Απαντήσεις στις πιο άβολες ερωτήσεις παιδιών!
Πολλές φορές, οι ερωτήσεις των παιδιών μας αφήνουν με το στόμα ανοιχτό και δεν ξέρουμε αν πρέπει να γελάσουμε ή να κλάψουμε. Αλλά για το παιδί είναι σημαντικό να πάρει μια απάντηση.
Γιατί τσακώνεστε;
Τα παιδιά νιώθουν υποσυνείδητα ένοχα, όταν τσακώνονται οι γονείς τους. Είναι σημαντικό για αυτά να καταλάβουν ότι δεν είναι δικό τους το φταίξιμο.
“Οι άνθρωποι τσακώνονται, γιατί δεν συμφωνούν ο ένας με τη γνώμη του άλλου. Και τα παιδιά και οι ενήλικες τσακώνονται. Αλλά πάντα τα βρίσκουμε μετά από λίγο, γιατί αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Και οι δυο μαζί αγαπάμε εσένα.”
Γιατί είναι αυτή η κυρία τόσο χοντρή;
Μη μαλώνετε το παιδί σας αν του τραβήξει την προσοχή μια ασυνήθιστη εμφάνιση σε έναν δημόσιο χώρο, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία μισαλλοδοξίας.
“Ο καθένας είναι διαφορετικός. Οι άνθρωποι μπορεί να είναι ψηλοί, κοντοί, αδύνατοι, χοντροί. Μερικές φορές, οι άνθρωποι φαίνονται διαφορετικοί, επειδή είναι άρρωστοι. Τονίζοντας τις διαφορές τους, μπορεί να τους πληγώσεις. Είναι καλύτερο να ρωτήσεις εμένα αργότερα, όταν θα είμαστε οι δυο μας, για να βεβαιωθούμε ότι δεν θα αναστατωθεί κανένας.”
Ποιον αγαπάς περισσότερο: εμένα ή την αδερφή μου;
Τα αδέρφια πάντα ανταγωνίζονται για την αγάπη των γονιών τους. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε το ένα από τα αδέρφια ως παράδειγμα για το άλλο ή να λέτε ότι αγαπάτε περισσότερο το ένα από τα αδέρφια, επειδή είναι καλύτερος μαθητής στο σχολείο.
“Είστε διαφορετικοί και η αγάπη μας για όλους σας εκφράζεται με διαφορετικούς τρόπους. Αλλά σας αγαπάμε όλους το ίδιο, όπως ακριβώς αγαπάτε και εσείς τη μαμά και το μπαμπά.”
Θα με πονέσει ο γιατρός;
Εξηγήστε στο παιδί σας ότι η θεραπεία είναι απαραίτητη και σε καμία περίπτωση μην το αποκαλέσετε δειλό ή κάνετε πλάκα με τον φόβο που νιώθει.
“Ο γιατρός δε θέλει να σε πονέσει. Η δουλειά του είναι να καταπολεμά τα μικρόβια και τα βακτήρια. Μπορεί να είναι λίγο δυσάρεστο, αλλά χωρίς αυτό δε θα γίνεις καλύτερα. Όταν ήμουν μικρή, ήμουν κι εγώ άρρωστη και έπρεπε να κάνω ένα εμβόλιο. Φοβόμουν, αλλά το αντιμετώπισα. Το ίδιο θα κάνεις και εσύ.”
Θα πεθάνω; Μήπως θα πεθάνεις εσύ;
Μην πείτε ψέματα στα παιδιά σας για τον θάνατο. Μπορούν να αντιμετωπίσουν την αλήθεια.
Γιατί με αφήνεις για να πας στη δουλειά;
Εξηγήστε τους ότι η δουλειά είναι κάτι που πρέπει να κάνετε. Δώστε έμφαση στη χαρά που νιώθετε όταν γυρίζετε πάλι σπίτι.
“Δε θέλω να σε αφήσω, αλλά πρέπει να φύγω και δε μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτό. Η δουλειά είναι πολύ σημαντική. Αλλά να θυμάσαι ότι θα γυρίσω το απόγευμα και θα νιώσουμε μεγάλη χαρά που θα δούμε ο ένας τον άλλον. Ας κάνουμε μια ανταλλαγή. Πάρε το βραχιόλι μου και εγώ θα πάρω το παιχνίδι σου. Έτσι, θα νιώθουμε ο ένας την παρουσία του άλλου.”
Γιατί επιτρέπεται να το κάνεις εσύ και όχι εγώ;
Μη φοβάστε να παραδεχτείτε ότι δεν είστε τέλειοι. Είναι σημαντικό για τα παιδιά να καταλάβουν ότι δεν χρειάζεται να αντιγράφουν τους γονείς τους.
“Ναι, καπνίζω και καμιά φορά κάθομαι στον υπολογιστή μέχρι αργά. Αλλά δε θέλω εσύ να επαναλάβεις τα λάθη μου. Είναι μια κακή συνήθεια που θέλω να κόψω, γιατί θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος.”
Και αν με φάει το τέρας κάτω από το κρεβάτι μου;
Δώστε σημασία στους φόβους των παιδιών σας και προσπαθήστε να μετατρέψετε τα κακά πράγματα σε καλά.
“Πες μου για το τέρας. Το ήξερες ότι τα τέρατα φοβούνται πολύ τα μαγικά ξόρκια; Έλα να φτιάξουμε ένα μαζί. Κοίτα, αυτό δεν είναι απλά ένα παλιό τηλεκοντρόλ. Βλέπεις αυτό το μυστικό κουμπί; Όταν το πατάς, το τέρας εξαφανίζεται. Κράτα το τηλεκοντρόλ δίπλα στο κρεβάτι σου.”
Κανόνες για να απαντάτε στις ερωτήσεις των παιδιών σας:
* Τα παιδιά δεν χρειάζεται να ξέρουν περισσότερα από όσα ρωτούν.
Τα παιδιά δε θέλουν να νιώθουν ότι τα αγνοούν, ότι τους λένε ψέματα ή ότι γελάνε με την αφέλειά τους.Δείτε παρακάτω 11 σωστές απαντήσεις σε μερικές από τις πιο δύσκολες
ή μπερδεμένες ερωτήσεις των παιδιών.
Από πού ήρθα;
Να είστε ειλικρινείς, αλλά όχι πολύ λεπτομερείς.
“Όταν οι άνθρωποι αγαπιούνται, φιλούν και αγκαλιάζουν ο ένας τον άλλον. Ο μπαμπάς δίνει στη μαμά τα κύτταρά του. Αυτά ενώνονται με τα κύτταρα της μαμάς και αρχίζει να αναπτύσσεται ένα μωρό μέσα στην κοιλιά της μαμάς. Το μωρό είναι πολύ μικρό και κολυμπάει σαν ψάρι μέσα στην κοιλιά της μαμάς. Μεγαλώνει συνέχεια και, όταν δεν υπάρχει πια άλλος χώρος, γεννιέται”. Σε μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να ειπωθεί το ίδιο, χρησιμοποιώντας τις λέξεις σπέρμα και ωάριο.
Γιατί είναι διαφορετικά τα αγόρια από τα κορίτσια εκεί κάτω;
Προσπαθήστε να τους απαντήσετε χωρίς αμηχανία και μην ξεχνάτε ότι το ενδιαφέρον τους για τα γεννητικά όργανα είναι φυσικό.
“Οι διαφορές υπάρχουν για να μπορούν να γεννιούνται τα παιδιά. Το αγόρι έχει ένα πέος και δύο όρχεις. Το κορίτσι έχει έναν κόλπο και μια μήτρα – ένα ειδικό σακί, με τη βοήθεια του οποίου μπορεί να γεννήσει ένα παιδί μια μέρα. Το αγόρι και το κορίτσι μεγαλώνουν, ερωτεύονται και θέλουν να κάνουν παιδιά.”
Θα παντρευτώ τη μαμά, όταν μεγαλώσω;
Σχεδόν όλα τα παιδιά κάνουν τέτοιες ερωτήσεις, όταν αρχίζουν να νιώθουν έλξη για το αντίθετο φύλο.
Από πού ήρθα;
Να είστε ειλικρινείς, αλλά όχι πολύ λεπτομερείς.
“Όταν οι άνθρωποι αγαπιούνται, φιλούν και αγκαλιάζουν ο ένας τον άλλον. Ο μπαμπάς δίνει στη μαμά τα κύτταρά του. Αυτά ενώνονται με τα κύτταρα της μαμάς και αρχίζει να αναπτύσσεται ένα μωρό μέσα στην κοιλιά της μαμάς. Το μωρό είναι πολύ μικρό και κολυμπάει σαν ψάρι μέσα στην κοιλιά της μαμάς. Μεγαλώνει συνέχεια και, όταν δεν υπάρχει πια άλλος χώρος, γεννιέται”. Σε μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να ειπωθεί το ίδιο, χρησιμοποιώντας τις λέξεις σπέρμα και ωάριο.
