το βιβλίο του Γ. Μαλούχου, "Άξιος εστί", 

εκδόσεις Λιβάνη, 2003

Μία σύγχρονη και πολύ όμορφη εκτέλεση του γνωστού ορχηστρικού κομματιού, ερμηνευμένο από την Λαϊκή Ορχήστρα "Μίκης Θεοδωράκης", φτιάχτηκε για τις ανάγκες της ηχογράφησης του επίσημου cd των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα. ("Φως")

Γιατί οι άλλοι και όχι εγώ; Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

Μη ζηλεύεις ξένες ευτυχίες. Φτιάξε τη δική σου

Πάντα έβλεπα την ευτυχία των άλλων και την ζήλευα. Από μικρό παιδί. Όμως, κακία δεν έτρεφα μέσα μου, για κανέναν. 

Τί έφταιγαν εκείνοι που ήταν ευτυχισμένοι; Τι έφταιγαν που εγώ τους ζήλευα. Τι έφταιγαν που εγώ ήμουν δυστυχισμένος;

Ήμουν ένα μικρό παιδί που καθώς μεγάλωνε προσπαθούσε να φτάσει την ευτυχία μα εκείνη τον προσπέρναγε ειρωνικά.

Στην καρδιά μου μόνο θλίψη υπήρχε. 

Θλίψη και ένα σωρό από αναπάντητα γιατί; Τα οποία καθώς μεγάλωνα μεγάλωναν και αυτά.

Γιατί οι άλλοι να έχουν περισσότερη ευτυχία από εμένα; Τι έκαναν περισσότερο για να την αξίζουν;

Γιατί εγώ να μην έχω μία οικογένεια ενωμένη όπως των άλλων;

Γιατί να μην είμαι άριστος μαθητής;

Γιατί οι γονείς μου να αγαπούν περισσότερο τον αδερφό μου;

Γιατί να μην έχω έναν φίλο αληθινό;

Γιατί η σχέση μου να μην είναι ιδανική όπως των άλλων;

Γιατί να μην έχω μία δουλειά που να αγαπώ;

Γιατί να μην είμαι ικανός να με θαυμάζουν;

Γιατί να μην έχω το θάρρος της γνώμης μου;

Γιατί να φοβάμαι τόσο;

Γιατί να πονάω τόσο;

Γιατί; Γιατί; Γιατί;

Κοιτάζω τους άλλους και επιθυμώ την δική τους ευτυχία.

Κοιτάζω τους άλλους που χαμογελούν και αναρωτιέμαι; Ξανά και ξανά.

Ποιο να είναι το λάθος μου;

Κι ύστερα σκέφτομαι. Ίσως απλά να στάθηκαν πιο τυχεροί ή ίσως να πάλεψαν πιο πολύ.

Μήπως τελικά δεν προσπάθησα αρκετά; Κι όμως, σε όλη μου τη ζωή δεν έχω σταματήσει να κυνηγώ την ευτυχία. Δεν έχω σταματήσει να την περιμένω να έρθει.

Θέλω τόσο πολύ να χαμογελάσω. Να κοιτάξω στον καθρέφτη και να αντικρύσω ένα πρόσωπο χαμογελαστό. Ευτυχισμένο. Αληθινά ευτυχισμένο! Που η εικόνα του στον καθρέφτη να ραγίσει από δάκρυα χαράς και όχι λύπης. 

Βαρέθηκα να σκορπάω ψεύτικα χαμόγελα παντού. 

Και να αναρωτιέμαι που έχω κάνει λάθος! Γιατί σίγουρα κάπου φταίω κι εγώ. ..

Κάπου δεν έπραξα το σωστό ώστε να μπορώ τώρα να είμαι ευτυχισμένος. Ίσως και να απορροφήθηκα τόσο από τη ζωή των άλλων που να ξέχασα τη δική μου ζωή. Τις δικές μου επιθυμίες, τα δικά μου όνειρα.

Ίσως τότε να ήταν που η ευτυχία μου χτύπησε την πόρτα αλλά εγώ δεν την άκουσα. Ίσως τότε να έπρεπε να ανέβω στο τρένο αλλά να μην ανέβηκα. Ίσως να θεώρησα το ταξίδι μικρό και άσκοπο. Δίχως σημαντικό προορισμό.

Κι όμως έπρεπε να καταλάβω ότι οι μικροί προορισμοί είναι εκείνοι που μπορεί να μας κάνουν αληθινά ευτυχισμένους.

Η ευτυχία δεν μας χαρίζεται έτσι απλόχερα είναι οι ευκαιρίες που αν δεν τις αρπάξεις την κατάλληλη στιγμή χάνονται και δεν ξαναγυρνάνε. 

Και αν μας χαριστεί πρέπει να παλέψουμε με νύχια και με δόντια για να την κρατήσουμε. Γιατί εκεί που θα την θεωρήσουμε δεδομένη εκεί και θα τη χάσουμε. Θα ανοίξει τα πελώρια της φτερά και θα πάει να αγκαλιάσει μία άλλη πονεμένη καρδιά. Μια καρδιά που θα αξίζει να είναι ευτυχισμένη. Μια καρδιά που περιμένει πως και πώς να της ανοίξει την πόρτα για να χυθεί το διάπλατο φως μες το σπίτι της και να την ζεστάνει.

Γι’ αυτό, λοιπόν, μην προσπαθείς να ζήσεις τη ζωή σου μέσα από την ευτυχία των άλλων.

Μην θεωρείς τη δική σου ευτυχία κατώτερη από των άλλων, πάλεψε για εκείνη και κάνε την πιο δυνατή.

Που ξέρεις; Ίσως και οι άλλοι να θεωρούν τη δική σου ευτυχία πιο όμορφη από τη δική τους! O κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται την ευτυχία με έναν τρόπο διαφορετικό και μοναδικό για εκείνον. Μπορεί εσύ να έχεις αυτό το κάτι που κάποιος άλλος να ζηλεύει και να θεωρεί προσωπική ευτυχία. Το έχεις σκεφτεί ποτέ αυτό;

Για αυτό ζήσε την κάθε στιγμή και έχε πάντα ανοιχτές τις πόρτες της ψυχής σου γιατί κάθε μέρα υπάρχουν εκείνες οι μαγικές στιγμές που μπορεί να σε κάνουν ευτυχισμένο. Μέσα από τα απλά τα πράγματα, τα καθημερινά.

Φλώρα Σπανού

αναπνοές

antikleidi

Πώς να εντοπίσετε τις μαθησιακές δυσκολίες στην τάξη

Ενδείξεις μαθησιακών δυσκολιών

Οι δάσκαλοι είναι συνήθως οι πρώτοι που εντοπίζουν τις μαθησιακές δυσκολίες των παιδιών. Κάποιες φορές τα σημάδια είναι εμφανή για παράδειγμα, παρά τις συνεχείς προσπάθειες του μαθητή, δεν σημειώνεται καμία πρόοδος στην ανάγνωση ή στις πράξεις πολλαπλασιασμού. Ωστόσο, κάποια παιδιά προσπαθούν με κάθε τρόπο να κρύψουν τις αδυναμίες τους επειδή αισθάνονται άσχημα για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σε τομείς που οι περισσότεροι συνομήλικοί τους δεν δυσκολεύονται καθόλου.

Κάποια λιγότερο εμφανή σημάδια που αποτελούν ενδείξεις για μαθησιακές δυσκολίες είναι τα εξής:

Αδυνατεί να αξιοποιήσει πλήρως τις ικανότητές του

Το ότι ένα παιδί φαίνεται να έχει πολλές δυνατότητες αλλά η επίδοσή του σε ένα συγκεκριμένο μάθημα ή η συνολική σχολική του επίδοση είναι χαμηλή αποτελεί ένδειξη για κάποια μαθησιακή δυσκολία.

Το φαινόμενο αυτό συχνά αναφέρεται ως ασυμφωνία μεταξύ ικανότητας και επίδοσης η απόκλιση δηλαδή μεταξύ του τι θα μπορούσε να κάνει ένας μαθητής και του τι τελικά κάνει.

Αυτό μπορεί να εκδηλώνεται στην τάξη με διάφορους τρόπους:

• Έχει πολύ υψηλές επιδόσεις όταν γράφει εκθέσεις, αλλά δυσκολεύεται πολύ στα μαθηματικά ή το αντίθετο.
• Απαντάει σωστά στις προφορικές ερωτήσεις, αλλά αδυνατεί να εκφράσει τις ιδέες του γραπτώς.
• Η ευφυΐα του είναι εμφανής όταν τον γνωρίζεις, ωστόσο δεν αποτυπώνεται στην επίδοσή του.

Δεν προσπαθεί αρκετά

Τα παιδιά που, παρόλο φαίνονται να έχουν πολλές δυνατότητες, δεν τα πηγαίνουν πολύ καλά στο σχολείο, δίνουν την εντύπωση ότι δεν προσπαθούν όσο θα έπρεπε. Ενήλικες με μαθησιακές δυσκολίες θυμούνται ότι, πριν τη διάγνωση, τους έλεγαν συχνά στο σχολείο ότι δεν προσπαθούν αρκετά. Παιδιά που δίνουν την εντύπωση ότι δεν προσπαθούν, μπορεί στην πραγματικότητα να προσπαθούν πολύ χωρίς αποτελέσματα ή να προσπαθούν να «κρύψουν» μία αδυναμία τους.

 

Δείχνει αποδιοργανωμένος/η

Αν χρειάζεται να υπενθυμίζετε συνεχώς σε κάποιον μαθητή τι πρέπει να κάνει, ίσως θεωρείτε ότι δεν σας προσέχει, ενώ αυτό που μπορεί να συμβαίνει είναι ότι δυσκολεύεται σε τομείς που απαιτούν βραχυπρόθεσμη μνήμη, όπως το να συγκρατεί, να επεξεργάζεται και να αναπτύσσει καινούριες ιδέες. Φαινόμενο δηλαδή που εμφανίζεται συχνά σε παιδιά με μαθησιακές διαταραχές.

 

Προσπαθεί να μην κάνει αισθητή την παρουσία του/της

Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες συχνά προσπαθούν να αποκρύψουν τις δυσκολίες τους από τους δασκάλους και τους συμμαθητές τους. Ακόμα και αν καταφέρνουν, με λίγη παραπάνω προσπάθεια, να ανταπεξέρχονται στις σχολικές απαιτήσεις, η αυτοεκτίμησή τους επηρεάζεται. Τα παιδιά που είναι πολύ ντροπαλά, κάθονται στην τελευταία σειρά και γενικά αποφεύγουν με κάθε τρόπο να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στην τάξη, ίσως προσπαθούν να αποκρύψουν κάποια μαθησιακή δυσκολία.

Συμπεριφέρεται άσχημα

Σε πολλές περιπτώσεις, το παιδί αντιδρά με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο. Αντί να προσπαθεί να μην κάνει εμφανή την παρουσία του, συμπεριφέρεται άσχημα, προσπαθώντας να δώσει έμφαση σε άλλους τομείς ώστε να περάσουν απαρατήρητες οι αδυναμίες του. Γίνεται επιθετικό, κάνει πολλή φασαρία στην τάξη, ή προσποιείται ότι είναι πολύ «άνετο» για να ασχοληθεί με τις σχολικές του επιδόσεις.

 

Δεν κάνει τις εργασίες του

Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες δεν παραδίδουν τις εργασίες τους έγκαιρα ή πολλές φορές και καθόλου. Αυτό μπορεί να συμβαίνει για διάφορους λόγους:

• Το παιδί ντρέπεται να παραδώσει μία λανθασμένη ή ατελή εργασία.
• Λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζει στους τομείς της μνήμης και της οργάνωσης μπορεί να ξεχάσει εντελώς ότι έπρεπε να κάνει κάποια εργασία.
• Ακόμα και όταν τελικά κάνει την εργασία του, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να την ξεχάσει σπίτι.

Είναι λογικό κάθε παιδί να πάει κάποια στιγμή αδιάβαστο στο σχολείο, αλλά αν αυτό συμβαίνει τακτικά σε έναν συγκεκριμένο μαθητή, καλό θα ήταν να εξετάσετε τους λόγους.

 

Δυσκολία στη διαχείριση του χρόνου

Τα παιδιά με μαθησιακές διαταραχές συχνά αδυνατούν να διαχειριστούν και να οργανώσουν τον χρόνο τους, κάτι που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα τόσο στο σχολείο, όσο και στο σπίτι. Κάποια ενδεικτικά σημάδια είναι τα εξής:

• Ένα παιδί αργεί να ολοκληρώσει οποιαδήποτε δραστηριότητα, είτε αυτό είναι μία σχολική εργασία, είτε το να βάλει τα παπούτσια του.
• Ένας μαθητής του οποίου οι γονείς αναφέρουν ότι χρειάζεται πολλές ώρες για να ολοκληρώσει τις εργασίες του στο σπίτι.
• Ένα παιδί που καθυστερεί στο σχολείο και δίνει πάντα την εντύπωση ότι βιάζεται ό,τι κι αν κάνει.

Άγχος στα διαγωνίσματα

Είναι λογικό τα παιδιά να δυσκολεύονται κάποιες φορές με τα διαγωνίσματα, αλλά αν ένας μαθητής δείχνει να δυσκολεύεται πιο πολύ από το συνηθισμένο, ίσως έχει κάποια μαθησιακή διαταραχή. Ενδεικτικά σημάδια είναι τα εξής:

• Ένας μαθητής που σε κάθε διαγώνισμα «αγωνίζεται» να τελειώσει εντός του καθορισμένου χρόνου, παρά τις τακτικές υπενθυμίσεις.
• Ένας μαθητής που παραδίδει πάντα τελευταίος τις ασκήσεις που γίνονται στην τάξη.
• Ένας μαθητής που αποτυγχάνει σε διαγωνίσματα για τα οποία είχε προετοιμαστεί.
• Ιδιαίτερα δυσανάγνωστος γραφικός χαρακτήρας.
• Υπερβολικό άγχος πριν από κάθε διαγώνισμα.

Έντονα συναισθήματα

Το σχολείο μπορεί να μετατραπεί σε συναισθηματικό «ναρκοπέδιο» για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Είτε λόγω της προσπάθειάς τους να συμβαδίσουν με τους συμμαθητές τους, είτε λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν με τις εργασίες, η αυτοπεποίθηση των παιδιών αυτών είναι εύκολο να κλονιστεί.

• Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες νιώθουν συχνά ντροπή και αμηχανία και η αυτοεκτίμησή τους βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα. Το ότι ένας μαθητής δείχνει να είναι καταθλιπτικός, θλιμμένος ή απογοητευμένος μπορεί να οφείλεται σε κάποια μαθησιακή δυσκολία που δεν έχει διαγνωστεί.
• Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες συνήθως εμφανίζουν πολύ άγχος σε θέματα που σχετίζονται με το σχολείο και αυτό συμβαίνει σε μεγαλύτερο βαθμό πριν τη διάγνωση, που δεν κατανοούν γιατί αδυνατούν να συμβαδίσουν με τους συμμαθητές τους.
• Επιπλέον, τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες αντιμετωπίζουν συχνά πρόβλημα στη διαχείριση των συναισθημάτων τους. Αδυνατούν δηλαδή να επεξεργαστούν και να εξωτερικεύσουν επιτυχώς αυτά που νιώθουν, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε συναισθηματικές εντάσεις. Ενδεικτικά παραδείγματα αποτελούν περιπτώσεις παιδιών που χάνουν την ψυχραιμία τους όταν πρέπει να μείνουν σε μία συγκεκριμένη θέση ή που ξεσπούν σε κλάματα όταν τους ζητείται να κάνουν μία δύσκολη εργασία.

Απουσίες

Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες συχνά κάνουν μεγάλη προσπάθεια να αποφύγουν όποιο θέμα σχετίζεται με το σχολείο και τους αγχώνει ή τους προκαλεί αγωνία. Πιθανά σημάδια είναι τα εξής:

• Υπερβολικός αριθμός απουσιών.
• Απουσιάζουν από το σχολείο ως «άρρωστοι» μέρες που πρόκειται να γράψουν κάποιο σημαντικό διαγώνισμα.
• Αρνούνται να συμμετάσχουν σε απαιτητικές εργασίες.
• Βρίσκουν δικαιολογίες για να βγαίνουν τακτικά από την τάξη όταν δυσκολεύονται.

Με την κατάλληλη προσοχή και υποστήριξη, ένας μαθητής με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να σημειώσει σημαντική πρόοδο , τόσο στο σχολικό περιβάλλον όσο και έξω από αυτό.

Μετάφραση/ Απόδοση: www.childmind.org/article/recognizing-learning-disorders-in-the-classroom/

ikidcenters.com

ΝΑ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ;

Προσπαθώντας να είμαστε όσο το δυνατόν λιγότερο αφοριστικοί για ένα τέτοιο ευαίσθητο θέμα, ας κρατήσουμε μόνο τα παρακάτω:

Ίσως είναι καλύτερα να μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Ίσως μόνο όταν είναι άρρωστο ή κάποιος άλλος ειδικός λόγος συντρέχει,

αλλιώς:

Δοκιμάστε να μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Δε βοηθάει το παιδί, δεν του κάνει καλό -ίσως όπως νομίζουμε- δε μαθαίνει να εμπιστεύεται τον εαυτό του, να αντιμετωπίζει τα πρώιμα προβλήματά του, να μαθαίνει να διαχειρίζεται θέματα όπως: το σκοτάδι, η ησυχία, η μοναξιά, ο φόβος, αντιθέτως

από μικρό αποκτά εξαρτήσεις… και »δεν μπορεί χωρίς τη μαμά και τον μπαμπά»

Προσπαθήστε να μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Ίσως μια τέτοια επιλογή να εξυπηρετεί τους γονείς, να βρίσκουμε ένα ανάχωμα στις μεταξύ μας αδυναμίες, μια ακαταμάχητη πρόφαση ώστε να μην…

ένα άλλοθι ώστε να…

αλλά, προσοχή: τα παιδιά μπορούν και πρέπει να μαθαίνουν να κοιμούνται μόνα τους. Μπορούν και πρέπει να αυτονομούνται από νωρίς, να έχουν το δικό τους χώρο, το δικό τους δωμάτιο, μέσα στο οποίο σιγά – σιγά θα διαμορφωθεί η δική τους προσωπικότητα, η δική τους ταυτότητα. Τα παιδιά (όπως ακριβώς και οι μεγάλοι) θέλουν το χώρο τους.

Ας τους το επιτρέψουμε!

Γι’ αυτό: Τι λέτε; Να Κοιμάστε ή Να Μην Κοιμάστε Μαζί με το Παιδί;...

Γράφει ο Ψυχολόγος Γιάννης Ξηντάρας, www.paidi-efivos.gr

Η Δύναμη της Αγκαλιάς

Πόσες λέξεις κρύφτηκαν σε μια αγκαλιά;

Αγαπημένο μου ημερολόγιο….

Σήμερα γράφω για την δύναμη της αγκαλιάς! 

Της αγκαλιάς που θεραπεύει, που μοιράζεται, που ησυχάζει και ηρεμεί! 

Της μεγάλης αγκαλιάς που απλώνει τα χέρια και ανοίγει την καρδιά! Που περιμένει με υπομονή ! Που δέχεται και αποδέχεται! Που δεν είναι εκεί για να κρίνει , αλλά για να γλυκάνει!

Μια αγκαλιά διώχνει τον φόβο, τον θυμό, την απογοήτευση, την κούραση. Γεμίζει την ψυχή και το σώμα. Διώχνει το αρνητικό και στη θέση του βάζει ελπίδα και κατανόηση! 

Η δύναμη της αγκαλιάς είναι αστείρευτη! 

Να αγκαλιάζουμε τους αγαπημένους μας και όταν και εμείς θέλουμε μια αγκαλιά να την ζητάμε! 

Όλες οι αγκαλιές είναι σπουδαίες πολύτιμες και μοναδικές! 

Κλείνουν μια στιγμή του απείρου εντός τους! Μια γλυκιά μελωδία από τους χτύπους της καρδιάς!

Έρευνες έχουν δείξει πως η αγκαλιά ξυπνά τις βρέφικές μας μνήμες. Το μητρικό χάδι που ανακουφίζει και απαλύνει τον πόνο. Την αγκαλιά της μητέρας που ήταν η παρηγοριά και η χαρά μας. Που δίνουμε απλόχερα στα παιδιά μας! Μια αγκαλιά που λάβαμε από την στιγμή της γέννησης μας και είναι η απόδειξη ότι η αγάπη δεν έχει όρους, έχει μόνο ροή!
Ο δρ Γιαν Άστρεμ επικεφαλής ερευνητής, ψυχολόγος – ψυχοθεραπευτής στο Λίνκεπινγκ της Σουηδίας, είχε το παρακάτω πόρισμα στην έρευνα του 

«Η θετική συναισθηματική εμπειρία της αγκαλιάς ενεργοποιεί διάφορες βιοχημικές και ψυχολογικές αντιδράσεις», ενώ μόλις δέκα δευτερόλεπτα αγκαλιάς από ένα αγαπημένο μας πρόσωπο αρκεί για να μειωθεί η αρτηριακή πίεση, να αυξηθεί η ωξυτοκίνη και οι άλλες ορμόνες ευεξίας και να μειωθεί αισθητά το στρες.
Αλήθεια πόσες λέξεις κρύφτηκαν σε μία αγκαλιά; Πόσο γλύκανε η ψυχή; Πόση δύναμη έχει μια αγκαλιά;

Γράφει η Κωνσταντίνα Βασιλείου – Σύμβουλος της μεθόδου της Dr. Μαρίας Λεβέντη «Σφαιρική Αντιληπτικότητα»

Εναλλακτική Δράση

Μείνε πλάϊ μου και ας...

