Μπαμπά, μάθε στον γιο σου να σέβεται τις γυναίκες

(...)

Ο ρόλος του πατέρα στην πρόληψη της βίας κατά των γυναικών

Η βία κατά των γυναικών είναι ένα ζήτημα των ανδρών και όλοι οι άνδρες πρέπει να διαδραματίσουν ρόλο στην πρόληψή της. 

Παρόλο που διαπράττεται από μια μειοψηφία ανδρών, οι περισσότεροι το επιτρέπουν είτε αδιαφορώντας είτε μην κατακρίνοντας το.
Αρκετοί λένε ανοιχτά ότι καταγγέλλουν τη βία, αλλά δεν συμμετέχουν ενεργά στην προώθηση της πρόληψης της βίας. 

Άλλοι εκφράζουν την επιθυμία να αναλάβουν δράση για να το αποτρέψουν, αλλά παραδέχονται ότι δεν ξέρουν τι να κάνουν.
Κι όμως υπάρχουν πολλά που μπορούν να κάνουν.

Δίδαξε στο γιο σου να σέβεται τις γυναίκες
    Η 8χρονη Νεφέλη γύρισε σπίτι από το σχολείο πολύ αναστατωμένη. Κλαίγοντας, περιέγραψε στη μητέρα της τι συνέβη στο διάλλειμα του σχολείου.

«Ο Γιάννης συνέχεια προσπαθεί να με φιλήσει. Εγώ του λέω να σταματήσει και αυτός επιμένει. Σήμερα με φίλησε με το ζόρι και όλοι οι φίλοι του γελούσαν!!»
Στην ηλικία των 8-9 ετών μπορεί ένα τέτοιο περιστατικό να μας φαίνεται χαριτωμένο. Α, πώς μεγάλωσαν τα παιδάκια μας… άρχισαν να ενδιαφέρονται για το άλλο φύλλο… τι ωραίο ζευγαράκι…

Δυστυχώς, ένα τέτοιο περιστατικό θα πρέπει να μας προβληματίσει κι όχι να μας κάνει να νιώσουμε περηφάνια για τα βλαστάρια μας. Το αγόρι αυτό μπορεί να είναι 9 ετών αλλά είναι αρκετά μεγάλο για να καταλάβει τι σημαίνει σεβασμός και συναίνεση.

Είναι αρκετά μεγάλο για να γνωρίζει ότι αν ένα κορίτσι λέει «σταμάτα, δεν θέλω» θα πρέπει να σταματήσει. Κανένα κορίτσι δεν πρέπει να αισθάνεται άσχημα, άβολα ή να φοβάται να πάει σχολείο επειδή ένα αγόρι είναι τόσο πιεστικό και δεν τη σέβεται.

Ίσως αναρωτηθεί κανείς, κάπως έτσι τελικά ξεκινά η βία; 

Είναι βία;
Μπορεί ναι μπορεί και όχι… Το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι ασέβεια… και η ασέβεια οδηγεί στη βία και την κακοποίηση.

Ως γονείς έχουμε την ευθύνη και το προνόμιο να διαμορφώσουμε το είδος των αντρών που αμφισβητούν το μισογυνισμό και τη βία εναντίον των γυναικών. Ας κοιτάξουμε τα αγόρια μας στα μάτια κι ας αναγνωρίσουμε άντρες που έχουν τη δύναμη να προστατεύουν, να σέβονται και να εξυψώνουν τις γυναίκες.

Τα αγόρια είναι σημαντικό να μάθουν την αξία του σεβασμού από πολύ μικρή ηλικία. Η επιρροή των γονιών είναι αδιαμφισβήτητη. Ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στο σπίτι, ο δεσμός μεταξύ μητέρας και γιου, ο σεβασμός που δείχνει ο πατέρας στη γυναίκα του, θα επηρεάσει την αντίληψη του γιου σας για το σεβασμό.

Ο σεβασμός για τις γυναίκες μπορεί και πρέπει να διδαχθεί
    Μεγάλο μέρος αυτού του μαθήματος προέρχεται από παγκόσμιες αξίες που ισχύουν για όλους, όπως η καλοσύνη, η ευγένεια, η συμπόνια, η αγάπη, η υποστήριξη και η φροντίδα. Η ενστάλαξή τους θα βοηθήσει να μάθουν τα αγόρια να σέβονται τις γυναίκες. Τα πρόσφατα γεγονότα και οι τρέχουσες στατιστικές υπογραμμίζουν ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα όσον αφορά την ενδοοικογενειακή βία.

Αν και δεν υπάρχει εύκολη λύση, όλοι μαζί μπορούμε να σταματήσουμε τη βία κατά των γυναικών.

Ως γονιός ή κηδεμόνας, μπορείτε να παίξετε σημαντικό ρόλο.
    Οι περισσότερες μελέτες δείχνουν ότι η ασέβεια ενός αγοριού προς τα κορίτσια ξεκινάει στην παιδική ηλικία.

Μην υποτιμάτε τη δύναμη του παραδείγματος που δίνετε
Ο γιος σας παρακολουθεί συνεχώς πώς συμπεριφέρεστε στη μητέρα του, στις αδερφές του, στις κοινωνικές συναναστροφές σας. Σας παρακολουθεί αντιγράφοντας υποσυνείδητα τις αντιδράσεις σας στο ποδόσφαιρο, στο στυλ οδήγησης ακόμα και στον τρόπο που μιλάτε.

Να θυμάστε όμως ότι παρατηρεί και τον τρόπο που αλληλεπιδράτε με τις γυναίκες γύρω σας και είναι πολύ πιθανό να σας μιμηθεί.

Γίνετε καλό πρότυπο για τους γιους σας
    Είναι απαραίτητο οι γονείς να εφαρμόζουν αυτό που διδάσκουν. Ο γιος σας θα υιοθετήσει πράγματα που παρατηρεί σε σας.
Σεβαστείτε τους άλλους ανθρώπους και ενθαρρύνετε τον γιο σας να κάνει το ίδιο. Διδάσκοντας το παιδί σας να συμπεριφέρεται ισότιμα και με σεβασμό ​​σε άνδρες και γυναίκες από πολύ μικρή ηλικία, θα ωφελήσει μακροπρόθεσμα.
Οι πατέρες οφείλουν να δίνουν το παράδειγμα γιατί εκείνοι είναι το σημαντικότερο πρότυπο για τους γιους τους. Να ξέρετε ότι ένας καλός πατέρας είναι ένας μη βίαιος πατέρας και ότι ένας βίαιος πατέρας είναι χειρότερος από κανέναν πατέρα.
Παρατηρήστε τη δική σας συμπεριφορά. 

Αν οποιαδήποτε από τις συμπεριφορές σας θα μπορούσε να θεωρηθεί μορφή βίας κατά των γυναικών προσπαθήστε να την αλλάξετε και, αν δεν μπορείτε, ζητήστε βοήθεια από έναν ειδικό.

ολόκληρο το άρθρο στην πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η Μητρότητα δεν είναι Διαγωνισμός Τελειότητας!

Η μητρότητα δεν είναι διαγωνισμός για το ποιο παιδί έχει τα πιο καθαρά ρούχα, τα πιο καλοχτενισμένα μαλλιά, την καλύτερη ψυχολογία.
Μητρότητα είναι ένα ταξίδι στο οποίο η κάθε μαμά πορεύεται διαφορετικά αλλά όλες έχουν τον ίδιο προορισμό.

Κάποιες μανούλες έχουν το προνόμιο να έχουν απεριόριστη βοήθεια όσον αφορά το μεγάλωμα των παιδιών τους, το νοικοκυριό, το μαγείρεμα. 

Κάποιες άλλες όχι.

Η πρώτη κατηγορία μαμάδων είναι πιο ξεκούραστη και κατά συνέπεια διακατέχεται από μεγαλύτερη υπομονή και αντοχές όσο αφορά την ανατροφή των παιδιών τους.

Η δεύτερη κατηγορία έχει όχι μόνο να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της καθημερινότητας χωρίς ένα χέρι βοηθείας αλλά και κατά τακτά χρονικά διαστήματα, τα επικριτικά σχόλια άλλων μαμάδων.

Πολλές είναι εκείνες που στο πρώτο ξέσπασμα ενός παιδιού θα προτείνουν στην μητέρα του να επισκεφθεί έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Κάτι το οποίο είναι μέγα λάθος διότι με τα λόγια αυτά ακυρώνουν το ρόλο της γυναίκας στη οποία απευθύνονται, ως μητέρας.

Η γυναίκα (που κανείς δεν ξέρει τι αντιμετώπισε και συνεχίζει να αντιμετωπίσει, τι δυσκολίες και προβλήματα έχει) γίνεται ξαφνικά στόχος κάποιων μαμάδων που μιλούν εκ του ασφαλούς, επειδή τα έχουν όλα έτοιμα και δεν ξέρουν τι σημαίνει να μάχεσαι καθημερινά μονάχα με τις δικές σου δυνάμεις.

Όλες οι μητέρες πρέπει να είναι σύμμαχοι. 

Όλες έχουν τον ίδιο στόχο! Να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο με βάση αξίες και αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Θα έπρεπε λοιπόν να υπάρχει μεταξύ τους κατανόηση, λόγια συμπαράστασης και ενθάρρυνσης.

Λόγια επικριτικά του τύπου « Δεν μεγάλωσες σωστά το παιδί σου» είναι αναιδή, ανούσια και μόνο κακό μπορούν να κάνουν στην ψυχολογία της εν λόγο μητέρας στην οποία απευθύνονται!

Πριν μπεις λοιπόν στην διαδικασία να κρίνεις αρνητικά μια άλλη μαμά, σκέψου το εξής: πιστεύεις ότι το δικό σου παιδί θα γίνει στο μέλλον παράδειγμα προς μίμηση;
Η απάντηση είναι ασφαλώς αρνητική αν λάβουμε υπόψιν μας πως μια μητέρα που κρίνει, διδάσκει στο παιδί της να γίνεται επικριτικό.

Τι θα έλεγες λοιπόν την επόμενη φορά που θα δεις ένα παιδί να χτυπιέται και μια μητέρα σε απόγνωση να πάρεις άδεια από την ίδια για να μιλήσεις στο παιδί της, ώστε να την βοηθήσεις;

Μητέρες όλου του κόσμου ενωθείτε! 

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε αντίπαλοι, μήτε εχθροί, είμαστε σύμμαχοι.

Μαρία Αρφαρά

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πόσο δίκιο είχες γιαγιά μου

Αχ, δεν αλλάζουν οι άνθρωποι! Είναι το πανί παιδί μου τέτοιο!”, συνήθιζες να λες γιαγιά μου. “Μην περιμένεις να αλλάξει ο άλλος, στο τέλος μόνο εσύ θα αλλάξεις παιδί μου!”, συνέχιζες την κουβέντα σου. “Θα σε έχει αλλάξει η υπομονή και η επιμονή σου, όσα μαζεύεις μέσα σου, οι πίκρες, οι προσμονές… Θα βρεθείς κουρασμένη, κάπου εκεί στο τέλος. Θα κουραστείς, μα πάνω από όλα εσύ θα βγεις διαφορετική. 

Και διες τζάνι μ’, θα έρθουν μέρες που θα δεις τα πάνω κάτω στον κόσμο σου, τότε τζιέρι μ’ θα αλλάξεις, και μόνο τότε. Θα γενείς πιο δυνατή, πιο έξυπνη, πιο ευγενική! Φώναξε, κλάψε, μετά όμως ίσιωσε το κορμί σου και συνέχισε καλύτερη. Κάνε όνειρα παιδί μου και όμορφες σκέψεις, μη μιζεριάζεις ποτέ!”.

Πόσο δίκιο είχες γιαγιάκα μου! Πόσες φορές σκέφτηκα τα λόγια σου, που τότε δεν μπορούσα να καταλάβω! 

Γιατί γιαγιά μου, να μην είσαι κοντά μου τώρα να στα πω; 

Δεν αλλάζει ο άνθρωπος γιαγιά! Όση αγάπη και αν του δώσεις, όση καλοσύνη, θα ζητάει κι άλλο κι άλλο… ένα διψασμένο θηρίο που δεν ξεδιψά ποτέ! Και εγώ γιαγιά, δεν στέρεψα ποτέ από αγάπη! Δεν θα μπορούσα άλλωστε! Εσύ μας είχες δώσει τόση! Τόση που φτάνει για όλο τον κόσμο! Εσύ μας έμαθες να την μοιράζουμε και αυτή να πολλαπλασιάζεται γιαγιά μου!

“Τζιέρι μου, ότι δίνεις παίρνεις σ αυτή τη ζωή. Μοίρασε καλοσύνη και θα γυρίσει πίσω διπλή. Κι αν δεν γυρίσει, δεν πειράζει γιαβρί μ’! Ένας μπαχτσές να είναι τα λόγια σου, να μοσχοβολούν! Αν δεν έχεις καλή κουβέντα να πεις, να μην ανοίγεις το στόμα σου!” μου έλεγες. “Είσαι μικρή και ζευζέκα τώρα, αλλά εμένα διές και να θυμάσαι όταν μεγαλώσεις…”. Και συνέχιζες να τυλίγεις τα ντολμαδάκια σου, γιατί όλες οι συζητήσεις μας ήταν γύρω από το τραπέζι της κουζίνας.

Αχ γιαγιά μου, μου έχουν λείψει αυτές οι μυρωδιές! Αχ γιαγιά μου, πόση αξία τα λόγια σου! Γιαγιά! Δες με γιαγιάκα μου! Κουράστηκα, πόνεσα, άλλα δεν άλλαξα! Δεν θα αφήσω κανέναν να με αλλάξει! Όπως δεν άλλαξες και εσύ, εσύ που είδες και έζησες τόσο πόνο! Θα φυλάω τις κουβέντες σου, σαν το πιο πολύτιμο θησαυρό, όπως έκανα μέχρι τώρα νενέκα μου! Και αυτό θα μάθω και στα παιδιά μου γιαγιά!

Πηγή: gynaikaeimai.com
dinfo.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι