Η Κυριακή της Πεντηκοστής… Για παιδιά, γονείς και δασκάλους

Πέρασαν δέκα ημέρες από την Ανάληψη του Χριστού, συνολικά δηλαδή πενήντα ημέρες από την Ανάσταση.

.

Πάλι όλοι οι μαθητές ήταν μαζεμένοι στο υπερώο.

Τα Ιεροσόλυμα ήταν γεμάτα κόσμο, όχι μόνο Εβραίους, αλλά και Πάρθους και Ελαμίτες και Μήδους και Πόντιους και Καππαδόκες και Ρωμαίους, Φρύγες, Κρήτες και Αιγύπτιους.

Ξαφνικά ακούστηκε μια πολύ δυνατή βοή, σαν να φυσούσε ένας πολύ ισχυρός άνεμος. Αυτή η βοή κατευθύνθηκε και γέμισε το υπερώο. Κι οι δώδεκα μαθητές είδαν με τα μάτια τους φλόγες, πύρινες γλώσσες, που διαμοιράστηκαν και κάθισαν πάνω στα κεφάλια τους.

Από εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκαν ότι πλημμύρισε η ύπαρξή τους από θεϊκή δύναμη, από το Άγιο Πνεύμα, κι άρχισαν να μιλούν με ευκολία ξένες γλώσσες. Τους φώτιζε το Πνεύμα το Άγιο κι έλεγαν λόγια ουράνια και θεϊκά. Το μαζεμένο πλήθος ακολούθησε τη βοή και μαζεύτηκε έξω από το υπερώο. Και βγήκαν οι μαθητές και μιλούσαν σ’ όλους αυτούς τους ξένους κι άκουγε ο καθένας τα θεόπνευστα λόγια στη γλώσσα του. Κι όλοι απορούσαν πώς αυτοί οι αγράμματοι Γαλιλαίοι μιλούσαν στις διάφορες γλώσσες. Και μερικοί τους περιγελούσαν κι έλεγαν ότι ήταν μεθυσμένοι.

Τότε στάθηκε ο Πέτρος μαζί με τους άλλους ένδεκα αποστόλους σε ψηλό μέρος, ώστε να ακούγεται καλά, κι άρχισε με θάρρος να μιλά στους συγκεντρωμένους. Τους κάλεσε να ακούσουν προσεχτικά τα λόγια του. Πρώτα τους βεβαίωσε πως δεν ήταν μεθυσμένοι – πώς θα μπορούσε να είναι μεθυσμένοι αφού ακόμη ήταν πρωινή ώρα; Κι ύστερα άρχισε να τους εξηγεί τις προφητείες που δικαιώθηκαν στο πρόσωπο του Χριστού, του Μεσσία, που όλος ο κόσμος περίμενε. 

Τους μίλησε με απόλυτη βεβαιότητα για την Ανάσταση του Κυρίου και τους κάλεσε να μετανοήσουν και να βαπτιστούν. Όσοι τον άκουγαν συναρπάστηκαν από το κήρυγμά του, δέχτηκαν τα λόγια του και ζήτησαν να βαπτιστούν. Τρεις χιλιάδες άνθρωποι πίστεψαν εκείνη την ημέρα στο Χριστό ακούγοντας το φωτισμένο κήρυγμα του Αποστόλου Πέτρου.

Αυτή η ημέρα της Πεντηκοστής είναι η ημέρα που γεννήθηκε η Εκκλησία του Χριστού μας.

Μετά την Κυριακή της Πεντηκοστής, ακολουθεί η Δευτέρα που είναι αφιερωμένη στο τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το Άγιο Πνεύμα.

Όλη την εβδομάδα που ακολουθεί, οι πιστοί μπορούν να τρώνε κάθε τροφή, όπως ακριβώς και τη Διακαινήσιμη Εβδομάδα, που ακολουθεί το Πάσχα.
pemptousia

Η εικόνα της Πεντηκοστής είναι κόκκινη και χρυσή για να μας δείξει πόσο σημαντική είναι αυτή η ημέρα. 

Στην κορυφή υπάρχει ένα ημικύκλιο με ακτίνες που μοιάζουν με φλόγες που κατεβαίνουν στους Απόστολους που προσεύχονται, για να μας δείξει ότι το Άγιο Πνεύμα έρχεται σε αυτούς. Βλέπουμε τους Απόστολους να κρατούν ειλητάρια. Στο κέντρο βρίσκεται η προσωποποίηση του Κόσμου που βγαίνει από το σκοτάδι στο φως με τη βοήθεια των Ευαγγελίων που κρατάει μέσα σε ένα ύφασμα. Όλοι αισθανόμαστε το Φως του Θεού στις καρδιές μας.

Η Πεντηκοστή, για γονείς και δασκάλους
(για να κατανοήσουν τα παιδιά τη σπουδαιότητα της Πεντηκοστής για την Ορθόδοξη Εκκλησία)

η συνέχεια στο Ορθόδοξο χαμομηλάκι

Ένα παιδί γράφει στη μαμά του

Μη ξεχνάς, πως δε θα μπορέσω να αναπτυχθώ χωρίς πολλή κατανόηση αγάπη, τρυφερότητα, αλλά και όρια στη συμπεριφορά μου. Αυτό όμως δε χρειάζεται να στο πω… έτσι δεν είναι;

• Μη φοβάσαι να είσαι σταθερή μαζί μου. Αυτό θα με κάνει να νοιώθω περισσότερη σιγουριά και ασφάλεια.
• Μη με παραχαϊδεύεις. Ξέρω πολύ καλά πως δε θα πρέπει να μου δίνεις οτιδήποτε σου ζητάω. Σε δοκιμάζω έτσι για να δω πόσο δυνατή είσαι..πόσο μπορώ να βασιστώ επάνω σου στις δυσκολίες μου…..
• Μη με κάνεις να νοιώθω μικρότερος από ό,τι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά το «σπουδαίο»…
• Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο, αν μπορείς. Θα προσέξω περισσότερο αυτό που θα μου πεις, αν μου μιλήσεις ήρεμα και ξεκάθαρα, μία στιγμή που θα είμαστε οι δυο μας.
• Μη μου δημιουργείς το συναίσθημα πως τα λάθη μου είναι αμαρτήματα και ότι εγώ είμαι κακό παιδί… Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει να αναγνωρίζω και δε δίνω αξία στην σκληρή προσπάθειά μου που καμιά φορά δε φαίνεται… υποτιμώ τον εαυτό μου… δεν έχω αυτοεκτίμηση..
• Μη με προστατεύεις από τις συνέπειες των πράξεών μου. Μη με παραχαϊδεύεις! Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.
• Μη δίνεις μεγάλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται.. έτσι! ίσα-ίσα για να κερδίσω την προσοχή που ζητούσα.
• Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις. Γιατί τότε θα χρειασθεί να προστατεύσω τον εαυτό μου κάνοντας τον…… κουφό.
• Μη μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις. Νοιώθω πολύ περιφρονημένος, όταν δεν τις κρατάς.
• Μη υπερτιμάς την τιμιότητά μου. Συχνά οι απειλές σου με σπρώχνουν στη ψευτιά.
• Μην πέφτεις σε αντιφάσεις. Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα και με κάνεις να χάνω την πίστη μου σε εσένα.
• Μη με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις, γιατί θα ανακαλύψεις, πως θα αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές.
• Μην προσπαθείς να με κάνεις να πιστεύψω, πως είσαι τέλεια ή αλάνθαστη. Είναι μία δυσάρεστη έκπληξη για μένα, όταν ανακαλύπτω, πώς δε είσαι ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
• Μη διανοηθείς ποτέ, πως θα πέσει η υπόληψή σου, αν μου ζητήσεις συγγνώμη. Μία τίμια αναγνώριση ενός λάθους σου μου δημιουργεί συναισθήματα αγάπης απέναντι σου.
• Μη ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα, αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ….
• Μη ξεχνάς, πως δε θα μπορέσω να αναπτυχθώ χωρίς πολλή κατανόηση αγάπη, τρυφερότητα, αλλά και όρια στη συμπεριφορά μου. Αυτό όμως δε χρειάζεται να στο πω…..έτσι δεν είναι;

Ελευθερία-Έρη Κεχαγιά

psychologynow.gr