Περπάτα στο πλάι μου και ας κουτσαίνεις... μπορώ να περπατήσω λίγο πιο αργά...
- Κοίταξέ με και ας έχεις στραβισμό... στα μάτια σου βλέπω τον εαυτό μου.
- Χαμογέλασε μου και ας είναι τα δόντια σου στραβά... μ' αρέσει να βλέπω το χαμόγελό σου , να σε βλέπω χαρούμενο.
- Άγγιξε με και ας είναι τα δάκτυλά σου ατροφικά... το χέρι σου είναι πάντα ζεστό.
- Μίλησέ μου και ας ψευδίζεις... τα λόγια σου στάζουν μέλι.
- Κάθισε δίπλα μου και ας είσαι άσχημος... έχω περισσότερη ασχήμια πάνω μου από εσένα.
- Αγκάλιασε με κι ας έχεις χάσει το ένα σου χέρι... ο πόνος έχει φύγει πια..
- Γράψε κάτι για εμένα... κι ας είσαι ανορθόγραφος...
- Άνοιξε την καρδιά σου κι ας είναι χρόνια τώρα παγωμένη... δείξε μου αυτό που έχεις μέσα σου.......

Ο δρόμος της αγάπης λένε είναι μονόδρομος...
Εγώ όμως θα πω πως όταν απλώσεις το χέρι σίγουρα κάποιος δίπλα θα στο πιάσει και θα το κρατήσει σφιχτά...
ΠΌΣΟ ΓΛΥΚΌ ΕΊΝΑΙ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΟΎΝ...
ΝΑ ΈΧΕΙΣ ΔΊΠΛΑ ΣΟΥ ΚΆΠΟΙΟΝ ΌΤΑΝ ΤΟΝ ΈΧΕΙΣ ΑΝΆΓΚΗ...
Η ΑΓΆΠΗ ΔΕΝ ΑΓΟΡΆΖΕΤΑΙ ...
ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΈΤΑΙ...
ΜΌΝΟ ΧΑΡΊΖΕΤΑΙ ΑΠΛΌΧΕΡΑ....
Για να συγχωρείς θέλει δύναμη...
Για να αγαπάς θέλει ΚΑΡΔΊΑ....

i-diadromi.gr

Δωρεάν εκδηλώσεις μεγάλων Δήμων της Αττικής για την Καθαρά Δευτέρα

Εσείς από ποιο σημείο της πόλης θα απολαύσετε τον πολύχρωμο Αττικό ουρανό; Δείτε τις δωρεάν εκδηλώσεις μεγάλων Δήμων της Αττικής για την Καθαρά Δευτέρα και προετοιμαστείτε για κέφι… στα ύψη!

Ο Αττικός ουρανός γεμίζει χρώματα και μας κάνει όλους να κοιτάμε, αν όχι να πετάμε, ψηλά! 

Καιρού επιτρέποντος, οι ευνοϊκοί άνεμοι της Καθαράς Δευτέρας θα σηκώσουν στα ύψη τους πολύχρωμους χαρταετούς και μαζί την διάθεσή μας. 

Μουσικές, παραδοσιακοί χοροί, σαρακοστιανές γεύσεις και happenings για τα παιδιά μας βάζουν στο κλίμα και στήνουν ένα μεγάλο αποκριάτικο πάρτι από άκρη σε άκρη της Αθήνας!

Ξεκινώντας από τα νότια, ο χαρταετός του δήμου Πειραιά πετά πάνω από την παραλία της Φρεαττύδας από τις 10.30π.μ ενώ η Φιλαρμονική Ορχήστρα Πνευστών του Δήμου Πειραιά ανοίγει τη γιορτή με αποκριάτικες μελωδίες. Ακολουθεί παραδοσιακό γλέντι με χορευτικό συγκρότημα της Αδελφότητας Κρητών Πειραιά «Η Ομόνοια» και φυσικά τραγούδι, χορός και σαρακοστιανά εδέσματα δωρεάν για όλους. 

Σημειώνεται ότι σε περίπτωση βροχής η εκδήλωση θα μεταφερθεί στο 1ο Λύκειο Καλλίπολης (είσοδος από Μαρίας Χατζηκυριακού ). Οι χαρταετοί συνεχίζουν το ταξίδι τους παραλιακά, καθώς οι αποκριάτικες εκδηλώσεις του δήμου Μοσχάτου – Ταύρου κορυφώνονται με τα παραδοσιακά κούλουμα και το πέταγμα των χαρταετών στην Παραλία Μοσχάτου (11.30 π.μ ) και στο Πάρκο Ηρώων (Ενόπλων Δυνάμεων ) στον Ταύρο (11.30 π.μ ).

Ο δήμος Παλαιού Φαλήρου γιορτάζει τα κούλουμα στο Πάρκο Φλοίσβου στις 11π.μ. ενώ ο δήμος Αλίμου στήνει λαϊκό και νησιώτικο γλέντι με την Κέλλυ Βουδούρη και την ορχήστρα της στον Λόφο Πανί από τις 11π.μ έως τις 3μ.μ. 

Ο δήμος βάζει στο χορό χαρταετούς, σαρακοστιανά κεράσματα, happenings με ανιματέρ, ξυλοπόδαρο και μπαλονοκατασκευές και στις 1.30μ.μ μικροί και μεγάλοι διασκεδάζουν με τα «Αλευρομουτζουρώματα».

Σε συνεργασία με τον πολιτιστικό λαογραφικό σύλλογο «Η Αργυρούπολη», ο δήμος Ελληνικού – Αργυρούπολης γιορτάζει τα κούλουμα στο Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ (11.30π.μ, Αργοναυτών και Τριπόλεως, Αργυρούπολη ) με τη συμμετοχή όλων των πολιτιστικών συλλόγων της πόλης και προσφέρει παραδοσιακά εδέσματα συνοδεία χορευτικής μουσικής και ο δήμος Ηλιούπολης μας προσκαλεί στις 11π.μ. στο Πάρκο Ναυαρίνου με χαρταετούς, χορούς και παραδοσιακά εδέσματα. Σε περίπτωση βροχοπτώσεων η εκδήλωση θα μεταφερθεί στο Α’ Κλειστό Γυμναστήριο (Εθνάρχου Μακαρίου και Ηρώς Κωνσταντοπούλου ).

Ο δήμος Καισαριανής στις 11.30π.μ γλεντά στο Πάρκο Αϊ Γιάννη ("Ξύλινα" ) με μουσικές από τα απαγορευμένα της Δόμνας Σαμίου, κρασί, σαρακοστιανά και φασολάδα, ενώ στο Δημοτικό Πάρκο Αθλητισμού & Αναψυχής του δήμου Καλλιθέας στις 11 π.μ. και σε περίπτωση βροχής στο Κλειστό Γυμναστήριο Ταγματάρχου Πλέσσα και Λάμπρου Κατσώνη, στήνεται γλέντι με λαϊκά, παραδοσιακά και νησιώτικα τραγούδια από το Γιώργο Γερολυμάτο, την Στέλλα Κονιτοπούλου και το συγκρότημα τους, με παραδοσιακά εδέσματα για όλους και διασκεδαστικές δράσεις για τα παιδιά.

Στο Εκθεσιακό Κέντρο του δήμου Περιστερίου (Δωδεκανήσου και Αγ. Βασιλείου ) από τις 11π.μ τα κούλουμα γιορτάζονται με σαρακοστιανούς μεζέδες, κρασί, παραδοσιακούς χορούς και συναυλία με το Στέλιο Διονυσίου με ελεύθερη είσοδο. Στην αίθουσα Α΄, από τις 11π.μ έως τις 3μ.μ ,τα παιδιά ξεφαντώνουν με ανιματέρ, εργαστήρι αποκριάτικων μασκών και face painting, αλλά και τις θεατρικές παραστάσεις «Ο Καραγκιόζης στο Καρναβάλι» και «Τα τρία γουρουνάκια».

Στα βόρεια, ο δήμος Φιλοθέης – Ψυχικού με σύμμαχο τον καλό καιρό γιορτάζει την Καθαρά Δευτέρα στο Άλσος Εθνικής Τραπέζης από τις 11π.μ μέχρι τις 2μ.μ με διαγωνισμό πρωτότυπου χαρταετού, παραδοσιακούς χορούς, σαρακοστιανούς μεζέδες, μουσική και happenings, ενώ ο δήμος Αμαρουσίου περιμένει μικρούς και μεγάλους στο Κλειστό Γυμναστήριο «Σπύρος Λούης» (Βασ. Όλγας 12, Σταθμός ΗΣΑΠ ), από τις 12:00 το μεσημέρι με ελεύθερη είσοδο. Στο παραδοσιακό γλέντι που θα στηθεί, ο δήμο Αμαρουσίου προσφέρει πατροπαράδοτες λιχουδιές, όπως παραδοσιακή φασολάδα, λαγάνα, σαρακοστιανοί μεζέδες και άφθονο κρασί, ενώ την εορταστική διάθεση ανεβάζουν με το τραγούδι τους οι Αχιλλέας Αγγελόπουλος, Μιχάλης Κατρίνης και Χριστίνα Κάραλη. Τα Τμήματα Παραδοσιακών Χορών του Κέντρου Τέχνης και Πολιτισμού Δήμου Αμαρουσίου, το Χορευτικό Συγκρότημα του Συλλόγου Ποντίων Αμαρουσίου «Νίκος Καπετανίδης» και το Χορευτικό Συγκρότημα της Ένωσης Κρητών Αμαρουσίου «Ο Κρηταγενής Ζευς» παρουσιάζουν παραδοσιακούς χορούς από όλη την Ελλάδα, προσκαλώντας τους παρευρισκόμενους να χορέψουν και να διασκεδάσουν ως μια μεγάλη παρέα.

Τέλος, ο δήμος Κηφισιάς μας υποδέχεται στο Πάρκο Α.Γ. Παπανδρέου (Εθνικής Αντιστάσεως και Οδυσσέα Ανδρούτσου, Νέα Ερυθραία ) από τις 11π.μ έως τις 2μ.μ με παραδοσιακά σαρακοστιανά εδέσματα για όλους και δωρεάν συναυλία με τον Βασίλη Σαλέα στο κλαρίνο και τον Σαράντη Σαλέα στο τραγούδι, ενώ στην εκδήλωση συμμετέχει και το συγκρότημα παραδοσιακών χορών του Δήμου Κηφισιάς. 

Σε περίπτωση δυσμενών καιρικών συνθηκών, η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο κλειστό Γυμναστήριο του Δημοτικού Σταδίου Φώτης Βαρδαξής (Γυμναστηρίου 19, Νέα Ερυθραία ).

athinorama

Ζητούνται γονείς για παιδιά σε αναμονή...

Τα εγκαταλελειμμένα βρέφη του «Έλενα» και του «Αλεξάνδρα».
Ζητούνται γονείς για παιδιά σε αναμονή.

Τα εγκαταλελειμμένα βρέφη που φιλοξενούνται στο «Έλενα» και στο «Αλεξάνδρα” έχουν γεννηθεί κυρίως από μόνες μητέρες, χρήστριες ναρκωτικών ουσιών, οι οποίες δεν αντιλαμβάνονται τον γονεϊκό τους ρόλο, από μόνες μητέρες χαμηλής νοημοσύνης και από μητέρες που πάσχουν από κάποιο ψυχικό νόσημα”, αναφέρει ο διοικητής των δύο νοσοκομείων Δημήτρης Βεζυράκης μιλώντας στο Πρακτορείο, το περιοδικό του Αθηναϊκού Πρακτορείου που κυκλοφορεί σήμερα.

