Πως έγινες έτσι Άνθρωπε;

Πως έγινες έτσι Άνθρωπε;

Βλέπεις τον αδερφό σου σαν εχθρό. Θυμώνεις με όποιον σε πλησιάσει λίγο παραπάνω. Μιλάς μόνο για κρούσματα, για θετικούς και αρνητικούς και αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους που νοσούνε ως ενόχους.

Πως έγινες έτσι Άνθρωπε;

Κάποτε ξέρεις, αν κάποιος ήταν άρρωστος, έψαχνες τρόπο να του σταθείς. Προσπαθούσες να τον στηρίξεις. Έστω και από ευγένεια ρωτούσες ένα “Πως είσαι; Τι κάνεις;’’. Σήμερα, τον σταυρώνεις.

Πώς έγινες έτσι Άνθρωπε;

Άφησες το Θεό στα αζήτητα. Του γύρισες τη πλάτη. Εναπόθεσες τις ελπίδες σου σε ανθρώπους. Καλή και άγια η επιστήμη, και ναι, θέλει προσοχή αλλά και προσευχή συνάμα θέλει. Που είναι οι λιτανείες σου Άνθρωπε; Που είναι οι εικόνες της Παναγιάς να σεργιανίζουνε τον τόπο; Πιστεύεις; Πιστεύεις ότι μπορεί Αυτή, να διώξει το κακό;

Λίγοι μήνες ήταν αρκετοί, για να παραβούμε μαζικά τις δυο πιο σπουδαίες εντολές που μας δοθήκανε: “Να αγαπάς τον Θεό και τον συνάνθρωπό σου”.

Ώρα να το πιάσουμε αλλιώς το πράγμα…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.
e-psyxologos.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Παιδί με νεύρα: Τελικά το παιδί μου έχει δύσκολο χαρακτήρα ή μήπως το πρόβλημα είμαι εγώ … ;

Παιδί και νεύρα: Τακτικές διαχείρισης των κρίσεων

• Φροντίστε το οικογενειακό σας περιβάλλον: 

Μήπως το παιδί φωνάζει και νευριάζει επειδή βλέπει να το κάνουν σε σταθερή βάση και οι γονείς του; Υπάρχουν κανόνες που τηρούνται, συνεννόηση των γονιών, πλαίσιο, τάξη και πρόγραμμα που το καθησυχάζουν;

• Στηρίξτε από νωρίς το δικαίωμά του να είναι διαφορετικό: 

πχ. μην κάνετε συνεχείς επεμβάσεις στο χώρο του, αφήστε το να έχει που και που τα παιχνίδια του άνω- κάτω, είναι το «βασίλειό» του. Πρέπει να μάθει να τακτοποιεί τον προσωπικό του χώρο αλλά και να τον διαχειρίζεται μερικές φορές όπως επιθυμεί το ίδιο. 

Δώστε του πρωτοβουλίες στη καθημερινή ζωή της οικογένειας: να διαλέξει το παγωτό που θα φάτε την Κυριακή, ποια παιδική ταινία θα δείτε όλοι μαζί κλπ. Νοιώθει ικανό, ότι το εμπιστεύεστε, ότι μπορεί να πάρει αποφάσεις.

• Αφήστε το να εκφράσει τον θυμό του και βοηθήστε το να τον διαχειριστεί σωστά. 

Μην αδιαφορείτε, μην αντιδράτε υπερβολικά: ένα θυμωμένο παιδί δραματοποιεί τις καταστάσεις. Φροντίστε να φέρετε το ζήτημα σε φυσιολογικά πλαίσια, χωρίς να μειώνετε την σημασία των όσων νοιώθει. 

Ακραίες εκφράσεις τύπου: «Εγώ δεν θα ξανακάνω/ δεν θα ξαναπάω ποτέ …» σας δείχνουν ότι νοιώθει αβοήθητο και φοβισμένο και περιμένει να το βοηθήσετε. 

Μιλήστε μαζί του, ζητήστε του να σας εξηγήσει τι του συμβαίνει. 

Βεβαιώστε το για την αγάπη σας και την επιθυμία σας να το βοηθήσετε. 

Το παιδί χρειάζεται πάνω απ’ όλα να νοιώθει ότι οι γονείς στέκονται δίπλα του και το στηρίζουν.

• Τις στιγμές έντασης αν δεν μπορείτε να συζητήσετε μαζί του, χρήσιμο είναι να το βοηθήσετε να χαλαρώσει. 

Τραβήξτε του την προσοχή σε κάτι άλλο που του αρέσει και μπορεί να το απασχολήσει και, αργότερα, που θα είναι πιο ήρεμο κάνετε την συζήτηση που πρέπει.

• Αναγνωρίστε κι εσείς τα λάθη σας (και οι γονείς κάνουν λάθη!), συζητήστε τα μαζί του, ζητήστε συγγνώμη, αλλάξτε γνώμη αν εκείνο έχει μια καλύτερη ιδέα! 

Μείνετε σταθεροί όσο αφορά στα πλαίσια που έχουν να κάνουν με τις επιθετικές του συμπεριφορές, μείνετε όμως ανοιχτοί και ενδυναμωτικοί στις δημιουργικές του προτάσεις.

• Μην το κοροϊδεύετε, μην το ειρωνεύεστε, μην το εκβιάζετε συναισθηματικά. 

Μην χρησιμοποιείτε εκφράσεις τύπου: «είσαι κακό παιδί, η μαμά στενοχωρήθηκε και δεν σε αγαπάει καθόλου!». Μην τονίζετε τις αδυναμίες και τις ελλείψεις του. 

Όλα αυτά είναι εκφράσεις της δικής σας οργής, που προδίδουν ότι δεν μπορείτε να την διαχειριστείτε και γίνεστε κι εσείς ένα παιδί, ενώ εκείνο σας χρειάζεται ως ενήλικο, για να βοηθήσετε. 

Αγαπήστε το και δεχθείτε το όπως είναι, όχι όπως φανταστήκατε ότι θα είναι!

• Κατά κανόνα, τα φαινόμενα αυτά με μια σωστή διαχείριση από του γονείς είναι ελεγχόμενα και δεν ενοχλούν δραματικά την οικογενειακή ειρήνη. 

Αν όμως δεν επιλύονται, επαναλαμβάνονται με μεγαλύτερη συχνότητα, το παιδί δείχνει αυξανόμενη επιθετικότητα χωρίς προφανή αιτία, ζητήστε έγκαιρα την συμβουλή ειδικού για να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα.

Παιδί και νεύρα: Συμπέρασμα

Σύμφωνα με έρευνες η λεκτική βία και οι φωνές των γονιών προς τα παιδιά τους, αυξάνει τον κίνδυνο να εμφανίσουν κατάθλιψη, επιθετικότητα και άλλα προβλήματα συμπεριφοράς. 

Πιο συγκεκριμένα, μπορεί οι σημερινοί γονείς να μην χτυπάνε πια τα παιδιά τους (τουλάχιστον οι περισσότεροι) καθώς πιστεύουν ότι μπορούν να καταφέρουν αυτό που θέλουν με τη φωνή τους, ωστόσο, οι φωνές δεν έχουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. 

Ως λεκτική βία μπορεί να θεωρηθεί οποιαδήποτε ψυχολογική πίεση με θυμωμένα ή προσβλητικά λόγια προκειμένου το παιδί να νιώσει συναισθηματικά πληγωμένο, σε μια προσπάθεια να διορθωθεί ή να ελεγχθεί η συμπεριφορά του, μεταξύ των οποίων οι δυνατές φωνές, οι βλαστήμιες, οι κατάρες, καθώς και οι ταμπέλες.

Οι γονείς που θέλουν να αλλάξουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους, θα πρέπει να επικοινωνήσουν μαζί τους στο ίδιο επίπεδο και να εξηγήσουν το σκεπτικό τους και τις ανησυχίες τους, χωρίς φωνές!

newshealth
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Νηπιαγωγός έβγαλε 4χρονη στο κρύο για τιμωρία ...

Ένα εξοργιστικό περιστατικό έλαβε χώρα πριν λίγες μέρες στο 1ο Νηπιαγωγείο Αγίου Νικολάου Χαλκίδας, όπως έδειξε ο ΑΝΤ1 με θύμα ένα 4χρονο κοριτσάκι που η Νηπιαγωγός για να το τιμωρήσει για την συμπεριφορά του-η οποία όπως η ίδια ισχυρίζεται, έπαθε κρίση και ήταν εκτός εαυτού- το έβγαλε έξω από την τάξη και το άφησε να ξεροσταλιάζει μέσα στο κρύο, εκλιπαρώντας το παιδί να μπει μέσα. 

Σύμφωνα με το evima.gr  το περιστατικό αποκαλύπτει τη σκοτεινή πλευρά της δημόσιας εκπαίδευσης και μάλιστα στην τρυφερή ηλικία κατά την οποία τα παιδιά καλούνται να κοινωνικοποιηθούν μέσω του συστήματος ακολουθώντας αδιαμφισβήτητες και εγγυημένες παιδαγωγικές πρακτικές. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς τις εικόνες που περνούν μπροστά από τα μάτια του και που έχουν μαγνητοσκοπηθεί έξω από τον φράχτη του 1ου Νηπιαγωγείου Αγίου Νικολάου Χαλκίδας, την Τρίτη 26 Ιανουαρίου 

Ένα κοριτσάκι ντυμένο στα ροζ εκλιπαρεί με ουρλιαχτά τη δασκάλα του να το βάλει πάλι μέσα στην αίθουσα. Είναι μόλις 4 ετών. Η νηπιαγωγός έχει βγάλει το κοριτσάκι έξω στο κρύο, καταχείμωνο, για να το τιμωρήσει. Το παιδάκι παρακαλεί και ζητάει τη μητέρα του με λυγμούς. Η νηπιαγωγός απτόητη ζητάει από το μικρό παιδί -σύμφωνα με την καταγγελία- να της ζητήσει συγγνώμη… Το κοριτσάκι παραμένει στο κρύο, εκτός σχολείου, στο προαύλιο. Σημειώνεται ότι, όταν συνέβη το περιστατικό, επικρατούσαν συνθήκες ψύχους στη Χαλκίδα.

Όπως δήλωσε ο διευθυντής Της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης νομού Ευβοίας Γρηγόρης Λάσκος στο evima.gr  δεν υπάρχει επίσημη καταγγελία γονέα για το συγκεκριμένο περιστατικό ωστόσο προέβη στις άμεσες ενέργειες σύμφωνα με τις οποίες έκανε γνωστό το περιστατικό μέσω των δημοσιευμάτων στην πρωτοβάθμια της περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, με τις οποίες λέει ζητά γραπτή εξήγηση από την συγκεκριμένη νηπιαγωγό.

koutipandoras.gr

Μαχάτμα Γκάντι

“Καλύτερα να γίνω χίλια κομμάτια, παρά ν’ αποκηρύξω τους αδερφούς μου των καταπιεζόμενων τάξεων.”

Ο Μαχάτμα Γκάντι δολοφονήθηκε σαν σήμερα, στις 30 Ιανουαρίου 1948, από φανατικό ινδουιστή, υποστηρικτή του διαμελισμού της χώρας.

Ο Ινδός πνευματικός ηγέτης και πολιτικός, η επιρροή του οποίου ξεπέρασε τα όρια της χώρας του, θεωρείται ο πατέρας του Ινδικού εθνικισμού και ο κήρυκας της μη βίας στον 20ό αιώνα. Υπήρξε ο καταλύτης για την κατάρρευση της αποικιοκρατίας τις πρώτες δεκαετίες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Μοχάντας Καραμτσάντ Γκάντι γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1869 στο Πορμπαντάρ της υπό αγγλική κυριαρχία Ινδικής επαρχίας Γκουτζαράτ. Είναι γνωστός ως «Μαχάτμα» («Μεγάλη Ψυχή» στα σανσκριτικά), χαρακτηρισμό που φέρεται να του απέδωσε το 1915 ο συμπατριώτης του νομπελίστας ποιητής και στοχαστής Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ.

Ο Γκάντι ήταν το μικρότερο παιδί του Καραμτσάντ Γκάντι, κυβερνήτη σ’ ένα από τα πριγκιπάτα του Γκουτζαράτ και της τετάρτης συζύγου του Πουτλιμπάι. Η οικογένειά του λάτρευε τον θεό Βισνού και ήταν επηρεασμένη από το θρησκευτικό κίνημα των Ζαϊνιστών, οι οποίοι αρνούνταν να σκοτώσουν ακόμη και μυρμήγκι.

Οι οικογενειακές αρχές της χορτοφαγίας, του μη τραυματισμού οποιουδήποτε ζώντος οργανισμού, της νηστείας ως μεθόδου αυτοκάθαρσης και της ανοχής προς το διαφορετικό, επηρέασαν βαθιά τον Γκάντι. Δεν τον εμπόδισαν, όμως, να κηρύξει τη δική του επανάσταση όταν ήταν έφηβος. Πέρασε μία περίοδο κατά την οποία δήλωνε άθεος, επιδιδόταν σε μικροκλοπές, κάπνιζε κρυφά και – το χειρότερο – έτρωγε κρέας. Οι γονείς του τον πάντρεψαν 13 ετών με ένα ακόμη μικρότερο κορίτσι, την Καστουρμπάι.

Όταν τελείωσε το σχολείο, η οικογένειά του αποφάσισε να τον στείλει στο Λονδίνο για να σπουδάσει νομικά. Στην Αγγλία, την οποία φανταζόταν ως «χώρα φιλοσόφων και ποιητών, το ίδιο το κέντρο του πολιτισμού», αγωνίστηκε σκληρά για να προσαρμοστεί στον δυτικό τρόπο ζωής. Η χορτοφαγία του γινόταν συχνά αντικείμενο χλευασμού από τους συμφοιτητές του, αλλά το ότι αναγκαζόταν να υπερασπίζεται τις αξίες του τον έκανε να βγει από το καβούκι του και να αποκτήσει μαχητικότητα. Έγινε μέλος της εκτελεστικής επιτροπής του Συλλόγου Χορτοφάγων του Λονδίνου, στην οποία ανήκε και ο θεατρικός συγγραφέας Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, συμμετείχε στις συνεδριάσεις τους και αρθρογραφούσε στο περιοδικό τους. Γνώρισε δυναμικούς άνδρες και γυναίκες, που τον μύησαν στη Βίβλο και την Μπαγκαβατγκίτα (Bhagavadgita), την πιο εκλαϊκευμένη έκφραση του ινδουϊσμού.

Μετά την επιστροφή του στην Ινδία το 1891, ο Γκάντι δυσκολεύτηκε να βρει δουλειά, γι’ αυτό δέχθηκε με ανακούφιση μία πρόταση να εργαστεί σε ινδική εταιρεία στη Νότια Αφρική. Οι εμπειρίες του στην έντονα ρατσιστική νοτιοαφρικανική κοινωνία ήταν καθοριστικές για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Αφού ξυλοκοπήθηκε από τον λευκό οδηγό μιας άμαξας, επειδή αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση του σ’ έναν λευκό επιβάτη, αφού αποχώρησε από την αίθουσα ενός δικαστηρίου, επειδή ο λευκός δικαστής απαίτησε να βγάλει το τουρμπάνι του, αποφάσισε ότι από τότε και στο εξής δεν θα δεχόταν την αδικία.

Επί πολλά χρόνια, αγωνίστηκε υπέρ των δικαιωμάτων των Ινδών μεταναστών στη Νότια Αφρική και εμπνεύστηκε την πολιτική της μη βίας ως μέσο αντίστασης στους καταπιεστές. Όπως, όμως, αναφέρουν οι βιογράφοι του, «αυτά που έκανε εκείνος για τη Νότια Αφρική ήταν λιγότερο σημαντικά απ’ ό,τι έκανε η Νότια Αφρική για εκείνον». Εκεί μετατράπηκε από δικηγόρος σε πολιτικό ηγέτη.

Το 1915 επέστρεψε στην Ινδία και δεν έφυγε ξανά από τη χώρα του, εκτός από ένα σύντομο ταξίδι στην Ευρώπη το 1931. Στην αρχή κράτησε χαμηλό προφίλ, αλλά ως το 1920 είχε γίνει η κυριότερη πολιτική φυσιογνωμία της Ινδίας. Επί των ημερών του το Ινδικό Εθνικό Κόμμα του Κογκρέσου έγινε μια μαζική πολιτική οργάνωση, που άπλωνε τις ρίζες της σε κάθε πόλη και χωριό της Ινδίας. Το μήνυμα του Γκάντι ήταν απλό: δεν την κρατούσαν υπόδουλη τα βρετανικά όπλα, αλλά οι ατέλειες των ίδιων των Ινδών.

Ο Γκάντι έγινε κήρυκας του ινδικού εθνικισμού και της ειρηνικής άρνησης συνεργασίας με τους βρετανούς αποικιοκράτες. Η στάση των Βρετανών απέναντί του ήταν ένα κράμα θαυμασμού, θυμηδίας, αμηχανίας, καχυποψίας και μνησικακίας. Τα ίδια συναισθήματα έτρεφαν και αρκετοί από τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Όσο, όμως, οι Ινδοί συνειδητοποιούσαν ότι μπορούσαν να αντισταθούν στη Μεγάλη Βρετανία, τόσο αυξανόταν ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις δύο μεγάλες θρησκευτικές κοινότητες της αχανούς χώρας, τους ινδουιστές και τους μουσουλμάνους. Το φθινόπωρο του 1924 ο Γκάντι έκανε απεργία πείνας τριών εβδομάδων για να τους παροτρύνει να ακολουθήσουν τον δρόμο τής μη βίας. Αυτή ήταν μία από τις κυριότερες «δημόσιες νηστείες» του.Το 1930 εφάρμοσε την πιο σημαντική από τις πολιτικές του: την αντίσταση κατά του φόρου στο αλάτι που επέβαλλαν οι Βρετανοί, οι οποίοι δεν δίσταζαν να τον φυλακίζουν με κάθε ευκαιρία. Στη φυλακή ο Γκάντι ξεκίνησε άλλη μία απεργία πείνας για να αποκτήσουν δικαιώματα οι «παρίες», που ήταν σε θέση χειρότερη και από εκείνη της χαμηλότερης κάστας. Συγχρόνως, δεν έπαυε να ζητεί την ανεξαρτησία της Ινδίας.

Μετά την νίκη του Εργατικού Κόμματος στις βρετανικές εκλογές του 1945 άρχισαν τριμερείς διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη βρετανική κυβέρνηση, στους ινδουιστές του Κογκρέσου και του Συνδέσμου των Μουσουλμάνων υπό τον δικηγόρο Μοχάμετ Τζίνα, οι οποίες κατέληξαν στο σχέδιο Μαουντμπάτεν (3 Ιουνίου 1947) και στην ίδρυση δύο νέων κυρίαρχων κρατών, της Ινδίας και του Πακιστάν (15 Αυγούστου 1947), προς μεγάλη απογοήτευση του Γκάντι, ο οποίος προσπάθησε μάταια να συμβιβάσει τις δύο πλευρές.

Το αποτέλεσμα ήταν να τον μισήσουν και οι δύο. Στις 30 Ιανουαρίου 1948, ενώ ο Γκάντι κατευθυνόταν προς τον τόπο της βραδινής του προσευχής στο Δελχί, δολοφονήθηκε από τον 39χρονο φανατικό ινδουιστή Νατουράμ Γκότσε, αυτός ο υπέρμαχος της μη βίας.

Ο Γκάντι με πολιτική και πνευματική στάση του πυροδότησε τρεις από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις του 20ου αιώνα: την επανάσταση κατά της αποικιοκρατίας, των φυλετικών διακρίσεων και της βίας. Μεταξύ των προσωπικοτήτων που επηρεάστηκαν από τη δράση του αξίζει να αναφέρουμε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στις ΗΠΑ και τον Νέλσον Μαντέλα στη Νότιο Αφρική. Ανάμεσα στους θαυμαστές του συγκαταλέγονται ο Αλβέρτος Αϊνστάιν, ο οποίος έβλεπε στην πολιτική της μη βίας τού Γκάντι το πιθανό αντίδοτο στη μαζική βία που εξαπολύθηκε με τη διάσπαση του ατόμου, και o σουηδός νομπελίστας οικονομολόγος Γκούναρ Μίρνταλ, που χαρακτηρίζει τον Γκάντι «φωτισμένο φιλελεύθερο σε όλα σχεδόν τα πεδία».

Πηγή: SanSimera.gr 

independentnews.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Κάθεσαι και γκρινιάζεις για την κάθε αηδία... / Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

"Τα είχα όλα".

Εύχομαι πραγματικά, να μην φτάσεις ποτέ στο σημείο να το πεις.
Κάθεσαι και γκρινιάζεις για την κάθε αηδία. Για το κάθε τι μικρό. Χαλάς τη διάθεση σου, μιζεριάζεις, κλείνεσαι στον εαυτό σου. Σπαταλάς χρόνο που θα μπορούσες να αφιερώσεις σε αυτούς που αγαπάς.

Και αυτό γιατί;

Για αηδίες. Για πράγματα μικρά. Ευτελή. 

Πράγματα που σε κάνουν σήμερα να είσαι μέσα στο άγχος, μέσα στα νεύρα, μέσα στην πίεση και που αν σε ρωτήσω σε ένα μήνα, τι ήταν αυτό που σε έσκαζε, δεν θα θυμάσαι να μου πεις…

Λόγια, κουβέντες, μικροπαρεξηγήσεις, δυσκολίες, μικροαναποδιές. Εντάξει. Ας είναι. Τι να κάνουμε τώρα. 

Όλοι λίγο πολύ τα έχουν. Γιατί να σκας; Γιατί τόσο πολύ;

Πρόσεξε καλά. Αυτό είναι αχαριστία.

Θα ξυπνήσεις μια μέρα και θα ‘χεις φάει τέτοιο χαστούκι από τη ζωή, που θα χτυπάς το κεφάλι σου και θα λες "τα είχα όλα", μα θα είναι αργά…

Πρόσεξε καλά. Τώρα, που έχεις ακόμα χρόνο.


Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.

e-psyxologos
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η συμβολή των Τριών Ιεραρχών στην παιδεία του ανθρώπου

Φωστῆρας μεγίστους «τῆς τρισηλίου θεότητος» ὀνομάζει ἡ Ἐκκλησία τούς τρεῖς μεγάλους Ἱεράρχες «Βασίλειον τὸν ἔνθεον νοῦν», «Γρηγόριον τὴν θείαν φωνήν» καί «Ἰωάννην, τὴν χρυσόφωνον σάλπιγγα».

Καί δικαίως. Καί οἱ τρεῖς τους φώτισαν τήν οἰκουμένη τόσο μέ τήν διδασκαλία τους ὅσο καί μέ τήν ἀρετή τους.

Οἱ διδασκαλίες τους εἶναι ἀκτῖνες θείου φωτός καί τά συγγράμματά τους βάθος θεϊκῆς σοφίας. Διάνοιες εὑρύτατες, μεγάλα πνεύματα μέ κατανόηση τοῦ ἀληθοῦς νοήματος τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης. Προσέτι, ἐκτός ἀπό τήν ὑλική βοήθεια τῶν ἀδυνάτων καί πασχόντων, συνεδύασαν καί τήν πνευματική τους ἐξύψωση. Ἔλυσαν πολλά κοινωνικά προβλήματα τῆς ἐποχῆς τους καί μέ τό ἐνάρετο παράδειγμά τους στήριξαν τούς συνανθρώπους τους. Τά μέγιστα δέ συνετέλεσαν στό μεγάλο θέμα τῆς ὅλης παιδείας τοῦ ἀνθρώπου.

Ἔτσι ἡ ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου εἶναι μία ἄριστη εὐκαιρία ὅπως, «πάλιν καί πολλάκις», συνειδητοποιήσουμε τήν ἀνεκτίμητη ἀξία τῆς συμβολῆς τους στήν ἐν γένει παίδευση τοῦ ἀνθρώπου.

Εἶναι ἀναντίρρητο γεγονός ὅτι καί οἱ τρεῖς μεγάλοι καί θεοφόροι αὐτοί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἤκουσαν τήν προτροπήν τοῦ Ψαλμωδοῦ «Δράξασθε παιδείας» (Ψαλμ. 2, 12) καί μετά πολλοῦ ζήλου ἐπεδόθησαν στή συμμόρφωση πρός αὐτήν.

Τῷ ὄντι, ὑπῆρξαν πανεπιστήμονες. Εἶχαν σπουδάσει σέ μεγάλα πνευματικά-ἐκπαιδευτικά κέντρα, σέ περίφημες σχολές τῆς ἐποχῆς τους, ἀπό φιλοσοφία καί ρητορική, μέχρι ἀριθμητική, ἀστρονομία καί ἰατρική. Μελέτησαν σέ βάθος «τί ἐστὶ ἄνθρωπος;» καί στήριξαν, ἔγραψαν καί διηκόνησαν μέ σύνεση, σοφία καί διάκριση τόν πλησίον, ἀπ’ ὅποια ἔπαλξη κι’ ἄν βρέθηκαν.

Τό σημαντικότερο δέ ἦταν ὅτι θεμελίωσαν τήν ἑλληνική καί χριστιανική παιδεία καί δημιούργησαν τό μέγα εὐεργέτημα τῆς ἀνθρωπότητος, τόν ἑλληνοχριστιανικό πολιτισμό. Ἡ Φιλοσοφία τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος καί τά διδάγματα τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου συναντήθηκαν στό πνεῦμα τῆς νέας παιδείας πού διεμόρφωσαν οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες.

Ἑνώθηκαν κατά ἁρμονικόν τρόπον στό πρόσωπόν τους, ἡ ἑλληνική καί χριστιανική σκέψη, ἡ γύμναση τοῦ νοός καί σωτηρία τῆς ψυχῆς, ἡ θεία καί ἀνθρώπινη σοφία. Καί οἱ τρεῖς τους θεώρησαν τήν κλασσική παιδεία ὄχι ὡς ἀπόβλητη, ἀλλά ὡς ἀναγκαιότατο προπαιδευτικό στάδιο, τό ὁποῖον ὁδηγεῖ στήν καλύτερη κατανόηση τῆς χριστιανικῆς ἀλήθειας.

Δέν δέχθηκαν δέ ἁπλῶς τήν κλασσική παιδεία, ἀλλά καί τήν ἀφομοίωσαν καί μάλιστα τά συγγράμματά τους εἶναι πεπληρωμένα ἀπό παιδαγωγικά ἀξιώματα. Ὡραιότατο εἶναι καί τό δίστιχο ἐν προκειμένῳ τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου: «Ἑλλὰς ἐμή, νεότης φίλη καὶ ὅσσα πέπασμαι, καὶ δέμας, ὡς Χριστῷ εἴξατε προφρονέως»! Δηλαδή, «Ἑλλάδα μου καὶ νιότη ἀγαπητή, κι ὅλα ὅσα ἀπέκτησα καὶ σῶμα. Πόσο πρόθυμα δοθήκατε στὸν Χριστό» (PG 37, 1449Α).

Περιώνυμοι ἔχουν μείνει, αἰῶνες τώρα: Ἡ μελέτη τοῦ Μεγάλου Βασιλείου «Πρός τούς νέους, ὅπως ἂν ἐξ ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων», ἡ φράση τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου «παίδευσιν τῶν παρ’ ἡμῖν ἀγαθῶν εἶναι τὸ πρῶτον» (PG 36, 508) καί τοῦ Ἱ. Χρυσοστόμου «παιδεία μετάληψις ἁγιότητός ἐστι» (ΕΠΕ 25, 282).

Κατ’ ἀκολουθίαν τῆς συζεύξεως αὐτῆς τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ καί χριστιανικοῦ πνεύματος, οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες κατέστησαν τά ἰδανικά πρότυπα γιά τήν παιδεία. Τέθηκαν ἀπό πολύ ἐνωρίς προστάτες τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων καί γνήσιοι καθοδηγητές διδασκόντων καί διδασκομένων. Ἡ συμβολή τους γιά τήν κατ’ ἄνθρωπον καί κατά Θεόν σοφία καί παιδεία, ὑπῆρξε κατά συνέπειαν, καθοριστική.

*

Εἰδικότερα ἡ θρησκευτική ἑορτή καί τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν θεσπίσθηκε τόν 11ο αἰῶνα, γιατί ὑπῆρχαν ἔντονες διαφωνίες μεταξύ τῶν λογίων γιά τό ποιός ἀπό τούς τρεῖς ἁγίους καί σοφούς Ἱεράρχες ἦταν ὁ σπουδαιότερος. Ἄλλοι ὑποστήριξαν ὅτι σπουδαιότερος ἦταν ὁ Μ. Βασίλειος, ἄλλοι θεωροῦσαν ἀνώτερο τόν Γρηγόριο τόν Θεολόγο ἤ τόν Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο.

Γιά νά συμφιλιώσει τίς ἀντιθέσεις αὐτές ὁ λόγιος Μητροπολίτης Εὐχαΐτων Μ. Ἀσίας, Ἰωάννης ὁ Μαυρόπους, πρότεινε νά θεσπισθεῖ κοινή ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στίς 30 Ἰανουαρίου. Ἡ πρότασή του ἔγινε δεκτή ὑπό τοῦ αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου τοῦ Μονομάχου καί τότε θεσπίσθηκε ἡ ἑορτή αὐτή, ἡ ὁποία ἀπό τούς χρόνους αὐτούς ἑορτάζεται πάντοτε ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ ἰδιαίτερη λαμπρότητα. Μάλιστα ὁ λόγιος ἅγιος αὐτός Μητροπολίτης Ἰωάννης εἶναι ὁ πρῶτος, ὁ ὁποῖος συνέγραψε καί Ἱερή Ἀκολουθία γιά τήν ἑορτή.

Ἀξιοπρόσεκτο εἶναι τό γεγονός, ὅτι μέ μεγάλη ἐπισημότητα καί εὐλάβεια ἑορταζόταν ἡ ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στήν ἐποχή τῆς Τουρκοκρατίας. Ὅπως ἔχει γραφεῖ, «ὁ ὑπόδουλος ἑλληνισμός προσέδωσεν εἰς τόν ἐκκλησιαστικόν ἑορτασμόν τους τόν πανηγυρικόν χαρακτήρα τῆς ἑορτῆς τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων, ὡς τῆς ἐθνικῆς ἑορτῆς του (Καθ. Παν. Μπρατσιώτης). Στίς περιοχές τῆς Ἠπείρου καί τῆς Μακεδονίας, πού ἄργησαν νά ἀπελευθερωθοῦν, ἡ ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἐξακολουθοῦσε νά ἔχει ἐθνικό χαρακτήρα ὡς τό 1912, πού ἐντάχθηκαν στό ἐλεύθερο Ἑλληνικό Κράτος.

Τό 1841, μέ διάταγμα τοῦ Ὄθωνος, καθιερώθηκε ἡ ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ὡς ἑορτή τῆς Παιδείας καί τῶν Γραμμάτων. Ἡ πρόταση αὐτή ἔγινε ἀπό τήν Σύγκλητο τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἡ ὁποία μέ ἀπόφασή της ἑόρτασε τότε γιά πρώτη φορά ἐπίσημα τήν ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ὡς ἑορτή τῶν Γραμμάτων. Καί τό 1856 μέ πανηγυρική τελετή καθιερώθηκε καί τό ἕνα ἀπό τά Λάβαρα τοῦ Πανεπιστημίου, νά φέρει τήν εἰκόνα τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. Παραπλήσια ἑορτή τελοῦν, ὀφείλουν νά τελοῦν καί τά λοιπά ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα τῆς πατρίδος μας, καί ὅπου γῆς ὑπάρχει ὁ ἑλληνισμός.

*

Εἰδικότερα, οἱ παιδαγωγικές γνῶμες τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ἤδη ἀπό τόν 4ο αἰῶνα, ἰσχύουν μέχρι σήμερα. Κατά τόν Μ. Βασίλειο, ἡ προσθήκη τῶν νέων γνώσεων πρέπει νά ἐπιτυγχάνεται ὀλίγον κατ’ ὀλίγον καί συμμέτρως. Ὁ διδάσκων ὀφείλει νά προχωρεῖ ἀπό τά ἁπλούστερα πρός τά δυσκολότερα. Ὁ Γρηγόριος συμβουλεύει τό λίγο καί ἀσφαλές ἀπό τό πολύ καί ἐπισφαλές.

Καί ὁ Χρυσόστομος τό ἴδιο λέγει, ὅτι ὁ διδάσκαλος δέν πρέπει νά ἐπιθέτει πολλά φορτία στούς μαθητές, ἀλλά νά διδάσκει κατά ἑνότητες, ὥστε νά μποροῦν νά κάμνουν κτῆμα τους τά διδαχθέντα. Μιλοῦν ἀκόμη οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες γιά τήν ἀξία τῆς ἐποπτείας, τῶν παραδειγμάτων, τῆς χάριτος τῆς διδασκαλίας, τῆς διορατικότητος τήν ὁποία πρέπει νά ἔχει ὁ διδάσκαλος. Ἐπίσης τονίζουν ὅτι δέν πρέπει νά διδάσκει ὁ διδάσκαλος ὅ,τι θέλουν οἱ μαθητές, ἀλλ’ ὅ,τι συμφέρει νά μάθουν.

Συγκεκριμένα, οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες ὑπογραμμίζουν τήν σπουδαιότητα τῆς ἀγωγῆς τῶν διδασκομένων, ἐκ μέρους τοῦ ἐπιφορτισμένου μέ τήν διδασκαλία. Λέγουν ὅτι ὁ διδάσκαλος ὀφείλει νά ἔχει φρόνηση, ἐνάρετο βίο, γνώσεις ψυχολογίας, κῦρος, ἀκέραιο χαρακτήρα καί βέβαια ταλέντο διδασκαλίας. Κατά τόν Μ. Βασίλειο, ὁ διδάσκαλος πρέπει νά εἶναι ἀρχέτυπο βίου καί κανόνας ἀρετῆς.

Ὁ Γρηγόριος τονίζει ὅτι ὁ διδάσκαλος ἤ νά μή διδάσκει ἤ νά διδάσκει μέ τό παράδειγμά του. Καί ὁ Χρυσόστομος λέγει ὅτι ὁ διδάσκαλος πρέπει πρῶτον νά εἶναι «ἑαυτοῦ διδάσκαλος». Ἔπειτα καί οἱ Τρεῖς σοφοί Ἱεράρχες ὑπογραμμίζουν ὡς ἄριστη παιδαγωγική μέθοδο τήν ἀξία τῆς πατρικῆς ἀγάπης. «Οὐδὲν οὕτω πρὸς διδασκαλίαν ἐπαγωγόν, ὡς τὸ φιλεῖν καὶ φιλεῖσθαι», θά πεῖ ὁ Ἱ. Χρυσόστομος. Κατά τόν Γρηγόριον, ἀκόμη, παιδαγωγικό μέτρο εἶναι καί «τό μικρόν τι συγχωρεῖν» καί γιά τόν Χρυσόστομο μεγάλη ἀξία ἔχει ὁ συνδυασμός ἐπιείκειας καί αὐστηρότητας.

Συμβούλευαν ἀκόμη οἱ τρεῖς θεοφόροι Πατέρες τήν λιτότητα, τήν σπουδαία ἐπίδραση τῆς γυμναστικῆς καί τῆς μουσικῆς, τήν ἀποφυγή τῶν καταχρήσεων, ἀλλά καί ἰδιαίτερα τόνιζαν τήν πνευματική τροφή τῆς ψυχῆς, πού εἶναι ἡ προσευχή, ἡ ὁποία καί ἐνδυναμώνει διδάσκοντες καί διδασκομένους. Σκοπός τῆς ἀγωγῆς γιά τούς τρεῖς Ἱεράρχες ἦταν ἡ ἔμπνευση τῆς χρηστότητος καί τῆς ἀρετῆς ἐκ μέρους τῶν διδασκόντων πρός τούς νέους.

Ὁ Ἱ. Χρυσόστομος μάλιστα συνοψίζει τήν ὅλη ἐκπαίδευση στό «ἐθίζειν πρὸς τὰ δέοντα», «χαλινοῦν μετ’ ἀκριβείας», «κολάζειν τά νοσήματα τῆς ψυχῆς» καί «ρυθμίζειν» πρός τό ἄριστον «ἔργῳ καί λόγῳ». Ὅλα αὐτά, εἶναι τά γερά θεμέλια μιᾶς παιδαγωγικῆς, ἡ ὁποία πράγματι ἐξυψώνει τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη, καθ’ ὅτι ἄλλωστε ἡ διαμόρφωση τῆς προσωπικότητος καί ἡ καθόλου ἀγωγή εἶναι «τέχνη τεχνῶν καί ἐπιστήμη ἐπιστημῶν» κατά τόν Γρηγόριον.

*

Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες, λοιπόν, ἀνεδείχθησαν ὑψηλοῦ ἐπιπέδου παιδαγωγοί, ἀκριβῶς, διότι ἀγάπησαν τήν παιδεία καί ἡ ἀρίστη παιδαγωγία τους εἶναι ὁ σπουδαῖος συνδυασμός: γνώση καί ἦθος.

Μήπως καί στή σημερινή ἀ-παιδεία μας, ἔχουμε ἀπόλυτη ἀνάγκη ἀπό τήν εὐεργετική αὐτή μαρτυρία, μαρτυρία φωτός τῶν Τριῶν μεγίστων Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων;

Του Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ’

romfea.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Μέσα σε όλον τούτο τον χαμό, μην ξεχάσεις ποιος είσαι

Φάε. Πιες. Κοιμήσου. Δούλεψε μπροστά από μια οθόνη. Και επανάλαβε κάθε μέρα το ίδιο πάλι απ’ την αρχή.

Δεν γίνεται έτσι όμως. 

Δεν είσαι μηχανή. 

Έχεις και μια ψυχή. Μια ψυχή που πρέπει να προσέξεις.
Πρόσεξε άνθρωπε.

Πρόσεξε μην κτηνοποιηθείς. 

Πρόσεξε μην ξεχάσεις το ποιος είσαι.

Μέσα σε όλον τούτο τον χαμό, βρες τρόπο να επικοινωνήσεις. 

Να μιλήσεις με ανθρώπους. 

Να έρθεις σε επαφή. 

Βρες χρόνο να ακούσεις μουσική. 

Βρες χρόνο να διαβάσεις. 

Βρες χρόνο και τρόπο να εκφραστείς. 

Βρες χρόνο να γυμναστείς. 

Να γελάσεις. Να κλάψεις. Να ονειρευτείς. 

Βρες χρόνο να ησυχάσεις. 

Βρες χρόνο να προσευχηθείς…

"…καὶ ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις…" (Ψαλμ.48.13)

Μην ξεχάσεις ποιος είσαι Άνθρωπε. 

Μην ξεχάσεις ποιος είσαι.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.

e-psyxologos
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πίσω από τις κλειστές πόρτες... Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

Όταν οι πόρτες κλείνουν…

Όταν οι πόρτες κλείνουν, κανείς δεν ξέρει το τι συμβαίνει σε ένα σπίτι. 

Κανείς δεν ξέρει τις έγνοιες, τον πόνο, τα βάσανα και τις σκοτούρες που κουβαλάν οι άνθρωποι που μένουν σε αυτό.

Ανοίγεις το στόμα σου και κρίνεις. Ο ένας έτσι, ο άλλος αλλιώς και αλλιώτικα. Δεν έχεις όμως ιδέα για το τι μπορεί αυτός που έτσι εύκολα στον τοίχο στήνεις να τραβάει. 

Δεν έχεις ιδέα, για τους δαίμονες με τους οποίους χρόνια μπορεί τώρα να παλεύει.

Και, όταν εσύ έπαιζες με τα παιδιά στη γειτονιά, αυτός πάλευε μεροκάματο να βγάλει. 

Και όταν εσένα σε αγκάλιαζε η μάνα σου, αυτός ευχόταν να μην είχε γεννηθεί. 

Και όταν σπούδαζες, όταν ανέβαινες επαγγελματικά, όταν με την "αξία" σου μόνος στεκόσουνα στα πόδια σου και έβαζες σε μια τάξη τη ζωή σου, με έναν στρατό ανθρώπους από πίσω σου να σε στηρίζουν, αυτός μετρούσε τα ψιλά τον μήνα για να βγάλει. 

Και, όταν εσύ γνώριζες τον έρωτα, κάποια τέρατα είχαν φροντίσει, ώστε αυτός, αυτός που κρίνεις και κατηγορείς, από μικρός, τον έρωτα να τον μισήσει…

Και είναι και τόσα άλλα…. Δυστυχώς τόσα πολλά, που δεν αρκούνε οι σειρές, όλα για να στα περιγράψω…

Κρύβε λοιπόν λόγια. Μην κατακρίνεις. Όσο μπορείς. Κάνε, αν θες, καλύτερα καμία προσευχή. Κρύβε όμως λόγια.

Όταν οι πόρτες κλείνουν, δεν φαντάζεσαι το τι σταυρό καθένας κουβαλάει…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

e-psyxologos
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η σημασία του ποιοτικού χρόνου με τα παιδιά μας

Οι καθημερινές δόσεις θετικής προσοχής μπορούν να μειώσουν αισθητά τα προβλήματα συμπεριφοράς εκ μέρους των παιδιών

Η υγιής, θετική σχέση μεταξύ γονιών και παιδιών είναι ζωτικής σημασίας για πολλούς λόγους, ακόμη και για το ζήτημα της πειθαρχίας και της καλής συμπεριφοράς τους.

Όταν έχετε μια υγιή σχέση με το παιδί, εκείνο θα προσπαθεί περισσότερο να σας ακούει, επιδεικνύοντας την επιθυμητή συμπεριφορά.

Οι καθημερινές δόσεις θετικής προσοχής μάλιστα, μπορούν να μειώσουν αισθητά τα προβλήματα συμπεριφοράς εκ μέρους των παιδιών. Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αφιερώνετε όλο σας τον χρόνο στο παιδί.

Πώς επηρεάζει η θετική προσοχή των συμπεριφορά των παιδιών

Αντίθετα, μερικές ώρες ποιοτικού χρόνου μαζί αποτελεί τον πυρήνα της θετικής προσοχής.

Όταν τα παιδιά λαμβάνουν τακτικές δόσεις υγιούς, θετικής προσοχής, μειώνουν τις συμπεριφορές που «προσελκύουν» οποιουδήποτε είδους προσοχή. Τα παιδιά είναι λιγότερο πιθανό να κλαίνε, να κάνουν την ίδια ερώτηση ξανά ή ξανά, ή να αρχίζουν να σπρώχνουν τον αδερφό τους όταν τους έχουν δοθεί κανονικές δόσεις θετικής προσοχής.

Η θετική προσοχή κάνει επίσης τις αρνητικές συνέπειες πιο αποτελεσματικές. Τα παιδιά ανταποκρίνονται καλύτερα στο χρονικό όριο όταν λαμβάνουν τακτικά ποιοτικό χρόνο με τους γονείς τους.

Επιπλέον, η θετική προσοχή βοηθά στην οικοδόμηση μιας υγιούς σχέσης με το παιδί σας. Όταν έχετε έναν στενό δεσμό, οι θετικές συνέπειες, όπως ο έπαινος, γίνονται πολύ πιο αποτελεσματικές.

Πώς θα περάσετε ποιοτικό χρόνο μαζί;

Όσο και αν το θέλουμε, δεν μπορούμε, δυστυχώς, να αφιερώσουμε όλο μας τον χρόνο στα παιδιά. Ωστόσο, ακόμα και μία ώρα ποιοτικού χρόνου μπορεί να κάνει αισθητή διαφορά τόσο στην συμπεριφορά του παιδιού όσο και στην μεταξύ σας σχέση.

Μερικοί τρόποι για να διασφαλίσετε ότι περνάτε ποιοτικό χρόνο μαζί με τα παιδιά, περιλαμβάνουν:

Καταργήστε τις περισπασμούς κατά τη διάρκεια του χρόνου σας μαζί. Κλείστε την τηλεόραση, διαχωρίστε τον εαυτό σας από τα αδέλφια τους και δώστε στο παιδί ότι έστω και για λίγο θα είστε μόνο οι δυο σας.
Αποφύγετε να κάνετε πολλές ερωτήσεις, απλά παίξτε μαζί του ή χαλαρώστε παρέα. Αφήστε εκείνο να επιλέξει μια μικρή δραστηριότητα που μπορείτε να κάνετε μαζί.

in.gr

🌼Το Αλφαβητάρι των δικών μας ΟΧΙ🌼

Το χαμομηλάκι λέει ΟΧΙ στα:

Α	Αγένεια  Αγνωμοσύνη  Αδιαντροπιά  Αλαζονεία  Αμετροέπεια  Αναισχυντία Ανηθικότητα  Ανευθυνότητα  Απανθρωπιά  Απληστία  Αυταρχισμός
Β	Βία  Βιασμός  Βρωμιά  Βλαστήμια
Γ	Γαστριμαργία
Δ	Διαστρέβλωση  Διαφθορά  Διαμάχη  Δολιότητα    Δουλοπρέπεια
Ε	Εγωπάθεια  Εγωκεντρισμός  Εκβιασμός   Εκμετάλλευση  Εξαπάτηση
Ζ	Ζηλοφθονία
Η	Ηττοπάθεια    Ημιμάθεια
Θ	Θεομπαιξία    Θρασυδειλία
Ι	Ιεροσυλία  Ιταμότητα
Κ	Κακεντρέχεια  Κακοποίηση  Κακότητα
Λ	Λαμογιά   Λαιμαργία
Μ	Μίσος  Μνησικακία  Μισαλλοδοξία
Ν	Ναζισμός    Ναρκισσισμός
Ξ	Ξενοφοβία  Ξενομανία
Ο	Οίηση  Οπορτουνισμός
Π	Παιδεραστία    Παιδοφιλία  Προκατάληψη
Ρ	Ραδιουργία  Ρατσισμός
Σ	Συνομωσία
Τ	Τραμπουκισμός Τυραννία
Υ	Υποδούλωση  Υποκρισία
Φ	Φανατισμός  Φαρισαϊσμός  Φασισμός  Φθόνος   Φιλοχρηματία  Φτήνια
Χ	Χαιρεκακία  Χρησιμοθηρία
Ψ	Ψευδολογία  Ψυχαναγκασμός
Ω	Ωραιοπάθεια  Ωχαδερφισμός

Το Χαμομηλάκι

Μάθε το παιδί σου πότε πρέπει να λέει «ΟΧΙ» στη ζωή του!

Η σπουδαιότητα του να λέμε «όχι» είναι τεράστια. 

Μάθετε στο παιδί σας την έννοια αυτής της λέξης και το τι ακριβώς μας προσφέρει.

Το «όχι» μας δίνει στίγμα. 

Μέσα από αυτό δηλώνουμε ποιοι είμαστε και τι δεν είμαστε, τι μας αρέσει και τι όχι, τι θέλουμε και τι δε θέλουμε.

Το «όχι» προστατεύει. 

Αν δεν πούμε όχι, μερικοί θα εκμεταλλευτούν τις αδυναμίες μας, την ηλικία μας, την αναποφασιστικότητά μας, για να πετύχουν τα δόλια σχέδιά τους.

Το «όχι» έχει συνείδηση. 

Αρκετές φορές η συνείδησή μας μάς καθοδηγεί σε αυτό που πρέπει να κάνουμε.

Το «όχι» βάζει όρια. 

Όταν δεν λέμε όχι δεν προσδιορίζουμε τα όριά μας και μερικοί δεν ξέρουν πώς να μας πλησιάσουν, ενώ άλλοι δεν ξέρουν πού να σταματήσουν.

Το «όχι» είναι σταράτο. 

Σε όσους δεν πούμε ένα σταθερό, καθαρό και ξάστερο όχι, θα παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν την άρνησή μας ή θα εκμεταλλευτούν την ευγένειά μας.

Το «όχι» έχει διαίσθηση. 

Τις περισσότερες φορές είναι η διαίσθησή μας που μας προειδοποιεί για τον κίνδυνο, άλλοτε φωνάζοντας όχι και άλλοτε ψιθυρίζοντας.

Μάθετε απλά και κατανοητά στα παιδιά σας πού να λένε όχι.

Όχι λοιπόν στα επικίνδυνα παιχνίδια με τους φίλους. 

Ακόμα και αν κάτι το θες πολύ, φαντάσου τι μπορεί να συμβεί. Αρνήσου να κάνεις κάτι που είναι επικίνδυνο για σένα ή για τους άλλους. Ακόμα και όταν σε πιέζουν ή σε κοροϊδεύουν.

Όχι στους φίλους όταν θέλουν να σε παρασύρουν να κάνεις κάτι παράνομο ή βλαβερό. 

Αν αυτά που κάνουν οι φίλοι σου δε σου ταιριάζουν, βρες μια άλλη παρέα να νιώθεις ασφαλής και να περνάς καλά.

Όχι στους καυγάδες των άλλων. 

Αυτοί που τσακώνονται είναι τόσο βυθισμένοι στον καβγά τους, που λίγο νοιάζονται… αν σε πάρουν τα σκάγια. Τα πράγματα είναι δύσκολα όταν τσακώνονται άτομα που αγαπάς. Είναι δικαίωμά σου να μην ακούς και να μη συμμετέχεις.

Όχι στην αποδοκιμασία και τη σύγκριση. 

Όταν σε αποδοκιμάζουν, πες πώς αισθάνεσαι και τι χρειάζεσαι. Στη φύση υπάρχει διαφορετικότητα. Το καθετί έχει τη χρησιμότητα και την ομορφιά του.

Όχι στις προσβολές και τις κοροϊδίες. 

Μην αφήσεις κανέναν να σου πει πως υπερβάλεις, πως κάνεις σα μωρό, ή πως πρόκειται για αστείο. Δεν υπάρχει τίποτα το αστείο στις προσβολές και τον εξευτελισμό.

Ένα μεγάλο όχι στα νταηλίκια, την τρομοκρατία και το ρατσισμό. 

Εξηγείστε στο παιδί πως όσοι παριστάνουν τους καμπόσους νιώθουν με αυτό τον τρόπο δυνατοί, παρότι είναι δειλοί και άνανδροι.

Όχι στις επιπόλαιες αποκαλύψεις. 

Μεγάλη προσοχή χρειάζεται στη συμμετοχή των παιδιών στο διαδίκτυο. Υπάρχει μεγάλη αίσθηση ελευθερίας αλλά υπάρχουν όμως και κάποιοι που θα εκμεταλλευτούν την ανωνυμία που τους προσφέρει ο υπολογιστής για να τα πλησιάσουν.

Όχι στις ουσίες που εθίζουν. 

Μερικοί νέοι δοκιμάζουν για να ξεφύγουν από τα προβλήματα ή τη μοναξιά τους. Βρίσκονται όμως παγιδευμένοι σε κάτι πολύ χειρότερο.

Και τέλος, μάθετε στα παιδιά σας να λένε ένα μεγάλο όχι στη σεξουαλική παρενόχληση. 

Η σωματική επαφή είναι βασικό στοιχείο στη ζωή μας. Όταν νιώθουμε άνετα, τρυφερά και αγαπημένα, οι άνθρωποι κρατιόμαστε από τα χέρια, αγκαλιαζόμαστε, φιλιόμαστε. Το ερωτικό άγγιγμα όμως είναι διαφορετικό και ποτέ δεν επιβάλλονται.

Θυμίστε στο παιδί σας και τα μεγάλα «ναι» της ζωής.

Λέμε ναι στις φιλίες και στις παρέες, στην αξιοπρέπεια, στην περιπέτεια χωρίς ανόητα ρίσκα, στη συμπαράσταση, στη συζήτηση και τη συνεργασία, στην αγάπη, στην επιμονή και την επιμονή.

boro

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πώς Να Του Μάθεις Να Προστατεύει Το Περιβάλλον

Ο πλανήτης και το περιβάλλον χρειάζονται την βοήθεια όλων μας, ανεξαρτήτως ηλικίας. Η κλιματική αλλαγή είναι αυτή που θα επηρεάσει σημαντικά το μέλλον των παιδιών. Για αυτό και οι γονείς θα πρέπει να μάθουν στα παιδιά πώς να σέβονται και να προστατεύουν την Γη. Τα παιδιά όταν ακόμα είναι σε μικρή ηλικία, είναι εύκολο να υιοθετήσουν συνήθειες και να πορευτούν με αυτές.

Μην σκεφτείτε πως είναι πολύ νωρίς για να ξεκινήσετε να δείχνετε στα παιδιά πώς να κρατούν τον πλανήτη καθαρό και πώς να ανακυκλώνουν. Με λίγη καθοδήγηση, απλές εκφράσεις και κινήσεις, τα παιδιά μπορούν να γίνουν πολύ δημιουργικά και να βοηθήσουν στο να κάνουν τη διαφορά.

Όχι σκουπίδια στο πάτωμα. Η πρώτη και βασική συνήθεια που πρέπει να υιοθετήσει το παιδί είναι να μην πετάει σκουπίδια στο δρόμο, στο πεζοδρόμιο, οπουδήποτε αλλού εκτός από τον κάδο απορριμάτων. Σιγά σιγά με απλά λόγια εξηγήστε τι είναι η ανακύκλωση και πώς διαχωρίζονται τα σκουπίδια, ανάλογα με το αν πρέπει να τα πετάξει στους κάδους ανακύκλωσης ή απλούς κάδους απορριμάτων.

Χρησιμοποιήστε υλικά που βρίσκονται στο σπίτι, για χειροτεχνίες. Κουτιά παπουτσιών, πλαστικά μπουκάλια, περιοδικά, συσκευασίες χάρτινες ή γυάλινες, ίσως κάποιο χαρτόνι κ.α. Με λίγη προσπάθεια το γυάλινο ή πλαστικό βαζάκι μπορεί εύκολα να γίνει μια ευφάνταστη μολυβοθήκη.

Βιβλία και ταινίες με θέμα την ανακύκλωση. Τα οπτικοακουστικά μέσα τραβούν περισσότερο το ενδιαφέρον των παιδιών. Το βιβλίο «Σκουπίδια εν δράσει», το οποίο παρουσιάζει κάποια σκουπίδια που προσπαθούν να ανακυκλώσουν τον εαυτό τους, είναι μια πολύ καλή επιλογή για παιδιά από 6 ετών να μάθουν τι είναι η ανακύκλωση, ενώ το βιβλίο «Γίνε πράκτορας του πλανήτη» για ηλικίες από 9 ετών, συνδυάζει έξυπνα την δράση με οικολογικά μηνύματα.

star.gr

Βιασμοί στη γη: Μια δακρύβρεχτη σιωπή

Μέτρα προστασίας για παιδιά-θύματα σεξουαλικής βίας και αιμομιξίας εξήγγειλε ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, μετά τις σοκαριστικές αποκαλύψεις της Καμίγ Κουσνέρ για τον δίδυμο αδελφό της που βρέθηκε στο κέντρο της ομερτά της «μεγάλης οικογένειας» με επικεφαλής τον Ολιβιέ Ντιαμέλ, γνωστό συνταγματολόγο, καθηγητή πανεπιστήμιου, πολιτικό αναλυτή, ευρωβουλευτή με πολλαπλές πολιτικές θέσεις.

Πίσω από την «κοινωνικά αποδεκτή» ηθική μας βρίσκονται βαθιά κρυμμένες τραγωδίες, που οι άνθρωποι φοβούνται να βγάλουν στο φως της δημοσιότητας για να μη «σπάσουν» τα συμβατικά στερεότυπα του καθωσπρεπισμού και βρεθούν ενώπιον ενός κατηγορητηρίου που είτε αδυνατούν να «σηκώσουν» ψυχικά είτε φοβούνται το ενδεχόμενο προσωπικό κόστος της αντεκδίκησης. 

Και έτσι δημιουργείται μια δακρύβρεχτη σιωπή που κανείς δεν τολμά να ενοχλήσει, περιμένοντας να το κάνει κάποιος άλλος.

Παρατηρείται επίσης το φαινόμενο σε κάθε τέτοιο σοβαρό περιστατικό οι άνθρωποι να δράττονται της ευκαιρίας να αναπτύξουν τη δική τους παραφιλολογική άποψη. Όπως συνέβη πρόσφατα με τη δημοσιοποίηση ενός βιασμού πριν από 23 χρόνια στη χώρα μας, που δίχασε πολύπλευρα την κοινωνία, χωρίς φυσικά να ξέρει κανείς τις λεπτομέρειες που άκουσε ο εισαγγελέας αλλά και τις εξηγήσεις που θα δώσει ο φερόμενος ως θύτης.

Ακούγοντας όμως τις πολλές εκδοχές, ο αναζητητής της αλήθειας θα θέσει τα εξής ερωτήματα: 

✔ Ένας βιασμός που αφήνει ανεξίτηλα τραύματα στο θύμα σε όλη του τη ζωή γιατί παραγράφεται μετά την εικοσαετία; 

✔ Αφού είναι τόσο δύσκολο να αποδειχθεί ένας βιασμός, γιατί η Πολιτεία δεν εστίασε στην πρόληψη και τώρα όψιμα διαρρηγνύουν όλοι τα ιμάτιά τους σαν να μην ήξεραν τα υψηλά ποσοστά των βιασμών; 

✔ Τι είναι αυτό που κάνει μερικούς αθλητές να παραβλέπουν τα ολυμπιακά ιδεώδη και να τα βάζουν σε δεύτερη μοίρα θυσιάζοντάς τα για ένα μετάλλιο, υποχωρώντας σε ανήθικους εξουσιαστές; 

✔ Πώς είναι δυνατόν να παρεισφρέουν ανενόχλητα επί σειρά ετών σε θέσεις εξουσίας άτομα εντελώς ακατάλληλα χωρίς να γίνονται αντιληπτά από τους μηχανισμούς της Πολιτείας; 

Κάποτε θα πρέπει να πάψουν να υπάρχουν «τσαλακωμένες ζωές στον ιερό χώρο ενός παιδικού δωματίου» και «κλεμμένα παιδικά χρόνια», όπως είπε η Κουσνέρ.

Θα πρέπει να πάψει να παραβιάζεται η ανθρώπινη υπόσταση και το «όχι να σημαίνει όχι». Τα εγκλήματα θα πρέπει να πάψουν να είναι αθέατα και ατιμώρητα. 

Για την υποκρισία της κοινωνίας είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι που κάθε φορά συγκλονιζόμαστε στο άκουσμα τέτοιων περιστατικών.

Ο φαύλος κύκλος πρέπει να σπάσει με μια μαζική κινητοποίηση πολιτικών, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών για τη θέσπιση νέων πλαισίων και δυνατών μηχανισμών στήριξης, ώστε η κοινωνία μας να κάνει ένα βήμα μπροστά, προασπίζοντας πληρέστερα τα ανθρώπινα δικαιώματα.

naftemporiki