Η Μάνα είναι η σημαντικότερη Δασκάλα μας στη ζωή

«Μαμά, πώς το κάνω αυτό..;»

Ποιος δεν το έχει πει αυτό πάνω από μία φορά στη ζωή του; 

Είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι, η μητέρα θα είναι, μέσα από όλα όσα θα κάνει σωστά και όσα θα κάνει λάθος, πάντα μια από τις σημαντικότερες φιγούρες της ζωής μας.

Mother is the first and the best teacher.

Η ματιά που μας κοιτάζει η μητέρα αλλάζει από μέρα σε μέρα, από ηλικία σε ηλικία και από κατάσταση σε κατάσταση και η ευχάριστη διαπίστωση είναι πως, πέρα από τις αλλαγές που φέρνει ο χρόνος στη μητέρα ως άτομο, αυτός που πραγματικά αλλάζει προσέγγιση και σκοπιά είναι το παιδί, που μεγαλώνει και εξελίσσεται.

Οι «κόντρες», διδάγματα του χαρακτήρα μας
Το “παιδί” (για εκείνες θα είναι πάντα το παιδί της) συνειδητά ή ασυνείδητα κάποια στιγμή θα αναρωτηθεί με ποιές ζυμώσεις έχει φτάσει να είναι ο άνθρωπος που είναι έως εκείνη τη στιγμή και μέσα από αυτή την αναμόχλευση, θα βρεθεί πολλές φορές αντιμέτωπο με τη μητέρα του. 

Αυτή η «σύγκρουση», αν και συχνά δυσάρεστη, παραμένει μια σταθερά στις σχέσεις γονιού και παιδιού και βοηθάει στη εξέλιξη του. 

Το παιδί μαθαίνει να μην τη βλέπει σαν υπερήρωα, την αξιολογεί, την κρίνει και μέσα από την αντιπαραβολή θα ανακαλύψει τον εαυτό του και τις δικές του αξίες. Η διαδικασία αυτή είναι συνυφασμένη με την ανάπτυξη και την εξέλιξη της αίσθησης του εαυτού μας από την πρώτη στιγμή.

Μια συνεχής καθοδήγηση
Αυτό που πολλές φορές δεν είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό είναι το βάθος και η διάρκεια της επιρροής αυτής. Είναι η πιο σημαντική επιρροή και διαρκεί σε όλη μας τη ζωή. 

Αυτή η επιρροή μπορεί να γίνει καλύτερα κατανοητή, αν αναφερθούμε σε δύο κυρίαρχους παράγοντες: την ανθρώπινη ανάπτυξη και την επαναληπτικότητα των συμπεριφορών ενός παιδιού. 

Καθώς, ως παιδιά, αρχικά λειτουργούμε συναισθηματικά και μιμούμαστε συμπεριφορές, η εξέλιξη μας και οι αντιδράσεις μας καθορίζονται από τα πρότυπά μας. Και ποιος θα μπορούσε να είναι πιο σημαντικό πρότυπο από τον πρώτα μας ήρωα, «προστάτη και παντογνώστη», τη μητέρα μας;

Η μητέρα χτίζει τα πρώτα συναισθήματα στο παιδί
Είναι, επίσης, ιδιαίτερα σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα συναισθήματα εμφανίζονται στη ζωή ενός ανθρώπου νωρίτερα από τη σκέψη. 

Από τη στιγμή που θα γεννηθούμε, μέχρι η βιολογική ωρίμανση του εγκεφάλου να επιτρέπει την κατανόηση του περιβάλλοντος, η μόνη αλληλεπίδρασή μας με αυτό είναι καθαρά συναισθηματική.

Επομένως, η μητέρα είναι το πρώτο άτομο που θα κληθεί να μας δείξει πως είμαστε σημαντικοί, πως η ίδια είναι ικανή να μας προστατέψει και να καλύψει τις ανάγκες μας και να μας μάθει πως να λειτουργούμε. 

Όσο και αν σε επίπεδο σκέψεων έχουμε την ικανότητα να διαφοροποιούμαστε από τις δικές της σκέψεις και ιδεολογίες, σε επίπεδο συναισθημάτων έχουμε σημαντικές εγγραφές από εκείνη που επηρεάζουν τον τρόπο λειτουργίας μας.

Η μητέρα μας δείχνει τον κόσμο
Ο τρόπος με τον οποίο έχουμε μάθει να λειτουργούμε μέσα σε αυτή την τόσο σημαντική σχέση, είναι και ο τρόπος με τον οποίο για πολλά χρόνια θα σχετιζόμαστε μέσα στα όρια της οικογένειάς μας, αλλά και αργότερα έξω από αυτήν. 

Αυτή η επανάληψη, που εν μέρει θα οφείλεται στη δική μας στάση(στάση την οποία έχουμε διαμορφώσει ως αντίδραση στις πρώτες συμπεριφορές που έχουμε δεχτεί από τη μητέρα μας) θα οδηγήσει στην επιβεβαίωση όλων όσων έχουμε μάθει να πιστεύουμε για τον κόσμο, τις σχέσεις και τους ανθρώπους. 

Έτσι, η σχέση με τη μητέρα μας δεν είναι μια απλή αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, ούτε μια συναισθηματική και μόνο σχέση με τον άνθρωπο που μας έφερε στη ζωή. 

Είναι ο άνθρωπος που μας εφοδιάζει και μας διδάσκει καθημερινά πώς να περπατάμε, πώς να τρώμε, πως να μιλάμε, ποιες είναι οι δυνάμεις μας, πώς να στηριζόμαστε σε αυτές και εν γένει πώς να πορευθούμε σε όλη μας τη ζωή.

Τελικά
Η μητέρα – σαν ρόλος, ανεξάρτητα από χρόνο και τόπο – θα είναι πάντα σημαντική στη ζωή ενός ανθρώπου. Πέρα από αυτό όμως, το δικό μας προσωπικό στοίχημα –και ευχή κάθε μητέρας- θα είναι να καταφέρουμε τη δική μας προσωπική ωρίμανση. 

Με τα «εφόδιά» της να ανακαλύψουμε ποιοι είμαστε και τι μπορούμε να καταφέρουμε. 

Αλλά και να εγκαταλείψουμε την παιδική ματιά που αναζητά μια τέλεια μητέρα και να δεχτούμε πως αυτό το πρόσωπο, μέσα από όλα όσα μας αρέσουν ή μας δυσαρεστούν, στόχο έχει να μας κάνει καλύτερους και να μας προσφέρει τα καλύτερα. 

Γι’ αυτή της την διαχρονικά ανιδιοτελή αγάπη και προσπάθεια, θα εξακολουθεί πάντα να είναι η πηγή της ζωής μας και η σταθερή μας βάση αξιών και αναφοράς.

flowmagazine.gr 

www.anapnoes.gr
newsitamea

Μέλλουσα Μανούλα, το Μωρό σου έχει Ανάγκη την Αγάπη και την Αγκαλιά σου!

Προετοιμάζεσαι από τώρα για την άφιξη του μωρού σου.

Περνάς ατέλειωτες ώρες κοιτάζοντας περιοδικά και πηγαίνοντας στα μαγαζιά. 
Θέλεις να κάνεις ένα υπέροχο δωμάτιο για το ζουζουνάκι σου και να το ντύνεις με τα πιο όμορφα ρουχαλάκια. 
Όμως έχεις πελαγώσει!

Δεν ξέρεις τι να πάρεις, δεν ξέρεις τι είναι περιττό και τι χρειάζεται στην πραγματικότητα ένα νεογέννητο.

Πρώτα από όλα, το μωρό δεν έχει τις ανάγκες ενός ενήλικα. 
Η ποσότητα των ρούχων που θα πάρεις πρέπει να είναι μικρή, γιατί ούτως ή άλλως θα φορεθούν λίγες φορές, καθώς το μωράκι σου μέρα με την ημέρα θα μεγαλώνει. 
Για αυτό καλό θα ήταν να έπαιρνες κάποια φορμάκια σε μέγεθος για νεογέννητο και λίγα στο αμέσως επόμενο μέγεθος.

Χρειάζεσαι μπόλικα ζιπουνάκια, καλτσάκια (προσοχή να μην σφίγγουν τα ποδαράκια του μωρού) και ένα με δύο ζακετάκια. Υπάρχει άλλωστε και ο κατάλογος με τα απαραίτητα που θα πρέπει να έχεις στο σπίτι μετά τον τοκετό.

Όσον αφορά το δωμάτιό του να είσαι σίγουρη ότι τον πρώτο καιρό το μωρό θα είναι καλύτερα να κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο με εσένα. 
Είναι πιο πρακτικό για την μητέρα να έχει δίπλα της το μωρό ούτως ώστε να μην χάνει τον ύπνο της, καθώς δεν θα χρειάζεται να βγει από το δωμάτιο για να πάει στο μωρό της να το θηλάσει ή να του δώσει το μπιμπερό.

Είναι καλύτερο για το μωρό, γιατί τους πρώτους μήνες νιώθει περισσότερη ασφάλεια κοντά στην μητέρα του, αλλά και για έναν επιπλέον λόγο. 

Μέχρι τους τρεις μήνες το μωρό δεν έχει καταλάβει ότι αποτελεί ξεχωριστή οντότητα από την μητέρα.

Για αυτό είναι ένα σοβαρό τραύμα να ξυπνά μόνο του μέσα στην νύχτα και το σκοτάδι μακριά από το πιο αγαπημένο του πλάσμα στον κόσμο.

Μπορείς άφοβα να κοιμάσαι μαζί του στο διπλό κρεβάτι. Μάλιστα πρόσφατες έρευνες απέδειξαν ότι τα μωρά που κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι με τους γονείς τους, γίνονται πιο δυναμικοί και ανεξάρτητοι ενήλικες.

Πάνω από όλα να θυμάσαι ότι το μωράκι σου έχει ανάγκη την δική σου αγκαλιά, την στοργή και την αγάπη σου. 
Με αυτά θα μεγαλώσει και όχι με ένα άρτια διαμορφωμένο δωμάτιο σύμφωνα με τις επιταγές της μόδας.

πρώτη ανάρτηση Το Χαμομηλάκι

15 Φεβρουαρίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου - «Η αγάπη ποτέ δεν μας απογοητεύει» / The Fall: Love never let us down

Με αφορμή την 15η Φεβρουαρίου, την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Καρκίνου, κυκλοφορεί στα social media ένα πολύ συγκινητικό βίντεο με τον τίτλο «Η αγάπη ποτέ δεν μας απογοητεύει».

Δημιουργήθηκε για λογαριασμό του Νοσοκομείου Cancer De Barretos στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, ενός διεθνούς φήμης κέντρου θεραπείας για τον καρκίνο των παιδιών.

Το animation διάρκειας μόλις 3 λεπτών αφηγείται την ιστορία της μικρής Νίνα, ενός γενναίου κοριτσιού που καταφέρνει να νικήσει τον καρκίνο με τη φροντίδα και την αγάπη των γιατρών και της οικογένειάς της.

Σκοπός του βίντεο είναι να τονίσει τη σημασία της αγάπης για τα παιδιά που πάσχουν από καρκίνο. Η αγάπη είναι το πιο ισχυρό φάρμακο!

Κάθε χρόνο, περισσότερα από 150.000 παιδιά παγκοσμίως διαγιγνώσκονται με καρκίνο, ενώ όσο αφορά την Ελλάδα υπολογίζονται στα 280-300.

Αυτό καθιστά τον καρκίνο στην πρώτη αιτία θανάτου παιδιών στις αναπτυσσόμενες χώρες, και τη δεύτερη στις αναπτυγμένες.

iefimerida

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι