Η «Αχλάδα» και η «ουρά» της

Η έκφραση «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά» χρησιμοποιείται ως προειδοποίηση για την αποτροπή συναγωγής εύκολων ή πρόωρων συμπερασμάτων, όταν στην πραγματικότητα αναμένονται άσχημα αποτελέσματα. 

Η φράση φαίνεται να ανάγεται στον 17ο και τις αρχές του 18ου αιώνα, όταν οι Βενετοί πολεμούσαν με τους Τούρκους στα νησιά του Αιγαίου και τις ακτές της ηπειρωτικής Ελλάδας. 

Η πιο σημαντική από τις εκστρατείες αυτές ήταν το 1687-1694 όταν με επικεφαλής τον Φραγκίσκο Μοροζίνι ένα πολυάριθμο στράτευμα μεταφέρθηκε με εκατοντάδες πολεμικά πλοία στο Αιγαίο την Πελοπόννησο και την Αττική.

Μάλιστα, οι Βενετοί έκοβαν νομίσματα πάνω στα πλοία, προκειμένου να πληρώνουν τους στρατιώτες και τα ναυτικά πληρώματα.

Οι «Αχλάδες»
Στη διάρκεια της εκστρατείας του Μοροζίνι στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις, οι Βενετοί μετέφεραν στρατό με μεγάλα πολεμικά πλοία που ήταν τρικάταρτα. Το σχήμα τους έμοιαζε με εκείνο του αχλαδιού.
Για το λόγο αυτό, οι Έλληνες τα αποκαλούσαν «αχλάδες».

Όταν τα πλοία μετέφεραν στρατό για κάποια πολεμική επιχείρηση, συνήθως έσερναν πίσω τους ένα πλοιάριο. Σε αυτό υπήρχαν πυρομαχικά, όπλα, και εφόδια. Ήταν μία λύση ανάγκης που είχαν βρει οι Βενετοί προκειμένου να μπορούν να μεταφέρουν το επιπλέον πολεμικό υλικό των στρατιωτών σε μία εκστρατεία, αφού δεν υπήρχε αρκετός χώρος στο πολεμικό τους πλοίο.
Έτσι, το πλοιάριο ήταν σημάδι ότι το μεταγωγικό μετέφερε στρατεύματα για πολεμική αποστολή.

Ο τρόμος των νησιωτών
Στα νησιά του Αιγαίου όταν οι κάτοικοι έβλεπαν κάποιο μεγάλο ιστιοφόρο στον ορίζοντα προσπαθούσαν να ξεχωρίσουν τον τύπο του. Αν ήταν «αχλάδα», δηλαδή βενετικό πολεμικό κοίταζαν με τρόμο αν πίσω του έσερνε πλοιάριο.

Μέχρι να γίνει αυτό, υπήρχε η ελπίδα ότι το βενετικό πλοίο δεν μετέφερε στρατό. Έτσι, ήταν πιθανό ότι θα τους προσπερνούσε.

Αν όμως διέκριναν ότι πίσω του έσερνε πλοιάριο σήμαινε ότι μετέφερε εκστρατευτικό σώμα με πιθανό στόχο το νησί τους. Έτσι, το πλοιάριο ήταν η «ουρά» της «αχλάδας», γιατί ακολουθούσε το πολεμικό. Εκείνη την εποχή, «ουρά» αποκαλούσαν τους υποτακτικούς κάποιου σημαντικού προσώπου που τον συνόδευαν και τον ακολουθούσαν σε κάθε βήμα του.

Σε όλο το νησί τότε διαδιδόταν η άσχημη είδηση ότι «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά». Αυτό σήμαινε ότι επίκεται επίθεση στο νησί. Αμέσως οι ντόπιοι εγκατέλειπαν τα χωριά τους με τις οικογένειες και λίγα υπάρχοντα και κατέφευγαν στα ορεινά σημεία για να σωθούν.

Στοιχεία αντλήθηκαν από το βιβλίο του Τάκη Νατσούλη, Λεξικό της Λαϊκής Σοφίας

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Μιλάμε για Ανθρωπιά...

... την διακηρύσσουμε, την συζητάμε σε συνέδρια, ξοδεύουμε άπειρες ώρες και χρήμα σε έρευνα για να την βρούμε, για να την προσδιορίσουμε.

Και αντί τα πράγματα να γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρα, αντί να κοντεύουμε να την προσεγγίσουμε έστω θεωρητικά, όλο πιο μακριά της καταλήγουμε, μπερδεμένοι μέσα σε όρους και κανόνες.

Και αναρωτιέμαι.
Μήπως, το πρόβλημα είναι πως την αναζητούμε σε λάθος μέρη;

Κάπου άκουσα για κάποιον, που συγχώρεσε τον φονιά του αδελφού του. Και τον έκρυψε από τους διώκτες του, και τον φυγάδευσε στο τέλος.
Αν αυτό δεν είναι ορισμός της ανθρωπιάς, τότε ας πει κάποιος, τί είναι;

Ανθρωπιά.

Το να μην επιζητάς την τιμωρία, τον χαμό, ή το κακό, του οποιουδήποτε, ό,τι και αν έχει κάμει. 

Μην το πάμε μακριά. 

Στα απλά, τα καθημερινά, τα τετριμμένα. 

Στις δυο κουβέντες παραπάνω που άλλαξες με τον σύντροφο σου, στα νεύρα που σου βγάλαν τα παιδιά σου, στα κληρονομικά με τα αδέρφια σου, στην αδικία στη δουλειά σου.

Απλό. Συγκεκριμένο. Κατανοητό.
Το μόνο πρόβλημα είναι πως είναι ακατόρθωτο. Παράλογο ίσως.

Για να το εφαρμόσεις, θα πρέπει να νικήσεις την ανθρώπινή σου φύση…
Και κάτι τέτοιο, μόνο εν Χριστώ, μπορείς να το πετύχεις.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Πείτε το στη μαμά του...» / "Let the mother know..."

«Όταν σκέφτεστε κάτι καλό για ένα παιδί, πείτε το στη μαμά του, θα χαρεί.»
Όλες οι μαμάδες θέλουμε ν' ακούμε καλά λόγια για τα παιδιά μας. 

Τις περισσότερες φορές ωστόσο, οι γύρω μας εστιάζουν κυρίως στα λάθη και τις «κακές» συμπεριφορές παρά στα θετικά. 

    Όπως πολύ σωστά λέει και η παρακάτω δημοσίευση, μια μαμά έχει ανάγκη να ακούει δυο όμορφα λόγια για το παιδί της.

When you think something nice about a child, let the mother know.⁣
«Όταν σκέφτεστε κάτι καλό για ένα παιδί, πείτε το στη μαμά του, θα χαρεί.

• Αν, για παράδειγμα, ο γιος της βοήθησε το παιδί σας στην παιδική χαρά, να της το πείτε.
• Αν η κόρη της έκανε παρέα στο παιδί σας που καθόταν μόνο του, να της το πείτε.
• Αν ο γιος της βοήθησε τη δασκάλα να καθαρίσει μετά το κολατσιό, να της το πείτε.
• Αν η κόρη της βοήθησε μια φίλη της να μελετήσει για ένα τεστ, να της το πείτε.

Είναι κρίμα που συνήθως ακούμε μόνο αρνητικά πράγματα για τα παιδιά μας, όπως ότι είπαν μια κακή λέξη ή ξέσπασαν δημόσια.
    Οι μητέρες είμαστε σκληρές με τους εαυτούς μας. 

Περνάμε πολλές άγρυπνες νύχτες ανησυχώντας για το είδος των ανθρώπων που θα γίνουν τα παιδιά μας. Είναι ωραίο να ξέρουμε ότι κάνουμε κάτι καλά. Είναι επίσης, σημαντικό για τα μικρά μας να γνωρίζουν ότι η καλοσύνη τους μας κάνει περήφανες.
    Έτσι, την επόμενη φορά που θα δείτε ένα παιδί να κάνει κάτι καλό - πείτε το στη μαμά του, θα χαρεί πολύ»

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι