Σελίδες

Tuesday, 5 October 2021

Οι Εκπαιδευτικοί και «το αυγό του φιδιού»

Ο Νεοναζισμός μπήκε στα σχολεία, κανονικά.
     Σε συνθήκες κρίσης ο Ναζισμός, αυτή η ιδιαίτερη και ορμητική μορφή του φασισμού, αναπτύσσεται ραγδαία. Το τέρας δεν πέθανε και έχει ήδη εκκολάψει τα αυγά του.
    Τα παιδιά εντονότατα εισπράττουν την κρίση της εποχής μας.
Μια κρίση με πολλές μορφές, με όλες τις μορφές...
Αγανακτούν με την αδικία, αισθάνονται ανασφάλεια, όσον αφορά το μέλλον τους,
Μπροστά τους βλέπουν τα αδιέξοδα.
Αδιέξοδα που τα έχει στήσει μπροστά τους η ίδια η κοινωνία, οι γονείς, οι πολιτικοί, η πολιτική, οι..., οι..., οι....
Βιώνουν τον αποκλεισμό, την απόρριψη.
Η υποκρισία, η σήψη, η διαφθορά, η φτώχεια, έχουν κάνει τοξικό το περιβάλλον.
Τα παιδιά αγανακτούν, είναι θυμωμένα, πολύ θυμωμένα και έξω από τα σχολεία τα περιμένει το μαύρο.
Έχουμε καλλιεργήσει το έδαφος, έχει γίνει η σπορά και η συγκομιδή έχει, εδώ και χρόνια, αρχίσει.
Ο Νεοναζισμός μπήκε στα σχολεία, κανονικά.
    Δάσκαλε, Γίνε φορέας του Καλού και μετάδωσέ το.
Αφορμές μπορείς να βρεις. Κάνε πράξη την ιδιότητά σου. Εκπαίδευσε τους μαθητές σου, όποια ειδικότητα και αν έχεις.
Πέρα από το αναλυτικό πρόγραμμα του Υπουργείου, πέρα από τα τσιτάτα, πέρα από τα τετριμμένα, πέρα από την βαθμολογία, τα τεστ, τα διαγωνίσματα.

     Διδάσκεις Ιστορία στην ΣΤ' Δημοτικού, στην Γ' Γυμνασίου, στην Γ' Λυκείου;
Άνοιξε το βιβλίο και ξεκίνα την ύλη ανάποδα.
Μέσα στον Οκτώβρη, και μέχρι τις 26, δίδαξε στα παιδιά το κεφάλαιο για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. 
Φύγε από το βιβλίο, άπλωσε τις πληροφορίες. Κανένα αναλυτικό πρόγραμμα, κανένα Υπουργείο, καμιά αξιολόγηση να μη σε σταματάει. 
Είσαι Εκπαιδευτικός, αυτό είναι το έργο σου.
Μίλησε, δείξε (υπάρχει υλικό) τα εγκλήματα των Ναζί.
Δείξε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τη σφαγή στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο...
Την πείνα στην Κατοχή, τους μαυραγορίτες, τους Χίτες, τους συνεργάτες των Γερμανών...
Μίλα με ονοματεπώνυμα, μη διστάζεις.
Τα παιδιά να δουν τις όψεις, όλες τις όψεις, του θανάτου που ο Ναζισμός προκάλεσε.
Πρέπει, είναι απαραίτητο να μάθουν, να καταλάβουν τι είναι ο Ναζισμός.
Να δουν όλα τα δεινά. Να αντιληφθούν.
Δώσε στοιχεία, αριθμό νεκρών,
Δείξε, Δάσκαλε. Δείξε και μίλα.

    Θεολόγε, εσύ κι αν έχεις όπλα πανίσχυρα.
Κάθε μάθημα, κάθε κεφάλαιο και μια ευκαιρία.
Δεν χρειάζεται να λες πολλά. Λίγα και καίρια.
Από σένα να κατανοήσουν τα παιδιά ότι ο Ναζισμός στέκεται απέναντι στο Χριστό και το Ευαγγέλιό του. 
Ξεκάθαρα μίλα, ξεκάθαρα πες ότι Ναζιστής και Χριστιανός δεν γίνεται.
Το «Αγαπάτε αλλήλους», «...αγαπάτε τους εχθρούς υμών...» δεν έχει καμιά δουλειά με το δαιμονικό ναζιστικό μίσος. Δώσε την ασπίδα της Αγάπης Του στα παιδιά, όπλισέ τα. Μπορείς να το κάνεις.
Γίνε φορέας και μετάδωσε...

     Δάσκαλε, αν δεν το κάνεις εσύ, μην περιμένεις να το κάνουν άλλοι. Αυτοί, οι άλλοι, ασχολούνται με τα σκουπίδια, με το life styling, με ό,τι ηλίθιο και βρώμικο...
Αν δεν το κάνεις εσύ, θα σηκώσουν και άλλα παιδιά το χέρι σε ναζιστικό χαιρετισμό, με την ψυχή τους γεμάτη από το ναζιστικό μίσος.

Το Χαμομηλάκι

Λάθος έχει τοποθετήσει το παιδικό κάθισμα στο αυτοκίνητο το 56% των γονέων

Το 56% των γονέων έχουν τοποθετήσει εσφαλμένα ένα παιδικό καθισματάκι αυτοκινήτου, ενώ το 60% βρίσκουν κάποιο στάδιο της όλης διαδικασίας απογοητευτικό.

Φυσικά, σημαντικό ρόλο στην σωστή τοποθέτηση παίζει και το αυτοκίνητο, το οποίο θα πρέπει να διαθέτει μια σειρά από προϋποθέσεις για να μπορεί να δεχτεί με πλήρη ασφάλεια ένα παιδικό καθισματάκι.

Αν και η πλειονότητα των γονιών που χρησιμοποιούν παιδικό καθισματάκι είναι υπεύθυνοι, εντούτοις το μεγαλύτερο ποσοστό δεν γνωρίζει πώς να το χρησιμοποιήσουν σωστά. Μια έρευνα του «Cars.com» σε 1.030 γονείς διαπίστωσε ότι το 60% θεωρεί ότι η εγκατάσταση καθισμάτων αυτοκινήτου είναι τουλάχιστον απογοητευτική, με σχεδόν τους μισούς ερωτηθέντες να πιστεύουν ότι η εγκατάσταση καθισμάτων αυτοκινήτου τους προκαλεί άγχος.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε φέτος σε 51 αυτοκίνητα (από μεγάλα SUV μέχρι αυτοκίνητα πόλης), ενώ από το 2010 έχουν γίνει ανάλογες έρευνες σε 600 περίπου αυτοκίνητα όλων των κατηγοριών. Τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών χρησιμοποιούνται από τις αυτοκινητοβιομηχανίες προκειμένου να βελτιώσουν τα λάθη που τυχόν εντοπιστούν κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού και της παραγωγής.

Για να πληροί τις προϋποθέσεις ένα αυτοκίνητο πρέπει να αποδειχθεί ότι έχει άφθονο χώρο για το κάθισμα του παιδιού, χωρίς να επηρεάζει τον χώρο στο ύψος των γονάτων τόσο του οδηγού όσο και του συνοδηγού. Τα οχήματα πρέπει, επίσης, να αποδεικνύουν ότι το σύστημα Lower Anchors and Tethers for Children (LATCH), είναι εύκολο να βρεθεί και να χρησιμοποιηθεί χωρίς προβλήματα.

Σημειώνεται ότι κάθε χρόνο, πολλά παιδιά χάνουν τη ζωή τους ή τραυματίζονται σοβαρά σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα και οι περισσότερες απώλειες θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί με τη σωστή χρήση παιδικού καθίσματος. Η πλειοψηφία των γονιών γνωρίζουν ότι πρέπει να έχουν ειδικό κάθισμα για τα παιδιά τους, αλλά από απειρία ή βιασύνη ή αμέλεια δεν το χρησιμοποιούν σωστά. Κάποιο ατύχημα ακόμη και με μικρή ταχύτητα μπορεί να αποβεί μοιραίο για το παιδί όταν το σώμα του μετακινηθεί απότομα.

Τα σημαντικότερα προβλήματα που εντοπίζονται είναι το μέγεθος του παιδικού καθίσματος. Ωστόσο, τα καθίσματα έχουν εμπρός, πίσω ή διπλό προσανατολισμό, όπως και μεγέθη ανάλογα σύμφωνα με τα κιλά του παιδιού. Ο οπίσθιος προσανατολισμός προσφέρει περισσότερη ασφάλεια, αλλά, όταν το παιδί μεγαλώσει, το κάθισμα πρέπει να «βλέπει» μπροστά, γιατί δεν χωράνε τα πόδια του.

Οι ιμάντες πρέπει να μπορούν να ασφαλίσουν σωστά για να μην υπάρχουν μετακινήσεις του καθίσματος. Κάθε καθισματάκι έχει τρεις θέσεις και η ιδανική θέση για το παιδί είναι αυτή που οι εγκοπές είναι ακριβώς πάνω από τους ώμους του παιδιού.

