Σελίδες

Sunday, 13 May 2018

"Παιδαγωγός" για... κλωνοποίηση!
Teacher pulling chair away as child sits down

Σπρώχνει κοριτσάκι και τραβά την καρέκλα του για να πέσει κάτω
Ένα σοκαριστικό βίντεο που δείχνει μία δασκάλα σε παιδικό σταθμό στην Κίνα να σπρώχνει ένα κοριτσάκι και στη συνέχεια να τραβάει την καρέκλα του με αποτέλεσμα όταν εκείνο πάει να καθίσει να βρεθεί στο πάτωμα κάνει τον γύρο του διαδικτύου.
Η δασκάλα προσπαθούσε να τιμωρήσει την «κακή» μαθήτρια, επειδή μιλούσε με ένα άλλο κοριτσάκι και δεν γυρνούσε στην θέση που της είχε πει, σύμφωνα με την Daily Mail.

Στην συνέχεια καθώς η μικρή πήγαινε να καθίσει στην θέση της η δασκάλα της τράβηξε την καρέκλα μπροστά στα μάτια των άλλων παιδιών.
Η μικρή έπεσε κάτω και στη συνέχεια σηκώθηκε. Αργότερα, η δασκάλα πέταξε την πλαστική καρέκλα στην άλλη μεριά του τραπεζιού.
Οι χρήστες του διαδικτύου στην Κίνα, στην πλειοψηφία τους γονείς, δήλωσαν σοκαρισμένοι από την απότομη και σκληρή συμπεριφορά της δασκάλας.
Δείτε το βίντεο

https://www.youtube.com/watch?v=WXyJ4DDGhb4

James Harrison: Έσωσε 2,4 εκατομμύρια μωρά...
"The Man with the Golden Hand"

... δίνοντας αίμα κάθε εβδομάδα για 60 χρόνια
Έσωσε 2,4 εκατ. μωρά δίνοντας αίμα κάθε εβδομάδα για 60 χρόνια
Η συγκλονιστική ιστορία του Αυστραλού Τζέιμς Χάρισον, του "άνδρα με το χρυσό χέρι" όπως είναι γνωστός, του οποίου το αίμα χρησιμοποιείται για την παρασκευή εμβολίων

Γνωστός ως "ο άνδρας με το χρυσό χέρι", ο Τζέιμς Χάρισον εκτιμάται ότι έσωσε τη ζωή 2,4 εκατ. μωρών δίνοντας αίμα σχεδόν κάθε εβδομάδα για 60 χρόνια. 
Ο 81χρονος Αυστραλός έδωσε αίμα περισσότερες από 1.100 φορές, ξεκινώντας από όταν ήταν 21 ετών.
Το αίμα του, που έχει αντισώματα που θεωρούνται μοναδικά χρησιμοποιείται για να παρασκευαστεί εμβόλιο που καταπολεμά νόσο, κατά την οποία το αίμα των εγκύων επιτίθεται στα αγέννητα μωρά τους. 
Ο Χάρισον έδωσε για τελευταία φορά αίμα την Παρασκευή, καθώς έφτασε το ανώτατο ηλικιακό όριο για τη διαδικασία και ο Ερυθρός Σταυρός ανακοίνωσε ότι η προσφορά του όλα αυτά τα χρόνια έσωσε τη ζωή περισσότερων από 2,4 εκατ. μωρών στην Αυστραλία.

"Είναι κάτι που μπορώ να κάνω. Ένα από τα ταλέντα μου, ίσως το μοναδικό μου, είναι ότι μπορώ να είμαι δωρητής αίματος" είπε ο Χάρισον, ο οποίος το 1999 έλαβε την ανώτατη τιμητική διάκριση της Αυστραλίας (Order of Australia).

Σε συνέντευξή του στο 9News της πατρίδας του, επεσήμανε: 
"Έχω σώσει πολλές ζωές και έφερα στον κόσμο πολλά παιδιά. Αυτό με κάνει να αισθάνομαι καλά. Νομίζω ότι έχω αυξήσει κατά αρκετά εκατομμύρια τον πληθυσμό".

Πώς ο Χάρισον έκανε τη διαφορά
Ο Χάρισον ανακάλυψε ότι το αίμα του έχει μοναδικές ιδιότητες μετά από επέμβαση αφαίρεσης πνεύμονα, που έκανε σε ηλικία 14 ετών. Τότε οι γιατροί διαπίστωσαν ότι περιείχε αντισώματα, τα οποία μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη παρασκευή εμβολίων "Anti-D". Έτσι άρχισε να δίνει αίμα κάθε εβδομάδα.

Οι γιατροί δεν έχουν εξακριβώσει για ποιο λόγο ο Χάρισον έχει αυτόν τον σπάνιο τύπο αίματος αλλά εκτιμούν ότι οφείλεται στις μεταγγίσεις που χρειάστηκε να κάνει μετά την προαναφερθείσα επέμβαση. 
Είναι ένας από τους περίπου 50 ανθρώπους στην Αυστραλία που είναι γνωστό ότι έχουν τα ιδιαίτερα αυτά αντισώματα, σύμφωνα με τις αρχές.

Γιορτή της Μητέρας: «Να, τα Δικά Μου Ασημικά!»

Μια φορά (και σε καιρό αληθινό) ήταν μια μανούλα που είχε τέσσερα παιδάκια. 
Το μεγαλύτερο ήταν έξι χρονών και το μικρότερο ίσα που μπουσούλαγε. 
Μόλις είχε μετακομίσει η οικογένεια στο δικό της σπιτάκι. Είχαν βάλει μέσα τα απαραίτητα και πολλά ακόμα έλειπαν για να το τελειώσουν. Σιγά-σιγά, όλα θα γίνουν, σκεφτόταν και μια χαρά μεγάλωναν τα βλασταράκια της.

Ένα απόγευμα χτυπάει το κουδούνι. 
Μια γειτόνισσα ήρθε για επίσκεψη.
Η πόρτα άνοιξε χαρούμενα και η άγνωστη κάθισε στο σαλόνι.
Άρχισε να μελετάει τους χώρους αδιάκριτα και μετά τα τυπικά, για καλή εγκατάσταση και τα παρόμοια, έκανε το μεγάλο λάθος.
— «Βλέπω ότι ακόμα δεν έχετε επιπλώσει το σπίτι», είπε με το θράσος που δίνει η αίσθηση της "ανωτερότητας".
— Όλα θα γίνουν, απάντησε η μανούλα, προσπαθώντας να φανεί ευγενική.
— Εδώ, αυτή η γωνιά είναι ό,τι πρέπει για να βάλεις μια βιτρίνα για τα ασημικά σου, συνέχισε η άλλη.
— Ααα, τα ασημικά μου!! Δεν το είχα σκεφτεί. Μισό λεπτάκι παρακαλώ. Είπε η μανούλα και άνοιξε την πόρτα που οδηγούσε στα υπνοδωμάτια.
— Παιδιά, ελάτε λίγο που σας θέλω...

Σε ένα λεπτάκι τα παιδάκια παρουσιάστηκαν. 
Πρώτα τα μεγαλύτερα μέσα στις μπογιές ζωγραφικής και αμέσως μετά ο τρίτος μπόμπιρας κουβαλώντας και σέρνοντας σχεδόν το μικρό αδερφάκι του.
Αυτό που είδε η γειτόνισσα δεν πρόκειται να το ξεχάσει. 
Και αυτά που άκουσε ίσως να της έδωσαν ένα καλό μάθημα.
Ο πιτσιρίκος που έσερνε το μικρό, είχε πασαλειφτεί ολόκληρος σχεδόν με μερέντα στα χεράκια και το πρόσωπο και το μωράκι, μέσα στη μερέντα και αυτό γλυφόταν με ευχαρίστηση.

— Ααα!! έκανε η ξένη, λερώθηκαν!!
— Να, τα δικά μου ασημικά! Είπε με καμάρι η μάνα.

Η γειτόνισσα, όπως έμαθα, δεν επισκέφτηκε άλλη φορά τη μανούλα, που δεν είχε ασημικά για να βάλει σε έπιπλο, αλλά ασημικά και μαλάματα της καρδιάς της, πασαλειμμένα με μερέντα και χρώματα ζωγραφικής.

Το Χαμομηλάκι