Η Μετριοπάθεια και η Σεμνότητα είναι για τους μέτριους;

    Νέα έρευνα αναδεικνύει τους λόγους που η ταπεινότητα μπορεί να αποδειχτεί ωφέλιμη για τη ζωή. Σε μια εποχή (και χώρα) με μεγάλα ΕΓΩ, οι έρευνες λένε πως η καλύτερη -και συχνά η πιο αποτελεσματική- φιλοσοφία ζωής είναι η σεμνότητα. 

Μήπως πρέπει να ρίχνουμε τους τόνους πού και πού;

Οι λόγοι που η σεμνότητα είναι ευεργετική:

Ηρεμεί την ψυχή
    Οι σεμνοί άνθρωποι μπορούν να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά το άγχος που προκαλεί η θνητότητα. Όταν το επίκεντρο των πάντων δεν είναι ο εαυτός σου, οι έρευνες λένε, βρίσκουμε ευκολότερα τους τρόπους να αποδεχτούμε το θάνατο και να ζήσουμε πλήρως τη ζωή.

Διαμορφώνει καλούς ηγέτες
    Οι σεμνοί ηγέτες δεν είναι μόνο πιο συμπαθείς, είναι επίσης πιο αποτελεσματικοί. Καθοδηγούν τους άλλους με μετριοφροσύνη, παραδέχονται τα λάθη τους και γίνονται καλά πρότυπα για τους γύρω τους.

Δίνει αυτοέλεγχο
    Οι εγωκεντρικοί άνθρωποι συχνά οδηγούνται σε ακραίες συμπεριφορές που μπορούν να τους βλάψουν σε επαγγελματικό ή προσωπικό επίπεδο. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν γνωρίζουν τα όριά τους, κάτι που χαρακτηρίζει συνήθως τους ταπεινούς.

Εξασφαλίζει μεγαλύτερη απόδοση
    Οι ταπεινοί άνθρωποι δεν είναι απλώς καλύτεροι ως διευθυντές, αλλά και ως υπάλληλοι. Έρευνα σε εργαζομένους απέδειξε ότι η ειλικρίνεια και η σεμνότητα ήταν δείκτης της υψηλής παραγωγικότητας τους

Είναι παράγοντας αριστείας
    Αν νομίζεις ότι η σεμνότητα αφορά το κανονιστικό περιβάλλον του εργασιακού χώρου, μάθε ότι οι βάσεις μπαίνουν στο σχολείο. Σύμφωνα με έρευνα του 2006 σε 55 μαθητές, όσοι ήταν πιο ταπεινοί είχαν την καλύτερη απόδοση σε ακαδημαϊκό επίπεδο.

Προϋποθέτει λιγότερες προκαταλήψεις
    Αν είσαι σεμνός, δεν νιώθεις ότι όλοι σου χρωστάνε. Αυτό οδηγεί σε μια θεώρηση του κόσμου με λιγότερες προκαταλήψεις και περισσότερη ανοχή στη διαφορετικότητα του άλλου.

Δίνει αλληλεγγύη
    Η ταπεινότητα συνδέεται με τη γενναιοδωρία και τη δοτικότητα. Οι σεμνοί άνθρωποι σε έρευνα του 2011 φάνηκαν πιο πρόθυμοι να προσφέρουν τη βοήθειά τους σε κάποιον που τη χρειάστηκε.

Δημιουργεί καλύτερες προσωπικές σχέσεις
    Όσοι δεν έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους είναι πιο ανεκτικοί και αποδέχονται τους άλλους όπως είναι. Τα μεγάλα "εγώ" ποτέ δεν κάνουν καλό σε μία σχέση.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Το ξύλινο πιάτο του γέρου παππού - The old grandfather's corner

Κάποτε ζούσε ένας παππούς με τον γιο του, τη νύφη του και το εγγονάκι του.
Ήταν, όμως, άσχημη η κατάστασή του. Σχεδόν τυφλός, σχεδόν κουφός, δεν μπορούσε να αυτοεξυπηρετηθεί... 

Ούτε να φάει δεν μπορούσε.
Σκόρπιζε όλο το φαγητό κάτω και λερωνόταν διαρκώς.
Κάποιες φορές μάλιστα έριχνε το πιάτο κάτω και το έσπαζε.
Ο γιος και η νύφη σκέφτηκαν ότι ήταν ανυπόφορο όλο αυτό που ζούσαν.
Υποχρέωσαν λοιπόν τον γέρο να τρώει σε μια γωνιά πλάι στο τζάκι.

Του έδωσαν μάλιστα και ένα ξύλινο πιάτο για να μην το σπάζει.

Μια μέρα ο μικρός εγγονός έφτιαχνε κάτι με μερικά κομμάτια ξύλου.
Όταν ο πατέρας του τον ρώτησε τι έφτιαχνε ο μικρός απάντησε:
- Φτιάχνω ξύλινες γαβάθες για να τρώτε εσύ και η μητέρα, όταν μεγαλώσω.
Από κείνη την ημέρα ο παππούς κάθισε και πάλι μαζί τους στο τραπέζι. Κανείς δεν είπε ξανά λέξη.

Συμπέρασμα: Θα θερίσετε ό,τι σπείρετε.

Ανεξάρτητα από τη σχέση που έχετε με τους γονείς σας, θα σας λείψουν, όταν θα φύγουν από τη ζωή.
Πάντα να τους σέβεστε και να τους φροντίζετε.
antikleidi

THE OLD GRANDFATHER’S CORNER

ONCE UPON a time there was a very old man who lived with his
son and daughter-in-law. His eyes were dim, his knees tottered

under him when he walked, and he was very deaf. As he sat at
table his hand shook so that he would often spill the soup over the
table-cloth or on his clothes, and sometimes he could not even keep
it in his mouth when it got there. His son and daughter were so
annoyed to see his conduct at the table that at last, they placed a
chair for him in a corner behind the screen, and gave him his meals
in an earthenware basin quite away from the rest. He would often
look sorrowfully at the table with tears in his eyes, but he did not
complain.
One day, while he was thinking sadly of the past, the earthenware
basin, which he could scarcely hold in his trembling hands, fell to
the ground and was broken. The young wife scolded him well for
being so careless, but he did not reply, only sighed deeply. Then
she bought him a wooden bowl for a penny and gave him his
meals in it.
Some days afterward his son and daughter saw their little boy,
who was about four years old, sitting on the ground and trying to
fasten together some pieces of wood.
“What are you making, my boy?” asked his father.
“I am making a little bowl for papa and mamma to eat their food in when I grow up,” he replied
The husband and wife looked at each other without speaking for
some minutes. At last, they began to shed tears, and went and
brought their old father back to the table and from that day he
always took his meals with them and was never again treated
unkindly.
THE END

pinkmonkey