Κάποιοι γονείς δεν σφίγγουν τους ιμάντες για να μην διαμαρτυρηθεί το παιδί. Όμως σε αυτή την περίπτωση μπορεί το παιδί να φύγει από την θέση του σε ένα απότομο φρενάρισμα. Ο ρουχισμός παίζει επίσης σημαντικό ρόλο, καθώς μπουφανάκια ή βαριά χειμερινά ρούχα εμποδίζουν τη σωστή πρόσδεση του παιδιού.

Τα παιδικά καθίσματα είναι αυτά που στερεώνονται με τη ζώνη του αυτοκινήτου σε θέσεις ISOFIX και θα πρέπει να τοποθετηθούν με τη ζώνη όσο το δυνατόν πιο σφιχτά. Πρώτα θα πρέπει να διαβάσουν το βιβλίο του κατασκευαστή που αναγράφει τις σωστές γωνίες εγκατάστασης. Ένα παιδικό καθισματάκι που για παράδειγμα γέρνει πολύ προς τα πίσω είναι πολύ επικίνδυνο, γιατί σε ένα απότομο φρενάρισμα, το κεφάλι του παιδιού θα πιέσει το στήθος και μπορεί να κοπεί η αναπνοή του.

Τα παιδικά καθίσματα έχουν ημερομηνία λήξης, ακόμα και αν έχουν ληφθεί όλες οι απαιτούμενες προφυλάξεις. Οι αερόσακοι είναι σχεδιασμένοι για να λειτουργούν σε συνδυασμό με τις ζώνες ασφαλείας και όχι με παιδικά καθίσματα. Οι οδηγίες του κατασκευαστή γράφουν ότι το κάθισμα πρέπει να τοποθετείτε σε σημείο που δεν υπάρχει αερόσακος. Τέλος, όλα τα παιδιά πρέπει να έχουν την απόλυτη επίβλεψη των γονέων τους. Θα πρέπει πάντα ένας από τους δύο γονείς να κάθεται μόνιμα δίπλα του για να το προσέχει.

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

onmed.gr

Ένστικτο: Ο πιο αποτελεσματικός σύμμαχος των γονιών!

Θέλουμε να κάνουμε πάντα το σωστό για τα παιδιά μας. Πολύτιμος «οδηγός» μας από την πρώτη στιγμή και καθώς το παιδί μας μεγαλώνει είναι το ένστικτό μας. Γι’ αυτό και πρέπει να το «ακούμε». 

Η επιστροφή στο σπίτι με ένα μωρό στην αγκαλιά είναι μία από τις πιο συναρπαστικές, αλλά και αγχωτικές στιγμές στην ζωή των γονιών. Δυστυχώς, τα παιδιά δεν έρχονται στον κόσμο με οδηγίες χρήσης. Γι’ αυτό είναι απολύτως λογικό και κατανοητό ως νέοι γονείς να τρομοκρατείστε στην αρχή από το άγνωστο και να κατακλύζεστε από ερωτήματα και αμφιβολίες. Φυσικά και θα κάνετε λάθη. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι οι αποτυχίες σας «ακονίζουν» τη διαίσθησή σας, σας δίνουν την ευκαιρία να γνωρίσετε καλύτερα το παιδί σας και τον εαυτό σας κι αναπτύσσουν την αίσθηση σας του τι είναι καλό για το παιδί σας και τι όχι.

Αργά αλλά σταθερά, θα βρείτε τον  δρόμο σας και θα ενεργείτε σωστά. Θα μάθετε να εμπιστεύεστε το ένστικτό σας. Ωστόσο, οι φόβοι και οι αμφιβολίες δεν μας εγκαταλείπουν όταν το παιδί μας πάψει να είναι μωρό. Ακόμη κι όταν γίνει 4, 8, 12 ή 16 ετών, κάθε φάση της ανάπτυξής του συνοδεύεται από μια σειρά προβλημάτων. Να θυμάστε όμως, ότι κανείς δε ξέρει καλύτερα το παιδί σας από εσάς και ότι η διαίσθηση που σας βοήθησε να τα βγάλετε πέρα όταν ήταν μωρό θα σας βοηθήσει αργότερα ακόμα και στην εφηβεία του.

Η διαίσθηση έρχεται με τον χρόνο Συχνά αναρωτιόμαστε τι θα συμβεί αν κάνουμε λάθος. Κι όμως είναι τόσο φυσιολογικό να κάνουμε λάθος και αυτό γιατί τα περισσότερα πράγματα στην ζωή τα μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Χωρίς λάθη, οι διαισθητικές μας ικανότητες δεν παίρνουν σχήμα και μορφή. Καμιά φορά χρειάζεται να ακολουθήσουμε λάθος δρόμους για να βρούμε τελικά τον σωστό. Ίσως να φοβάστε γιατί πολλές φορές το ένστικτό σας μπορεί να σας έβαλε σε μπελάδες αλλά, αν το καλοσκεφτείτε, θα δείτε, ότι πολλές φορές σας οδήγησε και σε σωστές αποφάσεις και λύσεις. Τα ένστικτά μας δεν ξεφυτρώνουν από την μια μέρα στην άλλη. Αναπτύσσονται μέσα από τις αποτυχίες και τις επιτυχίες μας. Γι’ αυτό, όσο περισσότερα πράγματα ανακαλύψετε για το παιδί σας και για τον εαυτό σας (ως γονιός) τόσο περισσότερες ιδέες θα αντλείτε.  

Γνωρίστε το παιδί σας Παρακολουθώντας στενά την ανάπτυξη του παιδιού σας θα είστε σε θέση να πάρετε αργότερα τις σωστές αποφάσεις. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, η κάθε φάση της ανάπτυξής τους μας προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία να τα μελετήσουμε και να τα γνωρίσουμε. Κάθε φορά που το παιδί σας «παλινδρομεί» σε σχέση με όλα όσα του έχετε μάθει, θα δείτε ότι περνάει μια περίοδο αποδιοργάνωσης…κάποια «σημεία καμπής». Αυτά λοιπόν τα «σημεία καμπής» είναι αναπόφευκτα και λειτουργούν σαν χάρτης της πορείας ανάπτυξης του παιδιού. Όταν συμβαίνουν αυτά τα περιστατικά, οι περισσότεροι γονείς κυριεύονται από ένα αίσθημα αποτυχίας. «Γιατί άρχισε πάλι να θέλει να κοιμάται μαζί μας;», «Γιατί μας λέει ψέματα;», «Γιατί άρχισε πάλι να βρέχει το κρεβάτι του;». Εκείνο που πρέπει να θυμάστε είναι ότι κάθε τέτοιο «σημείο καμπής» προσφέρει σε σας και στο παιδί σας μια ευκαιρία να γνωρίσετε ο ένας τον άλλο.  

Τα λάθη διδάσκουν Εάν κάνετε λάθος στην κρίση σας σε μια περίοδο γεμάτη ένταση και στρες, σταθείτε και σκεφτείτε, αναδιοργανωθείτε και επανεκτιμήστε την κατάσταση. Όταν κάνετε ένα λάθος, μαθαίνετε από αυτό βελτιώνοντας έτσι την ικανότητά σας να αναθρέψετε σωστά το παιδί σας. Την επόμενη φορά θα ξέρετε τι πρέπει να κάνετε και τι όχι. Έτσι αναπτύσσεται μέσα μας η αίσθηση του τι είναι καλό για το παιδί μας και τι δεν είναι. Το κλειδί είναι να έχετε εμπιστοσύνη στις ικανότητές σας… και να εμπιστεύεστε το ένστικτο και το παιδί σας.  

Από επιστημονικής πλευράς… Οι επιστήμονες, όπως πάντα επιφορτισμένοι με τον καθορισμό των πραγματικών διαστάσεων κάθε… έννοιας, απογυμνωμένων από φιλοσοφικές ερμηνείες και ρομαντικές εξάψεις, υποστηρίζουν ότι η μητρική αγάπη και η προστατευτικότητα που πάντα δείχνει η μητέρα για τα παιδιά απορρέει απλώς από την ύπαρξη μίας ορμόνης στον εγκέφαλο. Όπως έδειξαν έρευνες σε ποντίκια, όσες μητέρες διαθέτουν χαμηλά επίπεδα της ορμόνης CRH (κορτικοτροπίνης) προστατεύουν περισσότερο τα μικρά τους συγκριτικά με αυτές που διαθέτουν υψηλότερες συγκεντρώσεις της ίδιας ορμόνης. Οι αυξημένες συγκεντρώσεις της, εξάλλου, συνδέονται με την εκδήλωση επιλόχειας κατάθλιψης και πιθανώς να εξηγούν το φαινόμενο εγκατάλειψης των νεογνών, αναφέρουν οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Oυϊνσκόνσιν που δημοσιεύουν τη σχετική έρευνα στην επιστημονική επιθεώρηση Behavioral Neuroscience. 

Αξίζει να αναφερθεί  ότι πέρα από το ότι είναι έμφυτος ο ρόλος των γονέων είναι και επίκτητος, αφού στηρίζεται και στη μάθηση μέσα από τα βιώματα των γονέων από τη δική τους σχέση με τους γονείς τους αλλά και γενικότερα από την επίδραση και την μάθηση μέσω των διαπροσωπικών τους σχέσεων , από την τηλεόραση, από τα βιβλία κτλ.   

Με την συνεργασία της κας Αγγελικής Παρίου (ψυχολόγος – ειδική παιδαγωγός – ομαδική αναλύτρια)

imommy.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι