«Οτιδήποτε αγαπάς, τελικά κάποια μέρα θα το χάσεις. Αλλά στο τέλος η αγάπη θα επιστρέψει με μια διαφορετική μορφή.»
Ο Κάφκα κάποτε συνάντησε ένα μικρό κορίτσι στο πάρκο όπου έκανε τον καθημερινό του περίπατο. Το κορίτσι έκλαιγε. Είχε χάσει την κούκλα της και ήταν απαρηγόρητη.
Ο Κάφκα προσφέρθηκε να τη βοηθήσει να τη βρει και συνεννοήθηκε μαζί της να τη συναντήσει την επόμενη μέρα στο ίδιο σημείο.
Επειδή δεν μπόρεσε να βρει την κούκλα της, έγραψε ένα γράμμα που υποτίθεται πως είχε γράψει η κούκλα και της το διάβασε όταν συναντήθηκαν την επόμενη μέρα.
«Σε παρακαλώ μη θρηνείς για μένα. Έχω πάει ένα μεγάλο ταξίδι για να δω τον κόσμο. Θα σου γράφω τις περιπέτειες μου.»Αυτό ήταν μόνο η αρχή και πολλά γράμματα ακολούθησαν.
Κάθε φορά που ο Κάφκα συναντούσε το μικρό κορίτσι, της διάβαζε ένα καινούριο γράμμα με τις υπέροχες περιπέτειες της αγαπημένης της κούκλας. Το οποίο φυσικά έγραφε ο ίδιος με μεγάλη προσοχή.
Όταν κάποτε αποφάσισαν να πάψουν να συναντιούνται, ο Κάφκα έφερε στο κορίτσι μια καινούρια κούκλα. Προφανώς και ήταν πολύ διαφορετική από την αρχική. Ένα γράμμα που τη συνόδευε έγραφε… «Τα ταξίδια μου με άλλαξαν».
Πολλά χρόνια αργότερα, το μεγάλο πλέον κορίτσι ανακάλυψε σε ένα κρυφό σημείο της κούκλας με την οποία ο Κάφκα αντικατέστησε τη δικιά της, ένα κρυμμένο σημείωμα.
Περιληπτικά έλεγε…
Την ιστορία αυτή την αγαπώ ιδιαίτερα. Θα την βρεις σε διάφορες εκδοχές που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, όμως αυτή φαίνεται να είναι επικρατέστερη. Την υπέροχη αυτή ιστορία αυτή την αφηγήθηκε μετά το θάνατο του Κάφκα, η τότε αρραβωνιαστικιά του, Φελίτσε Μπάουερ. Χρόνια αργότερα, το 2005, ο Paul Auster την συμπεριέλαβε στο μυθιστόρημα του «The Brooklyn Follies».
Σε μια συνέντευξη που έδωσε ο Paul Auster είπε:
Η ιστορία του Κάφκα πιστεύω ότι είναι αληθινή. Ελπίζω ότι είναι αλήθεια, εξ αιτίας του πώς αισθάνομαι γι' αυτόν τον συγγραφέα. Είναι, πιστεύω, μια αληθινή ιστορία. Είναι μια θαυμάσια ιστορία, αν μη τι άλλο γιατί δείχνει τέτοια συμπόνια εκ μέρους του.
......................
περισσότερα εδώ: e-mama
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
Όταν κάποτε αποφάσισαν να πάψουν να συναντιούνται, ο Κάφκα έφερε στο κορίτσι μια καινούρια κούκλα. Προφανώς και ήταν πολύ διαφορετική από την αρχική. Ένα γράμμα που τη συνόδευε έγραφε… «Τα ταξίδια μου με άλλαξαν».
Πολλά χρόνια αργότερα, το μεγάλο πλέον κορίτσι ανακάλυψε σε ένα κρυφό σημείο της κούκλας με την οποία ο Κάφκα αντικατέστησε τη δικιά της, ένα κρυμμένο σημείωμα.
Περιληπτικά έλεγε…
«Οτιδήποτε αγαπάς, τελικά κάποια μέρα θα το χάσεις. Αλλά στο τέλος η αγάπη θα επιστρέψει με μια διαφορετική μορφή.»– «Ο Κάφκα και η Κούκλα» είναι μια ιστορία που περιλαμβάνεται σε όλες τις βιογραφίες του Κάφκα.
Την ιστορία αυτή την αγαπώ ιδιαίτερα. Θα την βρεις σε διάφορες εκδοχές που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, όμως αυτή φαίνεται να είναι επικρατέστερη. Την υπέροχη αυτή ιστορία αυτή την αφηγήθηκε μετά το θάνατο του Κάφκα, η τότε αρραβωνιαστικιά του, Φελίτσε Μπάουερ. Χρόνια αργότερα, το 2005, ο Paul Auster την συμπεριέλαβε στο μυθιστόρημα του «The Brooklyn Follies».
Σε μια συνέντευξη που έδωσε ο Paul Auster είπε:
Η ιστορία του Κάφκα πιστεύω ότι είναι αληθινή. Ελπίζω ότι είναι αλήθεια, εξ αιτίας του πώς αισθάνομαι γι' αυτόν τον συγγραφέα. Είναι, πιστεύω, μια αληθινή ιστορία. Είναι μια θαυμάσια ιστορία, αν μη τι άλλο γιατί δείχνει τέτοια συμπόνια εκ μέρους του.
......................
περισσότερα εδώ: e-mama
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι