Το "Κατηγορώ" μιας Παιδιάτρου

Η Μάστιγα των "Μαμαδοgroup" στο facebook

«Πάτε καλά; Σας δίνουν οδηγίες άγνωστοι από το διαδίκτυο για τα παιδιά σας και εσείς τις ακολουθείτε;»

    To αποστομωτικό post της παιδιάτρου και εξειδ. νεογνολόγου Γ. Ν. Παπαγεωργίου, Ντόρας Στεργίδου, που κάνει το γύρο του διαδικτύου τις τελευταίες ώρες είναι ένα άρθρο που αξίζει να διαβάσουν όλοι οι γονείς που εμπιστεύονται τυφλά ό,τι και να διαβάσουν στο Facebook ή σε κάποιο μαμαδοgroup απλά και μόνο επειδή τους το είπε κάποια μαμά. 

    Η κα Στεργίδου τονίζει ότι οι γονείς θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι πληροφορίες και τα σχόλια που διαβάζουν άκριτα από μη επαγγελματίες αποτελούν πάντα τις προσωπικές απόψεις όσων τις εκφράζουν και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποτελούν υπόδειξη ιατρικής αγωγής ή θεραπείας και δεν θα πρέπει να υποκαθιστούν την επαγγελματική ιατρική συμβουλή. 

Και το κυριότερο, καμιά «προσωπική εμπειρία» δεν αντικαθιστά την άμεση επικοινωνία, τη σωστή διάγνωση, και σαφέστατα, την όποια θεραπεία χρειαστεί από τον γιατρό.

Το post της παιδιάτρου

    "Κρατιέμαι τόσο καιρό να μη σχολιάσω αλλά δε γίνεται άλλο. Η μάστιγα των μαμαδογκρούπ είναι εκτός ελέγχου. Καταλαβαίνω την ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ μαμάδων στο διαδίκτυο, την ανάγκη για κουτσομπολιό, την σύγκριση συνταγών για τα καλύτερα γιουβαρλάκια, την ανάγκη να αποδείξει η μία στην άλλη ποια θήλασε περισσότερο αλλά get a life ρε κορίτσια!

Ξεκολλήστε, έχει κουρκουτιάσει το μυαλό σας όλη μέρα στην ομάδα του "χρυσού θηλασμού", "της μαγικής παιδικής διατροφής", "του μακρύ χαλινού", "των εξωτικών αλλεργιών", "των σατανικών εμβολίων".

Πάτε καλά; Σας δίνουν οδηγίες άγνωστοι από το διαδίκτυο για τα παιδιά σας και εσείς τις ακολουθείτε; 

Ξέρετε ποιος είναι αυτός ο άσχετος που σας λέει τί να κάνετε με την υγεία των παιδιών σας; Είστε τόσο ευκολόπιστες και οδηγείστε σε σοβαρές αποφάσεις για την υγεία τους κατόπιν παρότρυνσης από την Ευθαλία Ασχετοάσχετη και την Αμαλία Ξερόλα;

Αν κάτι συμβεί από ποιον θα ζητήσετε τα ρέστα; 

Επειδή το παιδί της άλλης είχε "κακό" παιδίατρο που δεν ήξερε πότε εισάγουμε τα passion fruits και το παστό καγκουρό στη διατροφή του βρέφους εσύ ακούς τον γκουρού του διαδικτύου;

Η άλλη λέει "διαβάζει πάνες" και δίνει οδηγίες στις μάνες από φωτογραφίες πάνας με κακά, για το αν έχει το παιδί αλλεργία στο γάλα και τί πρέπει να κάνει από πλευράς διατροφής. 

Ποια είσαι; η θείτσα η Γκολιώ που διάβαζε τα μελλούμενα στα εντόσθια των ζώων;

Άλλη, πιο ειδική, που χαίρει σεβασμού αρχηγού φυλής, βλέπει φωτογραφίες νεογέννητων που στέλνουν οι ίδιες οι μάνες και τους λέει αν έχουν βραχύ χαλινό και που πρέπει να πάνε να τον κόψουν (σε ποιον γιατρό, με ποια μέθοδο και πότε). 

Η δόλια η λεχώνα που έχει φουντώσει από την ορμονική καταιγίδα και είναι έτοιμη να πέσει και στον γκρεμό, ζαλισμένη, αγχωμένη, λέει α! να αυτό είναι, το βρήκα γιατί το μωρό κλάνει συνέχεια, φταίει ο χαλινός, θα πάω να τον κόψω. 

Και πάει το άμοιρο το μωρό και του τον κόβει, έχει δεν έχει χαλινό. 

Ο παιδίατρος ΔΕΝ γνωρίζει, ο Παιδοχειρουργός ΔΕΝ γνωρίζει, ο ΩΡΛ ΔΕΝ γνωρίζει, η γκουρού του facebook γνωρίζει!!!

Οδηγίες διατροφής από μάνα σε μάνα, γιατί οι γιατροί ΔΕΝ γνωρίζουν, η καρακατινάρα, η ανύπαρκτη, η επικίνδυνη, που αποκτά οντότητα από το διαδίκτυο, ορίζει ΤΙ ΘΑ ΤΑΪΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ, και φυσικά δε φέρει καμία ευθύνη για ότι συμβεί στο μέλλον. 

Δίαιτες χωρίς υδατάνθρακες, μόνο με κρέας γιατί το παιδί δε τρώει τίποτα ΑΦΟΥ ΘΗΛΑΖΕΙ ΦΟΥΛ, είναι αμαρτία η πατάτα λέει η καρακατινάρα η ανύπαρκτη, θα μάθει να τρώει πατάτα και θα κόψει το θηλασμό. 

Που έφτασε 18 χρονών και ο τάδε γκουρού του θηλασμού λέει δεν πειράζει που έβγαλε 32 δόντια μαζί με τους κυνόδοντες, θηλάστε φουλ το λέει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και ας πάθει οστεοπόρωση και ας μη βάζει βάρος και ας σκευρώσει το δόλιο. 

Που το λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ότι αν θηλάζει όσο θέλει (σωστό) ΔΕΝ πρέπει να τρώει και πατάτα το κακόμοιρο?

ΤΙ; Έδωσες δημητριακά; Τζιζ κακά, θα φουσκώσει το εντεράκι του, μη δώσεις, αποκλείεται, σου λέει η Κατίνα Ανύπαρκτου, αφού το είπε και η Μαρίκα Χατζηθηλάστρου. 

Και για το τέλος τα εμβόλια, θέμα αγαπημένο και ανεξάντλητο. 

Μάθε πρώτα ανοσολογία, μικροβιολογία, λοιμωξιολογία, δες και δεκαριά μηνιγγίτιδες και σηψαιμίες με ακρωτηριασμούς στο νοσοκομείο και μετά δώσε οδηγίες για το ποια εμβόλια και πότε. 

Αλλά τί περιμένεις εδώ ακούμε κάθε μέρα από μανάδες ότι πήγαν σε συναδέλφους παιδιάτρους και τους είπαν "τόσα πολλά εμβόλια έχεις κάνει στο παιδί;" 

Λες και τα εμβόλια τα κάνουμε όποτε θέλουμε, όσα και αν θέλουμε και καθόλου αν δε θέλουμε. Υπάρχει Επιτροπή Εμβολιασμού κυρά μου δεν κάνουμε ό,τι μας κατέβει.

Δε λέω ότι τα ξέρω όλα, ούτε και ότι υπάρχει συνάδελφος που τα ξέρει όλα, ξέρω όμως που φτάνουν οι γνώσεις μου και παίρνω την ευθύνη των ιατρικών μου αποφάσεων σε αντίθεση με την Ουρανία Μαμαδογκουρού που σου λέει τί να κάνεις από το ίντερνετ.

Το ποστ έχει σκοπό την αφύπνιση όσων κατά λάθος παρασύρονται, οι άλλοι, οι σκληροπυρηνικοί, οι ακραίοι δε θα μάθουν ποτέ γιατί νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, εύχομαι με τις λιγότερες συνέπειες για τα παιδιά τους.

Τα θέματα που έθιξα δεν είναι αστεία αν και η διάθεσή μου ήταν καυστική και κατά τη γνώμη μου άπτονται ελέγχου για την πιθανότητα νομικών παραβάσεων (αντιποίηση ιατρικού επαγγέλματος, κίνδυνος για τη δημόσια υγεία κτλ)."

infokids

Το Χαμομηλάκι

Η σωστή διατροφή για ένα παιδί, το Καλοκαίρι

Το καλοκαίρι κρύβει πολλούς διατροφικούς «θησαυρούς», γι’ αυτό εκμεταλλευτείτε τους!

Μπορεί το καλοκαίρι τα σχολεία να είναι κλειστά, το παιδί να κοιμάται λίγο παραπάνω και οι δραστηριότητες του να είναι πιο περιορισμένες, όμως, αυτό δε σημαίνει ότι δεν κουράζεται. Το αντίθετο, το μπάνιο στη θάλασσα και η ζέστη εξαντλούν το παιδί, γι’ αυτό και θα πρέπει να τρώει όσο το δυνατόν πιο υγιεινά.

Άλλωστε, το καλοκαίρι είναι μία εποχή, που κρύβει έναν διατροφικό «θησαυρό», που θα πρέπει να τον εκμεταλλευτείτε προς όφελος των παιδιών. Δείτε, λοιπόν, ποια είναι η σωστή διατροφή για το καλοκαίρι.

Να του δίνετε 2 με 3 γεύματα την ημέρα κι ενδιάμεσα σνακ.
Αποφύγετε τα τηγανητά φαγητά και γενικά τα «βαριά» φαγητά, με σάλτσες, κρέμες κτλ.

Το πρωινό να περιλαμβάνει δημητριακά με γάλα ή με γιαούρτι κι ένα φρούτο της εποχής.

Μην παραλείπετε τις σαλάτες από τη διατροφή του.

Αποφύγετε τα τυποποιημένα σνακ και προτιμήστε πιο υγιεινά ,όπως τοστ, φρουτοσαλάτα, γιαουρτάκια.

Τα περισσότερα καλοκαιρινά φρούτα είναι τα αγαπημένα των παιδιών, οπότε δύο την ημέρα είναι μία χαρά.

Δε μπορείτε να του απαγορεύσετε τα παγωτά, οπότε 2 την εβδομάδα, είναι καλά. Εννοείται, όμως, ότι μπορείτε να φτιάξετε σπιτικό παγωτό ή γρανίτες, που είναι και πιο υγιεινά.

Γαριδάκια, πατατάκια, σοκολάτες και άλλα τυποποιημένα αυτής της κατηγορίας, το καλοκαίρι, τα βγάζετε εντελώς από τη διατροφή του.

Mothers blog Team

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Σωστή Διαπαιδαγώγηση και να είσαι διαρκώς αρεστός στο Παιδί ΔΕΝ γίνεται

Πόσοι γονείς δεν ήρθαν την τελευταία δεκαετία της επαγγελματικής μου δράσης να μου ζητήσουν καθοδήγηση για εξαρτήσεις από πιπίλες, κουκλάκια και μπιμπερό! 

Μάλιστα, το ρεκόρ που κατέγραψα για εξάρτηση από μπιμπερό ήταν η περίπτωση ενός κοριτσιού δώδεκα ετών, μαθήτρια της έκτης δημοτικού!

Πρόκειται πάντα για το ίδιο πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουμε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, επικαλούμενοι την ίδια δικαιολογία που χρησιμοποιούμε, όταν διαμαρτυρόμαστε για την εξάρτηση των παιδιών από την τηλεόραση, το playstation και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. 

Δεν θέλουμε να απαγορεύουμε. 

Και όταν επιχειρούμε να απαγορεύσουμε, το κάνουμε τόσο χαλαρά που είναι σαν να μην απαγορεύσαμε. 

Γιατί; 

Επειδή φοβόμαστε μήπως δημιουργήσουμε «ψυχικά τραύματα» στο παιδί — τεχνικός όρος που βρίσκεται σήμερα στο στόμα όλων των γονιών!

Είμαι σίγουρος ότι η δημιουργία μιας τέτοιας θεώρησης οφείλεται εν μέρει στην υιοθέτηση ενός συνονθυλεύματος από συμβουλές και παροτρύνσεις ψυχολογικού περιεχομένου. 

Δεν πιστεύω όμως ότι η θεώρηση αυτή θα είχε γνωρίσει τέτοια απήχηση, αν δεν χρησίμευε ως βολικότατο άλλοθι όχι τόσο στην τεμπελιά και την παθητικότητα των γονιών όσο στη βαθύτερη επιθυμία τους να είναι αρεστοί στα παιδιά τους.

Κι αν αυτή η γλυκερή ψευδοστοργή κατάφερε να εξελιχθεί σε επιδημία ή σε μόδα είναι ακριβώς γιατί επιτρέπει στους γονείς να ασκούν γοητεία στα παιδιά τους, και μάλιστα υπό τα ομόφωνα χειροκροτήματα του περίγυρού τους. Μόνο που η άσκηση γοητείας βρίσκεται ακριβώς στον αντίποδα της διαπαιδαγώγησης.

Διαπαιδαγωγώ σημαίνει επιβάλλω στο παιδί έναν περιορισμό ή μια στέρηση, η οποία έχει νόημα μόνο γι’ αυτό χωρίς να με ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις στο άμεσο παρόν, αλλά τα μακροχρόνια αποτελέσματα.

Επειδή όμως συνηθίζουμε να βλέπουμε τον περιορισμό με κριτήριο την επίπτωσή του στο άμεσο παρόν, νομίζουμε ότι το παιδί δεν θα καταφέρει να αντέξει και ότι θα αντιδράσει αναπτύσσοντας αρνητικά συναισθήματα. Πολλές φορές μάλιστα νομίζουμε ότι το παιδί προσλαμβάνει τον περιορισμό, όπως θα τον προσλαμβάναμε εμείς στη θέση του. Και δεν συνειδητοποιούμε πόσο μεγάλο σφάλμα διαπράττουμε όταν σκεφτόμαστε με τέτοιον τρόπο.

Η σύγχυση που δημιουργείται στο μυαλό μας, όταν σκεφτόμαστε ότι το παιδί θα αντιδράσει όπως θα αντιδρούσαμε εμείς στη θέση του, ονομάζεται «προβολή». 

Προβάλλουμε στα βιώματα του παιδιού μια σειρά βιωμάτων που του είναι εντελώς άγνωστα. 

Η διεργασία αυτή επιτελείται πιο πολύ στις περιπτώσεις παιδιών που γεννιούνται με κάποια αναπηρία. Από τη συμπάθεια που μπορεί να νιώσει κανείς για ένα τέτοιο παιδί, το κυρίαρχο συναίσθημα των γονιών και του κόσμου είναι ο οίκτος. Αντιμετωπίζουμε τα βιώματα αυτών των παιδιών σαν να βρισκόμαστε στη θέση τους. Πράγμα που, αντί να βοηθά, δυσχεραίνει την κατάσταση.

Γιατί τα παιδιά αυτά δεν γνώρισαν τον κόσμο με δύο μάτια, με δύο πόδια ή δύο χέρια. Η αντίληψη που έχουν για τον κόσμο έχει διαπλαστεί μέσα από την ιδιαιτερότητά τους. 

Επομένως, ο οίκτος που προσλαμβάνουν από τους γύρω τους θα τους δημιουργήσει ένα πλαστό αίσθημα νοσταλγίας που τους είναι παντελώς άχρηστο.

Είναι απόλυτα σεβαστή η επιθυμία μας δημιουργήσουμε τις συνθήκες που θα βοηθήσουν τα παιδιά αυτά να ζήσουν όσο το δυνατόν καλύτερα. Δεν χρειάζεται όμως να επιβαρύνουμε τα βιώματα που αποκτούν μέσα από την αναπηρία τους με μια σειρά βιωμάτων που τους είναι παντελώς άγνωστα.

Τα πραγματικά προβλήματα πηγάζουν τελικά από τη σύγχυση που δημιουργείται στο μυαλό μας εξαιτίας της επιθυμίας να είμαστε αρεστοί στα παιδιά μας. 

Γιατί το παιδί που δέχεται έναν περιορισμό τον εκλαμβάνει με τον πιο φυσικό τρόπο του κόσμου, αρκεί ο γονιός που τον επιβάλλει να μην φοβάται ότι έτσι πληγώνει το παιδί. 

Όμως οι γονείς δεν θέλουν να νιώσουν ή να αντιμετωπίσουν την παραμικρή δυσαρέσκεια από την πλευρά των παιδιών τους.

Ορισμένοι μάλιστα παίρνουν ακραία μέτρα προφύλαξης, φτάνοντας στο έσχατο σημείο να εξηγούν διεξοδικά στο παιδί τη λαμπρή προοπτική που υπόσχεται αυτός ο περιορισμός τους: 

«Το κάνω για το καλό σου… Μια μέρα θα με ευγνωμονείς…».

Δεν χωρά αμφιβολία ότι κάθε φορά που προσπαθούμε να θέλξουμε ένα παιδί τού προξενούμε τεράστια ικανοποίηση.
 Και καθώς το παιδί ανταποκρίνεται αυτόματα σε αυτό, νιώθουμε κι εμείς ικανοποιημένοι. Μπορούμε λοιπόν να είμαστε «φίλοι».

Κι αυτή είναι η χειρότερη κακομεταχείριση που μπορούμε να επιφυλάξουμε σε ένα παιδί.

Aldo Naouri «Εκπαιδεύοντας τα παιδιά»

themamagers

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι