Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Εκείνη τη μέρα, συγκεντρωμένοι σε ομάδες, διαμαρτυρήθηκαν στους εργοδότες για τις πολλές ώρες που δούλευαν κάθε μέρα, ακόμα και για τις Κυριακές, καθώς επίσης για τα μικρά μεροκάματα.
Χιλιάδες εργάτες πήραν μέρος σ' εκείνη την απεργία ζητώντας να δουλεύουν οκτώ ώρες την ημέρα κι όχι από το πρωί ως το βράδυ.
Στο Σικάγο έγιναν αιματηρές συγκρούσεις, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν πολλά άτομα. Τα γεγονότα έγιναν γνωστά και συγκλόνισαν όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Η οχτάωρη εργασία καθιερώθηκε εκείνη την ιστορική Πρωτομαγιά.
Σε ανάμνηση της αιματοβαμμένης Πρωτομαγιάς του 1886, η 1η Μαΐου είναι αργία - απεργία για τους εργαζόμενους.
Χιλιάδες εργάτες πήραν μέρος σ' εκείνη την απεργία ζητώντας να δουλεύουν οκτώ ώρες την ημέρα κι όχι από το πρωί ως το βράδυ.
Στο Σικάγο έγιναν αιματηρές συγκρούσεις, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν πολλά άτομα. Τα γεγονότα έγιναν γνωστά και συγκλόνισαν όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Η οχτάωρη εργασία καθιερώθηκε εκείνη την ιστορική Πρωτομαγιά.
Σε ανάμνηση της αιματοβαμμένης Πρωτομαγιάς του 1886, η 1η Μαΐου είναι αργία - απεργία για τους εργαζόμενους.
Ηλιάδου Χριστίνα,
Ιωαννίδου Ελένη,
Μουχτάρης Στέλιος (Γ΄ Τάξη)
Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
1η Μάη 1924: η πρώτη ματωμένη Πρωτομαγιά στην Ελλάδα.
Τα αιτήματα:
Οκτάωρη εργασία,
Καθιέρωση της Κυριακής ως αργίας,
Απαγόρευση της παιδικής εργασίας
1η Μάη 1936:
Τάσος Τούσης, ετών 25...
το χαμομηλάκι που με το αίμα του "έγραψε"
το χαμομηλάκι που με το αίμα του "έγραψε"
και "μελοποίησε" τον Επιτάφιο...
Γιέ μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου,
καρδούλα της καρδιάς μου,
πουλάκι της φτωχιάς αυλής,
ανθέ της ερημιάς μου,
πώς κλείσαν τα ματάκια σου
και δε θωρείς που κλαίω…
καρδούλα της καρδιάς μου,
πουλάκι της φτωχιάς αυλής,
ανθέ της ερημιάς μου,
πώς κλείσαν τα ματάκια σου
και δε θωρείς που κλαίω…
Η φωτογραφία αυτή από την εξέγερση της Θεσσαλονίκης ενέπνευσε το Γιάννη Ρίτσο να γράψει το θρήνο της μάνας στον Επιτάφιο.
Οι μελοποιημένοι αυτοί στίχοι από τον Μ. Θεοδωράκη μετέφεραν μέχρι τις μέρες μας τον πόνο της εργατικής εξέγερσης στη Θεσσαλονίκη του ‘36
ΜΑΗΣ
🌸 Ο Μάης, πέμπτος μήνας του χρόνου, είναι ο μήνας ο Καλομηνάς, ο Λούλουδος, ο Τριανταφυλλάς.
🌸 Τα λουλούδια ανθίζουν, στα δέντρα κρέμονται νόστιμοι καρποί κι όλη η φύση οργιάζει στα καταπράσινα λιβάδια.
🌸 Το έθιμο της Πρωτομαγιάς να στολίζουμε τις πόρτες των σπιτιών με στεφάνια λουλουδιών έρχεται από τα πολύ παλιά χρόνια και τότε συμβόλιζε την υποδοχή της δύναμης της φύσης στο σπιτικό.
🌸 Στα μέρη της Μικράς Ασίας σε κάθε στεφάνι έβαζαν, εκτός από λουλούδια, ένα σκόρδο για τη βασκανία, ένα αγκάθι για τον εχθρό κι ένα στάχυ για την καλή σοδειά.
🌸 Το μαγιάτικο στεφάνι στόλιζε τις πόρτες των σπιτιών ως του Αϊ - Γιαννιού του Θεριστή και τότε το καίγανε στις φωτιές του αγίου.
Στις 21 Μαΐου, την ημέρα της γιορτής των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στη Μακεδονία γιορτάζουν τα' Αναστενάρια.
ΜΑΗΣ
🌸 Ο Μάης, πέμπτος μήνας του χρόνου, είναι ο μήνας ο Καλομηνάς, ο Λούλουδος, ο Τριανταφυλλάς.
🌸 Τα λουλούδια ανθίζουν, στα δέντρα κρέμονται νόστιμοι καρποί κι όλη η φύση οργιάζει στα καταπράσινα λιβάδια.
🌸 Το έθιμο της Πρωτομαγιάς να στολίζουμε τις πόρτες των σπιτιών με στεφάνια λουλουδιών έρχεται από τα πολύ παλιά χρόνια και τότε συμβόλιζε την υποδοχή της δύναμης της φύσης στο σπιτικό.
🌸 Στα μέρη της Μικράς Ασίας σε κάθε στεφάνι έβαζαν, εκτός από λουλούδια, ένα σκόρδο για τη βασκανία, ένα αγκάθι για τον εχθρό κι ένα στάχυ για την καλή σοδειά.
🌸 Το μαγιάτικο στεφάνι στόλιζε τις πόρτες των σπιτιών ως του Αϊ - Γιαννιού του Θεριστή και τότε το καίγανε στις φωτιές του αγίου.
Στις 21 Μαΐου, την ημέρα της γιορτής των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στη Μακεδονία γιορτάζουν τα' Αναστενάρια.
--------
Ένα έθιμο, που έφεραν οι πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης και συνεχίζεται μέχρι σήμερα στο Λαγκαδά και στο χωριό των Σερρών Αγία Ελένη.Οι αναστενάρηδες πατούν πάνω στα κάρβουνα και ψιθυρίζουν "στάχτη να γίνει, στάχτη να γίνει…", για να διώξουν κάθε κακό.
Μέσα στις χαρές του Μαΐου έρχεται και η αποφράδα μέρα, στις 29 του μηνός, η πικρή μέρα της άλωσης της Κωνσταντινούπολης.
Όπως λέει ο θρύλος, ο παπάς που λειτουργούσε στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας, ακούγοντας τον καλπασμό των βαρβάρων και τις κραυγές των τρομαγμένων πιστών, πήρε το δισκοπότηρο με τα ιερά σκεύη της μεταλήψεως και βγήκε από το ιερό.
Εκείνη τη στιγμή, στρατιώτες μπήκαν στην εκκλησία και όρμησαν στον ιερέα, αλλά εκείνος, με σταθερό βήμα, χάθηκε μέσα από μια σχισμή του τοίχου που έκλεισε αμέσως πίσω του.
Μάλι Ντομένικο,
Σιδηρόπουλος Στράτος
Φωτιάδης Σωτήρης,
Σαββίδης Νίκος,
Φωτιάς Κώστας (Γ΄ Τάξη)
