Πάλι η μικρή Ελλάδα, «καθάρισε» για λογαριασμό όλης της ανθρωπότητας

Γι' αυτό καμαρώνω …

Η Μικρή Ελλάδα, η Φτωχή Ελλάδα, η Ελλάδα, των μνημονίων, η Ελλάδα του χρέους, η Μικρή αυτή χώρα, ύψωσε το ανάστημα της. Στη Γάζα υψώνονται τείχη, στο Μεξικό υψώνονται τείχη, η Ελλάδα υψώνει το Ανάστημα της.

Η μόνη χώρα που περιέθαλψε τους πρόσφυγες, που μάζεψε, τάισε , στέγασε όσους ο πόλεμος τους στέρησε τη ζωή, όταν όλη η Ευρώπη ύψωσε τείχη, τώρα έρχεται ξανά, να δώσει το Μήνυμά της.

Μετά το Μήνυμα για τις Ανθρώπινες Αξίες, τώρα δίνει Μήνυμα για τις Αρχές της Δημοκρατίας.

Η Μικρή χώρα, που είναι σε Μή Πόλεμο με τη γείτονα χώρα ...

Η Μικρή χώρα, που διαπραγματεύεται την προοπτική της Κύπρου...

Η Μικρή χώρα, που στραγγαλίζεται δέκα χρόνια οικονομικά ...
.

Τσιμουδιά, η πλούσια Ευρώπη

Άχνα η δυνατή Αμερική

Μούγκα, τα πολιτισμένα κράτη ...

Μη τυχόν και προσβάλουν τον σουλτάνο ... 

Δίνει το Μήνυμα που ξέχασε όλη η Ευρώπη .... Δίνει το Μήνυμα που ξέχασε όλος ο πολιτισμένος κόσμος ...

Ότι στη γείτονα χώρα, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, έχουν καταστρατηγηθεί.

Ότι πρώτες αξίες είναι οι Ανθρώπινες ...

Ότι πρώτες αξίες είναι οι Δημοκρατικές Αρχές ...

Και Δήλωσε αυτή η Μικρή χώρα:

«η πιθανότητα   ακυρώσεως ή περιστολής του πλαισίου δικαιωμάτων όλων των εκζητουμένων ανεξαρτήτως του βαθμού ενοχής ή βαρύτητας των αδικημάτων, δεν επιτρέπει την εφαρμογή διατάξεων που ρυθμίζουν την έκδοσή τους αφού αυτές υποχωρούν έναντι των υπέρτερης σημασίας κανόνων που προστατεύουν τα δικαιώματα του ανθρώπου».

Το δικαστήριο δέχθηκε τα επιχειρήματα τους ότι τυχόν έκδοσή τους στην πατρίδα τους θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή τους, θα τους εξέθετε σε βασανιστήρια και ταπεινωτικούς εξευτελισμούς.

Η προτεραιότητα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα που επιβάλλει ο Νόμος αποτέλεσαν τη βάση της απόφασης.

Εδώ θα είμαστε ΠΑΝΤΑ για να μη ξεχνάει η ανθρωπότητα, τις προτεραιότητες της και τις υπέρτατες Αξίες.

Γι' αυτό καμαρώνω και κλαίω από υπερηφάνεια

το χαμομηλάκι

Αρχή της εφηβείας: Η ηλικία που αγχώνει περισσότερο τους γονείς

Σε αυτήν την προσπάθεια της ανεξαρτητοποίησής τους, τα παιδιά δείχνουν συχνά αποκομμένα, ευερέθιστα ή ότι περιφρονούν τους γονείς.

Οι μαμάδες με μωρά, που κοιμούνται ελάχιστα και ανησυχούν για τα πάντα μοιάζουν να είναι πιο αγχωμένες μαμάδες. Οι ειδικοί ωστόσο πιστεύουν ότι 

η αρχή της εφηβείας είναι τελικά η πιο δύσκολη περίοδος για τους γονείς.

Αμερικανοί ερευνητές έβαλαν στο στόχαστρο 2200 μητέρες με παιδιά από βρεφική ηλικία έως 18 ετών. Η μελέτη αποκάλυψε ένα σχήμα αντίστροφου V στα συναισθήματα του στρες και της κατάθλιψης, όσο τα παιδιά μεγάλωναν. 

Οι μαμάδες των παιδιών ηλικίας 11 και 12 ετών ήταν εκείνες που ανέφεραν τη μεγαλύτερη ένταση. 

Τα παιδιά αυτής της ηλικίας βιώνουν τόσες πολλές αλλαγές ταυτόχρονα, με την έναρξη της εφηβείας, τις αυξομειώσεις των ορμονών, τις αλλαγές στο σώμα τους, την τεράστια προσπάθεια που καταβάλλουν να είναι δημοφιλείς μεταξύ των συμμαθητών τους, τους πειραματισμούς (με το αλκοόλ, τα ναρκωτικά ή το σεξ), την προσπάθειά τους να αποκοπούν από τους γονείς και να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους, 

σημειώνει ο συγγραφέας της μελέτης, καθηγήτρια Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, Suniya Luthar. 

Σε αυτήν την προσπάθεια της ανεξαρτητοποίησής τους, τα παιδιά δείχνουν συχνά αποκομμένα, ευερέθιστα ή ότι περιφρονούν τους γονείς.

Όλο αυτό βιώνεται από τους γονείς ως ένας πραγματικός «τυφώνας αλλαγών», που τους μπερδεύει και τους προκαλεί σύγχυση για το πώς να είναι καλοί γονείς, αλλά και να διαχειριστούν παράλληλα αυτήν την κατάσταση.

Αυτό που εξέπληξε τους ερευνητές ήταν ότι οι περισσότερες μητέρες με παιδιά σε αυτήν την ηλικία αντιμετώπιζαν παρόμοια προβλήματα και αναφέρονταν σε αυτήν την περίοδο ως «το πιο δύσκολο στάδιο».

Γιατί όμως οι μητέρες επηρεάζονται περισσότερο από τους μπαμπάδες; 

«Στις πιο πολλές περιπτώσεις οι μητέρες είναι εκείνες που φροντίζουν τα παιδιά, γεγονός που σημαίνει ότι γενικά είναι οι πρώτοι "αποδέκτες", όταν τα παιδιά τους είναι στρεσαρισμένα. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι μαμάδες γενικά αντιδρούν περισσότερο στα κλάματα των μωρών τους, σε σχέση με τους μπαμπάδες».

«Εργαζόμαστε προς την κατεύθυνση ενός προγράμματος παρέμβασης για αμοιβαία υποστήριξη των μητέρων, τόσο στα πρώτα χρόνια που έχουν πολλές απορίες, όσο και στα πολύ απαιτητικά χρόνια της μετάβασης στην εφηβεία», εξήγησε η καθηγήτρια Luthar.

stogiatro

Πάλι τσιρίζει το μικρό μου. Τι να κάνω;

Πώς να χειριστείτε ένα παιδί που τσιρίζει
Μερικοί απλοί τρόποι να αντιμετωπίσετε αυτή την... κάπως ενοχλητική συνήθεια του παιδιού.

Η φάση της... τσιρίδας είναι κάτι που περνάνε πολλά παιδιά. 

Δεν είναι απαραίτητο να είναι θυμωμένα για να αρχίσουν να τσιρίζουν. Συχνά, το κάνουν από χαρά ή ενθουσιασμό, όταν θέλουν να τραβήξουν την προσοχή μας ή απλώς επειδή τους αρέσει να πειραματίζονται με τους ήχους που μπορούν να βγάλουν. 

Από την άλλη, όσο κι αν ξέρουμε ότι είναι κάτι φυσιολογικό που θα περάσει, δεν παύουμε να εκνευριζόμαστε και να δυσκολευόμαστε να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, ιδιαίτερα όταν αυτό συμβαίνει σε δημόσιο χώρο.

Γιατί τσιρίζεις, παιδί μου;
Στην ηλικία των 18 μηνών ένα παιδί γνωρίζει πάνω-κάτω 50 λέξεις. Έτσι, δεν διαθέτει ακόμα το απαραίτητο λεξιλόγιο που θα το βοηθήσει να εκφράσει κάθε είδους συναίσθημα και σκέψη. 

Γι' αυτό, προσπαθεί να βρει άλλους τρόπους έκφρασης -κάποιοι από τους οποίους δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστοι για τους γονείς. 

Η... τσιρίδα είναι ένας από αυτούς τους τρόπους τους οποίους χρησιμοποιεί μέχρι να ανακαλύψει άλλους, πιο σοφιστικέ και κοινωνικά αποδεκτούς. 

Μέχρι τότε, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να το αντιμετωπίσουμε είναι να προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε κάθε φορά το είδος της τσιρίδας και να αντιδράσουμε ανάλογα, όπως:

Όταν τσιρίζει από χαρά
Στην περίπτωση που το παιδί εκφράζει έτσι τη χαρά ή τον ενθουσιασμό του, αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να το πάρετε στην αγκαλιά σας, να το χαϊδέψετε απαλά στην πλάτη και να του μιλήσετε σε ήπιο τόνο ώστε να χαλαρώσει. 

Στη συνέχεια, προσπαθήστε να του εξηγήσετε ότι οι άνθρωποι προσαρμόζουμε το ύψος και τον τόνο της φωνής μας ανάλογα με το χώρο όπου βρισκόμαστε. Έτσι, όταν είστε στην παιδική χαρά, πείτε του «εδώ φωνάζουμε όσο θέλουμε» και φωνάξτε μαζί του. Μόλις επιστρέψετε στο σπίτι, χαμηλώστε τη φωνή σας και πείτε του ψιθυριστά «εδώ, κάνουμε ησυχία».

Όταν προσπαθεί να κερδίσει την προσοχή σας
Μιλάτε στο τηλέφωνο και το παιδί απαιτεί να ασχοληθείτε μόνο μαζί του; 

Πηγαίνετε κοντά του και χαϊδέψτε του το κεφαλάκι ή βάλτε το να καθίσει στα πόδια σας μέχρι να τελειώσετε το τηλεφώνημα ή απλώς κάντε του ένα νεύμα και χαμογελάστε του. 

Με αυτό τον τρόπο θα του δείξετε πως το ότι κάνετε κάτι άλλο αυτή τη στιγμή δεν σημαίνει ότι το αγνοείτε. Μόλις τελειώσετε αυτό που κάνετε εξηγήστε του ότι τώρα μπορείτε να του αφιερώσετε το 100% της προσοχής σας.

Όταν είναι θυμωμένο
Προσπαθήστε να του τραβήξετε την προσοχή σε κάτι άλλο. Πάρτε ένα βιβλίο για να διαβάσετε, ζητήστε του να σας φέρει κάτι από το δωμάτιό του ή δείξτε του ένα σκυλάκι που περνάει από το δρόμο. Κρατήστε την ψυχραιμία σας και μην ανεβάσετε με τη σειρά σας τον τόνο της φωνής σας γιατί αυτό απλώς θα αυξήσει την ένταση και τον εκνευρισμό. Εάν ο αντιπερισπασμός δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, πηγαίνετε μαζί κάπου όπου θα είστε μόνοι σας και προσπαθήστε να το ηρεμήσετε.

mamamia

Μικρές χειρονομίες που μεταδίδουν στα παιδιά το αίσθημα της αγάπης και της ασφάλειας.

Θέλετε τα παιδιά σας να νιώθουν ότι είναι σημαντικά για εσάς, ότι μπορούν να σας μιλήσουν για το οτιδήποτε και ότι τα αγαπάτε όσο τίποτα άλλο; 

Δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι σπουδαίο για να το συνειδητοποιήσουν, απλά να φροντίσετε να διανθίζετε κάθε μέρα τους με μικρές χειρονομίες όπως αυτές:

- Βρείτε 10 με 15 λεπτά ελεύθερο χρόνο μέσα στη μέρα και αφιερώστε τον σε εκείνα. Προσοχή: έχει σημασία να μην επιτρέψετε κανέναν περισπασμό. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αφήσετε το τηλέφωνο κάπου μακριά κι αν χτυπήσει πείτε δυνατά για να σας ακούσουν τα παιδιά πως όποιος κι αν είναι μπορεί να περιμένει γιατί αυτό που κάνετε τώρα είναι πιο σημαντικό.

