Ποιος είναι, άραγε, ο «καλός γονιός» και σε ποια ηλικία κατακτάται η «ωριμότητα» για τη δημιουργία απογόνων;
Στην πραγματικότητα, κανείς δεν είναι ποτέ έτοιμος να μεγαλώσει παιδιά. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία, λένε οι γνωρίζοντες.
 |
| Καλός γονιός είναι εκείνος που είναι καλά μέσα του. |
Κάποτε, όταν ήμουν ακόμα πολύ μικρή, πίστευα πως ο καλύτερος τρόπος για
να διασφαλίσεις το υγιές μεγάλωμα των παιδιών θα ήταν η σύσταση κάποιας
επιτροπής που θα εξετάζει την ψυχική και νοητική υγεία των γονέων, ώστε
να τους δίνει κάποια ειδική άδεια για να αποκτήσουν παιδιά. Κάτι σαν την
άδεια οδήγησης, ας πούμε. Κατόπιν, όταν μεγάλωσα λίγο (και άρχισα να
συνειδητοποιώ ότι ο φασισμός είναι πολυεπίπεδος), άλλαξα γνώμη, δίχως,
ωστόσο, να καταφέρω να βρω μια ικανοποιητική λύση στο πρόβλημα.
Όταν ήρθε η ώρα να αποκτήσω παιδιά, και μόνο η ιδέα μού προκαλούσε απανωτές κρίσεις πανικού. Μα εγώ είμαι η ίδια παιδί!
● Πώς θα καταφέρω να παραμερίσω τον εγωισμό μου (αντί να χαίρομαι τη σεζλόνγκ, θα πρέπει τώρα να κυνηγάω ένα τέρας πάνω κάτω);
● Πώς θα διασφαλίσω τον προσωπικό μου χώρο (τι διάολο θέλει αυτό το
πιανάκι στη μέση του σαλονιού) και χρόνο (θέλω να ξενυχτήσω σ’ ένα κλαμπ
κι όχι στο προσκεφάλι ενός εμπύρετου σπόρου);
Έπειτα από 6 χρόνια μητρότητας στα όρια της ταλαιπωρίας και έπειτα από
πολλαπλές επισκέψεις στην παιδοψυχολόγο της γειτονιάς μου, επαναφέρω το
μέγα ερώτημα: Είμαστε ποτέ έτοιμοι να μεγαλώσουμε παιδιά;
Η παιδοψυχολόγος Μαρία Κοπακάκη αναλαμβάνει να με βοηθήσει να δω τη
μεγάλη αλήθεια. Θα πονέσει, αλλά (αν δε με πεθάνει) θα με βγάλει πιο
δυνατή. «Σε ό,τι αφορά αυτό με τη σύσταση …επιτροπής η ιδέα παραπέμπει
στις πρακτικές της ευγονικής (υποχρεωτική στείρωση ατόμων με νοητικά
ελλείμματα και ψυχικές νόσους). Είναι πάρα πολύ δύσκολο να ορίσει κανείς
συγκεκριμένα και με λίγα λόγια τα κριτήρια που συνιστούν τον “καλό
γονιό”, πόσο μάλλον να τα “μετρήσει”, ώστε να χορηγήσει σε ορισμένους
ανθρώπους “δίπλωμα γονέα” και να το στερήσει από κάποιους άλλους.
Ο «αρκετά καλός γονιός»
»Γενικά, καλός γονιός είναι ο ψυχικά υγιής, ισορροπημένος άνθρωπος, που
αντλεί ικανοποίηση από τη ζωή του και γνωρίζει καλά τον εαυτό του. Όντας
ο ίδιος πλήρης, είναι ικανός να συντονιστεί με τις ανάγκες του παιδιού,
να το φροντίσει με ζεστασιά και ενσυναίσθηση, να του δώσει ζωτικό
συναισθηματικό χώρο να αναπνεύσει, να του δείξει το δρόμο βάζοντάς του
τα όρια που χρειάζεται για να μη χαθεί. Ακόμα και αυτός όμως,...