Ὁ πεῦκος καί ἡ ροδιά

Ὁ πεῦκος φουντωτὸς ἐκαμάρωνε στὴν πόρτα ἀπέξω τοῦ περιβολιοῦ.

Μιὰ μέρα εἶδε μὲς ἀπὸ τὸν φράκτη νὰ προβαίνῃ μιὰ κοντὴ ροδιά. Ποιός τὴν ἔφερε κεῖ πέρα, κανεὶς δὲν ξέρει μήτε κι ὁ πεῦκος, ποὺ ἐφύλαγε τὴν πόρτα.
Καθὼς τὴν εἶδε ὁ πεῦκος τὴν ροδιὰ κοντὴ ἔτσι μὲ τὰ πτωχὰ τὰ φυλλαράκια της, τὴν ἐπεριφρόνησε· δὲν ἐκαταδέχθηκε νὰ τὴν προσέξῃ.

Επύκνωνε αὐτὸς τὰ ἀμέτρητα τὰ φύλλα του, γιατὶ ἦταν ἄνοιξι. Ἀνυπόμονος ἐβιαζόταν νὰ φουντωθῆ πιὸ πολὺ ἀκόμη καὶ νὰ καμαρώσῃ. Τὴν κοντούλα τὴν ροδιὰ δὲν τὴν ἔβλεπε καθόλου.

Έργο του Γαλιώτου Ανδρέα

Μιὰν αὐγὴ ὅμως ἡ ροδιὰ εὑρέθηκε ἀνθισμένη στὰ κόκκινα, στὰ φλόγινα ντυμένη. Ἡ φορεσιά της ἐθάμπωσε τὸν πεῦκο.
Στὴν ἀρχὴ αὐτὸς ἐπαραξενεύθηκε πολύ, ἄφησε τὴν ὑπερηφάνεια κι ἔσκυψε καὶ ἐπρόσεχε, ὅλο ἐπρόσεχε τῆς ροδιᾶς τὴν τόσο φουντωμένη ἀνθοβολιά. Καὶ δὲν ἔνοιωσε, πὼς ἔτσι ἐπροσκυνοῦσε τὴν ταπεινούλα τὴν ροδιά.
Τῆς ροδιᾶς ὅμως ὅλη ἡ προσοχή της καὶ ἡ λατρεία της ἦταν στὰ ἄνθη, τὰ παιδιά της.

– Τὶ καμάρι! ἔλεγε ὁ πεῦκος. Οὔτε γυρίζει νὰ μὲ ἰδῇ.

Καὶ ἐφυσομανοῦσε, ἐστιόταν καὶ ἐλυγιόταν, γιὰ νὰ τὴν κάμη νὰ προσέξη. Τέλος παρηγορήθηκε μὲ τὴν ἐλπίδα πὼς θὰ ρέψη γρήγορα στὸ χῶμα τῆς ροδιᾶς ἡ ὑπερηφάνεια.

Καὶ ἡ ὥρα αὐτὴ φαίνεται πὼς ἐρχόταν στ’ ἀλήθεια. Τ’ ἄνθη τῆς ροδιᾶς ἕνα – ἕνα ἔσβηναν καὶ ἐχάνονταν.

Τοῦ πεύκου ἡ χαρὰ ἦταν τώρα πολυθόρυβη.

– Τὴν ἔπαθες καλά! εἶπε ὁ πεῦκος. Τὸ ἐπερίμενα.

Ὅμως τί ἔγινε πάλι μιὰν αὐγή; ᾽Εξύπνησε ὁ πεῦκος μας καὶ τί νὰ ἰδῇ; Στὸν τόπο τῶν πεσμένων λουλουδιῶν εἶχαν προβάλει ρόδια μικρά, μεγάλα, φλόγινα, κόκκινα καὶ στρογγυλὰ καὶ παχουλὰ σὰν τοῦ μικροῦ παιδιοῦ τὰ μάγουλα.

Τότε πιὰ ἐπῆγε ὁ πεῦκος νὰ χλωμιάση ἀπὸ τὸ κακό του. Ἔβλεπε τὰ δικά του τὰ παιδιά, τὰ κουκουνάρια, καὶ δὲν ἤξερε ποῦ νὰ τὰ κρύψη ἀπὸ τὴν ντροπή του. Μὰ ἔκανε ὑπερηφάνεια τὴν ντροπὴ καὶ ἐσώπαινε. Καὶ ἐπερίμενε νὰ ἰδῇ τί ἄλλο θ’ ἀπογίνῃ μὲ τὴν φαντασμένη τὴν ροδιά.

Τέλος ἔφθασε ἡ ἡμέρα, ποὺ ἔπρεπε καὶ ὁ πεῦκος νὰ χαρῇ λιγάκι. Καὶ νὰ παρασταθῇ στῆς ροδιᾶς τὴν συμφορά.

Κορίτσια ἐμπῆκαν καὶ ἔκοψαν ὅλα τῆς ροδιᾶς τὰ ρόδια. Καὶ τὴν ἐξεγύμνωσαν καὶ τὴν ἄφησαν πεντάρφανη. Καὶ ἦταν ἀληθινὰ γιὰ κλάμμα ἡ ὄψι τῆς ροδιᾶς.

Ὁ πεῦκος ἐσείσθηκε καὶ ἀναταράχθηκε ἀπὸ τὴν χαρά του.

– Ὄμορφη εἶσαι τώρα! εἶπε στὴν ροδιά.
Παρηγορήσου, αὐτὴ ἦταν ἡ μοῖρά σου καὶ δὲν τὴν ἐγλύτωσες! Τί ἐνόμισες;

– Ὑψηλότατέ μου ἄρχοντα! εἶπε ἡ ροδιά.
Θαρρεῖς πὼς ἔχω λύπη γιὰ τὸν θησαυρό, ποὺ μοῦ ἐτρύγησαν;
Αὐτὴ ἦταν ἴσια ἴσια ἡ χαρά μου!

Τῆς ζωῆς μου ὁ μόνος λόγος εἶναι νὰ μοιράζω τὰ καλά μου σ’ ὅσους τὰ χρειάζονται καὶ ὕστερα ἄλλα πιὸ ὄμορφα νὰ τοὺς ἑτοιμάζω.

Γιάννης Βλαχογιάννης

ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΣΤ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ, ΕΥΑΓΓ. Π. ΦΩΤΙΑΔΟΥ – ΗΛΙΑ Π. ΜΗΝΙΑΤΗ Γ. ΜΕΓΑ – Δ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ Θ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ, 1955

από Το σπιτάκι της Μέλιας

O Μέγας Βασίλειος της αυτοθυσιαστικής προσφοράς και ο τροφαντός «άγιος» της Coca Cola

Πράξη αντιστάσεως και αυτογνωσίας είναι η ενημέρωση των παιδιών μας για το ήθος και την προσωπικότητα, την πλήρη αυτοθυσίας και καλών έργων, του ιεράρχη της Καππαδοκίας Μεγάλου Βασιλείου.

Η Εκκλησία μας του έδωσε τον μοναδικό τίτλο του ουρανοφάντορος, δηλαδή αυτού  που αποκάλυψε, φανέρωσε, τα μυστήρια του ουρανού, με τα δογματικά του έργα.

Πώς κατάφερε η διαφήμιση της Κόκα Κόλα να επιβάλλει αντί για  τον λιτό, ασκητικό και σχετικά νέο άγιο ιεράρχη, τον παχύσαρκο, καλοζωισμένο, γερο-πωλητή των προϊόντων της, o οποίος μοιάζει μάλλον με τον χοντρό Βούδα των ανατολικών παρά με οποιονδήποτε χριστιανικό άγιο, είναι άξιο απορίας!

                     

Μεταξύ των αγίων Πατέρων που καταφέρθηκαν εναντίον των αδίκων πλουσίων, που στηρίζονταν πάνω στα υλικά αγαθά, και περιφρονούσαν η αδιαφορούσαν για την αδικία και την πείνα που επικρατούσε στην κοινωνία, ήταν και ο Μέγας Βασίλειος. Πρέπει να σημειωθή ότι ο Μ. Βασίλειος μίλησε για τα καυτά κοινωνικά θέματα της εποχής του, αφού προηγουμένως ο ίδιος έδωσε το παράδειγμα. Μοίρασε στους πτωχούς την μεγάλη περιουσία που είχε και έπειτα έγινε ιερεύς και επίσκοπος της Καισαρείας της Καππαδοκίας. Έτσι δεν μιλούσε από το γραφείο θεωρητικά. Ο ίδιος πρώτα το έζησε και έπειτα δίδαξε, γι' αυτό και ο λόγος του ήταν βροντή, αφού προηγουμένως ο βίος του ήταν αστραπή.

Ο Μ. Βασίλειος εργάσθηκε ποιμαντικά. Δεν προσπάθησε να μεταστρέψει την αγανάκτηση των πτωχών εναντίον των πλουσίων και να δημιουργήσει μίσος, αλλά προσπάθησε να θεραπεύσει τόσο τους πτωχούς όσο και τους πλούσιους να βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά. Τα θέματα όταν αντιμετωπίζονται επιφανειακά δημιουργούν μεγαλύτερα προβλήματα. Έτσι μιλώντας για την αβεβαιότητα του πλούτου και ότι εύκολα μεταβάλλεται, αφού αλλάξουν μερικά κοινωνικά δεδομένα, στην συνέχεια τονίζει το να περιφρονούμε τα υλικά αγαθά. Όπως έγραψα προηγουμένως αυτό το κάνει για να εργασθεί ποιμαντικά στον λαό. Το ευκολότερο πράγμα είναι να γίνει κανείς λαοπλάνος και να πετάει συνθήματα επιφανειακά. Το δυσκολότερο είναι να θεραπεύει τα πάθη του λαού. Με την διδασκαλία περί περιφρονήσεως των υλικών αγαθών θέλει να μετατοπίσει την σκέψη τόσο των πλουσίων όσο και των πτωχών από τα υλικά αγαθά, ώστε να παύσουν να νομίζουν ότι αυτά αποτελούν τα μόνα αγαθά πάνω στην γη. Ο λόγος της περιφρονήσεως των υλικών αγαθών δεν είναι μανιχαϊκός, αλλά εντάσσεται μέσα στην προσπάθεια να φέρει μια ισορροπία στην κοινωνία. Πράγματι δυο είναι οι δυνατές στάσεις που μπορεί να λάβει κανείς απέναντι των υλικών αγαθών. Η μια είναι η ειδωλολατρική (θεοποίησή τους) και η άλλη η μανιχαϊκή (η απόρριψή τους). Οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν δέχονται ούτε την μια ούτε την άλλη, αλλά δέχονται ότι τα υλικά αγαθά είναι δώρα του Θεού, που πρέπει να προσφέρονται ως αντίδωρα στον Θεό και στον συνάνθρωπο.

Όταν χρειάσθηκε να γίνει καυστικός το έκανε. 
Όταν έβλεπε τους πλούσιους να καυχώνται για την δύναμη του πλούτου τους, τότε δεν σιώπησε. Σε ένα έργο του λέγει ότι θεωρεί τέλεια κοινωνία εκείνη από την οποία έχει εξορισθή η ιδιότητα της κτήσεως και η εναντίωση της γνώμης (οι φιλονικίες). Όμως, μελετώντας όλη την διδασκαλία του Μ. Βασιλείου, συμπεραίνουμε ότι δεν κατηγορούσε τόσο την ιδιοκτησία όσο την ιδιοποίηση των υλικών αγαθών. Θέλει να φιλοτιμήσει τους πλούσιους να δίδουν ελεύθερα σ' αυτούς που έχουν ανάγκη, και έτσι να επικρατήσει πάνω στην γη η κοινοχρησία. Αυτήν την κοινοχρησία προσπαθεί να τεκμηριώσει με πολλά παραδείγματα.

Χρησιμοποιεί την περίπτωση των ζώων. Τα πρόβατα βόσκουν επάνω στα όρη και οι πολυπληθείς ίπποι απολαμβάνουν το χορτάρι στης γης στην ίδια πεδιάδα χωρίς έριδες μεταξύ τους. Εμείς όμως αρπάζουμε τα κοινά και ιδιοποιούμαστε αυτά που ανήκουν στους πολλούς. Χρησιμοποιεί επίσης επιχειρήματα φυσικά. Εκείνος, λέγει, που ιδιοποιείται τα υλικά αγαθά μοιάζει με τον θεατή που εισέρχεται πρώτος στο θέατρο, το καταλαμβάνει ολόκληρο και δεν αφήνει να εισέλθει άλλος, επειδή το θεωρεί απολύτως δικό του. Επίσης αφού ο άνθρωπος γεννιέται γυμνός και επιστρέφει στην γη γυμνός, είναι παράλογο να ιδιοποιείται τα υλικά αγαθά, επειδή πρόλαβε και τα απέκτησε αυτός. Χρησιμοποιεί ακόμη το επιχείρημα του κοινωνικού προορισμού των υλικών αγαθών και του πλούτου. Ο άρτος, λέγει, ανήκει στον πεινασμένο, το ιμάτιο στον γυμνό, το υπόδημα στον ανυπόδητο, το αργύριο στον πτωχό. Εκείνος ο οποίος κατακρύπτει τα αγαθά και αποφεύγει να ενδύσει τον γυμνό η να θρέψη τον πεινασμένο δεν είναι καλύτερος από τον λωποδύτη που γυμνώνει τον πεινασμένο. Τα έλεγε αυτά ο άγιος γιατί στην εποχή του σε περίοδο πείνας οι πλούσιοι είχαν γεμάτες τις αποθήκες.

Επίσης χρησιμοποιεί το παράδειγμα της πρώτης Εκκλησίας στην οποία όλα ήταν κοινά, ο βίος, η ψυχή, η συμφωνία, η τράπεζα, η αδελφότης και η αγάπη η οποία μετέβαλε σε ένα τα πολλά σώματα και συνάρμοζε σε μία ομόνοια τις διάφορες ψυχές. Αυτή η κοινοκτημοσύνη πρέπει να ερμηνευθή ως κοινοχρησία.

Πέρα από αυτά στα έργα του ο Μ. Βασίλειος τονίζει πολύ την αξία του πραγματικού πλούτου, που είναι η Χάρη του Χριστού. Ο πλούσιος χωρίς Χριστό είναι πάμπτωχος και ο πτωχός με τον Χριστό είναι πάμπλουτος. Οι υλικές απολαύσεις, έλεγε, έχουν περισσότερο πόνο, παρά υλική ευχαρίστηση. Τα πλούτη έχουν τις επιβουλές, οι τρυφές, οι χορτασμοί και οι αδιάκοπες απολαύσεις έχουν την ποικιλία των ασθενειών και άλλα ακόμη πάθη. Οι Απόστολοι είχαν τον Χριστό και είχαν τα πάντα. Το ίδιο συμβαίνει και με τους αγίους.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας προσπάθησαν να λύσουν τα προβλήματα της εποχής τους με βάση τον Θεό και την σωτηρία του ανθρώπου, αλλά συνεχώς επεδίωκαν να ανεβάσουν τον νου των ανθρώπων στο πραγματικό αγαθό, που είναι ο Θεός.

(κείμενο του μητρ. Ναυπάκτου π. Ιεροθέου Βλάχου)

Πηγή: Misha

Τα καλύτερα δώρα για τα χαμομηλάκια μας: Η έμπρακτη Αγάπη ολοχρονίς και ολημερίς

Το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στα παιδιά μας με την αρχή της νέας χρονιάς είναι να υιοθετήσουμε ορισμένες συνήθειες που θα προασπίσουν την σωματική και την ψυχική τους υγεία για πάντα. 

Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (ΑΑΡ) παρέχει μερικές συμβουλές που εξασφαλίζουν – στο μέτρο του δυνατού - ότι θα περάσετε μια καλή χρονιά με το παιδί.

* Βεβαιωθείτε ότι έχετε κάνει όλα τα εμβόλια.  

Ελέγξτε το βιβλιάριο υγείας του παιδιού μαζί με τον παιδίατρό σας και βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε ξεχάσει κάποια αναμνηστική δόση ή κάποιο εμβόλιο. Αυτό ισχύει ακόμα και για τους εφήβους.

* Σταματήστε να καπνίζετε στο σπίτι και στο αυτοκίνητο.

 Είναι πλέον καλά τεκμηριωμένο ότι το παθητικό κάπνισμα αυξάνει τις ωτίτιδες, τις λοιμώξεις του αναπνευστικού, ακόμα και το σύνδρομο αιφνιδίου θανάτου των βρεφών. Το να καπνίζετε είναι δικαίωμά σας, αλλά το να υπονομεύετε την υγεία του παιδιού σας καπνίζοντας στο σπίτι και στο αυτοκίνητο όχι. Αν, συνεπώς, δεν μπορείτε να κόψετε το κάπνισμα, τουλάχιστον μην κάνετε το παιδί σας παθητικό καπνιστή. Να θυμάστε επίσης ότι, επειδή το παιδί σας αγαπάει και σας αντιγράφει, βλέποντάς σας να καπνίζετε είναι πολύ πιθανό μεγαλώνοντας να μιμηθεί το παράδειγμά σας.

* Να διαβάζετε στο παιδί κάθε μέρα.  

Αρχίστε από την ηλικία των 6 μηνών. Το να διαβάζουμε στα παιδιά μας αποτελεί ένδειξη του πόσο σημαντική είναι η επικοινωνία, ενώ ταυτοχρόνως τα παρακινεί να αγαπήσουν τα βιβλία και να προσπαθούν να μάθουν κι αυτά να διαβάζουν. Ανοίγει επίσης νέους ορίζοντες στις συζητήσεις και «ακονίζει» το μυαλό των παιδιών.

* Μην ξεχνάτε την ασφάλεια στις μετακινήσεις.  

Βεβαιωθείτε ότι όλοι οι επιβάτες του αυτοκινήτου σας φορούν τις ζώνες ασφαλείας αμέσως μόλις μπουν σε αυτό, με τα παιδιά να κάθονται δεμένα στο πίσω μέρος. 

Μην ξεχνάτε επίσης ότι όλοι οι ποδηλάτες, οι αναβάτες μηχανών και οι λάτρεις του σκέιτ μπορντ πρέπει να φορούν κράνη και τον απαιτούμενο προστατευτικό εξοπλισμό – και το «όλοι» συμπεριλαμβάνει μικρούς και μεγάλους.

* Αποτρέψτε τη βία δίνοντας το καλό παράδειγμα.  

Να δείχνετε και να διδάσκετε στο παιδί σας τρυφερότητα, προσοχή, επιδοκιμασία, ευγένεια, καθώς και πώς να δίνει και να δέχεται τη συγγνώμη. Όλα αυτά προάγουν την αγάπη, την καλή διάθεση και την αυτοεκτίμηση, ενώ μειώνουν τις πιθανότητες να επιδείξει βίαιη, επιθετική και αρνητική, καταστροφική συμπεριφορά. Ταυτοχρόνως, όμως, πρέπει να βάζετε και όρια στο παιδί: να τους λέτε τι περιμένετε από αυτά και να τα ενημερώνετε όταν ικανοποιούν τις προσδοκίες σας, να γιορτάζετε μαζί τους τις επιτυχίες τους, να συζητάτε με αγάπη για τις αποτυχίες τους και να τα διαβεβαιώνετε ότι δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Αν κάνουν λάθη ή σκανταλιές να μην τα χτυπάτε ούτε να τα βρίζετε, αλλά να τους εξηγείτε γιατί ό,τι έκαναν δεν ήταν σωστό ή ήταν κακό.

* Να παρακολουθείτε τι βλέπει. 

Κατ’ αρχήν, δεν πρέπει να βλέπει τηλεόραση περισσότερο από δύο ώρες την ημέρα. Επιπλέον, πρέπει να έχετε το νου σας στο τι βλέπει. Η διαδικασία αυτή πρέπει να γίνει από πολύ μικρή ηλικία, όταν και θα εξηγήσετε στο παιδί την έννοια του περιεχομένου. Αν έχετε μεγαλύτερα παιδιά που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο, βάλτε φραγμούς στις ιστοσελίδες σεξουαλικού περιεχομένου και μιλήστε εξονυχιστικά μαζί τους για τους κινδύνους από τα chatroom. Μάθετε επίσης τι βλέπει και τι ακούει το παιδί σας όταν πηγαίνει σε φίλους του. Αν νιώθετε ότι κάποιο πρόγραμμα ή ιστοσελίδα δεν είναι κατάλληλο για το παιδί σας, συζητήστε το μαζί του και ωθήστε το να ασχοληθεί με κάτι πιο κατάλληλο.

* Προσέξτε τη διατροφή του.  

Η διατροφή παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη αλλά και στην μάθηση. Το κλειδί είναι η ισορροπία. Να παρέχετε σε κάθε γεύμα ποικιλία τροφίμων από όλες τις διατροφικές ομάδες, δίνοντας έμφαση σε ό,τι είναι λιγότερο επεξεργασμένο – όπως τα δημητριακά (ψωμί, ζυμαρικά, δημητριακά πρωινού) ολικής αλέσεως και τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά. Μην χρησιμοποιείτε επίσης ποτέ το φαγητό ως μέσον επιβράβευσης ή τιμωρίας.

* Να συμμετέχετε στην εκπαίδευση του.  

Αλλά με μέτρο. Άλλο είναι να ενημερώνεστε για την πορεία του παιδιού και να συμμετέχετε ενεργά στα συμβούλια γονέων και άλλο να κάθεστε ολημερίς δίπλα στο παιδί για να το διαβάζετε.

* Βεβαιωθείτε ότι είναι δραστήριο.  

Καλό το διάβασμα και οι ξένες γλώσσες, αλλά το παιδί πρέπει να έχει χρόνο για να αθλείται αλλά και να παίζει – εννοείται όχι ηλεκτρονικά παιχνίδια. Αφήστε του λοιπόν ελεύθερο χρόνο για να ασχολείται με όποιο άθλημα του αρέσει, αλλά και να είναι ο εαυτός του – δηλαδή παιδί…

τα νέα