Ο κ. Βεζυράκης, επίσης, διαλύει και το μύθο περί κρίσης, υποστηρίζοντας ότι υπάρχει η κακή οικονομική κατάσταση, αλλά δεν είναι καθοριστική για την εγκατάλειψη των βρεφών.
«Φιλοξενούμενα παιδιά για κοινωνικούς λόγους κι όχι βρέφη που έχουν εγκαταλειφθεί», μας διορθώνει από την πρώτη στιγμή στην κουβέντα μας ο διοικητής του νοσοκομείου «Έλενα Βενιζέλου» και «Αλεξάνδρα», Δημήτρης Βεζυράκης. «Θέλω να είμαι ακριβής» μας λέει «όταν πρόκειται για ένα τόσο ευαίσθητο θέμα. 

Διότι η εγκατάλειψη αυτή καθαυτή είναι ένα μικρό ποσοστό. Σε αυτές τις περιπτώσεις βλέπουμε ζευγάρια που γεννούν παιδιά με αναπηρία ή κάποιο σύνδρομο και στη συνέχεια το εγκαταλείπουν ή κάποια μητέρα που γεννάει το μωρό της, αλλά είναι αλλοδαπή. 

Τα βρέφη που φιλοξενούνται στο «Έλενα» και στο «Αλεξάνδρα» έχουν γεννηθεί κυρίως από μόνες μητέρες χρήστριες ναρκωτικών ουσιών, οι οποίες δεν αντιλαμβάνονται τον γονεϊκό τους ρόλο, από μόνες μητέρες χαμηλής νοημοσύνης οι οποίες δεν μπορούν να ασκήσουν τον γονεϊκό τους ρόλο και από μόνες μητέρες που πάσχουν από κάποιο ψυχικό νόσημα».

Όπως συνεχίζει να μας εξηγεί ο κ. Βεζυράκης «τότε οι κοινωνικοί λειτουργοί των μαιευτηρίων κάνουν έκθεση προς τις εισαγγελικές αρχές και κατόπιν οι εισαγγελικές αρχές με την σειρά τους εκδίδουν απόφαση είτε για να δώσουν την επιμέλεια για προώθηση των παιδιών στο «Μητέρα» είτε στην εκτεταμένη οικογένεια.

 Όλα γίνονται μέσα στις συντεταγμένες υπηρεσίες του κράτους. Γίνεται πάντα προσεγμένα, προσεκτικά και υπό την επίβλεψη των εισαγγελικών αρχών και των εντολών των εισαγγελικών αρχών. 

Δηλαδή, έρχεται η πολιτεία μέσω των κοινωνικών υπηρεσιών κι εισαγγελικών αρχών και αφαιρεί τον γονεϊκό ρόλο και δίνει την επιμέλεια συνήθως σε έναν φορέα που είναι το ίδρυμα “Μητέρα” ή δίνει την επιμέλεια στην εκτεταμένη οικογένεια, δηλαδή παππούδες, γιαγιάδες, συγγενείς. 

Πάντως, ένα σημαντικό στοιχείο είναι ότι από ένα μεγάλο ποσοστό (42%) των βρεφών, σύμφωνα με τα στοιχεία για το έτος 2015, που παραμείνανε φιλοξενούμενα για κοινωνικούς λόγους, επέστρεψαν στις οικογένειές τους (παππούδες, γιαγιάδες, συγγενείς). 

Αυτό μας δείχνει ότι η ελληνική οικογένεια καλά κρατεί ευτυχώς. Για αυτό και θεωρώ ότι μέλημα των ιδρυμάτων είναι η ενίσχυση της οικογένειας για να πάρει το παιδί πίσω».

«Μύθος η κρίση ως αιτία»
Όσον αφορά τον χρόνο παραμονής αυτών των παιδιών στο «Έλενα Βενιζέλου» και στο «Αλεξάνδρα», ο κ. Βεζυράκης επισημαίνει ότι «μπορεί να φτάνουν μέχρι και 8 μηνών τα μωρά μέσα στο νοσοκομείο. 

Το περασμένο καλοκαίρι όμως έγινε μια μεγάλη προσπάθεια και κατά πως φαίνεται ρίξαμε αυτόν τον μέσο όρο γύρω στους τέσσερις με πέντε μήνες», επισημαίνει ο διοικητής των δυο νοσοκομείων και τονίζει ότι «η αιτία κρίση, είναι ένας μύθος. 

Με την έννοια ότι εδώ έχουμε απουσία αντίληψης του γονεϊκού ρόλου. Το πρωταρχικό που διαπιστώνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι η φτώχεια κι ο οικονομικός παράγοντας. Υπάρχει η κακή οικονομική κατάσταση αλλά δεν είναι καθοριστική που οδηγεί στην εγκατάλειψη των βρεφών. Πρόκειται για μη αντίληψη του ρόλου τους».

Σαν … σπίτι από τα μέσα Φεβρουάριου
Μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου πρόκειται να είναι έτοιμος και ειδικά διαμορφωμένος ένας χώρος που θα προσομοιάζει σε ένα σπιτικό περιβάλλον, όπως μας αποκαλύπτει ο κ. Βεζυράκης. 

«Εμείς είδαμε ότι εφόσον για ένα διάστημα τα παιδιά παραμένουν στο μαιευτήριο, έπρεπε μια ειδική μονάδα αναμονής. 

 Έτσι λοιπόν, φτιάξαμε στο “Έλενα Βενιζέλου” για χωροταξικούς λόγους, μια ειδική μονάδα αναμονής που θα έχει μια θαλπωρή σπιτιού για αυτά τα 11 που θα φιλοξενεί. Κι αυτό διότι, όπως εκτιμούν οι αναπτυξιολόγοι, οι τρεις πρώτοι μήνες είναι πολύ σημαντικοί για την ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Τα παιδιά για να αναπτυχθούν ομαλά, χρειάζονται τρία βασικά δεδομένα. Τα ερεθίσματα, την αποκλειστικότητα, την αγάπη. 

