Πολλές φορές η κατάλληλη ώρα είναι το τώρα. Συνήθως, όταν η πίεση μιας κατάστασης γίνεται όλο και πιο απελπιστική φοβόμαστε το επόμενο βήμα. Αναφέρομαι στο βήμα που θα φέρει την αρχή ή το τέλος, όπως το θεωρούμε.
Στην πραγματικότητα, το τέλος δεν έρχεται ποτέ. Σε καμία περίπτωση. Εμείς το ορίζουμε ως «τέλος». Και το λέω αυτό επειδή όλα σ’ αυτή τη γη έχουν συνέχεια.
Το να μένεις στάσιμος, δεν είναι λύση
Συνήθως, όταν «σκοτεινιάσει» μια μέρα χωρίς να το θέλουμε, σκοτεινιάζουμε και μέσα μας. Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Όλοι μας πέφτουμε, μα το πιο σπουδαίο είναι να βρίσκουμε τρόπους να σηκωνόμαστε.
Το πρώτο βήμα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η αποδοχή. Δυστυχώς ή ευτυχώς, η αποδοχή δεν είναι τόσο εύκολη, όσο κάποιοι θεωρούν. Αυτή η λέξη, η κίνηση και η δύναμη, μπορεί να έρθει και αργότερα.
Γι’ αυτό είναι καλό να παίρνουμε όσο χρόνο χρειαζόμαστε για μας, για να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση. Παρόλα αυτά, τίποτα δεν πρέπει να μείνει στάσιμο. Όσο κι αν το θεωρούμε λύση, η στασιμότητα δεν είναι λύση. Μπορείς να παίρνεις τον χρόνο σου, αλλά να δρας και να προσπαθείς.
Πολλές φορές η κατάλληλη ώρα είναι το τώρα
Η σκέψη ότι το επόμενο βήμα, μπορεί να γίνει ύστερα από «αιώνες»... δεν είναι καθόλου έξυπνη ιδέα.
Πολλές φορές η κατάλληλη ώρα είναι το τώρα. Διστάζεις; Τρέμεις; Φοβάσαι; Μια ζωή έχεις όλη κι’ όλη, δοκίμασε, προσπάθησε! Κι αν πέσεις, θα σηκωθείς. Διότι η δύναμή σου δε θα σου επιτρέψει να μείνεις εκεί στο πάτωμα.
Το τώρα, είναι τώρα. Το ρίσκο, είναι ρίσκο. Είτε για μια αρχή, είτε για το τέλος που εσύ νομίζεις ότι θα ’ρθει.
Το τώρα είναι δύναμη
Πες, γράψε για το τώρα. Μίλα για το τώρα, ερεύνησε και δες ότι αυτή η λέξη είναι θησαυρός. Ανοίγει σε σένα, πόρτες και πόρτες. Διότι είναι δύναμη.
Τις περισσότερες φορές, οι πάμπολλες σκέψεις, τα πιθανά σενάρια και οι έξτρα πρωταγωνιστές, κουράζουν και εν τέλει, δε φέρουν κανένα αποτέλεσμα.
Κάνοντας κάτι τώρα, σε βγάζει από το λήθαργο και απομακρύνει τα βαρετά κουβάρια του μυαλού σου.
