17 χρονών κορίτσι, παράτησε το τζάκι των Παλαιολόγων, απ' όπου καταγόταν η οικογένεια της, και άρχισε τη δράση της. Γεννήθηκε το 1522 και έζησε μέχρι το 1589. Στην τουρκοκρατούμενη Αθήνα, τότε που δεν είχε αγώνες και επαναστάσεις και ηρωισμούς (μόλις 69 χρόνια μετά την Άλωση).
Και αυτή, ένα κορίτσι, αποφασίζει να δώσει τον δικό της αγώνα για να κάνει τον πόνο μαλακότερο, την σκλαβιά ελαφρότερη. Ήταν η Αρχοντοπούλα των Αθηνών. Με τη μεγάλη περιουσία που έμεινε στη διαχείρισή της μετά το θάνατο των γονιών της, χτίζει στην καρδιά της Αθήνας, – γύρω στο 1571 – τον Παρθενώνα της και σ’ αυτόν αφιερώνει την περιουσία της.
Μαζεύει ορφανά κορίτσια, κακοποιημένες γυναίκες, αγοράζει σκλάβες και τις ελευθερώνει. Φυγαδεύει από τα χαρέμια κορίτσια και τις δίνει την ελευθερία τους.
Θεωρεί χρέος πρώτα η γυναίκα να μάθει γράμματα, γιατί αυτή ανατρέφει τα παιδιά.
Το πρώτο σχολείο θηλέων στη νεώτερη ιστορία της Ελλάδος και της Ευρώπης και του Κόσμου όλου, άνοιξε στο σπίτι της Κυράς.
Σιγά-σιγά ξεφύτρωσαν κοντά στον Παρθενώνα γηροκομείο, νοσοκομείο, ξενώνας για να φιλοξενούνται οι περαστικοί, ορφανοτροφείο. Η ίδια είχε καθημερινή προσωπική φροντίδα στους γέρους, τους αρρώστους και τα ορφανά.
Για την Αρχοντοπούλα δεν υπήρχαν πρόσφυγες και μετανάστριες, ελληνίδες και τουρκάλες, ξένοι και δικοί μας. Όποιος είχε ανάγκη, στην Αρχοντοπούλα έβρισκε στήριξη.
Αγνοώντας τους ψιθυρισμούς και τις κοινωνικές επικρίσεις των Αθηναίων, το σπίτι της Κυράς αγκάλιαζε στη θαλπωρή, πολλές παραστρατημένες έγκυες γυναίκες, τις συντηρούσε μέχρι τη γέννα και ύστερα στο ορφανοτροφείο.
Και σκεφτείτε ότι τότε η παραστρατημένη γυναίκα, ήταν ο αποδιοπομπαίος τράγος, η ντροπή της κοινωνίας.
Ο ανθρώπινος πόνος τη συγκλονίζει, αγοράζει παρθένες απ’ τα σκλαβοπάζαρα, βοηθάει αιχμαλώτους να δραπετεύσουν.
Μοιράζει όλο το λάδι του Σπιτιού επειδή στην Αθήνα έχει πέσει πείνα.
Το Σπίτι ανοίγει Παραρτήματα στον Μαραθώνα, στα Παραδείσια, στην περιοχή κάτω από τα Τουρκοβούνια, ακόμα και στη Τζιά. Ακόμα και πηγάδια άνοιξε για να υδροδοτούνται οι οικισμοί και οι κήποι κι έτσι ονομάστηκε Ψυχικό η περιοχή της Αθήνας επειδή είναι ανάμεσα σε δυο πηγάδια που έφτιαξε η Αρχοντοπούλα.
Πλατείες πήραν το όνομά της, δρόμοι και Οδοί, Περιοχές και συνοικίες. Ο Λαός την τίμησε.
Αλλά μπήκε στο μάτι των τούρκων. Την έπιασαν και την έσπασαν στο ξύλο, την βασάνισαν άγρια, αλλά οι φίλοι της την γλύτωσαν από τα χέρια τους. Όμως η Αρχοντοπούλα δεν άντεξε, μετά από λίγο αναχώρησε περήφανη και καμαρωτή, επειδή δεν απαρνήθηκε τις ιδέες της και τις πράξεις της.
Αρχοντοπούλα μέχρι την τελευταία στιγμή. Ήταν η Ρήγισσα των Αθηνών Ήταν η Μητέρα της Αθήνας Ήταν η Αγία Φιλοθέη, πολιούχος της Αθήνας
Η κατάθλιψη είναι μία ψυχική διαταραχή που πλήττει, όχι μόνο τους
ενήλικες, αλλά και τα παιδιά. Επειδή, όμως, ειδικός τόσο για τη
διάγνωση, όσο και για την εύρεση τρόπου αντιμετώπισης είναι μόνο ο
ιατρός, καλό είναι να προσέχουμε πότε και πώς χρησιμοποιούμε το
συγκεκριμένο όρο.
Τις περισσότερες φορές δεν καταλαβαίνουν καν την κατάσταση που
βρίσκονται. Ούτε τα παιδιά, αλλά ούτε και οι γονείς τους.
Δείτε παρακάτω
κάποια σημάδια τα οποία δείχνουν ότι το παιδί σας περνάει μία φάση
στεναχώριας και μελαγχολίας.
Δε θέλει να παίξει με τους φίλους του. Αν από εκεί που μέτραγε ώρες,
λεπτά και δευτερόλεπτα για να συναντήσει τους φίλους του, έχει περάσει
στη φάση: “και να μην παίξουμε σήμερα, δεν έγινε και κάτι”, πρέπει να
αρχίσεις να υποπτεύεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Φυσικά, αν στο αναφέρει
μία φορά, είναι κάτι αμελητέο. Στην περίπτωση, όμως, που διατηρεί την
ίδια στάση, για πάνω από δέκα ημέρες, συνειδητοποιείς ότι δεν είναι απλά
ένας τσακωμός. Ένα άλλο τεστάκι που μπορείς να δοκιμάσεις είναι να
ελέγξεις την αντίδραση του όταν του προτείνεις να έρθουν οι φίλοι του
για παιχνίδι στο σπίτι. Αν δεις έντονο εκνευρισμό, πρέπει να λάβεις
δράση.
Δεν κοιμάται καλά. Βλέπει εφιάλτες. Ζαλίζεται. Έχει ασταθή και μη
τακτικό ύπνο. Φυσικά, πρώτα θα τσεκάρεις ότι όλα είναι οκ στο στομάχι
του. Αν οι εξετάσεις και ο χρόνος δείξουν ότι η πηγή του προβλήματος
είναι η διατροφή, μήπως να κάνεις έναν μικρό έλεγχο στη ψυχολογία του;
Είναι στεναχωρημένο χωρίς λόγο. Τα ματάκια του είναι έτοιμα να
δακρύσουν. Το πρόσωπο του κατεβασμένο στο πάτωμα και η όρεξη για το
σχολείο μειωμένη έως εξαφανισμένη. Και όλα αυτά χωρίς να έχει συμβεί
κάτι σημαντικό.
Έχει επιθετική συμπεριφορά. Αν βρίσκεται στο άλλο άκρο, πάλι μπορεί
να είναι υπερβολικά στεναχωρημένο. Η επιθετικότητα και η στάση του
νευριασμένου ίσως να κρύβουν μία πίκρα. Άλλωστε, η άμυνα είναι η
καλύτερη επίθεση.
Δεν τρώει το φαγητό του. Ούτε καν το αγαπημένο του. Εκεί υπάρχει
πρόβλημα. Αν παρατηρήσεις ότι, για πολλές ημέρες, αρνείται να δοκιμάσει
έστω και μία πιρουνιά, πρέπει να επισκεφτείς έναν ειδικό.
Δε θέλει να πάει στο σχολείο και στο hobby του. Το πρώτο δεν το λες
και περίεργο και δε νομίζω να σε αφήσει έκπληκτη. Το δεύτερο, όμως,
πρέπει να σε ανησυχήσει. Εξάλλου, μόνο του διάλεξε τι θέλει να κάνει
στον ελεύθερο του χρόνο. Βασικό του κριτήριο; να περνάει καλά και να
χαμογελάει. Άρα, όταν δε θέλει να πάει, σημαίνει ότι δε θέλει να
χαμογελάσει.
