Οι κίνδυνοι που απειλούν την υγεία ενός εφήβου

Οι γονείς οφείλουν να γνωρίζουν τους κινδύνους για την υγεία που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι.

Είναι φυσιολογικό να ανησυχείτε για την υγεία του παιδιού σας, ειδικά κατά τη διάρκεια των εφηβικών χρόνων. 

Καθώς ένας έφηβος αποκτά ανεξαρτησία, δεν μπορείτε να παρακολουθήσετε πιθανώς κάθε μικρή του δραστηριότητα. 

Αντίθετα, θα χρειαστεί να λάβει αποφάσεις - πολλές που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την υγεία του - μόνος του.

Επομένως, είναι σημαντικό οι γονείς να γνωρίζουν τους μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι. 

Στη συνέχεια, εξασφαλίστε ότι ο έφηβος γιος ή κόρη σας είναι καλά ενημερωμένος/η για να κάνει υγιεινές επιλογές. Επικεντρωθείτε στους πραγματικούς κινδύνους για την υγεία που θα μπορούσαν να επηρεάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους.

Ατυχήματα
Οι έφηβοι ηλικίας 16 έως 19 ετών έχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου ή τραυματισμού σε σύγκρουση με αυτοκίνητο από οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή ομάδα.
Πριν το παιδί σας οδηγήσει - ή είναι επιβάτης με οδηγό άλλον έφηβο - είναι σημαντικό να κατανοήσετε τους μεγαλύτερους κινδύνους. Εκπαιδεύστε τον εαυτό σας για τους πραγματικούς κινδύνους και μιλήστε στο έφηβο παιδί σας για αυτούς. 

Δημιουργήστε ένα σχέδιο για να διασφαλίσετε ότι ο έφηβός σας θα είναι ασφαλής και θα μειώσετε τον κίνδυνο ατυχήματος.

Βία
Οι έφηβοι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν ορισμένες πιθανές βίαιες καταστάσεις.
Σε μία μελέτη μαθητών λυκείου, σχεδόν το ένα τρίτο ανέφερε ότι έχουν βιώσει μπούλινγκ ή συμμετέχουν οι ίδιοι στη συμπεριφορά εκφοβισμού, σύμφωνα με το CDC. 

Τουλάχιστον το 33% των μαθητών σε μια εθνική έρευνα αναφέρει ότι είχε φέρει όπλο - ένα μαχαίρι ή ένα όπλο - τουλάχιστον μία φορά στις 30 ημέρες που προηγήθηκαν της μελέτης.
Εκπαιδεύστε τον εαυτό σας σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου για την εφηβική βία. 

Συζητήστε τους κινδύνους με τον έφηβο και μιλήστε για στρατηγικές που μπορούν να βοηθήσουν τον έφηβο να μείνει ασφαλής. 

Βεβαιωθείτε ότι συζητήσατε για τη βία σε μία σχέση, καθώς η κακοποίηση και η βία μπορούν να εμφανιστούν σε ρομαντικές σχέσεις.

Αυτοκτονία
Αυτή είναι η τρίτη κύρια αιτία θανάτου για εφήβους, καθώς περίπου ένας στους 11 μαθητές γυμνασίου προσπαθούν να αυτοκτονήσουν. Πολλοί περισσότεροι έφηβοι σκέφτονται την αυτοκτονία, αλλά το πράττουν. 

Οι παράγοντες που συμβάλλουν στην αυτοκτονία και οι προσπάθειες αυτοκτονίας ποικίλλουν, αλλά περιλαμβάνουν τη μοναξιά, την κατάθλιψη, τα οικογενειακά προβλήματα και την κατάχρηση ουσιών. 

Τα ζητήματα είναι σύνθετα και δεν είναι αποτέλεσμα ενός ή δύο παραγόντων. Οι έφηβοι που έχουν καλή επικοινωνία με τουλάχιστον έναν ενήλικα είναι λιγότερο πιθανό να συμμετάσχουν σε επικίνδυνες συμπεριφορές και είναι λιγότερο πιθανό να γίνουν καταθλιπτικοί.

Εγκυμοσύνη σε έφηβες
Τα καλά νέα είναι ότι το ποσοστό εφηβικής εγκυμοσύνης έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια από το υψηλό της στη δεκαετία του 1980 και του 1990. Το 2012, μόνο 29 περίπου ανά 1.000 γυναίκες ηλικίας 15 έως 19 ετών έμειναν έγκυες, σύμφωνα με το CDC. 

Φαίνεται ότι περισσότεροι έφηβοι χρησιμοποιούν τον έλεγχο των γεννήσεων από ό, τι στις προηγούμενες δεκαετίες, με αποτέλεσμα λιγότερες απρογραμμάτιστες εγκυμοσύνες. 

Ωστόσο, για τους έφηβους που μείνουν έγκυοι, οι κίνδυνοι μπορεί να περιλαμβάνουν επιπλοκές από την εγκυμοσύνη, που μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα ασθένεια ή τραυματισμό της μητέρας ή του παιδιού.

ΣΜΝ
Αν και οι έφηβοι αντιπροσωπεύουν μόνο το 25% του σεξουαλικά έμπειρου πληθυσμού, αντιπροσωπεύουν το 50% όλων των νέων σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών, σύμφωνα με το DoSomething.org. 

Περίπου 20 εκατομμύρια νέα κρούσματα σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών συμβαίνουν στις ΗΠΑ κάθε χρόνο. 

Περίπου το 46% των μαθητών γυμνασίων στις ΗΠΑ ανέφεραν ότι είχαν σεξουαλική επαφή. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για τους έφηβους να γνωρίζουν τους κινδύνους μόλυνσης από τον ιό HIV καθώς και τη γονόρροια μεταξύ άλλων ΣΜΝ.

Τσιγάρα, αλκοόλ και φάρμακα (συμπεριλαμβανομένων των συνταγογραφούμενων φαρμάκων)
Στην 3η λυκείου, περισσότερα από τα δύο τρίτα των μαθητών έχουν δοκιμάσει ή χρησιμοποιούν τακτικά προϊόντα καπνού. 

Μια εθνική έρευνα ανέφερε ότι το 28% των μαθητών γυμνασίου χρησιμοποιούν προϊόντα καπνού. 

Η χρήση προϊόντων καπνού συνδέεται με διάφορες επικίνδυνες συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας χρήσης αλκοόλ. 

Εννέα από τους 10 μαθητές γυμνασίου ανέφεραν ότι πίνουν αλκοόλ, σύμφωνα με το Mentoring.org.
Η χρήση ναρκωτικών αποτελεί επίσης σοβαρό κίνδυνο για εφήβους, ενώ το 6% των εφήβων ανέφερε ότι έχει χρησιμοποιήσει τουλάχιστον μία φορά κοκαΐνη, σύμφωνα με το Mentoring.org. 

Το 3% των μαθητών Λυκείου αναφέρουν ότι χρησιμοποιούν στεροειδή. Υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός θανάτων εφήβων από παυσίπονα.

Διατροφικές διαταραχές και υπερβολικό βάρος / παχυσαρκία

Περίπου το 87% των μαθητών Λυκείου δεν τρώνε τις συνιστώμενες πέντε μερίδες φρούτων και λαχανικών την ημέρα και πάνω από το 25% τρώνε περισσότερες από δύο μερίδες προϊόντων με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά την ημέρα. 

Οι έφηβοι μπορούν να αναπτύξουν διατροφικές διαταραχές στις οποίες δεν τρώνε αρκετά, και εσκεμμένα λιμοκτονούν, όπως στην ανορεξία, ή μπορεί να προκαλέσουν εμετό, όπως στη βουλιμία, ή μπορεί να υπερκαταναλώνουν και να γίνουν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. 

Περίπου το 33% των μαθητών γυμνασίου δεν ασκούνται αρκετά, και περίπου το 36% εγγράφονται σε καθημερινά προγράμματα φυσικής αγωγής.

iatronet

Η Κοινωνική Φοβία σε Παιδιά και Εφήβους / Social Phobia among Children and Adolescents

Βασικό χαρακτηριστικό της κοινωνικής φοβίας είναι ο έντονος και ο επίμονος φόβος που διακατέχει το άτομο σε μία ή περισσότερες καταστάσεις. Το άτομο ανησυχεί έντονα ότι σε ορισμένες κοινωνικές καταστάσεις είναι πιθανόν να περιέλθει σε κατάσταση αμηχανίας και σύγχυσης. 

Recent Findings in Social Phobia among Children and Adolescents
Η έκθεσή του, με την παρουσία του, σε μια κοινωνική κατάσταση συχνά του προκαλεί συναισθήματα άγχους και αποφυγής, τα οποία συνήθως βιώνει με υπερβολική ένταση.

        Κοινωνικό άγχος (ή φοβία), λίγο-πολύ, αντιμετωπίζουν όλοι οι άνθρωποι περιστασιακά, όταν κληθούν, για παράδειγμα, να στηρίξουν την άποψή τους μπροστά σε άλλους ή να παρουσιάσουν κάτι σε κοινό. Εκδηλώνεται όμως, ως ένα αίσθημα ντροπής που βιώνεται σε μεμονωμένες καταστάσεις και παροδικά. 