- Επιλέξτε προσεκτικά τις λέξεις που χρησιμοποιείτε ότι διεκδικείτε λίγο χρόνο για τον εαυτό σας. Έτσι, αντί να πείτε στο σύντροφό σας «επιτέλους ήρθες, γιατί δεν μπορώ άλλο με τα παιδιά» πείτε «καλά που ήρθες, θέλω τόσο πολύ να κάνω ένα ζεστό μπάνιο και να χαλαρώσω λίγο»!

- Όταν πρόκειται να λείψετε από τα παιδιά σας, μην ξεχνάτε ποτέ να τους λέτε για πόσο χρόνο θα απουσιάσετε και τι θα κάνετε όσο θα λείπετε, ακόμα κι αν είναι μωρά.

- Όταν συζητάτε με τα παιδιά σας, προσπαθήστε να εξερευνήσετε το χαρακτήρα και τις προτιμήσεις τους. Ρωτήστε τα για τη μουσική που προτιμούν, τι τους αρέσει να κάνουν στο διάλειμμα στο σχολείο, με ποιον από τους συμμαθητές τους κάνουν περισσότερο παρέα και γιατί. Κάντε συχνά τέτοιου είδους ερωτήσεις.

- Πάρτε τα αγκαλιά και φιλήστε τα όσο περισσότερο «αντέχουν» και μέχρι την ηλικία που το δέχονται.

- Όταν μιλάτε με τα παιδιά κοιτάξτε τα στα μάτια. Χαμηλώστε ώστε να βρίσκεστε στο ίδιο επίπεδο και επικεντρωθείτε στο βλέμμα του όσο μιλάτε.

- Όταν συναντιέστε μετά από μια μέρα στη δουλειά και το σχολείο, μην αρχίσετε αμέσως να μιλάτε για διαβάσματα και εργασίες. Αναρωτηθείτε: τι μπορώ να πω στο παιδί μου που θα το κάνει να χαρεί που με βλέπει; Έτσι θα ανοίξετε πιο εύκολα τους διαύλους της επικοινωνίας μαζί του.

- Μην εστιάζετε ποτέ στο αποτέλεσμα μιας προσπάθειας. Εάν το παιδί έχει ένα ρεσιτάλ πιάνου αντί να του πείτε «έπαιξες πολύ καλά» πείτε καλύτερα «μου άρεσε πολύ που σε άκουσα να παίζεις». Επικεντρώστε κυρίως στο πώς νιώσατε από την προσπάθειά του και όχι στο πώς τα πήγε.

- Μια φορά στο τόσο, μην είστε τόσο αυστηρή σε θέματα προγράμματος ή διατροφής και αφήστε να διαλέξουν τα παιδιά τι θα φάτε ή τι θα κάνετε το βράδυ. Γενικά, κατά καιρούς, αφήστε τα παιδιά να είναι τα «αφεντικά» του σπιτιού και κάντε ό,τι ευχαριστεί εκείνα -ακόμα κι αν δεν σας ενθουσιάζει ιδιαίτερα.

- Όταν δεν είστε μαζί, φροντίστε να νιώσει ότι τα σκέφτεστε, αφήνοντας για παράδειγμα ένα σημειωματάκι μέσα στην τσάντα με το κολατσιό για το σχολείο ή εάν πρόκειται για μεγαλύτερο παιδί στέλνοντάς του ένα sms μέσα στην ημέρα.

- Όταν το παιδί επιστρέφει στο σπίτι αφήστε ό,τι κάνετε για να του χαμογελάσετε, να το πάρετε αγκαλιά και να το καλωσορίσετε.

mamamia