Οι βαθμοί του στο σχολείο έχουν πέσει. Πολύ και το σημαντικότερο
εντελώς ξαφνικά. Είχες συνηθίσει ο μέσος όρος του να είναι στο 19; Και
τώρα, ξαφνικά, κοντεύει να φτάσει στο 9; Κάτι στην καρδούλα του δεν πάει
πολύ καλά…
Δεν κάνει όνειρα, γιατί είναι σίγουρο ότι θα αποτύχει. Και ένας κόσμος δίχως όνειρα, τι κόσμος θα ήταν;
Σε κάθε περίπτωση, αν παρατηρήσεις ότι το παιδί σου είναι υπερβολικά
και ανεξήγητα μελαγχολικό, μίλα με το παιδί σου. Αν δεις ότι ακόμα και
αυτό είναι ακατόρθωτο, κάνε μία επίσκεψη πρώτα στον παιδίατρο του και
ύστερα σε κάποιον ειδικό παιδοψυχολόγο. Πηγή
Η φαντασία, η περιέργεια, η επιθυμία για εξερεύνηση και ο πειραματισμός
χαρακτηρίζουν σχεδόν όλα τα μικρά παιδιά και είναι ακριβώς τα στοιχεία
εκείνα που συνθέτουν την δημιουργικότητα τους.
Ωστόσο και οι ίδιοι οι
γονείς μπορούν να ενθαρρύνουν την δημιουργικότητα των παιδιών τους, ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα:
Φτιάξτε ένα ασφαλές περιβάλλον. Βρείτε ένα χώρο στο
δωμάτιο του παιδιού ή κάπου μέσα στο σπίτι και ονομάστε το «η γωνιά του
καλλιτέχνη». Εφοδιάστε το παιδί με μαρκαδόρους, πλαστελίνες, μπογιές,
χαρτόνια, αυτοκόλλητα κλπ και αφήστε το να εκφραστεί και να κάνει
κατασκευές.
Φτιάξτε αυτοσχέδια μουσικά όργανα. Χρησιμοποιείστε αντικείμενα που υπάρχουν μέσα στο σπίτι και δημιουργήστε μαζί με το παιδί μουσικά όργανα.
Δημιουργήστε τα δικά σας παραμύθια. Διαβάστε
παραμύθια στο παιδί σας και στη συνέχεια ζητήστε του να αλλάξει το
τέλος, να δημιουργήσει μια δική του ιστορία με τον ήρωα του παραμυθιού ή
ακόμα και να ζωγραφίσει κάτι.
Παίξτε παιχνίδια ρόλων. Αφήστε το παιδί να σκεφτεί
το «σενάριο» και παίξτε μαζί του. Αν θέλετε χρησιμοποιείστε ρούχα,
καπέλα κλπ για να κάνετε πιο ζωντανή την μεταμόρφωση.
Βγείτε από το σπίτι. Εκμεταλλευτείτε τα Σαββατοκύριακα και κάντε κοντινές εκδρομές στη φύση, προσφέροντας στο παιδί συνεχώς καινούρια ερεθίσματα.
Ενθαρρύνετε το παιδί να εκφράζει τις ιδέες του.
Προτρέψτε το παιδί σας να σκέφτεται, κάντε του συχνά ερωτήσεις ζητώντας
την γνώμη του και γενικά ενθαρρύνετε το να χρησιμοποιεί την κρίση του.
Μην του τα δίνετε όλα έτοιμα. Αφήστε το παιδί να
«παιδευτεί» να βρει τη λύση σε ένα παιχνίδι ή σε κάτι που το δυσκολεύει
και μην το εγκλωβίζετε στις δικές σας έτοιμες λύσεις ή απαντήσεις. Τα
παιδιά έχουν την ικανότητα να σκέφτονται πρωτότυπα και μπορεί να σας
εκπλήξουν με τις πράξεις τους.
To hamomilaki