        Όταν ένα παιδί, και δη ένας έφηβος/μια έφηβη, αντιμετωπίζει διαταραχή κοινωνικού άγχους, χαρακτηριστικά, προσπαθεί να αποφύγει κάθε κοινωνική κατάσταση που κρίνει ότι θα του/της προκαλέσει αυτό τον έντονο φόβο της αλληλεπίδρασης με άλλους ανθρώπους (Κάκουρος & Μανιαδάκη, 2002).
        Τα παιδιά και οι έφηβοι με κοινωνική φοβία έχουν συνήθως πολύ λίγους φίλους, δεν επιθυμούν να συμμετέχουν σε ομαδικές δραστηριότητες και θεωρούνται γενικά ήσυχοι και συνεσταλμένοι τόσο στο οικογενειακό όσο και στο σχολικό περιβάλλον. 

Πιο συγκεκριμένα ένα παιδί με κοινωνικό άγχος συχνά φοβάται όταν θα πρέπει να κάνει κάτι μπροστά σε άλλους (π.χ. να διαβάσει φωναχτά στην τάξη του, να απαγγείλει ένα ποίημα σε μια σχολική γιορτή, να απαντήσει στο τηλέφωνο).
        Οι λόγοι που υιοθετεί αυτή τη συμπεριφορά αποφυγής σχετίζονται με το ότι σκέφτεται ότι μπορεί να κάνει λάθος, ότι θα κάνει κάτι και θα το κοροϊδέψουν ή ότι μπορεί να το χαρακτηρίσουν αρνητικά.
        Συνήθως τα παιδιά με κοινωνική φοβία επιχειρούν με τη συμπεριφορά τους να μείνουν απαρατήρητα αλλά μέσα από αυτή την προσπάθεια τελικά οδηγούνται στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, γίνονται δηλαδή το επίκεντρο της προσοχής των άλλων και αυτό επιδεινώνει την κατάστασή τους. Γενικά τα παιδιά αυτά έχουν αρνητική εικόνα για τον εαυτό τους, χαμηλή αυτοεκτίμηση και συχνά βιώνουν το αίσθημα της απόρριψης (Albano, Dibartolo et al., 1995).
        Επιπλέον, το παιδί με κοινωνική φοβία βιώνει συναισθήματα δυσφορίας, έντασης που συνοδεύονται με σωματικές αντιδράσεις (εφίδρωση, τρέμουλο, πόνος στο στομάχι κ.α.). Σταδιακά μπορεί να χάνει πηγές ευχαρίστησης και ικανοποίησης και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να εκδηλώνει σχολική άρνηση.

Η κοινωνική φοβία συνήθως εκδηλώνεται στην εφηβεία και σπανιότερα μπορεί να διαγνωστεί σε παιδιά κάτω των δέκα ετών (Vasey, 1995). Η συχνότητα εκδήλωσής της φαίνεται να είναι περίπου η ίδια και σε αγόρια και σε κορίτσια.

Πιθανά αίτια εκδήλωσής της

• Κληρονομικότητα (συγγενείς πρώτου βαθμού παιδιών με αγχώδεις διαταραχές έχουν αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάσουν παρόμοια προβλήματα).
• Βρέφη τα οποία αντιδρούν με υπερβολική κινητική δραστηριότητα και δείχνουν να ενοχλούνται κατά την παρουσίαση καινούριων ερεθισμάτων στην ηλικία των 4 μηνών, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν φοβίες κατά τη νηπιακή ηλικία και αγχώδεις διαταραχές αργότερα (Kagan, 1997).
• Παρεμβατικοί και υπερπροστατευτικοί γονείς, που συχνά επιβάλλουν αυστηρούς περιορισμούς στα παιδιά τους και δε τους αναθέτουν πρωτοβουλίες που να ενθαρρύνουν την αυτενέργεια και την ανάληψη πρωτοβουλιών.

Τρόποι αντιμετώπισης
Έχοντας κατά νου, ότι το άγχος για τις κοινωνικές καταστάσεις είναι, έως ένα βαθμό αναμενόμενο και φυσιολογικό, και σίγουρα διαφέρει από παιδί σε παιδί, θα πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση, εφόσον παρατηρούμε ότι το παιδί εκδηλώνει έντονο ή υπέρμετρο φόβο για την αλληλεπίδραση του... 

......................................

η συνέχεια εδώ

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι