Mία ολόκληρη γενιά ηλιθίων;

Άρθρο ενός 14χρονου (;), που όλοι πρέπει να διαβάσουν

Όσο και αν είναι επώδυνο για μένα, δυστυχώς ανήκω σε αυτήν τη γενιά. 

Αναφέρομαι βεβαίως, βεβαίως στη γενιά ανθρώπων που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα την περίοδο από 1998 και πάνω. 

Μια γενιά που μεγάλωσε με σύντροφο την τεχνολογία. 

Μία γενιά που πήρε τελείως διαφορετικό δρόμο από την προηγούμενη, μια πορεία που ίσως δεν είναι αναστρέψιμη. 

Τι συμβαίνει λοιπόν με αυτή τη νέα γενιά;

Ποιος ή τι ευθύνεται τελικά για αυτήν την κατάληξη;

Ευθύνεται η υπερβολική «δόση» τεχνολογίας που έχουν λάβει τα σημερινά παιδιά, χωρίς να γνωρίζουν πως να την χειρίζονται και να την αξιοποιούν ώστε να αποκομίσουν τα οφέλη της; 

Ή μήπως ευθύνεται η στάση και η διαπαιδαγώγηση των γονέων προς τα παιδιά; 

Γιατί σίγουρα δεν φταίει μόνο το διαδίκτυο και το Facebook για αυτήν τη κατάσταση που επικρατεί σήμερα. Γιατί πραγματικά είναι τρομακτική… 

Ας αρχίσουμε λοιπόν…

Τα παιδιά της νέας γενιάς κρίνουν και κρίνονται με βάση την εξωτερική εμφάνιση και ΜΟΝΟ. Έχουν δώσει τεράστια βαρύτητα στο πως φαίνονται και στο πως δείχνουν, όχι στο πως πραγματικά είναι! 

Δεν ενδιαφέρονται για την καλλιέργεια του ψυχικού τους κόσμου, της κριτικής τους σκέψης και της δημιουργικότητας τους και δεν δέχονται εύκολα το διαφορετικό. Δεν βάζουν στόχους, δεν έχουν όνειρα και οράματα για τη ζωή τους.

Αντιθέτως, επιζητούν μόνο την κοινωνική αποδοχή, συμμερίζοντας τις απόψεις και ακολουθώντας τα στερεότυπα της μάζας. Ασχέτως αν αυτές τους εκφράζουν ή όχι! 

Πάρτε για παράδειγμα … Βλέπεις όλα τα σημερινά παιδιά σαν «μαζικοποιημένα zombie» να ακολουθούν την κάθε ανόητη και ανούσια μόδα (ξέρουν τι κάνουν αυτοί που τις πλασάρουν), προσπαθώντας να το παίξουν κάποιοι που στα αλήθεια δεν είναι! Δεν το φιλτράρουν από τον εγκέφαλο τους και δεν σκέφτονται, αν πράγματι αυτή η μόδα αποτελεί ένα μέσο έκφρασης για αυτούς. 

Την ακολουθούν επειδή το ίδιο πράττει και η μάζα, και έτσι γνωρίζουν ότι θα λάβουν κοινωνική αποδοχή από τους πολλούς. Κάτι τέτοιο φυσικά αποτελεί μεγάλη αδυναμία και σοβαρό πλήγμα για την προσωπικότητας τους, σε μια ηλικία όπου μπαίνουν οι βάσεις για την διαμόρφωση της.

(εύκολη επιρροή = μια κυβέρνηση αθλίων με πολίτες πρόβατα και έχω και χίλια αλλα παραδείγματα). 

Όχι πως τώρα δεν είμαστε πρόβατα, αλλά αυτό δεν αφορά το παρόν θέμα. 

Για όσους θέλουν να πάρουν μία γεύση από αυτήν την κατάσταση, απλά επισκεφτείτε τον δημοφιλή ιστόχωρο κοινωνικής δικτύωσης, Facebook. 

Γιατί ΔΕΝ νοείται σημερινό παιδί χωρίς να κατέχει λογαριασμό στο Facebook. Ποζεριά, Καγκουριά, check – in όπου στο γ@μημένο κόσμο βρίσκονται, με την μόνη τους αγωνία να είναι για τον αριθμό των likes που θα λάβουν. 

Δεν προβληματίζονται για τίποτα στη ζωή τους, και η διανοητική τους κατάσταση έχει φτάσει να είναι ισάξια ενός κούτσουρου.

«Η τεχνολογία ξεπέρασε την ανθρώπινη αλληλεπίδραση»* όπως είπε και ο Αϊνστάιν. Τα σημερινά παιδιά δεν μπορούν να συναισθανθούν αληθινά,αφού η ανθρωπιά τους έχει χαθεί. Δυστυχώς η μέρα που ανέφερε ο Αϊνστάιν έχει φτάσει: «Ο κόσμος θα έχει μία γενιά από ηλίθιους»*

Ίσως οι σκέψεις μου για την «ευλογημένη» αυτή γενιά σας φαίνονται σκληρές και απαισιόδοξες. 

Προσπαθώ απλά να είμαι ρεαλιστής. Μην ξεχνάτε πως εγώ τα ζω καθημερινά. Αλλά όποιο και αν είναι το πρόβλημα μπορούμε να το αλλάξουμε όλοι μαζί, γιατί ποτέ δεν είναι αργά. 

Καλώ και τα ίδια τα παιδιά, που έχουν λίγο μυαλό, να σκεφτούν και προβληματιστούν για όλη αυτή τη κατάσταση. 

Μπορεί τώρα να εκφράζω τα παράπονα μου κατ’ αυτόν το τρόπο, αλλά θα προσπαθήσω όπως μπορώ να βοηθήσω και να αφυπνίσω τους συνομήλικους μου (τους φίλους μου τουλάχιστον). 

Το ίδιο να πράξετε και εσείς!

Υ.Γ. Δεν αναφέρομαι σε όλα τα παιδιά της γενιάς, γιατί γνωρίζω ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις. Αναφέρομαι στη μάζα, δηλαδή στους πιο πολλούς. Και ούτε εγώ το παίζω πιο έξυπνος από αυτούς.Ίσως να είμαι λίγο πιο αφυπνισμένος!

Υ.Γ.2 Δεν είμαι ΚΑΤΑ του Facebook. Και εγώ ο ίδιος κατέχω λογαριασμό, αλίμονο. Είμαι κατά όλης αυτής της κατάστασης που επικρατεί εκεί.

Φοβάμαι τη μέρα που η τεχνολογία θα ξεπεράσει την ανθρώπινη επαφή… Ο κόσμος θα αποκτήσει μια ολόκληρη γενιά ηλιθίων…

Αϊνστάιν (;)

📲📲📲

netakias

* Θα αποδεχθούμε ότι το παραπάνω απόσπασμα εκφράζει ένα φόβο, αλλά δεν υπάρχει καμία απόδειξη, ότι το είπε ο Albert Einstein.

Η απόδοση πλαστών αποφθεγμάτων σε γνωστούς και σεβαστούς ανθρώπους είναι ένα φαινόμενο που δεν θα σταματήσει ποτέ, επειδή τα ονόματά τους, δίνουν κύρος στο απόφθεγμα και οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν ότι τους είναι αρεστό. 

Έτσι, ο Albert Einstein είναι ο αγαπημένος, πολλών πλαστών αποφθεγμάτων, λόγω της μεγάλης του αναγνωρισιμότητας.

περισσότερα εδώ: HOAX

Η βία κατά των κοριτσιών «είναι αποδεκτή καθώς θεωρείται δεδομένη λόγω φύλου»

Κορίτσια που εξαναγκάζονται να έχουν ερωτικές συνευρέσεις με αντάλλαγμα σχολικά βιβλία, ανήλικες που υποχρεώνονται να παντρευτούν. 

Η βία εις βάρος των κοριτσιών θεωρείται κάτι δεδομένο για αυτά, αποκαλύπτει μελέτη που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.

Η μελέτη που εκπόνησε η φιλανθρωπική οργάνωση για τα παιδιά με έδρα τη Βρετανία Plan International βασίστηκε σε συνεντεύξεις 301 εφήβων κοριτσιών και αγοριών στην Κολομβία, την Ουγκάντα και την Ισπανία σχετικά με τους ρόλους των δύο φύλων και τα στερεότυπα.

"Οι τρομακτικές μαρτυρίες των κοριτσιών αποκαλύπτουν ότι σχεδόν η κάθε εμπειρία τους -είτε στο σπίτι, είτε στο σχολείο, είτε στα δημόσια μέσα μεταφοράς ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης- τους υπενθυμίζει ότι είναι κατώτερα των αγοριών", λέει η Αν-Μπριγκίτε Άλμπρεκτσεν, η επικεφαλής της Plan International.

"Η βία, συγκεκριμένα, κρίνεται ως τόσο φυσιολογική ώστε κάποια κορίτσια να τη θεωρούν συνοδευτικό του φύλου τους", αναφέρει σε ανακοίνωσή της.

Ένα τρίτο όλων των γυναικών υφίστανται σωματική ή σεξουαλική βία κάποια στιγμή στη ζωή τους. 

Εκτιμάται ότι μια στις πέντε θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού, αναφέρουν τα Ηνωμένα Έθνη, ενώ τα υψηλά ποσοστά γυναικοκτονιών και ενδοοικογενειακής βίας μαστίζουν πολλές χώρες.

Η μελέτη της Plan International διαπίστωσε ότι οι διακρίσεις με βάση το φύλο ξεκινούν από το σπίτι, όπου οι προσδοκίες για τη συμπεριφορά των κοριτσιών ενισχύονται από τους γονείς τους, τους αδελφούς τους και τον ευρύτερο οικογενειακό κύκλο.

Τα κορίτσια είναι υπεύθυνα για τις περισσότερες οικιακές εργασίες και για την φροντίδα, ενώ η βία, περιλαμβανομένης της σεξουαλικής βίας, παραβλέπεται.

H μελέτη αποδίδει την ανισότητα των φύλων σε παραδοσιακές απόψεις μισογυνισμού, σύμφωνα με τις οποίες τα κορίτσια είναι κατώτερα και λιγότερο ικανά από τα αγόρια και στις τρεις χώρες όπου πραγματοποιήθηκε η έρευνα.

"Αυτή η βαθιά ριζωμένη προκατάληψη που θέλει τις γυναίκες και τα κορίτσια να θεωρούνται κατώτερα είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για τον τερματισμό της ανισότητας", αναφέρει η έκθεση.

"Το κλειδί της ισότητας είναι να αντικρούσουμε την ευρεία αντίληψη ότι τα κορίτσια αξίζουν λιγότερο από τα αγόρια", αναφέρεται.

Πολύ συχνά τα κορίτσια έχουν ελάχιστο ή καθόλου λόγο στο πότε και με ποιον θα παντρευτούν ή στο αν θα πάνε στο σχολείο. 

Τα σώματά τους και η σεξουαλικότητά τους τυγχάνουν μεταχείρισης "προϊόντων προς ανταλλαγή", όπως επισημαίνεται στη μελέτη.

Στην Ουγκάντα η ανέχεια μπορεί να οδηγήσει τα κορίτσια στο σεξ με μεγαλύτερα αγόρια και αντάλλαγμα βασικά είδη καθημερινής χρήσης -από προϊόντα προσωπικής υγιεινής ως τα δίδακτρα του σχολείου, ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν την παρακολούθηση-επισημαίνεται στην έκθεση.

Ωστόσο, η ίδια διαπιστώνει ότι στην Ουγκάντα και την Κολομβία τα κορίτσια δεν θεωρούν πλέον τους εαυτούς τους αποκλειστικά υπεύθυνους για την προώθηση της ισότητας των φύλων.

