Την κόρη μου τη λέω μαζώχτρα. Μαζεύει τα πάντα.
Και όχι μόνο παιχνίδια. Μπαλάκια, αυτοκόλλητα, μπλοκάκια, μολύβια, γόμες, μικροσκοπικές φιγούρες, τάπες, πράγματα που βρίσκονται παντού στο δωμάτιό της, γιατί έτσι θέλει, όπως λέει, να τα βλέπει.
Ομολογώ πως κι εγώ δεν ήμουν καλύτερη. Και δεν ξέρω εάν είμαι καλύτερη και τώρα αφού κι εγώ αγαπώ τις συλλογές.
Για τα παιδιά όμως η απόκτηση συλλογών είναι κάτι τόσο φυσιολογικό και ξεκινά ήδη από την ηλικία των 2 ετών, όταν συνειδητοποιούν την έννοια του «αυτό είναι δικό μου».
Και δεν είναι μόνο το ότι μια συλλογή, μικρή ή μεγάλη, φτηνή ή πολύτιμη, μπορεί να τους χαρίσει ώρες ψυχαγωγίας αλλά και πολλές δεξιότητες και ικανότητες:
1. Μαθαίνουν να κατηγοριοποιούν και να ομαδοποιούν αντικείμενα, μια διαδικασία σημαντική για την κατάκτηση των μαθηματικών και την κατανόηση του επιστημονικού τρόπου σκέψης αργότερα.
2. Εντοπίζουν τις διαφορές στα αντικείμενα βάσει ενός κανόνα, κάτι που θα τα βοηθήσει στην ανάγνωση, στην αναγνώριση των διαφορών μεταξύ των λέξεων και στην ορθογραφία.
3. Κατανοούν τη διάσταση της κοινωνικής ζωής και της προσωπικής ανάπτυξης μέσω της ομάδας, αφού ένα αντικείμενο μπορεί να έχει τη θέση του στη συλλογή ασχέτως εάν είναι άσχημο, παλιό ή βρώμικο. Αρκεί να μοιράζεται τη βασική ιδιότητα της ομάδας.
4. Εξασκούνται στο να περιμένουν μέχρι την ικανοποίηση της επιθυμίας τους,καθώς έτσι ακριβώς συμβαίνει και με την ολοκλήρωση της συλλογής τους, όταν και νιώθουν το αίσθημα της πληρότητας.
Μην ανησυχείς, λοιπόν, εάν το παιδί σου μαζεύει τα πάντα.
Σκέψου πόσα οφέλη έχει να αποκομίσει από αυτή τη συνήθεια.
Το Χαμομηλάκι