Γιατί είναι διαφορετικά τα αγόρια από τα κορίτσια εκεί κάτω;
Προσπαθήστε να τους απαντήσετε χωρίς αμηχανία και μην ξεχνάτε ότι το ενδιαφέρον τους για τα γεννητικά όργανα είναι φυσικό.
“Οι διαφορές υπάρχουν για να μπορούν να γεννιούνται τα παιδιά. Το αγόρι έχει ένα πέος και δύο όρχεις. Το κορίτσι έχει έναν κόλπο και μια μήτρα – ένα ειδικό σακί, με τη βοήθεια του οποίου μπορεί να γεννήσει ένα παιδί μια μέρα. Το αγόρι και το κορίτσι μεγαλώνουν, ερωτεύονται και θέλουν να κάνουν παιδιά.”
Θα παντρευτώ τη μαμά, όταν μεγαλώσω;
Πείτε ευγενικά ”όχι”.
“Ο καθένας έχει τον ρόλο του στην οικογένεια. Η αδερφή σου δεν μπορεί να γίνει μπαμπάς και ο μπαμπάς δεν μπορεί να γίνει γιαγιά. Δεν μπορείς να γίνεις ο άντρας της μαμάς. Όταν μεγαλώσεις, η μαμά σου θα είναι ήδη μεγάλη. Θα μπορείς ακόμη να την αγαπάς και να την φροντίζεις, αλλά θα πρέπει να παντρευτείς μια άλλη γυναίκα – νέα και όμορφη. Θα αγαπάτε ο ένας τον άλλον και θα κάνετε δικά σας παιδιά.”
“Ο καθένας έχει τον ρόλο του στην οικογένεια. Η αδερφή σου δεν μπορεί να γίνει μπαμπάς και ο μπαμπάς δεν μπορεί να γίνει γιαγιά. Δεν μπορείς να γίνεις ο άντρας της μαμάς. Όταν μεγαλώσεις, η μαμά σου θα είναι ήδη μεγάλη. Θα μπορείς ακόμη να την αγαπάς και να την φροντίζεις, αλλά θα πρέπει να παντρευτείς μια άλλη γυναίκα – νέα και όμορφη. Θα αγαπάτε ο ένας τον άλλον και θα κάνετε δικά σας παιδιά.”
Γιατί τσακώνεστε;
Τα παιδιά νιώθουν υποσυνείδητα ένοχα, όταν τσακώνονται οι γονείς τους. Είναι σημαντικό για αυτά να καταλάβουν ότι δεν είναι δικό τους το φταίξιμο.
“Οι άνθρωποι τσακώνονται, γιατί δεν συμφωνούν ο ένας με τη γνώμη του άλλου. Και τα παιδιά και οι ενήλικες τσακώνονται. Αλλά πάντα τα βρίσκουμε μετά από λίγο, γιατί αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Και οι δυο μαζί αγαπάμε εσένα.”
Γιατί είναι αυτή η κυρία τόσο χοντρή;
“Ο καθένας είναι διαφορετικός. Οι άνθρωποι μπορεί να είναι ψηλοί, κοντοί, αδύνατοι, χοντροί. Μερικές φορές, οι άνθρωποι φαίνονται διαφορετικοί, επειδή είναι άρρωστοι. Τονίζοντας τις διαφορές τους, μπορεί να τους πληγώσεις. Είναι καλύτερο να ρωτήσεις εμένα αργότερα, όταν θα είμαστε οι δυο μας, για να βεβαιωθούμε ότι δεν θα αναστατωθεί κανένας.”
Ποιον αγαπάς περισσότερο: εμένα ή την αδερφή μου;
Τα αδέρφια πάντα ανταγωνίζονται για την αγάπη των γονιών τους. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε το ένα από τα αδέρφια ως παράδειγμα για το άλλο ή να λέτε ότι αγαπάτε περισσότερο το ένα από τα αδέρφια, επειδή είναι καλύτερος μαθητής στο σχολείο.
“Είστε διαφορετικοί και η αγάπη μας για όλους σας εκφράζεται με διαφορετικούς τρόπους. Αλλά σας αγαπάμε όλους το ίδιο, όπως ακριβώς αγαπάτε και εσείς τη μαμά και το μπαμπά.”
Θα με πονέσει ο γιατρός;
“Ο γιατρός δε θέλει να σε πονέσει. Η δουλειά του είναι να καταπολεμά τα μικρόβια και τα βακτήρια. Μπορεί να είναι λίγο δυσάρεστο, αλλά χωρίς αυτό δε θα γίνεις καλύτερα. Όταν ήμουν μικρή, ήμουν κι εγώ άρρωστη και έπρεπε να κάνω ένα εμβόλιο. Φοβόμουν, αλλά το αντιμετώπισα. Το ίδιο θα κάνεις και εσύ.”
Θα πεθάνω; Μήπως θα πεθάνεις εσύ;
Μην πείτε ψέματα στα παιδιά σας για τον θάνατο. Μπορούν να αντιμετωπίσουν την αλήθεια.
“Οι άνθρωποι, τα ζώα, ακόμα και τα λουλούδια θα πεθάνουν μια μέρα. Είναι ο νόμος της φύσης. Σημαίνει, ότι υπάρχει χώρος στον κόσμο για όποιο παιδί γεννιέται. Θα πεθάνουμε μια μέρα, αλλά όχι σύντομα. Θα πεθάνω μια μέρα, όταν θα είμαι γιαγιά και εσύ θα είσαι μεγάλος, όπως εμείς τώρα. Θα έχεις τα δικά σου παιδιά. Θα μεγαλώσουν, θα μεγαλώσεις και εσύ και μια μέρα θα “φύγεις”. Αλλά θα έχεις ζήσει μια υπέροχη ζωή γεμάτη περιπέτειες και ανακαλύψεις.” (το χαμομηλάκι λέει: Ευκαιρία να μιλήσετε στα παιδιά σας για τη μέλλουσα ζωή, για την Πίστη που νικάει το φόβο του θανάτου)
Γιατί με αφήνεις για να πας στη δουλειά;
“Δε θέλω να σε αφήσω, αλλά πρέπει να φύγω και δε μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτό. Η δουλειά είναι πολύ σημαντική. Αλλά να θυμάσαι ότι θα γυρίσω το απόγευμα και θα νιώσουμε μεγάλη χαρά που θα δούμε ο ένας τον άλλον. Ας κάνουμε μια ανταλλαγή. Πάρε το βραχιόλι μου και εγώ θα πάρω το παιχνίδι σου. Έτσι, θα νιώθουμε ο ένας την παρουσία του άλλου.”
Γιατί επιτρέπεται να το κάνεις εσύ και όχι εγώ;
Μη φοβάστε να παραδεχτείτε ότι δεν είστε τέλειοι. Είναι σημαντικό για τα παιδιά να καταλάβουν ότι δεν χρειάζεται να αντιγράφουν τους γονείς τους.
“Ναι, καπνίζω και καμιά φορά κάθομαι στον υπολογιστή μέχρι αργά. Αλλά δε θέλω εσύ να επαναλάβεις τα λάθη μου. Είναι μια κακή συνήθεια που θέλω να κόψω, γιατί θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος.”
Και αν με φάει το τέρας κάτω από το κρεβάτι μου;
“Πες μου για το τέρας. Το ήξερες ότι τα τέρατα φοβούνται πολύ τα μαγικά ξόρκια; Έλα να φτιάξουμε ένα μαζί. Κοίτα, αυτό δεν είναι απλά ένα παλιό τηλεκοντρόλ. Βλέπεις αυτό το μυστικό κουμπί; Όταν το πατάς, το τέρας εξαφανίζεται. Κράτα το τηλεκοντρόλ δίπλα στο κρεβάτι σου.”
Κανόνες για να απαντάτε στις ερωτήσεις των παιδιών σας:
* Τα παιδιά δεν χρειάζεται να ξέρουν περισσότερα από όσα ρωτούν.
* Δώστε απλές απαντήσεις.
* Μην τους λέτε ψέματα.
* Αν δεν ξέρετε την απάντηση σε μια ερώτηση, πείτε το στα παιδιά σας. Αυτή η προσέγγιση θα ενισχύσει το κύρος σας.
* Ποτέ μην τους μιλάτε με συγκαταβατικό τρόπο και δασκαλίστικο τόνο.
* Ποτέ μην τους κοροϊδέψετε.
* Αντιμετωπίστε με σοβαρότητα τις απορίες τους.
* Εξετάστε το κίνητρό τους για την ερώτηση. Μερικές φορές, η ερώτηση του παιδιού σας μπορεί να είναι μια ασυνείδητη έκκληση για βοήθεια ή ένας κρυμμένος φόβος.
via
via