Εμείς προσπαθούμε να δώσουμε αγάπη και ερεθίσματα, διότι αποκλειστικότητα είναι δύσκολο έως αδύνατον να τους δώσει ένα νοσηλευτικό ή ένα προνοιακό ίδρυμα» δηλώνει ο διοικητής του «Έλενα Βενιζέλου» και του «Αλεξάνδρα» και συνεχίζει να μας εξηγεί την λειτουργία και τους σκοπούς που θα εξυπηρετεί το Μ.ΑΝΑ - Παιδιού.

«Με αυτήν την μονάδα πρόκειται να καλύψουμε την αγάπη και τα ερεθίσματα (ακουστικά, οπτικά και απτικά, δηλαδή επαφής.)
Σε ό,τι αφορά στην επαφή λοιπόν αναπτύσσοντας το εθελοντικό σώμα (με το πρωτόκολλο συνεργασίας, όπου θα ελέγξουμε ιατρικά και ψυχολογικά εθελοντές πριν συνεργαστούμε μαζί τους) και με τους ήδη εργαζόμενους θα έχουμε την δυνατότητα τα παιδιά να σιτίζονται με μητρικό γάλα– από την τράπεζα μητρικού γάλακτος- και ταυτόχρονα θα έχουν και πρόσωπο αναφοράς.
Δηλαδή το βρέφος θα κοιμάται συγκεκριμένες ώρες, θα έχει τα παιχνιδάκια του στο παιδικό του κρεβάτι, ενώ θα υπάρχει και ένα ηχητικό σύστημα με τραγούδια.
Αυτήν την προσπάθεια κάναμε αφού τα παιδιά παραμένουν ένα διάστημα εδώ στο νοσοκομείο, αν και δεν θα έπρεπε να μένουν ούτε μια μέρα. Θα έπρεπε να υπήρχε σώμα αναδόχων οικογενειών. Αντί να το μεγαλώνουμε εμείς αυτούς τους καλύτερα να μεγαλώνει σε ένα σπιτικό περιβάλλον».

Ψάχνουμε γονείς για αυτά τα παιδιά
Όσον αφορά στο μεγάλο θέμα υιοθεσίες ο κ. Βεζυράκης μας αντιστρέφει την συνήθη ερώτηση “πόσο χρόνο μπορεί να κάνει ένα ζευγάρι για να υιοθετήσει ένα μωρό”. Αυτό που μας ρωτάει είναι πόσο καιρό κάνει ένα παιδί να υιοθετηθεί. «Θα πρέπει να ρίξουμε το βάρος αλλού. Δηλαδή, ένα παιδί ελεύθερο προς υιοθεσία μπορεί να υιοθετηθεί μέσα σε διάστημα έξι μηνών.

Γιατί τότε περιμένει ένα ζευγάρι για να υιοθετήσει ένα παιδί; Η απάντηση είναι απλή. Διότι δεν υπάρχουν παιδιά επιθυμητά προς τους ενδιαφερόμενους γονείς. Το θέμα είναι ότι πολλές φορές ένα ζευγάρι δεν πάει με ζέση και χαρά να υιοθετήσει ένα παιδάκι που πιθανώς να έχει αναπηρία. Άρα περιμένουν να βρεθεί το παιδί με τα χαρακτηριστικά που επιθυμούν. 

Εμείς πρέπει να επιμείνουμε όμως και να λέμε ότι η υιοθεσία δεν διαδικασία θεσμός ικανοποίησης αιτήσεως ζευγαριών που ζητούν παιδιά. Είναι θεσμός παιδικής προστασίας. Άρα δεν ψάχνουμε να βρούμε παιδιά για να δώσουμε σε γονείς. Ψάχνουμε γονείς για αυτά τα παιδιά».

Στοιχεία για φιλοξενούμενα βρέφη λόγω κοινωνικών προβλημάτων (έτη 2015-2016)
Σύμφωνα με τα στοιχεία που μας παραχώρησε ο κ. Βεζυράκης, το 2015 φιλοξενήθηκαν 82 βρέφη από τα οποία τα 39 στο νοσοκομείο «Έλενα Βενιζέλου» και τα 43 βρέφη στο «Αλεξάνδρα». Από αυτά τα 82 βρέφη

• τα 38 μεταφέρθηκαν στο Ίδρυμα Μητέρα,
• τα 34 τα παρέλαβαν οι οικογένειές τους,
• 2 παιδιά εντάχθηκαν το πρόγραμμα «Ανάδοχη Πρώτη Αγκαλιά», 2 πήγαν σε άλλες δομές μαζί με τις μητέρες τους (18 ΑΝΩ, γυναικείες φυλακές)
• και 2 σε άλλα νοσοκομεία.

Το έτος 2016 φιλοξενήθηκαν 60 βρέφη από τα οποία τα 22 στο «Έλενα Βενιζέλου» και τα 38 παιδιά στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα». Από τα συνολικά 60

• τα 22 βρέφη μεταφέρθηκαν στο Ίδρυμα «Μητέρα»,
• τα 16 τα παρέλαβαν οι οικογένειές τους,
• 3 παιδιά μεταφέρθηκαν σε άλλες δομές (18 ΑΝΩ, γυναικείες φυλακές)
• 1 στο πρόγραμμα «Ανάδοχη Πρώτη Αγκαλιά»
• και 18 παραμένουν φιλοξενούμενα. (9 βρέφη στο «Έλενα Βενιζέλου και 9 στο «Αλεξάνδρα»).

huffingtonpost.gr
Διαδώστε την "Ιδεοπηγή"
Μας το έστειλε η φίλη μας Λυδία
Σχετικό: Υιοθετήστε ένα παιδί από τα αζήτητα