Όλο και συχνότερα αναζητούν "συμμάχους", όπως αρχηγούς της κοινότητας, δημάρχους, δασκάλους και αγόρια για να αλλάξουν τις κοινωνικές νόρμες.

"Αυτή είναι μια σαφής αλλαγή σε σχέση με αποδείξεις που συλλέχθηκαν σε προηγούμενη έρευνα όταν είχε θεωρηθεί ότι η αλλαγή ήταν κατά πολύ ευθύνη των κοριτσιών και των μητέρων τους".

huffingtonpost

(Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ-Thomson Reuters Foundation)

από την αγαπημένη ideopigi

Karakocan: Σ' αυτή την πόλη οι φτωχοί δεν πεινούν ποτέ

Εστιατόρια σε μια μικρή πόλη της Ανατολίας προσφέρουν δωρεάν γεύματα σ’ όσους το έχουν ανάγκη, μια παράδοση που συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες.
Κάτω από τον υπέροχο Σαββατιάτικο ήλιο ενός Αυγουστιάτικου απογεύματος, ένα εστιατόριο σε μια μικρή τουρκική πόλη της Ανατολίας καλωσορίζει μερικούς τους “εξαιρετικούς” πελάτες του.
Είναι μόνο ένα από τα πολλά φαγάδικα της πόλης, που εκείνοι που το έχουν ανάγκη μπορούν να τρώνε δωρεάν. Αυτή η καλά διατηρημένη παράδοση έχει μεταφερθεί από γενιά σε γενιά εδώ και δεκαετίες.
Είναι το Karakocan, μια επαρχιακή πόλη που έχει προσελκύσει την παγκόσμια προσοχή τα τελευταία χρόνια, για την παράδοσή του να προσφέρει δωρεάν φαγητό σ όσους έχουν ανάγκη. Για τους ντόπιους, το έθιμο είναι απλά ένας τρόπος να εκπληρώσουν την κοινωνική τους ευθύνη βοηθώντας τους λιγότερο τυχερούς της ζωής.

Ο 55άχρονος Mehmet Ozturk, ιδιοκτήτης και υπεύθυνος ενός από τα πιο δημοφιλή εστιατόρια του Karakocan, του Merkez, εδώ και σχεδόν 35 χρόνια, λέει ότι κρατάει πάντα τουλάχιστον τρία τραπέζια για όσους το έχουν ανάγκη, ακόμη και κατά τις ώρες αιχμής ή όταν το φαγητό του είναι περιορισμένο. 
Σύμφωνα με τον Ozturk, “οι φτωχοί είναι πάντα ευπρόσδεκτοι”. Σε οποιαδήποτε δεδομένη ημέρα, ο Ozturk λέει ότι τουλάχιστον 15 άτομα έρχονται στο εστιατόριο του για να λάβουν ένα δωρεάν γεύμα. Σύμφωνα με τους κατοίκους, περίπου 100 άνθρωποι τρώνε δωρεάν κάθε μέρα σε ολόκληρη την πόλη, η οποία φιλοξενεί περίπου 28.000 άτομα σύμφωνα με την τελευταία απογραφή.

Ο Galip είναι ένα από τα γνωστά πρόσωπα στο εστιατόριο, που τρώει καθημερινά τα τελευταία 10 χρόνια. “Ήταν εδώ για πρωινό, πιθανότατα θα έρθει και για δείπνο,” λέει ένας νεαρός σερβιτόρος.

Πάσχοντας από μια ψυχική ασθένεια, ο Galip δεν μοιράζεται πολλά.

“Το Merkez είναι το αγαπημένο μου μέρος στην πόλη, επειδή το φαγητό είναι υπέροχο”, λέει.

Τα εστιατόρια προσφέρουν στον Galip, όπως και σε άλλους, πολλές επιλογές από το μενού τους, συμπεριλαμβανομένων και κεμπάπ, κοτόπουλο, σούπα, ρύζι και σαλάτες.

Ο Ozturk λέει: “Η παράδοση υπήρχε από πολύ παλιά, ίσως και πριν από 70 χρόνια. Για μας φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό να κάνουμε κάτι που το μάθαμε από τους προγόνους μας”.

Σύμφωνα με τους κατοίκους, η παράδοση ξεκίνησε αρχικά τη δεκαετία του 1940 από το εστιατόριο Merkez, ένα από τα πρώτα εστιατόρια στην πόλη, όταν οι πρώην ιδιοκτήτες του άρχισαν να προσφέρουν καθημερινά δωρεάν γεύματα σε όσους είχαν ανάγκη. Η πρακτική αυτή υιοθετήθηκε άμεσα κι από άλλα εστιατόρια στην περιοχή.

“Θυμάμαι τον Hacı Huseyin, τον πρώην ιδιοκτήτη του εστιατορίου, νεαρό ακόμη. Έψαχνε στους δρόμους για άπορους ανθρώπους και τους έφερνε στο εστιατόριο μερικές φορές τρεις, μερικές φορές πέντε φορές την ημέρα “, λέει ο Ozturk.

Το 1982, οι μεγαλύτεροι αδερφοί του Ozturk επέστρεψαν από τη Γερμανία όπου εργάζονταν και πρόκοψαν. Αγόρασαν το εστιατόριο από τον πρώην ιδιοκτήτη για να ξεκινήσουν μια οικογενειακή επιχείρηση. Ο Ozturk έμεινε τελικά ο μοναδικός ιδιοκτήτης του εστιατορίου.

‘Altı boluk’

Υπάρχουν περίπου πέντε μεγάλα εστιατόρια στο γραφικό αλλά εκπληκτικά ζωντανό κέντρο της πόλης, κι ο καθένας τιμά αυτή την φιλανθρωπική παράδοση. 

Τα άτομα που σιτίζονται δωρεάν τείνουν να είναι τακτικά, γνωστά πρόσωπα που επισκέπτονται το εστιατόριο και τρώνε τουλάχιστον δύο γεύματα την ημέρα.

Ο Ozturk λέει ότι ένα ποσοστό των τακτικών επισκεπτών πάσχει από αναπηρίες, κυρίως ψυχικές. Αλλά για τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου, που φιλοξενεί νέα πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που επισκέπτονται την πόλη από τα γειτονικά χωριά, είναι το ευχάριστο μέρος της όλης εμπειρίας.

Τα εστιατόρια του Karakocan έχουν εφεύρει ακόμη και ένα ειδικό όνομα για τους “προστατευόμενους” που τρώνε δωρεάν έτσι ώστε να αποφεύγουν τη χρήση της λέξης “φτωχοί”. 

Οποιοσδήποτε πελάτης δηλώσει ότι ανήκει στο altı boluk , μπορεί να σηκωθεί και να φύγει από το εστιατόριο χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις κι έλεγχο.

Σύμφωνα με τους κατοίκους, το όνομα alti boluk έχει μια οθωμανική ρίζα, αναφερόμενη στο Kapıkulu Suvarileri (επίσης γνωστό ως τα έξι τμήματα), που ήταν το ιππικό του σουλτάνου στους οποίους δεν τους επιτρεπόταν να έχουν οικογένειες, να διευθύνουν επιχειρήσεις ή να δημιουργούν συναισθηματικούς δεσμούς με κανέναν άλλο εκτός από τον ίδιο τον Σουλτάνο.

Η γενναιοδωρία όμως των εστιατορίων δεν σταματάει εκεί, καθώς συχνά προσφέρουν δωρεάν φαγητά σε γιορτές κι εκδηλώσεις για όλη την πόλη.

Ευλογία

Ο Hasan Gulbasan, του οποίου η οικογένεια έχει βαθιές ρίζες στην πόλη που χρονολογείται από πολλές γενιές, ξεκίνησε να...